«من فرمانروایانی را که اکثریت مردم را دشمن خود ساخته‌اند و مجبورند برای حفظ مقام خود به‌زور توسل جویند، بدبخت می‌دانم. زیرا آنکه دشمنان اندکی دارد به‌آسانی می‌تواند خود را از گزند آنان مصون نگاه دارد، ولی کسی که اکثریت مردمان با او دشمن‌اند هرگز روی ایمنی و آرامش نمی‌بیند و هر چه بیشتر ستمگری پیشه کند حکومت خود را ضعیف‌تر می‌سازد. ازاین‌رو، بهترین راهی که قدرتمندان در پیش می‌توانند گرفت این است که بکوشند دوستی مردم را جلب کنند.»
ماکیاولی ، گفتارها
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
ماکیاولی ، گفتارها
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
راهنمای رسانه ها و منابع خبری غربی
دسته بندی رسانه ها از نظر میزان جهت گیری سیاسی، ایدئولوژیک و کیفیت محتوای آنها
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
دسته بندی رسانه ها از نظر میزان جهت گیری سیاسی، ایدئولوژیک و کیفیت محتوای آنها
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
آزادی به این معنا نیست که هرکاری دلت می‌خواهد انجام دهی؛ بلکه بدین معناست که مجبور نباشی آن کاری را انجام دهی که دلت نمی خواهد.!
ژان_ژاک_روسو
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
ژان_ژاک_روسو
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
هوش و استعداد خود را پرورش بده، اما نه از راه مطالعه صرف، بلكه با تفكر توام با عمل. تمایل بیشتر دانشمندان به مطالعه شبیه تلمبه است؛ خالی بودن مغزهای خودشان موجب می شود كه افكار مردم دیگر را به سوی خود بكشند؛ هركس زیاد مطالعه كند به تدریج قدرت تفكر [ خود ] را از دست می دهد.
آرتور_شوپنهاور
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
آرتور_شوپنهاور
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
تاریخ خانقاه در ایران
دکتر محسن کیاني
در این کتاب که در هفت فصل تدوین شده، تاریخ خانقاه ها و نقش آنها در حیات معنوی، فرهنگی و اجتماعی ایران به تفضیل مورد بررسی قرار گرفته است. فصل نخست، به پیشینه عرفان در ایران و مسائل نظری و عملی آن می پردازد. در فصل های دوم و سوم کتاب، مراکزی که در دوره اسلامی برای انجام دادن مراسم خانقاهی مورد استفاده قرار می گرفت، مناطقی که خانقاه ها در آن قرار داشتند و مشخصات ساختمانی خانقاه معرفی می شود. موضوع فصل چهارم، منابع اقتصادی و در آمد خانقاه هاست. در فصل پنجم، نظام اداری خانقاه و آداب و اعمال آن شرح داده می شود.فصل ششم به مسائل مربوط به مریدان و صفات عمومی آنان و وظایفشان اختصاص دارد. عنوان فصل هفتم کتاب، «ارتباطات خانقاهیان» است که در آن مباحثی چون «سلسله های صوفیان و رابطه مشایخ و خانقاهیان با یکدیگر»، «رابطه صوفیان با افراد اجتماع»، «رابطه خانقاهیان و صوفیان با رجال سیاسی» و «رابطه صوفیان با علمای دینی» مورد بررسی قرار می گیرد.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
دکتر محسن کیاني
در این کتاب که در هفت فصل تدوین شده، تاریخ خانقاه ها و نقش آنها در حیات معنوی، فرهنگی و اجتماعی ایران به تفضیل مورد بررسی قرار گرفته است. فصل نخست، به پیشینه عرفان در ایران و مسائل نظری و عملی آن می پردازد. در فصل های دوم و سوم کتاب، مراکزی که در دوره اسلامی برای انجام دادن مراسم خانقاهی مورد استفاده قرار می گرفت، مناطقی که خانقاه ها در آن قرار داشتند و مشخصات ساختمانی خانقاه معرفی می شود. موضوع فصل چهارم، منابع اقتصادی و در آمد خانقاه هاست. در فصل پنجم، نظام اداری خانقاه و آداب و اعمال آن شرح داده می شود.فصل ششم به مسائل مربوط به مریدان و صفات عمومی آنان و وظایفشان اختصاص دارد. عنوان فصل هفتم کتاب، «ارتباطات خانقاهیان» است که در آن مباحثی چون «سلسله های صوفیان و رابطه مشایخ و خانقاهیان با یکدیگر»، «رابطه صوفیان با افراد اجتماع»، «رابطه خانقاهیان و صوفیان با رجال سیاسی» و «رابطه صوفیان با علمای دینی» مورد بررسی قرار می گیرد.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎬 ویژگی های مشترک در اکثر نظام‌های آموزشی موفق دنیا
