В лобовую
На перекрестке возле «бутылочного горлышка» авария с потерпевшей
Подробности происшествия сообщает милицейский департамент "Охрана", так как их сотрудник оказался в центре событий. Вчера - 16 июля - на перекрестке Мира и Пограничной столкнулись две легковушки. По видео, которое опубликовал Департамент видно, что легковушки столкнулись практически в лобовую. Очевидно, что одна легковушка, двигаясь по Пограничной со стороны элеватора, начинала поворот налево - под мост. И в этот же самый момент по Пограничной выезжает легковушка со стороны Инструментального завода и пытается проехать по прямой. То есть водитель второго автомобиля не понял, что первый планирует поворачивать.

В столкновении пострадала пассажирка первого автомобиля, хотя в салоне сработала подушка безопасности. Более того, через несколько секунд после аварии появилась новая опасность - из-под подушки безопасности пошел дым, а потом и стал заметен огонь. Пожар этот и потушил оказавшись случайно на месте сотрудник департамента "Охрана".

Снова оранжевый уровень
Синоптики снова говорят об опасности
В стране еще не ликвидировали последствия предыдущего катаклизма, а синоптики вновь предупреждают об опасности из-за погоды. На сегодня - 17 июля - они вновь объявили оранжевый уровень опасности. В первую очередь предупреждение касается Минской области, но по востоку страны ожидаются сильные грозы с порывами ветра. По большей части Беларуси при этом температура может достичь +34 градуса тепла.

Это означает, что нас может ожидать повторение субботней непогоды и какие-никакие разрушения.

Кажется, первый пожар сена
В деревне «Новое Село» пожар на сенохранилище
Обычно в таких пожарах люди не получают травм, но они привлекают внимание. Ведь это всегда очень сильный пожар, хотя и кратковременный: сено вспыхивает мгновенно и быстро прогорает. Тушить такие пожары чаще всего просто не успевают. Но в этот раз спасатели справились.

17 июля за несколько минут до рабочего дня загорелось сенохранилище в деревне Новое Село около Межево. В это время в хранилище было около 50 тонн сухой травы. Как сообщает сводка МЧС, из общего количества сгореть успело только 6 тонн. Остальное сено почти спасено-оно повреждено, то есть сгорело не полностью. Учитывая специфику таких пожаров, это не плохой результат.

Кажется этот первый в этом сезоне пожар сена на Оршанщине.
https://www.youtube.com/watch?v=YazAwVFQXys

Самоуверенность и алкоголь подвели
Некоторые подробности утопления мужчины в Днепре
О происшествии, которое произошло 14 июля, без подробностей сообщала сводка МЧС, сейчас появились некоторые детали случившегося от Следственного комитета, который ищет свидетелей происшествия.

Мужчине было 54-года и в тот момент когда он захотел поплавать в Днепре был выпившим. Оказывается, перед тем как зайти в воду у него состоялся короткий разговор со случайной прохожей. Мужчина очень самоуверенно сказал, что умеет хорошо плавать. Но как бы ты хорошо не плавал, пьяным в воду заходить нельзя, тем более Днепр не самая простая для купания река.

Когда через несколько часов та же прохожая шла снова мимо того же места, она увидела вещи мужчины без их хозяина и вызвала милицию. Труп выпившего мужчины нашли только на следующий день через километр от места где он зашел в воду. Следственный комитет ищет новых свидетелей, которые могли бы рассказать дополнительные детали происшествия.

Короткевича вспомнят в Варшаве
Кажется впервые годовщину смерти Владимира Короткевича отметят в столице соседней страны
Владимир Короткевич умер 25 июля 1984 года - в этом году исполняется 40 лет со дня смерти Великого Оршанца. К годовщине пройдут различные мероприятия в разных городах страны, но не впервые ли мероприятия в честь беларусского классика пройдут и за рубежом. В частности в Варшаве во вторник 23 июля Общество беларусского языка и Беларусский институт публичной истории проведут вечер памяти Короткевича.

