فراخوان بیش از ۵۰ فعال و چهره ایرانی و بین المللی برای بایکوت سیاسی، تسلیحاتی، ورزشی و فرهنگی رژیم اسلامی ایران

در اواخر قرن بیستم، جامعه جهانی رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی را بخاطر نژادپرستی نفرت انگیزش، وحشیگری اش و انکار مقام و شان انسانی برای اکثریت مردم آن کشور بایکوت کرد. امروز جهان باید همین کار را با رژیم آپارتاید جنسی در ایران، بخاطر انکار مقام و شان انسانی برای زنان، بخاطر نسل کشی، و بخاطر بیش از ۴۰ سال جنایت علیه بشریت انجام دهد. بایکوت جهانی حکومت آپارتاید نژادی به مردم آفریقای جنوبی کمک کرد که از لکه ننگی بر وجدان بشریت در انتهای قرن بیست رها شوند. بایکوت جهانی حکومت آپارتاید جنسی در ایران به مردم ایران کمک خواهد کرد که خود و جهان را از لکه ننگ دیگری در قرن بیست و یک رها سازند

ادله جنائی برای طرد و انزوای رژیم اسلامی ایران و اخراجش از جامعه جهانی هولناک، عظیم و غیرقابل انکار است. از میان موارد بیشمار جنایت علیه بشریت، این حکومت باید از جمله به دلیل جنایات زیر بایکوت شود

سنگسار زنان بدلیل برقراری رابطه جنسی خارج از ازدواج؛

اعدام همجنسگرایان، از جمله به شیوه پرتاب از بلندی؛

در آوردن چشم از حدقه و قطع اعضای بدن افراد به اتهام سرقت و جرائم مالی خرد؛

اعدام کودکان؛

تجاوز به زندانیان سیاسی زن قبل از اعدام آنان، برای اینکه هنگام اعدام باکره نباشند؛

اعدام افرادی که از اسلام روی برگردانده اند؛

اعدام بی خدایان و بی مذهبان؛

اعدام و سرکوب دائمی بهائیان و معتقدان به ادیان و باورهای مذهبی دیگر؛

اعدام مخفیانه هزاران زندانی سیاسی، که دوره زندان بسیاری از آنان به پایان رسیده بود، در تابستان ۱۳۶۷ و دفن اجساد شان در گورهای جمعی بی نام و نشان؛

قتل های زنجیره ای نویسندگان، شاعران، مترجمان و منتقدین سیاسی در اواخر دهه ۷۰، بوسیله چاقو، با خفه کردن و دیگر شیوه های وحشیانه، و رها ساختن اجساد شان در کنار جاده ها یا در حومه شهرها؛

تجاوز و حمله جنسی قانونی به کودکان با قانونی کردن ازدواج دختران ۹ ساله؛

پاشیدن اسید به صورت زنان بدلیل بی حجابی یا بدحجابی؛

ترور مخالفین سیاسی در تبعید، از جمله در فرانسه، آلمان، اطریش، قبرس و در کشورهای منطقه، با عملیات سازماندهی شده از طریق سفارتخانه ها و کنسولگری ها و یا تیم های ترور حکومت؛

ربودن اعضای اپوزیسیون، قاچاق آنان به ایران، گرفتن اعتراف اجباری و نمایش تلویزیونی و نهایتا اعدام آنان؛

گروگانگیری اتباع خارجی و افراد دو تابعیتی برای باج گیری از دول خارجی بشکل مالی و یا استرداد تروریست های حکومت اسلامی که توسط آن دولت ها تحت پیگرد قانونی قرار گرفته اند؛

شلاق زدن به فعالین زن، فعالین کارگری و سایر “متخلفین” با توسل به قوانین کیفری و نظام قضائی اسلامی؛

جداسازی زنان از “بخش مردان” در اتوبوس، قطار، مجامع، محل کار و سایر اماکن عمومی؛ ممنوعیت زنان از دوچرخه سواری و حضور در استادیوم های ورزشی؛ ممنوعیت زنان از اشتغال در بسیاری موقعیت های شغلی؛ ممنوعیت آواز خواندن و رقص زنان؛ قانونا زنان را صغیر و وابسته به مرد به حساب آوردن با التزام زنان به گرفتن اجازه شوهر، پدر و یا یک عضو مذکر دیگر خانواده برای اشتغال، ازدواج، درخواست طلاق و صدور پاسپورت؛ معتبر شمردن شهادت حقوقی زن در حد نصف شهادت مرد؛ محرومیت زنان از حق حضانت کودکان در صورت طلاق؛ تعیین ارث وارثین زن در حد نصف ارث وارثین مرد؛

سرنگونی عامدانه هواپیمای مسافربری اوکراینی، پرواز پی اس ۷۵۲، در ۸ ژانویه ۲۰۲۰ و کشتن ۱۷۶ نفر سرنشینان آن؛ پنهان کاری و دروغ گوئی و عدم همکاری با محققین سوانح هوائی بین المللی، دولت های کانادا و اوکراین و خانواده های قربانیان که در پی کشف حقایق این جنایت هولناک هستند؛

