Forwarded from IDSMBEE.ORG
Без названия.jpeg
11.4 KB
Что не так с образованием и учебниками в Беларуси?
Или как прокуратура научит учителей учить учеников.
Эксперты в сфере образования Андрей Лаврухин и Татьяна Щитцова комментируют рейд Генпрокуратуры по школам и учебникам:
- начался поиск виноватых в системе образования,
- в учебники добавят идеологии,
- запускается процесс инфильтрации студенчества великодержавными идеями Кремля (геополитика Дугина),
- планируется упрощение и примитивизация образования,
- серьезно падает уровень экспертизы учебных программ и учебников,
- усиливается идеологический и политический контроль над учителями,
- неконкурентоспособность госидеологов в любой языковой среде, кроме русскоязычной (о закрытии беларуско-, польско- и литовскоязычных школ)
Направления реформ:
- необходима академическая автономия в вузах,
- уход от авторитарно-вертикального управления в школах,
- развитие самоуправления в учреждениях образования.
Смотрите полную видео-версию.
Поделитесь этим сообщением в своих сообществах, чатах, родными и коллегами.
Или как прокуратура научит учителей учить учеников.
Эксперты в сфере образования Андрей Лаврухин и Татьяна Щитцова комментируют рейд Генпрокуратуры по школам и учебникам:
- начался поиск виноватых в системе образования,
- в учебники добавят идеологии,
- запускается процесс инфильтрации студенчества великодержавными идеями Кремля (геополитика Дугина),
- планируется упрощение и примитивизация образования,
- серьезно падает уровень экспертизы учебных программ и учебников,
- усиливается идеологический и политический контроль над учителями,
- неконкурентоспособность госидеологов в любой языковой среде, кроме русскоязычной (о закрытии беларуско-, польско- и литовскоязычных школ)
Направления реформ:
- необходима академическая автономия в вузах,
- уход от авторитарно-вертикального управления в школах,
- развитие самоуправления в учреждениях образования.
Смотрите полную видео-версию.
Поделитесь этим сообщением в своих сообществах, чатах, родными и коллегами.
Белорусский Хельсинкский Комитет обратился к Специальным докладчикам по вопросу о правах на свободу мирных собраний и ассоциаций, по вопросу о положении правозащитников и по ситуации с правами человека в Беларуси с информацией о давлении со стороны белорусских властей на независимые профсоюзы и нарушением права на свободу ассоциаций.
Так как независимое профсоюзное движение в Беларуси перешло свой 30-тилетний рубеж, должна быть рассказана и их #история 🎞
ЧАСТЬ 1️⃣ СТАНОВЛЕНИЕ НЕЗАВИСИМОГО ПРОФСОЮЗНОГО ДВИЖЕНИЯ В ПОСТСОВЕТСКОЙ БЕЛАРУСИ
Профсоюзы в Беларуси возникли позднее, чем в странах Западной Европы и в иной по степени развития капиталистических отношений обстановке. Основная причина появления профессиональных союзов в мире – промышленный переворот: переход к машинному производству, концентрация производства и капитала, рост числа наемных рабочих, высокая степень их эксплуатации. Недовольство рабочих тяжелым положением вызывает необходимость совместной защиты своих законных прав и интересов.
Первые профессиональные организации рабочих в городах Беларуси возникают в конце 80-х годов ХІХ века.
К концу 1980-х годов в Советском Союзе сложилась ситуация, когда профсоюзы оказались под полным контролем партийно-государственных органов с одной из главных задач: исполнение решений коммунистической партии и советского правительства...
ЧАСТЬ 1️⃣ СТАНОВЛЕНИЕ НЕЗАВИСИМОГО ПРОФСОЮЗНОГО ДВИЖЕНИЯ В ПОСТСОВЕТСКОЙ БЕЛАРУСИ
Профсоюзы в Беларуси возникли позднее, чем в странах Западной Европы и в иной по степени развития капиталистических отношений обстановке. Основная причина появления профессиональных союзов в мире – промышленный переворот: переход к машинному производству, концентрация производства и капитала, рост числа наемных рабочих, высокая степень их эксплуатации. Недовольство рабочих тяжелым положением вызывает необходимость совместной защиты своих законных прав и интересов.
Первые профессиональные организации рабочих в городах Беларуси возникают в конце 80-х годов ХІХ века.
К концу 1980-х годов в Советском Союзе сложилась ситуация, когда профсоюзы оказались под полным контролем партийно-государственных органов с одной из главных задач: исполнение решений коммунистической партии и советского правительства...
#история продолжение 👇
Рабочие в свою очередь открыто высказывали недоверие как к партийно-советскому руководству, так и к профсоюзному активу, вполне справедливо полагая, что это звенья одной и той же монопольной государственной системы. Изменения во внутриполитической жизни БССР повлияли и на ситуацию в профсоюзном движении. Именно конец 1980-х и 1990-е годы можно назвать периодом начала решительных изменений в профсоюзном движении Беларуси.
История независимого профсоюзного движения Беларуси тесно связана с рабочим движением. Точкой отсчета можно с уверенностью взять 1989 год, когда прошли выступления шахтеров в г. Солигорске.
Первая волна рабочего движения в Солигорске поднялась в 1989 году, тогда там было создано независимое объединение «Рабочий союз». Затем в городе стали активно организовываться рабочие комитеты и стачкомы. Рабочие выдвинули политические и экономические требования: повышение заработной платы, улучшение условий труда, ликвидация политической монополии КПСС-КПБ.
Забастовки шахтёров СССР, начавшиеся в 1989 году, стали первыми открытыми массовыми забастовками в стране. Имели глубокие экономические и политические последствия. Активная часть протестно настроенных горняков обособилась и вышла из КПСС. В это время образовывается Независимый профсоюз горняков СССР (НПГ СССР), который стал у истоков рабочего и независимого профсоюзного движения в Беларуси.
В апреле 1990 г. началась забастовка
на машиностроительном объединении “Гомсельмаш” в г. Гомель. Забастовка проходила под лозунгами с требованиями о выплате денежных компенсаций в связи с последствиями Чернобыльской катастрофы 1986 г. Был создан забастовочный комитет, который принял решение об организации координационного совета забастовочных
комитетов г. Гомеля.