Мероприятие начнется в 18-00 по адресу: Witryna Domu Wschodniego, pl. Konstytucji 6 (prawe skrzydło). В вечере примет участие Зенон Позняк, который расскажет собственные воспоминания о Короткевиче - они были лично знакомы. А исследователи Алексей и Виктория Васильевы прочитают литературоведческую лекцию по повести "Дикая Охота короля Стаха". Вход бесплатный.

Мост зноў паламаўся.Відэа
Падвясны мост на Гразілаўцы зноў патрабуе ўвагі
У пачатку чэрвеня адзін з падвясных мастоў, які злучае Гразілаўку і вуліцу Энгельса паламаўся - у яго адваліліся некалькі дошак. Камунальныя службы замянілі тыя дошкі і арыгінальная канструкцыя стала зноў бяспечнай для пешаходаў. Але прашло не больш за месяц пасля рамонту і зноў на тым жа мосце тая ж праблема, але ўжо ў іншым месцы. Той жа самы мост зноў страціў некалькі дошка. Наўрад ці нехта ламае іх адмыслова. Хутчэй за ўсё, прыйшоў час мянць значную частку палатна, або ўсё палатно.
https://www.youtube.com/shorts/csvSUs3Bw_M

«Люкс» праз Воршу
Санкцыі не працуюць.
Латвія істотна ўскладніла беларусам паездкі ў сваю краіну, забараніўшы паездкі на тэрыторыю дзяржавы на машынах з беларускай рэгістрацыяй, то бок з беларускімі рэгістрацыйнымі нумарамі. Паводле шэрагу аналітыкаў, гэтая мера ніякім чынам не дапаможа дамагчыся дэмакратызацыі Беларусі. А расследаванне, якое праліло святло на абставіны новых паставак «санкцыёнкі» ў Беларусь, ушчэнт разьбівае аргументы пра тое, што заходнія санкцыі не даюць рэжыму Лукашэнкі шанцаў.

З Латвіі ў Расею праз Беларусь пастаўляюць аўтамабілі класу «Люкс». І яўна не для шараговых грамадзян, якія на куды больш сціплых легкавіках цяпер не могуць прыехаць у Латвію нават на некалькі гадзін. У схеме актыўна задзейнічаныя чыгуначныя станцыі Воршы.
Чытаць далей на сайце orsha.eu

Валявая перамога над юнакамі
У 15-м туры першынства у футболе «Ворша» гуляла ў Менску супраць юнацкай зборнай Беларусі (да 17 гадоў), якую федэрацыя ўключыла ў спіс удзельнікаў чэмпіянату на гэты год.

Першая палова сустрэчы скончылася ўнічыю 0:0. Невядома, колькі трывогі за канчатковы вынік было ў сэрцах аршанцаў у перапынку ў раздзявальні, затое дакладна ясна, што на пачатку другой паловы сустрэчы гэтай трывогі стала значна болей. На 49-й хвіліне гулец юнацкай зборнай адкрыў лік.

Аршанцам удалося зраўняць лік толькі на 90-й хвіліне пасля ўдару Дзмітрыя Тамэлы. Агулам у паядынку аршанцы часцей атакавалі, стваралі моманты, але вызначыцца ўдалося адно ў канцы сустрэчы. Тамэла прыняў мяч на левым краі брамніцкай зоны і трапна прабіў з блізкай дыстанцыі, абаронца не паспеў яго накрыць. А на 90+3 хвіліне Тамэла прабіў з лініі карнай пляцоўкі — перамога 2:1!

Пасля гэтага гульцы юнацкай каманды стварылі небяспечны момант, але Андрэй Ігнатовіч уратаваў «Воршу» і захаваў для блакітна-чорных тры пункты.

