БУ ФОНИЙ ДУНЁ

Биз келиб кетувчи тўгарак жаҳон,
На боши маълум на сўнги аён.
Ҳеч кимса ростини айтиб беролмас,
Биз қайдан келдигу кетармиз қаён.

Кекса ёш ҳаётга ҳар кимки етар,
Ҳаммаси изма-из бирма-бир ўтар.
Бу дунё ҳеч кимга қолмас абадий,
Кетдилар, кетамиз, келишар, кетар.

Келмоқ қўлда бўлса келмасдим бир дам,
Кетмоқ қўлда бўлса кетмас эдим ҳам.
Жуда соз бўларди бу ғамхонага,
Келмасам, турмасам, келиб кетмасам.

Афсуски йигитчилик мавсуми битди,
Кўклам ўтиб кетди, қиш келиб етди.
Ёшлик деб аталган у севинч қуши,
Билмадим қачонлар келдию кетди.

Умар Хайём.
t.me/otajonlar.

Афғонистоннинг "Тарона" гуруҳи она тилимизни мадҳ этувчи қўшиғи билан барчани Ўзбек тили байрами билан табриклайди. Тинглаб, ҳузур қилинг!

Форс подшоҳларидан бири ўғлига таълим-тарбия бериш учун доно ва тадбирли бир зотни устоз тайинлади. Унинг саъй-ҳаракати туфайли шаҳзода илму одобда камол топди. Бир куни устози уни сабабсиз қаттиқ урди. Бола катта бўлгунича бу иши учун устозидан ранжиб, унга нисбатан ич-ичидан кек сақлаб юрди. Хаёлидан ўша сабабсиз урилган калтак сира нари кетмасди.
Орадан анча йиллар ўтди, кексайган подшоҳ вафот этди. Сўнг тахтга шаҳзода ўтирди. Янги подшоҳнинг илк қилган иши устозини ҳузурига чорлаш бўлди. Уни саволга тутди:
– Устоз, фалон йили, фалон куни ҳеч бир сабабсиз, мени қаттиқ урган эдингиз. Нима сабабдан бундай қилгандингиз?
– Эй подшоҳ, илму одобда камолга етганингизни кўргач, тушундимки, сиз отангиздан сўнг тахтга ўтирасиз. Шунда келажакда бирор кимсага зулм қилмаслигингиз учун сизга калтак оғриғини, зулм аламини тоттирган эдим.
Подшоҳ устозининг бу пурмаъно жавобидан мамнун бўлиб: «Аллоҳ меҳнатларингизнинг ажрини мукаммал қилиб берсин», деб устозини совға-саломлар билан кузатди.

@Jaloliddinrumiyy🕊

Ўзингизни муҳим шахс деб ҳисобламанг.

Дунё, сиз бўлсангиз ҳам, бўлмасангиз ҳам, тураверади. Оилангиз, фарзандларингиз сиз ўлгандан кейин ҳам яшайверишади. Ишларингиз сизсиз ҳам битаверади. 

Барчасини зиммангизга олиб ўзингизни қийнайверманг. Умрингиз қандай ўтганини ҳам билмай қоласиз. Ташлаб қўйинг, вазифаларни тақсимланг, атрофингиздагилар учун эмас ўзингиз учун ҳам яшанг. Уларни ўзингизга боғлаб қўйсангиз, ишонинг, сиздан кейин кўпроқ қийналишади. Қўйиб беринг, уларни ҳам ҳаракат қилишга ўргатинг, ишларингиз сиз бўлмасангизда юраверадиган ҳолатга келсин. Вақтингизни, кучингизни охиратингиз учун ҳам сарфлаб туринг. Ишонинг, ҳаммаси яхши бўлади.

Ориф Таскиннинг "Ҳаёт менга шуни ўргатди" китобидан.

t.me/otajonlar

📸 Обрати внимание на эту публикацию на Facebook
https://www.facebook.com/share/Zt1gYt8d7VPPqJg4/?mibextid=xfxF2i

📸 Обрати внимание на эту публикацию на Facebook
https://www.facebook.com/share/p/dYrirucFd9pU7rGq/?mibextid=xfxF2i

📸 Посмотри это видео на Facebook
https://www.facebook.com/share/v/w2egafyZVVW6ayqm/?mibextid=eHQngH

БУ ФОНИЙ ДУНЁ

Биз келиб кетувчи тўгарак жаҳон,
На боши маълум на сўнги аён.
Ҳеч кимса ростини айтиб беролмас,
Биз қайдан келдигу кетармиз қаён.

***

Кекса ёш ҳаётга ҳар кимки етар,
Ҳаммаси изма-из бирма-бир ўтар.
Бу дунё ҳеч кимга қолмас абадий,
Кетдилар, кетамиз, келишар, кетар.

***

Келмоқ қўлда бўлса келмасдим бир дам,
Кетмоқ қўлда бўлса кетмас эдим ҳам.
Жуда соз бўларди бу ғамхонага,
Келмасам, турмасам, келиб кетмасам.

***

Афсуски йигитчилик мавсуми битди,
Кўклам ўтиб кетди, қиш келиб етди.
Ёшлик деб аталган у севинч қуши,
Билмадим қачонлар келдию кетди.

Умар ҲАЙЁМ.

* САБОҚ

ЎҒИЛЛАР УЧУН ИБРАТ,
ОТАЛАР УЧУН УМИД

    Отаси қўй гўштидан тайёрланган кабобни жуда яхши кўрарди. Ўғили отасини ошхонага олиб бориб кабоб олиб берди. Отаси кабоб  ейишга ҳаракат қилганда қарилиги сабаб қўллари титраб, кабоб бўлаклари тўкилиб кетарди.
     Атрофдагиларнинг назари уларга қаратилди. Баъзилар паст назар билан қарашар, баъзилар масхаромуз жилмайишар эди. Бироздан сўнг ўғили одоб билан отасига кабобни едира бошлади.
    Таомланиш тугагандан сўнг ўғили отасининг қўлларини, лаблари ва соқолини ювиб-тозалаб, кўзойнагини артиб тақиб қўйди. Кейин эса отасини қўлтиқлаб, ташқарига йўл олди.
   Ота-ўғил ошхонадан чиқиб кетаётган пайтда бир киши шундай деди:
— Ҳой ўғлим, бу ерда бир яхши нарса қолдирдинг, -деди йигитга.
   Атрофдагиларнинг назари яна улар тарафга қаратилди.
    Бир оз ўйланган йигит:
    — Ҳеч нарса қолдирмадим, амаки,–деб жавоб берди ўша кишига.
    — Болам, сен бу ерда жуда қимматбаҳо нарса қолдирдинг!
    — Нима қолдирибман, амаки?- тушунмади йигит.
    — Бу ерда сен ҳар бир фарзанд учун дарс, ҳар бир ота учун умид қолдириб кетяпсан!
   Бу гапни эшитганларнинг боши хам бўлди. Чунки улар ўз вақтида оталарига шундай ҳурмат-эътибор кўрсата олмаган эдилар.
   Отангиз ғанимат. Уларни асраб-авайланг.

📸 Обрати внимание на эту публикацию на Facebook
https://www.facebook.com/share/Qgx2HXfbxunbx1gD/?mibextid=xfxF2i