چگونه ممکن است که آدم‌ها هنگام بحث فقط در پی پیروزی باشند و به حقیقت اعتنا نکنند؟
شوپنهاور: «به سادگی»؛ این «دنائت فطری بشری است.» این امر نتیجه‌ی «نخوت ذاتی» و این واقعیت است که مردم پیش از سخن گفتن، فکر نمی‌کنند بلکه پرحرف و فریبکارند - آنها به سرعت موضعی اختیار می‌کنند، و از آن پس، فارغ از درستی یا نادرستی آن موضع، صرفا به خاطر غرور و خودرأیی به آن می‌چسبند. نخوت همیشه بر حقیقت غلبه می‌کند...!

#هنر_همیشه_بر_حق_بودن
#آرتور_شوپنهاور
#عرفان_ثابتی

@qoqnoospub

زندگی اسباب بازی پر زرق و برقی است که به امانت به ما سپرده‌اند🧡

بعضی اسباب بازی را آنقدر جدی می‌گیرند و پریشان می شوند... بعضی ها هم همین‌که اسباب بازی را دست می گیرند، کمی با آن بازی می‌کنند و بعد می‌شکنندش و می‌اندازندش دور...

یا زیاده بهایش را می‌دهیم و یا بهایش را نمیدانیم
از زیاده روی بپرهیز... صوفی نه افراط میکند و نه تفریط
صوفی همیشه میانه را بر می‌گزیند✅

به مناسبت هشتم مهرماه روز بزرگداشت #مولانا، یادی کنیم از ۱۱ بهمن ۹۶، مراسم پنجاهمین چاپ کتاب ملت عشق با حضور اساتید و بزرگانی همچون دکتر توفیق هاشم‌پور سبحانی، علی دهباشی، ارسلان فصیحی و پری صابری...

و امروز که در چاپ ۱۱۳ این کتاب هستیم امیدواریم این کتاب همچنان باعث شود دوستداران واقعی مولانا با اندیشه‌های او آشنا شوند و پلی شود به متون اصلی حضرت مولانا🧡

#ملت_عشق #الیف_شافاک #مولانا #شمس_تبریزی #شمس #عرفان #ادیان #مراقبه #عشق #غزال #معرفت #شاعر #شعر #موسیقی #هنر #ارسلان_فصیحی #انتشارات_ققنوس #مولوی

@qoqnoospub

🍁🍁🍁🍁🍁🍁

#پری_از_بال_ققنوس

شگفت‌آور نیست که یونانیان باستان، هنگامی که به تأمل در باره هنر نشستند، این اندیشه را پیش کشیدند که هنر نوعی عمل بازآفرینی یا تقلید است. ایرادهای بسیاری متوجه این دریافت شده است. اما اقبال عام به این نظریه گواه پیوند تنگاتنگ هنرهای زیبا با زندگی روزانه است؛ اگر هنر دور از علایق زندگی می‌بود، این اندیشه به خاطر هیچ کس خطور نمی‌کرد؛ زیرا این آموزه دلالت بر آن نداشت که هنر نسخه‌برداری دقیق از اشیاست، بلکه دال بر این بود که هنر بازتاب عواطف و اندیشه‌هایی است که با نهادهای عمده زندگی اجتماعی مرتبطند. این پیوند نزد افلاطون با چنان شدتی احساس می‌شد که او را به اندیشه ضرورت سانسور کردن کار شاعران، نمایشنامه‌نویسان و آهنگسازان راه نمود. شاید افلاطون مبالغه می‌کرد وقتی که می‌گفت تغییر از مقام دوریایی به مقام لیدیایی در موسیقی طلیعه مسلم انحطاط مدنی خواهد بود. اما هیچ یک از همروزگاران او تردید نمی‌کرد که موسیقی جزء لاینفکی از آداب و نهادهای اجتماع است. اندیشه «هنر برای هنر» حتی به فهم در نمی‌آمد.

از کتابِ #هنر_به_منزله_تجربه
#جان_دیویی
#مسعود_علیا

@qoqnoospub

به ندرت در هر صد نفر یک نفر ارزش آن را دارد که با او بحث کنی .

بگذار دیگران هر چه دوست دارند بگویند ، زیرا هر کسی آزاد است که احمق باشد ...

#هنر_همیشه_بر_حق_بودن
#آرتور_شوپنهاور
ترجمۀ #عرفان_ثابتی
@qoqnoospub

برخلاف دیگر بازنمایی‌های تصویری (نقاشی و طراحی)، به نظر می‌رسد چیزی واقعی‌تر، صریح‌تر و بی‌واسطه‌تر در خصوص رسانۀ عکاسی وجود دارد. این موضوع در دورۀ پیدایش عکاسی بر نقاشان پوشیده نبود. به قول «آندره بازن» (۱۹۱۸-۱۹۵۸)، نظریه‌پرداز و منتقد فیلم فرانسوی، عکاسی 'یک بار برای همیشه نقاشی غربی را از اشتغال دائمی به واقع‌گرایی خلاص کرد و به آن اجازه داد استقلال زیباشناختی خود را بازیابد.'

#مفاهيم_اساسي_فلسفه_هنر
#تایگر_روهولت
#سهند_سلطاندوست
#هنر_عكاسي
#ققنوس

@qoqnoospub

🕸🕸🕸🕸🕸

برای موجود کاملاً زنده، آینده شوم نیست بلکه آبستن نوید است؛
آینده همچون هاله‌ای پیرامون حال را در برمی‌گیرد، و مرکب از امکان‌هایی است که همچون داشته‌های آنچه این‌جا و اکنون است احساس می‌شوند.
در زندگی‌ای که حقیقتاً زندگی است همۀ چیزها همپوشانی دارند و به هم می‌آمیزند.
ولی ما اغلب ِاوقات در بیم این‌که آینده چه بر سرمان می‌آورد زندگی می‌کنیم و دچار تفرقۀ خاطریم.
حتی وقتی زیاده مضطرب نیستیم، از لحظۀ حال خود لذت نمی‌بریم؛ زیرا آن را تابع چیزی می‌کنیم که حضور ندارد.
به سبب تکرر همین وانهادن حال به گذشته و آینده، دوره‌های شادمانۀ تجربه‌ای که اکنون کامل است زیرا خاطرات گذشته و پیش بینی های آینده را تجربه ای که اکنون کامل است زیرا خاطرات گذشته و پیش‌بینی‌های آینده را در خود جذب می‌کند، آرمانی زیبایی‌شناختی را بنا می‌نهند.

#هنر_به_منزلۀ_تجربه
#تجدیدچاپ_شد
#جان_دیویی
ترجمهٔ دکتر #مسعود_علیا

@qoqnoospub