فلسفه را از کجا آغاز کنیم؟
یکی از پرسش‌های مرسوم که اساتید فلسفه یا نویسندگان با آن مواجه می‌شوند این است که فلسفه را از کجا آغاز کنیم؟ اول چه کتابی را بخوانیم و با کدام سیر مطالعاتی؟ عمدتا دو نوع جواب به این پرسش‌ها وجود دارد. پیشنهاد برخی از اساتید، شروع مطالعه فلسفه از کتب ساده‌تر و جذاب‌تر (مانند دنیای سوفی، لذات فلسفه، تسلی بخشی‌های فلسفی و...) است. اما گروه دیگری از اساتید فلسفه نیز هستند که مساله اصلی را نه سادگی یا جذابیت اولیه، بلکه آشنایی با سیر تاریخی شکل‌گیری فلسفه می‌دانند. به زعم این دسته مطالعه فلسفه را حتما باید از یونان شروع کرد و پس از آن در یک روند تاریخی، مسیر کلیشه‌‌ای دروس و کتب تاریخ فلسفه را تا فلسفه‌های معاصر طی کرد.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
یکی از پرسش‌های مرسوم که اساتید فلسفه یا نویسندگان با آن مواجه می‌شوند این است که فلسفه را از کجا آغاز کنیم؟ اول چه کتابی را بخوانیم و با کدام سیر مطالعاتی؟ عمدتا دو نوع جواب به این پرسش‌ها وجود دارد. پیشنهاد برخی از اساتید، شروع مطالعه فلسفه از کتب ساده‌تر و جذاب‌تر (مانند دنیای سوفی، لذات فلسفه، تسلی بخشی‌های فلسفی و...) است. اما گروه دیگری از اساتید فلسفه نیز هستند که مساله اصلی را نه سادگی یا جذابیت اولیه، بلکه آشنایی با سیر تاریخی شکل‌گیری فلسفه می‌دانند. به زعم این دسته مطالعه فلسفه را حتما باید از یونان شروع کرد و پس از آن در یک روند تاریخی، مسیر کلیشه‌‌ای دروس و کتب تاریخ فلسفه را تا فلسفه‌های معاصر طی کرد.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
پروبلماتیک
ارسطو در ابتدای کتاب متافیزیک می‌گوید هدف اصلی آدمیان از روی آوردن به فلسفه، حیرت است. انسان در مواجهه با جهلش نسبت به جهان و به ویژه مسائل کلی، کلان و فراتجربی (مانند خدا، روح، اختیار و غیره) به فلسفه متوسل شده و کوشیده است تا بر حیرتش فایق آید. در نتیجه، بنیان فلسفه، داشتن مساله یا پروبلماتیک است. فرد باید یک مساله یا پرسش اصلی داشته باشد تا برای پاسخ گفتن به آن به وادی فلسفه گام بگذارد و حتی چه بسا در همان لحظه‌‌ای که پرسش برایش مطرح میشود، از پیش در وادی فلسفه قرار گرفته است. در نتیجه انگیزه راستین تمایل به فلسفه نه تفنن و نه حتی باسواد‌تر شدن، بلکه داشتن مساله یا درد است. در اینجا مسائل حل‌ناشده نقش زخم‌های یک ذهن را ایفا میکند که فرد برای حل یا ترمیمشان به سراغ فلسفه می‌رود.
حال می‌توان به پرسش اصلیمان که «فلسفه را باید از کجا آغاز کرد؟»، چنین پاسخ گفت که فلسفه باید از زخم‌ها و مسائل آغاز شود. پس برای مطالعه فلسفه، باید یکراست سراغ فیلسوفی رفت که به این زخم پرداخته و سپس به صورت پیش‌نگرانه و برای فهم موضوعات و مفاهیم به عقب بازگشت و باز هم به عقب و باز هم به عقب. در یک کلام، خود همین فرآیند «به عقب بازگشتن»، فلسفه است. فلسفه را باید از «کمر»، از میانه آن، آغاز کرد. روشن است فردی که مساله ندارد، فردی که زخم ندارد همان بهتر که وقت خود را در وادی فلسفه تلف نکند و چه برای لذت بردن و چه برای باسواد‌تر شدن به سراغ کار‌ها و حوزه‌هایی رود که هم لذیذترند و هم مفید‌تر.
