«مهم‌ترین چیز اونیه که شما باور می‌کنین. حالا حقیقت داشته باشه یا نه. باور گاهی قوی‌تر از واقعیته. از طرفی باید زندگی رو همون‌جوری که هست پذیرفت. با زیبایی‌ها و بزرگ‌ترین ایرادش.»
« بزرگ‌ترین ایرادش؟»
« مرگ. چون مرگ بخشی از زندگیه. ما تمایل داریم فراموشش کنیم.»
از متن کتاب
#دخترکی_که_ابری_به_بزرگی_برج_ایفل_را_بلعیده_بود
#رومن_پوئرتولاس
#ابوالفضل_الله‌دادی
#ققنوس
@qoqnoosp
« بزرگ‌ترین ایرادش؟»
« مرگ. چون مرگ بخشی از زندگیه. ما تمایل داریم فراموشش کنیم.»
از متن کتاب
#دخترکی_که_ابری_به_بزرگی_برج_ایفل_را_بلعیده_بود
#رومن_پوئرتولاس
#ابوالفضل_الله‌دادی
#ققنوس
@qoqnoosp
فایده اشک چیست؟ بابابزرگ می‌گفت اگر قرار می‌شد گریه کند دیگر نمی‌توانست جلو خودش را بگیرد _ چیزهای زیادی برای گریه کردن پیش روی آدم رژه می‌روند.
به نظرم درست می‌گفت. آب شور هرزرفته توی گودال‌های گل‌آلود. اشک همه‌چیز را غرق می‌کند، یک چیز قلنبه را توی گلوی آدم گیر می‌اندازد. اشک باعث می‌شود بزنم زیر فریاد...
از متن کتاب
#ماه_کرمو
#سالی_گاردنر
#نسترن_ظهیری
#آفرینگان
@qoqnoosp
به نظرم درست می‌گفت. آب شور هرزرفته توی گودال‌های گل‌آلود. اشک همه‌چیز را غرق می‌کند، یک چیز قلنبه را توی گلوی آدم گیر می‌اندازد. اشک باعث می‌شود بزنم زیر فریاد...
از متن کتاب
#ماه_کرمو
#سالی_گاردنر
#نسترن_ظهیری
#آفرینگان
@qoqnoosp
« چرا می‌خوای بری؟ اون بیرون دنیا افتضاحه. قتل و ترور. هیشکی تو خیابون امنیت نداره. دیگه حتی نمی‌دونی باید به کی اعتماد کنی. می‌دونی آدم بدا کیان؟»
دلم می‌خواهد بروم. نمی‌خواهم گوش کنم.
« البته که نمی‌دونی. چون دیگه نمی‌تونی آدم خوبا رو از بدا تشخیص بدی. این روزا دیگه هیشکی نمی‌تونه. هیشکی. دیگه حریم شخصی هم معنا نداره. دفعه بعدی که یه تلفن دیدی گوش کن. خوب گوش کن. شاید یه صدای تیلیک شنیدی. اگه شنیدی یعنی یه نفر داره گوش می‌ده. حتی اگه نشنیدی هم احتمالا یه نفر داره گوش می‌ده.»
به چرخ‌های دوچرخه‌ام لگدی می‌زنم.
« به هیچ کس اعتماد نکن، فرمانده. اگه یه غریبه بهت نزدیک شد شناسنامه‌شو ببین. ولی دیگه حتی به شناسنامه‌ها هم نمی‌شه اعتماد کرد. این روزا می‌تونن تقلبی هر چیزی رو بسازن. پاسپورت، گواهینامه. هر چی. اگه می‌خوای بری برو، ولی مواظب باش. مواظب باش.»
از متن کتاب
#من_پنیرم
#رابرت_کورمیه
#رویا_زنده‌بودی
#آفرینگان
@qoqnoosp
دلم می‌خواهد بروم. نمی‌خواهم گوش کنم.
« البته که نمی‌دونی. چون دیگه نمی‌تونی آدم خوبا رو از بدا تشخیص بدی. این روزا دیگه هیشکی نمی‌تونه. هیشکی. دیگه حریم شخصی هم معنا نداره. دفعه بعدی که یه تلفن دیدی گوش کن. خوب گوش کن. شاید یه صدای تیلیک شنیدی. اگه شنیدی یعنی یه نفر داره گوش می‌ده. حتی اگه نشنیدی هم احتمالا یه نفر داره گوش می‌ده.»
به چرخ‌های دوچرخه‌ام لگدی می‌زنم.
« به هیچ کس اعتماد نکن، فرمانده. اگه یه غریبه بهت نزدیک شد شناسنامه‌شو ببین. ولی دیگه حتی به شناسنامه‌ها هم نمی‌شه اعتماد کرد. این روزا می‌تونن تقلبی هر چیزی رو بسازن. پاسپورت، گواهینامه. هر چی. اگه می‌خوای بری برو، ولی مواظب باش. مواظب باش.»
از متن کتاب
#من_پنیرم
#رابرت_کورمیه
#رویا_زنده‌بودی
#آفرینگان
@qoqnoosp