روستاییان و مشروطیت ایران
سهراب یزدانی
چاپ اول ۱۴۰۱، نشر ماهی
قطع رقعی، ۳۱۶صفحه، جلد شومیز
قیمت: ۱۴۵۰۰۰تومان
خرید اینترنتی:
toosbook.ir/p/روستاییان-مشروطیت

جهان کتاب - شماره ۳۹۵ منتشر شد.
قیمت: ۷۵۰۰۰تومان
خرید اینترنتی:
toosbook.ir/p/جهان-کتاب۳۹۵

تاریخ نشر چین

نویسنده: یانگ هو و شیائو یانگ
ترجمه: امین بذر افشان
قطع: رقعی، شومیز
انتشارات: ققنوس
نوبت چاپ: اول
تعداد صفحه: ۲۲۲
قیمت: ۸۸ هزار تومان
موضوع کتاب: صنعت و تجارت ، تاریخ چین
#تاریخ
کتاب رشد اهواز
@ketabroshdahvaz

- سفارش پیامکی کتاب در واتس‌اَپ

- سفارش پیامکی کتاب در اینستاگرام

نگاره‌های اهورایی
دانشنامه تصویری، توصیفی و نمایشی شخصیت ها و موضوعات اوستا

نویسنده: آرمان آرین
قطع: وزیری، شومیز
انتشارات: موج
نوبت چاپ: اول
تعداد صفحه: ۴۳۲
قیمت: ۱۵۰ هزار تومان
موضوع کتاب: اوستا، کشف الغات
#ادبیات
کتاب رشد اهواز
@ketabroshdahvaz

- سفارش پیامکی کتاب در واتس‌اَپ

- سفارش پیامکی کتاب در اینستاگرام

#چهره‌ها

سیداحمد وکیلیان (۱۳۲۶-۱۴۰۱) نویسنده و پژوهشگر فرهنگ عامه مردم ایران و صاحب آثاری چون: «محرم در فرهنگ مردم»، «رمضان در فرهنگ مردم»، «مثنوی و مردم» و «حضرت علی در قصه‌های عامیانه» دیروز (۲۸ آذر) درگذشت.


سال‌ها پیش در نمایشگاه مطبوعات، در غرفه میزبانشان بودیم و درباره‌ی رسوم عزاداری مناطق گپ می‌زدیم. ایشان به‌عنوان یک فرهنگ‌شناس پیشکسوت از کوله‌بار تجربیات و مشاهدات میدانی‌اش می‌گفت. ازجمله خاطرم هست از رسم رایج منطقه‌ای می‌گفت که نذر می‌کنند و نوعی درخت را منحصراً می‌کارند که وقتی تنومند شد، بِبُرندش برای استفاده به‌عنوان چوب عَلَم عزاداری. یعنی نهال از همان اول با هدفی آیینی و مناسکی کاشته می‌شود.
چند سال بعد برای رونمایی «فرهنگ سوگ شیعی» دعوت‌شان کردم و پذیرفت. اما روز برنامه تلفنی خبر دادند که استاد ناخوش‌احوال‌ است و در راه بیمارستان. قرار شد کتاب را بعداً‌ برایشان ببرم. و دریغ که مجالی فراهم نشد.
خدایش رحمت کند.

@mohsenhesammazaheri

🔻پارسی‌انجمن: «مسیرِ اشتقاقِ لغاتِ فارسیِ» گردآوریِ دکتر علی نورائی است. او خود در پیشگفتار درباره‌ی این نبیگش (کتابش) چنین نوشته است:
«در سالهای گذشته، اطلاعات نسبتا گسترده‌ای درباره قدیمی‌ترین ریشه‌های شناخته‌شده لغات فارسی را از مراجع و مآخذ گوناگون جمع‌آوری کرده و در قالب شجره‌نامه‌هایی برای هر ریشه ترسیم و در چند کتاب، از جمله فرهنگ ریشه لغات فارسی با نمودار مشتقات، منتشر کردم ... . حدود ۲۷۰۰ لغت فارسی در این فرهنگ ریشه‌یابی شده که از بیش از ۸۶۰ ریشه که عمدتا هندواروپایی هستند مشتق شده‌اند. مسیر اشتقاق این لغات حدود ۴۰ زبان مختلف را دربرمی‌گیرد.»

👈 «مسیرِ اشتقاقِ لغاتِ فارسیِ» را از «این جای» بارگیرید.

پارسی‌انجمن 🔻
@Parsi_anjoman

«احمد احرار یکی از روزنامه‌نگاران مبرز و قدیمی ایران در ۸۸ سالگی درگذشت. او از جوانی وارد روزنامه‌ی اطلاعات شد و سال‌های طولانی، تا انقلاب ۵۷، در اطلاعات کار می‌کرد. بعد از انقلاب مجبور به ترک ایران شد، و پس از راه‌افتادن کیهان لندن، با این روزنامه همکاری می‌کرد و مدتی هم سردبیر این روزنامه بود. نویسنده‌ی توانایی بود و به شرافت و پاکدستی شهرت داشت. احمد احرار در فرانسه زندگی می‌کرد، و در پاریس درگذشت.»

aasoo.org/fa/notes/4151
@NashrAasoo 🔻

به یاد احمد احرار 🔻

✍️ در سال‌های اخیر گه‌گاه با خودم فکر کرده‌ام که روزنامه‌نویس برجسته چه خصوصیاتی دارد؟ به کدام روزنامه‌نویس می‌توان گفت «روزنامه‌نویس بزرگ»؟ در مجموع به این نتیجه رسیده‌ام که روزنامه‌نویس برجسته کسی است که علاوه بر کارهای ادیتوریال مانند دبیری و سردبیری، که در جای خود کار پر اهمیتی است، دست به قلم هم داشته باشد و از خود آثار مهمی برجای گذاشته باشد. مثلاً غلامحسین صالحیار و دکتر مهدی سمسار، هر دو از روزنامه‌نویسان شهیر ایران بودند، اما آثار قلمی کمی از خود بر جای گذاشته‌اند. از دکتر سمسار به‌جز کتاب‌هائی که ترجمه کرده، اثری ندیده‌ام. ظاهراً او چندان در کار سردبیری و اداره‌ی تحریریه غرق می‌شد که فرصت نوشتن پیدا نمی‌کرد. از غلامحسین صالحیار هم به‌جز پاره‌ای ترجمه‌ها از جمله کتاب کوچک اما جالبِ «برای گونگادین بهشت نیست»، که اول بار به صورت پاورقی در روزنامه‌ی اطلاعات چاپ شد، گمان نمی‌کنم اثری بر جای مانده باشد، در حالی که مثلاً از امیر طاهری که در سی سالگی به سردبیری روزنامه‌ی کیهان رسید، یا از هوشنگ وزیری که پیش از انقلاب سردبیر آیندگان بود و پس از انقلاب، احمد احرار در کیهان لندن به جای او نشست، آثار قلمی فراوانی بر جای مانده است.

✍️ زبان روزنامه‌نگاری زبان مخصوصی است که با زبان نوشته‌های دیگر فرق دارد. این زبان، زبان ادبی، زبان روشنفکری یا فنی و هر زبان دیگر نیست، زبان مردمی است. در عالم روزنامه‌نگاری ایران انواع زبان‌ها به کار گرفته شده و می‌شود. معدود کسان و روزنامه‌نگارانی هستند که زبان روزنامه را خوب دریافته باشند و به آن زبان بنویسند. مثلاً مرحوم عبدالرحمان فرامرزی در این زمینه شاخص بود. سعید نفیسی زبان روزنامه را می‌شناخت، نسیم شمال زبان مردم را در اشعارش به کار می‌گرفت. در بین جوان‌ترها همین هادی خرسندی زبان روزنامه را بلد است. احمد احرار هم از این دست بود. زبان او زبان روزنامه و زبان مردم بود. قلمبه سلمبه نمی‌نوشت. همه‌فهم می‌نوشت و در عین‌حال سطح زبان را نگه می‌داشت.

✍️ روزنامه‌نویسی ایران از دهه‌ی ۳۰ به بعد تا حدودی حرفه‌ای شد. پیش از آن کار روزنامه‌نگاری کمتر جدی گرفته می‌شد. احمد احرار از جمله کسانی بود که همواره حرفه‌ای ماند و به کار دیگری نپرداخت. به لحاظ خلق‌و‌خوی هم با بسیاری دیگر از روزنامه‌نویسان تفاوت داشت. در آن سال‌ها بیشترِ روزنامه‌نویس‌ها اهل کافه بودند و بعد از کار روزانه یا شبانه راهی کافه‌ها می‌شدند و خوش می‌گذراندند. احمد احرار اهل این حرف‌ها نبود. متانت خود را از روزنامه به نوش‌خانه نمی‌برد. با بیشترِ رجال وقت رفت‌وآمد داشت و اهل سیاست از او مشورت می‌گرفتند، اما او از این نشست‌و‌برخاست‌ها هرگز به نفع خود چیزی نخواست. مردی متشخص و پاک‌دامن بود که مانند روزنامه‌نویسان صدر مشروطه دل از دنیا برکنده بود و تنها به فکر ایران بود. گویا هرگز ازدواج هم نکرد. یادش گرامی باد.