В апреле 1991 г. в Минске прошли крупнейшие выступления рабочих ряда ведущих фабрик и заводов. Забастовки и митинги стали реакцией на повышение
цен на продовольственные и промышленные товары. Десятки тысяч рабочих и служащих ежедневно выходили
на площадь Независимости с протестом против роста цен и требованием смены руководства правительства.
Подобные выступления прошли и в других городах. Особенного накала рабочий протест достиг в Орше, где демонстранты перекрыли железную дорогу и на продолжительное время блокировали работу крупнейшего железнодорожного узла. Координировали организацию и ход выступлений стачечные и отдельные профсоюзные комитеты. Протестное движение рабочих было частью общенационального проявления недовольства по отношению к советской власти.
После проведения ряда крупных забастовок и стачек в г. Минске, крупных областных центрах и крупных предприятиях стачечные комитеты постепенно стали трансформироваться в свободные и независимые профсоюзные организации сначала на предприятиях, а позднее объединяться в региональные организации. Были созданы новые для Беларуси профессиональные организации
трудящихся: Свободный и Независимый профсоюзы, Конфедерация труда Беларуси. В 1993 г. они объединились в Белорусский конгресс демократических профсоюзов (БКДП).
P.S. В следующей статье данной рубрики мы детальнее расскажем о шахтерских забастовках и марше протеста шахтеров.
Рабочие в свою очередь открыто высказывали недоверие как к партийно-советскому руководству, так и к профсоюзному активу, вполне справедливо полагая, что это звенья одной и той же монопольной государственной системы. Изменения во внутриполитической жизни БССР повлияли и на ситуацию в профсоюзном движении. Именно конец 1980-х и 1990-е годы можно назвать периодом начала решительных изменений в профсоюзном движении Беларуси.
История независимого профсоюзного движения Беларуси тесно связана с рабочим движением. Точкой отсчета можно с уверенностью взять 1989 год, когда прошли выступления шахтеров в г. Солигорске.
Первая волна рабочего движения в Солигорске поднялась в 1989 году, тогда там было создано независимое объединение «Рабочий союз». Затем в городе стали активно организовываться рабочие комитеты и стачкомы. Рабочие выдвинули политические и экономические требования: повышение заработной платы, улучшение условий труда, ликвидация политической монополии КПСС-КПБ.
Забастовки шахтёров СССР, начавшиеся в 1989 году, стали первыми открытыми массовыми забастовками в стране. Имели глубокие экономические и политические последствия. Активная часть протестно настроенных горняков обособилась и вышла из КПСС. В это время образовывается Независимый профсоюз горняков СССР (НПГ СССР), который стал у истоков рабочего и независимого профсоюзного движения в Беларуси.
В апреле 1990 г. началась забастовка
на машиностроительном объединении “Гомсельмаш” в г. Гомель. Забастовка проходила под лозунгами с требованиями о выплате денежных компенсаций в связи с последствиями Чернобыльской катастрофы 1986 г. Был создан забастовочный комитет, который принял решение об организации координационного совета забастовочных
комитетов г. Гомеля.
В апреле 1991 г. в Минске прошли крупнейшие выступления рабочих ряда ведущих фабрик и заводов. Забастовки и митинги стали реакцией на повышение
цен на продовольственные и промышленные товары. Десятки тысяч рабочих и служащих ежедневно выходили
на площадь Независимости с протестом против роста цен и требованием смены руководства правительства.
Подобные выступления прошли и в других городах. Особенного накала рабочий протест достиг в Орше, где демонстранты перекрыли железную дорогу и на продолжительное время блокировали работу крупнейшего железнодорожного узла. Координировали организацию и ход выступлений стачечные и отдельные профсоюзные комитеты. Протестное движение рабочих было частью общенационального проявления недовольства по отношению к советской власти.
После проведения ряда крупных забастовок и стачек в г. Минске, крупных областных центрах и крупных предприятиях стачечные комитеты постепенно стали трансформироваться в свободные и независимые профсоюзные организации сначала на предприятиях, а позднее объединяться в региональные организации. Были созданы новые для Беларуси профессиональные организации
трудящихся: Свободный и Независимый профсоюзы, Конфедерация труда Беларуси. В 1993 г. они объединились в Белорусский конгресс демократических профсоюзов (БКДП).
P.S. В следующей статье данной рубрики мы детальнее расскажем о шахтерских забастовках и марше протеста шахтеров.
Председатель Свободного профсоюза металлистов находится дома.
Напомним, что Александр Бухвостов был задержан 19 апреля 2022 года совместно с другими профсоюзными лидерами.
После допроса в СИЗО КГБ Александр был доставлен в больницу с сердечным приступом.
Сейчас лидер СПМ находится дома в статусе свидетеля.
Источник: пресс-служба СПБ.
Напомним, что Александр Бухвостов был задержан 19 апреля 2022 года совместно с другими профсоюзными лидерами.
После допроса в СИЗО КГБ Александр был доставлен в больницу с сердечным приступом.
Сейчас лидер СПМ находится дома в статусе свидетеля.
Источник: пресс-служба СПБ.
«Гэта не азначае, што прафсаюзаў не стала». - інтэрв'ю сябра рады СПБ Дзяніса Садоўскага 👇
❓Лукашэнка баіцца страйкаў і таму хоча закрыць – ува ўсіх сэнсах – свабодныя прафсаюзы? Як патлумачыць атаку на беларускія незалежныя прафсаюзы за два тыдні да Свята працы 1 траўня і як працаваць ва ўмовах, калі ўжо сяброўства ў недзяржаўнай прафсаюзнай арганізацыі трактуецца як злачынства? Паразмаўлялі пра гэта з сябрам рады Свабоднага прафсаюзу беларускага (СПБ) Дзянісам Садоўскім.
- Ціск на незалежныя прафсаюзы працягваўся ўвесь час іх існавання, але найбольш узмацніўся пасля 2020 года, а пік рэпрэсіяў прыпаў на 2022 год. Мне падаецца, ён наўпрост звязаны з нарадай Лукашэнкі 18 красавіка. Не так шмат арганізацыяў заставалася на той момант – грамадскі сектар і дваровыя ініцыятывы ўжо зачышчаныя. Заставаліся прафсаюзы, якія працуюць легальна, і палітычныя партыі. Ну вось, пачалі з прафсаюзаў…» – кажа Дзяніс Садоўскі.
❓Што вядома пра затрыманых?
- Вядома мала што, бо да затрыманых не пускалі адвакатаў. Агулам было затрымана каля 20 чалавек, частку людзей потым вызвалілі пад падпіску аб нераспаўсюдзе інфармацыі. Ведаем на сёння (27 красавіка), што абвінавачванняў ім не выставілі, але працягнулі тэрмін затрымання на 10 дзён. Так што 29 красавіка іх або вызваляць, або выставяць ім абвінавачванні (стала вядома толькі пра вызваленне з-пад варты Мікалая Шараха, ён праходзіць як падазраваны ў справе па ч.1 арт. 342 КК – заўв. ЗК).
❓Што менавіта ім могуць выставіць?
– Цяжка сказаць. Мы ж ведаем, што прыдумаць яны могуць што заўгодна. Мы на сёння не валодаем інфармацыяй, што ім могуць выставіць і ці выставяць наагул. Але фантазія ў так званых сілавікоў небагатая. Гэта могуць быць нейкія эканамічныя парушэнні ці ўдзел у маршы, ці яшчэ што. Не будзем лепш варажыць, будзем спадзявацца на лепшае.
❓Якім чынам цяпер можам падтрымаць незалежныя прафсаюзы?
– Калі затрыманыя прафсаюзныя лідары і актывісты не выйдуць на волю, будзе абвешчаная кампанія салідарнасці. Будзем заклікаць пісаць лісты і падтрымліваць сем’і. Гэта будзе вельмі важна. Ну і таксама важна, каб людзі, якія лічацца сябрамі дзяржаўных прафсаюзаў, выходзілі з гэтых арганізацыяў, не фінансавалі іх і, па магчымасці, далучаліся (бот у «Тэлеграме»: @ProfOtvetBot) да незалежных прафсаюзаў.
❓Дзяржаўныя прафсаюзы неяк адрэагавалі на рэпрэсіі ў дачыненні калегаў з недзяржаўнага сектару?
– Яны нас не лічаць калегамі, называюць нас «антыдзяржаўнымі арганізацыямі». З імі сутыкаемся толькі на нейкіх міжнародных канферэнцыях. Але тут усё відавочна: дзяржаўны прафсаюз – гэта дзяржаўны орган, дадатковы орган кантролю над працоўнымі, які ажыццяўляе на месцах зусім не тыя функцыі, якія на яго ўскладзеныя, а збольшага рэпрэсіўныя. Гэта антыпрафсаюзы.
❓Як будзеце адзначаць Дзень працы?
– Ведаеце, зараз не да святаў. Час такі. Мы працягваем сваю працу ў Беларусі і маем пакуль што магчымасць працаваць легальна. І на месцах робім усё, што можам. А наконт свята, то ўздымаем вялікую хвалю салідарнасці з затрыманымі прафсаюзнымі лідарамі і актывістамі на міжнародным узроўні. Пройдуць акцыі ў Берліне, Варшаве, у іншых гарадах. Будзем патрабаваць неадкладнага вызвалення прафсаюзных актывістаў і лідараў. Плануем правесці акцыі салідарнасці і пасля 1 траўня.
Міжнародная арганізацыя працы (МАП) ужо паінфармаваная і выступіла з адпаведнай заявай. Гэта галоўная міжнародная арганізацыя для абароны правоў працоўных. То бок на міжнародным узроўні праца вядзецца. І мы ў гэтай сітуацыі будзем рабіць усё, што можам.
❓У МАП ёсць якія-небудзь інструменты ціску на Беларусь, апроч заяваў?
– Натуральна. Пытанне Беларусі ў сувязі з парушэннямі правоў працоўных стаіць на парадку дня МАП з 2002 года. Але сітуацыі дайшла да такой кропкі, што ўжо гаворыцца пра ўвядзенне параграфу 33 МАП у дачыненні РБ. Гэта свайго кшталту «выключная мера пакарання» з боку арганізацыі. За 102 гады існавання арганізацыі параграф 33 ужывалі толькі аднойчы – супраць Мʼянмы ў 2011 годзе, і гэтая краіна апынулася тады ў эканамічнай блакадзе.
❓Лукашэнка баіцца страйкаў і таму хоча закрыць – ува ўсіх сэнсах – свабодныя прафсаюзы? Як патлумачыць атаку на беларускія незалежныя прафсаюзы за два тыдні да Свята працы 1 траўня і як працаваць ва ўмовах, калі ўжо сяброўства ў недзяржаўнай прафсаюзнай арганізацыі трактуецца як злачынства? Паразмаўлялі пра гэта з сябрам рады Свабоднага прафсаюзу беларускага (СПБ) Дзянісам Садоўскім.
- Ціск на незалежныя прафсаюзы працягваўся ўвесь час іх існавання, але найбольш узмацніўся пасля 2020 года, а пік рэпрэсіяў прыпаў на 2022 год. Мне падаецца, ён наўпрост звязаны з нарадай Лукашэнкі 18 красавіка. Не так шмат арганізацыяў заставалася на той момант – грамадскі сектар і дваровыя ініцыятывы ўжо зачышчаныя. Заставаліся прафсаюзы, якія працуюць легальна, і палітычныя партыі. Ну вось, пачалі з прафсаюзаў…» – кажа Дзяніс Садоўскі.
❓Што вядома пра затрыманых?
- Вядома мала што, бо да затрыманых не пускалі адвакатаў. Агулам было затрымана каля 20 чалавек, частку людзей потым вызвалілі пад падпіску аб нераспаўсюдзе інфармацыі. Ведаем на сёння (27 красавіка), што абвінавачванняў ім не выставілі, але працягнулі тэрмін затрымання на 10 дзён. Так што 29 красавіка іх або вызваляць, або выставяць ім абвінавачванні (стала вядома толькі пра вызваленне з-пад варты Мікалая Шараха, ён праходзіць як падазраваны ў справе па ч.1 арт. 342 КК – заўв. ЗК).
❓Што менавіта ім могуць выставіць?
