#آنالیز_آماری_بازیکن
✍ دومینیک سوبوسلای

هافبک تهاجمی و وینگر 22 ساله باشگاه لایپزیش عملکرد نسبتا خوبی در بوندسلیگا از خود به جا گذاشته است. باید دید با توجه به سابقه لایپزیش این بازیکن هم با قیمتی سرسام آور راهی یک تیم بزرگ می شود یا هنوز راه درازی تا ستاره شدن در پیش دارد. در این بررسی سوبوسلای با وینگر ها و هافبک های تهاجمی 5 لیگ معتبر اروپا مقایسه شده است. آمارها به صورت میانگین در هر 90 دقیقه هستند!

🔝ابتدا 3 آیتمی که #سوبوسلای در آنها جزو بازیکنان برتر است:
1⃣ سوبوسلای در هر بازی 43 پاس موفق دارد. این یعنی هم مشارکت خوبی در بازی تیمی دارد هم پاس های دقیقی ارسال میکند. نیمار با 56 پاس موفق در هر بازی از این حیث صدرنشين است.

2⃣ آمار نشان می‌دهد او بازیکنی معطوف به باکس نیست و اگر نقش مهاجم را بپذیرد می تواند نقشی مشابه کریم بنزما را ایفا کند. او در یک بازی 32 تاچ در یک سوم میانی دارد. فاصله او با نیمار تنها 10 تاچ است.

3⃣ دومینیک در امور دفاعی نیز موفق است. او با 0.91 دفع توپ در هر بازی آمار خوبی میان هم پست های خود دارد. برای مثال میانگین مسی در این زمینه 0 است.

❌ حالا 3 آیتمی که سوبوسلای نسبت به هم پست های خود ضعف دارد:
1⃣ میانگین فاصله شوت های او از دروازه 23 متر است و پاشالیچ با بهترین آمار عدد 12 متر را ثبت کرده است. شاید این آمار چندان منفی به نظر نرسد اما یک بازیکن هجومی نباید تا این حد از دروازه دور باشد. مورد بعدی منفی بودن این موضوع را بیشتر نشان می دهد.

2⃣ سوبوسلای به عنوان یک هافبک تهاجمی! هر بازی در محوطه جریمه تنها 2 بار توپ را لمس میکند. در حالی که صلاح در هر بازی 8 بار این کار را انجام می دهد.

3⃣ با توجه به فاصله زیاد از دروازه موجب تعجب نیست که میانگین xg او تا حد 0.19 پایین باشد. اما هم تیمی او، انکونکو، با 0.54 بهترین آمار را دارد.

🖋 در مجموع اگر بازیکنی می خواهید که در بازیسازی مشارکت کند و تبحر خوبی در پاس دادن داشته باشد، سوبوسلای گزینه مناسبی است. اما اگر یک بازیکن کشنده در محوطه جریمه با دقت شوت بالا می خواهید هنوز باید برای پیشرفت سوبوسلای صبر کنید. همان جایی که تفاوت او با امثال محمد صلاح، کریم بنزما و هری کین نمایان میشود.

#hamed4030
@radiohattrick

کوورچیانو، معبد فوتبال ایتالیا : آنجا فوتبال را پیشگویی می‌کنند

در ادامه مقاله ای درباره #کوورچیانو از آقای آرمن ساروخانیان آمده است...

@radiohattrick

قسمت اول #مقاله :


