«راه برای نقشه‌برداری از آن سمت کهکشان هموار شد»
—-------------------------------------------------
* سرانجام می‌توانیم از آن سوی کهکشان هم نقشه برداریم. دقیق‌ترین سنجشی که تاکنون برای جرمی در آن سمت مرکز کهکشان راه شیری انجام شده، راه را برای تهیه‌ی نقشه‌ای قطعی از آن بخش کهکشانمان هموار کرده.
دیدن و نقشه‌برداری چیزهای آن سمت کهکشان برای ما کار سختی است زیرا انبوه چگال و درخشان گاز و غبار [و ستاره] در مرکز کهکشان جلوی دیدمان را گرفته. اکنون تامس دیم از بنیاد اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین در ماساچوست و همکارانش توانسته‌اند با نگاه کردن به یک فواره‌ی ریزموج به نام G007.47+00.05 که از آن آشفته بازار مرکزی هم درخشان‌تر است، این کار را آغاز کنند.
دیم می‌گوید: «این چشمه‌ای بسیار درخشان است که خبر از وجود یک منطقه‌ی #ستاره‌زایی آتشین در آنجا می‌دهد، و این گونه مناطق تقریبا همیشه در بازوهای مارپیچی کهکشان جای دارند.» دیم و گروهش جایگاه این چشمه را در بازوی سپر-قنطورس شناسایی کردند، یکی از دو بازوی اصلی کهکشان راه شیری.
آنها برای این کار، از سنجش دیدگشت (اختلاف منظر) کمک گرفتند، یعنی تفاوت میان جایگاه آن از دو نقطه‌ی جداگانه را محایبه کردند. اگر انگشتتان را به فاصله‌ی بازو از چشمتان دور نگه دارید و نخست با یک چشم و سپس با چشم دیگر به آن گاه کنید، به نظرتان کمی جابجا دیده خواهد شد- این تفاوت کوچک به نام #دیدگشت یا #اختلاف_منظر شناخته می‌شود. هر چه جسم به بیننده نزدیک‌تر باشد، و هر چه فاصله‌ی دو جایگاهی که از آن به جسم نگاه می‌کنیم بیشتر باشد، دیدگشت هم بزرگ‌تر خواهد بود.
به گفته‌ی دیم، خوبی دیدگشت اینست که وابسته به اجرام دیگر نیست. یک سنجش سرراست است که تنها با مثلثات سروکار دارد.
ساخت یک نقشه‌ی بهتر
جرمی که دیم و گروهش رصد کردند به اندازه‌ای از ما دور بود که برای اندازه‌گیری دیدگشتش، نیاز به سنجش آن در یک بازه‌ی زمانی یک ساله بود تا بتوانند آن را در دو نقطه‌ی مخالف در مدار زمین [یکی این سمت خورشید و دیگری آن سمت] ببینند.
دیم می‌گوید: «زاویه‌ای که از این راه اندازه گرفته شده حدود ۵۰ ثانیه‌ی قوس است، یعنی از ردپای نیل آرمسترانگ روی ماه، که از روی زمین دیده شود هم کوچک‌تر.»
این دیدگشت کوچک نشانگر فاصله‌ی ۶۶۵۰۰ سال نوری است. این دورترین فاصله‌ایست که تاکنون از راه دیدگشت اندازه گرفته شده، و نخستین بارست که این ترفند برای جرمی در آن سوی کهکشان به کار می‌رود.
از آنجایی که بیشتر شناخت ما از ساختار آن بخش #کهکشان_راه_شیری از روی پنداشت و گمانیست که بر پایه‌ی شناختمان از این سمت کهکشان انجام شده، سنجش (اندازه‌گیری فاصله‌ی) چندین جرم از راه دیدگشت می‌تواند به ما کمک کند تا یک نقشه‌ی دقیق‌تر برای کل کهکشان پدید بیاوریم.
رابرت بنجامین از دانشگاه ویسکانسین، وایت‌واتر می‌گوید: «فکر کردن به این که می‌توانیم چنین کاری را برای اجرام بیشتری در آن سمت کهکشان انجام دهیم هیجان‌انگیزست. چگونه می‌توانیم درباره‌ی ساختار کهکشان حرف بزنیم با این که تنها نیمی از آن در دسترسمان است؟»
دیم می‌گوید ما با این ترفند می‌توانیم در مدت ۱۰ سال، نقشه‌ای کامل از همه‌ی کهکشان راه شیری تهیه کنیم.
پژوهش این دانشمندان در نشریه‌ی ساینس منتشر شده.
https://goo.gl/t2R94G
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/milky-way-far-side.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—-------------------------------------------------
* سرانجام می‌توانیم از آن سوی کهکشان هم نقشه برداریم. دقیق‌ترین سنجشی که تاکنون برای جرمی در آن سمت مرکز کهکشان راه شیری انجام شده، راه را برای تهیه‌ی نقشه‌ای قطعی از آن بخش کهکشانمان هموار کرده.
دیدن و نقشه‌برداری چیزهای آن سمت کهکشان برای ما کار سختی است زیرا انبوه چگال و درخشان گاز و غبار [و ستاره] در مرکز کهکشان جلوی دیدمان را گرفته. اکنون تامس دیم از بنیاد اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین در ماساچوست و همکارانش توانسته‌اند با نگاه کردن به یک فواره‌ی ریزموج به نام G007.47+00.05 که از آن آشفته بازار مرکزی هم درخشان‌تر است، این کار را آغاز کنند.
دیم می‌گوید: «این چشمه‌ای بسیار درخشان است که خبر از وجود یک منطقه‌ی #ستاره‌زایی آتشین در آنجا می‌دهد، و این گونه مناطق تقریبا همیشه در بازوهای مارپیچی کهکشان جای دارند.» دیم و گروهش جایگاه این چشمه را در بازوی سپر-قنطورس شناسایی کردند، یکی از دو بازوی اصلی کهکشان راه شیری.
آنها برای این کار، از سنجش دیدگشت (اختلاف منظر) کمک گرفتند، یعنی تفاوت میان جایگاه آن از دو نقطه‌ی جداگانه را محایبه کردند. اگر انگشتتان را به فاصله‌ی بازو از چشمتان دور نگه دارید و نخست با یک چشم و سپس با چشم دیگر به آن گاه کنید، به نظرتان کمی جابجا دیده خواهد شد- این تفاوت کوچک به نام #دیدگشت یا #اختلاف_منظر شناخته می‌شود. هر چه جسم به بیننده نزدیک‌تر باشد، و هر چه فاصله‌ی دو جایگاهی که از آن به جسم نگاه می‌کنیم بیشتر باشد، دیدگشت هم بزرگ‌تر خواهد بود.
به گفته‌ی دیم، خوبی دیدگشت اینست که وابسته به اجرام دیگر نیست. یک سنجش سرراست است که تنها با مثلثات سروکار دارد.
ساخت یک نقشه‌ی بهتر
جرمی که دیم و گروهش رصد کردند به اندازه‌ای از ما دور بود که برای اندازه‌گیری دیدگشتش، نیاز به سنجش آن در یک بازه‌ی زمانی یک ساله بود تا بتوانند آن را در دو نقطه‌ی مخالف در مدار زمین [یکی این سمت خورشید و دیگری آن سمت] ببینند.
دیم می‌گوید: «زاویه‌ای که از این راه اندازه گرفته شده حدود ۵۰ ثانیه‌ی قوس است، یعنی از ردپای نیل آرمسترانگ روی ماه، که از روی زمین دیده شود هم کوچک‌تر.»
این دیدگشت کوچک نشانگر فاصله‌ی ۶۶۵۰۰ سال نوری است. این دورترین فاصله‌ایست که تاکنون از راه دیدگشت اندازه گرفته شده، و نخستین بارست که این ترفند برای جرمی در آن سوی کهکشان به کار می‌رود.
از آنجایی که بیشتر شناخت ما از ساختار آن بخش #کهکشان_راه_شیری از روی پنداشت و گمانیست که بر پایه‌ی شناختمان از این سمت کهکشان انجام شده، سنجش (اندازه‌گیری فاصله‌ی) چندین جرم از راه دیدگشت می‌تواند به ما کمک کند تا یک نقشه‌ی دقیق‌تر برای کل کهکشان پدید بیاوریم.
رابرت بنجامین از دانشگاه ویسکانسین، وایت‌واتر می‌گوید: «فکر کردن به این که می‌توانیم چنین کاری را برای اجرام بیشتری در آن سمت کهکشان انجام دهیم هیجان‌انگیزست. چگونه می‌توانیم درباره‌ی ساختار کهکشان حرف بزنیم با این که تنها نیمی از آن در دسترسمان است؟»
دیم می‌گوید ما با این ترفند می‌توانیم در مدت ۱۰ سال، نقشه‌ای کامل از همه‌ی کهکشان راه شیری تهیه کنیم.
پژوهش این دانشمندان در نشریه‌ی ساینس منتشر شده.
https://goo.gl/t2R94G
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/milky-way-far-side.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies