انتخابات یا انتصابات
سقیفه یا غدیر؟

🔸مردم چه کاره هستند که خلیفه و امام عزل و نصب کنند
🔸تعیین خلیفه کار خدا و رسولش است و لا غیر!

مناظره شیعه بر سر غدیر و تعیین امام - استاد طبسی

#جزء1 #جزء3 #جزء4 #جزء8 #جزء9 #جزء11 #جزء12 #جزء14 #جزء16 #جزء20 #جزء23 #جزء29

آدم با استغاثه به پنج تن توبه کرد

🔹99-/432 _17- وَ عَنِ الصَّادِقِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) ،فِي قَوْلِهِ تَعَالَى: فَتَلَقّٰى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمٰاتٍ :«أَنَّ الْكَلِمَاتِ الَّتِي تَلَقَّاهَا آدَمُ مِنْ رَبِّهِ:اَللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِلاَّ تُبْتَ عَلَيَّ؛فَتَابَ اللَّهُ عَلَيْهِ».

🔸از امام صادق (علیه السلام) روایت شده در مورد کلام خداوند متعال:
فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ ﴿بقره ٣٧﴾
سپس آدم از پروردگارش كلماتى را دريافت نمود

کلماتی که آدم از پروردگارش دریافت کرد این بود:
خدایا به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین بر من ببخش؛ پس خداوند بر او بخشید.

تفسیر البرهان/ج1/ص198

#جزء1

توبه حضرت آدم به واسطه پنج تن آل عبا

فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿بقره ٣٧﴾
سپس آدم از پروردگارش كلماتى را دريافت نمود؛ و [خدا] بر او ببخشود؛ آرى، او توبه‌پذيرِ مهربان است

وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ- فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ‌ قَالَ سَأَلَهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ فَاطِمَةَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ.

🔸در تفسير قول خداوند عز و جل فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ‏
فرموده است از او بحق محمد و على و حسن و حسين و فاطمه (صلوات الله علیهم) درخواست كرد.

كشف الغمة(ط - القديمة)، ج‏1، ص: 465
قصص الأنبياء عليهم السلام، ص: 54
الوافي، ج‏26، ص: 426
تفسیر البرهان، ج‏1، ص: 192
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏11، ص: 177
الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 305

#جزء1

کلمات رمزی حضرت ابراهیم چیست؟

وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ﴿بقره ۱۲۴﴾
و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود، و وی آن همه را به انجام رسانید

عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (صلوات الله علیه) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌ وَ إِذِ ابْتَلى‌ إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَ‌[4] مَا هَذِهِ الْكَلِمَاتُ قَالَ هِيَ الْكَلِمَاتُ الَّتِي تَلَقَّاهَا آدَمُ مِنْ رَبِّهِ فَتَابَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ هُوَ أَنَّهُ قَالَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِلَّا تُبْتَ عَلَيَّ فَتَابَ اللَّهُ عَلَيْهِ‌ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ‌ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا يَعْنِي عَزَّ وَ جَلَّ بِقَوْلِهِ‌ فَأَتَمَّهُنَ‌ قَالَ يَعْنِي فَأَتَمَّهُنَّ إِلَى الْقَائِمِ اثْنَيْ عَشَرَ إِمَاماً تِسْعَةً مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ

🔸مفضل بن عمر گويد: از امام صادق (صلوات الله علیه) در مورد کلام خداوند عز و جل پرسیدم:
و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود، و وی آن همه را به انجام رسانید
منظور از «کلمات» چیست؟
امام فرمود: منظور همان کلماتی است که آدم از پروردگارش یاد گرفت و توبه او پذيرفته شد، آن وقتی که گفت: "خدایا به حق محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین ، توبه ام را بپذیر" پس خداوند توبه اش را پذيرفت و او توّاب و رحیم است.
(مفضل گوید) پس به حضرت عرض کردم: معنای «پس همه را به انجام رسانید» چیست؟
امام فرمود: یعنی خداوند تمام کرد ایشان را تا قائم به عدد دوازده امام‌ ، كه نُه نفرشان از فرزندان حسين (صلوات الله علیهم) هستند.

كمال الدين و تمام النعمة جلد 2 صفحه 358

#جزء1

ابوبکر‌ اولین‌ کافر و خیانت کار به امیر المومنین علیه السلام بود...

قال رسول الله صلی الله علیه و آله: فَلَا تَكُنْ يَا أَبَا بَكْرٍ أَوَّلَ كافِرٍ بِه‏.

🔸پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:‌ ای ابوبکر اولین کافر به او (امیرالمومنین علی بن ابی طالب صلوات الله علیه) نباش.

الإحتجاج/ج‏۱/ص۷۹
بحار الأنوار/ج‏۲۸/ص۲۰۱

#جزء1

خودسازی

أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿بقره ٤٤﴾
آيا مردم را به نيكى فرمان مى‌دهيد و خود را فراموش مى‌كنيد، با اينكه شما كتاب را مى‌خوانيد؟ آيا [هيچ‌] نمى انديشيد؟

قالَ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله:‏ طُوبَى لِمَنْ مَنَعَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُونِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ إِخْوَانِهِ.

🔸حضرت محمد صلی الله علیه و آله: خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى برادران مؤمنش باز دارد.

هداية الأمة، ج-5، ص: 547

#جزء1

صبر=روزه

در پیشامدهای دشوار روزه بگیرید

عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ سُلَيْمَانَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ[3] قَالَ الصَّبْرُ الصِّيَامُ وَ قَالَ إِذَا نَزَلَتْ‌ بِالرَّجُلِ النَّازِلَةُ وَ الشَّدِيدَةُ فَلْيَصُمْ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ- وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ يَعْنِي الصِّيَامَ.

🔸امام صادق صلوات الله علیه: در مورد این سخن خداوند عزّ و جلّ‌ كه مى‌فرمايد: «از صبر يارى بجوييد» منظور از «صبر»، روزه است.
آن‌گاه كه بر كسى گرفتارى سختى پيش آيد، روزه بگیرد، زيرا كه خداوند عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد: از صبر يعنى روزه يارى بجوييد.

الكافي- ط الاسلامية جلد 4 صفحه 63

در احادیث زیادی آمده در سختی های زندگی نماز بخوانید یا روزه بگیرید، این است مسلک اهل بیت صلوات الله علیهم و شیعیانشان
باید یاد بگیرند اشخاصی که به هنگام ناراحتی ها و ناخوشی هایِ روزگار، سریع سراغ سیگار و امور اشتباه دیگر که یا معصیت است یا مکروه است می روند.
شیعه با نماز و روزه خو می گیرد و خودش را با نماز و روزه تسکین می دهد نه ....

#جزء1 #جزء2

نماز ذلیلانه حضرت محمد و حضرت علی صلی الله علیهما و آلهما برای الله جل جلاله

وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ ‎﴿بقره ۴۵﴾
از شکیبایی و نماز یاری جویید. و به راستی این [کار] گران است، مگر بر فروتنان

#غلات
ابْنُ شَهْرَآشُوبَ:عَنِ الْبَاقِرِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) وَ ابْنِ عَبَّاسٍ،فِي قَوْلِهِ: وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاٰةِ وَ إِنَّهٰا لَكَبِيرَةٌ إِلاّٰ عَلَى الْخٰاشِعِينَ «الْخَاشِعُ:اَلذَّلِيلُ فِي صَلاَتِهِ الْمُقْبِلُ عَلَيْهَا،يَعْنِي رَسُولَ اللَّهِ وَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ)».

🔸از امام باقر صلوات الله علیه و ابن عباس در مورد کلام خداوند: از صبر و نماز یاری جویید. و به راستی این [کار] گران است، مگر بر فروتنان.
نقل شده: خاشع کسی را گویند که در نمازش افتاده باشد، ذلیلانه در درگاه الهی اقامه نماز کند، یعنی رسول‌ الله و امیرالمومنین (صلی الله علیهما و آلهما).

تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 209
المناقب لابن شهرآشوب (ابن شهرآشوب) جلد 2 صفحه 20

#جزء1

-بنی اسرائیل یعنی اهل بیت صلوات الله علیهم
-اسرائیل لقب حضرت یعقوب و حضرت محمد صلی الله علیه و آله است

يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ‎﴿بقره ۴۷ و ۱۲۲﴾
ﺍﻱ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ! ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩم ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩم ، ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ.

منظور از بنی #اسرائیل که بر همه جهان برتری دارند چه کسانی است؟

1️⃣#اسرائیل لقب حضرت یعقوب است و یعنی بنده خدا

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله علیه قَالَ: كَانَ يَعْقُوبُ وَ عِيصٌ تَوْأَمَيْنِ فَوُلِدَ عِيصٌ ثُمَّ وُلِدَ يَعْقُوبُ فَسُمِّيَ يَعْقُوبَ لِأَنَّهُ خَرَجَ بِعَقِبِ أَخِيهِ عِيصٍ وَ يَعْقُوبُ هُوَ إِسْرَائِيلُ وَ مَعْنَى إِسْرَائِيلَ عَبْدُ اللَّهِ لِأَنَّ إِسْرَا هُوَ عَبْدٌ وَ إِيلَ هُوَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ.

امام صادق صلوات الله علیه: يعقوب و برادرش عيص (عيسو- عيساد) دو قلو بودند و يعقوب بعد از عيص‏ متولد گرديد؛ به اين سبب آن حضرت را يعقوب ناميدند. و يعقوب را اسرائیل مي گفتند يعنى بنده خدا، چون- إسرا- به معنى بنده است، و- ئيل اسم خداى عز و جل است‏

علل الشرائع، ج‏1، ص: 43 باب 39 العلة التي من أجلها سمي يعقوب يعقوب و العلة التي من أجلها سمي إسرائيل
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏12، ص: 265

2️⃣#اسرائیل اسم حضرت محمد صلی الله علیه و آله است.

عَنْ أَبِی دَاوُدَ عَمَّنْ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صلی اللّٰه علیه و آله یَقُولُ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ اسْمِی أَحْمَدُ وَ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ اسْمِی إِسْرَائِیلُ (5) فَمَا أَمَرَهُ فَقَدْ أَمَرَنِی وَ مَا عَنَاهُ فَقَدْ عَنَانِی

🔸ابی داود از کسی که از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله شنیده است نقل می کند که فرمود: من عبد اللَّه هستم، نامم احمد. و من عبد اللَّه هستم، اسمم اسرائیل. هر چه به او امر کند به من امر کرده، و هر چه به او نسبت دهد به من نسبت داده شده.

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 24 صفحه 394

3️⃣#اسرائیل لقب حضرت یعقوب علی نبینا و آله و علیه السلام است

وَ بارَكْتَ لِيَعْقُوبَ إِسْرائِيلِكَ فِى أُمَّةِ مُوسىٰ عَلَيْهِمَا السَّلامُ

🔸(خدایا) بر یعقوب اسرائیلت در امت موسی (درود بر آن دو) برکت نهادی

دعای سمات منقول از امام باقر صلوات الله علیه

4️⃣عَنْ هَارُونَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْحَلَبِيِّ،قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)عَنْ قَوْلِ اللَّهِ: يٰا بَنِي إِسْرٰائِيلَ .قَالَ:«هُمْ نَحْنُ خَاصَّةً».

🔸هارون بن محمد حلبی گوید از امام صادق (صلوات الله علیه) در مورد کلام خداوند پرسیدم: ای بنی اسرائیل!
فرمود آنها (بنی اسرائیل) خاص ماست (فقط ما هستیم.)

تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 210

5️⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ،عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)،قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى: يٰا بَنِي إِسْرٰائِيلَ .
قَالَ:«هِيَ خَاصَّةٌ بِآلِ مُحَمَّدٍ».

🔸محمد بن علی گوید از امام صادق (صلوات الله علیه) در مورد کلام خداوند متعال پرسیدم: ای بنی اسرائیل!
فرمود: آن اختصاص به آل محمد (صلی الله علیه و آله) دارد.

تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 210

#جزء1 #جزء4 #جزء16

بحث شفاعت از قرآن کریم

برخی آیات در قرآن کریم شفاعت در روز قیامت را رد می کند و برخی دیگر به وجود شفاعت در قیامت اشاره می کند.
وهابیت خبیث و لعین با تمسک به آیات دسته اول منکر شفاعت می شوند، اما نمی شود نومن ببعض و نکفر ببعض بود، بلکه باید همه آیات را دید.

1️⃣آیات نفی شفاعت

وَاتَّقُوا يَوْمًا لَّا تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ ‎﴿بقره ۴۸﴾
ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻱ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺭﺍ ﺩﻓﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﺷﻔﺎﻋﺘﻲ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ

وَاتَّقُوا يَوْمًا لَّا تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ‎﴿بقره ۱۲۳﴾
ﻭ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻱ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﻴﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺭﺍ ﺩﻓﻊ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﻛﺴﻲ ﻓﺪﻳﻪ ﻭ ﻋﻮﺿﻲ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ ، ﻭ ﻧﻪ ﻛﺴﻲ ﺭﺍ ﺷﻔﺎﻋﺘﻲ ﺳﻮﺩ ﺩﻫﺪ ، ﻭ ﻧﻪ ﻳﺎﺭﻱ ﻣی ﺷﻮﻧﺪ.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ‎﴿بقره ۲۵۴﴾
ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻛﻨﻴﺪ ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺳﺘﺪﻱ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻭ ﻧﻪ ﺷﻔﺎﻋﺘﻲ

لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ ﴿انعام ۵۱﴾
ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﺷﻔﻴﻌﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ

لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ ﴿انعام ۷۰﴾
و او را جز خدا سرپرست و یاور و شفیعی نباشد

وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ مِنْ شُرَكائِهِمْ شُفَعاءُ وَ كانُوا بِشُرَكائِهِمْ كافِرينَ ‎﴿روم ۱۳﴾
و براى آنان شفيعانى از همتايانى كه [براى خدا] مى‌پنداشتند نخواهد بود و ‌‌‌‌نسبت به آن همتايان، كافر مى‌شوند.

ما لَکُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا شَفِیعٍ‎﴿سجده ۴﴾
هیچ سرپرست و شفاعت کننده اى براى شما جز او نیست

2️⃣آیات اثبات شفاعت

تایید شفاعت در قرآن کریم

مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ‎﴿بقره ۲۵۵﴾
کیست که در نزد او، جز به فرمانش شفاعت کند؟!


ما مِنْ شَفيعٍ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ ﴿یونس ۳﴾
هيچ شفاعت‌كننده‌اى، بى‌اذن او نيست

لا يَمْلِكُونَ الشَّفاعَةَ إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً﴿مریم ۸۷﴾‏
آنان هرگز مالك شفاعت نيستند؛ مگر كسى كه نزد خداوند رحمان، عهد و پيمانى گرفته است.

يَوْمَئِذٍ لاتَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلاً ﴿طه ۱۰۹﴾‏
در آن روز، شفاعت [هيچ‌كس] سودى نمى‌بخشد، جز كسى‌كه خداوند رحمان به او اجازه داده، و از گفتار او راضى است.

وَ لا يَشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى وَ هُمْ مِنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ ﴿انبیاء ۲۸﴾‏
و آن‌ها‌‌ جز براى كسى ‌كه خدا راضى [به شفاعت براى او] است شفاعت نمى‌كنند و از ترس او بيمناكند.

وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلاَّ لِمَنْ أَذِنَ لَهُ‎﴿سبا ۲۳﴾‏
شفاعت نزد او، جز براى كسى كه [خداوند] براى او اذن شفاعت داده، سودى ندارد

وَ لا يَمْلِكُ الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَةَ إِلاَّ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ ﴿زخرف ۸۶﴾‏
كسانى را كه غير از او مى‌خوانند اختيار شفاعت ندارند؛ مگر آن‌ها كه شهادت بحق داده‌اند و به خوبى آگاهند.

وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ لا تُغْني شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللهُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى ﴿نجم ۲۶﴾‏
و چه بسيار فرشتگان آسمان‌ها كه شفاعت آن‌ها سودى نمى‌بخشد مگر پس از آنكه خدا براى هركس بخواهد و راضى باشد اجازه [شفاعت] دهد.

اما جواب:
غیر از کلی آیه و روایت که به اثبات شفاعت اشاره می کند، برخی علمای عامه نیز شفاعت را پذیرفتند.
و آیاتی که نفی شفاعت می کند اشاره به کسانی دارد که حق شفاعت ندارند مثل بت و سنگ و چوب و امام جائر و ...
و یا اینکه شفاعت را مستقل از الله جل جلاله می دانند.
از مجموع این سخنان معلوم می شود که شفاعت کردن در نزد خدا، در صورتی که مستلزم محذوری که متناسب با مقام کبریایی حق نباشد، اجمالاً صحیح و بی مانع است.
برخی اشخاص نیز به قدری کارنامه سیاه دارند که:
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ ‎﴿مدثر ٤٨﴾‏
شفاعت شفاعت‌کنندگان به حال آنها سودی نمی‌بخشد.

و آیات نفی شفاعت در حقیقت خطاب به این گروه است.

#جزء1 #جزء3 #جزء7 #جزء11 #جزء16 #جزء17 #جزء18 #جزء21 #جزء22 #جزء25 #جزء27

هیچ چشمی نمی تواند خالق را ببیند

#توحید
﴿2﴾ الَّذِي قَصُرَتْ عَنْ رُؤْيَتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِينَ.

(2) (خدایی که) دیدۀ بینندگان از دیدنش کوتاه است.

صحیفه سجادیه دعای 1 وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتَدَأَ بِالدُّعَاءِ بَدَأَ بِالتَّحْمِيدِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ

خدایی که دیدنی نیست.

📣آیه ای در قرآن کریم که ظاهرا به ملاقات خداوند اشاره دارد ولی تاویل و #تفسیر معصوم چیز دیگری است

خداوند را نمی شود دید ؛ حتی در خواب ، حتی در آخرت

خداوند متعال با چشم سر دیدنی نیست

خداوند حتی در ذهن و خیال نمی گنجد چه رسد به چشم و بصر

خداوند متعال اصلا رنگ و کیفیت ندارد که بخواهد دیده شود

خداوند مثل مخلوقات نیست که دیده شود

✔️معنای صحیح لقاء الله در آخرت یعنی زیارت رسول خدا صلی الله علیه و آله

#جزء1 #جزء6 #جزء7 #جزء9

خداوند را نمی شود دید ؛ حتی در خواب ، حتی در آخرت

#توحید
عنْ إِبْرَاهِيمَ الْكَرْخِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِلصَّادِقِ (علیه السلام) إِنَّ رَجُلًا رَأَى رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي مَنَامِهِ فَمَا يَكُونُ ذَلِكَ فَقَالَ ذَلِكَ رَجُلٌ لَا دِينَ لَهُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يُرَى فِي الْيَقَظَةِ وَ لَا فِي الْمَنَامِ وَ لَا فِي الدُّنْيَا وَ لَا فِي الْآخِرَةِ.

🔸ابراهیم کرخی نقل می کند که به امام صادق علیه السلام گفتم: همانا مردی پروردگارش را در خواب می بیند، این چه تعبیری دارد؟
حضرت فرمود: این مرد دین ندارد، چون خداوند متعال در بیداری ودر خواب و در دنیا و در آخرت دیده نمی شود.

📚روضة الواعظين ص 34
📚بحار الأنوار ج ‏4 ص 32
📚الأمالي(صدوق) ص 708

البته متاسفانه عمری ها و صوفی ها و عرفا با انحرافاتی که دارند قائل به رویت خداوند هستند.😱

#جزء1 #جزء6 #جزء7 #جزء9

روشن بودن حقیقت برای همه

اگر فکر کردید دشمنانِ اهل بیت لعنة الله علیهم به حقیقت واقف نبودند و واقعِ امر، برایشان روشن نبوده سخت در اشتباه هستید
این ملاعین با وجود روشن بودن حق و برهان های روشن و بینات فراوان ، باز کفر ورزیدند

#مستضعف
🔸ودَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّـهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿بقرة ١٠٩﴾
بسيارى از اهل كتاب -پس از اينكه حق برايشان آشكار شد- از روى حسدى كه در وجودشان بود، آرزو مى‌كردند كه شما را، بعد از ايمانتان، كافر گردانند. پس عفو كنيد و درگذريد، تا خدا فرمان خويش را بياورد، كه خدا بر هر كارى تواناست.

🔸الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿بقرة ١٤٦﴾
كسانى كه به ايشان كتاب [آسمانى‌] داده‌ايم، همان گونه كه پسران خود را مى‌شناسند، او [=محمد] را مى‌شناسند؛ و مسلماً گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌دارند، و خودشان [هم‌] مى‌دانند.

🔸إنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَـٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّـهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ ﴿بقرة ١٥٩﴾
كسانى كه نشانه‌هاى روشن، و رهنمودى را كه فرو فرستاده‌ايم، بعد از آنكه آن را براى مردم در كتاب توضيح داده‌ايم، نهفته مى‌دارند، آنان را خدا لعنت مى‌كند، و لعنت‌كنندگان لعنتشان مى‌كنند.

🔸إنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّـهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّـهِ فَإِنَّ اللَّـهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿آل عمران ١٩﴾
در حقيقت، دين نزد خدا همان اسلام است. و كسانى كه كتاب [آسمانى‌] به آنان داده شده، با يكديگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنكه علم براى آنان [حاصل‌] آمد، آن هم به سابقه حسدى كه ميان آنان وجود داشت. و هر كس به آيات خدا كفر ورزد، پس [بداند] كه خدا زودشمار است.

🔸يا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ ﴿٧٠﴾ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿آل عمران ٧١﴾
اى اهل كتاب، چرا به آيات خدا كفر مى‌ورزيد با آنكه خود [به درستى آن‌] گواهى مى‌دهيد؟ (۷۰)
اى اهل كتاب، چرا حق را به باطل درمى‌آميزيد و حقيقت را كتمان مى‌كنيد، با اينكه خود مى‌دانيد؟

وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿آل عمران ١٠٥﴾
و چون كسانى مباشيد كه پس از آنكه دلايل آشكار برايشان آمد، پراكنده شدند و با هم اختلاف پيدا كردند، و براى آنان عذابى سهمگين است؛

🔸ومَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿نساء ١١٥﴾
و هر كس، پس از آنكه راه هدايت براى او آشكار شد با پيامبر به مخالفت برخيزد، و [راهى‌] غير راه مؤمنان در پيش گيرد، وى را بدانچه روى خود را بدان سو كرده واگذاريم و به دوزخش كشانيم، و چه بازگشتگاه بدى است.

🔷🔷🔷

قال الامام الصادق صلوات الله علیه: وَ اللَّهِ لَأَمْرُنَا أَبْيَنُ مِنْ هَذِهِ الشَّمْسِ.

🔸حضرت آقا امام صادق صلوات الله علیه: به خدا سوگند امر ما از اين خورشید روشن تر است

الكافي- ط الاسلامية ج 1 ص 336 - باب في الغيبة ح 3

#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء5 #جزء6 #جزء19

تلاش ابوبکر و عایشه بر کتمان فضائل فاطمه زهرا سلام الله علیها

●عن حمّاد بن سلمة عن حميد الطويل عن أنس قال سألني الحجّاج بن يوسف عن حديث عائشة وحديث القدر التي رأت فاطمة بنت رسول الله (صلی الله علیه و آله) وهي تحركها بيدها قلت : نعم أصلح الله الأمير دخلت عائشة على فاطمة عليها‌السلام وهي تعمل للحسن والحسين عليهما‌السلام حريرة بدقيق ولبن وشحم في قدر والقدر على النار يغلي ( وفاطمة صلوات الله عليها تحرك ما في القدر بإصبعها ، والقدر على النار يبقبق فخرجت عائشة فزعة مذعورة حتّى دخلت على أبيها فقالت يا أبه إنّي رأيت من فاطمة الزهراء أمرا عجيبارأيتها وهي تعمل في القدر والقدر على النار يغلي وهي تحرك ما في القدر بيدها! فقال لها يا بنية اکتمی فإنّ هذا أمر عظيم فبلغ رسول الله صلى الله عليه آله و سلم فصعد المنبر وحمد الله وأثنى عليه ثمّ قال إنّ الناس يستعظمون ويستكثرون ما رأوا من القدر والنار والذي بعثني بالرسالة واصطفاني بالنبوة لقد حرّم الله تعالى النار على لحم فاطمة ودمها وشعرها وعصبها وفطم من النار ذرّيتها وشيعتها إنّ من نسل فاطمة من تطيعه النار والشمس والقمر والنجوم والجبال وتضرب الجنّ بين يديه بالسيف وتوافي إليه الأنبياء بعهودها وتسلّم إليه الأرض كنوزها وتنزّل عليه من السماء بركات ما فيها الويل لمن شك في فضل فاطمة لعن الله من يبغض بعلها ولم يرض بإمامة ولدها إنّ لفاطمة يوم القيامة موقفا ولشيعتها موقفا وإنّ فاطمة تدعى فتلبي وتشفع فتشفّع على رغم كلّ راغم.

●انس گفت سوال کرد حجاج بن یوسف از حدیث عایشه و حدیث دیگی که عایشه دید حضرت فاطمه (سلام الله علیها) دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن را با دستش حرکت می دهد. گفتم بله خدا امیر را موافق بدارد؛ داخل شد عایشه بر حضرت فاطمه (سلام الله علیها) که برای امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) آشپزی می کند آشی با آرد و شیر و گوشت در دیگ و در حالی که دیگ بر روی آتش می سوزد و حضرت فاطمه (سلام اللّه علیها) آن چه را که داخل دیگ است با انگشتش مخلوط می کند در حالی که دیگ روی آتش غل غل می کند عایشه حیران و ترسان خارج شد تا اینکه داخل شد بر پدرش و گفت: ای پدر همانا از فاطمه زهرا امر عجیبی دیدم؛ او را دیدم آشپزی می کند بر دیگی که بر روی آتش در حال جوشش است و با دستش آن چه که داخل دیگ است حرکت می دهد ابوبکر به او گفت: ای دخترم کتمان کن که آن امر عظیمی است پس رسید به رسول خدا صلی اللّه علیه و آله پس بالای منبر رفت و حمد و ثنای خداوند را کرد سپس فرمود: همانا مردم بزرگ و کثیر می دانند آن چه از دیگ و آتش دیدند قسم به کسی که مرا به رسالت مبعوث کرد و به نبوّت برگزید همانا خداوند متعال حرام کرده آتش را بر گوشت فاطمه و خونش و مویش و رگش و فرزندان و شیعیانش را از آتش جدا کرده همانا از نسل فاطمه (سلام اللّه علیها) کسی است که آتش و خورشید و ماه و ستارگان و کوه ها از او اطاعت می کنند و جنّ در مقابلش با شمشیر ضربه می زند و انبیاء در عهدهایشان به او وفا می کنند و زمین گنج هایش را تسلیم او می کند و آسمان آن چه را برکت دارد بر او نازل می کند وای بر کسی که شک کند در فضل فاطمه (سلام اللّه علیها) خداوند بر مبغضین شوهرش و کسانی که راضی نشوند به امامت فرزندش لعنت کند همانا روز قیامت برای حضرت فاطمه (سلام اللّه علیها) جایگاهی است و برای شیعیانش جایگاهی و همانا حضرت فاطمه (سلام اللّه علیها) دعا می کند و جواب می گیرد و شفاعت می کند و‌ پذیرفته می شود بر خلاف میل هر دشمنی.

الثاقب في المناقب/ج۱/ص۲۹۳

و چه بسیااااار فضائلی از چهارده معصوم صلوات الله علیهم که دشمنان درجه 1 ایشان می دانستند اما باز هم به خاطر خباثت و حب ریاست و ... اقرار به مقامات ایشان نمی کردند.
شاید اگر بگوییم آن دشمنان از ما شیعیان بیشتر بر فضل معصومین صلوات الله علیهم واقف بودند سخن گزافی نگفتیم.
در حقیقت یکی از آگاه ترین اشخاص به مقامات اهل بیت صلوات الله علیهم قاتلین و ظالمین و دشمنان ایشان بودند. (لعنهم الله)

#جزء1 #جزء2 #جزء3 #جزء5 #جزء6 #جزء19

عاشقان گوساله

وَ أُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ﴿بقرة ٩٣﴾
و به سبب کفرشان دوستی گوساله با دل هایشان در آمیخت.

1️⃣فَقَالَ امیرالمومنین علیه السلام: فَإِنَّ الْأُمَّةَ قَدْ أُشْرِبَتْ قُلُوبُهُمْ حُبَّهُ كَمَا أُشْرِبَتْ قُلُوبُ بَنِي إِسْرَائِيلَ حُبَّ الْعِجْلِ

●حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمود: دلهای این امت از حب او (ابوبکر) سیراب شده همان طور که قلوب بنی اسرائیل از محبت گوساله سیراب شده بود.

📜کتاب سلیم بن قیس هلالی/ح۳۸.
📜اسرار آل محمد/ص۵۰۶.

2️⃣به جای محبت حیدر کرار، عاشق گوساله و سامری شدند...

●ثُمَّ أَقْبَلَ عَلِیٌّ علیْهِ السَّلام عَلَی الْقَوْمِ فَقَالَ سُبْحَانَ اللهِ مِمَّا أُشْرِبَتْ قُلُوبُ هَذِهِ الأُمَّهِ مِنْ بَلِیَّتِهِمَا وَ فِتْنَتِهِمَا مِنْ عِجْلِهَا وَ سَامِرِیِّهَا.

●سپس علی علیه السّلام رو به مردم کرد و فرمود: سبحان اللَّه از ابتلا به این دو نفر و فتنه ایشان یعنی گوساله و سامریشان که در قلوب این امت جا گرفته است.

📜کتاب سلیم بن قیس هلالی/ح۱۴.
📜اسرار آل محمد/ص۳۵۳.

3️⃣کورکورانه عاشق و مست و مدهوشِ گوساله شدنشان واقعا عجیب است

●قال امیر المومنین علیه السلام: وَ الْعَجَبُ لِمَا قَدْ أُشْرِبَتْ قُلُوبُ هَذِهِ الْأُمَّةِ مِنْ حُبِّهِمْ وَ حُبِّ مَنْ صَدَّقَهُمْ وَ صَدَّهُمْ عَنْ سَبِیلِ رَبِّهِمْ وَ رَدَّهُمْ عَنْ دِینِهِمْ

●امیرالمومنین علیه السلام: و در شگفتم چگونه محبت این دو و محبت کسانی که این دو را تصدیق کردند و محبت کسانی که امت را از راه خدا باز داشته و از دینشان بر گرداندند، در دلهای این امت رخنه کرده است!

📜بحارالانوار/ج۳۰ص۳۲۰.
📜اسرار آل محمد/ص۳۶۳.
📜كتاب سليم بن قيس/ح۱۵.

4️⃣✔️کر و کور شده بودند از شدت عشق به گوساله (عمر و ابوبکر)...

