دانش سیاست
2.76K subscribers
4.29K photos
4.07K videos
1.37K files
2.05K links
این کانال جهت آشنایی با مفاهیم سیاسی،اصطلاحات و واژگان سیاسی،تحلیل های روز،اخبار و هر آنچه که در حوزه سیاست می باشد .

محمد سجاد شیرودی
دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه تهران

ایمیل:
m.s.shiroody@gmail.com

ارتباط با ادمین :
@S_h_shirody_2018
Download Telegram
✳️ فدرالیسم به چه معناست؟

فدرالیسم به معنای اتحاد یا قرارداد یا توافق و پیمان، یک مفهوم سیاسی است که در آن گروهی از واحدها (ایالات، استان‌ها، کشورها و…) به یکدیگر متعهد شده‌اند و به نمایندگی از یک حکومت مرکزی وجود دارد.

🔺اصطلاح فدرالیسم همچنین برای توصیف یک سیستم حکومتی به کار می‌رود که در آن حق حاکمیت، مطابق قانون اساسی بین یک قدرت حکومت مرکزی و واحدهای سیاسی تشکیل دهندهٔ آن (مانند ایالت‌ها یا استان‌ها) تقسیم شده‌است.

🔺فدرالیسم، نظامی بر مبنای قواعد دموکراسی و نهادها و سازمان‌هایی است که در آن‌ها قدرت ادارهٔ کشور، بین حکومت‌های ملی و ایالتی یا استانی تقسیم شده‌است و آنچه که اغلب فدراسیون نامیده می‌شود را ایجاد می‌کند و طرفدارانِ آن «فدرالیست» نامیده می‌شوند. از این رو، همکاری و اتحاد گروه‌ها و واحدهای گوناگون در راستای تشکیل واحدهای بزرگتر برای تأمین اهداف مشترک را «فدرالیسم» گویند.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
◀️ اندکی درباره میرزا حسین خان سپهسالار :

🔸یکی از ایران دوست ترین سیاست مداران عصر ناصرالدین شاه قاجار بود که در بیش از سی سال فعالیت سیاسی ،همواره دغدغه اعتلای ایران و ایرانیان را داشت.
🔺از آنجا که به مدد تحصیل در فرانسه و خدمت در هند و تفلیس و استانبول به وجوهی از تجدد آشنا بود و دوستانی چون مستشارالدوله و ملکم خان داشت که به ضرورت حکومت قانون اعتقاد تام داشته و در صددبودند با تذکر لزوم ایجاد تحول در سنت، از مکان فعلی سنت که در نظر ایشان، بستر تضییع حقوق مردم در داخل و عقب ماندگی از کاروان ایران در خارج بود، فاصله گرفته و با تدارک مبانی و بنیان های نوین (اساسی) را تاسیس کنند که در چهار چوب آن (اساس جدید) هم مبانی و عوامل تضییع حقوق مردم مرتفع و خود ( اساس جدید ) تامین و تضمین کننده حقوق مردم باشد و هم امکان ترقی کشور در سطح بین الملل مهیا شده و ارتقا یابد.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
چگونگی تحقق اهداف و منافع ملی از دید مکاتب مختلف سیاسی


اصولا کشورها با هر نوع حکومتی می توانند یکی از سه رویه ذیل را در تعقیب اهداف سیاست خارجی خود در پیش گیرند:

۱- ناسیونالیسم: این اندیشه در روابط بین الملل بر موضوعات زیر تمرکز دارد:

-اولویت ارتقای قدرت نظامی و تقویت نهادهای امنیتی
-منطق برد- باخت و تمایل به کسب امتیاز یک سویه در مذاکرات دوجانبه یا چند جانبه
- تمرکز بر صادرات و تجارت یک سویه و توسعه صنعت توریسم در اقتصاد
- قابلیت ایجاد حماسه و شور جنگ در ملت
- تمایل به نفوذ سیاسی و فرهنگی در سایر کشورها

۲- رویکرد لیبرال دموکرات: با ویژگی های زیر در روابط خارجی:

- تمرکز بر توسعه افتصادی و ارتقای قدرت اقتصادی و تجاری
- تمایل به تجارت، تعامل های فرهنگی و همکاری در حوزه های اقتصادی و بهداشتی و.... با هدف ایجاد امنیت و صلح بین المللی
- منطق برد- برد در مذاکرات بین المللی
-خوش بینی به همکاری های بین المللی دوجانبه و چندجانبه


۳- رویکرد محافظه کار:

-پرهیز از ورود به سازمان ها و مکانیسم های همکاری های بین المللی چند جانبه و ترجیح روابط دو جانبه با منطق برد-باخت یا حتی منتهی کردن مداکرات به وضعیت باخت- باخت
- هراس از ایده های جدید و ترجیح رویه های گذشته
- تمرکز بر تقویت قدرت امنیتی و نظامی
-درون گرایی اقتصادی، رویکرد تمرکز بر صادرات بویژه در محدوده منطقه پیرامونی کشور، تلاش برای سرمایه گذاری یک جانبه از خارج به داخل
- بدبینی به اتباع بیگانه

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
شرق در نگاه ادوارد سعید:
یک واقعیتی است که دارای تاریخی،فکری،تصویری و زبانی است اما این واقعیت، واقعی نیست بلکه یک اندیشه و ابداع غرب است در حالی که در گذشته، فرهنگ ها و ملت هایی بوده اند و هنور هم هستند که از نظر مکانی در مشرق زمین واقع شده اند ولی، زندگی،تاریخ،آداب و سننی به مراتب ملموس تر و حتی خشن تر از آنچه شرق شناسان در باره شرق می گویند، داشته و دارند....

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
هرمنوتیک

هرمنوتیک به معنای تفسیر کردن یا علم تاویل و یا هنر تفسیر کتاب مقدس و مانند آن به کار می رود. به اعتقاد یکی از برزگان هرمنوتیک( ریکور)، هرمنوتیک، دانشی است که به شیوه فهم و مکانیزم تفسیر متون می پردازد.
کلمه هرمنوتیک از هرمس خداي يوناني اخذ شده است.هرمس، خدای تفسیر خوانده می شد.بحث اصلی هرمنوتیک عبارت است از: جریان فهمیدن چگونه باید صورت گیرد؟ و معنا، چگونه از جهان یک شخص به جهان شخص دیگر، منتقل می شود؟ از این رو است که هرمنوتیک، با متن و پیام و نشانه، سر و کار دارد.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
دو مشکل بزرگ در جامعه ما وجود دارد:
نخست اینکه همه من هستیم و ما را به رسمیت نمی‌شناسیم،
و دوم اینکه کتاب نمی‌خوانیم.

👤مصطفی رحماندوست

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
آیا می دانید که کمونیسم که ریشه در سوسیالیسم دارد از قاتل ترین ایدئولوژی های بشری است ؟

▪️آیا میدانید چرا روشنفکرها به خطرات کمونیسم و برگشت آن اشاره نمی کنند !؟


🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
نگاهي به كتاب «قدرت موسس حاكميت يا سياست» نوشته فاطمه صادقي

مرگ انديشه سياسي


امروزه بيش از هر زماني معناي مرگ امر سياسي را درك مي‌كنيم و گواه اين امر ميزان بي‌تفاوتي‌ها و در مجموع سرخوردگي‌هايي است كه در سرشت تحليل‌هاي سياسي كارشناسان و غير كارشناسان حوزه سياست تجلي يافته و همگي آنها از استيصال و سرخوردگي حكايت مي‌كنند؛ سرخوردگي‌اي كه عموما هيچ دليلي براي آن وجود ندارد و تنها با پاسخ‌هاي كلي و كليشه‌اي، مباحث به پايان مي‌رود. در جامعه‌اي كه سياست «پدر و مادر ندارد» و تنها براي غر زدن‌هاي شخصي و جمعي به كار برده مي‌شود اعلام مرگ امر سياسي كاري دشوار و خارج از فهم نيست. واقعيت امر اين است كه سياست‌زدايي در دنياي امروز ما يكي از مهم‌ترين سازوكارهاي حاكميت‌ها است.

امر سياسي در دنياي امروز
دير زماني است كه با نگاهي گذرا در حوزه نشر مي‌توان تشخيص داد موضوعات مربوط به امر سياسي در رده كم‌تيراژترين كتاب‌ها قرار دارد؛ گويي كه در اين كشور هزار و يك نياز فلسفي، ادبي، روانشناسي، پزشكي، اقتصادي و ... وجود دارد اما اساسا سياست و حاكميتي وجود ندارد كه نگاه كارشناسي و عميق را در پي داشته باشد. تنها در اين ميان شايد اين مجلات و روزنامه‌ها هستند كه با برخي از مصاحبه‌ها و انتشار برخي يادداشت‌هاي كوتاه بخش كوچكي را از اين امر مهم بر دوش مي‌كشند- كه اين امر هم در دل خود آسيب‌هاي بسياري را در پي دارد- و آنچه در اين ميان غايب است نگاهي كارشناسي و عميق به ذات مساله امر سياسي در دنياي امروز ما است كه جايش را به مباحث عمدتا اقتصادي، اجتماعي و حقوقي داده است. مباحثي خنثي و محافظه‌كارانه بدون ايجاد مزاحمت براي هيچ تفكري و اين امر يك پيام مهم را در پي دارد؛ مرگ انديشه سياسي در جامعه
امروز ما.
همان‌گونه كه اندرو گمبل در كتاب سياست و سرنوشت مي‌گويد اگر سياست به پايان رسيده باشد آيا سرنوشت ما است كه همه چيز را همان‌گونه كه هست بپذيريم؟ ضرورتا نبايد اين گونه باشد. سياست هنوز بسياري چيزها براي عرضه كردن دارد؛ به اين معنا هنوز هم مي‌توان قطراتي در اين بيابان خشك يافت كه مساله امر سياسي را به عنوان دغدغه اصيل انسان مدرن به پيش مي‌كشند و بدان مي‌پردازند.
يكي از مهم‌ترين آثاري كه اخيرا در اين حوزه چاپ و روانه بازار كتاب شده اثر درخور دكتر فاطمه صادقي است كه با عنوان «قدرت موسس: حاكميت يا سياست» منتشر شده و در اختيار مخاطبان قرار گرفته است. اين اثر كم حجم، بدون هيچ مبالغه‌اي از متفاوت‌ترين آثار در زمينه فلسفه سياسي است كه يكي از بنيادي‌ترين مسائل و معماهاي دنياي انديشه و سياست را پيش كشيده است... .

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
از افلاطون پرسيدند: شگفت انگيز ترين رفتار انسان چيست؟
پاسخ داد:

از كودكى خسته مى شود،
براى بزرگ شدن عجله مى كند و سپس دلتنگ دوران كودكى خود مى شود.

ابتدا براى كسب مال و ثروت از سلامتى خود مايه مى گذارد،
سپس براى باز پس گرفتن سلامتى از دست رفته پول خود را خرج مى كند.

طورى زندگى مى كند كه انگار هرگز نخواهد مرد،
و بعد طورى مى ميرد كه انگار هرگز زندگى نكرده است.

آنقدر به آينده فكر مى كند كه متوجه از دست رفتن امروز خود نيست،
در حالى كه زندگى گذشته يا آينده نيست، زندگى همين حالاست…

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
💢پدرانه....

🔹یک نفر باید داوطلب می‌شد که روی سیم خاردار دراز بکشید تا بقیه از روی آن رد شوند
یک جوان فورا با شکم روی سیم خاردار خوابید، همه رد شدند جز یک پیرمرد
گفتند: «بیا!»
گفت:« نه! شما برید! من باید وایسم بدن پسرم رو ببرم برای #مادرش! مادرش منتظره!»
🔴 انواع مدینه های جاهلیه از دیدگاه فارابی

1. مدینه ضروریه: نیارهای این مدینه حداقل بوده و به نیازهای حیوانی شباهت دارد (مدینه ضروریه جز مدینه های فاسقه نیست).

2. مدینه بداله (نذاله/فرومایگی): هدف غایی دارندگی ثروت و توانگری است.

3. مدینه خست / شقوت / سقوط: هدف مردم در این مدینه لذت جویی و تلذّذ است.

4. مدینه الکرامیه (وجاهت): هدف این مدینه کسب بزرگی و مورد تمجید قرار گرفتن نزد دیگران است.

5. مدینه تغلبیه: هدف این مدینه غلبه یابی است و مردم آن ستایش زور و استفاده از آن را اصل اولی می دانند (حکومت تیرانی).

6. مدینه جماعیه (احرار): هدف نخستین آنان «آزادی» است و به تعبیر فارابی، اینان موانعی را برای هوا و هوس خود بر نمی تابند.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
حزب_سیاسی_و_عملکرد_آن_در_جوامع_امروز.pdf
2.8 MB
🔻حزب سیاسی و عملکرد آن در جوامع امروز