Аршанец сабраў унікальную калекцыю швейных машын.
Пра майстра вытворчага навучання Аршанскага політэхнічнага каледжу Віктара Гараўцова калісьці прэса ўжо пісала. Цяпер выйшаў новы артыкул пра ўнікальнага чалавека. Ягонае хобі стала справай ягонага жыцця, а знаецца на тэме швейных машынак аршанец так, што мог бы чытаць лекцыі не толькі ў Беларусі, але і за мяжой. Частка экспанатаў ягоных збораў сапраўды ўнікальная.

Вытворчасць шэрагу машынак навукаёмістая, у цяжкія часы машынка дазваляла пракарміць цэлыя сем'і, асобныя прылады працавалі некалькі стагоддзяў. Усё гэта пра калекцыю Віктара Гараўцова.

Ён збірае старыя швейныя машынкі, аднаўляе іх і надае ім прывабны выгляд. 25 гадоў ён адпрацаваў у канструктарскім бюро на «Лягмашы» — галоўным у галіне прадпрыемстве ў Воршы і адным з галоўных прадпрыемстваў такога плану ва ўсім СССР у свой час, піша БелТА. Гараўцоў быў за мяжо на шэрагу выставаў, у прадпрыемства пасля ягоных прэзентацый нярэдка набывалі машынкі.
Чытаць далей на сайце orsha.eu

Вербуют на войну
В Орше появились объявления, которые приглашают к участию в войне
Цветные листовки заметили читатели телеграм-канала "Реальная Беларусь", который признан экстремистским. Формально, если верить тексту, то оршанцев приглашают к садово-парковым работам. Но за текстом размещена фотография военнослужащего. Да и заработок, который предлагается явно не возможно заработать ни в саду, ни в парке. Очевидно, что таким образом российские ЧВК вербуют оршанцев для участия в войне в Украине.

При этом в Беларуси есть уголовная статья за участие в военных конфликтах в составе войск чужих государств.

Памёр Аляксей Шубянок
Адзін з трэнераў ФК «Ворша» пайшоў з жыцця.
На 63-м годзе пакінуў гэты сьвет вядомы футбаліст і трэнер Аляксей Шубянок, паведаміў канал клуба ў тэлеграме. З лютага 2023 года ён працаваў у Воршы і за гэтыя паўтара года стаў важным звяном у працы калектыву.

Аляксей Шубянок нарадзіўся 15 верасня 1961 года ў Менску. Футболам пачаў займацца ў 7 гадоў ва ўкраінскім Харкаве, а затым трэнаваўся ў Варашылаўградскім спартовым інтэрнаце (цяпер Луганск). У 1984 годзе скончыў Інстытут фізкультуры ў Душанбэ. Выступаў за таджыцкія, узбецкія, украінскія каманды, у 1990 годзе вярнуўся ў родную Беларусь і далучыўся да «Абутніка» з Ліды.

У 1993-м пачаў трэнерскую кар’еру ў дзіцяча-юнацкай школе Ліды. Затым працаваў памочнікам у трэнерскім штабе «Абутніка», і потым — слонімскага КПФ. У 1995-м узначаліў слонімскі «Камунальнік», які ён у 1996-м і 1999-м выводзіў у Вышнюю лігу. У 2009-м годзе разам з іншай слонімскай камандай — «Белтрансгазам» — перамагаў у ІІ лізе.

Знайшлі праз 25 гадоў
Хлопец знік у лесе пад Сянном. Яго знайшлі праз чвэрць стагоддзя.
Улетку 1999 года Валодзя пайшоў у лес у грыбы і знік. Блізкія доўгі час шукалі яго, аб’язджаючы найбліжэйшыя бальніцы, але так і не знайшлі.

«Мама да самай смерці верыла, што Вова жывы, а тата, паміраючы, сказаў, што хоць на нябёсах убачыць сына», — згадвае Таццяна, сястра зніклага хлопца. Увесну гэтага года, праз 25 гадоў пасля знікнення роднага брата, яна нечакана даведалася: мужчына жывы і знаходзіцца ў псіхіятрычным шпіталі. Жанчына забрала яго дадому і расказала Onliner пра тое, што адбылося.