در اینجا حیرت، زخم و مساله نشان از یک حقیقت دارند و البته به مشتاقان فلسفه باید این خبر ناامیدکننده را نیز داد که فلسفه نهایتا هیچ زخمی را ترمیم نمی‌کند، هیچ مساله‌‌ای را حل نمی‌کند و هیچ حیرتی را از بین نمی‌برد. فلسفه مسائل را تعمیق میکند، بر زخم‌ها نمک می‌پاشد و بر حیرت ما می‌افزاید. پس اگر درد و مرضی ندارید به سراغش نیایید و اگر دردمندید فلسفه را از همان جا آغاز کنید که از دردتان سخن می‌گوید.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
ارسطو در ابتدای کتاب متافیزیک می‌گوید هدف اصلی آدمیان از روی آوردن به فلسفه، حیرت است. انسان در مواجهه با جهلش نسبت به جهان و به ویژه مسائل کلی، کلان و فراتجربی (مانند خدا، روح، اختیار و غیره) به فلسفه متوسل شده و کوشیده است تا بر حیرتش فایق آید. در نتیجه، بنیان فلسفه، داشتن مساله یا پروبلماتیک است. فرد باید یک مساله یا پرسش اصلی داشته باشد تا برای پاسخ گفتن به آن به وادی فلسفه گام بگذارد و حتی چه بسا در همان لحظه‌‌ای که پرسش برایش مطرح میشود، از پیش در وادی فلسفه قرار گرفته است. در نتیجه انگیزه راستین تمایل به فلسفه نه تفنن و نه حتی باسواد‌تر شدن، بلکه داشتن مساله یا درد است. در اینجا مسائل حل‌ناشده نقش زخم‌های یک ذهن را ایفا میکند که فرد برای حل یا ترمیمشان به سراغ فلسفه می‌رود.
حال می‌توان به پرسش اصلیمان که «فلسفه را باید از کجا آغاز کرد؟»، چنین پاسخ گفت که فلسفه باید از زخم‌ها و مسائل آغاز شود. پس برای مطالعه فلسفه، باید یکراست سراغ فیلسوفی رفت که به این زخم پرداخته و سپس به صورت پیش‌نگرانه و برای فهم موضوعات و مفاهیم به عقب بازگشت و باز هم به عقب و باز هم به عقب. در یک کلام، خود همین فرآیند «به عقب بازگشتن»، فلسفه است. فلسفه را باید از «کمر»، از میانه آن، آغاز کرد. روشن است فردی که مساله ندارد، فردی که زخم ندارد همان بهتر که وقت خود را در وادی فلسفه تلف نکند و چه برای لذت بردن و چه برای باسواد‌تر شدن به سراغ کار‌ها و حوزه‌هایی رود که هم لذیذترند و هم مفید‌تر.