@NashrAasoo 💬

🎞 مستند چگونه می‌توان یک مستند شد؟

🎞 How to Become a Tyrant?

🟠 How to Become a Tyrant is a Netflix docu-series, and narrated by Peter Dinklage.

The narrator states that everybody wants absolute power to transform society to their liking and proceeds to explain how such power can be obtained and sustained. The docu-series proceeds to analyze biographies of historical dictators Adolf Hitler, Saddam Hussein, Idi Amin, Joseph Stalin, Muammar Gaddafi and the Kim family.

🔺 چگونه می‌توان یک مستبد شد (به انگلیسی: How to Become a Tyrant) یک مستند سریالی از شبکه نتفلیکس است، که توسط پیتر دینکلیج روایت می‌شود.

🔺 راوی بیان می‌کند که همه می‌خواهند قدرت مطلق برای دگرگونی جامعه به دلخواه خود را داشته باشند و توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان چنین قدرتی را بدست آورد و به آن تداوم بخشید. این سریال مستند، شروع به بررسی زندگینامه‌های دیکتاتورهای تاریخ می‌کند، آدولف هیتلر، صدام حسین، عیدی امین، ژوزف استالین، معمر قذافی و کیم ایل سونگ از جمله این دیکتاتورها هستند.


از ویکیپدیای فارسی

♦️♦️♦️

t.me/nutqiyyat

🎞 مستند چگونه می‌توان یک مستبد شد؟


📽 قسمت اول ( هیتلر )

🔺 کیفیت: معمولی ( 360 )

📃 زیرنویس فارسی


#مستند
#تصویری
@nutqiyyat

🎞 مستند چگونه می‌توان یک مستبد شد؟


📽 قسمت دوم ( صدام حسین )

🔺 کیفیت: معمولی ( 360 )

📃 زیرنویس فارسی


#مستند
#تصویری
@nutqiyyat

🎞 مستند چگونه می‌توان یک مستبد شد؟


📽 قسمت سوم ( عیدی امین )

🔺 کیفیت: معمولی ( 360 )

📃 زیرنویس فارسی


#مستند
#تصویری
@nutqiyyat

🎞 مستند چگونه می‌توان یک مستبد شد؟


📽 قسمت چهارم ( استالین )

🔺 کیفیت: معمولی ( 360 )

📃 زیرنویس فارسی


#مستند
#تصویری
@nutqiyyat

🎞 مستند چگونه می‌توان یک مستبد شد؟


📽 قسمت پنجم ( معمر قذافی )

🔺 کیفیت: معمولی ( 360 )

📃 زیرنویس فارسی


#مستند
#تصویری

🎞 مستند چگونه می‌توان یک مستبد شد؟


📽 قسمت ششم ( کیم ایل سونگ )

🔺 کیفیت: معمولی ( 360 )

📃 زیرنویس فارسی


#مستند
#تصویری
@nutqiyyat

پیام تسلیت رئیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی در پی درگذشت «سیّداحمد وکیلیان»

▪️دبا: «سیّداحمد وکیلیان»، فرهنگ‌پژوه و مردم‌شناس برجسته، دوشنبه، ٢٨ آذر در هفتادوپنج سالگی دار فانی را وداع گفت. او که در این سال‌ها از همکاران مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی بود، در شورای علمی دانشنامۀ فرهنگ مردم ایران عضویت داشت.
به‌همین سبب، رئیس مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی پیام تسلیتی صادر کرد.
▪️پیام کاظم موسوی بجنوردی به این شرح است:

إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ
خبر ضایعۀ درگذشت استاد سیّداحمد وکیلیان، پژوهش‌گر برجستۀ حوزۀ فولکلور ایران و عضو شورای علمی دانشنامۀ فرهنگ مردم ایران را دریافت کردم.
استاد وکیلیان از نخستین همکاران زنده‌یاد استاد سیّدابوالقاسم انجوی شیرازی بود و قریب نیم قرن در حوزۀ فولکلور تحقیق کرد و آثار گران‌قدری از خود بر جای گذاشت.
او عضو انجمن بین‌المللی قصّه‌شناسی بود و با ایران‌‎شناسان نام‌دار خارجی ازجمله پروفسور اُلریش مارزلُف و شین تاکه‌هارا همکاری نزدیک داشت و آثار مشترکی منتشر کرد.
وی هم‌چنین مدیرمسئول و سردبیر نخستین مجلّۀ پژوهشی فولکلورشناسی ایران با عنوان «فرهنگِ مردم» بود که قریب پانزده سال به‌طور مداوم منتشر می‌شد.
فقدان این استاد فرزانه را به‌ویژه به همسر ارجمندش، بانو زهره زنگنه که سال‌ها در کنار او به فعالیت خود پرداخت و سپس به دوستان، شاگردان، دوستداران و جامعۀ فرهنگی ایران تسلیت می‌گویم و برای ایشان شکیبایی آرزو دارم.