🔴 ما کجا و آنها کجا
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
🔴 ما کجا و آنها کجا
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥موشن گرافی
میراث_شوم 3
🔺مروری اجمالی بر تاریخچه جریان های تکفیری
👈تلاش برای احیاء خلافت اسلامی
🔺دامن زدن به جریان های تکفیری سیاست استکبار
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
میراث_شوم 3
🔺مروری اجمالی بر تاریخچه جریان های تکفیری
👈تلاش برای احیاء خلافت اسلامی
🔺دامن زدن به جریان های تکفیری سیاست استکبار
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
افلاطون نوشته کارل یاسپرس.pdf
2.1 MB
کتاب： " افلاطون "
نویسنده： کارل یاسپرس
مترجم： محمدحسن لطفی
نشر： خوارزمی
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
نویسنده： کارل یاسپرس
مترجم： محمدحسن لطفی
نشر： خوارزمی
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
♦فاسدترین و پاکترین کشورها بر اساس شاخص ادراک فساد در سال ۲۰۱۷
از میان 180 کشور جهان:
▫️نیوزیلند، دانمارک و فنلاند به ترتیب با رتبه های یک، دو و سه در صدر کشورهای پاک قرار دارند.
▫️سوریه، یمن و عراق با رتبه های 169،175،178 فاسدترین کشورهای جهان هستند.
▫️ایران با رتبه 130 در جایگاه نامناسبی قرار دارد.
▫️امارات متحده عربی در میان کشورهای منطقه با رتبه 21 بهترین موقعیت را دارد، شاخصی که نشان می دهد چگونه این کشور به یک مرکز مالی مهم بین المللی تبدیل شده است.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
از میان 180 کشور جهان:
▫️نیوزیلند، دانمارک و فنلاند به ترتیب با رتبه های یک، دو و سه در صدر کشورهای پاک قرار دارند.
▫️سوریه، یمن و عراق با رتبه های 169،175،178 فاسدترین کشورهای جهان هستند.
▫️ایران با رتبه 130 در جایگاه نامناسبی قرار دارد.
▫️امارات متحده عربی در میان کشورهای منطقه با رتبه 21 بهترین موقعیت را دارد، شاخصی که نشان می دهد چگونه این کشور به یک مرکز مالی مهم بین المللی تبدیل شده است.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
شفافیت آینده‌ساز و شفافیت انتقام‌گیر!
شمشیر داموکلس
از دید داموکلس، شاه بودن و قدرت داشتن، چشم‌انداز آدمی بود. شاه به همین دلیل او را بر جای خود نشاند. داموکلس از پذیرایی شاهانه لذت برد، اما ناگهان وقتی نگاه به بالای سر کرد، شمشیری را دید که با موی اسبی بر بالای صندلی شاهانه‌اش آویزان کردهاند. شمشیری که در کمین همیشگی او بود تا با کوچکترین خطایی بر سرش بنشیند. یک تهدید بالقوه (یعنی فروافتادن شمشیر) که می‌توانست تمامی لذت شاهنشاهی را از او برباید!
داستان بالا استعاره‌ی «شمشیر داموکلس» است. اسطوره‌ای یونانی که امروز برای قدرت به کار می‌رود. این استعاره بیان می‌کند، سیاستمدار همیشه در معرض تهدید است. همیشه کسی منتظر اشتباه او است و همواره کسانی در حال توطئه علیه او.
البته این روزها شمشیر داموکلس به معنای مثبت نیز به کار می‌رود، یعنی شمشیر قانون و قضاوت عمومی که همواره بر بالای سر سیاستمدار مراقب اعمال اوست. شمشیری که منتظر اشتباه سیاستمدار است تا او را از گردونه‌ی سیاست به بیرون پرتاب کند.