در اینجا حیرت، زخم و مساله نشان از یک حقیقت دارند و البته به مشتاقان فلسفه باید این خبر ناامیدکننده را نیز داد که فلسفه نهایتا هیچ زخمی را ترمیم نمی‌کند، هیچ مساله‌‌ای را حل نمی‌کند و هیچ حیرتی را از بین نمی‌برد. فلسفه مسائل را تعمیق میکند، بر زخم‌ها نمک می‌پاشد و بر حیرت ما می‌افزاید. پس اگر درد و مرضی ندارید به سراغش نیایید و اگر دردمندید فلسفه را از همان جا آغاز کنید که از دردتان سخن می‌گوید.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
آقای_سفیر،_گفتگو_با_محمد_جواد_ظریف.zip
732.2 MB
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
@policypaper
کتاب_صوتی
آقای_سفیر
گفتگو_با_محمدجواد_ظریف
محمدمهدی_راجی
گفتگو_سیاسی
کتاب صوتی «آقای سفیر» مجموعه گفت‌و‌گوهای محمدمهدی راجی با محمدجواد ظریف ( اصفهان -1338)، سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد و وزیر خارجه دولت‌های دهم و یازدهم است.کتاب «آقای سفیر» - یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های سال‌های 93 تا 96 که تاکنون بیش از 10 بار تجدید چاپ شده - نه «تذکره‌نویسی» است و نه «تاریخ شفاهی» بلکه بیش از همه در پی چگونگی فهم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در پهنه تجربه تاریخی آن است؛ تجربه‌ای که گاه در مقام الگو و عمل، متعارض و مبهم ظاهر میشود و از این زاویه سوالات و حتی شایعاتِ فراوانی برمی‌انگیزد.دیپلماسی مغز متفکر قدرت ملی است و مهمترین عامل قدرت ملی، کیفیت دیپلماسی است؛ زیرا دیپلماسی هنر مرتبط ساختن عناصر قدرت ملی به موثرترین شکل با آن گروه از ویژگی‌های شرایط بین‌المللی است که به طور مستقیم به منافع ملی مربوط میشود.
کتاب صوتی «آقای سفیر» حاصل گفت‌و‌شنود چهل ساعته - با فردی با حضور بیست و پنج ساله در سازمان ملل متحد - طی سال‌های 1389 تا 1391 است. گفت‌وگو از دو بخش اصلی تشکیل شده است:بیان رخدادها و خاطرات با درونمایه‌ای آسیب‌شناسانه.مباحث مرتبط نظری در حوزه دانش روابط بین‌الملل و سیاست‌خارجی.
در بخشی از کتاب صوتی «آقای سفیر» می‌شنویم:«کار دیپلماسی بسیار سخت است. در دیپلماسی باید واقع‌بین باشید و نباید کسی را دوست قلمداد کنید. ضمن این‌که باید در مقابل همه تظاهر به دوستی کنید. زمانی که می‌خواستند قطعنامه اول هسته‌ای را علیه ایران تصویب کنند، تصویری از من هست که در کنار سفیر انگلیس می‌خندم. می‌خواستم به آنها نشان دهم که کاری که می‌کنند، برای ما آخر دنیا نیست. اما این دلیل نمی‌شود که من او را آدم قابل اعتمادی بدانم یا کارکردن با وی برایم لذت‌بخش باشد. در دیپلماسی ممکن است کسی از این‌که می‌تواند کاری در جهت منافع کشورش انجام دهد، لذت ببرد، اما در واقع کار بسیار دشواری در پیش دارد، به طوری که نیاز به فکر و سنجش مداوم وجود دارد. به‌خصوص در دیپلماسی چندجانبه که باید همزمان با 190 کشور کار کرد. در هر بحثی باید حداقل به 15 کشور اصلی از دوستان، مخالفان و رقیبان بیندیشید. من تلاش می‌کنم هیچ‌گاه از واژه دشمن استفاده نکنم.»
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
آقای_سفیر
گفتگو_با_محمدجواد_ظریف
محمدمهدی_راجی
گفتگو_سیاسی
کتاب صوتی «آقای سفیر» مجموعه گفت‌و‌گوهای محمدمهدی راجی با محمدجواد ظریف ( اصفهان -1338)، سفیر پیشین ایران در سازمان ملل متحد و وزیر خارجه دولت‌های دهم و یازدهم است.کتاب «آقای سفیر» - یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های سال‌های 93 تا 96 که تاکنون بیش از 10 بار تجدید چاپ شده - نه «تذکره‌نویسی» است و نه «تاریخ شفاهی» بلکه بیش از همه در پی چگونگی فهم سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در پهنه تجربه تاریخی آن است؛ تجربه‌ای که گاه در مقام الگو و عمل، متعارض و مبهم ظاهر میشود و از این زاویه سوالات و حتی شایعاتِ فراوانی برمی‌انگیزد.دیپلماسی مغز متفکر قدرت ملی است و مهمترین عامل قدرت ملی، کیفیت دیپلماسی است؛ زیرا دیپلماسی هنر مرتبط ساختن عناصر قدرت ملی به موثرترین شکل با آن گروه از ویژگی‌های شرایط بین‌المللی است که به طور مستقیم به منافع ملی مربوط میشود.
