🏡خانه کودک در هفته‌ای که گذشت...
(۶ تا ۱۲ بهمن ۹۷)

❄️هفته‌ای دیگر از فصل زمستان را با تجربه‌های جدید پشت سر گذاشتیم. این هفته همراه بود با بلند خوانی کتاب، اردوی پارک ترافیک، برگزاری کارگاه اعتیاد برای نوجوانان و سوادآموزان و...

❄️گزارش کوتاه و تصویری هفته دوم بهمن را در لینک زیر👇🏽 یا گزینهinstant view ببینید و بخوانید.
http://llink.ir/ammmmm
#هفت_روز_با_خانه_کودک
💢 @pooyeshngo

🔻 کودک-همسری؛ دیرپا و جانکاه

خبر این بود: "طرح ممنوعیت ازدواج دختران ۱۳ و پسران ۱۵ ساله و کمتر از آن، درکمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی رد شد."تداوم ازدواج کودکان کم سن و سال چه پیامدهایی دارد؟

🔹 الف) برای جامعه:
ازدواج کودکان - دختر یا پسر- که اصطلاحا "کودک - همسر" نامیده می شود، در درجه اول نشانه افت شدید شاخص های توسعه انسانی و علامتی روشن از فقر و سطح پایین آموزش و آگاهی همگانی است. اگر آمار این نوع ازدواج ها در طول زمان کاهش نیابد خود نشانه ی ایستایی و تنزل درجه رفاه عمومی و بویژه در مناطق محروم است.
ازدواج کودک - همسران نوعی اجحاف در جامعه است. یعنی جامعه اعضای خود را تنبیه و مجازات می کند و در چارچوب فرهنگ و رسوم قبیله ای و باورهای رسوب شده از قرون گذشته با نوباوگان رفتار می کند.
ازدواج کودکان بستر رشد آسیب های اجتماعی را فراهم می کند . در قربانیان این ازدواج ها حس بدبینی و انزوا و در گروه های ناظر و منتقد، حس ترحم و نومیدی را بر می انگیزد.

🔹 ب) برای کودکان متاهل!:
آیا کسی شهامت پاسخگویی به این پرسش ساده را دارد؟:
کودکی که طبق قوانین کشورش نمی تواند یک دوچرخه بخرد یا بفروشد و معامله با او بواسطه صِغر ِ سن باطل است، چگونه می تواند پای سفره عقد بنشیند و سند مهم ترین قرارداد همه زندگی خود، یعنی سند عقد ازدواج را امضا کند؟
برخی دختران در سن ۱۳ سالگی هنوز عروسک های خود را زنده و جاندار می پندارند ، پس چگونه می توانند خود عروس بک خانواده، همسر یا مادر باشند؟!
🔷ازدواج کودکان در زیر سن ۱۸ سال، عملا آنها را از مرحله کودکی به مرحله پر مساله تاهل و میانسالی پرتاب می کند و آنها تا آخر عمر از خلاء چرخه عمر طبیعی خویش رنج می برند و به شهروندانی آسیب دیده - و بزه دیده- تبدیل می شوند.
محرومیت کودک- همسران پسر یا دختر از بازی و آموزش در واقع سرقت زندگی آنان توسط جامعه و والدین است.آنها قادر به دفاع از هویت و حقوق خود نیستند و بدون آگاهی و از سر ناداری و ناچاری چنین می کنند.

🔹پ) برای فرهنگ و دین:
ازدواج کودکان (دختران ۱۳ ساله و پسران ۱۵ ساله) در جوامع و فرهنگ های پیشرو ممنوع و منسوخ و با معیار های حقوق بشری در تعارض است.
🔷ازدواج اصولا یک مقوله اجتماعی و عرفی است و یک امر مستقیما دینی از نوع عبادات و تکالیف و مناسک شرعی نیست که موکول به رعایت پروتکل های مذهبی باشد.
🔷به عنوان مثال مساله بلوغ یک مقوله چند بعدی ست. سن بلوغ جسمی و جنسی را باید پزشکان تعیین کنند، نه اینکه برمبنای چند روایت و حکایت تاریخی از اعماق اعصار گذشته سرنوشت هزاران انسان دستخوش بحران و موجب تنش های فردی و خانوادگی شود.
🔷بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی را نیز باید روانشناسان و جامعه شناسان و حقوقدانان تعیین و اعلام کنند و آنگاه بر مبنای این قاعده درست علمی قوانین و مقررات ازدواج تدوین و اجرا گردد.
اینکه کسانی می پندارند کودک( دختر) در ۹ سالگی بالغ و به سن تلکیف!! می رسد، سخنی عجیب است و بویژه اگر این پدیده به دین منسوب شود. زیرا در قرآن مجید در باب سن تکلیف و ازدواج و تاهل کودکان اشارت یا دلالتی نشده است و این بدان معناست که موضوع به علم و عرف و قانون جوامع محول شده است.

🔷 "تحلیل من می تواند بی اساس و بلاموضوع باشد " ، چنانچه پژوهشی صورت گیرد در این مورد که آیا طرفداران نظریه تکلیف کودکان در ۹ و یا ۱۱ سالگی و نیز طرفداران ازدواج کودکان ۱۳ ساله( دختر) و ۱۵ ساله ( پسر)، خود مایل به تزویج فرزندان خویش در سنین زیر ۱۸ سال هستند و آیا چنین کرده اند؟

🔷من به این نوع کودک آزاری ها تحت نام ازدواج، " نه " می گویم. علی رغم اینکه می دانم هم اکنون - در همین لحظه - در گوشه ای از کشورم کودکی در پای سفره عقد زودرس خود نشسته و به آن پرسش مرسوم روحانی عاقد خود مظلومانه و ناآگاهانه می گوید "...بله...."!


✍🏾علی ملک پور، جامعه شناس

📌منبع:
@tahlyleejtemaaey
💢@pooyeshngo

📝 با برندگان جایزه "وایز؛ معروف به نوبل آموزش" آشنا شوید.
📖بنیاد آموزش دختران: تلاش برای توسعه آموزش با کیفیت برای دختران درهندوستان
🔔 3میلیون و700هزار دختر درهند به مدرسه نمی روند.
منبع:
@iraneman_org

@pooyeshngo

🔻 «پرتره‌ی (اشتباهیِ) محرومیت»

✔️یکی از تصویرهای رایج از سیستان و بلوچستان، تصویر کودکان بلوچ دمپایی به پا، با سر و وضعی خاکی است که به دوربینِ عکاس چشم دوخته‌اند. تصویری که نمادِ محرومیت استان شده، سوژه‌ی جذابی برای نمایشگاه‌های عکاسی است و قلب هر دلسوزی را به درد می‌آورد: «پرتره‌ی محرومیت»!

✔️من آن قدر خوشبخت بودم که توانستم پا به این کادرِ همیشگی بگذارم، دست این کودکان را بگیرم، به خانه‌هایشان بروم، و چندین روز با آن‌ها زندگی کنم. پیش از هر چیز فهمیدم این کودکان نام دارند. نام‌هایی زیبا مثل زرینه، صابره، مصلح‌الدین، سلمان، زیتون یا لطیفه. و حتی نام‌های امروزی‌تر مثل پدرام، آتنا، پرهام یا رومیسا. و بعد فهمیدم هرکدام از آن‌ها متعلق به خانواده‌ای هستند، خانواده‌ای آبرومند و پرمهر که درست به اندازه‌ی ما نگران و دلسوزِ حال و آینده‌ی کودکشان است.

✔️پس چرا ظاهر این بچه‌ها آنطور نیست
که انتظار داریم؟ چرا کفش نمی‌پوشند؟ چرا خاکی هستند؟
پوشیدنِ دمپایی فارغ از آنکه یک عادت فرهنگی جامعه است، انتخابی هوشمندانه نیز هست. گرما و رطوبتِ شدید منطقه بعد از مدتی شما را به این نتیجه می‌رساند که دمپایی و صندل بهترین و راحت‌ترین گزینه است. من هم فوراً کفش‌هایم را کناری گذاشتم و به جمع دخترانِ صندل‌پوش پیوستم. از طرف دیگر خاکی بودن دشت و کوچه و خیابان، خیلی سریع هرچیزی پایتان باشد را خاکی می‌کند. از این رو اهالی عادت داشتند بعد از رسیدن به خانه پاهایشان را زیر آب بشویند، که اینجا هم دمپایی داشتن کار را ساده‌تر می‌کرد.
✔️نکته‌ی دیگری که دمپایی را رواج می‌داد، سبک زندگی بود. در روستا برای رفتن به دستشویی، شستن ظرف‌ها، لباس‌ها و روفرشی‌ها، رسیدگی به دام و اموری از این دست مدام در رفت‌و‌آمد به داخل و خارج از خانه بودند. حتی برخی فضاهایی که برای من مرسوم نبود موکت شده بود، مانند دفتر معلمان و مدیر در مدرسه. این موارد، تمامِ دلایلی نیست که باعث می‌شود اهالی و به ویژه کودکان را در بلوچستان دمپایی به پا ببینیم، اما برای من کافی بودند که نه تنها جواب سؤالم را بگیرم، بلکه خودم هم به آن‌ها بپیوندم و بعد از چند روز بشوم دختری خوشحال با دمپایی و پاهایی خاکی!
✔️با همین دمپایی‌ها، دختربچه‌ها موقع بازیِ هفت‌سنگ مثل باد می‌دویدند و پسربچه‌ها موقع فوتبال شوت‌های معرکه‌ای می‌زدند؛ سرزنده و پرجنب‌و‌جوش بودند و در عالم کودکی و فضای طبیعی روستایی تا وقتی بهشان خوش می‌گذشت برایشان مهم نبود خاکی شوند. (همان نکته‌ای که این روزها در مدرسه‌های طبیعت به هزار ترفند تلاش می‌کنند به کودکان و خانواده هایشان بیاموزند!)

✔️بپسندیم یا نه، مردم به پوشیدن دمپایی عادت دارند و با آن راحتند. چه بسیار کودکان دمپایی‌پوشی دیدم- درست شبیه پرتره‌های نمایشگاه‌های عکس تهران- که از خانواده‌هایی آبرومند و باعزت می‌آمدند؛ طوری که فکر‌کردن به لفظِ «محروم» یا «فقیر» در خصوص آن‌ها مرا خجالت زده می‌کرد؛ و ما چه راحت از آن‌ها عکاسی می‌کنیم و بیانیه صادر می‌کنیم. من هم در این سفر همین عکس‌ها را می‌گرفتم، اما برای ثبت خاطره‌ی خانوادگی! و وقتی مادر یا خاله‌هایشان عکس‌ها را در گوشی‌ام می‌دیدند، می‌گفتند: «چه عکس قشنگی از عبدالله گرفتی، این را هم برایمان بفرست!» حالا، درست همان طور که هیچ‌گاه تصویرِ چهره‌ی خواهرزاده‌هایم را با کپشنی ترحم‌برانگیز در فضای مجازی پخش نمی‌کنم، از عکس‌های عبدالله و عاطفه و... هم مراقبت می‌کنم.
من درک کردم اگر قرار باشد پدیده‌ای نشانه‌ی محرومیت باشد، شاید فقدان آب لوله‌کشی است؛ عدم دسترسی به ارتباطِ مخابراتی مثل تلفن ثابت، همراه یا اینترنت است؛ محرومیت، شاید نداشتن مدرسه و ترک تحصیل اجباری است؛ فقدان حضور پزشک و متخصص، و ارزان شدنِ جان انسان‌هاست. این‌ها تنها چند نمونه از مواردی است که همین‌روزها، به طور جدی بر کیفیت زندگی مردم در سیستان‌وبلوچستان اثر می‌گذارد، خواه با دمپایی و پاهایی خاکی، خواه با کفش‌های نو.

✍🏼 صبورا سمنانیان؛ عضو داوطلب انجمن پویش

گروه جهادی السابقون
منبع:
@alsabeqoon
💢 @pooyeshngo

🎭 اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

📍مکان: خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خوارزمی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79، آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19
💢 @pooyeshngo

🎭 تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر.
حاضر در بخش میهمان دیگرگونه های اجرایی تئاتر فجر.

در سه روز :

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خوارزمی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19

📍مکان: پردیس تئاتر تهران- خیابان خاوران - بعد از بزرگراه امام علی (ع) - نرسیده به ترمینال خاوران
🗓 زمان :پنجشنبه 25 بهمن
⏰ ساعت 16 الی 19

📍مکان : فرهنگسرای ولا- شهر ری - میدان نماز - ضلع شمال غربی میدان
🗓 زمان : جمعه 3 اسفند ماه
⏰ساعت 16 الی 19

🔴 ورود برای عموم رایگان و آزاد است .
💢 @pooyeshngo

🔻هزینه‌ی واقعی لباسی که می‌پوشید،قیمت روی اتیکت آن نیست

▫️وقت آن رسیده است که:
قدرتتان را نشان دهید
مسئولیت بپذیرید
رفتارهایتان را بازبینی کنید
در آگاهی زندگی کنید

▫️تی‌شرتی را در نظر بگیرید، جوانی شبش را به خاطر ساختن آن برای شما صرف کرده، و به همین دلیل فقط می‌تواند نیمی از کالری مورد نیاز [بدن] ش در طول روز را تامین کند. فقط نیمی.

▫️پی. نوشت: بر طبق [گزارش] سازمان جهانی کار، حدودا 260 میلیون کودک در سرتاسر جهان کار می‌کنند. ILO تخمین می‌زند که 170 میلیون نفر از آنها کودکان کار هستند. [کارهایی که] طبق تعریف سازمان ملل " کودکان مشغول کار در آنها بسیار کوچک هستند (زیر سن حداقلی برای کار کردن) و یا کارهایی که به خاطر ماهیت و شرایط مضر آنها، برای کودکان ممنوع و غیر قابل قبول است"

🔻هر چیزی که می‌خرید نشانه‌ای است از جهانی که می‌خواهید در آن زندگی کنید.
✍🏾ترجمه ای از « سبحان حمیدی» عضو هیات تحریریه انجمن پویش
💢 @pooyeshngo

🔴 ۵ روز مانده به اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"
🎭 اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

🔴حضور برای عموم آزاد و رایگان است.

#کوچگر
💢 @pooyeshngo

🎭 تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر.
حاضر در بخش میهمان دیگرگونه های اجرایی تئاتر فجر.

در سه روز :

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خوارزمی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19

📍مکان: پردیس تئاتر تهران- خیابان خاوران - بعد از بزرگراه امام علی (ع) - نرسیده به ترمینال خاوران
🗓 زمان :پنجشنبه 25 بهمن
⏰ ساعت 16 الی 19

📍مکان : فرهنگسرای ولا- شهر ری - میدان نماز - ضلع شمال غربی میدان
🗓 زمان : جمعه 3 اسفند ماه
⏰ساعت 16 الی 19

🔴 ورود برای عموم رایگان و آزاد است .
💢 @pooyeshngo

🏡 خانه کودک در هفته ای که گذشت...

❄پویشی ها هفته ای دیگر از فصل زیبای زمستان را پشت سر گذاشتند.
در این هفته شاهد اتفاق های خوبی در خانه کودک بودیم. یکی از آنها ذوق بچه های کلاس اول برای نوشتن نامه ای به پدر...


❄️گزارش کوتاه و تصویری هفته سوم بهمن را در لینک زیر👇 یا گزینه ی instant view ببینید و بخوانید.
@pooyeshngo

http://yon.ir/E9vRS
#هفت_روز_با_خانه_کودک

▫️سازمان ملل ۱۱ فوریه را روز جهانی #زنان_و_دختران_در_علم نامیده تا بهانه‌ای باشد برای این که یادمان بماند باید در راهِ رسیدن به برابری جنسیتی در دانش، تلاش کنیم.

▫️۶۶ درصدِ دختران سال چهارمی مدرسه، می‌گویند به ریاضیات و علم علاقه دارند. اما فقط ۱۸ درصد از کل رشته‌های مهندسی را دانشجویان زن تشکیل می‌دهند.

▫️با کدام حرف‌ها، نگاه‌ها و واکنش‌ها، اعتماد به نفس دختران را در پرداختن به علوم و سر و کله زدن با کارهایی که نام‌شان را مردانه گذاشته‌ایم، کم می‌کنیم؟ فرصت تجربه‌های هیجان‌انگیز و متفاوت را از دختران و پسران نگیریم. توانایی‌ها و علایق، زن و مرد ندارد.