🔸نویسنده:دکتر احمد نقیب‌زاده

«مباحث ابتدایی کتاب مربوط به تاریخچه پیدایش احزاب است که در پی آن با نگرشی جامعه‌شناختی، انواع حزب، ساختار درونی و عملکرد احزاب در جوامع امروزی شرح و تبیین می‌شود. موضوعات اصلی کتاب با این عناوین سامان یافته است: پیدایش و سیر تکوین احزاب سیاسی، ساختار و جامعه‌شناسی حزب، کار ویژه حزب، نظام‌های حزبی، خانواده‌های بزرگ حزبی در اروپا، بررسی تحولات اقتصادی ـ اجتماعی بر روند زندگی حزبی در جوامع پیشرفته صنعتی و احزاب در جهان سوم و در ایران.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
پنج الگوی نوسازی نظام های سیاسی از دیدگاه ادوارد شیلز:

1. دموکراسی سیاسی: اغلب دولت های نواستقلال می کوشند دموکراسی سیاسی به وجود آورند. در این میان، آنان مجبورند الگوهای غربی را با شرایط بومی «انطباق» دهند. برخی از خصوصیات زندگی سیاسی-اجتماعی این دولت ها، ویژۀ خودشان است؛ مانند هند.

2. دموکراسی قیمومتی: همان دموکراسی هدایت شده است. در دموکراسی قیمومتی، همۀ نهادهای دموکراسی سیاسی وجود دارند اما قوه مجریه به سبب انظباط شدید و بودن در دستان مردان قدرتمند پرنفوذ، قدرتمندتر است. احزاب و مطبوعات آزادی محدودی دارند؛ مانند اندونزی دوران سوکارنو.

3. اولیگارشی جانبدار نوسازی: در این نوع نظام سیاسی کارگزارها و سازمان های مخفی قدرتمند هستند که در آن ها «اولگارشی نظامی» قدرت سیاسی را قبضه می کند و یا یک «حزب سیاسی» با غیرقانونی اعلام کردن همۀ احزاب دیگر، قدرت سیاسی را در تصرف خود نگاه می دارد؛ مانند عراق.

4. اولیگارشی توتالیتر: «دولت پلیسی» است که از شیوه های اجبارحداکثر برای حفظ نظم و امنیت استفاده می¬کند. هیچ یک از کشورهای نواستقلال این الگو را نپذیرفته اند.

5. اولیگارشی سنتی: مانند عربستان سعوی و نپال.

بنیادهای علم سیاست؛ عبدالرحمن عالم


🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
تبار شناسی دیدگاه های جهانی در بومی سازی
دکترمرتضی شیرودی

1 حسن حنفی مصر استغراب یا غرب شناسی استغراب به دنبال حذف نگاه مرکز و پیرامون و بازگرداندن غرب به جایگاه اصلی خود است تا زمینه نوگرایی پدید آید.
2 فرید العطاس مالزی مفهوم سازی خلاقانه باید از جانبداری درگذشته و سنت های شرقی و غربی را در هم تلفیق کرد و این امر از طریق مفهوم سازی، امکان پذیر است.
3 محمدعابدالجابری مراکش احیای عقل عربی راه نجات در رهایی عقل عربی از مرجعیت میراث و ایجاد تغییر در ساختار عقل عربی است.
4 لیلا گاندی هند ملت بودگی ملت بودگی به معنای ملی گرایی پسا و یا ضد استعماری است که ترکیبی از ملی گرایی بومی متأثر از ملی گرایی استعماری است.
5 لیلا ابولغود مصر بخشی نگری درونی دودمان یا قبیله،اصل و نسب،زندگی گذشته،حال و آینده فرد و جامعه را شکل می دهد.
6 مهاتما گاندی هند دموکراسی سنجیده دموکراسی سنجیده الهام گرفته از آثار متفکران غربی و ترکیب آن با فضیلت های معنوی و اخلاقی تمدن هندی جهت احیای عصر طلایی هندوها است.
7 محمد ارغون سنت نیندیشیده اندیشیدن در نیندیشیده های اسلامی انباشته شده طی 400 سال اخیر با ساختار شکنی از سنت دینی لازم است.
8 هشام شرابی فلسطین پدرسالاری جدید رهایی از قیود پدرسالاری جدید سیطره افکنده،تنها از طریق روشنفکران و تبدیل قدرت عمودی به قدرت افقی میسر است.
9 شیکونگ پینگ تایوان بومی سازی ماورایی این نوع از بومی سازی واکنشی به سیطره روان شناسی غربی است که بر تمرکززدایی،رابطه گرایی و شناخت متعالی استوار است.
10 میگان موریس استرالیا تبارکاوی فراملیتی تبارکاوی فراملیتی با تکیه بر مطالعات فرهنگی ترکیب سنت های روشنفکری جهانی و روشنفکر محلی با تأکید بر نواحی حاشیه نشین را ارائه می کند.
11 مالک بن نبی الجزایر بازسازی حضاره جوهره هر ملت را باید در فروافتادن تمدن آن ملت جستجو کرد و بازسازی حضاره با تغییر در نفس پدید می آید.
12 رضوان السید لبنان بازخوانی آگاهی بحران تمدنی ریشه در بحران اندیشه سیاسی و آن نیز ریشه در ناآگاهی فرهیختگان دارد.
13 نصرحامد ابوزید مصر اعتزال گرایی نوین اعتزال گرایی نوین شامل تفکیک ذات دین از معرفت دینی است که تنها یک فهم بشری می شود.
14 پال ماندی نیجریه ارتباطات بومی یک فرهنگ از طریق ارتباطات بومی حفظ و از نسلی به نسل دیگر منتقل می گردد و به موقعیت های تازه پاسخ می دهد.
15 نیکولاس بلابکین نیجریه توسعه ملی نیجریه نیازمند هزاران مأمور دولتی خارجی با تجربه در امر نوسازی است.
16 برنارد ویلپرت آلمان جهانی شدن مدیریت و رهبری مختص فرهنگ اند و نیز به سوی ویژگی های جهانی گرایش دارند.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
امر سیاسی در آیات مکی

دکتر مرتضی شیرودی
محمد سجاد شیرودی

dshiroody@yahoo.com
M.s.shiroody@gmail.com

امر سیاسی در اسلام،نص گرا است و قرآن، مصدر نص است اما تنها آیات مدنی،مأخذ امرسیاسی نیست،در نتیجه،نمی توان گفت که چون پیامبر اکرم(ص) در مدینه به تأسیس حکومت دست زد،صرفا آیات مدنی در بیان ابعاد و جزئیات آن، نازل شده اند!
برخلاف آنچه گلدزیهر گفته است،امر سیاسی محصول دوره مدنی نیست بلکه آیات مدنی،مکمل آیات مکی در امر سیاسی است و اختلاف در مکان نزول آیات، ارتباطات آن ها را به هم نمی ریزد.
به واقع،آیات مکی به امهات و مبانی امر سیاسی و آیات مدنی به جزئیات آن می پردازد.آیات مکی بر ابعاد نظری و آن دیگری،برعرصه های عملی، تمرکز دارند.
پیامبر اکرم(ص) در صدد حرکت از جاهلیت به مدنیت بود و لذا طبیعی است که نخست،به امر و نه به فرع بپردازد.تمرکز اغلب آیات مکی، بر حساب و میزان و یا بر رستاخیر به معنای آن نخواهد بود که این آیات،بعد زمینی امر سیاسی را هویدا نمی سازند.چنانچه رسالت را مقدم بر هجرت بدانیم،آیات مکی بر آیات مدنی در امر سیاسی اولویت دارند.از این رو،در آیه 3 سوره اعراف می خوانیم:"از آنچه از طرف پروردگارتان بر شما فرود آمده، پیروی کنید و به جز او، از اولیای دیگر پیروی نکنید."چنین امری،تنها با تن دادن به اوامر پیامبران و آنانی که آنان تعیین می کنند،به دست می آید.این موضوع در آیه 35 اعراف:"ای فرزندان آدم! اگر رسولانی از خود شما به سوی تان بیایند که آیات مرا برای شما بازگویند از آن ها پیروی نمایید." رنگ زمینی به خود می گیرد و اشاره به تبعیت از رسولان این دنیایی دارد.در آیات مشابه ،تقوا و اصلاح در برابر تجاوز و فساد دو ویژگی اطاعت از ولایت حق و باطل است البته این آیات، بر این موضوع تأکید دارند که پیامبران می میرند اما رسالت آنان باقی می مانند و این مسأله، نشان از استمرار امر سیاسی در غیاب پیامبران به واسطه وسیط های شایسته است.این بدان معنا است که مؤمنان در مسأله برپایی امر سیاسی،وارث رسولان اند و این خلافت،از رسالت پیروی می کند و سمت و سوی خود را از قرآن می گیرد.همچنین در انتهای آیه 54 سوره اعراف بر وجه دیگری از امر سیاسی اشاره می شود:" امر از آن خداست."این امر، همان امر الهی است که تکوینی است و حکایت از حاکمیت خدا بر کائنات دارد و این به معنای آن است که آن که آفرید،سلطنت(امر) شایسته اوست.