کشتار معترضین در جریان اعتراضات ضد حکومتی، از جمله در خیزش های ۸۸ و ۹۶، و همچنین آبان ۹۸ که در جریان آن ۱۵۰۰ نفر به قتل رسیدند؛

…

لیست بی انتها است

هر کدام از این جنایات نفرت انگیز، هر یک از این رفتارهای مبتنی بر نسل کشی، که نه در قرون وسطی بلکه در قرن بیست و یک روی می دهد، کافی است که این حکومت بدلیل جنایت علیه بشریت محاکمه شده و از جامعه جهانی بیرون رانده شود

حکومت اسلامی ایران نه نماینده، بلکه قاتل مردم ایران است. هر ثانیه تحمل و ادامه وجود این حکومت و اعمال وحشیانه اش لکه ننگی بر وجدان بشریت است

ما امضا کنندگان زیر، از جامعه جهانی، از سازمان ملل، از تمام دولت ها و از همه نهادهای بین المللی می خواهیم که این حکومت را برسمیت نشناسند و آن را از نظر سیاسی، دیپلماتیک، تسلیحاتی، ورزشی و فرهنگی بایکوت کنند. ما از تمام دولت ها می خواهیم که سران و عوامل این حکومت را که مرتکب جنایت علیه بشریت شده اند به محض ورود به خاک خود دستگیر و بازداشت کنند. ما از سازمان ملل می خواهیم که رژیم اسلامی ایران و رهبرانش را جهت محاکمه به جرم “جنایت علیه بشریت” به دادگاه بین المللی جنائی (آی سی سی) ارجاع دهد

همانطور که بایکوت جهانی رژیم آپارتاید نژادی کمک کرد که آن حکومت و سیستم نفرت انگیز سرنگون شود، بایکوت جهانی رژیم اسلامی ایران نیز به مردم ایران کمک خواهد کرد که خود و جهانیان را از شر این حکومت جانی و وحشی رها سازند. صرف محکوم کردن جنایات این حکومت کافی نیست. باید اقدامی موثر کرد. وقت آن رسیده است که این حکومت، هم بخاطر مردم ایران و هم بخاطر مردم جهان، از جامعه جهانی بیرون رانده شود
امضا کنید

حمایت کنندگان و امضا کنندگان اولیه

به ترتیب حروف الفبا

مینا احدی – فعال سیاسی و کمپینر حقوق انسانی

رانا احمد – کمپینر حقوق زنان

ژیلا احمدی – خواهر بهرام و شهرام احمدی که توسط حکومت اسلامی ایران اعدام شدند

تیبو اِشنی بِرگر – دبیر حزب سولیدارتیه،‌ ژنو، و دبیر مشترک نهاد اکتیف ترافیک در منطقه فرانسوی زبان سوئیس

نازنین افشین جم مک کی – فعال حقوق بشر، از بنیانگذاران نهاد “اعدام کودکان را متوقف کنید” و بنیاد نازنین

نسرین افضلی – فعال حقوق زنان

آرتمیس اکبری – فعال حقوق ال جی بی تی از افغانستان

انجمن بین المللی حقوق بشر، شاخه آلمان

دکتر میترا بابک – متخص روانکاو، پژوهشگر و کنشگر

شعله پاکروان – مادر ریحانه جباری که توسط حکومت اسلامی ایران اعدام شد

اشتفان پاینتنر – سازمان آتئیستی امداد به پناهندگان

هوروَش پورکیان – رئیس نهاد بین المللی زنان در قدرت

پریسا پوینده – مسئول کمپین برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران

پیتر تاچل – مدیر نهاد پیتر تاچل

کلودیا تَل مایر – فعال حقوق زنان، ویَن

ژوزف دائر – فعال سوسیالیست، استاد دانشگاه و نویسنده سوئیسی-سوری

شهلا دانشفر – فعال سیاسی و کمپینر حقوق زنان و کارگران

ریچارد دوکینز – زیست شناس و نویسنده انگلیسی

راحله راحمی پور – خواهر زندانی سیاسی حسین راحمی پور که در زندان توسط حکومت اسلامی ایران به قتل رسید

دِوین رِکس وید – پژوهشگر خشونت های ناموسی، دانشگاه استکهلم

سازمان سفیران حقوق بشر

نیما سروستانی – فیلم ساز سوئدی-ایرانی

بهرام سروش – فعال سیاسی و کمپینر حقوق انسانی

شاپرک شجری زاده – فعال حقوق زنان

احمد شروان – فعال حقوق انسانی و انسانگرای سکولار

سیمون شوارتز – مدیر اجرائی نهاد سایدا اینترنشنال

شیرین شمس – از موسسین و مسئولین انقلاب زنانه و فعال حقوق زنان

رِبِکا شونِنباخ – مسئول نهاد زنان برای آزادی

مراد شیخی – مربی و داور ملی کشتی در دانمارک و قهرمان سابق در کشتی

خلیل عبیات – فعال حقوق ال جی بی تی

آترا عظیمی – شاعر و نویسنده

علیرضا فرازمند – مربی سابق تیم ملی ایران در کشتی و قهرمان سابق کشتی

قدم خیر فرامرزی – مادر بهرام و شهرام احمدی که توسط حکومت اسلامی ایران اعدام شدند

لیلی فرجی – فعال حقوق زنان، خواهر مریم فرجی که در پی خیزش دیماه ۹۶ توسط حکومت اسلامی ایران به قتل رسید