در حومه فلورانس، پای تپه‌های زیبای فیه‌سوله، ذهن‌های الهام‌بخش فوتبال دورهمی دارند. هر ساله مربیان مستعدی در «مرکز فنی فدرال کوورچیانو» جمع می‌شوند به امید اینکه مدرک پرولایسنس یوفا یا به زبان ایتالیایی «ایل مستر» را دریافت کنند.
این بالاترین مدرکی است که در این مرکز اعطا می‌شود و مربیان ایتالیایی برای اینکه بتوانند در دسته اول یا دوم این کشور مربیگری کنند مجبورند این پروسه سخت و پیچیده را پشت سر بگذارند. بسیاری از نام‌های بزرگ تاریخ مربیگری ایتالیا از راهروهای کوورچیانو عبور کرده‌اند و پس از ترک آن به موفقیت‌های بزرگی رسیده‌اند.
مربیان ایتالیایی در تمام اروپا پراکنده‌اند. در فصل گذشته 19 تیم سری A از مربیان بومی استفاده کردند (بالاترین رقم در پنج لیگ معتبر اروپا). لالیگای اسپانیا با 18 مربی داخلی در رده دوم قرار داشت و دو مربی دیگر آرژانتینی بودند. لوشامپیونا تنها 6 مربی غیرفرانسوی داشت و شروع بوندس‌لیگا نسبت به پایانش شاهد حضور مربیان آلمانی بیشتری بود. این در حالی است که در لیگ برتر انگلیس تنها 5 مربی انگلیسی حضور داشتند.
واضح است که چرا باشگاه‌های زیادی ترجیح می‌دهند مربیان ایتالیایی داشته باشند. در سال‌های گذشته مربیان ایتالیایی در فوتبال این کشور و خارج از آن به موفقیت‌های زیادی رسیده‌اند. روبرتو مانچینی (منچسترسیتی)، کلودیو رانیری (لستر) و آنتونیو کونته (چلسی) در سال‌های 2012، 2016 و 2017 فاتح لیگ برتر انگلیس شدند و کونته در سال 2018 قهرمان جام حذفی هم شد. فصل گذشته مائوریتزیو ساری توانست با چلسی فاتح لیگ اروپا شود. کارلو آنچلوتی توانسته در فرانسه، اسپانیا و آلمان قهرمان شود و در کنار آن فتح لیگ قهرمانان و جام‌های داخلی را هم تجربه کرده است.
ماسیمیلیانو آلگری در ایتالیا توانست یوونتوس را به سطح خیلی بالایی برساند و در کنار پنج قهرمانی سری A، با این تیم چهار بار قهرمان جام حذفی شد و دو بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید. یکی از مربیان موفق نسل جدید فوتبال ایتالیا هم سیمونه اینتزاگی است که پس از جدایی ناگهانی مارسلو بی‌یلسا روی نیمکت لاتزیو نشست و علاوه بر بازگرداندن این تیم به لیگ قهرمانان، فاتح جام حذفی هم شد. جان‌پیرو گاسپرینی موفق شده آتالانتا را با بودجه محدود به لیگ قهرمانان برساند.
این مربیان در کنار ملیت‌شان یک نقطه مشترک دارند: همه آنها از مدرسه کوورچیانو فارغ‌التحصیل شده‌اند. این مرکز برای تمرین تیم ملی تأسیس شده و بازیکنان تمام رده‌های ملی ایتالیا آنجا تمرین می‌کنند، ولی در کنار آن مربیان هم برای ورود به حرفه جدیدشان آموزش می‌بینند.
معماری خیره‌کننده این مرکز با فضای آن کاملاً همخوانی دارد. تعداد زیادی از دانش‌آموخته‌های این مرکز بازیکنان حرفه‌ای سابق هستند و آخرین گروه شاگردان شامل چهره‌هایی مثل آندره‌آ پیرلو و آلبرتو جیلاردینو (دو قهرمان جهان)، پائولو کاناوارو (مدافع سابق ناپولی) و گابریل باتیستوتا (اسطوره فیورنتینا) بود.
تأسیس این مرکز به سال 1957 برمی‌گردد. لوئیجی ریدولفی، فردی که نامش با ورزش همراه بود با هدف ساختن مکانی یگانه در ایتالیا این مجموعه را بنا نهاد. ریدولفی که از خانواده ثروتمندی می‌آمد، سابقه زیادی در دو و میدانی داشت. او پیش از راه انداختن مجموعه کوورچیانو، باشگاه فیورنتینا را در سال 1926 و باشگاه دو و میدانی «جیلیو روسو» را یک سال بعد تأسیس کرد. او بین سال‌های 1926 تا 1942، برای 16 سال رئیس فدراسیون دو و میدانی ایتالیا بود و پس از آن یک سال ریاست فدراسیون فوتبال کشورش را به عهده داشت.
پیش از دوران پرافتخارش در ورزش در جنگ جهانی اول عضو ارتش ایتالیا بود، چند مدال نظامی گرفت و در پایان جنگ به درجه ستوانی رسید. او با یاف (فدراسیون جهانی دو و میدانی) و المپیک‌ها هم همکاری‌های متعددی داشت.
همراه او برای تأسیس کوورچیانو، دانته برتی بود که در فلورانس محبوبیت زیادی داشت و بعداً به نایب‌رئیسی فدراسیون فوتبال ایتالیا رسید. ریدولفی و برتی هدف مشترکی داشتند: جمع کردن مربیان از نقاط مختلف با سابقه و باورهای متفاوت و به اشتراک گذاشتن این نظرات تا بتوان از دل آن به افکار تازه‌ای رسید. این مرکز در سال‌های اولیه محدود به فوتبال نبود و به همین خاطر پیش از رسیدن به زمین‌های چمن با استخر شنا و زمین‌های تنیس روبه‌رو می‌شوید.
برای مربیانی که موفق به ورود به کوورچیانو می‌شوند، دو مرحله در نظر گرفته شده است. آنها به مدت یک ماه و چهار روز در هفته به این مرکز می‌روند و باید به سختی تلاش کنند و متدهای جدید و تفکر تازه‌ای داشته باشند تا بتوانند در امتحان مربیگری شرکت کنند. بعد از آن نوبت امتحان شفاهی است که زیر نظر مدیر مدرسه مربیان و گروه او است.