(تصویر را بزرگ کنید)
📌منبع:
@WomenDemands
💢 @pooyeshngo

🎭 فردا اولین روز اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"

🔸اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر
حاضر در بخش میهمان دیگرگونه های اجرایی تئاتر فجر

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خاقانی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🗓زمان: چهارشنبه 24 بهمن
⏰ساعت: 16 الی 19


🔴 ورود برای عموم رایگان و آزاد است .
💢 @pooyeshngo

🔻 ما "همه" ساكنان سياره زمين‌ايم
درباره تئاتر شورایی«دیگری‌ام؛چرا؟»

▫️تئاتر شورایی یک صدای تازه است برای نجات دادن جامعه از چندپارگی. دعوتی به اینکه هرکس صدای اصیل خودش را داشته باشد و به ما این فرصت را می‌دهد تا تمام پیش‌فرض‌های خیالی را که مانع از رسیدن ما به همدیگر می‌شوند، برای لحظاتی کنار بگذاریم. به ما این شجاعت را می‌دهد که صداهای متفاوت از خودمان را به رسمیت بشناسیم و به آنها احترام بذاریم. این تئاتر مجموعه تکنیک‌ها و راهبردهایی در اختیار همه شهروندان می‌گذارد که فقط در جامعه زندگی نکنند بلکه جامعه را تغییر دهند. تئاتر شورایی به همه این شهامت را می‌دهد تا به عنوان قهرمان نمایش پا بر صحنه بگذارند و تمرین کنند که آیندۀ بهتری بسازند؛ آینده‌ای که در آن برای رسیدن به صلح و همبستگی و اخلاق‌مداری باید خودخواهی، فرصت طلبی و کنترلگری را به چالش کشید.

▫️در تئاتر شورایی «دیگری‌ام، چرا؟» هنرمندان افغانستانی گروه هنری #کوچگر، فرصتی می‌سازند برای فهمی مشترک، شنیدن و گفتن از دغدغه های بخشی از جامعه مان که شاید کمتر صدایشان را شنیده‌ایم:

« دیگری هستم، آن دیگری که سالهاست در کوچه‌های تو، محله‌هایت، مدرسه‌ات و حتی خانه‌ات، با تو زندگی می‌کنم و هر روز از خود می‌پرسم، خانه‌ي دوست كجاست؟
ما "همه" ساكنان سياره زمين‌ايم و مرزها، می‌توانند پلی میان ما باشند و نه دیوارهایی جدایی آفرین.
دعوت می‌کنم، پلی بزنی به سوی این دیگری و روایت روزگارش را از زبان خودش بشنوی».

⭕️ در انتظار دیدارتان هستیم در بیست و پنجم بهمن ماه از ساعت 16 الی 19 در پردیس تئاتر تهران، تماشاخانۀ استاد محمد
http://yon.ir/QaJY4
💢 @pooyeshngo

🔴 هم اکنون؛ اجرای تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"
🎭 اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

📍مکان: آمفی تئاتر ستاد توان‌افزایی سمن‌های تهران، خیابان انقلاب، دروازه دولت، خیابان خاقانی، روبروی دانشگاه خوارزمی، پلاک 79
🔴ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

#کوچگر
💢 @pooyeshngo

💠زنی شاعر اما ورای جنسیت؛ درباره خالده فروغ

🔹 «لیلا بخواب یار نمی آید/ در کلبه ات بهار نمی آید
تالاب انتظار دوچشمت را/ نیلوفری به بار نمی آید
چسبیده شب به پنجره ها دیریست/ خورشید شب شکارنمی آید
لیلا بخواب خواب خوشت بادا/ بیداری ات به کار نمی آید»
#خالده_فروغ

🔹درست است که افغانستان زنان رنج کشیده و مظلوم و...دارد اما باید بگوییم که همه واقعیت اینطور نیست. افغانستان زنان پیشرو،تحصیلکرده،هنرمند و دانشمند نیز دارد اما متاسفانه کلیشه ها اجازه نمیدهند که این زنان راهم بشناسیم.یکی از این زنان هنرمند خالده فروغ است.

🔹فروغ یکی از شاعران معاصر افغانستان است. اوکه ۴۶سال پیش در کابل به دنیا آمد اکنون استاد دانشکده ی ادبیات کابل و همچنین عضو انجمن قلم افغانستان نیزهست. یکی از ویژگی های شعر اونیز استفاده ی بحرهای نامتداول درغزل است و منتقدانی همچون محمد کاظم کاظمی و محبوبه ابراهیمی معتقدند که اودیدگاهی مردانه در شعرهایش می نماید.اما فروغ معتقد است که جنسیت شاعر تاثیری بر احساسات و عواطف شاعرانه ندارد و او دوگانگی شعر زنانه و مردانه را رد میکند‌.

🔹فروغ از سن ۲۱سالگی به مدت ۳سال مسئول برنامه های ادبی دری رادیو افغانستان بود و پس از مهاجرتش به پاکستان مدتی سردبیر مجله ی ادبی صدف نیزبو د. وحید وارسته همسر خالده است که خودنیز شاعر است. این زوج هنری دختری به نام نیروانا دارند. از آثارمهم فروغ میتوانیم به کتابهای ارزشمندی همچون،قیام میترا،پنجره ای برفصل صاعقه،سرنوشت دست های نسل فانوس، عبور ازقرن قابیل،همیشه پنجِ عصر
و درخیابان های خواب و خاطره اشاره کنیم. خالده فروغ اکنون برنامه ی فرهنگی و ادبی (کاخ بلند دُر دَری)درتلویزیون طلوع را تهیه و گردانندگی می‌کند.
http://yon.ir/MfFMm
✍🏾 نرگس حسینی، عضو هیئت تحریریه انجمن پویش

#پیشگامان
#روایت_مهاجرت
💢 @pooyeshngo

⭕️ امروز اجرای دوم تئاتر شورایی "دیگری‌ام؛ چرا؟!"
🎭 اولین تئاتر شورایی و اولین تئاتر هنرمندان افغانستانی در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر

📍مسیر ماشین رو: اتوبان امام علی جنوبی، خروجی شهید محلاتی شرق، خیابان شاه آبادی جنوبی، بعد از میدان مالک اشتر، خیابان شهید بقایی، جنب فرهنگسرای خاوران،پردیس تئاتر تهران، تماشاخانه استاد محمد
-مسیر اتوبوس: خیابان خاوران، بعد از بزرگراه امام علی (ع)، نرسیده به ترمینال خاوران، جنب فرهنگسرای خاوران،پردیس تئاتر تهران، تماشاخانه استاد محمد

⏰ساعت: 16 الی 19
🔴ورود برای عموم آزاد و رایگان است.

#کوچگر
💢 @pooyeshngo

🔻 چه‌طور فرزندانی اهل رواداری و تساهل بار بیاوریم؟

🔹رواداری یا تساهل (tolerance) یعنی پذیرش تفاوت‌ها؛ پذیرفتن باورها یا سبک‌های مختلف زندگی حتی اگر دوست‌شان نداریم یا با آن‌ها مخالفیم. پذیرفتن این پدیده‌ها به معنای تأیید، هم‌نوایی یا موافقت با آن‌ها نیست، بلکه به معنای به رسمیت شناختن و پذیرفتن وجودشان در محیط زندگی است.

🔹جامعه‌ای سالم و فراگیر که صداها و ایده‌های مختلف در آن جایی برای شنیده شدن دارند، نیازمند شهروندانی اهل رواداری و تساهل است. ترسیم چنین جامعه‌ای دل‌پذیر و ساده است، اما تحقق آن در عمل چندان آسان نیست و به تمرین و پرورش نگرشی نیاز دارد که به جای رد کردن و چشم بستن و حذف کردن، بر پذیرفتن و هم‌زیستی و روا داشتن متمرکز است. خانم مریم عبدالله، روان‌شناس رشد و مدیر برنامه والدگری دانشگاه برکلی می‌گوید والدین نقش مؤثری در پرهیز از یک جامعه تک‌صدایی دارند: «سؤال این است؛ چه‌طور می‌توانیم از تربیت بچه‌هایی که درباره دیگرانی که هرگز ندیده‌اند بد فکر می‌کنند، اجتناب کنیم؟ چه‌طور می‌توانیم به بچه‌هایمان کمک کنیم در مواجهه با پدیده‌های مختلف اجتماعی با دیدی باز فکر کنند و تصمیم بگیرند و به‌جای حذف و انکار، به دنبال شناختن و کشف کردن باشند؟». خانم عبدالله با طرح این راه‌کار به این سؤال‌ها پاسخ می‌دهد:

🔸تعمیم ندهید، کلی‌گویی نکنید
تعمیم دادن ویژگی‌های مشاهده شده در یک فرد یا موقعیت به همه افراد یک گروه حتی اگر مثبت باشند، این پیام ضمنی را منتقل می‌کند که «ما تنها با دانستن جنسیت، قومیت، دیدگاه سیاسی، نژاد یا مذهب یک فرد می‌توانیم او را بشناسیم و ویژگی‌هایی را به او نسبت دهیم».

🔸تفاوت‌ها را پررنگ نکنید، شباهت‌ها را پیدا کنید
در گفت‌وگو با کودکان و نوجوانان به جای تأکید بر تفاوت‌ها و دیدگاه‌های افراطی، از آن‌ها بخواهید در باورها و خواسته‌های دیگران به دنبال شباهت‌ها و نقاط مشترک باشند. به این ترتیب، ذهن آن‌ها به کشف نقاط مشترک عادت می‌کند.

🔸مراقب زبان بدن‌تان باشید
وقتی دارید در حضور فرزندتان از پدیده‌هایی حرف می‌زنید که با آن‌ها مخالفید یا دوست‌شان ندارید، حواس‌تان باشد که فرزندتان، به عنوان یک ناظر دقیق و باریک‌بین در حال تماشای شما است و به احتمال بسیار زیاد در مواجهه با موقعیت‌های مشابه یا افراد و باورهایی که دوست‌شان ندارد یا مخالف‌شان است، دقیقاً همان رفتارهای شما را تکرار می‌کند.

🔸عضویت در گروه‌های اجتماعی با اهداف مثبت را تشویق کنید
وقتی بچه‌ها به گروهی با ارزش‌هایی مثبت مانند کمک و شراکت و به‌طور کلی نگاه مثبت داشتن به دیگران می‌پیوندند، هویت خود را هم‌سو با این ارزش‌ها تعریف می‌کنند. این تعریف، نقش تعیین‌کننده‌ای در نوع نگاه آن‌ها به «دیگرانی» دارد که عضو گروه‌شان نیستند.

🔸درباره مقاومت در برابر خشونت گفت‌وگو کنید
پرورش رواداری در کودکان و نوجوانان اهمیت دارد، اما از سوی دیگر آن‌ها به مهارت‌هایی برای نه گفتن به نفرت‌پراکنی، قلدرمآبی و خشونت هم نیاز دارند.

📌منبع:
@AfroozSchool

💢 @pooyeshngo

🔶این کتاب به بررسی و نقد برخی از NGO ها(سازمان های غیردولتی) میپردازد و تلاش میکند تا نشان دهد چگونه اغلب NGO ها تبدیل به خیریه شده اند و سرگرم خدمات رسانی به بخش محدودی از جامعه آسیب دیده اند؛ درحالیکه وظیفه اصلی NGO ها این است که به نقد دولت و ساختارهای ایجادکننده آسیبهای اجتماعی بپردازند تا از بازتولید چرخه آسیب پیشگیری گردد.
🔶رویکرد صحیح فعالیت سازمانهای غیردولتی از منظــر این مطالعه، رویکردی است که از سویی به ساختار نظـر دارد و آغازگاه مسائل اجتماعی طبقات فرودست را در آنجا می­بیند و لذا نقد به ساختارهای کلان را به منظـور پیشگیری از بازتولید چرخه­آسیب، هدف اصلی فعالیت سمنی میداند. از سوی دیگر، کار اجتماعی با جامعه هدف را صرفا با هدف قدرت­افزایی و در یک بستر مشارکتی صحیح میداند تا به­واسطه آن، جامعه هدف بتواند از خلال تجربه­های مشارکتی به بازاندیشی و بازسازی هویتی خویش پرداخته و با آگاهی از وضعیت، شخصیتی تغییرساز از خویش بپروراند و خود، مطالبه­گر اصلی این جریان شود.
#معرفی_کتاب
@pooyeshngo