آمنه کاکه باوه – نماینده پارلمان سوئد

هدا کامل – فعال کارگری، عضو سابق انجمن بازنشستگان مصر

ناصر کلهر – فیلم ساز و فعال سیاسی

دکتر گوندی دیک – فعال حقوق زنان، منطقه بادن بای ویَن

لیلی لطیفی – مادر امیرحسین سعیدی نیا که در جریان سرنگونی پرواز مسافربری پی اس۷۵۲ توسط حکومت اسلامی ایران با به قتل رسید

اریک لی – ادیتور بنیانگذار نهاد لیبر استارت

شیوا محبوبی – سخنگوی کمپین برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، فعال حقوق زنان

ینار محمد – رئیس سازمان آزادی زن عراق

فرنگیس مظلوم – مادر وبلاگ نویس زندانی سهیل عربی

عالیه مقدا المهدی – فعال حقوق زنان از مصر

شهین مهین فر – مادر امیر ارشاد تاجمیر که در اعتراضات دیماه ۱۳۸۸ در ایران توسط حکومت اسلامی به قتل رسید

تسلیمه نسرین – نویسنده، اومانیست سکولار، فمینیست، پزشک

سعید نعمه ناصر – رئیس فدراسیون سراسری اتحادیه های کارگری و کارکنان عراق

مریم نمازی – فعال سیاسی و کمپینر حقوق انسانی

شقایق نوروزی – بازیگر سینما و کارگردان

سمیر نوری – سخنگوی سازمان لغو مجازات اعدام در عراق

رامونا واگنر – سخنگوی بنیاد ریچار دوکینز برای خِرَد و علم

یِنی وِن هاممار – نهاد فمن، سوئد

محمد هیشام – فعال حقوق ال جی بی تی و حقوق انسانی از مصر


سوم فوریه ۲۰۲۱، ۱۵ بهمن ۱۳۹۹

جنبش دادخواهی، جایگاه آن و چگونگی تقویت آن
یکی از تهاجمی ترین، اجتماعی ترین، سیاسی ترین و رادیکال ترین جنبش های اجتماعی در ایران، جنبش دادخواهی است. جنبشی که طیف های گوناگون مردم را مستقیما در بر میگیرد. جنبشی که با زبان تند و صریح و افشاکننده در مقابل جنایتکارترین ارگان های حکومت مثل سپاه و سیستم قضایی و بالاترین مقامات حکومت مثل خامنه ای و فرماندهان سپاه و سیستم قضایی آنها ایستاده و صف بندی محکمی در مقابل کلیت نظام ایجاده کرده است. تاریخی چهل ساله دارد و اصلاح طلب و اصولگرا نمیشناسد. این جنبش را باید با تمام قوا تقویت کرد.
از سعید سلطانپور و مهدی میرشاهزاده و علیرضا شکوهی و دهها هزار فعال سیاسی که در دهه شصت اعدام شدند تا غلام کشاورز و فریدون فرخزاد و قاسلمو و شرفکندی و صدها نفر دیگر که در خارج از مرزهای ایران ترور شدند، از برادران ناهید و امجد و ماجد مصطفی سلطانی تا توماج و مختوم که به جوخه اعدام سپرده شدند تا دانشجویانی که در تهران و اهواز در جریان انقلاب فرهنگی رژیم بیرحمانه به قتل رسیدند، از ستار بهشتی و علی چراغی که در خیابان بدست اوباش شهرداری به قتل رسیدند تا دختر آبی که بدلیل آپارتاید جنسی و راه نیافتن به استاددیوم های ورزشی دست به خودکشی زد، از نویسندگانی چون مختاری و پوینده و دوانی و سعیدی سیرجانی و چهره هایی چون فروهرها که قربانی قتل زنجیره ای شدند، تا عاطفه رجبی و رومینا اشرفی که بدلیل قوانین زن ستیزانه حکومت به قتل رسید، از زهرا نویدپور که توسط مقام حکومتی به قتل رسید و ریحانه جباری که بدلیل دفاع از خود در مقابل قصد تجاوز مقامات حکومت پس از هفت سال زندانی شدن اعدام شد، از نوید افکاری و روح الله زم تا زهرا کاظمی یا جوانانی که در زندان کهریزک زیر شکنجه به قتل رسیدند، از صدها نفر فعال سیاسی که در کردستان و ترکمن صحرا و اهواز و ... در دادگاه های صحرایی محاکمه و اعدام شدند تا دانشجویانی که در انقلاب فرهنگی به خاک و خون کشیده شدند، از ندا آقا سلطان و کیانوش آسا و سهراب اعرابی و دهها نفر دیگر که در اعتراضات ۸۸ به قتل رسیدند تا فرزاد کمانگر و شیرین علم هولی و زانیار و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی که در ده سال گذشته به دار آویخته شدند، از دهها نفر که با گلوله سرکوبگران حکومت در دی ۹۶ به خاک افتادند تا بهاییانی که اعدام شدند و افغان هایی که به آب انداخته شدند یا در خودرو سوزانده شدند، از ۱۵۰۰ جوانی که در آبان ۹۸ سرشان را نشانه گرفتند و کشتند تا ۱۷۶ سرنشین پرواز اوکراین که با شلیک موشک قتل عام شدند، از عمران محمدی کارگر میدان نفتی کارگر میدان نفتی یادآوران خوزستان که بدلیل فقر و نگرفتن دستمزد خودکشی کرد و رضا آل کثیر کارگر هفت تپه تا آسیه امینی که خانه اش را بر سرش خراب کردند و او را به قتل رساندند، از کودکانی که اعدام شدند تا زنانی که سنگسار شدند و لیست بسیار وسیع دیگری که در طول حاکمیت این اوباش جان باختند، خانواده هایشان دادخواهند و جنبش دادخواهی را تشکیل میدهند.
جنبش دادخواهی با قتل عام زندانیان سیاسی در دهه شصت و شکل گیری مادران خاوران شروع شد و با جنایات هر روزه حکومت دامنه وسیعتری بخود گرفت. اما کشتار ۱۵۰۰ نفر در آبان ۹۸ و بلافاصله بعد از آن به موشک بستن عامدانه و از قبل طراحی شده هواپیمای مسافربری، جنبش دادخواهی ابعاد تازه ای پیدا کرد، همه مردم عملا دادخواه شدند و دامنه دادخواهی حتی از مرزهای کشور گذشت و افکار عمومی جهان را جریحه دار کرد و محکومیت جهانی جمهوری اسلامی را به دنبال داشت.

