📸 تصاویر این نشست (بخش دوم)

🎨 پانچ

🎨 دکتر حسام نوروزی

▫️هفته‌نامه طنز انگلیسی پانچ (Punch) که در ابتدا از مجله فرانسوی شاریوری (Le Charivari) کپی‌برداری شده بود، در سال ۱۸۴۱ توسط هنری می‌هیو (Mayhew) و ابنرز لندلز (Ebenzer Landells) پایه‌گذاری شد.

از نظر تاریخی بیشترین تاثیر این مجله در سال‌های ۱۸۴۰ و ۱۸۵۰ بود که کلمه «#کارتون» را به‌عنوان تصویر طنزآمیز رواج داد. پس از سال ۱۹۴۰ که فروش مجله به اوج خود رسیده بود، دوران افول آن شروع و در نهایت در سال ۱۹۹۲ تعطیل شد. دوباره در سال ۱۹۹۶ شروع به کار کرد ولی پس از هشت سال در سال ۲۰۰۲ مجدداً تعطیل شد.

مجله #پانچ از معروف‌ترین مجلات طنز و کاریکاتور تاریخ است که کارتونیست‌های زیادی تحت‌تاثیر آن بوده‌اند. کارتون‌های چاپ شده در این مجله شامل کارتون‌های بدون شرح، شرح‌دار، سیاسی و اجتماعی بود.

متن کامل در سایت پزشکان گیل

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

🔹متادون و درمان نگهدارنده با آن

🔹دکتر هدیه حج‌فروش

🔖بازنشر به‌مناسبت برگزاری تشست «۱۵ سال با متادون.../ نشست هم‌اندیشی ارتقاء کیفیت مراکز سرپایی درمان سوءمصرف مواد مخدر» (سومین نشست از مجموعه #نشست_های_موضوعی_نظام_سلامت انجمن پزشکان عمومی ایران)، ۱۲ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۱۱/ تهران، مرکز همایش‌های رازی

▫️وابستگی به #مواد_مخدر پدیده‌ای طول کشنده و مزمن است. درصد بالایی از معتادان بعد از ترک مجدداً به مصرف مواد رو می‌آورند. برخی هم اصولاً علاقه به ترک مواد ندارند. بسیاری از معتادان به هرویین با درمان‌های مختلف هم نمی‌توانند به وضعیت پرهیز مداوم دست یابند و در صورت نبود درمانی محافظت‌کننده تا آخر عمر ناگزیر خواهند بود سبکی از زندگی را ادامه دهند که تنها در محور تهیه و مصرف مواد دور می‌زند. بنابراین نیاز به دارویی جایگزین مواد به‌عنوان «#درمان_نگهدارنده» وجود دارد. ماده‌ی جایگزین باید سالم‌تر باشد، با جذب ساده و معین، نیمه‌عمر طولانی، خوراکی، خالص و ارزان که توسط افراد سالم و در محیط سالم عرضه ‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که ماندگاری در درمان نگهدارنده بسیار بالاست. درمان نگهدارنده بهترین روش برای جلوگیری از HIV در معتادان است، از جرم و آسیب‌های اجتماعی به‌شدت می‌کاهد و صدمه‌ی جدی به شبکه‌ی قاچاق می‌زند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد با شروع درمان نگهدارنده به‌ویژه پس از گذشت یک ماه از آن، مصرف مواد مخدر تا ۹۰ درصد کاهش می‌یابد و تزریق مواد عملاً به صفر می‌رسد. با گذشت سه ماه، علایم خلقی و کارکرد فردی بیماران شروع به بهبود می‌کند و میزان پرخاشگری و رفتارهای مجرمانه تا ۷۵ درصد کاهش می‌یابد.

🔸آغاز متادون‌درمانی در جهان
داروهای آگونیست مخدر، موادی هستند که همانند مواد مخدر طبیعی (تریاک) و نیمه‌صناعی (هرویین) بر گیرنده‌ی مو (μ) اثر می‌گذارند. #متادون مخدری صنعتی و آگونیست خالص گیرنده‌ی مو است که دقیقاً پیش از جنگ جهانی دوم در آلمان تولید و در سال ۱۹۴۱ در همان‌جا معرفی شد اما پزشکان آلمانی به‌علت ندانستن دوز بی‌خطر دارو از آن استفاده نمی‌کردند. در سال ۱۹۶۴ در نیویورک به‌دلیل شیوع مصرف هرویین از متادون به‌عنوان درمان جایگزین استفاده شد. یافته‌‌های بررسی‌های اولیه که در سایر مشاهدات نیز تایید شد حاکی از آن بود که متادون مصرف هرویین و مرگ ناشی از بیش‌مصرف مواد را در معتادان کاهش داد و سلامت فردی و بهره‌وری اجتماعی بیماران را ارتقا بخشید. در سایر مطالعات در سال‌های بعد، متادون نقش موثری در کاهش انتقال بیماری‌های عفونی ناشی از تزریق مثل ایدز و هپاتیت نشان داد.
متادون‌درمانی در اروپا نیز از اواخر دهه‌ی ۱۹۶۰ در پاسخ به گسترش مصرف هرویین پس از جنگ شروع شد. اگرچه روند درمان و شرایط آن در کشورهای مختلف متفاوت بود، اما همه این اهداف را دنبال می‌کردند: کاهش بیماری‌های عفونی از جمله ایدز، افزایش بهداشت عمومی در پی عدم مصرف مواد، کاهش جنایات مرتبط با مواد، افزایش امنیت در مناطق شهری و ارتقای روند درمان اعتیاد از روش‌های سنتی به‌سمت کاهش علایم بیمار. اگرچه سوئد به‌عنوان پیشرو در سال ۱۹۶۷ و هلند و انگلستان در سال‌ ۱۹۶۸ رسماً متادون‌درمانی را شروع کردند، اما شروع رسمی درمان با متادون در برخی از کشورها مثل بلژیک تا ۱۹۸۷ به‌تعویق افتاد.

ادامه در 👇👇👇

ادامه از 👆👆👆

🔸چرا متادون؟
متادون به‌عنوان داروی نگهدارنده، اثرات ویژه‌ای دارد. پس از مصرف، سطح خونی متادون به‌آهستگی و در ظرف چهار ساعت به قله می‌رسد، نیمه‌عمر آن طولانی و حدود ۳۶ ساعت است و در صورت استفاده از دوز مناسب، تک‌دوز آن برای ۲۴ تا ۳۶ ساعت بدون ایجاد یوفوریا (نشئگی)، بیمار را در آرام‌بخشی یا بی‌دردی پایدار نگه‌ می‌دارد. بنابراین بیمار می‌تواند کارکردهای عادی خود را بدون اختلال در فعالیت‌های فیزیکی یا ذهنی داشته باشد. بیماران درک درد و واکنش‌های احساسی عادی خواهند داشت. مهم‌تر از همه این‌که متادون در دوز نگهدارنده میل شدید دایمی به مخدرها و ولع مصرف آن‌ها را که از عوامل عمده‌ی‌ عود است از بین می‌برد و مصرف مواد غیرقانونی را کاهش می‌دهد و به زندگی بیمار ثبات می‌بخشد.
گزارش شده که استفاده‌ی مزمن از اپیوییدهای کوتاه‌اثر مثل هرویین تاثیر عمده‌ای بر پاسخ به استرس دارد و مصرف‌کننده در سیکل‌های مصرف هرویین دچار افزایش پاسخ و در سیکل‌های عدم مصرف دچار کاهش پاسخدهی می‌گردد، ولی در درمان نگهدارنده با متادون به سطح پایه و نرمال پاسخ به استرس بازمی‌گردد. سیکل‌های مصرف کوتاه‌مدت بر عملکرد سیستم «هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال» اثر می‌گذارد و مصرف نگهدارنده‌ی متادون آن را نرمال می‌کند. همچنین مطالعات تصویری مغز نشان می‌دهد که اختلالات نوروبیولوژیک مغزی ناشی از مصرف نارکوتیک‌ها می‌تواند برای مدت طولانی باقی بماند و مغز مصرف‌کنندگان متادون نسبت به مغز آنان که مصرف مواد را ترک‌ کرده‌اند به مغز گروه کنترل شبیه‌تر است.
تحمل متقاطع یا بلوک، خصوصیت مهم دیگر این دارو است. در دوزهای کافی، متادون اثر نارکوتیک‌های خیابانی (مانند هرویین در دوز معمول) را بلوک می‌کند و احتمال مصرف آن را، در حدی که باعث بیش‌مصرف شود، کاهش می‌دهد.
در نهایت، متادون از نظر دارویی، دارویی با عوارض جانبی بسیار کمی است.

🔸درمان نگهدارنده با متادون
در درمان نگهدارنده با متادون بر مقدار دارو به‌تدریج افزوده می‌شود تا جایی که علاوه بر این‌‌که علایم ترک بیمار برطرف شود، کم‌کم ولع مصرف مواد غیرقانونی نیز به حداقل ممکن برسد. درمان نگهدارنده به‌مدت طولانی برای حداقل چندین ماه و معمولاً بیش از یک سال و گاهی مادام‌العمر انجام می‌شود. به‌دنبال این درمان، عموماً وضعیت روانی و جسمانی بیمار بهبود می‌یابد. پس اهداف درمان نگهدارنده عبارت است از بازگرداندن بیمار به یک زندگی عادی، یاری به جذب مجدد وی در جامعه و نگاه داشتن بیمار در درمان تا زمانی که وی از آن سود ببرد.
درمان نگهدارنده با متادون سبب کاهش مصرف خودسرانه‌ی سایر داروها می‌شود، از ارتکاب اعمال غیرقانونی می‌کاهد و رفتارهای پرخطر (به‌ویژه تزریق مشترک که با خطر انتقال بیماری‌های همانند ایدز و هپاتیت همراه است) و مرگ‌ومیر ناشی از مواد را کاهش می‌دهد؛ بنابراین هم برای فرد و هم جامعه ثمربخش است. این درمان هر چند خود نوعی وابستگی به دارو است اما مساوی با اعتیاد تلقی نمی‌شود، زیرا فرد به‌سبب مصرف منظم این دارو از دور باطل مصرف (مصرف- نشئگی- جستجوی مواد) رهایی می‌یابد. براساس رفتار اعتیادی، برای یک معتاد در کنار مصرف وسواس‌گونه‌ی مواد به‌ندرت جایی برای پرداختن به کارهای دیگر زندگی باقی می‌ماند. این رهایی از مصرف، برگشت مجدد فرد به جامعه و صرف توان و انرژی خود در سایر زمینه‌ها را امکان‌پذیر می‌کند.

🔸عوارض و مشکلات مصرف
با وجود موفقیت اثبات شده‌ی این شیوه‌ی درمانی در بسیاری از کشورهای جهان، در صورت تجویز سهل‌انگارانه و غیرمسوولانه ممکن است مخاطراتی جدی ایجاد گردد. متادون دارویی بالقوه سمی با شاخص درمانی پایین است، یعنی مقدار داروی مورد نیاز برای درمان به مقدار مسمومیت‌زایی این دارو بسیار نزدیک است و به‌ویژه مصرف توام دوز پایین آن با مواد و داروهای دیگر خطرات زیادی به‌همراه دارد؛ بنابراین تجویز و ارایه‌ی آن باید با دقت و احتیاط بسیار انجام شود. استفاده‌ی همزمان از سایر مواد و داروهای تضعیف کننده‌ی دستگاه اعصاب مرکزی به‌همراه متادون با خطر جدی مسمومیت همراه است. بیشترین خطر مسمومیت در روزهای آغازین درمان یعنی زمانی است که تعادل میان سطح متادون در بافت‌ها و خون ایجاد می‌شود و این تعادل با مصرف مرتب دارو توسط بیمار برقرار می‌گردد. در هنگام درمان، بیماران نسبت به اکثر عوارض متادون تحمل پیدا می‌کنند اما با توجه به نیمه‌عمر طولانی‌تر، تفاوت مدت اثر آن در افراد مختلف، انتشار بیشتر در بافت‌ها و تجمع به‌دنبال مصرف مداوم، نیاز به نظارت دقیق و منظم مصرف دارو در مطب‌ها وجود دارد.

