هزار شعر در من زندانیست
واژه ها تشنه ی دیدارند
کاش کلمه ها، دوباره شبی، شورشی کنند
این سینه پر از حرف است

#روز_به

@Osyannn

کشیش:
چرا فکر می‌کنی که ما توی کلیسا در مورد چیزهای بی‌ارزش صحبت می‌کنیم؟

- چون شما خودتون رو به عنوان چوپان گله ما جا زدید. و به گوسفنداتون اجازه می‌دید که در فقر و فلاکت زندگی کنند.

و اگه اونها بخوان تلاش کنن که خودشونو نجات بدن، با گفتن این که: "این رنجیه از طرف خدا" آرومشون می‌کنید.
گوسفند به تمام معنا!!



#جان_فورد

@pendareNic

#ویدئو

#وایکینگ‌ها

مسیر زندگی و مرگمو خودم طراحی کردم!
خودم...
نه تو نه خدایان...
خود خودم!
@PendareNic

ای عشق؛
ای مرگ،
ای تار و پودِ بودن:
پشتِ شالِ شیریِ کهکشانت
دردی را ربوده ای و برآنی،
لذتی زآن به هر کس ندهی
دچارم کن،
خالی از رنجم!!!

#روز_به

@Osyannn

وقتی مردم در تشویشِ روزمرگی تصور می‌کنند پاسخ‌ها را می‌دانند، باید با آنها بیشتر مهربانی کرد.
مهربان بودن ساده و دشوار است

❞وقتی انسان ببری را بکشد، نامش را تمرین مردانگی میگذارند.
ولی وقتی ببری انسان را بدرد نام اینکار را توحش و آدمخواری می‌نهند، تفاوت جنایت و عدالت هم در قاموس بشر از این بیشتر نیست!❝

#جرج_برنارد_شاو

@PendareNic

بر پهنه ی آبی، بی محابا بال گشوده ام
شاید شش هام،
خورشید نوشید و بال هام،
آب.
غرق شوم یا خاکستر
چ فرقی میکند؟
پرواز خواهم کرد !

#روز_به

@Osyannn

هر مذهبی که وعده‌ی برآورده ساختن آرزوهای انسان را می‌دهد، تنها پناهگاه ترسوهاست و زیبنده‌ی انسان واقعی نیست!

آیا راه مسیح، راهی بود که به رستگاری انسان می‌‌انجامید؟
یا فقط قصه‌ی پریانی خوب پرداخته شده ،که با زیرکی و مهارت بسیار وعده‌ی بهشت و جاودانگی را می‌دهد؛

تا مومنان هیچ درنیابند که این بهشت چیزی به جز بازتاب عطش ما نیست..

زیرا پس از مرگ است که می‌توانیم در این باره مطمئن باشیم و هیچ کس از سرزمین مردگان بازنگشته است تا این را به ما بگوید.

#نیکوس_کازانتزاکیس
#گزارش_به_خاک_یونان

جذبه یی گیرا،
نگاهی دائم،
زاغمان را چوب میزند!

زمان چون زمزه ایی در گوش هستی
خاطراتمان را پیش و پس میبرد

درختان چون دوشیزگانی هوس آلود
می رویند و می میرند
می رویند و‌ می میرند

ذاتِ بودنمان فهمِ تکراریست ابدی
تا پرده از باکره ی تاریکی بدریم!
نور را آغوش گیریم،
در خلأ هیچ شویم و
تمام!

چ شوم سرنوشتیست گر سرانجام، خورشید به حجله مان نیاید
چ شوم سرنوشتیست گر پر تکرار، متولد شویم و آتشِ دانش و عشق همزادمان نباشد...

#روز_به

@Osyannn

خستگی روح من عمیق تر از هزاران بار تکرار ؛
زمان لِه میشود زیر چکشِ غم
قلم نمیکشد بار رخوت روزگار
خدایان بی ملاحظه اند،
رخصت آسایش نمی دهند
شیره ی استخوان هامان را شراب کرده ز مستی اش میهمانیِ خلق گرفته اند
ولی اما من؛
روزی پرواز خواهم کرد،
پرواز تا بالای نگاه خدای خود،
تا جایی که دیگر هیچ
هیچ
هیچ چیزی مرا در برش نگیرد،
جاییکه تمام هستی زیر پلکهایم
لیز بخورد
پیچ و تاب برود
کج و ماوج بشود،
و من از فرط نشئگی دماغ غرورم را بخوارانم
لب خیس کنم و زمزه ی عشق و نور بخوانم
مگر‌ مهربانی چ بهایی دارد که این دریوزگان
کاسه ی خون آلود به کف گرفته اند و نان عشق از قلب من و تو به یغما میبرند؟!
با نیم نگاهی به امید
میشود بیرون ز تن
میشود بیرون ز ذهن
میشود به پهنای نبودن
زندگی کرد!
وقتی نقشه ای نباشد رفیق
باختی هم در کار نیست...