شفافیت به عنوان شمشیر داموکلس
یک نظام سیاسی درست، باید شمشیرهای داموکلس فراوان داشته باشد. شمشیرهایی که سیاستمدار را مجبور کند تا از سوءاستفاده گریزان باشد. استعاره‌ی «شمشیر داموکلس» برای انواع سازوکارهایی به کار می‌رود که هدفشان کنترل سیاستمدار است. یکی از مهمترین شمشیرهای داموکلس، در این زمانه، «شفافیت» است. اشتباهات یا دوراندیشی سیاستمدار با شفافیت آشکار میشود و از این طریق راه رشد یا سقوط آن سیاستمدار را مشخص می‌سازد.
زمانی که هیلاری کلینتون در زمان رای‌گیری برای مداخله‌ی نظامی آمریکا در عراق رای داد، شاید باید بهتر شمشیر داموکلس را بر سر خود می‌دید. باید خوب می‌دانست اگر قضاوت مردم آن باشد که مداخله‌ی آمریکا در عراق، نادرست است، کلینتون یک نمره‌ی منفی خواهد گرفت. کلینتون در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به دلیل همین شفافیت و تصمیم اشتباهش، توسط مردم قضاوت شد و قطعا بخشی از رای‌هایش را از دست داد.
شفافیت آینده‌ساز و شفافیت انتقام‌گیر
شفافیت رو به آینده، یعنی دادن این احساس به سیاستمدار و مدیر دولتی که همواره چشمان مردم ناظر اوست، یعنی همواره کسانی او را و تصمیم‌هایش را رصد می‌کنند. شفافیت_انتقام‌گیر اما در نقطه‌ی مقابل ایستاده است؛ شفافیتی که به گذشته چشم می‌دوزد. شفافیت انتقام‌گیر دوست دارد تا در پناه شفافیت قربانی بگیرد.
شفافیت انتقام‌گیر، در لابه‌لای تاریخ می‌گردد تا گذشته را با معیارهای امروز قضاوت کند. قضاوت نادرستی که اصل تکامل را نادیده می‌گیرد. شفافیت انتقام‌گیر در پس خود این فرض ترسناک را دارد که دنیا را به صورت صفر و یک ببیند. فرضی که در آن خاکستری جایی ندارد. احتمالا کسانی که در جستجوی شفافیت انتقام‌گیر هستند، اگر در آمریکا بودند، مقدمات تشکیل دادگاهی علیه کلینتون برای رای او در خصوص جنگ عراق را تدارک می‌دیدند. آنها نه «اطلاعات ناکامل» را باور دارند و نه سوگیری‌های ناخودآگاه در تصمیم‌گیری را. آنها بیقرار تشکیل دادگاه‌هایی غیرمنصفانه برای قربانی گرفتن هستند.
شفافیت آینده‌ساز اما به دنبال یادآوری این اصل به سیاستمدار امروز است که «تصمیم‌های امروز تو مسیر آینده‌ی تو را تعیین خواهد کرد.». ما شفافیت را نه برای انتقام از دیگران، و نه برای تسویه حساب با تاریخ، بلکه برای ساختن آینده می‌خواهیم. برای آن شفافیت می‌خواهیم تا خود تصمیم درست‌تر را در انتخابات‌ها بگیریم. شفافیت، آینده‌ساز برای بهبود تصمیم‌گیری ماست و از این طریق پاسخ سیاستمدار داده میشود. معیار دادگاه برای شفافیت آینده‌ساز، تنها قانون است و قانون! هر اشتباهی باید منجر به تصحیح قانون اشتباه شود و نه منجر به انتقام از مجری قانون اشتباه!
هیچ چیز خطرناک‌تر از آن نیست که خلق و خوی خشن و انتقام‌گیر، در پشت شفافیت پنهان شود، خلق و خویی که روزی در پس عدالت، گاه در پس انقلاب‌ها و گاه در پس ایدئولوژی‌ها، در تاریخ به خونریزی و کشتار دل داده است. شفافیت انتقام‌گیر، آینده را نمی‌سازد، بلکه آینده را تخریب می‌کند. این روزها در دستان بسیاری نشانه‌هایی از چاقوهای انتقام را می‌بینم که با نام شفافیت تیز می‌شوند؛ و آنها بزرگترین موانع شفافیت آینده‌ساز هستند!
-امیر ناظمی، معاون وزیر و رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران
یادداشت در روزنامه شرق ۹۷/۸/۲۹
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
شمشیر داموکلس
از دید داموکلس، شاه بودن و قدرت داشتن، چشم‌انداز آدمی بود. شاه به همین دلیل او را بر جای خود نشاند. داموکلس از پذیرایی شاهانه لذت برد، اما ناگهان وقتی نگاه به بالای سر کرد، شمشیری را دید که با موی اسبی بر بالای صندلی شاهانه‌اش آویزان کردهاند. شمشیری که در کمین همیشگی او بود تا با کوچکترین خطایی بر سرش بنشیند. یک تهدید بالقوه (یعنی فروافتادن شمشیر) که می‌توانست تمامی لذت شاهنشاهی را از او برباید!
داستان بالا استعاره‌ی «شمشیر داموکلس» است. اسطوره‌ای یونانی که امروز برای قدرت به کار می‌رود. این استعاره بیان می‌کند، سیاستمدار همیشه در معرض تهدید است. همیشه کسی منتظر اشتباه او است و همواره کسانی در حال توطئه علیه او.
البته این روزها شمشیر داموکلس به معنای مثبت نیز به کار می‌رود، یعنی شمشیر قانون و قضاوت عمومی که همواره بر بالای سر سیاستمدار مراقب اعمال اوست. شمشیری که منتظر اشتباه سیاستمدار است تا او را از گردونه‌ی سیاست به بیرون پرتاب کند.
شفافیت به عنوان شمشیر داموکلس
یک نظام سیاسی درست، باید شمشیرهای داموکلس فراوان داشته باشد. شمشیرهایی که سیاستمدار را مجبور کند تا از سوءاستفاده گریزان باشد. استعاره‌ی «شمشیر داموکلس» برای انواع سازوکارهایی به کار می‌رود که هدفشان کنترل سیاستمدار است. یکی از مهمترین شمشیرهای داموکلس، در این زمانه، «شفافیت» است. اشتباهات یا دوراندیشی سیاستمدار با شفافیت آشکار میشود و از این طریق راه رشد یا سقوط آن سیاستمدار را مشخص می‌سازد.
زمانی که هیلاری کلینتون در زمان رای‌گیری برای مداخله‌ی نظامی آمریکا در عراق رای داد، شاید باید بهتر شمشیر داموکلس را بر سر خود می‌دید. باید خوب می‌دانست اگر قضاوت مردم آن باشد که مداخله‌ی آمریکا در عراق، نادرست است، کلینتون یک نمره‌ی منفی خواهد گرفت. کلینتون در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به دلیل همین شفافیت و تصمیم اشتباهش، توسط مردم قضاوت شد و قطعا بخشی از رای‌هایش را از دست داد.
شفافیت آینده‌ساز و شفافیت انتقام‌گیر
شفافیت رو به آینده، یعنی دادن این احساس به سیاستمدار و مدیر دولتی که همواره چشمان مردم ناظر اوست، یعنی همواره کسانی او را و تصمیم‌هایش را رصد می‌کنند. شفافیت_انتقام‌گیر اما در نقطه‌ی مقابل ایستاده است؛ شفافیتی که به گذشته چشم می‌دوزد. شفافیت انتقام‌گیر دوست دارد تا در پناه شفافیت قربانی بگیرد.
شفافیت انتقام‌گیر، در لابه‌لای تاریخ می‌گردد تا گذشته را با معیارهای امروز قضاوت کند. قضاوت نادرستی که اصل تکامل را نادیده می‌گیرد. شفافیت انتقام‌گیر در پس خود این فرض ترسناک را دارد که دنیا را به صورت صفر و یک ببیند. فرضی که در آن خاکستری جایی ندارد. احتمالا کسانی که در جستجوی شفافیت انتقام‌گیر هستند، اگر در آمریکا بودند، مقدمات تشکیل دادگاهی علیه کلینتون برای رای او در خصوص جنگ عراق را تدارک می‌دیدند. آنها نه «اطلاعات ناکامل» را باور دارند و نه سوگیری‌های ناخودآگاه در تصمیم‌گیری را. آنها بیقرار تشکیل دادگاه‌هایی غیرمنصفانه برای قربانی گرفتن هستند.
شفافیت آینده‌ساز اما به دنبال یادآوری این اصل به سیاستمدار امروز است که «تصمیم‌های امروز تو مسیر آینده‌ی تو را تعیین خواهد کرد.». ما شفافیت را نه برای انتقام از دیگران، و نه برای تسویه حساب با تاریخ، بلکه برای ساختن آینده می‌خواهیم. برای آن شفافیت می‌خواهیم تا خود تصمیم درست‌تر را در انتخابات‌ها بگیریم. شفافیت، آینده‌ساز برای بهبود تصمیم‌گیری ماست و از این طریق پاسخ سیاستمدار داده میشود. معیار دادگاه برای شفافیت آینده‌ساز، تنها قانون است و قانون! هر اشتباهی باید منجر به تصحیح قانون اشتباه شود و نه منجر به انتقام از مجری قانون اشتباه!
هیچ چیز خطرناک‌تر از آن نیست که خلق و خوی خشن و انتقام‌گیر، در پشت شفافیت پنهان شود، خلق و خویی که روزی در پس عدالت، گاه در پس انقلاب‌ها و گاه در پس ایدئولوژی‌ها، در تاریخ به خونریزی و کشتار دل داده است. شفافیت انتقام‌گیر، آینده را نمی‌سازد، بلکه آینده را تخریب می‌کند. این روزها در دستان بسیاری نشانه‌هایی از چاقوهای انتقام را می‌بینم که با نام شفافیت تیز می‌شوند؛ و آنها بزرگترین موانع شفافیت آینده‌ساز هستند!
-امیر ناظمی، معاون وزیر و رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران
یادداشت در روزنامه شرق ۹۷/۸/۲۹
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
“غيرممكن”، لغتى است كه فقط در فرهنگ لغت ابلهان يافت ميشود…!
“ناپلئون بناپارت”
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
“ناپلئون بناپارت”
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
کشورهای هدف تحریمهای سازمان ملل، آمریکا و اتحادیه اروپا
تحریم امریکا : سبز کمرنگ
تحریم اروپا : آبی
سازمان ملل : هاشور سفید
تحریم امریکا و اروپا : سبز تیره
تحریم اروپا و سازمان ملل : آبی هاشور خورده
تحریم امریکا و سازمان ملل : سبز کمرنگ هاشور خورده
تحریم امریکا، اروپا و سازمان ملل : سبز تیره هاشور خورده
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
تحریم امریکا : سبز کمرنگ
تحریم اروپا : آبی
سازمان ملل : هاشور سفید
تحریم امریکا و اروپا : سبز تیره
تحریم اروپا و سازمان ملل : آبی هاشور خورده
تحریم امریکا و سازمان ملل : سبز کمرنگ هاشور خورده
تحریم امریکا، اروپا و سازمان ملل : سبز تیره هاشور خورده
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
بالکانیزاسیون (Balkanization) یا بالکانی شدن تقسیم یک کشور چندقومی یا چندملیتی به کشورهای کوچکی است که از لحاظ قومیتی همگن هستند. بالکانی شدن امروزه به هنگام جنگ داخلی در کشورهای چندملیتی نیز استفاده میشود. این واژه در زمان فروپاشی امپراطوری عثمانی و به ویژه بالکان ساخته شد.
شبه جزیره بالکان در جنوب شرقی اروپا واقع شده و از غرب به دریای آدریاتیک و دریای آیونیا و از شرق به دریای اژه و دریای سیاه محدود میشود (دریای آیونیا در واقع بخشی از دریای مدیترانه است که بین جنوب شرقی ایتالیا و غرب یونان قرار دارد.)
بعد از قرن‌ها جنگ و کشمکش، در سال ۱۹۱۲ بالاخره اقوام بالکان تصمیم گرفتند تا علیه ترک‌ها متحد شوند و پس از پیروزی بر آنها غنائم جنگی را بین خودشان تقسیم نمایند. لیکن سال بعد، به دنبال پیروزی بر ترکان بر سرتقسیم غنائم به توافق نرسیدند و بین خودشان جنگی در گرفت. به دنبال این واقعه بود که اصطلاح بالکانی شدن رایج شد که به معنی تجزیه و تکه تکه کردن سرزمینی به کشورهای کوچک و متخاصم می‌باشد، آنچنانکه در ناحیه بالکان اتفاق افتاد.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
شبه جزیره بالکان در جنوب شرقی اروپا واقع شده و از غرب به دریای آدریاتیک و دریای آیونیا و از شرق به دریای اژه و دریای سیاه محدود میشود (دریای آیونیا در واقع بخشی از دریای مدیترانه است که بین جنوب شرقی ایتالیا و غرب یونان قرار دارد.)
بعد از قرن‌ها جنگ و کشمکش، در سال ۱۹۱۲ بالاخره اقوام بالکان تصمیم گرفتند تا علیه ترک‌ها متحد شوند و پس از پیروزی بر آنها غنائم جنگی را بین خودشان تقسیم نمایند. لیکن سال بعد، به دنبال پیروزی بر ترکان بر سرتقسیم غنائم به توافق نرسیدند و بین خودشان جنگی در گرفت. به دنبال این واقعه بود که اصطلاح بالکانی شدن رایج شد که به معنی تجزیه و تکه تکه کردن سرزمینی به کشورهای کوچک و متخاصم می‌باشد، آنچنانکه در ناحیه بالکان اتفاق افتاد.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
پراگماتیسم یا کنش گرائی، نیز انجام‌گرایی یا انجام‌پذیرگرایی و یا کاربردگرایی، (به انگلیسی: pragmatism)، به معنی فلسفه اصالت عمل است؛ ولی در سیاست بیشتر واقع‌گرایی و مصلحت‌گرایی معنی میدهد.
پراگماتیسم روشی در فلسفه است که با اعتراف به غیرممکن بودن اثبات بعضی مسائل، آنها را با توجّه به کاربردشان در زندگی انسان می‌پذیرد. طرفداران این شیوه، خود را عمل‌گرا و متسامح می‌دانند. مخالفان، این گروه را میانه‌رو (یا محافظه‌کار) می‌خوانند.از دیدگاه پراگماتیسم، کلیه تصورات، مفاهیم، قضاوت‌ها و نظرات ما قواعدی برای «رفتار» (پراگمای) ما هستند، اما «حقیقت» آنها تنها در سودمندی عملی آنها برای زندگی ما نهفته است. از دیدگاه پراگماتیسم، معیار حقیقت، عبارت است از سودمندی، فایده، نتیجه و نه انطباق با واقعیت عینی. در واقع حقیقت هر چیز بوسیله نتیجه نهائی آن اثبات میشود.
دولتمردان و سیاستمداران «پراگماتیست» به کسانی اطلاق میشود که امکانات عملی و مصلحت روز را بر معتقدات خود مقدم میشمارند و به عبارت دیگر برای پیشرفت مقاصد خود یا ماندن بر مسند قدرت، انعطاف نشان میدهند.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
پراگماتیسم روشی در فلسفه است که با اعتراف به غیرممکن بودن اثبات بعضی مسائل، آنها را با توجّه به کاربردشان در زندگی انسان می‌پذیرد. طرفداران این شیوه، خود را عمل‌گرا و متسامح می‌دانند. مخالفان، این گروه را میانه‌رو (یا محافظه‌کار) می‌خوانند.از دیدگاه پراگماتیسم، کلیه تصورات، مفاهیم، قضاوت‌ها و نظرات ما قواعدی برای «رفتار» (پراگمای) ما هستند، اما «حقیقت» آنها تنها در سودمندی عملی آنها برای زندگی ما نهفته است. از دیدگاه پراگماتیسم، معیار حقیقت، عبارت است از سودمندی، فایده، نتیجه و نه انطباق با واقعیت عینی. در واقع حقیقت هر چیز بوسیله نتیجه نهائی آن اثبات میشود.
دولتمردان و سیاستمداران «پراگماتیست» به کسانی اطلاق میشود که امکانات عملی و مصلحت روز را بر معتقدات خود مقدم میشمارند و به عبارت دیگر برای پیشرفت مقاصد خود یا ماندن بر مسند قدرت، انعطاف نشان میدهند.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
تِروریسم که در فارسی از آن با عنوان دهشت‌افکنی یاهراس‌افگنی نام برده شده‌است، به هرگونه عملکرد یا تهدید برای ترساندن و یا آسیب رساندن به شهروندان، حکومت و یا گروهها و شخصیت‌های سیاسی گفته میشود .عملیات تروریستی تیموتی مک وی باعث نابودی ساختمان فدرال اوکلاهوما سیتی گردید.تروریستها معمولاً برای تبلیغ ایدئولوژی خود و یا برای مقابله به مثل کردن با کشور دشمن خود دست به کشتار و ترور مردم غیر سیاسی می‌زنند تا با ایجاد ترس و وحشت در جامعه به خواسته‌های خود برسند.