کتاب صوتی «آقای سفیر» حاصل گفت‌و‌شنود چهل ساعته - با فردی با حضور بیست و پنج ساله در سازمان ملل متحد - طی سال‌های 1389 تا 1391 است. گفت‌وگو از دو بخش اصلی تشکیل شده است:بیان رخدادها و خاطرات با درونمایه‌ای آسیب‌شناسانه.مباحث مرتبط نظری در حوزه دانش روابط بین‌الملل و سیاست‌خارجی.
در بخشی از کتاب صوتی «آقای سفیر» می‌شنویم:«کار دیپلماسی بسیار سخت است. در دیپلماسی باید واقع‌بین باشید و نباید کسی را دوست قلمداد کنید. ضمن این‌که باید در مقابل همه تظاهر به دوستی کنید. زمانی که می‌خواستند قطعنامه اول هسته‌ای را علیه ایران تصویب کنند، تصویری از من هست که در کنار سفیر انگلیس می‌خندم. می‌خواستم به آنها نشان دهم که کاری که می‌کنند، برای ما آخر دنیا نیست. اما این دلیل نمی‌شود که من او را آدم قابل اعتمادی بدانم یا کارکردن با وی برایم لذت‌بخش باشد. در دیپلماسی ممکن است کسی از این‌که می‌تواند کاری در جهت منافع کشورش انجام دهد، لذت ببرد، اما در واقع کار بسیار دشواری در پیش دارد، به طوری که نیاز به فکر و سنجش مداوم وجود دارد. به‌خصوص در دیپلماسی چندجانبه که باید همزمان با 190 کشور کار کرد. در هر بحثی باید حداقل به 15 کشور اصلی از دوستان، مخالفان و رقیبان بیندیشید. من تلاش می‌کنم هیچ‌گاه از واژه دشمن استفاده نکنم.»
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
معرفی_کتاب
زندگی_سراسر_حل_مسئله_است
کارل پوپر
ملاحظات
کتاب زندگی سراسر حل مسئله است در بخش نخست فلسفه علم و معرفت شناسی و مسائل علوم طبیعی بررسی شده، پوپر در آنها برخی از مهمترین و جسورانه ترین دیدگاههای خود را درباره معرفت و علم انسانی و مسائلی از قبیل چگونگی تکامل نظریه علمی، نظریه سه جهان، حدسها و ابطالها، نظریه تکاملی معرفت و… بیان میکند. بخش دوم مشتمل بر مقالاتی در زمینه تاریخ و سیاست است که طی آنها مسائلی از قبیل دموکراسی، صلح، پیشرفت،آزادی،تکنولوژی فلسفه تاریخ، کمونیسم و سوسیالیسم تبیین میشود. عناوین مباحث کتاب عبارتاند از: منطق و تکامل نظریه علمی، یادداشتهای یک رئالیست درباره جسم و ذهن، معرفت شناسی و مسئله صلح، موقعیت معرفت شناختی و معرفت شناسی تکاملی، بسوی یک نظریه تکاملی معرفت، متافیزیک کپلر درباره منظومه شمسی و نقد تجربی وی درباره آزادی، درباره نظریه دموکراسی، زندگی سراسر حل مسئله است، علیه تفسیر کلبی مسلکانه تاریخ، جنگیدن به خاطر صلح، سقوط کمونیسم؛ درک گذشته و تاثیر آینده، ضرورت صلح ،مازاریک و جامعه باز، و چگونه بدون زحمت فیلسوف شدم.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
زندگی_سراسر_حل_مسئله_است
کارل پوپر
ملاحظات