کاظم موسوی بجنوردی
‌شنبه، سوم دی ١۴٠١
@cgie_org_ir

بیست‌ودومین شمارۀ «فیلم امروز» منتشر شد.
@filmemrooz_official
«فیلم امروز» همه جای ایران در دسترس شماست. نسخۀ مجازی را نیز می‌توانید در فیدیبو با شصت درصد تخفیف تهیه کنید. علاقه‌مندان خارج از کشور هم می‌توانند مثل دیگران نسخه مجازی را از فیدیبو تهیه کنند و برای خرید نسخه چاپی یا اشتراک سالانه مجله به سایت «فیلم امروز» مراجعه کنند یا پیامی به شماره واتس‌اپ ۰۹۱۰۱۲۶۲۰۵۷ بدهند.

موسیقی ویدئو: بهداد بهرامی

در دورانی متلاطم و عجیب به سر می‌بریم. دوران رویدادهای پی‌درپی از نوع بهت‌انگیز، تراژیک، گاهی امیدآفرین، مبهم، ابسورد، پر از تضاد، و در مواردی بدیهی. تا جایی که به سینما مربوط می‌شود، اتفاق‌های این‌جوری در همین یک ماهی که گذشت، کم نبودند: از زنان بازیگری که کشف حجاب کردند به عنوان نافرمانی مدنی، سینماگرانی که بیانیه‌ و ویدئوهای اعتراضی دادند، چند نفر که به خارج رفتند، چند نفر که در خارج بودند همان‌جا ماندند، چند نفر احضار شدند، چند نفر بازداشت شدند، تا فهرست نامعلوم ممنوع‌الخروج‌ها، خوارج تلویزیونی، تکثیر مهران رجبی، کاهش تماشاگران در هشت ماه اول سال به کم‌تر از شش درصد ظرفیت سینماها (که تقاضای تغییر کاربری چند سینمای قدیمی در نقاط پررفت‌وآمد تهران را جدی‌تر کرد)، و البته تداوم حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های جهانی و برگزاری جشنوارۀ سینماحقیقت در سکوت و سرما...
در همین شرایط، که جام جهانی و حواشی‌اش هم اتفاق افتاد، در خیابان‌ها و میدان‌های ده‌ها کشور دنیا نیز جمعیت‌های چندهزارنفری به راه افتاد و حوادثی مربوط به ایران رخ داد، در مجامع رسمی بین‌المللی تصمیم‌هایی در مورد ایران گرفته شد، و احکام قضایی شدیدی برای دستگیرشدگان ماه‌های اخیر صادر شد، فضای سینمای ایران نیز رادیکال‌تر از همیشه شده است. خانۀ سینما که به هر حال بند نافش هنوز به دولت وصل است (مؤسسان آن هم مدیران سینمایی دهۀ شصت بودند) و از سوی بسیاری از سینماگران به انفعال و اهمال و محافظه‌کاری متهم بود، شدیداللحن‌ترین بیانیۀ تاریخش را خطاب به حاکمیت نوشت و بیانیه‌های تشکل‌های دیگر هم کم نبود؛ از بیانیۀ کانون فیلم‌نامه‌نویسان با اعلام توقف فعالیت‌های صنفی‌اش و بیانیۀ غیرمنتظرۀ انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی که حاوی پیام تحریم جشنواره‌های سینمایی پیش رو بود، و نامه‌ها و بیانیه‌های دیگر با اعتراض به حاکمان یا درخواست آزادی سینماگران زندانی. همچنان کسانی دستگیر یا احضار و متعهد به سکوت می‌شوند، کسانی هم آزاد یا راهی خارج می‌شوند...*
@filmemrooz_official
* از متن سرمقالۀ این شماره

آموزش حقوق بشر برای نوآموزان، درسنامه‌‌ی کمیسیون حقوق بشر ملیِ هندوستان
Human Rights Education for Beginners, National Human Rights Commission, ۲۰۰۵
https://t.me/Critical_Politics