متن کامل و منابع در سایت پزشکان گیل

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

📽 فایل #ویدئویی نشست فرسودگی شغلی در پزشکان (۲) [بخش نخست: بررسی تاریخی مفاهیم کار، حرفه و پیشه؛ رضایت شغلی؛ نشانه‌های فرسودگی شغلی و عوامل ایجاد و تشدید آن]

📽 بخش دوم، بخش سوم، اسپانسر

چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ (نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت) | پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸

سخنران: دکتر حمید اخوین، رییس اسبق انجمن پزشکان عمومی و عضو چند دوره اخیر هیات مدیره نظام پزشکی رشت

🎙 فایل صوتی این بخش

#فرسودگی_پزشکان
#فرسودگی_شغلی
#فرسودگی_شغلی_پزشکان

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

🎙 فایل #صوتی نشست فرسودگی شغلی در پزشکان (۲) [بخش نخست: بررسی تاریخی مفاهیم کار، حرفه و پیشه؛ رضایت شغلی؛ نشانه‌های فرسودگی شغلی و عوامل ایجاد و تشدید آن]

🎙 بخش دوم، بخش سوم، اسپانسر

چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ (نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت) | پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸

سخنران: دکتر حمید اخوین، رییس اسبق انجمن پزشکان عمومی و عضو چند دوره اخیر هیات مدیره نظام پزشکی رشت

📽 فایل ویدئویی این بخش

#فرسودگی_پزشکان
#فرسودگی_شغلی
#فرسودگی_شغلی_پزشکان

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

🔹تاریخچه‌ی ۱۵ سال درمان سوءمصرف مواد در استان گیلان (۱۳۹۱-۱۳۷۶)

🔹دکتر هدیه حج‌فروش

به‌مناسبت برگزاری نشست «۱۵ سال با متادون.../ نشست هم‌اندیشی ارتقاء کیفیت مراکز سرپایی درمان سوءمصرف مواد مخدر» (سومین نشست از مجموعه #نشست_های_موضوعی_نظام_سلامت انجمن پزشکان عمومی ایران، ۱۲ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۱۱/ تهران، مرکز همایش‌های رازی)

🔻توضیح: این مقاله حدود هفت سال پیش منتشر شده است و بازنشر آن تنها به این نیت صورت می‌گیرد که همکاران جوان‌تر با تاریخچه درمان اعتیاد در نیمه نخست ورود #متادون به بازار دارویی ایران و نیز ۸-۷ سال پیش از آن که درمان سوءمصرف مواد مخدر بدون این دارو صورت می‌گرفت آشنا شوند. امید که دیگر همکاران وقایع این چند سال اخیر را نیز ثبت کنند تا شاید یک بار، برخلاف همیشه، گذشته چراغ راه آینده باشد!🔺

🔸در آغاز بهزیستی بود
تا سال‌ ۱۳۷۶ در استان گیلان تنها چند پزشک مطب‌دار با استفاده از داروهایی که خود تهیه می‌کردند، بدون مجوز یا گذراندن دوره‌های آموزشی به کار ترک #اعتیاد اشتغال داشتند و گاهی تعرفه‌های عجیب و غریبی هم از بیماران دریافت می‌کردند...... در همین سال در راستای سیاست خصوصی‌سازی دولت، سازمان بهزیستی برای سه مرکز غیردولتی با نام «مرکز سرپایی درمان و بازتوانی اعتیاد» در شهرهای رشت، لاهیجان و بندر انزلی پروانه‌ی تاسیس صادر کرد...... در هر سه مرکز درمان با کلونیدین انجام می‌شد......

🔸متادون که آمد به بازار…
اما یکی از کمبودهای نظام درمان اعتیاد در کشور در آن زمان، نپرداختن به انواع موثرتر روش‌های درمانی از جمله درمان نگهدارنده با متادون (MMT) بود و تدوین پروتکل درمان وابستگی به مواد افیونی با داروهای آگونیست بی‌شک یکی از مهم‌ترین اقدامات معاونت سلامت در امر ساماندهی درمان و کاهش آسیب‌های ناشی از سوء‌مصرف مواد در سال‌های اخیر به‌شمار می‌رود. همان‌طور که گفته شد، تا سال ١٣٨٠ تنها درمان سم‌زدایی در کشور ما مقبولیت داشت که عمدتاً با داروهای غیرمخدر صورت می‌گرفت. در آن زمان داروی آگونیست متادون در دسترس نبود و فقط گاهی از قرص‌های زیرزبانی یا آمپول‌های حاوی بوپره‌نورفین که با ‌نام «تمجیزک» در بازار آزاد موجود بود، برای سم‌زدایی‌های کوتاه‌مدت استفاده می‌شد. شروع درمان نگهدارنده با متادون به‌صورت پایلوت و محدود در چند درمانگاه در سطح تهران و معدودی شهرهای دیگر در سال ١٣٨۱ آغاز شد و به‌تدریج آثار مثبت این درمان بر کاهش رفتارهای پرخطر در بیماران تزریقی و نیز بهبود وضعیت اجتماعی- اقتصادی آنان مشهود گردید اما هنوز پروتکل کشوری برای درمان با متادون وجود نداشت. در اواخر سال ١٣٨١ اداره‌ی پیشگیری و درمان سوءمصرف مواد (وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) با همکاری چند تن از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران شروع به تدوین پروتکلی برای درمان با متادون کرد که پیش‌نویس آن در سال ١٣٨٢ برای استفاده در طرح‌های پایلوت این اداره منتشر شد.......