@radiohattrick

قسمت دوم :

از مربی مورد نظر در زمینه‌های مختلفی امتحان گرفته می‌شود؛ از تاکتیک‌های بازی تا مکالمه و مدیریت بازیکنان.
مهم‌ترین بخش این آزمون پایان‌نامه‌ای است که هر مربی باید ارائه بدهد. این تز باید جامع و منحصر به فرد باشد و موضوع آن می‌تواند در هر زمینه‌ای مرتبط با فوتبال انتخاب شود. کمتر مؤسسه آموزشی فوتبال در دنیا چنین تز عمیق و پرمحتوایی را از مربیان می‌خواهد و همین کوورچیانو را به یک مرکز خاص تبدیل می‌کند. در امتحان شفاهی مربی باید ضمن دفاع از تزش، توضیح بدهد که ارزش آن در چیست، چگونه می‌تواند در فوتبال مدرن مؤثر باشد و به توسعه فوتبال کمک کند.
مدیر مدرسه مربیان و مسئول گرفتن امتحانات از مربیان، رنزو اولیویری است. او سابقه هدایت ناپولی و پارما را دارد و حالا در 78 سالگی به تربیت مربیان مشغول شده. او تأکید می‌کند که در امتحانات مربیان استفاده از دو عبارت ممنوع است: «دوره ما» و «تیم ما».
در کوورچیانو استفاده از این عبارات تابو است و نقطه مقابل هدفی است که ریدولفی هنگام تأسیس آن در ذهن داشته. کوورچیانو و محصلانش همیشه به دنبال نوآوری هستند و به همین خاطر بازگشت به ایده‌های قدیمی ممنوع است. فکر آنها باید متوجه امروز و فردا باشد، نه آنچه در گذشته کاربرد داشته.
اولیویری توضیح می‌دهد که به خاطر اصرار دائمی این مرکز به نوآوری، کتابی در اختیار مربیان قرار نمی‌گیرد: «مربیانی که برای آموزش می‌آیند هیچ کتابی دریافت نمی‌کنند. می‌دانید دلیلش چیست؟ من اگر بخواهم کتابی بنویسم، حدود دو سال طول می‌کشد. زمانی که آن را به شما می‌دهم، دو سال از آن گذشته و از رده خارج شده! آنچه باید به این مربیان آموزش بدهم، فوتبالی است که در ده سال آینده بازی خواهد شد. باید بتوانم آینده را پیش‌بینی کنم.»
اولیویری خودش از مسیر کوورچیانو عبور کرده و بعد از آن سال‌ها در فوتبال ایتالیا مربیگری کرده است. او در دوران 42 ساله مربیگری‌اش 22 تیم مختلف را تجربه کرده است. او در دو دهه سه مرحله مختلف هدایت بولونیا را به عهده گرفته. او تمام حالات مربیگری را تجربه کرده، سقوط به دسته پایین‌تر، سر و کله زدن با ستارگان، بحران‌های مقطعی، مشاجرات و البته مربیگری در رده‌های مختلف فوتبال ایتالیا. کمتر کسی می‌تواند ادعا کند که فرد شایسته‌تری از او برای این پست وجود دارد. او در ضمن خوش‌برخورد، باهوش و پرشور است.
او در جریان تمرینات و آموزش مربیان نظارت مستقیم دارد. ترسی از بازگو کردن عقایدش به مربیان جوان ندارد. حدود یک دهه در این پست بوده، مربیان بزرگی از زیر دست او رد شده‌اند و در آینده هم قطعاً این اتفاق تکرار خواهد شد.
بررسی پایان‌نامه مربیانی که در کوورچیانو بوده‌اند هم خیلی جذاب است. تز آنتونیو کونته که در سال 2006 فارغ‌التحصیل شد، چنین عنوانی داشت: «بررسی آرایش 2-1-3-4 و آموزه‌های ویدئویی آن» و در ادامه به برجسته‌سازی نقاط مثبت و منفی آن، چینش دفاعی و تهاجمی‌اش، انتقال‌ها و اینکه تیم‌ها با توپ و بدون توپ چگونه باید عمل کنند، پرداخته بود.
کونته حالات مختلفی در جریان بازی را شرح می‌دهد و همچنین به عوامل خارج از زمین فوتبال مثل روانشناسی و موقعیت تیم در جدول نیز می‌پردازد. کونته به وسواس فراوان شهرت دارد و در این جزوه 38 صفحه‌ای که پر از نمودارهاست، توضیحات کاملی داده است.
اگر کمی عقب‌تر برویم، تز لوچانو اسپالتی «سیستم بازی 2-5-3» نام داشت که این چیدمان را کاملاً واکاوی کرده است. او توضیح داده که چرا 2-5-3 در فوتبال مدرن سیستم مهمی است، تمریناتی هم برای اجرای آن شرح داده و مهارت‌هایی که منجر به موفقیتش می‌شود را هم بازگو کرده است. او حتی یک واژه‌نامه دارد که اصطلاحات مرتبط با این سیستم را فهرست کرده است. اسپالتی توانست با رم به موفقیت برسد، بعد از آن با زنیت در لیگ روسیه قهرمان شد و در نهایت توانست اینتر را به لیگ قهرمانان برگرداند.
دیگر پایان‌نامه‌های جالب این مرکز متعلق به کارلو آنچلوتی است که در سال 1997 با چنین عنوانی ارائه داده است: «آینده فوتبال: دینامیسم بیشتر». او پیش‌بینی کرده که چطور فعالیت بیشتر در زمین می‌تواند آینده فوتبال را متحول کند. روبرتو مانچینی در سال 2001 پایان‌نامه‌ای با عنوان «تره‌کوارتیستا» ارائه داده. این اصطلاحی است که در فوتبال ایتالیا برای هافبک تهاجمی یا پست شماره 10 به کار می‌برند.
مائوریتزیو ساری در تزش به نام «تمرینات هفتگی پیش از بازی» اهمیت جلسات تمرینی را بازگو کرده است. او نوشته است که در یک هفته عادی 7 جلسه تمرین برگزار می‌شود. دو جلسه با اهداف آمادگی بدنی، دو جلسه برای اصلاح اشتباهات بازی قبلی، اولی برای کل تیم و دومی برای بخش‌های مختلف (خط دفاع، میانی و حمله).

@radiohattrick

قسمت سوم :

اگر به سال‌های قبل‌تر برگردیم، فابیو کاپلو در سال 1984 مطالعاتش درباره دفاع منطقه‌ای را منتشر کرده است. این پایان‌نامه‌ها در دسترس مریبان محصل است تا از آنها الهام بگیرند و جای خالی کتاب‌های آموزشی را پر می‌کند. می‌توان گفت که مطالعه نوشته‌های این نام‌های بزرگ به نسل جدید انگیزه می‌دهد که بیاموزند و چیز تازه‌ای عرضه کنند.
کوورچیانو علاوه بر آموزش مربیان، مرکزی است که داور، مدیر ورزشی، فیزیوتراپیست و به طور کلی هر حرفه‌ای که به فوتبال مربوط باشد هم تربیت می‌کند. موزه فوتبال ایتالیا هم در این مرکز قرار دارد.
در سابقه کوورچیانو نام تعدادی از بزرگترین مربیان فوتبال ایتالیا دیده می‌شود و خروجی‌های مشهور این مرکز کونته و ساری هستند. نگاه‌ها همچنان به این مرکز است تا شاهد نام‌های جدید و آینده‌داری باشیم. البته با توجه به ناکامی آنچلوتی در بایرن، مانچینی در اینتر و ونتورا در تیم ملی ایتالیا انتقاداتی هم به این مؤسسه وارد شده، با این حال کمتر کسی به متدهای آموزشی‌اش انتقاد دارد.
کوورچیانو در این سال‌ها مربیان قهرمان جام جهانی، لیگ قهرمانان و لیگ‌های اروپایی از انگلیس و آلمان گرفته تا فرانسه و روسیه ساخته و از این بابت نمی‌توان درباره روش آموزشی‌اش دچار تردید شد. پس دیر یا زود نسل جدیدی از مربیان ایتالیایی از راه می‌رسند که می‌توانند فوتبال را به مراتب فنی تازه‌ای برسانند.