Валодзя знік 8 чэрвеня 1999 года ў вёсцы Лучазарная Сенненскага раёна. На той момант яму было 26 гадоў. Па словах родных, хлопец пайшоў у лес і не вярнуўся.

Ён заўсёды хадзіў у лес у ягады, але што з ім адбылося ў той дзень, так ніхто і не даведаўся, — кажа Таццяна Міхайлаўна, старэйшына вёскі Лучазарная. — Шукалі вельмі доўга і ўсюды! Родныя ездзілі па інтэрнатах, лякарнях. Як толькі з’яўлялася хоць нейкая інфармацыя пра падобнага чалавека, ехалі і правяралі. Была версія, што, можа, заснуў пад дрэвам і на яго напаў нейкі звер, але ніякіх слядоў, якія паказваюць на гэта, не было.

— Памятаю, доўгі час усе, хто хадзіў у лес, стараліся быць больш уважлівымі. Але ўсё было безвынікова. А цяпер, калі знайшоўся, усім было дзіўна даведацца, як Валодзя наогул апынуўся так далёка!

У Магілёўскай псіхіятрычнай бальніцы Валодзя апынуўся 15 чэрвеня, праз тыдзень пасля свайго знікнення. У хлопца з дзяцінства было псіхічнае захворванне. Вонкава, напрыклад, яно выяўлялася ў неразборлівым маўленні.

Менавіта гэтая акалічнасць пасля і адыграла ключавую ролю ў яго лёсе: пры паступленні ў бальніцу Валодзя так вымавіў сваё прозвішча, што яно не супала з сапраўдным — замест «Пусцяк» атрымалася нешта накшталт «Пушок» ці «Пушак». Дакументаў пры сабе ў яго таксама не было.

Увесь гэты час хлопец так і лічыўся ў лякарні з тымі данымі, якія назваў, а знайшоўся больш чым праз два дзясяткі гадоў толькі дзякуючы генетычнай экспертызе.

Валодзя так і не змог растлумачыць сястры Таццяне, як ён з Віцебскай вобласці трапіў у Магілёўскую псіхіятрычную лякарню. Блукаў па лесе, ішоў полем, ехаў на цягніку, пакуль не высадзілі на нейкім вакзале, — гэта ўсё, што ён распавёў родным.

Можна толькі выказаць здагадку, што хлопец, блукаючы па наваколлі, дайшоў да чыгуначнай станцыі ў Багушэўску, размешчанай за 5-6 кіламетраў ад яго роднай вёскі. Адтуль на электрычцы ці цягніку сапраўды можна дабрацца да Магілёва, калі зрабіць перасадку ў Воршы.

Адлегласць ад месца знікнення да Магілёва — каля 130 кіламетраў, калі ехаць на аўто.

У лякарні, як мы ўжо ведаем, праз спецыфічнае маўленне прозвішча было запісана няправільна. А паколькі даныя пра сябе ён усё ж назваў, то сярод «невядомых» не лічыўся.

У выпадку, калі чалавеку з асаблівасцямі псіхічнага развіцця няма дзе жыць і няма дакументаў (без дакументаў няма магчымасці аформіцца ў інтэрнат псіханеўралагічнага тыпу), сістэма аховы здароўя дае месцы ў спецыяльных аддзяленнях пры псіхіятрычных лякарнях, і там пацыенты і застаюцца практычна ўсё сваё жыццё.

— Калі ў нас узнікаюць падазрэнні, што ў сілу нейкага кагнітыўнага дэфекту звесткі, названыя чалавекам, могуць быць няправільнымі, мы звяртаемся ў РАУС з просьбай высветліць асобу, — распавяла Алена Лазарэнка, намесніца галоўнага доктара Магілёўскага абласнога цэнтра псіхіятрыі і наркалогіі. — Ці просім высветліць, напрыклад, сваякоў, калі чалавек выпісваецца, а дакументаў пры ім няма. Перыядычна доктар, праглядаючы гісторыю, зноў дае запыт у міліцыю. І вось пры чарговым запыце, мабыць, чалавек і знайшоўся дзякуючы сучасным тэхналогіям.