●ثُمَّ قَالَ علیه السلام: الْعَجَبُ مِمَّا أُشْرِبَتْ قُلُوبُ هَذِهِ الْأُمَّةِ مِنْ حُبِّ هَذَا الرَّجُلِ وَ صَاحِبِهِ مِنْ قَبْلِهِ وَ التَّسْلِیمِ لَهُ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ أَحْدَثَهُ.

●سپس حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمود: در شگفتم که چگونه محبت این مرد و دوستش پیش از او در دل­های این امت جای گرفته و در برابر بدعت­های که به جا گذاشتند تسلیم آنان شدند.

📜بحارالانوار/ج۳۰/ص۲۹۷.
📜اسرار آل محمد/صفحه۳۳۲.
📜کتاب سلیم بن قیس هلالی/ح۱۴.

5️⃣✔️تعصب کورکورانه مردم برای ابوبکر و عمر ، حتی بیش از رسول خدا صلی الله علیه و آله...

● قَالَ امیر المومنین علیه السلام فَمَسَاوِیهِ وَ مَسَاوِی صَاحِبِهِ أَکْثَرُ مِنْ أَنْ تُحْصَی أَوْ تُعَدُّ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصْهُمْ ذَلِکَ عِنْدَ اَلْجُهَّالِ وَ اَلْعَامَّةِ وَ هُمَا أَحَبُّ إِلَیْهِمْ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ وَ یُبْغِضُونَ لَهُمَا مَا لاَ یُبْغِضُونَ لِرَسُولِ اَللَّهِ صلی الله علیه و آله.

●امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: بدیهای عمر و رفیقش ابو بکر بیش از آن است که به شماره و حساب آید با این همه این بدیها باعث نقص آن دو نزد جهال و عامّه مردم نشده است بلکه نزد ایشان محبوب تر از پدران و مادران و خود آنها هستند و مردم بخاطر آنها غضب می کنند در حدّی که برای پیامبر صلی اللَّه علیه و آله آن طور غضب نمی کنند.

📜کتاب سلیم بن قیس هلالی/ص۲۳۴.
📜إرشاد القلوب/دیلمی/ج۲/ص۲۹۵.
📜اسرار آل محمد/ص۴۴.

📌همین حدیث کوتاه کلی نکته بلند دارد:

1-مطاعن و مثالب ابوبکر و عمر بی نهایت است و حدی ندارد.
2-با اینکه آن دو بدترین خلق خدا بودند ولی نطفه حرام و لقمه حرام و عدم لیاقت اجازه نمی داد تا مردم از آن دو بدشان بیاید.

3-ابوبکر و عمر با آن همه بدعت و ظلمت نزد مردم از والدین و حتی از خودشان دوست داشتنی تر بودند.
4-تعصب مردم به ابوبکر و عمر و فتاوای آنها و حرص به تبعیت از آنها بیش از رسول خدا صلی الله علیه و آله که گل سرسبد خلقت است بوده‌و هنوز نیز داستان همان مردم ادامه داردپیروان ابوبکر و عمر در باطل خود اینقدر مصر و متعصب بودند و هستند چقدر زشت است اگر ما در حق خودمان سست باشیم.

وقتی بدترین و ظالمترین و خبیث ترین خلق خدا این همه عاشق سینه چاک دارد جای تعجب نیست کسانی که به مراتب در ظلم کوچکتر از آنها هستند عاشقان سینه چاکی داشته باشند که کورکورانه دنباله رو آنها باشند

#جزء1 #جزء6

تمییز تقلید صحیح و ناصحیح، #علمای_صالح و #علمای_فاسد در کلام امام معصوم

فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ ‎﴿بقره ۷۹﴾
ﭘﺲ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ، ﺳﭙﺲ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺍﻳﻦ [ ﻧﻮﺷﺘﻪ ] ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍﺳﺖ . ﺗﺎ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ [ ﻛﺎﺭ ﺯﺷﺖ ﻭ ﺧﺎﺋﻨﺎﻧﻪ ] ﺑﻬﺎﻳﻲ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﻧﺪ ; ﭘﺲ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﻧﻮﺷﺖ ، ﻭ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﻧﺪ.

اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللهِ ‌ وَ الْمَسيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِيَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿توبه ۳۱﴾
[آن‌ها] دانشمندان و راهبان خويش را معبودهايى در برابر خدا قرار دادند و [همچنين] مسيح فرزند مريم را درحالى‌كه دستور داشتند فقط خداوند يكتايى را كه هيچ معبودى جز او نيست بپرستند، او پاك و منزّه است از آنچه همتايش قرار مى‌دهند!

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ كَثيراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللهِ ‌ وَ الَّذينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا يُنْفِقُونَها في سَبيلِ اللهِ ‌ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَليمٍ ﴿توبه ۳۴﴾
اى كسانى‌ كه ايمان آورده‌ايد! بسيارى از احبار [يهود] و راهبان [نصرانى]، اموال مردم را به باطل [و ناروا] مى‌خورند و [آنان را] از راه خدا باز مى‌دارند و كسانى ‌كه طلا و نقره را گنجينه [و ذخيره و پنهان] مى‌سازند و در راه خدا انفاق نمى‌كنند، به مجازات دردناكى بشارت ده!

#جزء1 #جزء10

https://t.me/BALB310L/14700

https://t.me/BALB310L/14701

https://t.me/BALB310L/14702

https://t.me/BALB310L/14703

https://t.me/BALB310L/14704

تمییز تقلید صحیح و ناصحیح، #علمای_صالح و #علمای_فاسد در کلام امام معصوم

صفحه 1️⃣ از 5️⃣

«12»- م، تفسیر الإمام علیه السلام ج، الإحتجاج بِالْإِسْنَادِ إِلَی أَبِی مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِیِّ (صلوات الله علیه) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ مِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لا یَعْلَمُونَ الْكِتابَ إِلَّا أَمانِیَّ قَالَ (صلوات الله علیه) ثُمَّ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی یَا مُحَمَّدُ وَ مَنْ هَؤُلَاءِ الْیَهُودُ أُمِّیُّونَ لَا یَقْرَءُونَ الْكِتَابَ وَ لَا یَكْتُبُونَ كَالْأُمِّیِّ مَنْسُوبٌ إِلَی أُمِّهِ أَیْ هُوَ كَمَا خَرَجَ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ لَا یَقْرَأُ وَ لَا یَكْتُبُ لَا یَعْلَمُونَ الْكِتَابَ الْمُنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ وَ لَا الْمُتَكَذَّبَ بِهِ وَ لَا یُمَیِّزُونَ بَیْنَهُمَا إِلَّا أَمَانِیَّ أَیْ إِلَّا أَنْ یُقْرَأَ عَلَیْهِمْ وَ یُقَالَ هَذَا كِتَابُ اللَّهِ وَ كَلَامُهُ لَا یَعْرِفُونَ إنْ قُرِئَ مِنَ الْكِتَابِ خِلَافُ مَا فِیهِ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا یَظُنُّونَ أَیْ مَا یَقْرَأُ عَلَیْهِمْ رُؤَسَاؤُهُمْ مِنْ تَكْذِیبِ مُحَمَّدٍ (صلی اللّٰه علیه و آله) فِی نُبُوَّتِهِ وَ إِمَامَةِ عَلِیٍّ (صلوات الله علیه) سَیِّدِ عِتْرَتِهِ وَ هُمْ یُقَلِّدُونَهُمْ مَعَ أَنَّهُ مُحَرَّمٌ عَلَیْهِمْ تَقْلِیدُهُمْ فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ یَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِیَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِیلًا قَالَ (صلوات الله علیه) قَالَ اللَّهُ تَعَالَی هَذَا الْقَوْمُ مِنَ الْیَهُودِ كَتَبُوا صِفَةً زَعَمُوا أَنَّهَا صِفَةُ مُحَمَّدٍ (صلی اللّٰه علیه و آله) وَ هِیَ خِلَافُ صِفَتِهِ وَ قَالُوا لِلْمُسْتَضْعَفِینَ مِنْهُمْ هَذِهِ صِفَةُ النَّبِیِّ الْمَبْعُوثِ فِی آخِرِ الزَّمَانِ أَنَّهُ طَوِیلٌ عَظِیمُ الْبَدَنِ وَ الْبَطْنِ أَصْهَبُ الشَّعْرِ وَ مُحَمَّدٌ (صلی اللّٰه علیه و آله) بِخِلَافِهِ وَ هُوَ یَجِی ءُ بَعْدَ هَذَا الزَّمَانِ بِخَمْسِمِائَةِ سَنَةٍ وَ إِنَّمَا أَرَادُوا بِذَلِكَ لِتَبْقَی لَهُمْ عَلَی ضُعَفَائِهِمْ رِئَاسَتُهُمْ وَ تَدُومَ لَهُمْ إِصَابَاتُهُمْ وَ یَكُفُّوا أَنْفُسَهُمْ مَئُونَةَ خِدْمَةِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی اللّٰه علیه و آله) وَ خِدْمَةِ عَلِیٍّ (صلوات الله علیه) وَ أَهْلِ خَاصَّتِهِ ...