– Цяжка сказаць. Мы ж ведаем, што прыдумаць яны могуць што заўгодна. Мы на сёння не валодаем інфармацыяй, што ім могуць выставіць і ці выставяць наагул. Але фантазія ў так званых сілавікоў небагатая. Гэта могуць быць нейкія эканамічныя парушэнні ці ўдзел у маршы, ці яшчэ што. Не будзем лепш варажыць, будзем спадзявацца на лепшае.
❓Якім чынам цяпер можам падтрымаць незалежныя прафсаюзы?
– Калі затрыманыя прафсаюзныя лідары і актывісты не выйдуць на волю, будзе абвешчаная кампанія салідарнасці. Будзем заклікаць пісаць лісты і падтрымліваць сем’і. Гэта будзе вельмі важна. Ну і таксама важна, каб людзі, якія лічацца сябрамі дзяржаўных прафсаюзаў, выходзілі з гэтых арганізацыяў, не фінансавалі іх і, па магчымасці, далучаліся (бот у «Тэлеграме»: @ProfOtvetBot) да незалежных прафсаюзаў.
❓Дзяржаўныя прафсаюзы неяк адрэагавалі на рэпрэсіі ў дачыненні калегаў з недзяржаўнага сектару?
– Яны нас не лічаць калегамі, называюць нас «антыдзяржаўнымі арганізацыямі». З імі сутыкаемся толькі на нейкіх міжнародных канферэнцыях. Але тут усё відавочна: дзяржаўны прафсаюз – гэта дзяржаўны орган, дадатковы орган кантролю над працоўнымі, які ажыццяўляе на месцах зусім не тыя функцыі, якія на яго ўскладзеныя, а збольшага рэпрэсіўныя. Гэта антыпрафсаюзы.
❓Як будзеце адзначаць Дзень працы?
– Ведаеце, зараз не да святаў. Час такі. Мы працягваем сваю працу ў Беларусі і маем пакуль што магчымасць працаваць легальна. І на месцах робім усё, што можам. А наконт свята, то ўздымаем вялікую хвалю салідарнасці з затрыманымі прафсаюзнымі лідарамі і актывістамі на міжнародным узроўні. Пройдуць акцыі ў Берліне, Варшаве, у іншых гарадах. Будзем патрабаваць неадкладнага вызвалення прафсаюзных актывістаў і лідараў. Плануем правесці акцыі салідарнасці і пасля 1 траўня.
Міжнародная арганізацыя працы (МАП) ужо паінфармаваная і выступіла з адпаведнай заявай. Гэта галоўная міжнародная арганізацыя для абароны правоў працоўных. То бок на міжнародным узроўні праца вядзецца. І мы ў гэтай сітуацыі будзем рабіць усё, што можам.
❓У МАП ёсць якія-небудзь інструменты ціску на Беларусь, апроч заяваў?
– Натуральна. Пытанне Беларусі ў сувязі з парушэннямі правоў працоўных стаіць на парадку дня МАП з 2002 года. Але сітуацыі дайшла да такой кропкі, што ўжо гаворыцца пра ўвядзенне параграфу 33 МАП у дачыненні РБ. Гэта свайго кшталту «выключная мера пакарання» з боку арганізацыі. За 102 гады існавання арганізацыі параграф 33 ужывалі толькі аднойчы – супраць Мʼянмы ў 2011 годзе, і гэтая краіна апынулася тады ў эканамічнай блакадзе.
Цяпер яго могуць ужыць да Беларусі. Думаю, у сітуацыі, якая склалася, пагроза яго ўвядзення становіцца ўсё больш рэалістычнай. І беларускія ўлады павінны разумець, да чаго гэта можа прывесці. Выбар за імі. Бо МАП вельмі наблізіўся да прыняцця такога рашэння.
❓Ці можаце назваць агульную колькасць сябраў незалежных прафсаюзаў у Беларусі?
– Дакладную лічбу не назаву. Магу толькі сказаць, што ў 2020 годзе колькасць сябраў павялічылася ў 4, а можа, і ў 5 разоў. Людзі тады актыўна шукалі нейкія цэнтры, каб абʼяднацца, салідарызавацца. Пазней, з прычыны рэпрэсіяў, быў адток. Не ведаю, можа 10–15 % выйшлі. Але гэта не азначае, што прафсаюзаў раптам не стала. Аднак, безумоўна, гэтыя рэпрэсіі перашкаджалі росту і магчымасці нармальна працаваць.
Калі казаць пра Свабодны прафсаюз беларускі, то ў яго складзе зараз больш за 3 тысячы прафсаюзных сябраў. Апроч СПБ, дзеюць яшчэ тры незалежныя прафсаюзы: Беларускі прафсаюз працаўнікоў радыёэлектроннай прамысловасці (РЭП), Беларускі незалежны прафсаюз (БНП) і Свабодны прафсаюз металістаў (СПМ). Яны абʼяднаныя ў Беларускі кангрэс дэмакратычных прафсаюзаў (БКДП) – арганізацыю, якая прадстаўляе іх інтарэсы на міжнародным узроўні.
❓Дык як працаваць у сённяшніх умовах? Ці маеце кантакт з «пяршоўкамі» і шараговымі сябрамі?
– Проста працягваем працаваць. Пакуль прафсаюзы не ліквідаваныя, і я вельмі спадзяюся, што такога не адбудзецца, хоць і прагназуем розныя варыянты. Так што ў легальным рэчышчы. Ствараюцца ячэйкі, людзі збіраюцца, абмяркоўваюць пытанні, калі што – звяртаюцца да прафсаюзнага юрыста, праводзяцца агульныя сходы, адукацыйныя семінары.
Калі да 2020 года нам удавалася адстойваць правы працоўных праз суды, то пасля 2020-га, калі стала «не да законаў», сітуацыя, мякка кажучы, пагоршылася. Перамагчы ў судзе, нават калі закон цалкам на тваім баку, стала практычна немагчыма. То бок паўстала пытанне рэальнай абароны працоўных.
❓Кажаце пра «легальнае рэчышча», але прафсаюз РЭП ужо прызналі экстрэмісцкім фармаваннем…
– Так, зусім нядаўна, і мы пакуль разбіраемся, як дзеяць у гэтых умовах: прызнаны экстрэмісцкім, але не ліквідаваны. Сітуацыя была трохі падвешаная. Глядзім, што будзе далей, а тады будзем вырашаць.
❓Стан працаўнікоў пагаршаецца? Аднак жа статыстычны камітэт сцвярджае, што сярэдні заробак у краіне складае цяпер 1602 рублі…
– Не ведаю, ці гэта рэальна. Але агульная заклапочанасць цяпер: цэны растуць, а заробкі – не. Чалавек за свой заробак можа купіць значна менш, чым гэта было нават да 24 лютага, да вайны. Сітуацыя з заробкамі значна пагоршылася. Працягваюцца таксама звальненні, звязаныя ў тым ліку з тым, што прадпрыемствы не могуць функцыянаваць нармальна. Людзей адпраўляюць у адпачынкі без аплаты, а кагосьці проста звальняюць. Гэтыя факты мы фіксуем. Так што эканамічная сітуацыя ў краіне і стан працоўных усё горшыя і горшыя.
❓Ці часта звяртаюцца людзі па дапамогу і з якімі пытаннямі?
– Пытанні вельмі шырокага спектру. Пачынаючы ад вузкапрацоўных – чалавек хоча звольніцца, а яго не звальняюць, ці наадварот і г. д. Або пытанні, звязаныя з калектыўнай дамовай. Але часта звяртаюцца да юрыстаў і ў нейкіх агульных пытаннях – наконт спадчыны, выплаты аліментаў і г. д. То бок мы кансультуем не толькі ў нейкіх вузкапрафесійных пытаннях, але і ў агульных справах.
❓Ці могуць сябры прафсаюзаў, якія выехалі з Беларусі, разлічваць на дапамогу?
– Мы з усімі падтрымліваем кантакты. Сябры, якія зʼехалі з радзімы, удзельнічаюць у паседжаннях у онлайн-фармаце. Калі казаць пра СПБ, то сябры прафсаюзу сапраўды раскіданыя па ўсім свеце, частка цяпер ва Украіне, частка – у Польшчы, Літве, Нямеччыне. Некаторых актывістаў, найперш студэнтаў, якім пагражаў арышт ці адпраўка ў войска, мы накіравалі на адукацыйную праграму, якая рэалізуецца ў Нямеччыне.
Кантактуем і сувязі не губляем. Дапамагаем, чым можам. Шмат беларусаў зʼехала і, напэўна, мала каму лёгка. Як тут, так і там.
❓Ці можаце назваць агульную колькасць сябраў незалежных прафсаюзаў у Беларусі?
– Дакладную лічбу не назаву. Магу толькі сказаць, што ў 2020 годзе колькасць сябраў павялічылася ў 4, а можа, і ў 5 разоў. Людзі тады актыўна шукалі нейкія цэнтры, каб абʼяднацца, салідарызавацца. Пазней, з прычыны рэпрэсіяў, быў адток. Не ведаю, можа 10–15 % выйшлі. Але гэта не азначае, што прафсаюзаў раптам не стала. Аднак, безумоўна, гэтыя рэпрэсіі перашкаджалі росту і магчымасці нармальна працаваць.
Калі казаць пра Свабодны прафсаюз беларускі, то ў яго складзе зараз больш за 3 тысячы прафсаюзных сябраў. Апроч СПБ, дзеюць яшчэ тры незалежныя прафсаюзы: Беларускі прафсаюз працаўнікоў радыёэлектроннай прамысловасці (РЭП), Беларускі незалежны прафсаюз (БНП) і Свабодны прафсаюз металістаў (СПМ). Яны абʼяднаныя ў Беларускі кангрэс дэмакратычных прафсаюзаў (БКДП) – арганізацыю, якая прадстаўляе іх інтарэсы на міжнародным узроўні.
❓Дык як працаваць у сённяшніх умовах? Ці маеце кантакт з «пяршоўкамі» і шараговымі сябрамі?
– Проста працягваем працаваць. Пакуль прафсаюзы не ліквідаваныя, і я вельмі спадзяюся, што такога не адбудзецца, хоць і прагназуем розныя варыянты. Так што ў легальным рэчышчы. Ствараюцца ячэйкі, людзі збіраюцца, абмяркоўваюць пытанні, калі што – звяртаюцца да прафсаюзнага юрыста, праводзяцца агульныя сходы, адукацыйныя семінары.
Калі да 2020 года нам удавалася адстойваць правы працоўных праз суды, то пасля 2020-га, калі стала «не да законаў», сітуацыя, мякка кажучы, пагоршылася. Перамагчы ў судзе, нават калі закон цалкам на тваім баку, стала практычна немагчыма. То бок паўстала пытанне рэальнай абароны працоўных.
❓Кажаце пра «легальнае рэчышча», але прафсаюз РЭП ужо прызналі экстрэмісцкім фармаваннем…
– Так, зусім нядаўна, і мы пакуль разбіраемся, як дзеяць у гэтых умовах: прызнаны экстрэмісцкім, але не ліквідаваны. Сітуацыя была трохі падвешаная. Глядзім, што будзе далей, а тады будзем вырашаць.
❓Стан працаўнікоў пагаршаецца? Аднак жа статыстычны камітэт сцвярджае, што сярэдні заробак у краіне складае цяпер 1602 рублі…
– Не ведаю, ці гэта рэальна. Але агульная заклапочанасць цяпер: цэны растуць, а заробкі – не. Чалавек за свой заробак можа купіць значна менш, чым гэта было нават да 24 лютага, да вайны. Сітуацыя з заробкамі значна пагоршылася. Працягваюцца таксама звальненні, звязаныя ў тым ліку з тым, што прадпрыемствы не могуць функцыянаваць нармальна. Людзей адпраўляюць у адпачынкі без аплаты, а кагосьці проста звальняюць. Гэтыя факты мы фіксуем. Так што эканамічная сітуацыя ў краіне і стан працоўных усё горшыя і горшыя.
❓Ці часта звяртаюцца людзі па дапамогу і з якімі пытаннямі?
– Пытанні вельмі шырокага спектру. Пачынаючы ад вузкапрацоўных – чалавек хоча звольніцца, а яго не звальняюць, ці наадварот і г. д. Або пытанні, звязаныя з калектыўнай дамовай. Але часта звяртаюцца да юрыстаў і ў нейкіх агульных пытаннях – наконт спадчыны, выплаты аліментаў і г. д. То бок мы кансультуем не толькі ў нейкіх вузкапрафесійных пытаннях, але і ў агульных справах.
❓Ці могуць сябры прафсаюзаў, якія выехалі з Беларусі, разлічваць на дапамогу?
– Мы з усімі падтрымліваем кантакты. Сябры, якія зʼехалі з радзімы, удзельнічаюць у паседжаннях у онлайн-фармаце. Калі казаць пра СПБ, то сябры прафсаюзу сапраўды раскіданыя па ўсім свеце, частка цяпер ва Украіне, частка – у Польшчы, Літве, Нямеччыне. Некаторых актывістаў, найперш студэнтаў, якім пагражаў арышт ці адпраўка ў войска, мы накіравалі на адукацыйную праграму, якая рэалізуецца ў Нямеччыне.
Кантактуем і сувязі не губляем. Дапамагаем, чым можам. Шмат беларусаў зʼехала і, напэўна, мала каму лёгка. Як тут, так і там.
📢 СПБ ПРОДОЛЖИТ РАБОТУ
Заявление Свободного профсоюза Белорусского после освобождения Председателя Николая Шараха.
Читайте на сайте:
https://profspb.by/tpost/c9r05s3as1-spb-prodolzhit-rabotu
Заявление Свободного профсоюза Белорусского после освобождения Председателя Николая Шараха.
Читайте на сайте:
https://profspb.by/tpost/c9r05s3as1-spb-prodolzhit-rabotu
Forwarded from IDSMBEE.ORG
Ідэалагічнае выхаванне: вайна, Ленін і ... пустэча
Мінадукацыі ўводзіць абавязковы факультатыў і пытанні аб Вялікай Айчыннай вайне ў кожны білет на іспыце. Безумоўна, памятаць пра трагедыю беларускага народа ў часы Другой сусветнай вайны неабходна, аднак не прапагандыстам і ідэолагам рыхтаваць пра гэта матэрыялы для школьнікаў.
На першае месца ў адукацыйным працэсе выходзіць аднаўленне “савецкага” чалавека, лаяльнага дзеючаму кіраўніцтву краіны.
Замест таго каб павысіць канкурэнтаздольнасць беларускай адукацыі, навучыць моладзь замежным мовам і ІТ тэхналогіям, дзяцей напампоўваюць савецкай ідэалогіяй.
Гэта звязана з тым, што ў кіраўніцтва Беларусі няма бачання будучыні краіны. Няма і прывабнай карціны мінулага, якая б аб’ядноўвала і захапляла ўсё грамадства, натхняла моладзь.
Пустэча візіі, пасрэднасць і сэрвільнасць адукацыйнай вертыкалі выліваецца ў вяртанні найгоршых камуністычных практык. Практык, якія блізкія савецкаму палітруку ад жыцця.
Зараз адукацыйную сістэму прывучаюць хадзіць строем перад ваенрукамі, славіць Леніна і іншых правадыроў, ды перапісваць падручнікі ў савецкім стылі.
Аднак мы верым, што ў адукацыі застаюцца прафесіяналы сваёй справы. Настаўнікі, якія незалежна ад кан’юктуры, працягваюць “сеяць разумнае, добрае, вечнае”.
Нагадваем, што 12 мая запланавана анлайн канферэнцыя наконт беларускай адукацыі ва ўмовах вайны і рэпрэсій. Рэгіструйцеся і разам з лепшымі беларускімі экспертамі прымайце ўдзел у абмеркаваннях, што можна рабіць для маладога пакалення зараз і ў новай Беларусі https://forms.gle/pQxyhD2y6DuSLbrHA
Мінадукацыі ўводзіць абавязковы факультатыў і пытанні аб Вялікай Айчыннай вайне ў кожны білет на іспыце. Безумоўна, памятаць пра трагедыю беларускага народа ў часы Другой сусветнай вайны неабходна, аднак не прапагандыстам і ідэолагам рыхтаваць пра гэта матэрыялы для школьнікаў.
На першае месца ў адукацыйным працэсе выходзіць аднаўленне “савецкага” чалавека, лаяльнага дзеючаму кіраўніцтву краіны.
Замест таго каб павысіць канкурэнтаздольнасць беларускай адукацыі, навучыць моладзь замежным мовам і ІТ тэхналогіям, дзяцей напампоўваюць савецкай ідэалогіяй.
Гэта звязана з тым, што ў кіраўніцтва Беларусі няма бачання будучыні краіны. Няма і прывабнай карціны мінулага, якая б аб’ядноўвала і захапляла ўсё грамадства, натхняла моладзь.
Пустэча візіі, пасрэднасць і сэрвільнасць адукацыйнай вертыкалі выліваецца ў вяртанні найгоршых камуністычных практык. Практык, якія блізкія савецкаму палітруку ад жыцця.
Зараз адукацыйную сістэму прывучаюць хадзіць строем перад ваенрукамі, славіць Леніна і іншых правадыроў, ды перапісваць падручнікі ў савецкім стылі.
Аднак мы верым, што ў адукацыі застаюцца прафесіяналы сваёй справы. Настаўнікі, якія незалежна ад кан’юктуры, працягваюць “сеяць разумнае, добрае, вечнае”.
Нагадваем, што 12 мая запланавана анлайн канферэнцыя наконт беларускай адукацыі ва ўмовах вайны і рэпрэсій. Рэгіструйцеся і разам з лепшымі беларускімі экспертамі прымайце ўдзел у абмеркаваннях, што можна рабіць для маладога пакалення зараз і ў новай Беларусі https://forms.gle/pQxyhD2y6DuSLbrHA
Google Docs
Регистрация на ZOOM конференции по реформе системы образования
Заполните данную форму, чтобы принять участие в конференции "Беларуская образовательная повестка в условиях военно-мобилизационного общества".
Конференции проводятся Институтом развития и социального рынка для Беларуси и Восточной Европы в рамках кампании…
Конференции проводятся Институтом развития и социального рынка для Беларуси и Восточной Европы в рамках кампании…
Forwarded from PanaceyaSPB
Внезапное для многих решение о приостановке деятельности ООО “ЛОДЭ” и “Клиника А1” по сути лишает альтернативной работы тысячи наших коллег.
Озвученные официальные причины вызывают лишь ироническую улыбку. Единственной причиной такого решения мы видим то, что власти пытаются заполнить кадровые дыры в государственных организациях здравоохранения, образовавшиеся там в результате:
- тяжелых условиях труда,
- низких зарплат,
- произволу начальников.
Мы прекрасно понимаем, что заставить лечить невозможно, а соответственно осознаем весь масштаб произошедшего и последствия очередного решения. Панацея направила письмо министру здравоохранения с просьбой отменить указанное решение в связи с ужасающими последствиями как для сотрудников, так и для пациентов.
Мы призываем вас быть солидарными с нашими коллегами из указанных организаций и вместе с нами отстаивать свое право на достойный труд. Ведь очевидно, что сейчас ведется активная атака со стороны государства на работников здравоохранения. Эти нападки могут быть местью за наше недовольство и смелость в 2020 году.
Нельзя допустить, чтобы одним росчерком пера, остались без работы тысячи медиков.
Озвученные официальные причины вызывают лишь ироническую улыбку. Единственной причиной такого решения мы видим то, что власти пытаются заполнить кадровые дыры в государственных организациях здравоохранения, образовавшиеся там в результате:
- тяжелых условиях труда,
- низких зарплат,
- произволу начальников.
Мы прекрасно понимаем, что заставить лечить невозможно, а соответственно осознаем весь масштаб произошедшего и последствия очередного решения. Панацея направила письмо министру здравоохранения с просьбой отменить указанное решение в связи с ужасающими последствиями как для сотрудников, так и для пациентов.
Мы призываем вас быть солидарными с нашими коллегами из указанных организаций и вместе с нами отстаивать свое право на достойный труд. Ведь очевидно, что сейчас ведется активная атака со стороны государства на работников здравоохранения. Эти нападки могут быть местью за наше недовольство и смелость в 2020 году.
Нельзя допустить, чтобы одним росчерком пера, остались без работы тысячи медиков.
Если с вопросом "а судьи кто?" в Беларуси мы вроде как давно определились. Вопрос "а кто врачи?" назревает лишь с большей остротой.
Два нашумевших кейса, эксклюзивных как и все беларуское, просто потрясли и, можно сказать, сотрясли сферу здравоохранения. Теперь к окончательно разрушающейся экономике и промышленности можно смело добавлять и медицину.
Принудительное трудоустройство, которое звучало в деле арестованных травматологов, как и в принципе само дело, в Беларуси уже примерно понятно. А вот как будут принудительно трудоустраивать освободившиеся кадры после ликвидации ООО "Лодэ" и "Клиника А1" пока загадка. Расчет скорее всего на то, что никуда не денутся.
С одной стороны, для обычного обывателя, может показаться, что загнать всех врачей в государственный сектор, так сказать, бесплатно лечить соотечественников - это хорошая идея. Однако хочется отметить:
1️⃣ Далеко не все специалисты там пригодятся по той простой причине, что уровень государственной медицины напорядок ниже, не говоря уже про оборудованность. Особенно если отъехать чуть дальше от столицы.
2️⃣ Не всем подходят условия труда и оплаты в государственном секторе. А значит медицина снова потеряет лучшие кадры.
3️⃣ Подобные меры хорошо стимулируют трудовую миграция. Сейчас никто не задумывается о ее последствиях, однако начиная с 2020 года она в десятки раз превысила все возможные показатели прошлых лет. Дефицит кадров наблюдается уже во многих сферах.
В этой связи хочется напомнить о пенсионной системе "солидарности поколений", которая и до этого не справлялась с нагрузкой: 2 работающих на 1 пенсионера. Отсюда и все пенсионные реформы: увеличение возраста, стажа и т.д.
Также последствия трудовой миграции плачевны и для экономики в целом, и для развития самого государства.
4️⃣ Ухудшение качества медицины - еще один побочный эффект. Известно, что мотивация труда через страх ведет к ухудшению его качества и избеганию ответственности. Про стимул и мотивацию иным путем в Беларуси в последние годы напрочь забыли.
Если раньше можно было быстро и качественно получить желаемые медицинские услуги хотя бы за деньги, то теперь мы с замиранием наблюдаем за тем, как же будет развиваться ситуация.
В общем, с какой стороны не подойди, это ведет больше к разрушению нежели к развитию беларуского здравохранения.
Два нашумевших кейса, эксклюзивных как и все беларуское, просто потрясли и, можно сказать, сотрясли сферу здравоохранения. Теперь к окончательно разрушающейся экономике и промышленности можно смело добавлять и медицину.
Принудительное трудоустройство, которое звучало в деле арестованных травматологов, как и в принципе само дело, в Беларуси уже примерно понятно. А вот как будут принудительно трудоустраивать освободившиеся кадры после ликвидации ООО "Лодэ" и "Клиника А1" пока загадка. Расчет скорее всего на то, что никуда не денутся.
С одной стороны, для обычного обывателя, может показаться, что загнать всех врачей в государственный сектор, так сказать, бесплатно лечить соотечественников - это хорошая идея. Однако хочется отметить:
1️⃣ Далеко не все специалисты там пригодятся по той простой причине, что уровень государственной медицины напорядок ниже, не говоря уже про оборудованность. Особенно если отъехать чуть дальше от столицы.
2️⃣ Не всем подходят условия труда и оплаты в государственном секторе. А значит медицина снова потеряет лучшие кадры.
3️⃣ Подобные меры хорошо стимулируют трудовую миграция. Сейчас никто не задумывается о ее последствиях, однако начиная с 2020 года она в десятки раз превысила все возможные показатели прошлых лет. Дефицит кадров наблюдается уже во многих сферах.
В этой связи хочется напомнить о пенсионной системе "солидарности поколений", которая и до этого не справлялась с нагрузкой: 2 работающих на 1 пенсионера. Отсюда и все пенсионные реформы: увеличение возраста, стажа и т.д.
Также последствия трудовой миграции плачевны и для экономики в целом, и для развития самого государства.
4️⃣ Ухудшение качества медицины - еще один побочный эффект. Известно, что мотивация труда через страх ведет к ухудшению его качества и избеганию ответственности. Про стимул и мотивацию иным путем в Беларуси в последние годы напрочь забыли.
Если раньше можно было быстро и качественно получить желаемые медицинские услуги хотя бы за деньги, то теперь мы с замиранием наблюдаем за тем, как же будет развиваться ситуация.
В общем, с какой стороны не подойди, это ведет больше к разрушению нежели к развитию беларуского здравохранения.
Forwarded from IDSMBEE.ORG
⏰Ужо заўтра. Дыскусія на тэму беларускай адукацыі падчас вайны і рэпрэсій
❓Як спыніць працэс дэбеларусізацыі ў школе? (экс-парламентарый Алена Анісім)
❓Наколькі істотная пагроза выключэння Беларусі з Балонскага працэсу? (старшыня Грамадскага Балонскага камітэта Аляксандра Кузміч-Лебедзева)
❓Ідэалогія ў вышэйшай адукацыі? (чалец ГБК Павел Церашковіч)
❓Сцэнары развіцця беларускай адукацыі (метадолаг Святлана Мацкевіч)
❓Акадэмічная салідарнасць з Беларуссю (філосаф Вольга Шпарага)
❓Рэпрэсіі ў акадэмічнай супольнасці (старшыня Вольнага прафсаюза студэнтаў БДУ Аляксандр Паршанкоў і незалежны эксперт Роза Турарбекава)
❓Правы чалавека і рэформа адукацыі (эксперт АБСЕ Кацярына Дэйкала)
🎥ZOOM-канферэнцыя адбудзецца ў чацьвер, 12 мая. Пачатак а 10.00 (Мінск, Беларусь)
✍️Для ўдзелу неабходна папярэдняя рэгістрацыя
Мадэратар дыскусіі: Андрэй Лаўрухін, эксперт у галіне адукацыі, навукі і інавацый
Працоўныя мовы: беларуская, руская
👩💻🧑💻Дасылайце вашы пытанні ў наш чат, удзельнічайце ў канферэнцыі
❓Як спыніць працэс дэбеларусізацыі ў школе? (экс-парламентарый Алена Анісім)
❓Наколькі істотная пагроза выключэння Беларусі з Балонскага працэсу? (старшыня Грамадскага Балонскага камітэта Аляксандра Кузміч-Лебедзева)
❓Ідэалогія ў вышэйшай адукацыі? (чалец ГБК Павел Церашковіч)
❓Сцэнары развіцця беларускай адукацыі (метадолаг Святлана Мацкевіч)
❓Акадэмічная салідарнасць з Беларуссю (філосаф Вольга Шпарага)
❓Рэпрэсіі ў акадэмічнай супольнасці (старшыня Вольнага прафсаюза студэнтаў БДУ Аляксандр Паршанкоў і незалежны эксперт Роза Турарбекава)
❓Правы чалавека і рэформа адукацыі (эксперт АБСЕ Кацярына Дэйкала)
🎥ZOOM-канферэнцыя адбудзецца ў чацьвер, 12 мая. Пачатак а 10.00 (Мінск, Беларусь)
✍️Для ўдзелу неабходна папярэдняя рэгістрацыя
Мадэратар дыскусіі: Андрэй Лаўрухін, эксперт у галіне адукацыі, навукі і інавацый
Працоўныя мовы: беларуская, руская
👩💻🧑💻Дасылайце вашы пытанні ў наш чат, удзельнічайце ў канферэнцыі
Задержанной в День Воли активистке профсоюза РЭП Зинаиде Михнюк сегодня был вынесен приговор: 2 года колонии.
Зинаиду задержали 25 марта, вломившись прямо в окно. До суда она находилась в СИЗО № 7 Бреста. Зинаиду обвинили в «оскорблении президента» по ч. 1 ст. 368 Уголовного кодекса.
Источник: пресс-служба СПБ.
Зинаиду задержали 25 марта, вломившись прямо в окно. До суда она находилась в СИЗО № 7 Бреста. Зинаиду обвинили в «оскорблении президента» по ч. 1 ст. 368 Уголовного кодекса.
Источник: пресс-служба СПБ.
ВАС ИСКЛЮЧАТ, ЕСЛИ НЕ ВСТУПИТЕ В ГОС ПРОФСОЮЗ 😡
Все более интересные кейсы собирают члены Свободного профсоюза Белорусского. На этот раз случай в одном из беларуских вузов.
- Вам необходимо покинуть эту преступную организацию СПБ!
- Почему?
- Её не существует!
- А как я туда вступила, если её не существует? И как покинуть то, чего не существует?
- Выйти из СПБ нельзя, потому что там все арестованы. Поэтому вам надо вступить в гос профсоюз!
Л - ЛОГИКА 😂
Все более интересные кейсы собирают члены Свободного профсоюза Белорусского. На этот раз случай в одном из беларуских вузов.
- Вам необходимо покинуть эту преступную организацию СПБ!
- Почему?
- Её не существует!
- А как я туда вступила, если её не существует? И как покинуть то, чего не существует?
- Выйти из СПБ нельзя, потому что там все арестованы. Поэтому вам надо вступить в гос профсоюз!
Л - ЛОГИКА 😂
UPD: Максим Позняков получил 15 суток ареста за аватарку в Фейсбуке: флаг Украины и фраза «за незалежнасць».
Источник: пресс-служба СПБ.
Источник: пресс-служба СПБ.
В Солигорске в главный офис БНП по адресу ул.Богомолова, 13-А пришла милиция или сотрудники других органов.
В офис председателя БНП на ОАО Беларуськалий Александра Мишука по ул.Коржа, 5 пришли сотрудники КГБ или других органов с несколькими понятыми (информация уточняется). В офис других людей не пускают.
По нашим сведениям, не запрещен доступ на рабочие места другим представителям БНП в подразделениях Беларуськалий (рудоуправления, вспомогательные цеха, фабрики). Предполагаем, что проходят обыски.
Источник: пресс-служба СПБ
В офис председателя БНП на ОАО Беларуськалий Александра Мишука по ул.Коржа, 5 пришли сотрудники КГБ или других органов с несколькими понятыми (информация уточняется). В офис других людей не пускают.
По нашим сведениям, не запрещен доступ на рабочие места другим представителям БНП в подразделениях Беларуськалий (рудоуправления, вспомогательные цеха, фабрики). Предполагаем, что проходят обыски.
Источник: пресс-служба СПБ