Па словах медыка, часцей за ўсё людзей, якія згубіліся і трапілі ў лякарню, ідэнтыфікуюць па адбітках пальцаў, злепку зубоў, слоўным апісанні.

— Пры паступленні пацыента мы стараемся ўказаць усе дэталі, у тым ліку татуіроўкі, у што ён быў апрануты. Плюс да ўсяго РАУС дасылае свайго спецыяліста, які складае апісанне, робіць злепкі зубоў, альбо, калі ёсць стаматолаг, ён апісвае формулу. І вось цяпер яшчэ з’явілася генетычная экспертыза. За маю практыку гэта першы выпадак, калі ў пацыента ўзялі ўзоры букальнага эпітэлія. Гэта вельмі добрая тактыка, асабліва калі чалавека шукаюць сваякі.

Узяты генетычны матэрыял Уладзіміра быў змешчаны ў базу дадзеных ДНК Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз.

Пры праверцы яго генетычныя характарыстыкі супалі з данымі жыхара Віцебскай вобласці — пасля будзе вызначана, што гэта бацька Уладзіміра, біялагічныя ўзоры якога ўзялі ў рамках вышуку зніклага сына.

Праўда, да моманту выяўлення падабенства тата Уладзіміра ўжо памёр, і для пацверджання сваяцтва была праведзена яшчэ адна генетычная экспертыза. Усё прайшло паспяхова, Валодзя вярнуўся дадому.

Журналістам удалося пагаварыць з Таццянай толькі па тэлефоне. Сустрэцца ці хаця б падзяліцца сумеснымі фатаграфіямі сястра адмовілася: не хоча прыцягваць да сям'і залішнюю ўвагу.

Таццяна прызнаецца, што заўсёды думала пра брата як пра жывога і спадзявалася, што калі-небудзь ён вернецца. Аднак інфармацыя пра тое, што Валодзя, які згубіўся шмат гадоў таму, магчыма, знайшоўся, яе ў літаральным сэнсе ашаламіла: усё ж такі прайшло чвэрць стагоддзя.

— Як толькі ўбачыла яго на фота і відэа, адразу пазнала: Валодзя! Патэлефанавала ў лякарню і сказала, што прыеду забяру яго да сябе.

— Брат вас пазнаў?

— Так! Заплакаў, назваў мяне па імені. І сярэднюю сястру пазнаў.

Таццяна і Валодзя выраслі ў шматдзетнай сям'і, дзе было сямёра дзяцей: тры хлопчыкі і чатыры дзяўчынкі. Усе хлопчыкі атрымалі інваліднасць, у тым ліку Валодзя. Хлопец з дзяцінства любіў хадзіць у лес, і ўсе мясцовыя пра гэта ведалі, а калі знік, дапамагалі шукаць. Калі гэта адбылося, Тані было 18 гадоў.

— Мы і лес увесь абшукалі, і пад Воршу на роварах ездзілі (казалі, што нібыта бачылі яго там). Потым мы з мамкай у Друю ездзілі з міліцыяй, у псіхлякарню — і нічога. Аказалася, Вова невыразна прамаўляе сваё прозвішча. Калі глядзела відэа, заўважыла: ён замест «Пусцяк» сказаў нешта тыпу «Пушок» або «Пушак». Вядома, мы яго маўленне разумеем і ведаем, што ён там кажа, а незнаёмы чалавек можа і не зразумець.

Таццяна працуе ў мясцовым дзіцячым доме-інтэрнаце для інвалідаў. Ёй 44 гады, яна гадуе траіх дзяцей. Таксама з ёй жыве малодшы брат, таксама, як і Валодзя, інвалід.

