💥اطلاعیه مطبوعاتی

پارلمان کاتالونیا اسپانیا خواستار لغو حکم اعدام پخشان عزیزی شدند!

‏بدنبال تماس‌های فعالین کمیته آزادی زندانیان سیاسی با پارلمان کاتالونیا اسپانیا در رابطه با وضعیت زندانی سیاسی پخشان‌ عزیزی، ۹ تن از اعضای پارلمان از جمله آقای جوزپ راول رئیس پارلمان کاتالونیا و کفیل سیاسی پخشان عزیزی آقای روبن وگنزبرگ رامون، نامه ای را در تاریخ شانزدهم ژانویه ۲۰۲۵ به سفارتخانه رژیم اسلامی ارسال داشتند.
‏در این نامه این نمایندگان ضمن توضیح وضعیت پخشان عزیزی و نقش او در دفاع از حقوق انسانی، از وضعیت وی ابراز نگرانی کرده و به ناعادلانه بودن پروسه قضایی پرونده پخشان عزیزی اشاره کردند. این نمایندگان همچنین ابراز داشتند:
‏” مجازات اعدام درجامعه ی بین‌المللی غیر قابل قبول است زیرا نقض آشکار حقوق بنیادین بشر، به‌ویژه حق زندگی است!”

‏لینک فارسی اطلاعیه نامه پارلمان اسپانیا
‏⁦ wp.me/p9yWrK-dfD ⁩

‏لینک انگلیسی
‏⁦ wp.me/p9yWrK-dfV ⁩



#نه_به_اعدام

#کارزار_جهانی_نه_به_اعدام_در_ایران


https://t.me/no_to_execution_in_iran
تماس:
@NoToExecutions_Tamas

قسمتی از اکسیون امروز سه شنبه ۲۸ ژانویه ۲۰۲۵ 
گروه همبستگی زن، زندگی ، ازادی
شهر مونستر المان در حمایت از کارزار اعتراضی  نه به اعدام زندانیان داخل کشور


#نه_به_اعدام

#کارزار_جهانی_نه_به_اعدام_در_ایران


https://t.me/no_to_execution_in_iran
تماس:
@NoToExecutions_Tamas

فرانکفورت ۲۸ ژانویه همراه با
سه شنبه های اعتراضی علیه اعدام و حمایت از کارزار جهانی نه به اعدام در ایران


#نه_به_اعدام

#کارزار_جهانی_نه_به_اعدام_در_ایران


https://t.me/no_to_execution_in_iran
تماس:
@NoToExecutions_Tamas

نامه زینب جلالیان ،قدیمی‌ترین زندانی‌ سیاسی محکوم به حبس ابد:

«چگونه توانستی مهر مادری، محبت پدری و عشق به همنوع را نادیده بگیری؟
به‌ خاطر کدام مصلحت؟ تو وجدان و انسانیت خود را به چه فروختی؟ حق زیستن و نفس کشیدن دیگران را به چه قیمتی معامله کردی؟
به چه بهایی این همه آرزو را نابود می‌کنی؟ چگونه می‌توانی به این راحتی، جوانان سرزمین مادری‌ات را قربانی کنی؟ خودخواهی تو به جایی رسیده که تنها چیزی که تو را راضی می‌کند، حکم مرگ دیگران است.
تو که دستانت به خون دیگران آلوده است، بدان هیچ‌کس، حتی تو، صلاحیت گرفتن حق زندگی را از انسانی ندارد. چگونه توانستی وقتی قلم به دست گرفتی، احکام اعدام پخشان عزیزی، وریشه مرادی و برادران ما را صادر کنی؟ آیا جان آدمی این‌قدر برایت بی‌ارزش شده است؟ به کدام خطا؟ به کدام گناه؟ به استناد کدام حقوق بشر؟
ما را به قربانگاهی می‌فرستی که طناب نیمه ضخیمش از گیسوان بریده مادران قربانیانت بافته شده است. چه عاملی تو را به این وادی تاریک کشانده است؟ برایت اندوهگینم، برای تو که تمامی اصول انسانی را زیر پا گذاشته‌ای و همه پل‌های پشت سرت را ویران کرده‌ای. ای شکنجه‌گر و قاضی ناعادل!
با وجود تمام ظلم‌هایی که بر ما روا داشته‌ای، بدان که من به دنبال انتقام نخواهم بود. من از حق خود می‌گذرم و تو را می‌بخشم. این تفاوت من و توست.
وریشه گیان، پخشان گیان، دلم می‌گیرد…
دلم می‌گیرد وقتی به من می‌گویند که دیروز، شما قلم در دست گرفتید و علیه اعدام من و همرزمانم نوشتید، اما امروز خودتان محکوم به اعدام شده‌اید. دلم می‌گیرد در شهری که پاداش انسانیت یا ذلت است یا مرگ با حکم حکام.
دلم می‌گیرد از سرزمینی که حق آزادی، حق اندیشیدن و حق زیستن را از مردمانش دریغ می‌کنند. دلم می‌گیرد وقتی دیر به مادران‌مان زنگ می‌زنیم و با ناباوری می‌پرسند: «روله، تویی؟» چون سایه شوم اعدام بر سر شهر و دیارمان سایه افکنده است.
من با تمام وجود، حکم اعدام را محکوم می‌کنم. از همه زنان جهان، آزادگان دنیا، سازمان‌های حقوق بشری و هر کسی که هر کاری از دستش برمی‌آید، می‌خواهم حمایت خود را از محکومان به اعدام دریغ نکنند. در برابر حکم اعدام همنوعان‌تان سکوت نکنید!»

سه‌شنبه ۹ بهمن


#نه_به_اعدام

#کارزار_جهانی_نه_به_اعدام_در_ایران


https://t.me/no_to_execution_in_iran
تماس:
@NoToExecutions_Tamas
‌s‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‌

بیانیه تظاهرات ۲۸ ژانویه ۲۰۲۵ در واشنگتن دی‌سی

امروز، ما در ساعت ۱۰:۳۰ صبح در مقابل دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران در شهر واشنگتن گرد هم آمدیم تا صدای خود را به حمایت از زندانیان شجاعی که در بیش از ۳۴ زندان ایران دست به اعتصاب غذا زده‌اند، بلند کنیم. هرهفته ما همراه با این اعتصاب که اکنون وارد ۵۳امین هفته متوالی خود شده است، نمادی از مقاومت و ایستادگی در برابر سرکوب، بی‌عدالتی و نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران است.

ما به ویژه حمایت خود را از زندانیان سیاسی اعلام می‌کنیم، افرادی که تنها به دلیل ابراز عقاید، تلاش برای آزادی و مطالبه عدالت در بند گرفتار شده‌اند. این اعتصاب غذا، جان زندانیان را به خطر انداخته است، اما آنها همچنان با شجاعت و از خودگذشتگی در برابر ظلم ایستاده‌اند و صدای مردم سرکوب‌شده ایران را به گوش جهان می‌رسانند.

ما امروز اینجا هستیم تا نشان دهیم که این قهرمانان تنها نیستند. ما به نمایندگی از آزادی‌خواهان جهان، پیامی روشن به حکومت جمهوری اسلامی می‌دهیم: سرکوب و خشونت نمی‌تواند صدای آزادی را خاموش کند.
مبارزه برای عدالت، کرامت انسانی و حقوق برابر ادامه دارد، و ما در کنار زندانیان، خانواده‌های آنان و همه مردم آزادی‌خواه ایران ایستاده‌ایم.

از تمامی افرادی که در این تجمع حضور یافتند و یا ما را مورد حمایت خود قرار داده‌رند سپاسگزاریم. اتحاد ما، همراه با مقاومت زندانیان و مردم شجاع ایران، به جهانیان نشان می‌دهد که امید و آزادی هرگز شکست نخواهند خورد.

زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
نه به اعدام، نه به سرکوب، نه به استبداد!
پیکار علیه اعدام