🔸وزارت بهداشت وارد می‌شود
در این زمان در استان گیلان سازمان بهزیستی متادون‌ها را از معاونت دارو و غذای استان تحویل می‌گرفت و در مراکز تحت پوشش خود توزیع می‌کرد...... با شروع مجدد صدور مجوز‌ها با آیین‌نامه‌ی جدید، مرکز ملی مطالعات اعتیاد (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران) برگزاری دوره‌های آموزشی MMT را آغاز کرد و همزمان معاونت‌های درمان دانشگاه‌های علوم پزشکی هم در کنار مجوز تاسیس و بهره‌برداری مراکز، شروع به صدور مجوز درمان با داروهای آگونیست (مجوز MMT) برای پزشکانی کردند که دوره‌ی آموزشی فوق را گذرانده بودند......

🔸خروج بهزیستی از میدان
تا سال ۱۳۸۸ تصدی دوگانه‌ی صدور مجوز و نظارت بر مراکز MMT و حتی توزیع جداگانه‌ی دارو در دانشگاه علوم پزشکی و بهزیستی ادامه داشت......

🔸معضلی به نام نشت متادون
از سال ۱۳۸۸ همزمان با افزایش مراکز درمان اعتیاد در سطح استان و کشور، زمزمه‌هایی مبنی بر خروج از مسیر پروتکل درمانی و بروز تخلفاتی در برخی از این مراکز شنیده شد و متاسفانه روند گزارش‌هایی از این دست تا سال ۱۳۹۰ روندی رو به رشد و روزافزون پیدا کرد......

🔸۱۳۹۱، سال بحران
۱۳۹۱ سال تشدید مشکل نشت متادون و بحرانی شدن آن بود، طوری که از ابتدای سال پای گروه‌های بازرسی از وزارت بهداشت و اداره‌ی بازرسی دانشگاه علوم پزشکی هم به مراکز درمان اعتیاد استان کشیده شد......

👇👇👇
متن کامل و منابع در سایت پزشکان گیل

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

📽 فایل #ویدئویی نشست فرسودگی شغلی در پزشکان (۲) [بخش دوم: مبانی روانشناختی فرسودگی شغلی: تعریف، تشخیص‌های افتراقی و علایم؛ راه‌های رویارویی و برخورد با آن در دو سطح شخصی و صنفی (سیاستگذاری پزشکی)]

📽 بخش اول، بخش سوم، اسپانسر

چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ (نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت) | پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸

سخنران: دکتر علی پیرنیا، استاد برجسته روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

🎙 فایل صوتی این بخش

#فرسودگی_پزشکان
#فرسودگی_شغلی
#فرسودگی_شغلی_پزشکان

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

🎙 فایل #صوتی نشست فرسودگی شغلی در پزشکان (۲) [بخش دوم: مبانی روانشناختی فرسودگی شغلی: تعریف، تشخیص‌های افتراقی و علایم؛ راه‌های رویارویی و برخورد با آن در دو سطح شخصی و صنفی (سیاستگذاری پزشکی)]

🎙 بخش اول، بخش سوم، اسپانسر

چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ (نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت) | پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸

سخنران: دکتر علی پیرنیا، استاد برجسته روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

📽 فایل ویدئویی این بخش

#فرسودگی_پزشکان
#فرسودگی_شغلی
#فرسودگی_شغلی_پزشکان

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

📽 فایل #ویدئویی نشست فرسودگی شغلی در پزشکان (۲) [بخش سوم: پنل گفتگو]

📽 بخش اول، بخش دوم، اسپانسر
چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ (نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت) | پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸

🎙 فایل صوتی این بخش

#فرسودگی_پزشکان
#فرسودگی_شغلی
#فرسودگی_شغلی_پزشکان

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

🎙 فایل #صوتی نشست فرسودگی شغلی در پزشکان (۲) [بخش سوم: پنل گفتگو]

🎙 بخش اول، بخش دوم، اسپانسر

چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ (نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت) | پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸

📽 فایل ویدئویی این بخش

#فرسودگی_پزشکان
#فرسودگی_شغلی
#فرسودگی_شغلی_پزشکان

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

📽 فایل #ویدئویی نشست فرسودگی شغلی در پزشکان (۲) [بخش اسپانسر: بیمه عمر مانده بدهکار]

📽 بخش اول، بخش دوم، بخش سوم

چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ (نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت) | پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸

اسپانسر: مهندس میرکیا میروهابی (نمایندگی بیمه ایران/ استان گیلان، کد ۷۰۸۳)

#فرسودگی_پزشکان
#فرسودگی_شغلی
#فرسودگی_شغلی_پزشکان

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

🔰 مولانا در جهانی دیگر

🔶 با حضور: دکتر علیرضا نیکویی | دکتر محمدکاظم یوسف‌پور

📍۷۴۵ سال از مرگ مولانا می‌گذرد و او هنوز، در روزگاری که بسیار دگرگون شده، مخاطب بسیار دارد. اما این شاعر عارف و دیندار برای آن دسته از امروزیان که خارج از حوزه عرفان و دین می‌زیند، چه دارد؟ کدام وجه از جهان چندوجهی و لایه‌لایه مولانا برای این گروه از مخاطبان هنوز سودمند و جذاب می‌نماید؟

🔻🔻🔻🔻🔻
🕔 پنجشنبه | ۲۰ تیر |ساعت ١۹
🔷 رشت، ساغریسازان، روبه‌روی کوچه بلورچیان، بن‌بست سمیعی، خانه فرهنگ گیلان
🔻🔻🔻🔻🔻
🔴 ورود برای عموم آزاد است.

