زهرا اسماعیلی، ۴۱ ساله،پیشتر به اتهام قتل همسر خود بازداشت و به اعدام محکوم شده است ، او مادر دوفرزند ، یک دختر ویک پسر میباشد دختر زهرا ، مریم زمانی پدر خود علیرضا زمانی را با شلیک یک کلوله به مغزش به قتل میرساند وزهرا اسماعیلی برای نجات دخترش قتل را به عهده میگیرد . علیرضا زمانی فردی بسیار فاسد و از مهره های اصلی اطلاعات وفرزند یکی از فرمانده های سپاه بود که در سال 61 در جنگ شهید شده بوده. هم اکنون زهرا اسماعیلی هر لحظه به چوبه دار نزدیکتر میگردد ، او را برای اجرای حکم از بند خارج کرده وخوشبختانه دو باره باز گردانده اند.برای نجات جان یک انسان ، یک زن ویک بیگناه تلاش کنیم وصدای او باشیم
📌برای تماس و همکاری با ما و ارسال خبر و گزارش به این آدرسها تماس بگیرید:
+46737896505
@ICAE_Tamas
@hormozrah

یک دادگاه در بلژیک روز پنج‌شنبه، ۱۶ بهمن‌ماه، به محکومیت قطعی یک دیپلمات جمهوری اسلامی رای داد و او را به گذراندن ۲۰ سال زندان محکوم کرد.
خبرگزاری رویترز روز پنج‌شنبه به نقل از نماینده دادستانی در شهر آنت‌ورپ در بلژیک نوشت که اسدالله اسدی،‌ دیپلمات ایرانی، حکم محکومیت دریافت کرده است.
جمهوری اسلامی سال‌هاست که به انجام اقدامات تروریستی و قتل به‌ویژه در اروپا متهم است، اما این نخستین بار است که یک مقام این حکومت در دادگاهی اروپایی با چنین اتهاماتی محکوم می‌شود.
اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی شاغل در اتریش، به اتهام توطئه برای بمب‌گذاری در اجتماع شورای ملی مقاومت در ژوئن ۲۰۱۸ در حومه پاریس، مدتی پیش بازداشت شد.

🔴 کلیپ روز
تهیه شده در تلویزیون کانال جدید
🔺 اسدالله اسدی تروریستیِ در لباس دیپلمات به بیست سال زندان محکوم شد
🔺 متن از کیوان جاوید- صدا از سیما بهاری
۱۶ بهمن ۱۳۹۹ - ۴ فوریه ۲۰۲۱
تماس با ادمین @kanaljadid
#کانال_جدید
#kanaljadidtv
#kanaljadid

"فریاد می‌زنم! فریاد می‌زنم! برای مردمم فریاد می‌زنم!"

سحر زکریا، بازیگر سینما در لایو صفحه اینستاگرام خود نسبت به بی‌توجهی مقامات جمهوری اسلامی ایران و تاخیر مسئولین در تهیه واکسن کرونا واکنش نشان داد.

#واکسن_بخرید

#سحر_زکریا

#واکسن_رایگان
📌برای تماس و همکاری با ما و ارسال خبر و گزارش به این آدرسها تماس بگیرید:
+46737896505
@ICAE_Tamas
@hormozrah

وزیر سابق خارجه ایتالیا: جواد ظریف باید مورد بازخواست قرار بگیرد!
جولیو ترزی در مصاحبه‌ای مدعی شد که شواهد بسیاری در محکومیت اسدی و اثبات اینکه رهبران رژیم ایران در حال انجام «تروریسم دولتی» در خاک اروپاهستند، وجود دارد.
او از اتحادیه اروپا خواست تا سیاست خود در قبال ایران را مورد بازنگری قرار داده و سران رژیم ایران به ویژه جواد ظریف وزیر امور خارجه را در قبال این جنایت تروریستی، مورد بازخواست قرار دهد.

نامه محمد نوریزاد از زندان اوین به سازمان "حقوق بشر جهانی" ملل متحد
با سلام و احترام،
من، محمد نوریزاد، زندانی سیاسی زندان اوین، طبق نظر متخصصان قلب پزشکی قانونی، اکنون می‌بایست از زندان آزاد و پیگیر معالجات خود می‌بودم، چرا که من علاوه بر اینکه بیماری دیابتیک هستم، ۴ استنت(فنر) و دو گرفتگی جدید در رگ‌های قلب خود دارم.
در این یکسال و نیم زندان، ۳۱ بار بیهوش و از زندان به بیمارستان منتقل شده‌ام. با این‌حال، وزارت اطلاعات و دستگاه قضایی بی‌اعتنا به نظر رسمی پزشکی قانونیِ مورد قبول خود، همچنان برحضور من در زندان پافشاری می‌کنند!
امیدوارم این سازمان در بیانیه‌ی خود این رفتار ضدحقوق بشری جمهوری اسلامی ایران در مورد من و دیگر زندانیان سیاسی و بی‌گناه را محکوم نموده و اقدام لازم را مبذول دارید.
باسپاس
محمد نوری‌زاد
۶ بهمن ۱۳۹۹
زندان اوین
#زندانی_سیاسی_ازاد_باید_گردد

🔴 کلیپ روز
تهیه شده در تلویزیون کانال جدید
🔺 پیام مینا احدی:
🔺درباره حکم بیست سال زندان برای اسدالله اسدی
۱۶ بهمن ۱۳۹۹ - ۴ فوریه ۲۰۲۱
تماس با ادمین @kanaljadid
#کانال_جدید
#kanaljadidtv
#kanaljadid
سیگنال و واتس آپ: ۰۰۴۴۷۷۸۸۹۸۸۶۴۳

اعتراض کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل به اعدام جاوید دهقان ‌خلد

کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد اعدام جاوید دهقان‌خلد، از زندانیان بلوچ در ایران را محکوم کردند.

در بیانیه‌ای که روز پنجشنبه ۱۶ بهمن‌ماه در وب‌سایت دفتر کمیسر عالی حقوق بشر قرار داده شده این کارشناسان اعلام کرده‌اند نگرانند که روند افزایش اخیر اعدام شهروندان بلوچ در ایران ادامه یابد.

آن‌ها همچنین به تلاش برای توقف فوری اجرای حکم اعدام این زندانی بلوچ اشاره کرده و نوشتند: «ما به دولت ایران اطلاع دادیم که نگرانی‌های جدی وجود دارد که حکم اعدام آقای دهقان در پی نقض‌های جدی دادرسی منصفانه از جمله ادعای ارتکاب شکنجه، نگهداری طولانی‌مدت در سلول انفرادی و اجبار به اعتراف صادر شده است.»

حکم اعدام جاوید دهقان‌خلد، جوان ۳۱ ساله بلوچ، روز شنبه ۱۱ بهمن اجرا شد.

نام کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل از جمله جاوید رحمان، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران و آگنس کالامار، گزارشگر ویژه اعدام‌های غیرقانونی در این بیانیه انتقادی مورد اشاره قرار گرفته است.

بر پایه اطلاعات دریافتی کارشناسان سازمان ملل، از اواسط ماه دسامبر سال ۲۰۲۰ میلادی دست‌کم ۲۱ زندانی بلوچ در زندان‌های زاهدان، مشهد و اصفهان اعدام شده‌اند.

https://bit.ly/3puIHb3


#کمیته_بین_المللی_علیه_اعدام
#لغو_فوری_اعدام
#آزادشان_کنید
#اعدام_نکنید

📌برای تماس و همکاری با ما و ارسال خبر و گزارش به این آدرسها تماس بگیرید:
+46737896505
@ICAE_Tamas
@hormozraha

عفو بين الملل, [05.02.21 17:39]
🔴 سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک بیانیه، ضمن اعتراض به افزایش دهشتناک اعدام زندانیان متعلق به اقلیت‌های اتنیکی طی دو ماه گذشته، از مقامات ایرانی خواست که فورا برنامه اعدام چهار زندانی بلوچ و چهار زندانی عرب اهوازی را متوقف کنند. عفو بین‌الملل گفت که جامعه جهانی، از جمله نهادهای حقوق بشری سازمان ملل و اتحادیه اروپا، باید برای نجات جان این زندانیان فورا اقدام کنند.


🔺دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت: «افزایش شدید اعدام‌ زندانیان بلوچ و عرب اهوازی در ماه‌های اخیر به نگرانی‌های‌ جدی دامن زده است که مقامات در حال استفاده از مجازات اعدام به عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت در میان اقلیت‌های ستمدیده و همین‌طور در سراسر جامعه هستند. شمار بالای اعدام‌ها در میان زندانیان متعلق به اقلیت‌های اتنیکی و عدم تناسب این آمار با جمعیت این اقلیت‌ها در ایران گویاترین نمونه‌ی سرکوب و تبعیض نهادینه‌ی است که این گروه‌های تحت ستم برای دهه‌ها با آن روبرو بوده‌اند.»

او افزود: «عفو بین‌الملل از جامعه بین‌المللی می‌خواهد که با اتخاذ اقدامات منسجم، مقامات ایرانی را وادار به توقف اجرای احکام اعدامی کنند که به دنبال محاکمه‌های آشکارانه ناعادلانه و با استناد به اعترافات گرفته شده تحت شکنجه صادر شده‌اند.»

🔺چهار زندانی بلوچ که در زندان‌های زاهدان در استان سیستان و بلوچستان و دستگرد در استان اصفهان در معرض خطر اعدام هستند، همگی مورد فهرستی طولانی از موارد نقض حقوق بشر، از جمله ناپدید‌سازی قهری، اعتراف‌گیری تحت شکنجه و محاکمه‌های ناعادلانه قرار گرفته‌اند. اسامی دو تن از آن‌ها حامد ریگی و مهران نارویی است و اسامی دو نفر دیگر به دلیل دغدغه‌های امنیتی توسط عفو بین‌الملل محفوظ نگاه داشته شده است.

🔺سه زندانی عرب اهوازی محکوم به اعدام در زندان شیبان اهواز، استان خوزستان – علی خسرجی، حسین سیلاوی و جاسم حیدری – از روز 4 بهمن 1399، در اعتراض به شرایط‌ زندان، منع ملاقات با خانواده‌های‌ خود و تهدید دائمی به اعدام، لب‌های خود را به هم دوخته و دست به اعتصاب غذا زده‌اند. یک زندانی عرب دیگر به نام ناصر خفاجیان، از فروردین 1399 در وضعیت ناپدیدشدگی قهری به سر‌ می‌برد، و بدین ترتیب، در معرض خطر شکنجه و اعدام مخفیانه قرار داد.

🔺 بر اساس آمار مرکز عبدالرحمن برومند، از اول دسامبر سال2020 (11 آذر 1399)، مقامات ایرانی حداقل 49 نفر را اعدام کرده‌اند و بیش از یک سوم آنها از زندانیان بلوچ بوده‌اند. از روز 19 دسامبر2020 (29 آذر 1399)، حداقل 19 زندانی بلوچ و یک زندانی عرب اهوازی اعدام شده‌اند.

🔺دیانا الطحاوی، معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت: «وحشتناک است که دیوان عالی ایران مرتبا بر احکامی مهر تایید می‌زند که پس از محاکمه‌های به شدت ناعادلانه صادر شده‌اند. این وضعیت عملا هیچ امکان پیگیری و دادخواهی برای قربانیان نظام کیفری معیوب کشور باقی نگذاشته و به ناقضان حقوق بشر، مصونیت مطلق از مجازات اعطا کرده است.»

🔺عفو بین‌الملل با مجازات اعدام در همه شرایط و بدون استثنا مخالف است. مجازات اعدام ظالمانه‌ترین، غیرانسانی‌ترین و تحقیرآمیزترین نوع مجازات است و حق حیات که در اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است را نقض می‌كند.

🔹 لینک ترجمه فارسی بیانیه عفو بین الملل
https://t.me/Amnesty_International/1855


🔹 لینک بیانیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل به انگلیسی

https://www.amnesty.org/en/latest/news/2021/02/iran-eight-baluchi-and-ahwazi-arab-prisoners-at-risk-amid-alarming-rise-in-executions/

حامد اسماعیلیون سخنگوی خانواده‌های جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب ۵۷، مطلبی به شرح زیر در فیسبوک خود منتشر کرد:
"ما موز وارد نمی‌کردیم. ما بودجه‌ی مخفی برای دانشگاه دخترمان تصویب نمی‌کردیم. ما نمی‌خواستیم پسرمان را ولی‌فقیه کنیم. ما زودتر از دیگران در خفا واکسن نمی‌زدیم. ما برای ساختن بمب اتمی اورانیوم غنی نمی‌کردیم. ما عاری از ژن‌های خوب بودیم. با شرکت‌های مخابراتی خارجی زد و بندی نداشتیم. ما در هواپیمای مسافربری بمب به اروپا نمی‌بردیم. ما دادیار بند اعدامیان نبودیم. ما پزشک مخصوص دربار ولی‌فقیه نبودیم. ما دیپلمات یقه‌سفید با لبخند کریه نبودیم. ما در دربار دیکتاتور شعر نمی‌خواندیم. ما آب بر رودخانه‌ها و تالاب‌ها نمی‌بستیم. ما در خیابان و در نیزار به بچه‌های مردم شلیک نمی‌کردیم. ما مردم را خس و خاشاک نمی‌دانستیم. ما چارپایه از زیر پای اعدامیان نمی‌کشیدیم. ما دادگاه‌های سه دقیقه‌ای برگزار نمی‌کردیم. ما کارگران و معلمین را به ستوه نمی‌آوردیم. ما برای حضور در شبکه‌های خارجی یا روزنامه‌های امریکایی میلیون‌ها دلار از جیب مردم خرج نمی‌کردیم. ما بی‌گناهان را به زندان نمی‌انداختیم. ما به اعتصاب غذای زندانی نمی‌خندیدیم. ما مخالفان را در خارج از کشور مثله نمی‌کردیم. ما بر گلوی نویسندگان سیم نمی‌انداختیم. ما در لیست پرداختی‌های دفتر حافظ منافع در امریکا نبودیم. ما از کشتار در کشورهای همجوار دفاع نمی‌کردیم. ما آدمکش‌ها را قهرمان نمی‌دانستیم. ما خدمه‌ی یک کشتی سوزان را رها نمی‌کردیم تا یک به یک در تنهایی بسوزند. ما کشتی‌های خارجی را گروگان نمی‌گرفتیم. ما برای پارتی گرفتن در آرامش، بچه‌هامان را به فرنگ نمی‌فرستادیم. ما بچه‌های مردم را گوشت دم توپ نمی‌کردیم. ما اسنوب و وقیح و متکبر در خانه‌مان بزرگ نمی‌کردیم. ما سینما آتش نمی‌زدیم. ما دست‌مان به خون کسی آلوده نبود.
ما آدم‌های عادی بودیم. عاشقان زندگی با شادی‌های کوچک. به ما شلیک کردید. ما که بار چمدان‌مان کتاب و عروسک بود.
سالگرد انقلاب‌تان را بر این خون‌ها که ریخته‌اید جشن بگیرید اما ما از شما بیزاریم و شما را انسان نمی‌دانیم. بر شما نامی نیست. بر خونی هم که ریخته شد نامی نیست. آن‌که باد می‌کارد، توفان درو خواهد کرد."
#از_شما_بیزاریم
#دادخواهی
#ps752justice
#هواپیمای_اوکراینی
#حامد_اسماعیلیون

پیامی از یکی از دوستان نوید افکاری قهرمان
؛من دوست نوید افکاریم و عضوی از نیروهای مسلح هستم. امروز مراسم لاله هاس بخاطر همین با چندتا از هم خدمتیام اومدیم سر مزارش یادشو گرامی بداریم و برای همین گل واین نامه رو با متن "ما نیروهای مسلح و خانواده هایشان از اقدامهای رژیم خجات میکشیم ویاد شما را گرامی میداریم

39 سال پیش در یک همچنین شبی قلب برادرم به ضرب گلوله های پاسداران شب در زندان اوین از طپش ایستاد و اخرین نفس های زندگی او نیز با شلیک گلوله ای بر مغزش پایان پذیرفت
آنها می دانستند اکبرها با قلبی عاشق به فردایی بهتر فکر می کنند که باید این قلبها و مغزها متلاشی می شد
پدرم می گفت : حتما بر سر جنازه موسی برده اند و حاضر نشده به او توهین کند بهمین دلیل همان جا او را کشته اند اما مادر تنها کاپشین بهاری او را دست می کشید و درکمد مخفی می کرد تا تنها یادگار اکبرش گم نشود
39 سال از هجرت خونین اکبر به همراه 59 نفر دیگر در شب 20 بهمن 1360 می گذارد رفتنی که هنوز برای ما بازماندگان مانند این است که همین دیروز بود یادشان و ارمان هایشان در جان و قلب ما زنده است امیر نیلو

https://youtu.be/T5idgGE0ewo

◽️ نه به اعدام | تهیه شده در تلویزیون کانال جدید
◽️حکم اعدام کشتی گیر مهدی علی حسینی و محکومیت دیپلمات تروریست اسدالله اسدی و محاکمه حمید نوری | مهمان‌: هرمز رها
◽️ تهیه‌ و اجرا: رضا سرلک | ۲۷ ژانویه ۲۰۲۱
◽️ امور فنی: حسین خدایی فر

📌 برای تماس و همکاری با ما و ارسال خبر و گزارش با این آدرس‌ها تماس بگیرید:

+46737896505
@ICAE_Tamas
@hormozraha

فراخوان بیش از ۵۰ فعال و چهره ایرانی و بین المللی برای بایکوت سیاسی، تسلیحاتی، ورزشی و فرهنگی رژیم اسلامی ایران

در اواخر قرن بیستم، جامعه جهانی رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی را بخاطر نژادپرستی نفرت انگیزش، وحشیگری اش و انکار مقام و شان انسانی برای اکثریت مردم آن کشور بایکوت کرد. امروز جهان باید همین کار را با رژیم آپارتاید جنسی در ایران، بخاطر انکار مقام و شان انسانی برای زنان، بخاطر نسل کشی، و بخاطر بیش از ۴۰ سال جنایت علیه بشریت انجام دهد. بایکوت جهانی حکومت آپارتاید نژادی به مردم آفریقای جنوبی کمک کرد که از لکه ننگی بر وجدان بشریت در انتهای قرن بیست رها شوند. بایکوت جهانی حکومت آپارتاید جنسی در ایران به مردم ایران کمک خواهد کرد که خود و جهان را از لکه ننگ دیگری در قرن بیست و یک رها سازند

ادله جنائی برای طرد و انزوای رژیم اسلامی ایران و اخراجش از جامعه جهانی هولناک، عظیم و غیرقابل انکار است. از میان موارد بیشمار جنایت علیه بشریت، این حکومت باید از جمله به دلیل جنایات زیر بایکوت شود

سنگسار زنان بدلیل برقراری رابطه جنسی خارج از ازدواج؛

اعدام همجنسگرایان، از جمله به شیوه پرتاب از بلندی؛

در آوردن چشم از حدقه و قطع اعضای بدن افراد به اتهام سرقت و جرائم مالی خرد؛

اعدام کودکان؛

تجاوز به زندانیان سیاسی زن قبل از اعدام آنان، برای اینکه هنگام اعدام باکره نباشند؛

اعدام افرادی که از اسلام روی برگردانده اند؛

اعدام بی خدایان و بی مذهبان؛

اعدام و سرکوب دائمی بهائیان و معتقدان به ادیان و باورهای مذهبی دیگر؛

اعدام مخفیانه هزاران زندانی سیاسی، که دوره زندان بسیاری از آنان به پایان رسیده بود، در تابستان ۱۳۶۷ و دفن اجساد شان در گورهای جمعی بی نام و نشان؛

قتل های زنجیره ای نویسندگان، شاعران، مترجمان و منتقدین سیاسی در اواخر دهه ۷۰، بوسیله چاقو، با خفه کردن و دیگر شیوه های وحشیانه، و رها ساختن اجساد شان در کنار جاده ها یا در حومه شهرها؛

تجاوز و حمله جنسی قانونی به کودکان با قانونی کردن ازدواج دختران ۹ ساله؛

پاشیدن اسید به صورت زنان بدلیل بی حجابی یا بدحجابی؛

ترور مخالفین سیاسی در تبعید، از جمله در فرانسه، آلمان، اطریش، قبرس و در کشورهای منطقه، با عملیات سازماندهی شده از طریق سفارتخانه ها و کنسولگری ها و یا تیم های ترور حکومت؛

ربودن اعضای اپوزیسیون، قاچاق آنان به ایران، گرفتن اعتراف اجباری و نمایش تلویزیونی و نهایتا اعدام آنان؛

گروگانگیری اتباع خارجی و افراد دو تابعیتی برای باج گیری از دول خارجی بشکل مالی و یا استرداد تروریست های حکومت اسلامی که توسط آن دولت ها تحت پیگرد قانونی قرار گرفته اند؛

شلاق زدن به فعالین زن، فعالین کارگری و سایر “متخلفین” با توسل به قوانین کیفری و نظام قضائی اسلامی؛

جداسازی زنان از “بخش مردان” در اتوبوس، قطار، مجامع، محل کار و سایر اماکن عمومی؛ ممنوعیت زنان از دوچرخه سواری و حضور در استادیوم های ورزشی؛ ممنوعیت زنان از اشتغال در بسیاری موقعیت های شغلی؛ ممنوعیت آواز خواندن و رقص زنان؛ قانونا زنان را صغیر و وابسته به مرد به حساب آوردن با التزام زنان به گرفتن اجازه شوهر، پدر و یا یک عضو مذکر دیگر خانواده برای اشتغال، ازدواج، درخواست طلاق و صدور پاسپورت؛ معتبر شمردن شهادت حقوقی زن در حد نصف شهادت مرد؛ محرومیت زنان از حق حضانت کودکان در صورت طلاق؛ تعیین ارث وارثین زن در حد نصف ارث وارثین مرد؛

سرنگونی عامدانه هواپیمای مسافربری اوکراینی، پرواز پی اس ۷۵۲، در ۸ ژانویه ۲۰۲۰ و کشتن ۱۷۶ نفر سرنشینان آن؛ پنهان کاری و دروغ گوئی و عدم همکاری با محققین سوانح هوائی بین المللی، دولت های کانادا و اوکراین و خانواده های قربانیان که در پی کشف حقایق این جنایت هولناک هستند؛

کشتار معترضین در جریان اعتراضات ضد حکومتی، از جمله در خیزش های ۸۸ و ۹۶، و همچنین آبان ۹۸ که در جریان آن ۱۵۰۰ نفر به قتل رسیدند؛

…

لیست بی انتها است

هر کدام از این جنایات نفرت انگیز، هر یک از این رفتارهای مبتنی بر نسل کشی، که نه در قرون وسطی بلکه در قرن بیست و یک روی می دهد، کافی است که این حکومت بدلیل جنایت علیه بشریت محاکمه شده و از جامعه جهانی بیرون رانده شود

حکومت اسلامی ایران نه نماینده، بلکه قاتل مردم ایران است. هر ثانیه تحمل و ادامه وجود این حکومت و اعمال وحشیانه اش لکه ننگی بر وجدان بشریت است

ما امضا کنندگان زیر، از جامعه جهانی، از سازمان ملل، از تمام دولت ها و از همه نهادهای بین المللی می خواهیم که این حکومت را برسمیت نشناسند و آن را از نظر سیاسی، دیپلماتیک، تسلیحاتی، ورزشی و فرهنگی بایکوت کنند. ما از تمام دولت ها می خواهیم که سران و عوامل این حکومت را که مرتکب جنایت علیه بشریت شده اند به محض ورود به خاک خود دستگیر و بازداشت کنند. ما از سازمان ملل می خواهیم که رژیم اسلامی ایران و رهبرانش را جهت محاکمه به جرم “جنایت علیه بشریت” به دادگاه بین المللی جنائی (آی سی سی) ارجاع دهد

همانطور که بایکوت جهانی رژیم آپارتاید نژادی کمک کرد که آن حکومت و سیستم نفرت انگیز سرنگون شود، بایکوت جهانی رژیم اسلامی ایران نیز به مردم ایران کمک خواهد کرد که خود و جهانیان را از شر این حکومت جانی و وحشی رها سازند. صرف محکوم کردن جنایات این حکومت کافی نیست. باید اقدامی موثر کرد. وقت آن رسیده است که این حکومت، هم بخاطر مردم ایران و هم بخاطر مردم جهان، از جامعه جهانی بیرون رانده شود
امضا کنید

حمایت کنندگان و امضا کنندگان اولیه

به ترتیب حروف الفبا

مینا احدی – فعال سیاسی و کمپینر حقوق انسانی

رانا احمد – کمپینر حقوق زنان

ژیلا احمدی – خواهر بهرام و شهرام احمدی که توسط حکومت اسلامی ایران اعدام شدند

تیبو اِشنی بِرگر – دبیر حزب سولیدارتیه،‌ ژنو، و دبیر مشترک نهاد اکتیف ترافیک در منطقه فرانسوی زبان سوئیس

نازنین افشین جم مک کی – فعال حقوق بشر، از بنیانگذاران نهاد “اعدام کودکان را متوقف کنید” و بنیاد نازنین

نسرین افضلی – فعال حقوق زنان

آرتمیس اکبری – فعال حقوق ال جی بی تی از افغانستان

انجمن بین المللی حقوق بشر، شاخه آلمان

دکتر میترا بابک – متخص روانکاو، پژوهشگر و کنشگر

شعله پاکروان – مادر ریحانه جباری که توسط حکومت اسلامی ایران اعدام شد

اشتفان پاینتنر – سازمان آتئیستی امداد به پناهندگان

هوروَش پورکیان – رئیس نهاد بین المللی زنان در قدرت

پریسا پوینده – مسئول کمپین برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران

پیتر تاچل – مدیر نهاد پیتر تاچل

کلودیا تَل مایر – فعال حقوق زنان، ویَن

ژوزف دائر – فعال سوسیالیست، استاد دانشگاه و نویسنده سوئیسی-سوری

شهلا دانشفر – فعال سیاسی و کمپینر حقوق زنان و کارگران

ریچارد دوکینز – زیست شناس و نویسنده انگلیسی

راحله راحمی پور – خواهر زندانی سیاسی حسین راحمی پور که در زندان توسط حکومت اسلامی ایران به قتل رسید

دِوین رِکس وید – پژوهشگر خشونت های ناموسی، دانشگاه استکهلم

سازمان سفیران حقوق بشر

نیما سروستانی – فیلم ساز سوئدی-ایرانی

بهرام سروش – فعال سیاسی و کمپینر حقوق انسانی

شاپرک شجری زاده – فعال حقوق زنان

احمد شروان – فعال حقوق انسانی و انسانگرای سکولار

سیمون شوارتز – مدیر اجرائی نهاد سایدا اینترنشنال

شیرین شمس – از موسسین و مسئولین انقلاب زنانه و فعال حقوق زنان

رِبِکا شونِنباخ – مسئول نهاد زنان برای آزادی

مراد شیخی – مربی و داور ملی کشتی در دانمارک و قهرمان سابق در کشتی

خلیل عبیات – فعال حقوق ال جی بی تی

آترا عظیمی – شاعر و نویسنده

علیرضا فرازمند – مربی سابق تیم ملی ایران در کشتی و قهرمان سابق کشتی

قدم خیر فرامرزی – مادر بهرام و شهرام احمدی که توسط حکومت اسلامی ایران اعدام شدند

لیلی فرجی – فعال حقوق زنان، خواهر مریم فرجی که در پی خیزش دیماه ۹۶ توسط حکومت اسلامی ایران به قتل رسید

آمنه کاکه باوه – نماینده پارلمان سوئد

هدا کامل – فعال کارگری، عضو سابق انجمن بازنشستگان مصر

ناصر کلهر – فیلم ساز و فعال سیاسی

دکتر گوندی دیک – فعال حقوق زنان، منطقه بادن بای ویَن

لیلی لطیفی – مادر امیرحسین سعیدی نیا که در جریان سرنگونی پرواز مسافربری پی اس۷۵۲ توسط حکومت اسلامی ایران با به قتل رسید

اریک لی – ادیتور بنیانگذار نهاد لیبر استارت

شیوا محبوبی – سخنگوی کمپین برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران، فعال حقوق زنان

ینار محمد – رئیس سازمان آزادی زن عراق

فرنگیس مظلوم – مادر وبلاگ نویس زندانی سهیل عربی

عالیه مقدا المهدی – فعال حقوق زنان از مصر

شهین مهین فر – مادر امیر ارشاد تاجمیر که در اعتراضات دیماه ۱۳۸۸ در ایران توسط حکومت اسلامی به قتل رسید

تسلیمه نسرین – نویسنده، اومانیست سکولار، فمینیست، پزشک

سعید نعمه ناصر – رئیس فدراسیون سراسری اتحادیه های کارگری و کارکنان عراق

مریم نمازی – فعال سیاسی و کمپینر حقوق انسانی

شقایق نوروزی – بازیگر سینما و کارگردان

سمیر نوری – سخنگوی سازمان لغو مجازات اعدام در عراق

رامونا واگنر – سخنگوی بنیاد ریچار دوکینز برای خِرَد و علم

یِنی وِن هاممار – نهاد فمن، سوئد

محمد هیشام – فعال حقوق ال جی بی تی و حقوق انسانی از مصر


سوم فوریه ۲۰۲۱، ۱۵ بهمن ۱۳۹۹

جنبش دادخواهی، جایگاه آن و چگونگی تقویت آن
یکی از تهاجمی ترین، اجتماعی ترین، سیاسی ترین و رادیکال ترین جنبش های اجتماعی در ایران، جنبش دادخواهی است. جنبشی که طیف های گوناگون مردم را مستقیما در بر میگیرد. جنبشی که با زبان تند و صریح و افشاکننده در مقابل جنایتکارترین ارگان های حکومت مثل سپاه و سیستم قضایی و بالاترین مقامات حکومت مثل خامنه ای و فرماندهان سپاه و سیستم قضایی آنها ایستاده و صف بندی محکمی در مقابل کلیت نظام ایجاده کرده است. تاریخی چهل ساله دارد و اصلاح طلب و اصولگرا نمیشناسد. این جنبش را باید با تمام قوا تقویت کرد.
از سعید سلطانپور و مهدی میرشاهزاده و علیرضا شکوهی و دهها هزار فعال سیاسی که در دهه شصت اعدام شدند تا غلام کشاورز و فریدون فرخزاد و قاسلمو و شرفکندی و صدها نفر دیگر که در خارج از مرزهای ایران ترور شدند، از برادران ناهید و امجد و ماجد مصطفی سلطانی تا توماج و مختوم که به جوخه اعدام سپرده شدند تا دانشجویانی که در تهران و اهواز در جریان انقلاب فرهنگی رژیم بیرحمانه به قتل رسیدند، از ستار بهشتی و علی چراغی که در خیابان بدست اوباش شهرداری به قتل رسیدند تا دختر آبی که بدلیل آپارتاید جنسی و راه نیافتن به استاددیوم های ورزشی دست به خودکشی زد، از نویسندگانی چون مختاری و پوینده و دوانی و سعیدی سیرجانی و چهره هایی چون فروهرها که قربانی قتل زنجیره ای شدند، تا عاطفه رجبی و رومینا اشرفی که بدلیل قوانین زن ستیزانه حکومت به قتل رسید، از زهرا نویدپور که توسط مقام حکومتی به قتل رسید و ریحانه جباری که بدلیل دفاع از خود در مقابل قصد تجاوز مقامات حکومت پس از هفت سال زندانی شدن اعدام شد، از نوید افکاری و روح الله زم تا زهرا کاظمی یا جوانانی که در زندان کهریزک زیر شکنجه به قتل رسیدند، از صدها نفر فعال سیاسی که در کردستان و ترکمن صحرا و اهواز و ... در دادگاه های صحرایی محاکمه و اعدام شدند تا دانشجویانی که در انقلاب فرهنگی به خاک و خون کشیده شدند، از ندا آقا سلطان و کیانوش آسا و سهراب اعرابی و دهها نفر دیگر که در اعتراضات ۸۸ به قتل رسیدند تا فرزاد کمانگر و شیرین علم هولی و زانیار و لقمان مرادی و رامین حسین پناهی که در ده سال گذشته به دار آویخته شدند، از دهها نفر که با گلوله سرکوبگران حکومت در دی ۹۶ به خاک افتادند تا بهاییانی که اعدام شدند و افغان هایی که به آب انداخته شدند یا در خودرو سوزانده شدند، از ۱۵۰۰ جوانی که در آبان ۹۸ سرشان را نشانه گرفتند و کشتند تا ۱۷۶ سرنشین پرواز اوکراین که با شلیک موشک قتل عام شدند، از عمران محمدی کارگر میدان نفتی کارگر میدان نفتی یادآوران خوزستان که بدلیل فقر و نگرفتن دستمزد خودکشی کرد و رضا آل کثیر کارگر هفت تپه تا آسیه امینی که خانه اش را بر سرش خراب کردند و او را به قتل رساندند، از کودکانی که اعدام شدند تا زنانی که سنگسار شدند و لیست بسیار وسیع دیگری که در طول حاکمیت این اوباش جان باختند، خانواده هایشان دادخواهند و جنبش دادخواهی را تشکیل میدهند.
جنبش دادخواهی با قتل عام زندانیان سیاسی در دهه شصت و شکل گیری مادران خاوران شروع شد و با جنایات هر روزه حکومت دامنه وسیعتری بخود گرفت. اما کشتار ۱۵۰۰ نفر در آبان ۹۸ و بلافاصله بعد از آن به موشک بستن عامدانه و از قبل طراحی شده هواپیمای مسافربری، جنبش دادخواهی ابعاد تازه ای پیدا کرد، همه مردم عملا دادخواه شدند و دامنه دادخواهی حتی از مرزهای کشور گذشت و افکار عمومی جهان را جریحه دار کرد و محکومیت جهانی جمهوری اسلامی را به دنبال داشت.