#روز_به

@Osyannn

درون من هر صبح، بهاری شِگفت میشکُفد
هر غروب، پاییزی فرو می ریزد
و هر شب، شیدایی متولد میشود

#روز_به

@Osyannn

در بندر متروک هنوز آبی هست که خود را به بارانداز بزند. در جنگل تاریک ساکت هنوز برگی هست که فرو بیفتد. زیر قاب صیقلی سقف، موریانه‌ای هست که چوب را بجود. هیچ‌ چیز، هیچ‌ گاه آرام نیست، مگر برای احمق‌ ها.


📚 #کتاب
#بنال_وطن
#آلن‌‌_پیتون
ترجمه: #سیمین_دانشور
@PendareNic

دزدهای کوچک قربانیان فقرند
و دزدی‌های بزرگ‌ ریشه‌های فقر ،
عدالت حقیقی
در حذف ریشه‌های فقر است
نه به زنجیرکشیدن قربانیان فقر ...

«#داستایفسکی»

@PendareNic

دنیای من دنیایی سیاه و سپید و مه آلود است؛
ابعاد لطیفی که نور، خرامان خرامان میان بازوانش میلغزد و شور و شهوت می آفریند
صداهایی بم در پس گلوی هر جنبده ای میلولد
حرکات جانوارن کم و پر تکرارند
غم و شادی دور از هم و گاهی برای هم دست تکان میدهند
چشم ها به درون چرخیده
هر کس در سرزمین تهی و خشک تن خویش قدم میزند
دست ها شاعرانه روی ریتم زمزمه ای خواب آلود می رقصند
پاها را کفش دلتنگی میزند
ولی قلبها گشاده و در پروازند
سیاهی و سپیدی هر دم عشق بازی میکنند
و
زمین آبستن زندگیِ خاکستریست!

#روز_به

@Osyannn

قرار بود با سواد شویم...
یک عمر صبح زود بیدار شدیم و لباس فرم پوشیدیم. صبحانه خورده و نخورده، خواب و بیدار، خوشحال و ناراحت، با ذوق یا به زور، راه افتادیم به سمت مدرسه...
قرار بود با سواد شویم...
روی نیمکت نشستیم، صدای حرکت گچ روی تخته‌ی سبز رنگی که می‌گفتند سیاه است را شنیدیم، با زنگ تفریح نفس راحت کشیدیم و زنگ آخر که می‌خورد مثل پرنده که درِ قفسش باز می‌شود از خوشحالی پرواز کردیم...
قرار بود با سواد شویم...
بند دوم انگشت اشاره‌مان را زیر فشار قلم له کردیم و مشق نوشتیم،‌ به ما دیکته گفتند تا درست بنویسیم...
گفتند از روی غلط‌هایت بنویس تا یاد بگیری، ما نوشتیم و یاد گرفتیم...
قرار بود با سواد شویم...
از شعر، از گذشته‌های دور، از مناطق حاصل خیز، از جامعه، از فیثاغورث، از قانون جاذبه، از جدول مندلیف گفتند، تا ما همه چیز را یاد بگیریم...
استرس و نگرانی... شب بیداری و تارک دنیا شدن. کنکور شوخی نداشت، باید دانشجو می‌شدیم.
قرار بود با سواد شویم...
دانشگاه، جزوه، کتاب، امتحان و نمره... تمام شد. تبریک حالا ما دیگر با سواد شدیم
فقط می‌خواهم چند سوال بپرسم...
ما چقدر سواد رفتار اجتماعی داریم؟
ما چقدر سواد فرهنگی داریم؟
ما چقدر سواد رابطه داریم؟
ما چقدر سواد دوست داشتن داریم؟
ما چقدر سواد انسانیت داریم؟
ما چقدر سواد زندگی داریم؟
قرار بود با سواد شویم...

#حسین_حائریان

@PendareNic

#25اردیبهشت بزرگداشت حکیم
ابوالقاسم #فردوسی گرامی♥️

@PendareNic

کسی که همیشه تلخه
کسی که بیشتر وقتا تلخه
وقتی یه لبخند کوچیک میزنه
چقدر زیباتر میشه!

#روز_به

@Osyannn

زیستن گستره ی بی معنی از تجربه هاست
تجربه هایی که ازآن تو نیست
تجربه هایی که فقط تورو تجزیه میکنن
اونم نه به سود تو
برای اونی که تورو ناخواسته ساخته و دچار جنون فهمیدنه

#روز_به

۰۱/۰۴/۰۶

@Osyannn

حیوانات اینجا هستند
با ما❤️
نه برای ما❌

روز کشتار حیوانات و خونریزی عید نیست
روز مرگ و خفت انسانیت است

@Osyannn