#مغزهای_کوچک_زنگ‌زده شعر "باغ بی‌برگی" از #مهدی_اخوان‌ثالث، غزل "در این سرای بی‌کسی" از #هوشنگ_ابتهاج، شعر "به کجا چنین شتابان" از #محمدرضا_شفیعی‌کدکنی، غزل "جوانی" از #رهی_معیری، شعرهای "مهتاب" و "داروگ" از #نیمایوشیج، یک داستان از #بزرگ_علوی، نام #صادق_هدایت، #محمود_دولت‌آبادی و #ایرج‌میرزا و حتی رباعیات #خیام و داستان "حلاج" از تذکرہ‌الاولیا را از کتاب‌های درسی حذف کرده‌اند.

اما احتمالا چرک‌نوشته‌هایی (چون نمی‌شود نام "متن" و "شعر" بر آن‌ها گذاشت) از #غلامعلی_حداد_عادل، #حمید_سبزواری، #سپیده_کاشانی و #علیرضا_قزوه در کتاب‌ها باقی خواهد ماند.

شاید هم حق دارند. شاهکارهای ادبیات را مردم خودشان خواهند خواند، اما ترشحات ویروسی آن‌ها تنها با گنجاندن در کتاب‌های درسی و به‌زور خوانده خواهند شد.

خدا به فرزندان این سرزمین رحم کند...

#نیمکت
http://T.me/nymkat

جامی است که عقل آفرین می‌زندش
صد بوسه ز مهر بر جبین می‌زندش

این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف
می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش

۲۸ اردیبهشت، بزرگداشت حضرت #خیام_نیشاوری

#هنر
#ادبیات
#شعر

#نیمکت
http://T.me/nymkat