🔸تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام و الاحتجاج: امام حسن عسکری از پدرانش (صلوات الله علیهم) در تفسیر آیه: «وَ مِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لا یَعْلَمُونَ الْکِتابَ إِلاَّ أَمانِیَ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ یَظُنُّون»، - . بقره / 78 - {و [بعضی] از آنان بی سوادانی هستند که کتاب [خدا] را جز خیالات خامی نمی دانند، و فقط گمان می برند.} (امام عسکری صلوات الله علیه) فرمود: سپس خداوند متعال فرمود: ای محمد، آن گروه کیست؟ آن گروه یهود امّی هستند که کتاب نخوانده اند و نمی نویسند؛ مثل امّی منسوب به مادرش، یعنی همان طور که از شکم مادرش خارج شده، نه خواندن و نوشتن می داند. «از کتاب نمی دانند»، مراد کتابی است که از آسمان نازل شده، نه کتاب دروغین، ولی آن­ها بین آن دو تمیز نمی دهند. «مگر آرزوهای بیهوده» یعنی تنها مطالبی که رؤسایشان بر گوششان، از تکذیب محمد (صلی الله علیه وآله) در نبوت او و امامت علی (صلوات الله علیه) سرور عترت او خوانده اند، و به آنان می گوید، این کتاب و کلام خداست و اگر از کتابی غیر از آن خوانده شود، و آنها نمی شناسند. آنان فقط تقلید سران را می کنند، با این که تقلید پیشوایان بر آنان حرام شده بود، «فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الْکِتابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِیَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِیلًا»، - . بقره / 79 - {پس وای بر کسانی که کتاب [تحریف شده ای] با دستهای خود می نویسند، سپس می گویند: «این از جانب خداست»، تا بدان بهای ناچیزی به دست آرند.}حضرت فرمود: خداوند متعال فرموده اینان قوم یهود بودند، سرخود صفتی که پنداشته بودند مربوط به محمّد است را نوشتند، در حالی که آن خلاف ویژگی های آن حضرت بود، و به مردم مستضعف خود گفتند: این خصوصیت پیامبر فرستاده شده آخر الزمان است: او فردی قد بلند، تنومند با شکمی بزرگ، گردن ستبر، ریش قرمز (یا: سفیدی در موی سر) است - در حالی که محمد (صلی الله علیه و آله) خلاف آن ها بود - و این که: او پانصد سال پس از این زمان خواهد آمد؛ و از گفتن این بافته ها، تنها قصد ابقای ریاست خود بر آن ضعفا و تداوم نفوذ بر آنان را داشتند، و نفس خود را از زحمت رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و خدمت علی (صلوات الله علیه و اهل بیت و خاصان او (صلوات الله علیهم) باز می داشتند...

تمییز تقلید صحیح و ناصحیح، #علمای_صالح و #علمای_فاسد در کلام امام معصوم

صفحه 2️⃣ از 5️⃣

...فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَیْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَ وَیْلٌ لَهُمْ مِمَّا یَكْسِبُونَ مِنْ هَذِهِ الصِّفَاتِ الْمُحَرَّفَاتِ الْمُخَالِفَاتِ لِصِفَةِ مُحَمَّدٍ (صلی اللّٰه علیه و آله) وَ عَلِیٍّ (صلوات الله علیه) الشِّدَّةُ لَهُمْ مِنَ الْعَذَابِ فِی أَسْوَءِ بِقَاعِ جَهَنَّمَ وَ وَیْلٌ لَهُمْ الشِّدَّةُ مِنَ الْعَذَابِ ثَانِیَةً مُضَافَةً إِلَی الْأُولَی مِمَّا یَكْسِبُونَهُ مِنَ الْأَمْوَالِ الَّتِی یَأْخُذُونَهَا إِذَا ثَبَّتُوا أعوامهم [عَوَامَّهُمْ عَلَی الْكُفْرِ بِمُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ (صلی اللّٰه علیه و آله) وَ الْجَحْدِ لِوَصِیِّهِ أَخِیهِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَلِیِّ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ (صلوات الله علیه) قَالَ رَجُلٌ لِلصَّادِقِ (صلوات الله علیه) فَإِذَا كَانَ هَؤُلَاءِ الْقَوْمُ مِنَ الْیَهُودِ لَا یَعْرِفُونَ الْكِتَابَ إِلَّا بِمَا یَسْمَعُونَهُ مِنْ عُلَمَائِهِمْ لَا سَبِیلَ لَهُمْ إِلَی غَیْرِهِ فَكَیْفَ ذَمَّهُمْ بِتَقْلِیدِهِمْ وَ الْقَبُولِ مِنْ عُلَمَائِهِمْ وَ هَلْ عَوَامُّ الْیَهُودِ إِلَّا كَعَوَامِّنَا یُقَلِّدُونَ عُلَمَاءَهُمْ فَإِنْ لَمْ یَجُزْ لِأُولَئِكَ الْقَبُولُ مِنْ عُلَمَائِهِمْ لَمْ یَجُزْ لِهَؤُلَاءِ الْقَبُولُ مِنْ عُلَمَائِهِمْ فَقَالَ علیه السلام بَیْنَ عَوَامِّنَا وَ عُلَمَائِنَا وَ بَیْنَ عَوَامِّ الْیَهُودِ وَ عُلَمَائِهِمْ فَرْقٌ مِنْ جِهَةٍ وَ تَسْوِیَةٌ مِنْ جِهَةٍ أَمَّا مِنْ حَیْثُ اسْتَوَوْا فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ ذَمَّ عَوَامَّنَا بِتَقْلِیدِهِمْ عُلَمَاءَهُمْ كَمَا ذَمَّ عَوَامَّهُمْ وَ أَمَّا مِنْ حَیْثُ افْتَرَقُوا فَلَا قَالَ بَیِّنْ لِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ (صلوات الله علیه) إِنَّ عَوَامَّ الْیَهُودِ كَانُوا قَدْ عَرَفُوا عُلَمَاءَهُمْ بِالْكَذِبِ الصَّرِیحِ وَ بِأَكْلِ الْحَرَامِ وَ الرِّشَاءِ وَ بِتَغْیِیرِ الْأَحْكَامِ عَنْ وَاجِبِهَا بِالشَّفَاعَاتِ وَ الْعِنَایَاتِ وَ الْمُصَانَعَاتِ وَ عَرَفُوهُمْ بِالتَّعَصُّبِ الشَّدِیدِ الَّذِی یُفَارِقُونَ بِهِ أَدْیَانَهُمْ وَ أَنَّهُمْ إِذَا تَعَصَّبُوا أَزَالُوا حُقُوقَ مَنْ تَعَصَّبُوا عَلَیْهِ وَ أَعْطَوْا مَا لَا یَسْتَحِقُّهُ مَنْ تَعَصَبُّوا لَهُ مِنْ أَمْوَالِ غَیْرِهِمْ وَ ظَلَمُوهُمْ مِنْ أَجْلِهِمْ وَ عَرَفُوهُمْ یُقَارِفُونَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ اضْطُرُّوا بِمَعَارِفِ قُلُوبِهِمْ إِلَی أَنَّ مَنْ فَعَلَ مَا یَفْعَلُونَهُ فَهُوَ فَاسِقٌ لَا یَجُوزُ أَنْ یُصَدَّقَ عَلَی اللَّهِ وَ لَا عَلَی الْوَسَائِطِ بَیْنَ الْخَلْقِ وَ بَیْنَ اللَّهِ...

