معرفی کتاب روشنگری و بنیان‌های فکری فرهنگ مدرن، صفحه آخر شماره چهارشنبه ۲ آذر روزنامه سازندگی

@qoqnoospub

«فوتبال درام است.» البته باید این نکته مهم را هم اضافه کرد فوتبال درامی است واقعی‌تر از تئاتر.

⚽️وقتی سپ بلاتر، رئیس وقت فیفا،
در سال ۲۰۱۰ در زوریخ، برگه‌ای که روی آن نام میزبان جام‌جهانی۲۰۲۲ نوشته شده بود رو به دوربین گرفت، چهرۀ بسیاری از فوتبال‌دوستان در هم رفت: «قطر». چرا باید قطر میزبان بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی جهان می‌شد، رویدادی که شیفتگان فوتبال چهار سال انتظارش را می‌کشند؟ کدام افتخار فوتبالی درخور ذکر در کارنامۀ قطر وجود داشت؟ کدام قهرمانی؟ کدام درخشش؟

⛳️از آن روزی که بلاتر اسم قطر را به دوربین‌ها نشان داد دوازده سال گذشته و انگار همه‌چیز بغرنج‌تر شده. امروز آن لحظه فرا رسیده و ما در میانۀ جام جهانی قطر هستیم و صدای منتقدان فیفا از همیشه بلندتر است؛ بخش بزرگی از عاشقان فوتبال در این دوره به این نتیجه رسیده‌اند که عشقشان به فوتبال را با انزجارشان از فیفا قاتی نکنند.
از سوی دیگر بیایید به کشور خودمان ایران برگردیم. فوتبال در این دورۀ جام جهانی به سوژه‌ای سیاسی تبدیل شده. اما پرسش این است که فوتبال چه قابلیت‌ها و ظرفیت‌هایی درون خود دارد که می‌تواند برای انگیزه‌های اجتماعی و سیاسی همچون محرکی قوی عمل کند؟ در ظاهر، فوتبال صرفاً نوعی بازی جمعی است، اما گویا این «بازی» گاه بسیار «جدی‌تر» و «معنادارتر» از همۀ امور جدی و معنادار است.

🥅 پیش از آنکه دربارۀ معضلات امروز فوتبال در سطح جهانی و داخلی بحث کنیم، لازم است دربارۀ نفس و ماهیت فوتبال اندیشه کنیم. چیزی درون این «بازی» نهفته است که آن را از حالت بازی خارج می‌کند و به نوعی آیین شبیهش می‌کند. فوتبال ماهیتی دارد که می‌تواند جامعه را با خود درگیر کند. و شاید پرسش اساسی‌تر هم همین باشد که فوتبال چگونه می‌تواند به عنصر یا به آوردگاه اجتماعی جدی‌ای تبدیل شود؟
فوتبال روح جمعی و دیگرخواهانه دارد، که همه را مجذوب خود می‌کند، اما وقتی با آن درگیر می‌شوید، درون آن شبکه‌ای از ارزش‌های مادی و سودگرایانۀ مستحکم می‌یابید. این دوگانگی فوتبال در همین‌جا ریشه دارد: روحیۀ سربازمنشی و روحیۀ بازاری هر دو در فوتبال وجود دارد. بنابراین، هر تحلیلی باید ناظر به این دوگانگی باشد. به همین دلیل، سایمون کریچلی، در کتاب خود با عنوان «به چه فکر می‌کنیم، وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم؟» به این دوگانگی پرداخته و همزمان بستری فراهم آورده تا بتوانیم به پرسش‌های اساسی‌مان دربارۀ مسائل روز فوتبال نیز پاسخ دهیم.
@qoqnoospub

مقالات این مجموعه، که دورۀ زمانی طولانی‌ای از عیلام اولیه تا باستان متأخر را در برمی‌گیرد، تصویری از ایران باستان ارائه می‌دهد فراتر از مرزهایی که دیگر پژوهش‌های تاریخی تصویر و ترسیم کرده‌اند. این کتاب سعی دارد با بحث و گفتگو دربارۀ تاریخ تمدن عیلامی، سلوکی، کوشانی و دیگر حکومت‌هایی که در تاریخ ایران حاشیه‌ای شمرده می‌شده‌اند، شیوه‌ای نو برای نگاه به تاریخ ایران فراهم آورد. با نگاه از دریچۀ مفهومی ایدئولوژیک، که هم تحت تأثیر ایدئال‌های ایرانی‌زبان‌ها و هم سنت‌های عیلام و بین‌النهرین است، مقالات مختلف این کتاب در چهارچوب خاصی قرار می‌گیرند؛ چهارچوبی که تمام موجودیت‌های سیاسی موقت و مختلف جغرافیایی را زیر لوای مفهومی متحد می‌کند که در قرون میانه تحت عنوان جهانِ ایرانی شناخته می‌شود.