#ایتالیا
@radiohattrick

کتاب دوره مربیگری B آسیا

بقیه کتاب ها رو از هشتگ #کتاب پیدا کنید!!

@radiohattrick

#آنالیز_تیم

RC Lens

سرمربی : فرانک هایسه

بازیکنان کلیدی : دانسو ، فوفانا ، سوتوکا ، اوپندا

رتبه فعلی (۲۲ مارس) : سوم لیگ فرانسه با ۵۷ امتیاز

آرایش اولیه : ۴۲۳۱ - ۳۴۳
هردومناسب بازی مالکانه با انسجام دفاعی

استراتژی دفاعی : کانترپرس بعد از دست دادن توپ ، اگر طی چند ثانیه توپ بازپس گیری نشد ، بلاک به شکل ۵۲۳ یا ۴۲۳۱ (بستگی به آرایش اولیه)
پرس بیشتر زمانی که حریف توپ را به کناره ها میبرد (wide press)

بیلدآپ : از عقب به کمک دروازبان - پخش شدن مدافعین برای استفاده از کل عرض زمین

استراتژی تهاجمی : مالکانه و استفاده زیاد از کناره ها ، third man run ، پاس های عمقی و فرار به پشت مدافعین

🔴 هایسه ۵۱ ساله عملکرد خیلی خوبی توی لنس داشته و با یک‌اسکواد معمولی و بعد از از دست دادن چند بازیکن کلیدی هم تونسته این فصل برای کسب سهمیه تلاش کنه!


@radiohattrick • رادیو هت تریک

#سخنان_بزرگان

🔵 من در طول دوران حرفه ای بازی ام جام های زیادی کسب کردم ، اما هیچکدام به اندازه تلاشم برای برقراری صلح و آرامش در کشورم ارزش ندارد...

( #دروگبا )

@radiohattrick

#آنالیز_مربی
✍ آرنی اشلات (Arne Slot)

⚽️ تیم حاضر: فاینورد روتردام
🇳🇱 ملیت: هلندی
👱‍♂ سن: 44
🏟 تیم های سابق: کامبوور - آلکمار
📝 عملکرد رزومه کاری: 124 برد - 42 باخت - 48 مساوی

#hamed4030
@radiohattrick

#آنالیز_مربی
✍ آرنی اشلات

🔴 بازگشت افسانه: فاینورد، تیم ریشه دار شهر روتردام، پس از سال ها دوری از رقابت قهرمانی لیگ هلند امسال به مدعی شماره یک جام تبدیل شده است. موفقیتی که یک شبه به دست نیامده و حاصل پیشرفت گام به گام تیم سازی آرنی اشلات بوده است. او در فصل اول خود فاینورد را پس از دو غول فوتبال هلند یعنی آژاکس و آیندهوون به جایگاه سوم رساند. اما حالا و در فصل دوم صدرنشین لیگ است.

⭐️ کوچ ستارگان: درخشش نسبی فاینورد موجب ترانسفر ارکان اصلی تیم اشلات به تیم های بزرگتر شد. از تیم او مالاسیا به یونایتد، سینیسترا به لیدز و نلسون به آرسنال پیوستند. با اين حال اشلات با جایگزین کردن جوانان مد نظر خود نه تنها به افت دچار نشد بلکه امروز مسیر قهرمانی را پیش روی خود می بیند.

✅ جوان ولی پخته (1): میانگین سنی تیم اشلات به قدری پایین است که عليرضا جهانبخش با 29 سال سن یکی از مسن ترین نفرات لیست فاینورد را تشکیل می‌دهد. اشلات رهبری این نسل را نیز به کسی از جنس خودشان اهدا کرده است. کوکجو هافبک طراح 22 ساله و ترک تبار فاینورد کاپیتانی این تیم را برعهده دارد.

