از مجموعه هفت گناه كبيره #غضب #رابرت_اي_اف_تورمن #ترجمه_مهين_خالصی #چاپ_اول_96 #گروه_انتشاراتی_ققنوس #پخش_ققنوس
@qoqnoosp
@qoqnoosp
پخش ققنوس
از مجموعه هفت گناه كبيره #غضب #رابرت_اي_اف_تورمن #ترجمه_مهين_خالصی #چاپ_اول_96 #گروه_انتشاراتی_ققنوس #پخش_ققنوس @qoqnoosp
سخنان تند، بدانديشی، عداوت، يورش غضبناك آدرنالين _ همانا غضب از مخرب‌ترين گناهان كبيره است. غضب می‌تواند خانواده‌ها را نابود كند، به سلامتی فرد لطمه بزند، آسودگی خاطر را از بين ببرد و، بدتر از همه، منجر به قتل، نسل كشی و جنگ شود.
@qoqnoosp
@qoqnoosp
پخش ققنوس
#آزادی_حیوانات #پیتر_سینگر #بهنام_خداپناه #ققنوس @qoqnoosp
به راستی چگونه چنین چیزی ممکن است؟ چگونه امکان دارد زمانی که خود ما، در بدترین شکل ممکن، و تنها برای ارضای لذت‌های خودخواهانه و زودگذرمان، حقوق گستره عظیمی از موجودات حساس را زیر پا می‌گذاریم بنشینیم و درباره احقاق حق سخن بگوییم؟ زمانی که خود ما ناقضان حق این گستره عظیم جانوران محسوب می‌شویم چگونه ممکن است انتظار برآورده شدن حقوق خود را داشته باشیم؟
زمانی سهراب سپهری در پاسخ به انتقادات احمد شاملو از او مبنی بر این‌که ،« سر آدم‌های بی‌گناهی را لب جوب می‌برند و من دو قدم پایین‌تر بایستم و توصیه کنم که ٫ آب را گل نکنید. ٬ تصورم این بود که یکی‌مان از مرحله پرت بودیم...» چنین گفته بود :« انسانی که نگران آب خوردن یک کبوتر نباشد، همان انسان به راحتی آدم می‌کشد.» و این حرف سهراب دقیقا ناظر به همین مطلب است.
چگونه می‌توانیم به‌رغم شواهد علمی بسیار مبنی بر احساس درد و لذت برای گونه‌های دیگر، درد و رنجی را که بر این گستره عظیم موجودات وارد می‌سازیم نادیده بگیریم، تنها خود را واجد چنین احساساتی بینگاریم، و حیوانات را به روبات‌های خودکاری تشبیه کنیم که از احساسات درد و لذت تهی‌اند و تنها غایت وجودی‌شان ارضای امیال پایان‌ناپذیر ما انسان‌هاست؟ چرا ما انسان‌های ( ظاهرا) متمدن در رفتارمان با حیوانات تا این اندازه نا متمدن و بدوی هستیم؟
#آزادی_حیوانات
#پیتر_سینگر
#بهنام_خداپناه
#ققنوس
@qoqnoosp
زمانی سهراب سپهری در پاسخ به انتقادات احمد شاملو از او مبنی بر این‌که ،« سر آدم‌های بی‌گناهی را لب جوب می‌برند و من دو قدم پایین‌تر بایستم و توصیه کنم که ٫ آب را گل نکنید. ٬ تصورم این بود که یکی‌مان از مرحله پرت بودیم...» چنین گفته بود :« انسانی که نگران آب خوردن یک کبوتر نباشد، همان انسان به راحتی آدم می‌کشد.» و این حرف سهراب دقیقا ناظر به همین مطلب است.
چگونه می‌توانیم به‌رغم شواهد علمی بسیار مبنی بر احساس درد و لذت برای گونه‌های دیگر، درد و رنجی را که بر این گستره عظیم موجودات وارد می‌سازیم نادیده بگیریم، تنها خود را واجد چنین احساساتی بینگاریم، و حیوانات را به روبات‌های خودکاری تشبیه کنیم که از احساسات درد و لذت تهی‌اند و تنها غایت وجودی‌شان ارضای امیال پایان‌ناپذیر ما انسان‌هاست؟ چرا ما انسان‌های ( ظاهرا) متمدن در رفتارمان با حیوانات تا این اندازه نا متمدن و بدوی هستیم؟
#آزادی_حیوانات
#پیتر_سینگر
#بهنام_خداپناه
#ققنوس
@qoqnoosp