کتاب زندگی سراسر حل مسئله است در بخش نخست فلسفه علم و معرفت شناسی و مسائل علوم طبیعی بررسی شده، پوپر در آنها برخی از مهمترین و جسورانه ترین دیدگاههای خود را درباره معرفت و علم انسانی و مسائلی از قبیل چگونگی تکامل نظریه علمی، نظریه سه جهان، حدسها و ابطالها، نظریه تکاملی معرفت و… بیان میکند. بخش دوم مشتمل بر مقالاتی در زمینه تاریخ و سیاست است که طی آنها مسائلی از قبیل دموکراسی، صلح، پیشرفت،آزادی،تکنولوژی فلسفه تاریخ، کمونیسم و سوسیالیسم تبیین میشود. عناوین مباحث کتاب عبارتاند از: منطق و تکامل نظریه علمی، یادداشتهای یک رئالیست درباره جسم و ذهن، معرفت شناسی و مسئله صلح، موقعیت معرفت شناختی و معرفت شناسی تکاملی، بسوی یک نظریه تکاملی معرفت، متافیزیک کپلر درباره منظومه شمسی و نقد تجربی وی درباره آزادی، درباره نظریه دموکراسی، زندگی سراسر حل مسئله است، علیه تفسیر کلبی مسلکانه تاریخ، جنگیدن به خاطر صلح، سقوط کمونیسم؛ درک گذشته و تاثیر آینده، ضرورت صلح ،مازاریک و جامعه باز، و چگونه بدون زحمت فیلسوف شدم.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
🌍جهان تا پایان قرن حاضر چگونه خواهد بود؟
🔹«رِی کورزویل» ، نویسنده ، مخترع و آینده پژوه آمریکایی ، وضعیت جهان را تا پایان قرن بیست‌ویکم پیش‌بینی کرده است. او کسی است که باور دارد نامیرایی انسان تا سال 2050 دست‌یافتنی میشود.
رِی کورزویل (Ray Kurzweil) متولد 12 فوریه 1948 در نیویورک است. او قطعاً یک دیوانه نیست! بلکه یک تکنولوژیست بزرگ جهانی است که ازقابلیت‌های رو به رشد تکنولوژی به خوبی آگاه است ، تا جایی‌که بیل‌گیتس ، او را بهترین پیش‌بینی کنندۀ آیندۀ هوش مصنوعی معرفی میکند.
🔹ری‌کورزویل تاکنون 20 دکترای افتخاری دریافت کرده ، 7 کتاب مهم و پرفروش در زمینه تکنولوژی دارد و اختراعاتی مثل اسکنرهای مسطح و ماشین‌های تبدیل چاپ به گفتار را در کارنامه خود دارد. او یکی از بنیان‌گذاران دانشگاه تکینگی (Singularity) است و مستقیماً توسط «لری پیج» برای توسعۀ هوش مصنوعی شرکت گوگل انتخاب شده است.
ری‌کورزویل تأکید میکند که ما در برهۀ هیجان‌انگیزی از تاریخ بشر زندگی می‌کنیم و پیش‌بینی‌های شگفت‌انگیزی از آینده دارد.
پیش‌بینی‌های او حاصل درکی است که از قدرت «قانون مور» و به‌ویژه قانون بازده شتاب دارد. این قوانین بیان می‌کنند که فناوری اطلاعات خط سیر پیش‌بینی‌پذیری را دنبال میکند.
🔹قانون بازده شتاب ری‌کورزویل می‌گوید که رشد بی‌امان ، پیش‌بینی‌پذیر و نمایی فناوری ، انسان‌ها را به دورانی می‌برد که کورزویل آن را سینگولاریتی (تکینگی) می‌نامد.
بسیاری از ما آن چه را که ری‌کورزویل می‌بیند، نمی‌بینیم چراکه هنوز در مراحل آغازین این رشدِ نمایی هستیم. شاید خیلی از افراد نسبت به پیش‌بینی‌های کورزویل نگران باشند، اما خود او نسبت به دوران پیشِ رو امیدوار است و آینده خوبی را پیش‌بینی میکند.
🔹حال نگاهی می‌کنیم بر پیش‌بینی‌های "ری کورزویل" در مورد آیندۀ تکنولوژی:
سال2019: خداحافظی کامپیوترهای شخصی و لوازم جانبی آنها با کابل و سیم
سال2020: افزایش قدرت کامپیوترهای شخصی با امکان مقایسه آنها با توان مغز انسان
سال2021: امکان دسترسی به اینترنت بی‌سیم در 85درصد از نقاط کره زمین
سال2022: وضع قانون رفتار انسان‌ها و ربات‌ها در آمریکا و اروپا (تعیین وظایف و حوزه فعالیت ربات‌ها)
سال2024: اجباری شدن هوش کامپیوتری در خودروها (قانون منع استفاده از خودروهای فاقد هوش مصنوعی)
سال2025: تشکیل بازارهای بزرگ عضوهای مصنوعی بدن انسان
سال2026: تمدید عمر به ازاء هر ثانیه به کمک پیشرفت علم
سال2027: تبدیل ربات‌های خدمتکار با توان انجام کارهای سخت ، به یک ابزار و دستگاه معمولی در زندگی روزمره انسان
سال2028: ارزان شدن و در دسترس قرار گرفتن انرژی خورشیدی برای مصرف ساکنان زمین
سال2029: هوشمند شدن کامپیوترها در چارچوب مدل‌سازی کامپیوتری مغز انسان
سال2030: گسترش استفاده از نانوفناوری در صنعت
سال2031: استفاده از چاپگرهای سه بعدی اعضاء بدن در تمام بیمارستان‌ها
سال2032: استفاده از نانوربات‌ها در علم پزشکی (حذف مواد زائد از بدن و اسکن مغز برای کشف اسرار آن
سال2034: نخستین دیدار انسان با هوش مصنوعی
سال2036: استفاده از روش‌های برنامه‌نویسی برای برنامه‌نویسی سلول‌ها و درمان بیماری‌ها
سال2038: ظهور ربات‌های انسان‌نما (مجهز به هوش مضاعف)
سال2039: کاشت مستقیم نانوماشین‌ها در مغز (غوطه وری کامل انسان در دنیای مجازی بدون هیچ دستگاهی)
سال2040: کاشت موتور جستجو در بدن انسان (مشاهده نتیجه آن روی لنز یا عینک مخصوص)
سال2041: افزایش توان اینترنت به میزان 500 برابر امروز
سال2042: نخستین مورد جاودانگی انسان ، ارتش نانوربات‌ها به کمک سامانۀ دفاعی بدن آمده و انواع بیماری‌ها را درمان میکند.
سال2043: بدن انسان می‌تواند به کمک نانوربات‌ها به هر شکلی که بخواهد دربیاید.
سال2044: توانایی هوش غیربیولوژیکی ، میلیاردها برابر هوش انسان
سال2045: آغاز عصر تکینگی یا برگشت‌ناپذیری فناوری، کره زمین به یک ابررایانه تبدیل خواهد شد.
سال2099: تکینگی فناوری سراسر کره زمین را فرا خواهد گرفت.
گفتنی است که پیش‌بینی‌های گذشتۀ ری کورزویل نیز در زمینه پیشرفت تکنولوژی تاکنون با دقت زیادی به وقوع پیوسته است.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
🔹«رِی کورزویل» ، نویسنده ، مخترع و آینده پژوه آمریکایی ، وضعیت جهان را تا پایان قرن بیست‌ویکم پیش‌بینی کرده است. او کسی است که باور دارد نامیرایی انسان تا سال 2050 دست‌یافتنی میشود.
رِی کورزویل (Ray Kurzweil) متولد 12 فوریه 1948 در نیویورک است. او قطعاً یک دیوانه نیست! بلکه یک تکنولوژیست بزرگ جهانی است که ازقابلیت‌های رو به رشد تکنولوژی به خوبی آگاه است ، تا جایی‌که بیل‌گیتس ، او را بهترین پیش‌بینی کنندۀ آیندۀ هوش مصنوعی معرفی میکند.
🔹ری‌کورزویل تاکنون 20 دکترای افتخاری دریافت کرده ، 7 کتاب مهم و پرفروش در زمینه تکنولوژی دارد و اختراعاتی مثل اسکنرهای مسطح و ماشین‌های تبدیل چاپ به گفتار را در کارنامه خود دارد. او یکی از بنیان‌گذاران دانشگاه تکینگی (Singularity) است و مستقیماً توسط «لری پیج» برای توسعۀ هوش مصنوعی شرکت گوگل انتخاب شده است.
ری‌کورزویل تأکید میکند که ما در برهۀ هیجان‌انگیزی از تاریخ بشر زندگی می‌کنیم و پیش‌بینی‌های شگفت‌انگیزی از آینده دارد.
پیش‌بینی‌های او حاصل درکی است که از قدرت «قانون مور» و به‌ویژه قانون بازده شتاب دارد. این قوانین بیان می‌کنند که فناوری اطلاعات خط سیر پیش‌بینی‌پذیری را دنبال میکند.
🔹قانون بازده شتاب ری‌کورزویل می‌گوید که رشد بی‌امان ، پیش‌بینی‌پذیر و نمایی فناوری ، انسان‌ها را به دورانی می‌برد که کورزویل آن را سینگولاریتی (تکینگی) می‌نامد.
بسیاری از ما آن چه را که ری‌کورزویل می‌بیند، نمی‌بینیم چراکه هنوز در مراحل آغازین این رشدِ نمایی هستیم. شاید خیلی از افراد نسبت به پیش‌بینی‌های کورزویل نگران باشند، اما خود او نسبت به دوران پیشِ رو امیدوار است و آینده خوبی را پیش‌بینی میکند.
🔹حال نگاهی می‌کنیم بر پیش‌بینی‌های "ری کورزویل" در مورد آیندۀ تکنولوژی:
سال2019: خداحافظی کامپیوترهای شخصی و لوازم جانبی آنها با کابل و سیم
سال2020: افزایش قدرت کامپیوترهای شخصی با امکان مقایسه آنها با توان مغز انسان
سال2021: امکان دسترسی به اینترنت بی‌سیم در 85درصد از نقاط کره زمین
سال2022: وضع قانون رفتار انسان‌ها و ربات‌ها در آمریکا و اروپا (تعیین وظایف و حوزه فعالیت ربات‌ها)
سال2024: اجباری شدن هوش کامپیوتری در خودروها (قانون منع استفاده از خودروهای فاقد هوش مصنوعی)
سال2025: تشکیل بازارهای بزرگ عضوهای مصنوعی بدن انسان
سال2026: تمدید عمر به ازاء هر ثانیه به کمک پیشرفت علم
سال2027: تبدیل ربات‌های خدمتکار با توان انجام کارهای سخت ، به یک ابزار و دستگاه معمولی در زندگی روزمره انسان
سال2028: ارزان شدن و در دسترس قرار گرفتن انرژی خورشیدی برای مصرف ساکنان زمین
سال2029: هوشمند شدن کامپیوترها در چارچوب مدل‌سازی کامپیوتری مغز انسان
سال2030: گسترش استفاده از نانوفناوری در صنعت
سال2031: استفاده از چاپگرهای سه بعدی اعضاء بدن در تمام بیمارستان‌ها
سال2032: استفاده از نانوربات‌ها در علم پزشکی (حذف مواد زائد از بدن و اسکن مغز برای کشف اسرار آن
سال2034: نخستین دیدار انسان با هوش مصنوعی
سال2036: استفاده از روش‌های برنامه‌نویسی برای برنامه‌نویسی سلول‌ها و درمان بیماری‌ها
سال2038: ظهور ربات‌های انسان‌نما (مجهز به هوش مضاعف)
سال2039: کاشت مستقیم نانوماشین‌ها در مغز (غوطه وری کامل انسان در دنیای مجازی بدون هیچ دستگاهی)
سال2040: کاشت موتور جستجو در بدن انسان (مشاهده نتیجه آن روی لنز یا عینک مخصوص)
سال2041: افزایش توان اینترنت به میزان 500 برابر امروز
سال2042: نخستین مورد جاودانگی انسان ، ارتش نانوربات‌ها به کمک سامانۀ دفاعی بدن آمده و انواع بیماری‌ها را درمان میکند.