برداشتی از بخش های مختلف کتاب مبانی اندیشه سیاسی در آیات مکی اثر عبدالقادر حامد تیجانی

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
🍀 تفاوت جامعه شناسی با علم سیاست

🔶 جامعه شناسی با علم سیاست تفاوت دارد. این تفاوت البته اعتباری است و به نقطه عزیمت بحث مربوط می شود:

1) تفاوت اصلی میان جامعه شناسی سیاسی و علم سیاست را باید در تأکید جستجو کرد که بر جامعه و یا دولت گذاشته می شود. جامعه شناسی سیاسی نگرشی است از «پایین به بالا»؛ اما علم سیاست نگرشی است از «بالا به پایین»؛

2) قدرت اجتماعی برعکس قدرت دولتی، پشتوانۀ اجرایی اجبارآمیز ندارد. در جامعه شناسی سیاسی رابطۀ جامعه نسبت به دولت در ذیل مفهوم «تعیین کنندگی» قابل بررسی است نه تحت عنوان «اعمال قدرت» (مورد تأکید علم سیاست)؛

3) علم سیاست با نظام سیاسی و چگونگی اعمال قدرت سروکار دارد اما جامعه شناسی سیاسی به مبانی اجتماعی قدرت سیاسی می پردازد.

🔹 دکتر بشیریه؛ جامعه شناسی سیاسی

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گستره ى مرزهاى ايران از آغاز
تا كنون

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
یکی از دلایل سیاست گریزی

یک علت دیگر آپولیتیسم یا سیاست گریزی سرخوردگی برخی اقشار از سیاست دولت و احزاب حاکم و وعده های تو خالی آنها و سپس عمل نکردن به آنهاست. این روش ،همچنین از طریق اعمال فشار به شکل ممنوع کردن شرکت در سیاست برای اقشار خاص اجتماعی به زور اجرا میشود.

🔺 بی قیدی نسبت به سیاست و مسایل میهنی و طبقاتی و اجتماعی کاملا به سود محافل زمامدار مرتجع است. زیرا مردم را از نبرد به خاطر خواستهای خود، از مبارزه برای آزادی خود، از شرکت در تعیین سرنوشت خود دور میکند.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
سیاستمداران پوپولیست از چه ابزارهایی استفاده میکنند؟

آسمون را به ریسمون بافتن و وعده های دروغ دادن و سوء استفاده کردن از امور دینی و متافزیکی، از ابزارهای سیاستمدارانِ پوپولیست در سراسر جهان است؛

🔺سیاستمدارانی که از ساز و کار دموکراتیک استفاده می کنند و از نردبانِ انتخابات بالا می روند، اما در دل به کرامت انسانی و پاسداشت حقوق اقلیتها، ذره ای باور ندارند، فرقی نمی کند، ایران باشد یا امریکا، این شخص باشد یا آن شخص، راست باشد یا چپ، هر کجای دنیا که بروی، آسمانِ سیاست ورزیِ پوپولیستی یک رنگ است. (و آن یک رنگ استفاده از هر وسیله ای برای جلب همراهی و حمایت عامه ی جامعه است)

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
شخصی شدن امر سیاست


🔶وقتی حاکمان در قدرت بدون در نظر گرفتن افکار و رضایت عمومی در سیاستگذاری‌ها‌ و تصمیم‌ها دست گشاده ای دارند و هنگامی که دیگران، حق پرسش و یا نقد تصمیم‌ها را ندارند، آن گاه پدیده‌ی "شخصی شدن امر سیاست" رخ داده است.

🔰یکی از نتایج شخصی شدن امر سیاست، بیگانگی شهروندان با حاکمیت سیاسی و حاکمان است. بیگانگی ناشی از دیواری است که بر گرداگرد قلعه ی قدرت و سیاست کشیده می‌شود.

🔰 یکی از معناهای "بیگانگی سیاسی"، این است که شهروندان در چگونگی و نحوه‌ی مدیریت جامعه و ملک مشاءِ قدرت و سیاست، به حساب نمی‌آیند و دقیقا "احساس بی قدرتی" می‌کنند. احساس می‌کنند فاقد توانایی و قدرت لازم برای کنشگری سیاسی و تجدید حیات اجتماعی و سیاسی‌اند. احساس می‌کنند حاکمان با بی توجهی به رنج‌ها و دردهای زندگی روزمره‌شان، آنان را از چرخه‌ی سیاست و تصمیم‌گیری حذف کرده‌اند.

🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper