این‌ بار که جنگجوی درونت از میدان پیکار روزگار برگشت، محکم در آغوشش بگیر، پیشانی‌‌اش را ببوس و از او بپرس: حالا چگونه‌ای؟ حالا که محکم پای من و دردسرهای جهان من ایستاده‌ ای و تا مرز خستگی مفرط میجنگی تا من روی پای خودم بایستم و سرم را در نهایت غرور بالا بگیرم. حالا که در سخت‌ ترین تنگناهای روزگار، به یاد تو می‌ افتم و دلم قرص می‌شود. حالا که افتخار میکنم به اینکه اگر چه گاهی شکننده، کم‌طاقت و ضعیف میشوم، اما جنگجویی درون من هست، که به وقتش همه چیز را جبران می‌کند. سراغی از جنگجوی درونت بگیر. به جسارتش نگاه نکن! شجاع‌ ترین قلب‌ها گاهی؛ آسیب‌پذیر ترین احساسات جهان را دارند. #نرگس_صرافیان_طوفان

دلم به شدت به تنوع و تغییرات احتیاج داره. ارامش میده از اونجایی که این چند روز هم به شدت تو فشار درسی و سختی قرار داشتم تصمیم گرفتم امروز رو روز تغییر اعلام کنم و رسیدگی به خود.✨

«آرام امّا استوار🤍»

تو رفیقی که نمیذاری
یه مو از سر من کم شه...♥️

اگه دوست داری موفق بشی، دقیقا همون کاری رو انجام بده که فکر میکنی نمیتونی.

قرار بود کنکور ۷ تیر تموم بشه بریم دنبال زندگیمون، الآن باید تا ۲۲ اُم بمونیم و خونه و له بزنیم واسه یه زندگی راحت و خارج از کنکوری. نمیدونم خوشحال باشم زمان زیاد شده یا عصبی از اینکه عمرم داره تو این حیطه حروم میشه. واقعاً نمیدونم.

عصرِ خونه...☕️

خاطره‌ی بد آدم‌ ها نباش. کسی نباش که دیگران، بدترین احساسات ممکن شان را کنار تو تجربه کنند، و یادآوری نام و حضورت، برای آنان تداعی خاطرات تلخ و احساسات ناخوشایند باشد. به قدری که نخواهند بار دیگر تو را ببینند، بار دیگر صدایت را بشنوند، و حتی از تو حرف بزنند. باید حواست به جزئیات احساسی که با گفتار و رفتار و نگاهت در دیگران ایجاد میکنی، باشد. یادت نرود که گریز انسان‌ها از یکدیگر نیست، از احساسی‌ ست که کنار هم و با همدیگر تجربه کرده‌اند.

حس خوبِ اون رنگ...

مغزم پر مورچه‌ست.

هرچی بیشتر از کوه بری بالا، تنهاتر میشی. چون هر کسی نمیتونه بیاد اون بالا... میفهمی که؟!

1:51

مگه چند تا از من هست که اینجوری ناراحتم میکنی؟