المپیاد ادبی

یادداشتی دربارهٔ اضطراب!

همانطور که باخبر شدید اعضای کمیتهٔ المپیاد ادبی استعفا دادند و اینک باید منتظر معرّفی کمیتهٔ بعدی و منابع مرحلهٔ نخست باشیم. متأسفانه با توجّه به شرایطی که به علّت همه‌گیری کوید۱۹ ایجاد شد، آزمون‌های سال گذشته به تعویق افتادند و دوره‌ای که نامش «تابستانی» است در اواخر پاییز به پایان رسید. این مسئله باعث شد تا معرّفی منابع دورهٔ سی‌و‌چهارم هم به تعویق بیفتد و شاید خبر استعفا آن را بیشتر هم به تأخیر بیاندازد. در این شرایط طبیعتاً اضطراب گریبان دانش‌آموزان را می‌گیرد چون هم شرکت در المپیاد باعث می‌شود تا تمرکز بر روی درس‌های عادی مدرسه کم شود، هم به فرض اینکه همه چیز خوب پیش برود و دانش‌آموزان وارد دورهٔ تابستانی شوند ممکن است این دوره تا پاییز سال آینده به طول انجامد و این نکته کار کسانی را که مدال نقره یا برنز می‌گیرند دشوارتر می‌کند. همچنین، در یکی دو سال اخیز زمزمه‌های گوناگونی دربارهٔ کم شدن سهمیه‌های مدال‌ها به گوش می‌رسد که این نکته نیز کار دلبستگان المپیاد را با ابهامات بیشتر مواجه می‌کند. پرسشی که پیش می‌آید این است که در این شرایط دانش‌آموزان چه کنند.

نویسندهٔ این سطور می‌داند که آنچه شرحش گذشت چقدر همه چیز را برای دانش‌آموزان دشوار می‌کند و تا چه پایه باعث می‌شود آنان تمرکز خود را از دست دهند، ولی نکته آن است که در این شرایط آنچه مهم است همین تمرکز و تلاش برای حفظ آن است. این نکته‌ای است که ساده به نظر می‌رسد ولی عمل به آن هم دشوار است هم بسیار مؤثر. به نظر من در شرایط فعلی تنها راه چاره برای دانش‌آموزان این است که صبر کنند تا تکلیف کمیته و منابع آن مشخص شود. این را در نظر داشته باشید که در سال تحصیلی ۹۰-۹۱ هنگامی که در کمیتهٔ المپیاد تغییراتی اتفاق افتاد، برای مرحلهٔ اول هیچ منبع غیر درسی‌ای معرفی نشد. بنابراین، آنچه مهم است آن است که تمرکز را روی مطالعه و پیش بردن آنچه برایتان مهم است بگذارید.

نکتهٔ مرتبط دیگری هم هست که مدتی بود در نظر داشتم چیزی درباره‌اش بنویسم. شکل‌گیری گروه‌هایی که در فضای مجازی فعالند و دانش‌آموزان می‌توانند در آنها پرسش‌های خود را با دیگران مطرح کنند و از نظر آنان بهره‌مند شوند، در کنار فایده‌های بسیار، آفاتی نیز دارد. یکی از این آفات آن است که هر کسی می‌تواند مطلبی را به نحوی بیان کند که نظرش است و اغلب نظر همه دارای ارزش یکسانی می‌شود. بگذارید این گونه بگویم: اگر کسی را از نزدیک بشناسید و با خلقیاتش آشنا باشید، در هنگامی که چیزی را بیان می‌کند می‌توانید تشخیص بدهید که چقدر از مطلبش قابل اعتناست. وقتی در فضای مجازی کسی چیزی را بیان می‌کند، ما از سابقهٔ آن فرد، دقت و میزان صادق بودنش چندان مطلع نیستیم. در نتیجه، ممکن است هر کس به هر دلیلی حرفی را بزند و این حرف تأثیر بدی روی دیگران داشته باشد. به عنوان مثال، ممکن است کسی ادعا کند که فلان کتاب‌ها را چند سال پیش خوانده و اینک مشغول مطالعهٔ بهمان مطالب و منابع است، اما حقیقت آن باشد که یا آن‌ها را نخوانده یا به نحوی خوانده که با نخواندن فرق خاصی ندارد. در این شرایط، دانش‌آموزی که علاقه‌مند و مشتاق است و تازه می‌خواهد قدم در راه المپیاد بگذارد به‌کلی ناامید می‌شود و گمان می‌برد که برای آغاز المپیاد حتماً می‌بایستی از چند سال پیش شروع می‌کرده باشد. تجربهٔ چند سالهٔ تدریس این حقیر در المپیاد نشان داده که اگر هم با استثناهایی در المپیاد روبرو باشیم، بعید است شمار اینان بیش از یکی دو نفر در هر سال باشد. در نتیجه، چندان التفاتی به ادعاهای عجیب نکنید. این نکته را در تمام مراحل المپیاد باید در نظر داشت، از آغاز مطالعه گرفته تا اعلام درصدهای عجیب و غریب پس از برگزاری آزمون‌ها. خلاصهٔ مطلب آنکه مهم است که تمرکزتان را حفظ کنید و درگیر حاشیه نشوید.

با احترام و آرزوی موفقیت برای شما،
میرسالار رضوی

@iryscadabi

3.6K views19:25