👑یک ستاره در هفت آسمان👑
1.11K subscribers
2.29K photos
598 videos
73 files
5.28K links
وبلاگ تخصصی نجوم و اخترفیزیک که از سال ۲۰۱۰ تاکنون بی‌وقفه به کار ترجمه‌ی مطالب متنوع و گوناگونِ این حوزه‌ی دانش، از معتبرترین سایت‌های بین‌المللی می‌پردازد:
http://www.1star7sky.com/
فیسبوک: https://www.facebook.com/1star7sky/
Download Telegram
«طلوع ماه سرخ در بندر بوستون»
—---------------------------—

این عکس زیبا که به کمک عدسی تله‌فوتو، و با چارچوب‌بندی خوب گرفته شده، پیوندی از سه تصویر پشت سر هم است و طلوع #ماه_کامل را از افق سیاره‌ی زمین، بندر بوستون، ماساچوست نشان می‌دهد. در پیش‌زمینه هم فانوس دریایی تاریخی این بندر که "نور بوستون" نام دارد را می‌بینیم.

ماه کاملِ ماه ژوییه در برخی باورها به نام "ماه تندر" شناخته می‌شود، گویا به دلیل سر و صداهای معمول در هوای توفانی ماه‌های تابستان نیمکره‌ی شمالی.

ولی چنانچه در ویدیوی زمان‌گریز مربوط به این عکس هم می‌بینیم، آسمان خاوری صاف و بی‌ابر بود. نزدیک افق، بلندی خط دید تا افق باعث شده نور ماه از درون لایه‌های بیشتری از هوا بگذرد و به همین دلیل نور آن نه تنها فیلتر، بلکه شکسته شده که این هم به نوبه‌ی خود باعث شده ماه هنگام طلوع، به رنگ سرخ و با لبه‌های ناصاف و پیکره‌ی لهیده دیده شود.
https://goo.gl/VoM3a6
ویدیوی مربوط به این عکس را می‌توانید در پست بعدی ببینید.

عکس از: #بابک_تفرشی
#apod #شکست_نور
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/Tafreshi.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«تبدیل یک قطره روغن رسانا به یک "زحل مینیاتوری"»
—-------------------------------------------------------

* دانشمندان با الکتریکی کردن قطره‌های شاره توانسته‌اند نمونه‌ی مینیاتوری سیاره‌ی کیوان (زحل) را پدید آورند.

این "سیاره"ی مینیاتوری اگرچه باشکوه است، ولی ارزشش بیش از آنست که تنها از دید زیبایی‌شناسی به آن نگاه کنیم: این دستاورد می‌تواند به پدید آوردن روش‌های تازه‌ای برای تولید ذرات میکروسکوپی و یکنواخت و پوشش‌هایی که اغلب برای محصولاتی مانند دارو، جوهر، مواد آرایشی، رنگ، و و سرامیک به کار می‌رود بیانجامد.

هنگامی که یک قطره‌ی رسانای الکتریکی در یک میدان الکتریکی قرار می‌گیرد، در واکنش با آن، دو قطب بار الکتریکی پدید می‌آورد. پژوهش گذشته نشان داده که این قطب‌ها می‌توانند به سوی چشمه‌های #میدان_الکتریکی کشیده شده و شکلی مخروطی به دست آورند. اگر کشش به اندازه‌ی کافی نیرومند باشد، نوک این مخروط‌ها می‌تواند فواره‌هایی از قطره‌های ریز به بیرون بیافشاند.

در اغلب آزمایش‌های مربوط به این پدیده که به نام الکتروافشانی (electrospraying) شناخته می‌شوند، قطره‌هایی از مایع با شاره‌هایی که رسانایی الکتریکی کمتری دارند در بر گرفته می‌شوند. در این پژوهش تازه، پتیا ولاوفسکا، مهندس دانشگاه نورث‌وسترن در اوانستون ایلینوی و همکارانش به بررسی این پرداختند که اگر مایع در شاره‌ای با رسانایی کمتر غوطه‌ور شود چه رخ می‌دهند- در اینجا، قطره‌های روغن سیلیکون در روغن کرچک.