@kfgil

🔸فرسودگی شغلی در پزشکان (۲)

🔸فایل‌های #صوتی و #تصویری چهارمین گفتگوی سیمرغ

▫️چهارمین نشست #گفتگوی_سیمرغ، از مجموعه نشست‌های مشترک ماهنامه پزشکان گیل و کلینیک دیابت سیمرغ رشت، صبح پنج‌شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸ در این کلینیک برگزار شد.

▫️در این نشست که در ادامه مباحث نشست پیشین به «فرسودگی شغلی در پزشکان» اختصاص داشت، نخستین سخنران دکتر جمید اخوین، رییس اسبق انجمن پزشکان عمومی و عضو چند دوره اخیر هیات مدیره نظام پزشکی رشت بود که با بررسی تاریخی مفاهیم کار، حرفه و پیشه و اشاره به مفهوم رضایت شغلی، به تعریف و نشانه‌های #فرسودگی_شغلی و عوامل ایجاد و تشدید آن پرداخت.

▫️در ادامه دکتر علی پیرنیا، استاد برجسته روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، فرسودگی شغلی را از دیدگاه روانشناختی مورد بررسی قرار داد و با تکیه بر تجربیات شخصی و منابع علمی، تعریف، تشخیص‌های افتراقی و علایم آن را برشمرد و به راه‌های رویارویی و برخورد با #فرسودگی_پزشکان در دو سطح شخصی و صنفی (سیاستگذاری پزشکی) اشاره کرد.

▫️بخش دوم نشست به‌صورت پرسش و پاسخ و گفت‌وگو به ارایه نظرات میهمانان اختصاص داشت که با مشارکت فعال و استقبال همه حاضران از جمله استادان پیش‌کسوت دکتر ابوالقاسم پیروزی، دکتر ولی دژآباد و دکتر عبدالرحیم کوشا حدود یک ساعت بیش از زمان اعلام‌شده به طول انجامید.

▫️حامی مالی چهارمین نشست از سلسله نشست‌های «گفتگوی سیمرغ» که با رویکردی فراگیر و بین‌رشته‌ای در حوزه‌های متنوع علمی، صنفی، فرهنگی و حقوقی پزشکی ادامه خواهد یافت، مهندس میرکیا میروهابی (نمایندگی بیمه ایران/ استان گیلان، کد ۷۰۸۳) بود.

▫️در صورتی که تمایل به حضور در این نشست‌ها (به‌عنوان میهمان یا حامی مالی) دارید، لطفاً برای آی‌دی زیر پیام بگذارید:
@PezeshkanG

〰️〰️〰️

🎙📽 گزارش و فایل‌های صوتی و ویدئویی نشست پیشین

📽 فایل‌های ویدئویی این نشست: بخش نخست، بخش دوم، بخش سوم، بخش اسپانسر

🎙 فایل‌های صوتی این نشست: بخش اول، بخش دوم، بخش سوم

✍️ متن خبر و عکس‌ها در سایت پزشکان گیل

📸 تصاویر این نشست (بخش اول) | مهراب جوزی

📸 تصاویر این نشست (بخش دوم)

〰️〰️〰️

مطالب مرتبط با #فرسودگی_شغلی_پزشکان در کانال تلگرامی ‍پزشکان گیل:

🔹چرا پزشکان سخت‌تر از همیشه کار می‌کنند؟

🔹فناوری و فرسودگی پزشکان

🔹موفقیت نظام سلامت در گرو رفع معضل فرسودگی پزشکان

🔹فرسودگی شغلی یعنی چه؟

🔹فرسودگی شغلی در میان پزشکان

🔹فرسودگی یک وضعیت مرتبط با شغل است، نه یک بیماری و نه حتی یک تشخیص پزشکی!

🔹مقایسه فرسودگی پزشکان در ۶ کشور

〰️〰️〰️

کانال آموزشی دیابت سیمرغ

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

🔹اندر لذتِ لذت بردن!

🔹دکتر امید زرگری

▫️از سال‌های دانشجویی این عادت برای‌مان ایجاد شد که پس از خواندن هر کتاب، چند جمله از آن را جایی یادداشت کنیم (لابد برای به‌کار بردن در وقت مقتضی و تحت‌تاثیر قرار دادن دیگران). بسیاری از این یادداشت‌ها را گم کردیم. آن‌هایی هم که به‌جا ماندند، اغلب دیگر به‌نظرمان فاقد ارزش هستند. چندی پیش دوستی کتابی به ما هدیه داد با عنوان «هر بار که معنی زندگی را فهمیدم، عوضش کردند». نویسنده این کتاب، دانیل مارتین کلاین، ظاهراً به همین عادت ما دچار بوده، با این تفاوت «جزیی!» که پشتکار بیشتری داشته و البته فلسفه هم خوانده است! ایشان در این کتاب، در پی هر جمله از فیلسوف یا نویسنده‌ای نامی، برداشت شخصی خود را نوشته و شرح داده است.
اخیراً در گفت‌وگو با دوستان، غیر از صحبت های معمول پیرامون اوضاع خراب اقتصادی و وضع مملکت و غیره، گاه بحث به مفاهیمی چون خدا، عشق، اخلاق و... و گاه به‌طور کلی به معنای زندگی می‌کشد. آن‌چه در ذهن ما از این بحث‌ها به‌جا مانده و در پی می‌آید، بی‌آن‌که قصدی در کار باشد بسیار شبیه خلاصه‌ای از کتاب فوق‌الذکر است:
این‌طور که از ظواهر امور پیداست، طرفداران حواله دادن «زندگی کردن» به آن دنیا (به‌عبارتی زندگی کردن پس از مردن!) هر روز کمتر می‌شوند. این روز‌ها عباراتی همچون زندگی کوتاه است، باید دم را غنیمت شمرد، استفاده حداکثری از فرصت موجود و غیره همراه با چاشنی اشعاری از خیام و حافظ بیش از پیش به گوش می‌رسد. اما وقتی می‌پرسیم غنیمت بشمریم و چه بکنیم؟! اغلب پاسخ واضحی نمی‌شنویم. آن‌چه بیش از همه توصیه می‌شود این است که می‌باید لذت برد. اما از چه؟ چگونه؟ چقدر؟ (و شاید مهم‌تر از این‌ها پرسشی که در پایان خواهم آورد.)