اگر جمهوری اسلامی برای هر جنایتی توجیه و بهانه ای مثل تجمع و تظاهرات و حمله به مراکز حکومتی داشت، اگر بسیاری از معترضین را به اتهام جاسوسی برای اسرائیل و یا رابطه با جریانات مسلح و غیره اعدام میکرد، اما در مورد مسافران معمولی یک هواپیما از جمله ۱۶ کودک سرنشین آن هیچ توجیه و بهانه ای نمیتواند بیاورد. به همین دلیل بسیاری از خانواده ها و مردمی که فعال سیاسی نبودند یا حتی سیاست و مخالفت با حکومت مشغله معمول آنها نبود، این جنایت همه آنها را تکان داد و به جرگه سیاست و اعتراض وارد کرد. جنایت از یکطرف و پنهان کاری و دروغ هایی که مقامات مختلف حکومت ظرف سه روز از جنایتشان تحویل مردم ایران و جهان دادند آتش خشم و اعتراض را تندتر کرد و نهایتا به یک آبروریزی بین المللی و نفرت مردم جهان از حکومت تبدیل شد. در چنین فضایی بود که اعتراضی وسیع در شهرهای ایران شکل گرفت، پوسترهای خامنه ای و سلیمانی به آتش کشیده شد، شعار نابود باد جمهوری اسلامی به شعار اصلی اعتراض تبدیل شد و فضای سیاسی جامعه را به نقطه تازه ای برد. از طرف دیگر مقابله با خانواده های جانباختگان این پرواز و سرکوب اعتراض آنها برای حکومت بسیار دشوار است. هرچند در عرض یکسال گذشته این خانواده ها نیز از اذیت و آزار و تهدید در امان نبوده اند اما شاهد آن بوده ایم که خانواده ها در تجمعاتشان خواهان محاکمه مقامات میشوند، بحث جنایت علیه بشریت را مطرح میکنند،‌ چشم در چشم مقامات حکومت به فرمانده سپاه و ظریف و غیره جنایتکار میگویند و خواهان زندانی شدن آنها میشوند و حکومت به راحتی توان برخورد با آنها را ندارد. این نیز فاکتور موثری است که جنبش دادخواهی را به نقطه دیگری برد و ادامه این فضا است که اعدام نوید افکاری و روح الله زم و یا حکم اعدام معترضین آبان اینچنین جهانی میشود و محکومیت های وسیع بین المللی را بدنبال دارد.
جنبش دادخواهی از جنس جنبش مطالباتی نیست. خواست های این جنبش محاکمه مقاماتی که در جنایت علیه مردم دست داشته اند، و یا معرفی عاملین قتل و اعدام و جنایت و یا زندانی کردن آنها و خواست هایی در این ردیف است که مستقیما معنی سرنگونی میدهد. از این نقطه نظر نیز جنبش دادخواهی شفاف تر شده و در جلو صحنه جامعه قرار گرفته است. انجمن دادخواهی خانواده های قربانیان پرواز ۷۵۲ که خانواده های زیادی را متشکل کرده، عملا به نهاد بین المللی این جنبش تبدیل شده و نقش بارزی در این جنبش ایفا میکند. «مادران دادخواه» یکی دیگر از نهادهای این جنبش و خاوران مکان مشهور این جنبش است. این جنبش همچنین شخصیت های مهم و شناخته شده خود را دارد که نقش قابل توجهی در پیوند دادن خانواده ها، اعلام کیفرخواست و انتشار بیانیه ها و سازماندهی آکسیون های اعتراضی و زنده نگهداشتن جانباختگان و روزهای ویژه این جنبش دارند. این نهادها و این شخصیت ها عملا نقش تعیین کننده ای در سازماندهی و متحد کردن و متشکل کردن این جنبش دارند و مانع پراکندگی این جنبش شده اند.
این جنبش ظرفیت های زیادی دارد و بدلیل اهمیت سیاسی آن باید هرچه بیشتر آنرا تقویت کرد. تقویت این جنبش یعنی تقویت نهادهای آن، پیوستن به این نهادها، تشویق سایر خانواده ها به پیوستن به این نهادها و شرکت در فعالیت های آن،‌ حمایت از شخصیت های آن و تکثیر شخصیت های آن از طریق جلو آمدن خانواده های هرچه بیشتر، شرکت در فراخوان های آن، اعتراض به دستگیری فعالین و چهره های آن، تقویت فعالیت های بین المللی این جنبش، تبلیغ فعالیت ها و بیانیه های آن در رسانه ها و مدیای اجتماعی. بویژه انجمن دادخواهی خانواده های جانباختگان پرواز اوکراین ظرفی است برای مبارزه، برای تقویت اعتراض به جمهوری اسلامی در سطح بین المللی و پر صداتر کردن خواست های آن از جمله محاکمه آمرین وعاملین و پنهانکاران جنایت شلیک به هواپیما. میتوان عضو این انجمن شد و در فعالیت هایش شریک گردید و آنرا تقویت کرد.
یک اقدام مهم که به این جنبش هویت بارزتر و موثرتری میدهد بلند کردن پرچم بایکوت جمهوری اسلامی در سطح جهانی است. جنبش دادخواهی باید با صدای بلند و در پیشاپیش همه مردم ایران اعلام کند که جمهوری اسلامی قاتل عزیزان ما است، قاتل مردم ایران است و باید منزوی شود. باید اعلام کند که حکومتی که رهبرانش مینشینند و تصمیم میگیرند که یک هواپیمای مسافربری را به موشک ببندند و سه روز در انظار مردم جهان دروغ بگویند، صلاحیت شرکت در هیچ نهاد بین المللی ندارد، صلاحیت به رسمیت شناسی بعنوان یک حکومت ندارد و باید از کلیه نهادهای بین المللی بیرون انداخته شود. بویژه انجمن دادخواهی خانواده های قربانیان پرواز ۷۵۲ بدلیل فعالیت در فضای بین المللی و حق طلبی بی بروبرگردی که دارد با برافراشتن این پرچم گام مهمی جنبش سرنگونی و عدالتخواهی را به جلو خواهد برد.

این جنبش در عین حال جنبش سرنگونی را متعین تر کرده است با نهادهایش، با چهره هایش و با کیفرخواستش. جا دارد که با تمام قوا این جنبش را تقویت کنیم.
#دادخواهی

🔴سخنان و حرف‌های یک معلم بجان آمده از ستم سیستم فاسد آموزشی در نظام جمهوری اسلامی

📌برای تماس و همکاری با ما و ارسال خبر و گزارش به این آدرسها تماس بگیرید:
+46737896505
@ICAE_Tamas
@hormozrah

🔻‏یک شهروند کُرد پس از بازداشت زیر شکنجه نیروهای امنیتی در تهران به قتل رسید

در روزهای گذشته یک جوان اهل دیواندره به نام مهرداد طالشی که به دلایل نامشخص از سوی نیروهای اداره آگاهی تهران بازداشت شده بود بر اثر شکنجه در بازداشتگاه این نهاد نظامی کشته شده است.

یکی از نزدیکان این جوان که به دلایل امنیتی نخواست نامش افشا شود در گفت‌وگو با شبکه حقوق بشر کردستان با تایید این خبر گفت: “مهرداد طالشی، اصالتا اهل دیواندره و ساکن تهران در روز دوشنبه ۱۳ بهمن به دلایل نامشخص از سوی نیروهای اداره آگاهی تهران بازداشت و به بازداشتگاه اداره آگاهی شاپور انتقال یافت. ساعت ۵ بامداد روز چهارشنبه ۱۵ بهمن جسد این جوان از اداره آگاهی به بیمارستان منتقل و خانواده‌اش از طریق بیمارستان در جریان مرگ وی قرار می‌گیرند.”

به گفته این منبع، در تاریخ ۱۷ بهمن هنگام تحویل جنازه به خانواده اعلام شده که وی بر اثر سکته قلبی در بازداشتگاه آگاهی جان خود را از دست داده است اما بر خلاف این ادعا آثار شکنجه بر بدن وی مشهود بوده است.

کمیته بین المللی علیه اعدام، اعدام را قتل عمد دولتی می داند و خواهان لغو فوری مجازات اعدام است. جمهوری اسلامی از همان آغاز ازاعدام بعنوان یک حربه سیاسی برای مرعوب ساختن جامعه استفاده کرده است. ما خواهان این هستیم که اعدامها در ایران فورا متوقف شوند و همه احکام اعدام لغو گردند. ما معتقدیم اعمال هر گونه شکنجه و تعدی جسمی و روحی به محکومین به زندان باید اکیدا ممنوع باشد. در همانحال ما بر این باور داریم که راه مقابله با رشد بزهکاری در جامعه نه اعدام و جنایت بیشتر بلکه ساختن جامعه ایست که با برقرای رفاه و امکانات برابر شهروندان برای رشد و تعالی، زمینه های رشد بزهکاری را می خشکاند.

سعید افکاری برادر زنده یاد نوید افکاری در تویت خود نوشت:
برادرانم، وحید و حبیب افکاری به دلیل ۵ماه نگهداشتن غیرقانونی آنها در انفرادی و ضرب و شتم فراوان، تا زمان برگشتن به بند عمومی اعتصاب ملاقات کرده‌اند. مسئولان قضایی استان و کشور مسئول این نقض قانون و خطراتی که برادرانم را تهدید میکند، هستند. ⁧#ترس_از_دادخواهی
https://twitter.com/afkari_saeed/status/1359896942491369472

قطعنامه مجلس نمایندگان آمریکا در حمایت از مردم ایران.

اعضای جمهوری خواه و دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا در نامه‌ای به جو بایدن از ارائه قطعنامه‌ای با حمایت ۱۱۳ نماینده از هر دو حزب در صحن این مجلس خبر دادند که هدف از آن حمایت از خواست مردم ایران و محکومیت «نقض حقوق بشر و حمایت از تروریسم دولتی» از سوی جمهوری اسلامی است.

نامه اعضای مجلس نمایندگان آمریکا کشتار هزار و ۵۰۰ نفر در اعتراضات آبان ۹۸، سرنگونی هواپیمای اوکراینی با موشک‌های سپاه پاسداران، اعدام نوید افکاری و محکومیت اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی، به شرکت در یک عملیات بمب‌گذاری در پاریس، را نمونه‌هایی از نقض حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی و حمایت آن از تروریسم خواند و نسبت به این روند ابراز نگرانی کرد.

این نامه افزود: آمریکا باید در همکاری با متحدان خود، به ویژه متحدان حوزه بالکان، که حضور ایران به کشورهای آنها نیز رسیده، جمهوری اسلامی را در ارتباط با سوءاستفاده از مزایای دیپلماتیک خود پاسخگو کرده و از «فعالیت‌های مخرب» نمایندگی‌های دیپلماتیک ایران جلوگیری کند.

متن قطعنامه مجلس نمایندگان آمریکا علاوه بر اشاره به سرکوب اعتراضات مردمی در ایران در تیر ۱۳۷۸، ۱۳۸۸، دی ۹۶ و آبان ۹۸ و حبس و شکنجه و اعدام معترضین، نسبت به قتل و دستگیری ۸۶۰ روزنامه‌نگار در ایران از انقلاب سال ۵۷ هشدار داد.

سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی و محرومیت آنها از حقوق شهروندی، موج اعدام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ و دفن آنها در گورهای دسته‌جمعی از دیگر موارد نقض حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی هستند که در متن این قطعنامه به آنها پرداخته شده است.

این قطعنامه همچنین با اشاره به دستگیری اسدالله اسدی به جرم شرکت در یک توطئه تروریستی در پاریس و نسبت به فعالیت‌های مراکز دیپلماتیک ایران در نقاط مختلف جهان هشدار داد.

قطعنامه مجلس نمایندگان آمریکا آژانس‌های مرتبط با دولت آمريكا را به همکاری با متحدين اروپايی، از جمله كشورهای عضو بالكان، فرا خواند تا ايران را برای نقض پروتكل‌های ديپلماتيك پاسخگو کنند و از دولت‌ها خواست علیه «فعاليت‌های مخرب» هیات‌های دیپلماتیک ایران اقدام کنند.

این قطعنامه با اعلام همبستگی کنگره آمریکا با مردم ایران «كه به تظاهرات‌های مسالمت آميز و مشروع خود عليه يك رژيم سركوبگر و فاسد ادامه می‌دهند» تاکید کرد .

درباره ادعای دروغین حکومت در باره دلایل مرگ مهرداد طالشی

جمهوری اسلامی ادعا کرده است که مرگ مهرداد طالشی که روز دوشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۹ (۱ فوریه ۲۰۲۱) توسط نیروهای امنیتی تهران در مترو بازار این شهر بازداشت و در اداره آگاهی شاپور جان باخت در اثر ایست قلبی بوده است. در همان حال نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی ادعا کرده اند که دستگیری وی “به دلیل همراه داشتن مواد مخدر” بوده است. خانواده و نزدیکان مهرداد طالشی هر دو این ادعای حکومت را تکذیب کرده اند. آنها گفته اند که مهرداد طالشی حتی سیگار و قلیان نمی‌کشیده و از نظر مالی کاملاً تامین بوده و هیچ نیازی به حمل مواد مخدر نداشته است. از سوی دیگر پدر مهرداد طالشی در فرصت کوتاهی که برای دیدن جسد او یافته، آثار ضرب و شتم را بر روی سر و گردن او دیده است. دو روز پس از دستگیری این جوان ۲۱ ساله اهل دیواندره، به خانواده اش اطلاع داده شد که جسد او در بیمارستان بهارلو تهران است. مسئولین این بیمارستان اعلام داشتند که جسد را از اداره آگاهی گرفته اند و از علت مرگ وی چیزی نمی دانند.


جمهوری اسلامی جوانان را دستگیر می کند و زیر شکنجه و ضرب و شتم وحشیانه به قتل می رساند و منکر جنایت خود می شود. به درخواست خانواده مهرداد طالشی مبنی بر روشن شدن دلایل مرگ مهرداد باید فورا رسیدگی شود.


https://rb.gy/9fwwxj


#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
#لغو_فوری_اعدام
#آزادشان_کنید
#اعدام_نکنید

📌برای تماس و همکاری با ما و ارسال خبر و گزارش به این آدرسها تماس بگیرید:
+46737896505
@ICAE_Tamas
@hormozraha

🔴 سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک بیانیه، ضمن اعتراض به افزایش دهشتناک اعدام زندانیان متعلق به اقلیت‌های اتنیکی طی دو ماه گذشته، از مقامات ایرانی خواست که فورا برنامه اعدام چهار زندانی بلوچ و چهار زندانی عرب اهوازی را متوقف کنند. عفو بین‌الملل گفت که جامعه جهانی، از جمله نهادهای حقوق بشری سازمان ملل و اتحادیه اروپا، باید برای نجات جان این زندانیان فورا اقدام کنند.


🔺دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت: «افزایش شدید اعدام‌ زندانیان بلوچ و عرب اهوازی در ماه‌های اخیر به نگرانی‌های‌ جدی دامن زده است که مقامات در حال استفاده از مجازات اعدام به عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت در میان اقلیت‌های ستمدیده و همین‌طور در سراسر جامعه هستند. شمار بالای اعدام‌ها در میان زندانیان متعلق به اقلیت‌های اتنیکی و عدم تناسب این آمار با جمعیت این اقلیت‌ها در ایران گویاترین نمونه‌ی سرکوب و تبعیض نهادینه‌ی است که این گروه‌های تحت ستم برای دهه‌ها با آن روبرو بوده‌اند.»

او افزود: «عفو بین‌الملل از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که با اتخاذ اقدامات منسجم، مقامات ایرانی را وادار به توقف اجرای احکام اعدامی کنند که به دنبال محاکمه‌های آشکارانه ناعادلانه و با استناد به اعترافات گرفته شده تحت شکنجه صادر شده‌اند.»

🔺چهار زندانی بلوچ که در زندان‌های زاهدان در استان سیستان و بلوچستان و دستگرد در استان اصفهان در معرض خطر اعدام هستند، همگی مورد فهرستی طولانی از موارد نقض حقوق بشر، از جمله ناپدید‌سازی قهری، اعتراف‌گیری تحت شکنجه و محاکمه‌های ناعادلانه قرار گرفته‌اند. اسامی دو تن از آن‌ها حامد ریگی و مهران نارویی است و اسامی دو نفر دیگر به دلیل دغدغه‌های امنیتی توسط عفو بین‌الملل محفوظ نگاه داشته شده است.

🔺سه زندانی عرب اهوازی محکوم به اعدام در زندان شیبان اهواز، استان خوزستان – علی خسرجی، حسین سیلاوی و جاسم حیدری – از روز 4 بهمن 1399، در اعتراض به شرایط‌ زندان، منع ملاقات با خانواده‌های‌ خود و تهدید دائمی به اعدام، لب‌های خود را به هم دوخته و دست به اعتصاب غذا زده‌اند. یک زندانی عرب دیگر به نام ناصر خفاجیان، از فروردین 1399 در وضعیت ناپدیدشدگی قهری به سر‌ می‌برد، و بدین ترتیب، در معرض خطر شکنجه و اعدام مخفیانه قرار داد.

🔺 بر اساس آمار مرکز عبدالرحمن برومند، از اول دسامبر سال2020 (11 آذر 1399)، مقامات ایرانی حداقل 49 نفر را اعدام کرده‌اند و بیش از یک سوم آنها از زندانیان بلوچ بوده‌اند. از روز 19 دسامبر2020 (29 آذر 1399)، حداقل 19 زندانی بلوچ و یک زندانی عرب اهوازی اعدام شده‌اند.

🔺دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت: «وحشتناک است که دیوان عالی ایران مرتبا بر احکامی مهر تایید می‌زند که پس از محاکمه‌های به شدت ناعادلانه صادر شده‌اند. این وضعیت عملا هیچ امکان پیگیری و دادخواهی برای قربانیان نظام کیفری معیوب کشور باقی نگذاشته و به ناقضان حقوق بشر، مصونیت مطلق از مجازات اعطا کرده است.»

🔺عفو بین‌الملل با مجازات اعدام در همه شرایط و بدون استثنا مخالف است. مجازات اعدام ظالمانه‌ترین، غیرانسانی‌ترین و تحقیرآمیزترین نوع مجازات است و حق حیات که در اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است را نقض می‌كند.

🔹 لینک ترجمه فارسی بیانیه عفو بین الملل
https://t.me/Amnesty_International/1855


🔹 لینک بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی

https://www.amnesty.org/en/latest/news/2021/02/iran-eight-baluchi-and-ahwazi-arab-prisoners-at-risk-amid-alarming-rise-in-executions/

به نقل از صفحه حامد اسماعیلیون

"کشتیم. خوب کردیم که کشتیم."

امروز خانواده‌های جانباختگان پرواز PS752 به دادسرای نظامی تهران می‌روند. در این جلسه خانواده‌ها داخل دادسرا می‌شوند و بازپرس پرونده، به نام صادق عرب‌زاده و معاون دادستان نظامی را به پرسش می‌‌گیرند.

پاسخی نیست. بازپرس پرونده به پدری می‌گوید کدام کشور عاملین حمله به یک هواپیمای مسافربری را محاکمه کرده که ما بکنیم. و معاون دادستان در پاسخ به پدری می‌گوید "کشتیم. خوب کردیم که کشتیم."

طبق توضیح بازپرس قرار نهایی صادر شده است و منتظر تعیین تاریخ دادگاه هستند بدون این‌که هیچ‌یک از وکلای خانواده‌ها به پرونده دسترسی داشته باشند. مدتی پیش برخی خانواده‌ها به طور رسمی از امیرعلی حاجی‌زاده شکایتی ثبت کردند اما بازپرس پرونده نسبت به این سوال که آیا حاجی‌زاده به عنوان کوچک‌ترین متهم این جنایت احضار شده است یا نه پاسخی نمی‌دهد. پدری از لزوم احضار وزیر خارجه، حاجی‌زاده، فرمانده‌ی سپاه و تمام آمران به دادگاه می‌گوید و مادری فریاد می‌کشد از ما که چیزی برای باختن نداریم بترسید.

جلسه به تشنج می‌کشد. حال برخی از پدران و مادران نامساعد می‌شود و کار به بیمارستان و اورژانس هم می‌کشد. در انتها خانواده‌ها در جلوی دادسرای نظامی تجمع می‌کنند و فریاد دادخواهی و عدالت سر می‌دهند. در اینجا ماموران انتظامی از خانواده‌ها می‌خواهند تجمع نکنند و در نهایت خانواده‌ها محل را ترک می‌کنند.

#از_شما_بیزاریم
#دادخواهی
#ps752justice


https://rb.gy/pe55lf

امروز یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹، شماری از بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی اهواز با برگزاری تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان اداره کل تامین اجتماعی این شهر، خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.

‌‌تجمع اعتراضی بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی / یکشنبه ۲۶ بهمن ۹۹ - نیشابور

🚩خانواده های جانباختگان پرواز ⁦ #PS752 ⁩ امروز در دادسرای نظامی، فریاد ⁧ #دادخواهی ⁩ سر دادند و خواستار مجازات عاملین و آمرین این جنایت شدند.
‏⁧ #از_شما_بیزاریم ⁩
‏⁦ PS752Justice

درخواست فوری مادر بهنام محجوبی زندانی سیاسی- عقیدتی برای دیدار با فرزندنش

حال زندانی سیاسی بهنام محجوبی که از دارویش گنابادی است روز جمعه گذشته به وخامت گرائید. به دلیل نبودن پزشک در بهداری زندان اوین، به او داروی خواب آور داده می شود که حال او را بدتر می کند. امروز دوشنه ۲۷ بهمن یکی از مامورین زندان اوین به خانواده وی گفت که سطح هوشیاری بهنام محجوبی به شدت پایین آمده و به کما رفته است. وی در حال حاضر در بخش آی‌سی‌یوی بیمارستان لقمان تهران بستری است.

بهنام محجوبی که در تجمع دراویش گنابادی در بهمن‌ سال ۹۶ شرکت کرده بود به دو سال زندان محکوم شده است. او تا کنون هشت ماه از زمان محکومیت خود را سپری کرده است.او چندی پیش نیز در بیمارستان روانپزشکی امین‌آباد تهران بستری شد. بهنام محجوبی پس از انتقال مجدد به زندان اوین، در یک فایل صوتی روایتی تکان دهنده از شکنجه در بیمارستان روانی امین‌آباد ارایه داد.

ما خواهان آزادی فوری بهنام محجوبی هستیم. همه زندانیان سیاسی و عقیدتی باید آزاد شوند.

#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
📌تماس:
+46737896505
@ICAE_Tamas
@hormozraha