@qoqnoospub

🎧 برشی از کتاب صوتی «رهبر عزیز» اثر «جنگ جین سونگ»، ترجمه‌ی «مسعود یوسف حصیرچین»، با صدای استاد «علی دنیوی ساروی»

📖 کتاب رهبرعزیز، نگاهی عمیق به اوضاع سیاسی - اقتصادی کشور کره شمالی دارد که به شیوه‌ای روان و تاثیرگذار زندگی مردم این کشور را از زبان یکی از نخبگان این سرزمین به تصویر می‌کشد. جنگ جین سونگ که در کشور کره شمالی زندگی می‌کرد، زندگی آرام و شادی داشت و حتی زمانی که کشور با قحطی و گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کرد و مردم زیادی از گرسنگی جان خود را از دست دادند او در رفاه کامل بود و جیره غذای او قطع نشد. تا زمانی که اتفاقی مسیر زندگی‌اش را به کلی تغییر داد. رهبر عزیز کتابی جذاب و گیراست که توسط نشر صوتی آوانامه با همکاری گروه انتشاراتی ققنوس تهیه و تولید شده و اجرای ماندگار استاد علی دنیوی ساروی بر جذابیت این اثر افزوده است.

⏪▶️⏸⏩
🎧 نسخه کامل این کتاب‌_صوتی را می‌توانید هم‌اکنون از کتابراه، طاقچه و فیدیبو تهیه کنید.
🌐 AvaNameh.com

صدای چند تیر پیاپی آمد، بعد سگ‌ها پارس کردند، از دور صدای پتک می‌آمد. گفت: «اوضاع بدجوری قمر در عقرب است، اگر تک‌تک مردم را دار بزنند، باز هم تیراندازی قطع نمی‌شود.»
حالا جز معصوم کسی در حوضخانه نبود، انعکاس صداش انگار روی آب حوض موج می‌خورد و ماهی‌ها از ترس سر به زیر آب می‌بردند. یک لحظه به فکرم رسید که ماهی‌ها از ترس آدم‌ها ماهی شده‌اند و به آب پناه برده‌اند، ولی آن‌جا هم در امان نیستند.

#سال_بلوا
#عباس_معروفی
@qoqnoospub

دار سایۀ درازی داشت، وحشتناک و عجیب. روزها که خورشید برمی‌آمد، سایه‌اش از جلو همۀ مغازه‌ها و خانه‌های خیابان خسروی می‌گذشت؛ سایۀ مردی که در برابر نورد گرد سوز پاهاش را از هم باز کرده و بالا سر آدم ایستاده است. شب‌ها شکل جانوری می‌شد که صورتش را روی ستون یادبود گذاشته و دست‌هاش را از دو طرف حمایل کرده است، شکل یک جانور خیس که آویخته‌اندش تا خشک شود و قطره‌قطره آبچکان تا صبح به گوش می‌رسید. انگار کسی را که دار زده‌اند خونش قطره‌قطره در حوض می‌ریزد، یا اشک‌هاش بر صورتش سُر می‌خورد و از چانه‌اش فرو می‌افتد. چیزی نظیر صدای سکسکۀ مردی مست که از واماندگی در ساعت بزرگ بالای ساختمان انجمن شهر تکرار می‌شود: «دنگ، دنگ، دنگ.»

#سال_بلوا
#عباس_معروفی
@qoqnoospub

ادامه ؛
انسانِ انتزاعی از آشکارسازی‌های دیگران بهره می‌گیرد، به عهدۀ دیگران می‌گذارد که پیش‌نگری‌هایش را تحقیق کنند. انسانِ انتزاعی براساس اندیشۀ دیگران می‌اندیشد، یعنی براساس آشکارسازی‌هایی که خودش محقق نکرده است.
انسان انتزاعی دلیل می‌آورد، نه برای این‌که نمی‌بیند، بلکه برای این‌که نبیند. ..
مثلاً او به نحوی انتزاعی می‌خورد، در حالتی از بی‌توجهی نسبت به ارزش آشکارساز خوردن. او می‌خورد در حالی که می‌خواند و صحبت می‌کند، همچون بانویی سردمزاج که عشق‌بازی می‌کند، در حالی که به امری دیگر می‌اندیشید. انسان انتزاعی انسانی است که همواره به چیز دیگری می‌اندیشد تا از ارزش آشکارساز رفتار کنونی خود فرار کند، هر رفتاری که باشد. انسانِ انتزاعی غایب است. برای انسان انتزاعی، حقیقت نه هستی است نه ناپوشیدگی هستی، بلکه شناختی است دربارۀ هستی، در غیاب هستی.
پس هستی صرفاً بنیان مبهمی است که شناخت‌ها با آن متناسب‌اند.
در نهایت، برای انسان انتزاعی، شناخت جایگزین هستی می‌شود...بدین سان، او می‌تواند همه چیز را بشناسد، درحالی که از همه چیز بی‌خبر است.

بی‌خبری، بدین‌سان، ترس از هستی است، یا ترس از آزادی، یا ترس از تماسی آشکارساز با هستی یا ترس توأمان از هر سۀ این‌ها....
به زودی منتشر می‌شود...
@qoqnoospub

معرفی کتاب دکتر جکیل و آقای هاید در روزناۀ همشهری
یکشنبه 27 آذر 1401
لینک کامل مطلب👇🏻
https://zaya.io/viwkc

@qoqnoospub

معرفی پادشاه هفت اقلیم، صفحه آخر شماره چهارشنبه ۲۳ آذر روزنامه سازندگی

@qoqnoospub