شبیه اینایی که یه دیزاین پترن یاد میگیرن و توی همه کدهاشون میچپونن، اپل هر چی بوده و نبوده رو شیشه ای کرده 😂😂😂

@purecoder_ir

🔥قسمت های رایگان دوره ی فلاتر

✅معماری فلاتر

✅معرفی درخت های مختلف فلاتر

✅ داستان Stack و Recursive Function

✅ا Event Loop

✅ مقایسه Push Model و Pull Model


@purecoder_ir

🔥فصل ۱۵ دوره ی فلاتر تکمیل شد.

🟢توی این فصل در مورد Binding ها صحبت کردیم. فسمت اول فصل در مورد ساختار کلی Binding ها صحبت شد.

📖قسمت ۱: مروری بر ساختار Binding ها

🟢بعد از اون بحث مفصلی در مورد Scheduler Binding داشتیم و نکاتش رو به ریز بررسی کردیم:

📖قسمت ۲: مروری بر مفهوم فریم و نحوه ی Schedule کردن یک فریم جدید

📖قسمت ۳: جانمایی فازهای مختلفی که یک فریم فلاتری طی میکنه!!!

📖قسمت ۴: Transient, Persistent, and Post-frame callbacks

📖قسمت ۵: Scheduler Phase ها چی هستن و چیا هستن؟

📖قسمت ۶: نگاهی عمیق به Scheduler Binding - قسمت ۱

📖قسمت ۷: نگاهی عمیق به Scheduler Binding - قسمت ۲

📖قسمت ۸: نگاهی عمیق به Scheduler Binding - قسمت ۳

🟢گام بعدی به سراغ Renderer Binding رفتیم.

📖قسمت ۹: نگاهی عمیق به Renderer Binding

🟢قسمت های باقی مونده رو هم به Widgets Binding و به خصوص Widgets Binding Observer اختصاص دادیم و نگاه کوچولویی هم به ویجت های MediaQuery و MaterialApp داشتیم و یه نکته ی کوچیک رو دربارشون بررسی کردیم.

📖قسمت ۱۰: Widgets Binding Observer - قسمت ۱

📖قسمت ۱۱: Widgets Binding Observer - قسمت ۲

📖قسمت ۱۲: Widgets Binding Observer - قسمت ۳

📖قسمت ۱۳: نگاهی گذرا به Media Query Widget

📖قسمت ۱۴: یک نکته ی کوچک در مورد WidgetsApp (MaterialApp)

📖قسمت ۱۵: بررسی Widgets Binding

@purecoder_ir

🔥Flutter & Layerd Architecture

✅فلاتر از یک معماری لایه ای یا به عبارتی Layerd Architecture استفاده میکنه.

✅توی این لایه ها foundation کف کف قرار میگیره و همه ی لایه های دیگه میتونن بهش دسترسی داشته باشن و لایه های material و cupertino بالای بالا قرار میگیرن.

✅برای مثال لایه ی Widgets نسبت به rendering توی سطح بالاتری قرار میگیره و میتونه از rendering استفاده کنه ولی rendering به widgets دسترسی نداره. به همین شکل material و cupertino به widgets دسترسی دارن ولی widgets به اونا دسترسی نداره.

✅اصول معماری لایه ای توی فلاتر اینجوری چیده نشده که هر لایه فقط و فقط به لایه ی زیری خودش دسترسی داشته باشه. بلکه یکم چفت و بست ها شل تر هست و هر لایه میتونه به همه ی لایه های زیرین خودش دسترسی پیدا کنه. البته این شل بودن ایراد نیست و نیاز توسعه بوده.

⚠️پ.ن: فریمورک ها هم باید معماری داشته باشن و روی اصول جلو برن. وگرنه از هم میپاشن.

پ.ن: همه ی پوشه های توی تصویر نماینده ی یک لایه ی مجزا نیستن‌.

@purecoder_ir