📌لذت‌گرایی محافظه‌کارانه
قدر حال را دانستن و از آن نهایت استفاده را بردن، هنر می‌خواهد. اما حتی اگر آن‌قدر هنرمند باشید که خود را درگیر گذشته و آینده نکنید، باز هم تضمینی وجود ندارد که شاد باشید!
اپیکور می‌گوید «لذت چیزی را که در اختیار داری با میل یافتن به چیزی که نداری ضایع نکن». درست است که این به همان معنی دم را دریافتن و لذت بردن از حال است و این‌که اشتیاق (طمع) برای تصاحب چیزی که در اختیار نداریم، لذت حال را زایل می‌کند؛ اما با این حال به‌نظر ما در عمل امکان‌پذیر نیست. زیادی ساده‌انگارانه است: خواهان شادی هستید؟ هر گونه خواسته را کنار بگذارید و با آن‌چه هم‌اکنون دارید (یا در واقع ندارید!) حال کنید. پند اپیکور شبیه پندهای مادرانه است. به بیانی دیگر، لذت‌گرایی اپیکوری بسیار محافظه‌کارانه و انفعالی است. حال کردن با «حال» فقط در تئوری قابل اجراست. ما آدم جاه‌طلبی نیستیم اما به‌نظر ما نمی‌شود برای مدت طولانی از آن‌چه در اختیار داریم لذت برد. دیر یا زود کسل‌کننده و ملال‌آور خواهد شد.

📌لذت‌گرایی تام و نامشروط
آریستیپوس که مقدم بر اپیکور بوده، در لذت‌گرایی هم از او پیش‌تر بوده است. او اساساً هدف غایی زندگی را لذت بردن دانسته و طرفدار لذت بردن بدون شرط و محدودیت است، حتی اگر به قیمت رنج دیگری تمام شود. ما خیلی اهلش نیستیم! قدیس هم نیستیم اما رنج دیگران به‌ندرت برای ما چیز لذت‌بخشی بوده است.

ادامه در 👇👇👇

ادامه از 👆👆👆

📌لذت‌گرایی بدبینانه
«زندگی پاندولی است در نوسان بین رنج و ملال.»
این گفته آرتور شوپنهاور از جملات محبوب ماست! کیارستمی فقید خودمان همین جمله را به‌گونه‌ای سینمایی‌تر بیان کرده است: «در زندگی دو تراژدی وجود دارد: اول این که امیال‌مان برآورده نشود، دوم این که امیال‌مان برآورده شود.»
خلاصه این‌که یا به آن‌چه می‌خواهیم نمی‌رسیم که در این صورت نتیجه‌اش رنج است یا به آن‌چه می‌خواهیم می‌رسیم که حاصلش ملال است. ما ملال را بر رنج ترجیح می‌دهیم! از دید ما، ملال با افسردگی تفاوت‌های کوچکی دارد که توضیح‌دادنی نیست. شاید بتوان گفت که ملال فقدان معناست و افسردگی فقدان شادی. به‌عبارتی دیگر ملال جنبه فلسفی افسردگی است. از این رو ملال از افسردگی جانکاه‌تر است. این هم از عجایب است که با وجودی که روزها ملال‌انگیزند و به‌کندی می‌گذرند، سال‌ها به‌سرعت سپری می‌شوند.
اگر ملال ناشی از فقدان معنا باشد، چاره آن چیست؟ کامو می‌گوید «اگر در جستجوی معنای زندگی باشید، هرگز زندگی نخواهید کرد». ظاهراً از هر طرف که می‌رویم به بن‌بست می‌رسیم! توماس مان پاسخ را در تغییر مکرر عادات می‌داند (که خود موجب مرض است!). به نظر ما، معنای زندگی در بی معنا بودن آن است. علم به بی معنایی و پذیرفتن آن، تا حدی به آن معنا می‌دهد. در گام بعد، یگانه راه کاستن از فقدان معنا، خلق کردن است. اگر توافق هست که میبایست از زندگی لذت برد، این لذت گرایی می‌بایست همراه و متاثر از خلق کردن باشد. از سویی دیگر، بر این باوریم که نقشه کشیدن برای دستیابی به برخی اهداف، حاصلی جز بازماندن از رسیدن به آن اهداف ندارد! تلاش برای کسب لذت، اغلب خود نافی لذت بردن است. بقول سورن کیرکگارد (نقل به مضمون): بسیاری از ما آنچنان یک نفس و پرشتاب بدنبال لذت هستیم که از آن عبور می‌کنیم.