🔸...پس خداوند عز و جل فرمود: {پس وای بر ایشان از آنچه دستهایشان نوشته، و وای بر ایشان از آنچه [از این راه] به دست می آورند.} واى بر آنان از ذكر اين صفات تحريف شده مخالف با صفت محمّد و علىّ (صلی الله علیهما و آلهما)، شدّت عذاب در بدترين مكانهاى جهنّم براى ايشان باد. «و وای بر آنان» - شدت عذاب برای بار دوم، اضافه بر مرتبه نخست می باشد - از آن اموالی که اخذ می کنند، وقتی عوام خود را بر کفر به محمّد رسول خدا صلی الله علیه وآله و انکار وصی و برادر او علی بن ابی طالب علیه السلام ولی خدا، ثابت داشتند.
سپس آن حضرت فرمود: مردی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: اگر این مرد یهودی از تورات فقط همان چیزی را که از علمای خود می شنوند، می دانند، بنابر این راهی جز همان برایشان باقی نمانده، پس چطور خداوند ایشان را به تقلید کردن و قبول از علمای خود سرزنش نموده، و مگر نه این است که عوام یهود همچون عوام ما، تقلید علمای خود می کنند؟ حضرت فرمود: میان عوام و علمای ما و عوام و علمای یهود از یک جهت فرق و تفاوت است و از جهتی برابری.
اما از جهتی که آن دو با هم برابرند، این است که خداوند عوام ما را به تقلید از علمای خود همان طور مذمت کرده که عوام و علمای یهود را سرزنش، و اما از جهت افتراق ایشان نه.
آن مرد گفت: ای زاده رسول خدا، این مطلب را برایم بیان فرمایید. حضرت علیه السلام فرمود: به تحقیق عوام یهود صریحاً از کذب علمای خود و اکل حرام و رشوه و تغییر احکام و واجبات آن با شفاعت و عنایت و تملق و چاپلوسی با خبر بودند و با تعصب شدیدی که در دینشان نبود، ایشان را شناخته بودند و این که هرگاه تعصب به خرج دهند، حقوق همان ها را که بر ایشان تعصب داشتند زایل می سازند، و اموال را به ناروا می­دهند، و به خاطر همان ها بدیشان ظلم کردند، و خوب دانسته بودند که علمای ایشان دست به حرام می برند، و به ناچار با شناخت قلبی خود به این نکته پی برده بودند، کسی که رفتارش مانند علمای ایشان باشد فاسق است و جایز نیست به خاطر خدا تصدیق شود و نه به عنوان واسطه میان خلق و خدا باشد...

تمییز تقلید صحیح و ناصحیح، #علمای_صالح و #علمای_فاسد در کلام امام معصوم

صفحه 3️⃣ از 5️⃣

...فَلِذَلِكَ ذَمَّهُمْ لِمَا قَلَّدُوا مَنْ قَدْ عَرَفُوا وَ مَنْ قَدْ عَلِمُوا أَنَّهُ لَا یَجُوزُ قَبُولُ خَبَرِهِ وَ لَا تَصْدِیقُهُ فِی حِكَایَاتِهِ وَ لَا الْعَمَلُ بِمَا یُؤَدِّیهِ إِلَیْهِمْ عَمَّنْ لَمْ یُشَاهِدُوهُ وَ وَجَبَ عَلَیْهِمُ النَّظَرُ بِأَنْفُسِهِمْ فِی أَمْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلی اللّٰه علیه و آله إِذْ كَانَتْ دَلَائِلُهُ أَوْضَحَ مِنْ أَنْ تَخْفَی وَ أَشْهَرَ مِنْ أَنْ لَا تَظْهَرَ لَهُمْ وَ كَذَلِكَ عَوَامُّ أُمَّتِنَا إِذَا عَرَفُوا مِنْ فُقَهَائِهِمُ الْفِسْقَ الظَّاهِرَ وَ الْعَصَبِیَّةَ الشَّدِیدَةَ وَ التَّكَالُبَ عَلَی حُطَامِ الدُّنْیَا وَ حَرَامِهَا وَ إِهْلَاكِ مَنْ یَتَعَصَّبُونَ عَلَیْهِ وَ إِنْ كَانَ لِإِصْلَاحِ أَمْرِهِ مُسْتَحِقّاً وَ التَّرَفْرُفِ بِالْبِرِّ وَ الْإِحْسَانِ عَلَی مَنْ تَعَصَّبُوا لَهُ وَ إِنْ كَانَ لِلْإِذَلَالِ وَ الْإِهَانَةِ مُسْتَحِقّاً فَمَنْ قَلَّدَ مِنْ عَوَامِّنَا مِثْلَ هَؤُلَاءِ الْفُقَهَاءِ فَهُمْ مِثْلُ الْیَهُودِ الَّذِینَ ذَمَّهُمُ اللَّهُ تَعَالَی بِالتَّقْلِیدِ لِفَسَقَةِ فُقَهَائِهِمْ- فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِینِهِ مُخَالِفاً عَلَی هَوَاهُ مُطِیعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ یُقَلِّدُوهُ وَ ذَلِكَ لَا یَكُونُ إِلَّا بَعْضَ فُقَهَاءِ الشِّیعَةِ لَا جَمِیعَهُمْ فَأَمَّا مَنْ رَكِبَ مِنَ الْقَبَائِحِ وَ الْفَوَاحِشِ مَرَاكِبَ فَسَقَةِ فُقَهَاءِ الْعَامَّةِ فَلَا تَقْبَلُوا مِنْهُمْ عَنَّا شَیْئاً وَ لَا كَرَامَةَ وَ إِنَّمَا كَثُرَ التَّخْلِیطُ فِیمَا یُتَحَمَّلُ عَنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ لِذَلِكَ لِأَنَّ الْفَسَقَةَ یَتَحَمَّلُونَ عَنَّا فَیُحَرِّفُونَهُ بِأَسْرِهِ لِجَهْلِهِمْ وَ یَضَعُونَ الْأَشْیَاءَ عَلَی غَیْرِ وُجُوهِهَا لِقِلَّةِ مَعْرِفَتِهِمْ وَ آخَرِینَ یَتَعَمَّدُونَ الْكَذِبَ عَلَیْنَا لِیَجُرُّوا مِنْ عَرَضِ الدُّنْیَا مَا هُوَ زَادُهُمْ إِلَی نَارِ جَهَنَّمَ...