☑️ جوان ولی پخته (2): خود آرنی اشلات نیز در عین جوانی پخته عمل میکند. او نه آنقد با بازیکنانش صمیمی است که از او حساب نبرند و نه آنقدر مستبدانه رفتار می‌کند که بازیکنان را با خود دشمن کند. اشلات در جایگاه یک رهبر مقتدر دنیای بیرون از زمین فاینورد را نیز مدیریت میکند و همین موجب همدلی و اتحاد تیم اوست. در تیم او کسی احساس جدا بودن نمی‌کند و هرکس سهمی از موفقیت را برعهده دارد. نمونه بارز آن علیرضا جهانبخش است. او پس از اینکه بارها جواب اعتماد اشلات را به خوبی نداد در پنجره زمستانی آماده فروش بود. اما به هر ترتیب ماندنی شد و اکنون ستاره ترکیب فیکس آرنی اشلات است.

⚽️ نتیجه با طعم فوتبال زیبا: فاینورد تیمی است که زیبایی فوتبال را فدای نتیجه آن نکرده است. اشلات هر دو را با هم میخواهد. تیم او فوتبال مثلثی را در سیستم 4231 به قدری روان اجرا میکند که هر هوادار فوتبال را به وجد می آورد. فوتبالی سراسر هجومی، سیری ناپذیر و بدون توقف!

در این بررسی جامع می خواهیم تفکرات تاکتیکی آرنی اشلات را در دو بخش تهاجمی و تدافعی بررسی کنیم. به جهت طولانی نشدن پست، این بررسی را در دو پست مجزا (فردا و پس فردا) منتشر میکنیم...

#hamed4030
@radiohattrick

نگاهی به پنج لیگ معتبر اروپایی ، جام های اروپایی و وضعیت تیم ها

@radiohattrick

آنالیز منچسترسیتی

در این ویدیو میبینم :

1⃣ بیلد آپ از عقب : شکستن پرس به کمک دروازبان ، باز شدن مدافعین و اضافه شدن هافبک دفاعی

2⃣ چهار فاز بیلدآپ

3⃣ استفاده از تمام کانال ها (اضافه شدن بازیکنان به هف اسپیس و کانال مرکزی)

4⃣ نحوه کانترپرس #منچسترسیتی

لینک ویدیو با کیفیت بالاتر

@radiohattrick • رادیو هت تریک

چجوری یک بازی فوتبال رو آنالیز کنیم ؟

تو این وویس اصول اولیه و مهم تو بحث تحلیل یک مسابقه فوتبال رو توضیح دادم.

@radiohattrick • رادیو هت تریک

#آنالیز_مربی
✍ آرنی اشلات
(بخش تدافعی)

🔴 اشلات با آرایش دفاعی 4231 از دو تاکتیک دفاعی عمده بهره میبرد. High press که تاکتیک اصلی اوست و mid block. با این حال بر کسی پوشیده نیست که هر تیمی در مواقعی از بازی به low block نیز فرو می‌رود. در ادامه میفهمیم برای اشلات هر تاکتیک مختص چه زمانی از بازی است؟

⚪️ اشلات بازی را با high press شدید و اگرسیو شروع می‌کند (بخصوص اگر حریف سطح پایینتری داشته باشد). Defense line بالا می آید و بازیکنان جوان و دونده او به سوی هرکس که صاحب توپ باشد یورش می‌برند. در فوتبال امروز کمتر از پرس روی گلر استفاده میشود اما اشلات هنوز به این پرس پایبند است.

🔴 تاکتیک mid block مربوط به زمانی است که اشلات حداقل دو سه گل از حریف پیش باشد! هنگامی که خیال اشلات از پیروزی راحت شد یارگیری من تو من میانه میدان شروع میشود تا بازیکنان حریف از یافتن گزینه پاس عاجز شوند. خطوط دفاعی به هم نزدیکتر میشوند تا حریف فضایی میان خطوط پیدا نکند. وینگر ها عقبتر رفته و در کار دفاعی به فولبک ها بیشتر کمک می‌کنند.