📌پرسش نهایی
این‌طور که مشخص است، اصحاب فلسفه و اندیشه در مورد بایستگی لذت بردن متفق‌القول‌اند اما در مورد چگونه لذت بردن اتفاق نظر ندارند. اما پرسش نهایی: اصلاً چرا لذت ببریم؟! فکر می‌کنیم لزوم لذت بردن آن‌قدر بدیهی به‌نظر می‌رسیده که کسی خود را زیاد درگیر پاسخ دادن به این پرسش نکرده است. اما حقیقتاً برای ما پاسخ هنوز چندان هم بدیهی و روشن نیست. اگر هدف از زندگی لذت بردن است، هدف از لذت بردن چیست؟ انتقام گرفتن از زندگی؟ لذت ببریم چون کار بهتری وجود ندارد؟ لذت ببریم چون تنها راه رضایتمندی از زندگی است؟ نقطه مقابل لذت چیست؟ رنج یا پرهیزگاری؟ یا هیچ‌کدام؟!

📌پاسخ نهایی (؟!)
“Melancholy is the happiness of being sad”.
Victor Hugo
«سودازدگی خوشیِ اندوهگین بودن است.»
ویکتور هوگو

متن کامل در سایت پزشکان گیل

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

با حضور دکتر علیرضا نیکویی برگزار شد
آن‌چه مولانا برای جهان دیگرگون‌شده امروز دارد
@kfgil👇
روابط ‌عمومی خانه فرهنگ گیلان: نشست «مولانا در جهانی دیگر» با استقبال قابل توجه علاقه‌مندان این شاعر بزرگ ایرانی و سخنرانی دکتر علیرضا نیکویی، استاد برجسته ادبیات دانشگاه گیلان، عصر پنج‌شنبه ۲۰ تیرماه در خانه فرهنگ گیلان برگزار شد.
در این نشست ابتدا دکتر مسعود جوزی، مدیر مسوول خانه فرهنگ گیلان، با اشاره به اقبال گسترده به مولانا در جهان دیگرگون‌شده امروز، این پرسش را مطرح کرد که خواندن آثار مولانا، به‌عنوان عارف دینداری که هشت قرن پیش می‌زیسته است، برای آن دسته از مخاطبان او که ممکن است نه به دین و نه عرفان دلبستگی داشته باشند، چه سودمندی و جذابیتی می‌تواند داشته باشد.
دکتر نیکویی در پاسخ به این پرسش، با ذکر مقدمه‌ای در باب چگونگی خوانش متون کلاسیک، بسیاری از پیش‌فرض‌ها درباره جهان مولانا را ناشی از خوب و کامل خوانده نشدن آثار او دانست و با استناد به شواهدی به‌ویژه از مثنوی، به‌تفصیل درباره نسبت‌هایی چون جبرگرایی و مطلق‌گرایی مولانا، ضدیت او با فلسفه و... سخن گفت و به تشریح میراث مولانا برای مخاطبان امروز پرداخت.
نسخه‌ صوتی این نشست به‌زودی از طریق شبکه‌های ارتباط مجازی خانه فرهنگ گیلان در اختیار علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت.

🔻🔻🔻🔻🔻
گزارش تصویری
عکاس: ایلیا میرزانژاد
👇👇👇👇👇

🔰 تهرانی‌سازی شمال

🔶 با حضور: دکتر حسن محدثی/ جامعه‌شناس | دکتر امیر حبیب‌دوست/ دکترای اقتصاد، پژوهشگر حوزه‌های اقتصاد و مهاجرت

📍در سال‌های اخیر بسیاری از هموطنان غیرگیلانی با خریداری خانه یا زمین در گیلان (با یا بدون تغییر کاربری) این استان را به‌عنوان موطن دایم یا موقت خود برگزیده‌اند. این امر چه تاثیرات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و... در پی خواهد داشت؟

🔻🔻🔻🔻🔻
🕖 پنجشنبه | ۲۷ تیر |ساعت ١۹
🔷 رشت، ساغریسازان، روبه‌روی کوچه بلورچیان، بن‌بست سمیعی، خانه فرهنگ گیلان
🔻🔻🔻🔻🔻
🔴 ورود برای عموم آزاد است.

@kfgil

🔹چیزی را می‌بینیم که می‌خواهیم ببینیم

🔹دکتر استفانی دلئون

🔹ترجمه: دکتر بابک عزیز افشاری

🔸برنده دیپلم افتخار از مجموعه مقالات #مسابقه نویسندگی پزشکی ۲۰۱۸ ایالات متحده (تجربه‌‌ای که از من پزشک بهتری ساخت)

▪️دکتر دلئون (Stephanie DeLeon, MD) پزشک متخصص کودکان در اُکلاهوما است.

▫️- برای شما مهم نیست زنده بماند یا بمیرد، مگر نه؟

کلمات مادربزرگش مرا شگفت‌زده کرد، نه به این دلیل که بر سر اقدامات بعدی توافق نداشتیم، بلکه چون به مرگ نوه او حتی فکر هم نکرده بودم.

نوه او یک دختر نوجوان بود که به اعتقاد من با تشنج غیرصرعی و علایم عصبی عملکردی (فونکسیونل) بستری شده بود. روال کار در این قبیل موارد پونکسیون کمر ]کشیدن مایع نخاعی[ است که به درخواست خانواده باید تحت بیهوشی کامل انجام می‌شد. تحت فشار بودیم. من مایل نبودم خطر بیشتری بیمار را تهدید کند و خانواده نمی‌خواست او درد بیشتری تحمل کند. حتی از مطرح کردن پونکسیون پشیمان شدم.

پیشنهاد من برای تجویز داروی آرامبخش رد شد و حال پس از درخواست مادربزرگ از من برای ترک اتاق، در راهرو ایستاده بودیم. این سطح از عدم‌ توافق، برای من، به‌عنوان یک استاد نسبتاً تازه‌وارد، تازگی داشت. در آن لحظه کلافگی من از دست آن بیمار و خانواده‌اش حد نداشت.