🔸... پس به خاطر این که تقلید کسانی را نمودند که آنان را شناخته بودند و افرادی که می­دانستند، قبول خبرشان و تصدیق حکایتشان و عمل به مطالبی که به ایشان از افرادی که ندیده اند می رسد، جایز و روا نیست، و واجب است که به خودشان مراجعه کرده و درباره امر رسول خدا صلی الله علیه وآله نیک بیندیشند، چرا که دلائل آن حضرت آشکارتر از آن است که مخفی بماند، و مشهورتر از آن است که برایشان آشکار نگردد.
و این چنین است حال عوام امت ما؛ هرگاه از علمای خود فسق ظاهر، و تعصب شدید و هجوم بر حطام دنیا و حرام آن را دریافتند، و نیز دیدند آنان به جای اصلاح طرفداران خود، کمر به نابودی ایشان بسته اند، و با این که به خواری و اهانت شایسته ترند، مورد احسان و نیکوکاری طرفداران خود واقع می شوند، در یک چنین اوضاعی، هر کدام از عوام ما از چنان فقهایی تقلید کند، درست همانند یهودی خواهند بود که مشمول ذم خداوند متعال به واسطه تقلید از فقیهان فاسق خود شدند، پس هر فقیهی که مراقب نفسش بوده و حافظ دین خود است و با نفس خود مخالف است و مطیع امر مولایش می باشد، بر عوام است که از چنین فقیهی تقلید کنند، و این شرایط تنها مشمول برخی از فقهای شیعی می گردد و نه تمامشان؛ زیرا از هر که مرتکب عملی قبیح و فاحش همچون فقهای فاسق عامه گردد؛ مطلبی که از ما می گویند را قبول نکنید، و حرمتشان را نگه ندارید، و هر آینه بسیاری از مطالب منقول از ما دست خوش تخلیط شده، زیرا فاسقان گوش به کلام ما می دهند و از سر جهل، تمام آن را تحریف می کنند، و از کمی شناختی که دارند، مطالب را بر غیر - جای - آن می نهند، و جماعت دیگری نیز از سر عمد بر ما دروغ بندند تا از حطام ناچیز دنیا وسیله ای به دست آرند تا همان، شعله های آتش جهنم را برایشان بیفزاید....

تمییز تقلید صحیح و ناصحیح، #علمای_صالح و #علمای_فاسد در کلام امام معصوم

صفحه 4️⃣ از 5️⃣

...وَ مِنْهُمْ قَوْمٌ نُصَّابٌ لَا یَقْدِرُونَ عَلَی الْقَدَحِ فِینَا فَیَتَعَلَّمُونَ بَعْضَ عُلُومِنَا الصَّحِیحَةِ فَیَتَوَجَّهُونَ بِهِ عِنْدَ شِیعَتِنَا وَ یَنْتَقِصُونَ بِنَا عِنْدَ نُصَّابِنَا ثُمَّ یُضِیفُونَ إِلَیْهِ أَضْعَافَهُ وَ أَضْعَافَ أَضْعَافِهِ مِنَ الْأَكَاذِیبِ عَلَیْنَا الَّتِی نَحْنُ بُرَآءُ مِنْهَا فَیَقْبَلُهُ الْمُسْتَسْلِمُونَ مِنْ شِیعَتِنَا عَلَی أَنَّهُ مِنْ عُلُومِنَا فَضَلُّوا وَ أَضَلُّوا (1) وَ هُمْ أَضَرُّ عَلَی ضُعَفَاءِ شِیعَتِنَا مِنْ جَیْشِ یَزِیدَ عَلَیْهِ اللَّعْنَةُ عَلَی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام وَ أَصْحَابِهِ فَإِنَّهُمْ یَسْلُبُونَهُمُ الْأَرْوَاحَ وَ الْأَمْوَالَ وَ هَؤُلَاءِ عُلَمَاءُ السَّوْءِ النَّاصِبُونَ الْمُتَشَبِّهُونَ بِأَنَّهُمْ لَنَا مُوَالُونَ وَ لِأَعْدَائِنَا مُعَادُونَ یُدْخِلُونَ الشَّكَّ وَ الشُّبْهَةَ عَلَی ضُعَفَاءِ شِیعَتِنَا فَیُضِلُّونَهُمْ وَ یَمْنَعُونَهُمْ عَنْ قَصْدِ الْحَقِّ الْمُصِیبِ لَا جَرَمَ أَنَّ مَنْ عَلِمَ اللَّهُ مِنْ قَلْبِهِ مِنْ هَؤُلَاءِ الْعَوَامِّ أَنَّهُ لَا یُرِیدُ إِلَّا صِیَانَةَ دِینِهِ وَ تَعْظِیمَ وَلِیِّهِ لَمْ یَتْرُكْهُ فِی یَدِ هَذَا الْمُتَلَبِّسِ الْكَافِرِ وَ لَكِنَّهُ یُقَیِّضُ لَهُ مُؤْمِناً یَقِفُ بِهِ عَلَی الصَّوَابِ ثُمَّ یُوَفِّقُهُ اللَّهُ لِلْقَبُولِ مِنْهُ فَیَجْمَعُ اللَّهُ لَهُ بِذَلِكَ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ یَجْمَعُ عَلَی مَنْ أَضَلَّهُ لَعْنَ الدُّنْیَا وَ عَذَابَ الْآخِرَةِ ثُمَّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی اللّٰه علیه و آله شِرَارُ عُلَمَاءِ أُمَّتِنَا الْمُضِلُّونَ عَنَّا الْقَاطِعُونَ لِلطُّرُقِ إِلَیْنَا الْمُسَمُّونَ أَضْدَادَنَا بِأَسْمَائِنَا الْمُلَقِّبُونَ أَنْدَادَنَا بِأَلْقَابِنَا یُصَلُّونَ عَلَیْهِمْ وَ هُمْ لِلَّعْنِ مُسْتَحِقُّونَ وَ یَلْعَنُونَّا وَ نَحْنُ بِكَرَامَاتِ اللَّهِ مَغْمُورُونَ وَ بِصَلَوَاتِ اللَّهِ وَ صَلَوَاتِ مَلَائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِینَ عَلَیْنَا عَنْ صَلَوَاتِهِمْ عَلَیْنَا مُسْتَغْنُونَ...

🔸...و گروهی از دشمنان مذهبند که قادر به قدح ما نیستند، برخی از علوم صحیح ما را می آموزند و آن را به شیعیان ما می رسانند، و از ما نزد دشمنان عیب جویی می کنند، و چندین برابر آن دروغ و چندین برابر آن اکاذیب بر ما می افزایند که ما از همه آن ها پاک و مبرا هستیم، ولی مع الأسف شیعیان تسلیم ما آن را می پذیرند، بر این که آن از علوم دانش ما است، پس گمراه شده و دیگران را به بیراهه کشند، و زیان و ضرر این افراد بر شیعیان ضعیف ما، از لشکر یزید که لعنت بر او باد! بر حسین بن علی علیهما السلام و اصحاب آن حضرت بیشتر است، زیرا آن­ها هم روح را به تاراج می برند و هم اموال را به غارت.
و این گروه از علمای سوء، ناصبی مذهبی هستند که خود را به ظاهر از موالی ما و دشمن اعداء ما می شمارند، و شک و شبهه را بر شیعیان ضعیف ما وارد نموده و گمراهشان می سازند و مانع ایشان از رسیدن به مقصد حق می گردند؛ البته خدای تعالی از قلب هرکدام از این عوام دریابد که او هیچ قصدی جز نگهداری دین و تعظیم ولیّ خود ندارد، این چنین فردی را هرگز در دست افراد ظاهر فریب کافر رها نسازد، بلکه مؤمنی را برایش برانگیزد تا او را به راه صواب آگاه سازد، سپس خداوند همو را توفیق پذیرش خود سازد، پس خداوند با این کار خیر دنیا و آخرت را برای او جمع می کند، و برای کسی که او را گمراه نموده، لعن دنیا و عذاب آخرت را گرد می آورد.
سپس فرمود: رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: اشرار علمای امتم، گمراه کننده از ما، دزدان راه های منتهی به ما، افرادی که نام های ما را بر مخالفانمان می نهند، و انداد و همتایانمان را ملقب به لقب ما می سازند، بر آنها صلوات فرستند هر چند به لعن شایسته ترند، و ما را لعن می کنند در حالی که ما لبریز و غرقه کرامات خداوندی هستیم، و با صلوات خداوند و فرشتگان مقرب بر ما، از صلوات آنها بر خود بی نیاز و مستغنی هستیم...