برخیز! چیزی برای از دست دادن نیست جز زنجیرهایمان!

"طبقه مرفه در حال رقصیدن در یک رقص جمعی با لباس های گران قیمت و شیک هستند. آرمان ها و سلیقه های فرهنگی عقب مانده آنها با دو نسخه بزرگ از مجسمه های عتیقه معروف به ترتیب نمادی از زیبایی ایده آل مردانه و زنانه است.
دنیای فانتزی که آنها از آن لذت می‌برند، تنها دنیای واقعی، تیره و زیرزمینی کار را می‌پوشاند که ثروت آن‌ها را ممکن می‌سازد.

در این تصویر قدرتمند، سقف/کف شکسته نشان دهنده دعوتی به انقلاب سوسیالیستی است..."


🚩 پیش به سوی سازماندهی هسته های سرخ مقاومت سراسری


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان

https://t.me/+m8Vj54WYzBAwZGQx

#پاریس اول_ماه_می #روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی #مبارزه_ادامه_دارد


🚩 پیش به سوی سازماندهی هسته های سرخ مقاومت سراسری


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان

https://t.me/+m8Vj54WYzBAwZGQx

#ترکیه ازمیر ، اول_ماه_می #روز_جهانی_کارگر
#مبارزه_طبقاتی #مبارزه_ادامه_دارد


🚩 پیش به سوی سازماندهی هسته های سرخ مقاومت سراسری


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان

https://t.me/+m8Vj54WYzBAwZGQx

خودکشی بيش از هر چيز امری اجتماعی است. در فردی‏ترين شکل خود حتا هنوز امری اجتماعی است. اعتراضی ويرانگر و تکان‏دهنده است به نظم مسلط. همان نظم مسلطی که «زندگی» را برمی‏سازد. خودکشی تحقير زندگی ساخته‏ی نظم مسلط است در مقابل همه. نابودی خود برای تن ندادن به قواعد بازی ديگری بزرگ.

#کارل_مارکس


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان


https://t.me/+BE_e2I1ZP6oyZTZh

هر شیوه توزیع وسایل مصرفی، خود حاصل نحوه توزیع در شرایط تولیدی است و این شیوه توزیع خود وجه مشخص شیوه تولیدی جامعه است.
برای مثال؛ بنیاد نظام سرمایه داری بر این پایه استوار است که شرایط مادی تولید بشکل زمین و سرمایه در تملک غیر کارگران قرار داشته باشد ، در حالیکه توده ها تنها مالک شرایط انسانی تولیدی، یا به عبارت دیگر نیروی کار باشند.
از این شیوه توزیع عناصر گوناگون تولید ، خود به خود شیوه توزیع فعلی وسایل مصرفی حاصل می آید.

در مقابل ،اگر شرایط مادی تولید در مالکیت اشتراکی خود کارگران قرار داشت ، آنگاه برای توزیع وسایل مصرفی نیز شیوه های متفاوت پدیدار می شد ، سوسیالیسم مبتذل ( و همینطور بخشی از پیروان دمکراسی ) به سیاق اقتصاددانان بورژوازی ، شیوه توزیع رامستقل از شیوه تولید مورد تامل و بررسی قرار می دهند ، و در نتیجه ، شیوه توزیع را محور اصلی سوسیالیسم قلمداد می کنند.

نقد برنامه گوتا
#کارل_مارکس


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان


https://t.me/+BE_e2I1ZP6oyZTZh

#حافظه_تاریخی

🔴 اقدامات ضدکارگری رژیم پهلوی - ۱

‏سرکوب اعتصاب کارگران کارخانه شهناز اصفهان

‏رژیم شاه، در پاسخ به مطالبات کارگران، ۱۸ کارگر را تبعید کرد، عده‌ای را به زندان فرستاد، بیش از ۸۰ کارگر را اخراج کرد و بسیاری دیگر را در محیط کارخانه به چوب بست و تنبیه بدنی کرد!
در روز ۱۵ آبان ۱۳۳۸، کارگران کارخانه در اعتراض به عدم اجرای قانون کار و مشکلات معیشتی و دستمزد نابرابر زنان و مردان دست به اعتصاب زدند.
‏صاحبان کارخانه از ساواک و نیروهای انتظامی کمک خواستند. ماشین قهر پلیسی رژیم شاه وارد میدان شد.
آنها بسیار سریع همه فعالین کارگری را بازداشت کردند. ۱۸ کارگر را به رفسنجان تبعید نمودند. عده‌ای را به زندان انداختند. بیش از ۸۰ نفر را برای همیشه از کارخانه اخراج کردند. برخی کارگران را در محیط کارخانه به شکل‌های بسیار وحشیانه و قرون‌وسطایی به چوب بستند و تنبیه بدنی کردند!
رژیم شاه به سرعت فضای رعب و وحشت را در این کارخانه که شمار قابل توجهی از کارگرانش را زنان تشکیل می‌دادند، مستقر ساخت و خواسته‌های کارگران را اینگونه، با منطق سلاح و سرکوب پاسخ گفت.