⚪️ با این حال تیم اشلات بعضی مواقع در مقابل تیم های بزرگتر به low block فرو می‌رود زیرا فاینورد هنوز یک شخصیت بزرگ نیست و از بازیکنان بزرگ بهره نمی برد. اینجا دقیقا پاشنه آشیل تیم اشلات است. جایی که از شخصیت تهاجمی خود فاصله میگیرد و تیم مقابل روی دروازه اش خیمه میزند. فضاها راحتتر پیدا میشوند و فاینورد به طور شکننده ای گل میخورد.

🔴 اما واکنش اشلات وقتی توپ را از دست میدهد چیست؟ کانتر پرس. او می‌خواهد به سرعت توپ را پس بگیرد و حتی گاهی از گگن پرس بهره می‌گیرد. بسیاری از گل های فاینورد نیز از این طریق به ثمر میرسد. با اين حال گگن پرس مانند شمشیر دو لبه است و در مواقعی که به درستی اجرا نمیشود موجب ضد حمله حریف میشود. بسیاری از گل های خورده فاینورد نیز از این طریق به ثمر رسیده است.

⚪️ به طور کلی اشلات از منظر تدافعی نمره قابل قبولی می‌گیرد اما باید برای تبدیل شدن به یک مربی درجه یک دو ضعف عمده خود را برطرف کند: استحکام دفاعی در زمان low block - جلوگیری از ضد حمله های حریف

فردا تفکرات تاکتیکی اشلات از منظر تهاجمی بررسی خواهد شد که همان نقطه قوت تیم های اوست...

#hamed4030
@radiohattrick

#آنالیز_آماری_بازیکن
✍ الخاندرو گارناچو

وینگر 18 ساله باشگاه منچستر یونایتد درخشش کوتاه اما خیره کننده ای را در این فصل از خود بجا گذاشته است. هرچند استعدادها فارغ از مربی ها استعداد باقی می مانند اما نمیتوان از نقش تن هاخ در این عملکرد چشم پوشی کرد. در این بررسی گارناچو با وینگر ها و هافبک های تهاجمی این فصل پریمیرلیگ مقایسه شده است. آمارها به صورت میانگین در هر 90 دقیقه هستند!

🔝ابتدا 4 آیتمی که #گارناچو در آنها جزو بازیکنان برتر است:
1⃣ گارناچو در هر 90 دقیقه به طور میانگین 4.97 بار حمل توپ رو به جلو انجام میدهد. گریلیش با 6.31 بار از این نظر صدرنشين است.

2⃣ او با آمار 3.18 شوت در هر بازی نشان داده است تمایلی زیادی به گلزنی دارد هرچند هنوز نرخ تبدیل شوت به گل خوبی ندارد. داروین نونیز در هر بازی 5.08 شوت میزند.

3⃣ گارناچو بهترین وینگر جزیره در ارسال پاس بلند و متوسط موفق است. چیزی نزدیک به 100 درصد دقت پاس. البته نبايد فراموش کرد که او کم پاس میدهد ولی دقیق میدهد.

4⃣ او 0.99 فعالیت منجر به گل در هر بازی دارد و فاصله او با محرز صدرنشين تنها 0.03 است.

❌ حالا 4 آیتمی که گارناچو نسبت به هم پست های خود ضعف دارد:
1⃣ گارناچو بدترین آمار پاس پروگرسیو را با 0.99 داراست. در حالیکه این آمار برای دیبروین 8.73 است.

2⃣ او بدترین آمار پاس کلیدی را هم با 0.40 دارد. در این بخش هم دیبروین با 3.53 رتبه اول را دارد.

3⃣ گارناچو باید روی مهارت کنترل توپ خود کار کند. 3.97 استپ بد در هر بازی اصلا قابل قبول نیست و بدترین آمار لیگ جزیره است. موتینیو با 0.71 بهترین آمار این بخش را داراست.

4⃣ او تنها 0.20 در هر بازی تکل موفق دارد در حالی که جوئلینتون با 1.85 تکل موفق توانایی دفاعی خود را به رخ کشیده است.

در مجموع گارناچو باید پاس های ریسکی بیشتری ارسال کند و در بازیسازی تیم مشارکت بیشتری داشته باشد. در حال حاضر او را یک وینگر مایل به گلزنی میشناسیم نه یک وینگر بازیساز. همچنین باید در امور دفاعی پیشرفت کند. هرچند این نواقص با توجه به سن کم او کاملا قابل پذیرش است و احتمالا در ادامه برطرف شود.

#hamed4030
@radiohattrick