در پژوهش‌های گذشته دریافته بودیم که اگر یک قطره‌ی #رسانا که درون شاره‌ای با رسانایی کمتر است، در میان دو صفحه‌ی الکتریکی (دو الکترود) قرار گیرد، قطب‌هایش بار الکتریکی مخالف بار الکتریکی صفحه‌ها می‌گیرند. در الکتریسیته، قطب‌های مخالف یکدیگر را جذب می‌کنند در نتیجه قطب‌های قطره‌ به بیرون (به سوی صفحه‌ها) کشیده شده و دو مخطروط‌ می‌سازند که نمایی مانند توپ فوتبال آمریکایی به قطره می‌دهد.

این یافته‌های تازه نشان می‌دهند که اگر رسانایی یک قطره کمتر از پیرامونش باشد، قطب‌هایش همنام الکترودها می‌شود. از آنجایی که دو قطب همنام یکدیگر را دفع می‌کنند، به گفته‌ی ولاوفسکا، "این پس‌زَنی میان الکترودها و قطره باعث می‌شود قطره شکلی مانند اسمارتیز پیدا کند."

ولاوفسکا می‌گوید آنها دریافته‌اند که اگر میدان الکتریکی به اندازه‌ی کافی نیرومند باشد. استواهای این قطره‌های "لهیده" حلقه‌هایی هم‌مرکز از ریزقطره‌ها پدید آورده و ساختاری مانند پیکره‌ی سیاره‌ی #کیوان به قطره می‌دهند. در آزمایش‌ها، قطره‌های روغن سیلیکون که حدود ۱ میلیمتر پهنا داشتند، ریزقطره‌هایی پدید آوردند که حدود ۱۰۰ برابر کوچک‌تر بود.

ولاوفسکا می‌گوید: «من از این واقعیت که حلقه‌ها از قطره جدا شدند شگفت‌زده شدم- به هیچ وجه انتظار چنین چیزی را نداشتم.»

به گفته ی ولاوفسکا، آنها توانستند حلقه‌هایی را به شیوه‌ای بسیار مهارپذیر (قابل کنترل) پدید بیاورند: «می‌توانید هر زمان که خواستید جریان را خواموش و روشن کنید.»

در پژوهش‌ آینده موادی که برای پدید آوردن این "حلقه‌ی ذرات" می‌توانند به کار گرفته شوند بررسی خواهد شد. ولاوفسکا می‌گوید: «هر چه گوناگونی این مواد گسترده‌تر باشد، دامنه‌ی کاربردها بزرگ‌تر خواهد بود.»

گزارش یافته‌های ولاوفسکا و همکارش، کوئنتین (کونتا) بروسو از دانشگاه نیویورک، روز ۲۰ ژوییه در نگارشِ برخطِ نشریه‌ی فیزیکال ریویو لترز منتشر خواهد شد.
https://goo.gl/yqy4EY
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/electrospray.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«عکس‌های فضاپیمای جونو از لکه‌ سرخ بزرگ مشتری»
—------------------------------------------------—

عکس‌هایی که فضاپیمای جونوی ناسا از لکه‌ی سرخ بزرگ مشتری گرفته نوارهای پر پیچ و تابی از ابرهای تیره‌رنگ را نشان می‌دهد که با حرکت در یک بیضی سرخ‌رنگ، آن را رگه رگه کرده‌اند. دوربین جونوکم این عکس‌ها را روز ۱۰ ژوییه، به هنگام هفتمین گذر خود از کنار بزرگ‌ترین سیاره‌ی سامانه‌ی خورشیدی از برجسته‌ترین و آشکارترین ویژگی این سیاره گرفت. عکس‌ها در روز سه شنبه از حافظه‌ی فضاپیما دریافت شدند و بامداد چهارشنبه روی تارنمای فضاپیمای جونو انتشار یافتند.

—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/GRS.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
👑یک ستاره در هفت آسمان👑
«عکس‌های فضاپیمای جونو از لکه‌ سرخ بزرگ مشتری» —------------------------------------------------— عکس‌هایی که فضاپیمای جونوی ناسا از لکه‌ی سرخ بزرگ مشتری گرفته نوارهای پر پیچ و تابی از ابرهای تیره‌رنگ را نشان می‌دهد که با حرکت در یک بیضی سرخ‌رنگ، آن را رگه…
https://goo.gl/xJkDSw
دانشمند-شهروند، جیسون میجر با بهره از داده‌‌های جونوکم و پردازش و بهبود رنگ آنها، این تصویر از لکه‌ی سرخ بزرگ مشتری را پدید آورد. این عکس در ساعت ۰۷:۱۰ روز ۱۰ ژوییه‌ی ۲۰۱۷ به وقت اقیانوس آرام گرفته شده. در آن هنگام، فاصله‌ی فضاپیما از قله‌ی ابرهای مشتری حدود۱۳۹۱۷ کیلومتر بود.

@onestar_in_sevenskies
👑یک ستاره در هفت آسمان👑
«عکس‌های فضاپیمای جونو از لکه‌ سرخ بزرگ مشتری» —------------------------------------------------— عکس‌هایی که فضاپیمای جونوی ناسا از لکه‌ی سرخ بزرگ مشتری گرفته نوارهای پر پیچ و تابی از ابرهای تیره‌رنگ را نشان می‌دهد که با حرکت در یک بیضی سرخ‌رنگ، آن را رگه…
https://goo.gl/1X8xpE
دانشمند-شهروند، کوین گیل با بهره از داده‌های جونوکم و پردازش و بهبود رنگ آنها، این تصویر از لکه‌ی سرخ بزرگ مشتری را پدید آورد. این عکس در ساعت ۰۷:۰۷ روز ۱۰ ژوییه‌ی ۲۰۱۷ به وقت اقیانوس آرام گرفته شده. در آن هنگام، فاصله‌ی فضاپیما از قله‌ی ابرهای مشتری ۹۸۶۶ کیلومتر بود.
@onestar_in_sevenskies
https://goo.gl/BTxMMh
دانشمند-شهروند، یرالد آیشتت با بهره از داده‌های جونوکم و پردازش و بهبود رنگ آنها، این تصویر از لکه‌ی سرخ بزرگ مشتری را پدید آورد. روشنایی تصویر به شدت افزایش یافته تا چشم بیننده را متوجه این توفان پرآوازه و محیط آشفته‌ی پیرامونش کند. این عکس در ساعت ۰۷:۰۷ روز ۱۰ ژوییه‌ی ۲۰۱۷ به وقت اقیانوس آرام گرفته شده. در آن هنگام، فاصله‌ی فضاپیما از قله‌ی ابرهای مشتری ۹۸۶۶ کیلومتر بود.
@onestar_in_sevenskies
«نمای نزدیک از یک جزیره کوچک کیهانی»
—---------------------------------------
https://goo.gl/YCbciK

کهکشان‌های مارپیچی اغلب با شکوه و جلال تمام دیده می‌شوند. خوشه‌های ستارگان جوان و آبی‌فام و مناطق صورتی‌رنگ ستاره‌زاییِ آنها در بازوهای گسترده‌ی مارپیچی‌شان چشم‌ها را خیره می‌کند.

ولی کهکشان‌های نامنظم و کوچک مانند ان‌جی‌سی ۴۴۴۹ در فاصله‌ی ۱۲ میلیون سال نوری زمین هم به سهم خود ستاره می‌سازند. این کهکشان با پهنای کمتر از ۲۰ هزار سال نوری، یک جزیره‌ی کوچک کیهانی تقریبا هم‌اندازه‌ی کهکشان ماهواره‌ای راه شیری خودمان، ابر ماژلانی بزرگ (ال‌ام‌سی) است و اغلب نیز با آن مقایسه می‌شود.

این تصویر چشمگیر توسط #تلسکوپ_فضایی_هابل از این کهکشانِ به خوبی بررسی شده گرفته شده و با پردازش آن، تابش سرخ‌فامی که نماینده‌ی گاز هیدروژن است در آن پدیدار شود. این تابش سرخ‌فام، مناطق گسترده‌ی #ستاره‌زایی در ان‌جی‌سی ۴۴۴۹ را نشان می‌دهد که برخی از آنها حتی از مناطق ستاره‌زایی در ابر ماژلانی بزرگ هم گسترده‌ترند، با کمان‌های بزرگ میان‌ستاره‌ای و حباب‌هایی که توسط ستارگان بزرگ و کوتاه‌عمر به فضا دمیده‌اند.

ان‌جی‌سی ۴۴۴۹ عضو یک گروه کهکشانی در #صورت_فلکی_تازی‌ها است. هنچنین این کهکشان نخستین #کهکشان_کوتوله‌ ی شناخته شده‌ایست که یک جریان کشندی از ستارگان دارد. [در این باره خوانده بودید: یک کهکشان"کوچک" چگونه "بزرگ" می‌شود؟ (https://goo.gl/4tTkDa)]

#apod
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/NGC4449.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«ویدیوهای تازه و باشکوه از پرواز بر فراز کوه‌ها و دشت‌های پلوتو و شارون»
—---------------------------------------------------------—

یک سال پیش، در ژوییه‌ی ۲۰۱۵، #فضاپیمای_نیوهورایزنز ناسا نخستین عکس‌های نمای نزدیک پلوتو و ماه‌هایش را به زمین فرستاد- عکس‌هایی شگفت‌انگیز که بسیاری را برانگیخت تا حسی که پرواز بر فراز سطح یخ‌زده‌ی این دنیای دوردست به انسان می‌دهد را تجربه کنند.

اکنون دانشمندان ماموریت نیوهورایزنز با به کار بردن داده‌های واقعی نیوهورایزنز و مدل‌های دیجیتالی فرازا (ارتفاع) از پلوتو و بزرگ‌ترین ماهش، شارون، فیلم‌هایی از پرواز بر فراز آنها ساخته‌اند که چشم‌اندازهای نویی از بسیاری از ساختارهای شگفت‌انگیزِی که یافته شده و بینش‌های ما درباره‌ی سامانه‌ی پلوتو را دگرگون کرده‌اند برایمان فراهم می‌کند- آن هم از دیدگاهی نزدیک‌تر از حتی خود نیوهورایزنز.

پرواز بر فراز #پلوتو از بلندی‌های جنوب باختر دشت گسترده‌ و پوشیده از یخ نیتروژن "اسپوتنیک" آغاز می‌شود. نخست از روی کناره‌های باختری اسپوتنیک می‌گذریم، جایی که هم‌مرز با سطح تیره و پردهانه‌ی "لکه‌تاریک کاتولو" است، با رشته کوه‌هایی که بر روی سطح دشت ها در سمت راست دیده می‌شوند. از سمت شمال از روی بلندی‌های "سرزمین وویجر" رد می‌شویم و سپس رو به جنوب، سرزمین پایونیر -با گودال‌های ژرف و گسترده‌اش- را پشت سر می‌گذاریم. سرانجام پروازمان را با گذشتن از فراز سطح تیغه‌ای "پشته‌های شکنجی تارتاروس" در انتهای خاوری نیمکره‌ای که رو به نیوهورایزنز بود به پایان می‌بریم.
******************
پروازی به همین اندازه هیجان‌انگیز هم از روی شارون انجام می‌دهیم. این پرواز با نیمکره‌ای که نیوهورایزنز در زمان نزدیک‌ترین گذر دیده بود آغاز می‌شود، سپس پایین‌تر می‌رویم و از روی دره‌ی ژرف و پهناور "سرنیتی" (Serenity) می‌گذریم. با رفتن به سوی شمال، دهانه‌ی دوروتی گیل و کلاهک قطبی تیره‌‌رنگ "لکه‌تاریک موردور" از زیر پایمان می‌گذرند. سپس مسیرمان رو به جنوب می‌شود و به زمینه‌ی شمالی "سرزمین آز" می‌رسیم و پس از آن، پروازمان را با گذشتن از روی دشتِ استواییِ به نسبت هموارِ "فلاته‌ی وولکان" و کوهستان شیاری کلارک به پایان می‌بریم.


در این دو ویدیو، برای نمایان‌تر کردن مکان‌نگاری (توپوگرافی) سطح پلوتو و شارون، پستی و بلندی‌ها دو تا سه برابر بیشتر نشان داده شده‌اند؛ رنگ‌های سطح پلوتو و شارون هم برای آشکارتر کردن جزییات، سیرتر شده‌اند.

—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/NewHorizons.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
ویدیوی پلوتو را می‌توانید با حجم بیشتر (۱۷.۳ مگابایت) و کیفیت بهتر در ادامه ببینید👇👇
▪️از شمار دو چشم یک تن کم▪️
▪️وز شمار خرد هزاران بیش▪️

یاد و نام مریم میرزاخانی، نابغه‌ی ریاضی ایران و جهان گرامی باد. "یک ستاره در هفت آسمان" این رویداد غم‌انگیز را به همه‌ی ایرانیان تسلیت می‌گوید
«ماه دورنگ»
—---------—
https://goo.gl/adU9Hi
یاپتوس، ماه سیاره‌ی #کیوان با مناطقی تیره و روشن که مانند تکه‌های یک جورچین کیهانی در کنار هم جای گرفته‌اند، دنیای تضادهاست.

"ناحیه‌ی کاسینی" با پهنای ۱۴۷۱ کیلومتر روی یاپتوس، با لایه‌ای از مواد خاکی تیره‌رنگ پوشیده شده که پادسانی (تضاد) تندی با منطقه‌ی بسیار روشن‌تر پیرامونش پدید آورده و نمایی متمایز و دورنگی به این ماه داده است.

دیدگاه این تصویر رو به نیمکره‌ی رو به کیوانِ یاپتوس است. شمال بالاست و ۲۰ درجه به سمت راست چرخیده. عکس در نور دیدنی (مریی) و با دوربین زاویه-بسته‌ی #فضاپیمای_کاسینی، در روز ۱۱ مارس ۲۰۱۷ گرفته شده.

در زمان گرفتن عکس فاصله‌ی کاسینی از یاپتوس حدود ۲.۶ میلیون کیلومتر بود. هر پیکسل تصویر در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۱۵ کیلومتر است.

درباره‌ی یاپتوس بیشتر بخوانید: * نماد فلسفه چینی روی یکی از ماه‌های کیوان (https://goo.gl/JUewck)

—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/Iapetus.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«کشف یکی از درخشان‌ترین کهکشان‌هایی که تاکنون شناخته شده»
—---------------------------------------------------------

بر پایه‌ی نظریه‌ی #نسبیت_عام اینشتین، هنگامی که پرتوی نور از نزدیک یک جسم بسیار پرجرم می‌گذرد، نیروی گرانش مسیر فوتون‌های آن جسم تغییر داده و به سوی خود می‌کشد. این پدیده به نام #همگرایی_گرانشی شناخته می‌شود و آن را می‌توان با اثری که یک عدسی روی پرتوهای نور می‌گذارد مقایسه کرد که مانند یک بزرگ‌نما رفتار کرده و اندازه و شدت تصویر ظاهری جسم آغازین را تغییر می‌دهد.

اکنون با بهره از همین پدیده، یک گروه از دانشمندان در بنیاد اخترفیزیک جزایر قناری (IAC) به رهبری آناستازیو دیاز-سانچز از دانشگاه پلی تکنیک کارتاخنا (UPT) یک کهکشان بسیار دوردست، با فاصله‌ی ۱۰ هزار میلیون سال نوری یافته‌اند که یک هزار برابر درخشان‌تر از کهکشان راه شیری است. این درخشان‌ترین "کهکشان زیرمیلیمتری" است که تاکنون یافته شده؛ نام این اجرام به دلیل گسیلش بسیار نیرومند پرتوهای فروسرخ-دور از آنهاست. دانشمندان برای این اندازه‌گیری از تلسکوپ بزرگ قناری (GTC) در رصدخانه‌ی صخره‌ی بچه‌ها در گارافیا، لاپالمای جزایر قناری بهره جستند.

آناستازیو دیاز سانچز، پژوهشگر UPCT و نویسنده‌ی نخست این پژوهش می‌گوید: «به لطف همگرایی گرانشی که توسط یک خوشه‌ی کهکشانی میان ما و این جرم پدید آمده و مانند یک تلسکوپ رفتار می‌کند، ما این کهکشان را ۱۱ برابر بزرگ‌تر و درخشان‌تر از چیزی که بدون این عدسی گرانشی دیده می‌شود می‌بینیم. از آن چندین تصویر پدید آمده که کمانی به مرکزیت پرجرم‌ترین بخش خوشه را ساخته؛ چنین کمانی به نام حلقه‌ی اینشتین شناخته می‌شود. خوبی این عدسی‌های کیهانی اینست که ویژگی‌های طیفی نور کهکشان را تغییر نمی‌دهد، به گونه‌ای که می‌توانیم آنها را مانند اجرامی که در فاصله‌ای بسیار نزدیک‌تر جای دارند بررسی کنیم.»

برای یافتن این کهکشان، که گزارش کشفش به تازگی در پژوهشنامه‌ای در آستروفیزیکال جورنال لترز منتشر شده، جستجویی در سرتاسر آسمان انجام شد و پایگاه داده‌های ماهواره‌های وایز (ناسا) و پلانک (سازمان فضایی اروپا) برای شناسایی درخشان‌ترین کهکشان‌های زیرمیلیمتری با هم ترکیب شدند. نور این کهکشان توسط یک خوشه‌ی کهکشانیِ بسیار نزدیک‌تر که رفتاری مانند یک عدسی همگرا دارد بزرگنمایی شده و تصویری از آن ساخته که بسیار بزرگ‌تر از آنچه واقعا هست به نظر می‌آید، و به لطف این پدیده، دانشمندان توانستند سرشت و ویژگی‌های آن را از راه طیف‌سنجی و با بهره از GTC بررسی کرده و بشناسند.

ستاره‌زایی با سرعت بالا
نرخ #ستاره‌زایی این کهکشان بسیار بالاست، و در هر سال ۱۰۰۰ ستاره‌ی هم‌جرم خورشید در آن ساخته می شود، بسیار بیش از کهکشان راه شیری که می‌شود گفت، سالانه تنها ۲ ستاره‌ی هم‌جرم خورشید می‌سازد. سوزانا ایگلسیاس-گروت، اخترفیزیکدان IAC و یکی از نویسندگان این پژوهش می‌گوید: «اجرامی مانند این کهکشان دارای نیرومندترین مناطق ستاره‌زایی شناخته شده در کیهانند. گام بعدی، بررسی محتوای مولکولی آنها خواهد بود.»

این حقیقت که این کهکشان بسیار درخشان است، نورش به طور گرانشی تقویت شده، و چندین تصویر از آن پدید آمده به ما اجازه می‌دهد تا نگاهی به ویژگی‌ها و ساختارهای درونیش بیندازیم- کاری که بدون کمک عدسی گرانشی برای چنین کهکشان دوردستی امکان نداشت.

پژوهشگر IAC، هلموت دنربائر که در این پژوهش همکاری داشت در پایان می‌گوید: «در آینده خواهیم توانست با تداخل‌سنج‌هایی مانند آرایه‌ی میلیمتری گسترده‌ی شمالی (NOEMA/IRAM) در فرانسه، و آرایه‌ی بزرگ میلیمتری/زیرمیلیمتری آتاکاما (آلما) در شیلی، بررسی‌های دقیق‌تری روی ستاره‌زایی در این کهکشان انجام دهیم.»

* توضیح تصویر:
تصاویر این کهکشان با پیکان سفید نشان داده شده‌اند. پایین، سمت راست هم مقیاس تصویر به ثانیه‌ی قوس است.
https://goo.gl/X82RS9
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/SubmillimetreGalaxy.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«بازی نورها و سایه‌ها در "سیاره بزها"»
—---------------------------------—

توفان‌های تندری نزدیک بود نمایش زیبای ماه‌گرفتگی کلی ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ را خراب کنند ولی در زمان کامل شدن گرفتگی، ابرها به مدت ۱۰ دقیقه کنار رفتند و برق‌های #آذرخش‌‌ نیز به چشم‌انداز تماشایی آسمان افزوده شدند.

این تصویر با نوردهی ۳۰ ثانیه‌ای گرفته شده و منظره‌ای که ثبت شد، الهام‌بخش عنوانی گشت که از نظر سردبیر بخش تصویر نجومی روز ناسا (apod)، شاید به یادماندنی‌ترین عنوان برگزیده‌ی یک تصویر در تاریخ ۲۲ ساله‌ی این بخش باشد (با سپاس از عکاس تصویر، کریس کی.).

واژه‌ی "آذرخش" در عنوان که خوب، جای گفتگویی ندارد و بازی سایه‌های این #ماه‌گرفتگی تاریک هم در بخش گسترده‌ای از سیاره‌ی زمین از جمله اروپا، آفریقا، آسیا، و استرالیا دیده می‌شد.

ولی خود تصویر ازجزیره‌ی یونانی ایکاریا در پزی یونان گرفته شده؛ منطقه‌ای که به دلیل زمین سنگلاخ و ناهموار و صخره‌های شگفت‌انگیزش به نام "سیاره‌ی بزها" خوانده می‌شود.
https://goo.gl/tTxcv6
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/PlanetOfTheGoats.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«لکه‌های تاریک و روشنی که از روی سیاره زمین می‌گذرند»
—------------------------------------------------------

این نورها و سایه‌ها که از روی قرص زمین می‌گذرند چه هستند؟

این فیلم زمان‌گریزِ ۵ ثانیه‌ای، یک روز کامل سیاره‌ی زمین را از چشم ماهواره‌ی ژاپنی هیماواری-۸ نشان می‌دهد؛ این ماهواره در یک مدار #زمین‌ایستا یا زمین‌ثابت (geostationary) بر فراز اقیانوس آرام جای دارد.

خورشید که از سمت راست طلوع، و در سمت چپ غروب می‌کند، نیمی از زمین را که تقریبا یکراست زیر پای ماهواره است را می‌پیماید و بازتاب تصویرش مانند لکه‌ای درخشان که از راست به چپ می‌رود دیده می‌شود.

ولی یک پدیده‌ی شگفت‌انگیزتر و نامعمول‌تر، لکه‌ی تیره‌ایست که از بالا سمت چپ به پایین سمت راست جابجا می‌شود. این سایه‌ی ماه است و تنها زمانی پدیدار می‌شود که ماه درست از میان زمین و خورشید بگذرد. پارسال، در همان روزی که این فیلم گرفته شد، مناطقی که در بخش مرکزی این لکه‌ی تیره بودند بیننده‌ی یک #خورشیدگرفتگی کامل بودند.

ماه آینده هم یک چنین سایه‌ی تاریکی درست از روی خاک کشور آمریکا خواهد گذشت.

#apod
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/07/Himawari.html
—------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram: @onestar_in_sevenskies