‏کتاب تاریخ جنبش کارگری ایران، جلد اول | ناصر پایدار


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان


https://t.me/+BE_e2I1ZP6oyZTZh

📃بیانیه کانون نویسندگان ایران
در گرامی‌داشت روز جهانی کارگر

یکم مه، روز جهانی کارگر، از راه می‌رسد و در ایران پا به خیابان‌هایی می‌گذارد که این روزها، ویژه‌تر از همیشه، مملو از ماموران انتطامی و امنیتی است؛ صفی که بخشی از دستگاه تحمیل منویات حاکمیت به مردم است، از جمله تحمیل فقر و فلاکت. «روز کارگر» در ایران همواره این صف را در مقابل خود دیده است که چگونه تجمع کارگران را پراکنده و آن‌ها را زده و بسته و بازداشت کرده و نگذاشته است مراسم مستقل خود را برگزار کنند. و اگر مناسبت این روز از اعتراض همبسته‌‌ی کارگران شیکاگو و سرکوب شدید آن به دست پلیس سر برآورده است، کارگران ایران سال‌هاست که در مناسبت «روز کارگر» به‌سر می‌برند. آن‌ها هر روز برای بدیهی‌ترین حقوق خود دست به اعتراض زده‌اند، هر روز سرکوب شده‌اند و هر روز شکست‌ها و پیروزی‌های خود را شمرده‌اند. به این معنا در ایران هر روز، روز کارگر است. تا این وضعیت را دریابیم کافی است بدانیم امسال اولین اعتراض و اعتصاب کارگران در نخستین روز آن، اول فروردین، انجام گرفت: کارگران راه‌آهن خراسان به دلیل پرداخت نشدن حقوق و مزایای خود دست از کار کشیدند. در سال گذشته بیش از 1600 اعتصاب و اعتراض کارگری و صنفی ثبت شده و البته بسیاری‌شان همراه با یورش ماموران و ضرب و جرح و بازداشت اعتصابیان و معترضان بوده است. این حجم از تجمع و فریاد نشان‌گر غارت نیروی کار و وسعت بیدادی است که از سوی صاحبان قدرت و مکنت بر پرشمارترین و اساسی‌ترین طبقه‌ی جامعه تحمیل شده است.

هنگامی‌که دستمزدها در همدستی کارفرما و دولت چند برابر زیرِ خط فقر تعریف و تعیین و بخشی از همین حد هم صرف باج‌خواهی روزانه‌ی شرورِ مستِ تیغ برکفِ بازار می‌شود، این تعریف و تعیینِ سطح برخورداری از زندگی فقط برای کارگران نیست بلکه شامل همه‌ی کسانی می‌شود که از قدرت اقتصادی و سیاسی سهمی ندارند؛ فقط نان و مسکن و گوشت و پوشاک و میوه نیست که هردم بیش‌تر و بیش‌تر از سفره‌ی مردم کاسته و به رویای ذهن‌شان بدل می‌شود بلکه فرهنگ آن‌ها، از آموزش و کتاب و سینما و تئاتر و موسیقی و . . . نیز اسیر اثرات فقر می‌شود و آسیب می‌بیند. در این شرایط اعتلای فرهنگی که نه، ابتذال فرهنگی رخ می‌نماید.

این‌جاست که ما نویسندگان به کارگران و دیگر زحمتکشان گره می‌خوریم و به‌ هم مربوط می‌شویم. نویسندگان گذشته از این‌که خود فروشندگان نیروی کارند، و از این جنبه با کارگران هم‌سرنوشت، کنش‌گران عرصه‌ی فرهنگ جامعه نیز هستند. کمااین‌که کانون نویسندگان ایران یکی از هدف‌های بنیادین خود را اعتلای فرهنگی جامعه قرار داده است. پس فقر و فلاکتی که مانعی جدی در راه بهره‌مندی مردم از امکانات و فرصت‌های فرهنگی است باید مورد اعتراض نویسندگان قرار گیرد. حمایت از حقوق کارگران حمایت از رشد و برخورداری فرهنگیِ بیشینه‌ی مردم است. خاصه آن‌که کارگران ایران هم به‌طور عام، همانند کارگران دیگر کشورها، از نظام اقتصادی حاکم رنج می‌برند و هم به‌طور خاص از سیاست و ایدئولوژی حاکمان که اقتصاد را در چنبره‌ی خود ویران‌تر و زندگی مردم را محکوم به فقر روزافزون کرده است. حمایت نویسندگان فقط شامل جنبه‌های مادی منافع کارگران نیست بلکه خلاصی آن‌ها از سانسور و اختناق را نیز در بر می‌گیرد. و این جایی است که کارگران باید به حمایت از خواسته‌های مشخص نویسندگان، لغو هرگونه سانسور و تحقق آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا، برخیزند. برای آن‌که بتوانند تریبون‌های خاص خود را داشته باشند، برای آن‌که صدای خود را بی‌مانع و بدون هراس به گوش دیگران برسانند، برای داشتن تشکل‌های مستقل آزاد، برای ... لازم است مخالفت با سانسور و دفاع از آزادی بیان را به بخشی از خواسته‌های مستقیم خود تبدیل کنند.

کانون نویسندگان ایران ضمن شادباش روز جهانی کارگر از مطالبات و خواسته‎‌های کارگران حمایت می‌کند و خواستار آزادی همه‌‌ی کارگران زندانی و فعالان کارگری در بند از جمله کیوان مهتدی عضو کانون نویسندگان ایران است. یکم مه، برابر با 12 اردیبهشت، روز جهانی کارگر فرخنده باد.

کانون نویسندگان ایران

🚩 پیش به سوی سازماندهی هسته های سرخ مقاومت سراسری


#زنده_باد_مبارزه_مسلحانه_تنها_راه_رهایی


☭@partizan1917


پارتیزان گروهی است مارکسیست لنینیستی ،لینک گروه پارتیزان

https://t.me/+m8Vj54WYzBAwZGQx