خدای مهرب️ان

🌾🌿🌾

🔰خداوند در آیه ۳۰ سورۀ مبارکۀ بقره می‌فرماید که می‌خواهم در زمین جانشینی قرار دهم. حال پرسش اینجاست که واکنش ملائکه به خلافت حضرت آدم علیه‌السلام چگونه بود؟

وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً قالُوا أَتَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ

و هنگامی‌که پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من در زمین جانشینی قرار خواهم داد»، فرشتگان‏ گفتند: «آیا در آن کسی را قرار می‌دهی که در آن فساد انگیزد و خون‌ها بریزد؟ و حال آن که ما با ستایش تو، تو را تنزیه می‏کنیم و به تقدیست می‏پردازیم». فرمود: «من چیزی می‏دانم که شما نمی‏دانید».

واکنش ملائکه به سخن خداوند دو پرسش مهم را در ذهن پدید می‌آورد:
اول آنکه آیا سخنِ ملائکه اعتراضی بر امر خداوند بود؟ پاسخ این سؤال منفی است؛ زیرا ساحت قدس ملائکه و شایستگی این موجوداتِ تربیت‌شدۀ خداوند فراتر از آن است که بخواهند اعتراضی بر تصمیمات خداوند صورت دهند.
درحقیقت، این جمله سؤالی است که آن‌ها برای رسیدن به حقیقت و پرده‌برداری از ابهامی مطرح کردند که برای آن‌ها به‌وجود آمده بود.

پرسش دوم آن است که ملائکه از کجا فهمیدند آدم در زمین فساد و خون‌ریزی خواهد کرد؟ چه پیش‌زمینه‌ای درمیان بود که فرشتگان الهی انسان را موجودی فاسد و خون‌ریز دانستند؟ سه پاسخ برای این پرسش مطرح شده است:

برخی مفسران معتقدند ملائکه سوابق انسان بر روی زمین را می‌دانستند. قبل از آدم انسان‌های بسیاری در زمین می‌زیستند و ملائکه از نوع رفتار آن‌ها آگاه بودند.

پاسخ دیگر این است که ملائکه از واژۀ «خلیفة» به این مسئله پی‌بردند؛ زیرا از شئون خلیفه حکم و قضاوت است و این در جایی است که اختلاف و تنازع وجود داشته باشد. هنگامی‌که ملائکه شنیدند خداوند قصد جعل خلیفه دارد، دریافتند که لازمۀ قضاوت وجود فساد و خون‌ریزی و درگیری است؛ ازاین‌رو متعجبانه سؤال خود را مطرح کردند.

شاید بهترین پاسخ آن باشد که ملائکه با شنیدن واژۀ «أرض» به فساد و خون‌ریزیِ در آن پی بردند. به‌عبارت‌دیگر، آن‌ها که در آن عالم قدسی و پاک ملکوت به‌سر می‌بردند، ویژگی‌ها و چندوچون زمین را می‌دانستند و مطّلع بودند که این کرۀ خاکی محل تجزیه و ترکیب و فساد و فقدان وجدان و فقر و غناست. زمین جایگاه اضداد است و مکانی است که در آن محدودیت وجود دارد؛ لذا نگاه‌ها و اندیشه‌های اهل زمین نیز محدود است. درواقع، عالم ماده، عالم تنازع است و این بسترِ محدود، زمینه‌ساز جنگ و درگیری بر سر توزیع منافع است و نزاع نتیجه‌ای جز فساد و خون‌ریزی نخواهد داشت.

▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲، صص۳۵۳-۳۴۹.

@rahe_aseman
🌾🌿🌾

2.0K views16:39