🌿🌾🌿


🍁مردی به حضور پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) رسید و پرسید : «ای رسول خدا ! من #سوگند خورده ام که آستانه ی در #بهشت را ببوسم ، اکنون چه کنم ؟»

🌷 پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند : پای مادر و پیشانی پدرت را ببوس ، ( اگر چنین کنی، به مراد خود در مورد بوسیدن آستانه ی در بهشت می رسی.)

🌸 او پرسید : پدر و مادرم از #دنیا رفته اند ، چه کنم؟😔

💐 پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند : برو و #قبور آن ها را ببوس.

📚الاعلام، ص24

@rahe_aseman
🌿🌾🌿

🎈
💕 كسى كه #آخرت همّ و غم او باشد، خداوند دلش را بى نياز مى گرداند و پريشانى اش را رفع می کند و دنيا، بر خلاف میل او، به او روى مى آورد. 🌍
‌
👈 و كسى كه #دنیا همّ و غم او باشد، خداوند فقر را در پيش چشمانش قرار مى دهد و ذهنش را آشفته مى کند و از دنيا جز همان كه برايش مقدّر شده است، نصيب او نمى شود.
‌
💎 پیامبر مهربانیها (ص) 🍃
‌
📗 كنز العمّال: ج 3، ص 205 🍃
‌
👉 @rahe_aseman

حجت الاسلام عالی

#شیخ_حسنعلی_نخودکی
#دنیا
#بلا
#رشد
#کمال
#امتحان
#استعداد
#قرآن
@rahe_aseman

🌿🌾🌿

🌼باران تقصیر ندارد؛ ظرفت را درست بگیر!

✍ «اگر قلب انسان را به ظرفی تشبیه کنیم که در وسط بارانی قرار گرفته باشد، وقتی این ظرف را پشت و رو بگیریم، طوری که دهانه‌ی ظرف رو به زمین و پشت ظرف رو به بالا باشد، از هر طرف باران ببارد، از پشت ظرف می‌چکد و درون ظرف، خشک می‌ماند.

انسان وقتی #حب_دنیا دارد، دهانه‌ی ظرفش را رو به #دنیا و رو به خاک گرفته و کاسه‌اش را واژگون گرفته است. اگر کاسه را واژگون بگیرد و از #رحمت مستمر و واسع الهی محروم شود، باران را تقصیری نیست. او ظرفش را بد گرفته است.

در قرآن می‌گوید « ربنا وسعت کل شیء رحمه و علما»؛ رحمت خدا هر چیزی را فرا گرفته است. پس اگر انسان غرق در رحمت خداست، این دل سنگی، این #قساوت_قلب، این تاریکی و این کوری از کجاست؟ می‌گوید علت این است که «حب دنیا رأس کل خطیئه». تو ظرف وجودت و ارتزاق و جاذبه و ظرفیتت را رو به دنیا گرفتی».

👤 آیت الله حائری شیرازی
📚 برگرفته از کتاب تعلق صفحات ۳۲ و ۳۳

@rahe_aseman
🌿🌾🌿

🌿🌾🌿



✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد

✍آیت الله میرباقری: خدای متعال در توصیف #متقین که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که ایمان به غیب دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با #گذشت از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به #دنیا است، سعی می‌کنند همه‌ی #امکانات را #جمع کنند. اما #مؤمن دائم امکانات را #خرج می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند.

📚 تأملات قرآنی | ج۳صفحات ۱۷۸ و ۱۷۹


@rahe_aseman
🌿🌾🌿