سال2043: بدن انسان می‌تواند به کمک نانوربات‌ها به هر شکلی که بخواهد دربیاید.
سال2044: توانایی هوش غیربیولوژیکی ، میلیاردها برابر هوش انسان
سال2045: آغاز عصر تکینگی یا برگشت‌ناپذیری فناوری، کره زمین به یک ابررایانه تبدیل خواهد شد.
سال2099: تکینگی فناوری سراسر کره زمین را فرا خواهد گرفت.
گفتنی است که پیش‌بینی‌های گذشتۀ ری کورزویل نیز در زمینه پیشرفت تکنولوژی تاکنون با دقت زیادی به وقوع پیوسته است.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥گزارش تکان دهنده برنامه "پايش" از خروج غير قانوني گندم، گوشت و... مافیای دلار دولتي در اقتصاد
#اقتصادی
@AkhbareFori
#اقتصادی
@AkhbareFori
ببری‌خان، ماده گربه محبوب ناصرالدین‌شاه بود که پرستار مخصوص داشت، هر روز جوجه‌کباب غذایش بود و هر هفته با کالسکه مخصوص به گردش برده می‌شد!
"ببری‌خان هم نشدیم!" اصطلاحی بود که بین درباریان و زنان حرمسرا بسیار استفاده می‌شد!
@AkhbareFori
"ببری‌خان هم نشدیم!" اصطلاحی بود که بین درباریان و زنان حرمسرا بسیار استفاده می‌شد!
@AkhbareFori
🔻دکترحسین بشیریه:
سال ۲۰۰۵ بود که به آمریکا آمدم، به مدت ۱۰ ماه به‌عنوان استاد مهمان در واشنگتن تدریس کردم، بعد به مدت ۶ ماه به ایران برگشتم و جریانات سیاسی پیش آمد، دوباره برگشتم و از سال ۲۰۰۶ در سیراکیوز هستم. من نمی‌خواستم برگردم به آمریکا، اما اخراج شدم. در آمریکا مهمترین مشکلی که من با دانشجویان دارم ایجاد انگیزه است. تقریباً دانشجویان حوصلۀ هیچ مطلبی را ندارند. وقتی در ایران از جامعۀ مدنی صحبت می‌کنید برایشان تازگی دارد و این‌ها در دانشجو ایجاد انگیزه میکند؛ اما در اینجا هیچ‌چیز تازگی ندارد جز اسلام؛ بنابراین مجبور شدم اسلام تدریس کنم. من دو درس در مورد اسلام در سیراکیوز می‌دهم، یکی تاریخ اندیشه‌های سیاسی در اسلام و درس دیگر جنبش‌های اسلام‌گرای امروز.
سال ۲۰۰۵ بود که به آمریکا آمدم، به مدت ۱۰ ماه به‌عنوان استاد مهمان در واشنگتن تدریس کردم، بعد به مدت ۶ ماه به ایران برگشتم و جریانات سیاسی پیش آمد، دوباره برگشتم و از سال ۲۰۰۶ در سیراکیوز هستم. من نمی‌خواستم برگردم به آمریکا، اما اخراج شدم. در آمریکا مهمترین مشکلی که من با دانشجویان دارم ایجاد انگیزه است. تقریباً دانشجویان حوصلۀ هیچ مطلبی را ندارند. وقتی در ایران از جامعۀ مدنی صحبت می‌کنید برایشان تازگی دارد و این‌ها در دانشجو ایجاد انگیزه میکند؛ اما در اینجا هیچ‌چیز تازگی ندارد جز اسلام؛ بنابراین مجبور شدم اسلام تدریس کنم. من دو درس در مورد اسلام در سیراکیوز می‌دهم، یکی تاریخ اندیشه‌های سیاسی در اسلام و درس دیگر جنبش‌های اسلام‌گرای امروز.