می‌دانم که همواره تلاش در برقراری ارتباط احساسی با این بیماران دارم، شاید بیشتر به این دلیل که نمی‌توانم علت بیماری آنان را کاملاً بفهمم و درمان کنم. این باعث می‌شود در تعاملات خود با این بیماران و خانواده آنان دقت بیشتری به خرج دهم و به همین دلیل در آن لحظه خاص، بیش ‌از‌ پیش احساس شکست می‌کردم.

به‌یاد دارم که سعی می‌کردم با زبان بدن و لحن صدا، حس واقعی خود را مخفی کنم. آن بیمار برایم مهم بود. برایم مهم بود که او با تشخیص کنار آمد و در بحث درباره نحوه درمان و فواید و خطرات احتمالی اقدامات مختلف مشارکت داشت.

ولی موضوع زنده ماندن یا مرگ، ربطی به بحث ما نداشت. وقتی مادربزرگ او، آن سوال را از من پرسید، نتوانستم ادامه دهم. ایستاده بودم (احتمالاً دست‌ به‌ سینه، چون وقتی خلع سلاح می‌شوم، نمی‌توانم احساس خود را مخفی کنم.)
در سکوت به مادربزرگ خیره شده بودم و نگرانی او را می‌دیدم. واقعاً تصور می‌کرد نوه‌اش دارد می‌میرد و این‌که من احساس او را درک نمی‌کنم. و این واقعیت، با وجود همه کلافه بودنم، کافی بود تا وضعیت عوض شود و حس کنم اولین بار است که نوه او را واقعاً می‌بینم.

او بیشتر از شرح‌حالی بود که دستیارانم آن روز صبح به من ارایه کرده بودند. چیرلیدری که همیشه در راس هرم بود، تا ‌این‌که یک روز نتوانست به‌حد کافی خوب باشد. دانش‌آموزی با معدل ممتاز که همیشه می‌خواست پیشتاز باشد و بتواند برای کالج بورس تحصیلی بگیرد. دختر نوجوانی که دلش می‌خواست توجه دوست پسر خود را جلب کند. زن خیلی جوانی که برای همه اعضای خانوده احساس مسوولیت می‌کرد، چون مادر خودش اعتیاد را به بچه‌هایش ترجیح داده بود.

در دانشکده پزشکی به ما یاد می‌دهند بیماری را ببینیم. ما علایم و نشانه‌ها را مرور می‌کنیم، آن‌ها را در کنار برخی نکات شرح‌حال می‌گذاریم و به یک تشخیص می‌رسیم. ما یاد می‌گیریم علاوه بر آن بیماری‌ها، با آدم‌ها و زندگی‌ها کنار بیاییم. شاید برخی از ما بتوانیم به‌راحتی با همه این‌ها کنار بیاییم. برای بقیه ما، دیدن بیماران، زندگی‌ها و افراد، فرای بیماری‌هایی که درمان می‌کنیم، مشکل است. چون- رک بگویم- تمرکز بر بیماری و درمان راحت‌تر است.

کار بسیار سخت‌تر این است که خود را به اعماق آب‌های گل‌آلودی بسپاریم که زندگی بیماران ما هستند. ولی تنها با پذیرش این خطر است که می‌توانیم پیوندهایی را برقرار کنیم که از ما پزشکان بزرگ می‌سازد.

وقتی آن روز ساکت شدم، فرصتی برای یک مکالمه دیگر فراهم شد. آن مکالمه باعث شد پونکسیون کمری بدون بیهوشی انجام شود. و در نهایت، خانواده بسیار راحت‌تر با تشخیص کنار آمد.

هرگز نخواهم فهمید انجام همه آزمایش‌های لازم باعث شد رفتار خانواده او تغییر کند یا علت آن، شروع یک مکالمه متفاوت بود. همیشه برای این‌که می‌توانم با بیمارانم و خانواده آنان رابطه موفق برقرار کنم به خود می‌بالم و فکر می‌کنم برقراری ارتباط نقطه قوت من است.

ولی وقتی با یک موقعیت چالشی برخورد می‌کنم، به‌جای تمرکز بر زبان بدن و لحن صدایم، بر این نکته تمرکز می‌کنم که بیمارم را واقعاً ببینم. و دیدن بیمار هرگز باعث نشده اشتباه کنم.

🔸این مقاله و سایر مقالات مسابقه نویسندگی پزشکی ۲۰۱۸ در سایت پزشکان گیل

منابع: ۱ و ۲

مقالات مسابقه نویسندگی پزشکی ۲۰۱۵

مقالات مسابقه نویسندگی پزشکی ۲۰۱۶

مقالات مسابقه نویسندگی پزشکی ۲۰۱۷

کانال تلگرامی پزشکان گیل

برای ما بنویسید

▪️تسلیت

▫️متاسفانه در روزهای اخیر همکاران ارجمند، دکتر حمیدرضا ناصح، متخصص ارولوژی، در غم درگذشت مادر؛ و دکتر علی محمدزاده، متخصص بیهوشی، در فقدان پدر سوگوار شدند.

▪️با عرض تسلیت به این دوستان عزیز، برای‌ درگذشتگان آرامش ابدی و برای بازماندگان شکیبایی و تندرستی آرزومندیم.

▫️پزشکان گیل

🔰 مولانا در جهانی دیگر

📍۷۴۵ سال از مرگ مولانا می‌گذرد و او هنوز، در روزگاری که بسیار دگرگون شده، مخاطب بسیار دارد. اما این شاعر عارف و دیندار برای آن دسته از امروزیان که خارج از حوزه عرفان و دین می‌زیند، چه دارد؟ کدام وجه از جهان چندوجهی و لایه‌لایه مولانا برای این گروه از مخاطبان هنوز سودمند و جذاب می‌نماید؟

🎤 #سخنرانی دکتر علیرضا نیکویی

🕖 ۲۰ تیر ۹۸ | رشت | خانه فرهنگ گیلان

@kfgil