— Недзе год таму нябожчык-муж мне раптам сказаў: «Таня, ён жывы! Ты сто адсоткаў яго яшчэ ўбачыш. У верасні мінулага года мужа забілі ў Маскве, а брат знайшоўся ў красавіку [гэтага года]. Аднаго Бог забраў, атрымліваецца, а другога аддаў. Мама заўсёды верыла, што Валодзя жывы, нягледзячы на тое, што столькі гадоў прайшло. А тата, паміраючы, сказаў: „Хоць на небе ўбачу яго“.

Зараз Валодзю 51 год. Дактары распавялі Таццяне, што яе брат хворы на анкалогію: у 2019-м яго прааперавалі, і цяпер ён у рэмісіі з чацвёртай стадыяй раку.

— Валодзю трэба будзе абследаванне, пакуль мы чакаем дакументы. Ён ужо адаптаваўся, ходзіць з малодшым братам Сяргеем і нашым сабакам хаскі ў лес і на возера купацца. І яшчэ песні стаў спяваць — ён раней спяваць любіў.

Дэталі для трактароў
У Воршы асвойваюць вытворчасць новых дэталяў.
Дэталі вырабляюцца для трактароў BELARUS. Усё гэта адбываецца на базе Аршанскага інструментальнага завода.

— Запускаем у вытворчасць больш за 50 дробных і буйнагабарытных дэталяў — штуцэры, шасцярні, валы, перахаднікі, — паведаміў выканальнік абавязкаў начальніка цэху па вытворчасці гідрапад’ёмнікаў № 11 Аршанскага інструментальнага завода Арцём Акуліч газеце «СБ». — У іх апрацоўцы задзейнічаем такарныя і фрэзерныя станкі з лічбавым праграмным кіраваннем. Большасць пазіцый паспяхова ўжо асвоена.

На прадпрыемстве адзначылі, што камплектацыя прызначаная для энерганасычаных трактароў серый 2000, 3500 і гусенічнай тэхнікі — BELARUS 2103 і 1502.

Праз вялікую наменклатуру дэталяў, як паведамляе прапагандысцкая газета, у цэху па вытворчасці гідрапад’ёмнікаў арганізавалі трохзменны рэжым працы.

Загінуў пад цягніком
У Сенненскім раёне трагедыя.
Пад коламі цягніка загінуў мужчына. Уначы 21 ліпеня ў выніку наезду цягніка ў Багушэўску смяротна траўміраваны 70-гадовы жыхар вёскі Магілёўка. Устаноўлена, што мужчына ў стане алкагольнага ап'янення перасякаў шляхі перад саставам, які рухаўся, на забараняльны сігнал светлафора. Спробы машыніста перадухіліць трагедыю не мелі поспеху.

На месцы здарэння працавала следча-аператыўная група.

Следчыя высветлілі, што на момант трагедыі працавала гукавая і светлавая сігналізацыя. Акрамя гэтага, атрымана інфармацыя, што літаральна за некалькі метраў ад пенсіянера каляіны перасякаў яго брат, які паспеў перайсці перад цягніком.

Сенненскім раённым аддзелам Следчага камітэта праводзіцца праверка. Асаблівую ўвагу следчыя нададуць прычынам і ўмовам, якія садзейнічалі трагедыі.

Волна обысков
За последние 7 дней милиционеры в регионе провели как минимум 4 политических обыска
Орша здесь не исключение, как сообщают правозащитники ПЦ "Вясна", волна обысков прошла по многим районам области. В нашем регионе милиционеры приходили к родственникам Михаила Чемурако, Дмитрия Корниенко и домой к редактору нашего сайта Игорю Казмерчаку. Обыски у Михаила Чемураки, похоже, связаны с его активностью в социальных сетях, а у Корниенко и Казмерчака в связи с их интервью телеканалу "Белсат", за интервью против обоих заведены новые уголовные дела.

Правда, ничего нового найти во время обысков милиционерам не удалось - все перечислимые люди в эмиграции. Зато в расписании Оршанского суда появилась фамилия Вадима Щербенка, которого должны судить по административному делу за "распространение экстремистских материалов".