ترور سیاسی
در سیاست به کارهای خشونت آمیز و غیر قانونی حکومت‌ها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنها ترور دولتی می‌گویند و نیز کردار گروههای مبارزی که برای رسیدن به هدف‌های سیاسی خود دست به کارهای خشونت آمیز و هراس انگیز می‌زنند، تروریزم نامیده میشود. حملاتی مانند اقدام تروریستها در منهدم کردن برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ عملیاتی تروریستی به شمار می‌رود.
تروریسم دولتی
واژه تروریسم دولتی واژه‌ای جنجال بر انگیز است. تروریسم دولتی اصطلاحی است که برای دخالت دولت یا دولتهایی در امور داخلی یا خارجی دولتی دیگر که به وسیله اجرا یا مشارکت در عملیات تروریستی یا حمایت از عملیات نظامی برای زوال، تضعیف و براندازی دولت مذکور یا کل دستگاه حاکمه آن کشور انجام میشود.کمکهای مادی و معنوی (مثل حمایت سیاسی) به گروههای مخالف و مشارکت در عملیاتی چون بمبگذاری، مین گذاری بنادر و سواحل، آدم ربایی، هواپیمادزدی و ترور مقامهای عالی مملکتی، نمونه‌هایی از تروریسم دولتی است.برایان جنکینس که از خبرنگاران مشهور در معضل تروریسم است از تروریسم دولتی به عنوان «جنگ از طریق قائم مقام» یاد می‌کند. وی می‌گوید: «این کشورها (پیروان تروریسم دولتی) بر محدودیتهای جنگهای متعارف واقفاند. بنابراین ترجیح میدهند از امکانات سازمانهای تروریستی، که خود راساً آنها را ایجاد کردهاند یا تغذیه مالی آنها را بر عهده دارند، برای تهدید دشمن یا اخلال در ثبات سیاسی و اقتصادی آن کشور یا ایجاد بی ثباتی سیاسی و اقتصادی در آن مملکت بهره گیرند». جنکینس معتقد است که این شکل از تروریسم به سرمایه گذاری بسیار کمتری نسبت به یک جنگ متعارف نیاز دارد، دشمن را از پای می‌اندازد و می‌توان ارتباط با تروریستها را به طور کلی منکر شد.تفاوت عمده تروریسم دولتی و تروریسم غیردولتی در مجری آن است؛ بدین معنی که مجری و طراح اعمال تروریستی غیردولتی افراد، گروهها و احزاب اند، و مجری و طراحی اعمال تروریستی دولتی، یک دولت یا چند دولت خاص هستند. علاوه بر این دخالت دولت یا دولتها در اعمال تروریستی دو گونه‌است:به صورت مستقیم؛ یعنی خود دولت اعمال تروریستی را علیه دولت دیگر انجام میدهد.به صورت غیرمستقیم؛ یعنی به وسیله فرستادن کمکهای مادی مانند این که اسلحه، مهمات و وسایل پیشرفته نظامی در اختیار گروههای مخالف دولت مذکور قرار داده شود یا گستردن چتر حمایت معنوی از گروههای مزبور مانند حمایت سیاسی یا اقتصادی یا تبلیغاتی.به اعتقاد مولفان کتاب فرهنگ اصطلاحات سیاسی و استراتژیک، سه مقوله را باید از تروریسم دولتی استثنا نمود و غیر دولتی تلقی کردگروههای آزادی بخش ملی گروههای انقلابی گروههای قومی یا مذهبی
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
ترور سیاسی
در سیاست به کارهای خشونت آمیز و غیر قانونی حکومت‌ها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنها ترور دولتی می‌گویند و نیز کردار گروههای مبارزی که برای رسیدن به هدف‌های سیاسی خود دست به کارهای خشونت آمیز و هراس انگیز می‌زنند، تروریزم نامیده میشود. حملاتی مانند اقدام تروریستها در منهدم کردن برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ عملیاتی تروریستی به شمار می‌رود.
تروریسم دولتی
واژه تروریسم دولتی واژه‌ای جنجال بر انگیز است. تروریسم دولتی اصطلاحی است که برای دخالت دولت یا دولتهایی در امور داخلی یا خارجی دولتی دیگر که به وسیله اجرا یا مشارکت در عملیات تروریستی یا حمایت از عملیات نظامی برای زوال، تضعیف و براندازی دولت مذکور یا کل دستگاه حاکمه آن کشور انجام میشود.کمکهای مادی و معنوی (مثل حمایت سیاسی) به گروههای مخالف و مشارکت در عملیاتی چون بمبگذاری، مین گذاری بنادر و سواحل، آدم ربایی، هواپیمادزدی و ترور مقامهای عالی مملکتی، نمونه‌هایی از تروریسم دولتی است.برایان جنکینس که از خبرنگاران مشهور در معضل تروریسم است از تروریسم دولتی به عنوان «جنگ از طریق قائم مقام» یاد می‌کند. وی می‌گوید: «این کشورها (پیروان تروریسم دولتی) بر محدودیتهای جنگهای متعارف واقفاند. بنابراین ترجیح میدهند از امکانات سازمانهای تروریستی، که خود راساً آنها را ایجاد کردهاند یا تغذیه مالی آنها را بر عهده دارند، برای تهدید دشمن یا اخلال در ثبات سیاسی و اقتصادی آن کشور یا ایجاد بی ثباتی سیاسی و اقتصادی در آن مملکت بهره گیرند». جنکینس معتقد است که این شکل از تروریسم به سرمایه گذاری بسیار کمتری نسبت به یک جنگ متعارف نیاز دارد، دشمن را از پای می‌اندازد و می‌توان ارتباط با تروریستها را به طور کلی منکر شد.تفاوت عمده تروریسم دولتی و تروریسم غیردولتی در مجری آن است؛ بدین معنی که مجری و طراح اعمال تروریستی غیردولتی افراد، گروهها و احزاب اند، و مجری و طراحی اعمال تروریستی دولتی، یک دولت یا چند دولت خاص هستند. علاوه بر این دخالت دولت یا دولتها در اعمال تروریستی دو گونه‌است:به صورت مستقیم؛ یعنی خود دولت اعمال تروریستی را علیه دولت دیگر انجام میدهد.به صورت غیرمستقیم؛ یعنی به وسیله فرستادن کمکهای مادی مانند این که اسلحه، مهمات و وسایل پیشرفته نظامی در اختیار گروههای مخالف دولت مذکور قرار داده شود یا گستردن چتر حمایت معنوی از گروههای مزبور مانند حمایت سیاسی یا اقتصادی یا تبلیغاتی.به اعتقاد مولفان کتاب فرهنگ اصطلاحات سیاسی و استراتژیک، سه مقوله را باید از تروریسم دولتی استثنا نمود و غیر دولتی تلقی کردگروههای آزادی بخش ملی گروههای انقلابی گروههای قومی یا مذهبی
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
دیالکتیک:👇
این اصطلاح در فلسفه از طرف فلاسفه در معانی مختلف به کار رفته است. اما از نظر لغت دیالکت (Dialeet) به معنای زبان محلی، مکالمه، شیوه سخن و لهجه و اصطلاحات زبان ملت های مختلف به کار رفته است.
اما از نظر اصطلاحی هر کدام از فلاسفه معنای خاصی از آن را اراده کرده اند. سقراط به معنای مکالمه و فلسفی کردن هر موضوع به صورت سؤال و جواب به کار برده، افلاطون به معنای روش منطقی استعمال کرده است. هگل و مارکس این لفظ را مشابه هم استعمال کرده اند، با این فرق که دیالکتیک هگل ایدالیسم است و دیالکتیک مارکس ماتریالیسم و توجه به مسائل مادی است. و برای دیالکتیک معانی متعددی ذکر نموده اند، به کتاب هایی که در این موضوع تألیف شده مراجعه نمایید.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper
این اصطلاح در فلسفه از طرف فلاسفه در معانی مختلف به کار رفته است. اما از نظر لغت دیالکت (Dialeet) به معنای زبان محلی، مکالمه، شیوه سخن و لهجه و اصطلاحات زبان ملت های مختلف به کار رفته است.
اما از نظر اصطلاحی هر کدام از فلاسفه معنای خاصی از آن را اراده کرده اند. سقراط به معنای مکالمه و فلسفی کردن هر موضوع به صورت سؤال و جواب به کار برده، افلاطون به معنای روش منطقی استعمال کرده است. هگل و مارکس این لفظ را مشابه هم استعمال کرده اند، با این فرق که دیالکتیک هگل ایدالیسم است و دیالکتیک مارکس ماتریالیسم و توجه به مسائل مادی است. و برای دیالکتیک معانی متعددی ذکر نموده اند، به کتاب هایی که در این موضوع تألیف شده مراجعه نمایید.
🎯کانال دانش سیاست👇👇👇
@policypaper