با قلم محمودزاده
874 subscribers
62 photos
25 videos
859 links
اين كانال گزيده مطالبی است كه در دل دنيای سير و سلوک قلمم در ادبيات به نظم در می‌آيد. اميد كه به دل بنشيند.
این کانال در قبال انتشار مطالب آن در کانالهای دیگر، مسئولیتی ندارد.
ارسال نظرات:
https://t.me/nosratollahmahmoudzadeh
Download Telegram
به چین خرده نگیرید، ایراد از خودمان است
لطفا یک جوالدوز به چین بزنید،
یک سوزن هم به خودمان.

در دل فوتبال ۲۰۲۲ قطر، عجب بازیهای اقتصادی و سیاسی در خاورمیانه رخ داد.
موافقید چرخی به اهداف درازمدت چین بزنیم؟
پلان ۱- بسیاری از سیاستمداران چین ضمن احترام به مائو، اعتقاد دارند، اگر او به جای ۱۹۷۶، در سال ۱۹۵۶، مرده بود، چین به پیروزی‌های غیر قابل تصوری می‌رسید. مگر مائو، این سمبل انقلاب کمونیستی در شرق، چه کرده بود؟
با مرگ استالین در ۱۹۵۳، موقعیت مائو پررنگ‌تر شد و نهضت «جهش بزرگ به پیش» را راه انداخت. او عایدان مردم را قربانی نهضت‌های کمونیستی آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین کرد. مائو در کنگره‌ای اعلام کرده بود؛ «نتنها نباید از مرگ قربانیان این نهضت ترسید، بلکه باید استقبال کرد. وقتی آدم‌ها در این راه میمیرند، باید جشن گرفت.»
نتیجه این سیاست، جان باختن ۲۸ میلیون نفر در اثر قحطی و فقر بود. مائو اما در ادامه این حماقت اقتصادی «انقلاب فرهنگی چین» را راه انداخت. همسر مائو «گاردهای سرخ» را تشکیل داد که یکی از مأموریت‌هایش کنترل ظاهر مردم بود؛ نحوه‌ آرایش موی سر، شلوار تنگ، کفش نوک تیز و یا هر مدلی که شبیه غرب باشد. این رفتار ابتدا با تذکر شروع شد و بعد به خشونت کشیده و عاقبت تعطیل گردید.
البته مردم چین همچنان مائو را رهبری وفادار دانسته و به فلاک کشاندن کشور را ناشی از رویاهای بلندپروازانه او در سراب سوسیالیسم استالین تلقی می‌کنند.

پلان ۲- کیسینجر معتقد است، ریچارد نیکسون با "استراتژی اراده" به جنگ ویتنام پایان داد و با برقراری ارتباط با چین،راه را برای پیوستن آن کشور غول پیکر به خانواده جهانی هموار کرد. «سیاست تعادل»

پلان ۳- این روزها خاورمیانه چه پرترافیک است.
—قرارداد۲۷ ساله گاز بین چین و قطر.
-قرارداد ۱۵ ساله گاز بین آلمان و قطر.
-پیوند استراتژیک اقتصادی چین _ عربستان، -سفر هدفمند جین‌پینگ، رئیس جمهور چین به خلیج فارس و امضای بیانیه مشترک با عربستان و سران کشورهای شورای همکاری خلیج فارس. (عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و کشتار جمعی در منطقه، به منظور تضمین ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران.)
…. و از همین دست شوهای سیاسیِ سرگرم کننده که چین بعد از هر قرارداد کلان اقتصادی راه می‌اندازد. دقت کنید، چین از سال ۱۹۷۶ فقط به منافع خود فکر می‌کند، ( آیا از نگاه مردم چین خوب نیست؟)

پلان۴- نمی‌دانم چرا عده‌ای از مسئولین وطنی در این اوضاع و احوال داخلی کشور از این مواضع چین خشمگین هستند؟ شاید ناشی از غرور کاذب. الله و اعلم
بدون تعصب، آیا ما با اتخاذ سیاست‌های چالش برانگیز و نبودِ روابط دو سویه با کشورهای همسایه، نقش کمی در ورود مقتدرانه چین و حتی اسرائیل، به این کشورهای نفت خیز همسایه نداشتیم؟
ماجرای قراردادهای رویایی امارات فکستنی با هند بماند برای بعد.
ما هم برگردیم به اخبار گرم تنش‌های خاله‌زنک جناحین چپ و راست وطنی خودمان.
کشوری که از تاریخ پند نگیرد، توپ فوتبال کشورهای توسعه یافته است.
رسم روزگاره دیگه، چه کنیم.

https://t.me/nmahmoudzadeh
احتکار قدرت، هیولایی زائیده جهل

از احتکار قدرت بترسید
و اگر که نیازمند قدرت هستید، حس قدرت را در خرد جمعی و شیفتگان خدمت ایجاد کنید، نه افرادی تشنه قدرت.
قدرت را در کل جامعه‌ توزیع کنید تا احتکارش در نطفه خفه شود.
قدرت طلبی مبنای بسیاری از احتکارات است.
احتکار پست‌های کلیدی
احتکار ثروت ملی،
احتکار نخبگان در بند سکوت.
فراموش نکنید که احتکار دین، ریشه در تزویر دارد
چگونه احتکار قدرت در یک جامعه نهادینه می‌شود؟
وقتی امکان رشد و تعالی در جامعه با ترازوی عدل در بین تمام اقشار تقسیم نشود، قدرت چون غده سرطانی در نقاط کلیدی اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی رخنه می‌کند.
اغلب مواقع احتکار قدرت توسط شخصیت‌های مدعی آزادی، احزاب و حتی نهادهای دینی تندرو شکل می‌گیرد.
صاحبان قدرت به شدت از بیداری و قدرت گرفتن مردم هراس دارند.
نخبگان و فرهیختگان در جوامع حتکار قدرت چندان جایگاهی ندارند، مگر اینکه در حلقه قدرت قرار گیرند.
در احتکار قدرت این شاخص‌ها کاربردی ندارند
۱- شفافیت۲- تفکر ۳- خلاقیت ۴- بیداری

از تشنگان قدرت بترسید
به شیفتگان خدمت عشق بورزید.

https://t.me/nmahmoudzadeh
با قلم محمودزاده

نامه ای که هرگز به دستش نرسید
حکایت یک تولد و شهادت درام

پریدم پشت خاکریز و زل زدم به بلدورزچی. صدا به صدا نمی‌رسید که بهش بگم بیاد پایین. نگاهم به ردیف رگبار دشمن هم بود که به‌سمت ما شلیک می‌کردند تا خاکریز را ناتمام رها کنیم. ناگهان رگبار تیربار و انفجار و …. پرت شدن رجبعلی از روی بلدوزر. از سر شب تا دم سحر، او چهارمین جهادگری بود که این گونه به شهادت می‌رسید.
گلوله تیربار نشست بین دو ابروی رجبعلی و پیشانیش را شکافت. ابتدا فریادی سخت و سپس مغزش پاشید روی تنم؛ به چند ثانیه شهید شد.
ناگهان یکی از انتهای خاکریز صدا بلند کرد: «رجبعلی!! نامه داری.»
نامه را گرفتم و در گوش رجبعلی نجوا کردم، از طرف همسرش بود:

«رجبعلی جان، امروز پدر شدی؛ درست روز تولد خودت، اول فروردین. وای ببخشید، چقدر هولم. تقصیر این وروجکه.
از نو می‌‌نویسم:
سلام عزیزم، نمیدونی چقدر قشنگه، بابا محمد اسم پسرت رو گذاشته رضا، عین خودته، قدبلند، سبزه، با دو ابروی کشیده و پیشونی پهن.
……پس کی میای خوبم؟ باز هم از جهاد با توپ پر اومده بودن پی‌ات، می‌خوان اخراجت کنن، از ندانم‌کاری این طفلکی‌ها خنده‌ام گرفته بود.‏
مگه بهشون نگفته بودی که وقت عملیات می‌ری جبهه؟
تهدید کردن به خاطر غیبت طولانی اخراج شدی! بهشون گفتم، تقصر رجبعلی نیست. لابد عملیات طولانی شده.
…..مهم نیست عزیزم، وقتی برگردی، دوباره می‌ریم سرِ زمین خودمون کار می‌کنیم. منت‌کشی اونا به این چندر غاز حقوقشون نمی‌ارزه. همون بهتر که اخراجت کردن. کمرمون که بیل نخورده، ولله.
رجبم، پشت و پناهم،
دلم برات خیلی تنگ شده.
…… این بار زود برگرد،
با قلم محمودزاده
پدر یعنی، تکیه گاه بی‌ادعا باشی

دعای چه کسانی مقبول خداست؟
۱-زاهدان بي‌عمل، ۲-عالمان كاخ‌نشين،
۳- عارفان گمنام در بستر زندگی
سه دسته نزد باریتعالی به عبادت روند.

دسته اول، آنان که کاری به خلق نداشته، به حدی غرق در مستحبات و فرعيات هستند که تا سحرگاهان بیدارند و روز را به استراحت برای عبادت شبی دیگر. اينها حتی فرصت ندارند بدانند خلق در چه مردابی از جهل قرار دارند.

دسته دوم، در کاخ‌های مقدس با گنبد طلایی عبادت کنند و برای کوخ نشینان خطابۀ علی‌وار زیستن خوانند. اینان سجده بر سجاده ابریشم و آواز ربنای قران مطلا سر دهند.

و اما دسته سوم، كه می‌توانی در صحراي ربذه (ابوذر) و يا مزرعه فدک و جنگ جمل پیدایشان کنید؛ و يا همين نزديكي‌ها در عملیات بیت‌المقدس و كربلاي 4 و 5 خودمان. و اگر به دود و باروت حساس هستيد، به حاشیه کلان‌‌شهرهای پر از ویلاهای لاکچری رويد. پدران دسته سوم که تعدادشان 90% دسته اول و دوم است، از نان اختلاس، حرام و زیاده‌خواهی متنفرند.
اینان سحرگاه از خانه بیرون زنند و دیر هنگام برمی‌گردند تا که نزد خانواده شرمنده نباشند. صورت سرخ این پدران به اعتبار سیلی ساده زیستی مولایشان علی است که در منزلت عرفان عملي پیاده می‌شود.
این پدران هیچ‌گاه از گنجینه ایام حضورشان در جنگ، در معامله با خدا استفاده نامشروع نمی‌کنند تا که شرمنده شهدا نباشند.
نيايش و اعمال آنان در سنگرها، خدا را هم شرمنده مي‌كرد؛ چه رسد به بي‌بي زهرا و مولا علي. معيار نيايش آنان زندگي شرافتمندنه در فراز و نشیب روزگار بوده و هيچ گاه براي بيت‌المال نقشه نمي‌كشند. اين عابدن شب و شيران روز، هميشه بعد از عبادت، بدهكار خدا و خلق خدايند.

... و شما پدراني كه با فقر دست و پنجه نرم می‌کنید، در معرفت غنی بمانید و نرخ خود را با عرفان عملي بالا نگه داريد.
روز شما هم مبارك.
چقدر با خدا خلوت می‌کنید؟

مهم نیست «غریب» جامعه باشی، اگر «قریب»خدا هستی.
گاهی لازم نیست به خاطر موفقیتی حال خوش داشته باشیم.
همانطور که لازم نیست به خاطر شکستی، حال بد داشته باشیم.
زمانی گرفتاری ما تشدید خواهد شد که به جای خدا تصمیم گرفته و انتظاری در حد قدرت او داریم.
….. و خدا چقدر کریم است که این همه حماقت ما را می‌بخشد بلکه به خود بیاییم.
آیا قدرت اعتراف به اشتباهات و حماقت‌های خود در اوج قدرت داریم؟
ای لعنت به قدرت که خیلی‌ها را برده خود کرد، حتی به قیمت نابودی مخالفین فهیم خود.
به راستی که چقدر نیازمند خلوت با خود هستیم تا پاکیزه به جامعه برگردیم.

خدایا؛ ما را پاکیزه بپذیر

https://t.me/nmahmoudzadeh
قصیده‌ای برای دولتمردانِ
دیروز و امروز

در گذر از محله‌ای قدیمی، که مردمان آن محله نسبت به سالها قبل فقیرتر شده بودند( محله‌ای شبیه ایران) چشمم به مردی ثروتمند افتاد که به دیوار خیره شده و میگریست.
روی دیوار نوشته بود
«این نیز بگذرد!!»
علت را از او پرسیدم. گفت:
«این دست خط خودم است. روزگاری در اینجا به سختی دست فروشی می‌کردم، ولی اکنون صاحب چند کارخانه‌ام.»
پرسیدم:
«پس چرا دوباره برگشتی؟»
با حسرت گفت:
« آمده‌ام که دوباره بنویسم؛
«این نیز بگذرد!!!»
آهی کشید و ادامه داد:
نه در روزهای سخت خودت را بباز
و نه در روزهای خوب مغرور شو؛
زیرا، هر دو نیز بگذرد!!

به یاد اندک فردستانی افتادم که امروز در بین دولتمردان هستند، ولی درکی از رنج مردم ندارند. نگاه به آن مرد ثروتمند کردم و گفتم:
گر به دولت برسی، مست نگردی، مردی.
گر به ذلت برسی، پست نگردی، مردی.
…… آن مرد ثروتمند سوار بر مرسدس رفت
…… و من غرق در تلاش و زحمت دست فروش‌هایی که اجناس بنجل چینی را به حراج گذاشته بودند تا شب عید شرمنده خانواده نباشند.
بله، رسم روزگار چنین است
نوروز؛ گذرگاه پیوند طبیعت و انسان

خدایا؛ ای، « مقلب‌القلوب»
ارغوان نورانی‌ات را آرزوست
مژده که عید آمد، بخت سعید آمد.
چقدر نیازمند تحول «حال» هستیم،
تا که «احسن‌الحال» شامل‌مان گردد.
خدایا؛ اندیشه‌مان را چون طبیعت نو گردان.
بیدارم کن با مناجات «رمضان»
هوشیارم کن با «تحول بهار»
مستم کن با رقص مستانه نوروز
پس؛ ببار و ببار، اشک بهاری، ببار.
به استقبال رمضان رویم در دل بهار
حال‌تان پاینده، نورزتان بالنده
محمودزاده
آهنگ درام سیاست آکاردیونی
سال ۱۴۰۲،توهم با سیاست مجازی.

ویژگی آکاردیون در این است که با یک تغییر ناگهانی توسط نوازنده با آهنگی کاملا متفاوت مواجه می‌شویم( درست مثل سیاست خارجی ایران)
نه خانی رفت و نه خانی آمد، اما ناگهان چین واسطه عربستان شد، عراق با چراغ سبز آمریکا به ایران لبخند زد و …… روسیه همچنان معرکه گردان و انگلیس فعال با شگرد «شیعه انگلیسی»
آیا تغییری در سیاست کلان رخ داده؟
آیا جریان اوکراین به بن‌بست رسیده؟
آیا آذربایجان دنبال مسیری امن برای راه ابریشم خود است؟
و شاید قرار است ما به جای عربستان با آذربایجان دست و پنجه نرم کنیم؟
ایران و آرامش؟ ایران و توسعه؟ استغفرالله
رمز ساز زدن با آکاردیون در این است که غم و شادی را با هم می‌نوازد.
چرا غرب و آمریکا بدشان نمی‌آید که ایران هم‌قسم روسیه بماند؟
روسیه اساسا با کشوری همراه است که نه مستقل باشد و نه در حال توسعه. البته، آمریکا در هر منطقه نیازمند چنین کشوری است و با سیاست آکاردیونی آنها را اداره می‌کند.
روزی سیاست آکاردیون دست ظریف بخت برگشته بود و حالا شده یال و کوپال جناب …… که اصلا قرار نیست با اصول دیپلماسی کنار بیاید( یعنی نیازی به علم لیبرالیسم ندارد)
عوام هم با این آهنگ درام زندگی در تورم را ادامه خواهند داد؛ آهنگی گنگ و وحشتناک، عین ماجرای شب اول قبر.
شواهد نشان می‌دهد که طراح این آکاردیون «شیعه انگلیسی» است؛ البته با مواد اولیه و مجری داخلی (امان از جهل مقدس)
پس، در انتظار معجزه بودن در سال ۱۴۰۲ با سیاست جبهه پایداری، شبیه در انتظار ظهور بودن در عصر جمعه با دعای انجمن حجتیه است.
پایدار باد جبهه پایداری،
پاینده باد جبهه فقر پروری
برقرار باد، جبهه ندانم کاری.

بله، رسم روزگار چنین است.

https://t.me/nmahmoudzadeh
کجای کار روشنفکران و روحانیون می‌لنگد؟

برای خوشبخت شدن فرصت کافی داری، اما برای جلوگیری از زندگی فلاکت‌بار، اصلا فرصت نداری.
چرا؟ خوشبختی همان زیر بار بدبختی نرفتن است.
چرا صادق هدایت، البرکامو، همینگوی و اخیرا هم کیومرث پوراحمد، دنیایی نه خوشبخت و نه بدبخت، بلکه خلسه‌ای درام خلق کردند و رفتند؟
حق با تولستوی است که گفته؛ « تمام خانواده‌های خوشبخت، خوشبختی شان مثل هم است، اما هر خانواده بدبختی، بدبختی‌اش رنگ و بوی مخصوص به خود را دارد.»
اگر از سال‌ها قبل به فکر چگونه زیستن در سن کمال باشیم، خواهیم فهمید پایان زندگی ساده‌تر از آن است که هنرمندان در رویای خود آنرا دنبال می‌کنند.
بی‌علت نیست که هنرمندان فکر می‌کنند در جهانی به مراتب بزرگتر، زیباتر و رضایت بخش‌تر از جهان واقع زندگی می کنند، اما در اغلب‌ مواقع خودشان اولین قربانی فاصله گرفتن از واقعیت هستند.
یک سوأل: اگر بخواهیم این هنرمندان را الگوی خود قرار دهیم، آیا نباید «مرگ خود اختیاری» را چونان انتخاب کنیم؟
کاش رهبران دینی بیشتر به این مسئله فکر کنند که، وعده دادن خوشبختی در آخرت بدون دستاورد ملموس در این دنیا بیشترین مروج همین هنرمندان به بن‌بست رسیده هستند.
با این تفاوت که زندگی عوام در دنیای جهل مقدس، شبیه «مرده متحرک» است و خواص با همان وعده‌های اتوپیایی آنان را از «مرگ خوداختیاری» باز می‌دارند. سراب خوش خط و خال به مراتب رقت‌بارتر از واقعیت تلخ است.
یک نگاه به عاقبت روشنفکران آخوندزاده در قرن گذشته ایران بیاندازید - کسروی، فروغی، هدایت، جلال و حتی شریعتی- آیا حاصل آن همه تلاش در این یک قرن آب در هاون کوفتن برای عوام نبود؟
نه مشروطه‌ای، نه مشروعه‌ای، نه مصدق و نهضت آزادی و دست آخر نه حتی امام خمینی، بلکه همان تفکر شیخ فضل‌لله که سرش بر دار شبه مشروطه رفت و شد شهید مظلوم.
به راستی کجای کارمان می‌لنگد؟

https://t.me/nmahmoudzadeh
چرا «عدالت علی»به چشم کوفه گناه بود؟

شب بود و اشک بود و علی
و چاهی که محرم رازهای علی.
درد این کعبه سیار در پی عدالت، چه بود که سر در حلقوم چاه برد؟
چرا به جای علی‌وار حکومت کردن، فقط علی را دوست می‌داریم؟
چرا «فرمانده صحنه پیکار»، «سوخته خاموش خلوت محراب» شد؟
ای کوفی‌مسلکان؛ برای درد شمشیر بر فرق علی نگریید، به درد تنهایی مولا بگریید.
علی؛ توفان در پیکار رزم
و زیبایی قلم در نهج‌البلاغه،
یا علی؛ اعتراف می‌کنیم که، در شیعه‌نشین‌ترین سرزمین، شایستگی «شناخت تو» را با تزویر از مغزهای ما پاک کردند؛
اگرچه «معرفت» تو را در خلوت چاه خود مشتعل نگاه داشته‌ایم.
یاعلی؛ کجایی که، مردم را از شر رمالان زمانه، خرمقدسان استثمارگر و کاسبان نهج‌البلاغه مطلا، نجات دهی.
بیاییم به جای جستجوی علی در عظمت حرم و گنبد طلایی‌اش، در پی رمزوراز عدالتش باشیم تا از شر جهل مقدس خلاص شویم.
چرا پس از شهادت بی‌بی، صبح سفید به چشم علی همچو دل شب سیاه بود؟
چرا جبین علی را با شمشیر تزویر شکافتند؟
چرا چهره علی در روشنایی را در تاریکی جهل نشان‌مان دادند؟

زیرا؛ به چشم کوفه، عدالت او گناه بود.

https://t.me/nmahmoudzadeh
با قلم محمودزاده
صدای نعلین شیعه انگلیسی را نمی‌شنوید؟
نه رضاخان توانست به زور کشف حجاب کند،
نه ما قادریم به زور حفظ حجاب کنیم.
 
بگذارید اصل حجاب با انتخاب مردم در پرونده درخشان این سرزمین بماند. این روزها که شاهد تندروی عده‌‌ای هستیم، عملا داریم به اختلافات و سلایق مردم دامن می‌زنیم.
آیا در این تندروی‌ها ردپای شیعه انگلیسی را مشاهده نمی‌کنید؟ شما اندک تندروهایی که افتادید به جان دخترانی که شهید سلیمانی در موردشان گفت: "همان دختر کم‌حجاب دختر من است. دختر ما و شماست." شما شرم نمی‌کنید به روی دختران حاج قاسم دست دراز می‌کنید؟
امام خمینی در سوم اسفند 1367 پیامی دادند که به "منشور روحانیت" معروف شد. لطفا به این قسمت از منشور روحانیت توجه کنید:
"...... البته بدان معنا نیست که ما از همه روحانیون دفاع کنیم، چرا که‏ روحانیون وابسته و مقدس‌نما و تحجرگرا هم کم نبودند و نیستند. امروز عده‏ای با ژست مآبی چنان تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام می‌‏زنند که گویی وظیفه‏ ای غیر از این ندارند."
آیا کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه نیست که دارند دین را قربانی خواسته‌های داعش منش خود می‌کنند؟ مگر دین صاحب ندارد که عده‌ قلیلی قیم دین و نظام شدند؟
به راستی، جامعه با این روش انجمن حجتیه به کجا می‌رود؟
امام خمینی در بخشی دیگر از منشور روحانیت فرمودند: "آنقدر که اسلام از این مقدسین روحانی‌نما ضربه خورده است، از هیچ قشر دیگر نخورده است. شکست خوردگان دیروز انقلاب، سیاست بازان امروز شده‌اند.( انجمن حجتیه)"
امروز وقت مماشات و میدان دادن به پیروان ابوموسی اشعری نیست، بلکه وقت تبیین و تدبیر به سبک مولا علی است.
چرا تندروهایی که رسانه‌های کلیدی را در اختیار دارند، به جای محدود کردند زنان در جامعه، مردان را ترغیب به حفظ حرمت زنان نمی‌کنند؟
بیاییم موضوع حجاب را از منظر دیگر ببینیم (لطفا دقت کنید:) "حجاب اجباری زنان از بی‌غیرتی و چشم هیزی مردان جامعه است."
در این حالت، آیا گناه مرد بیشتر است یا زن؟
لذا، اگر مردان جامعه‌ای غیرتمند باشند و عظمت زن را تا حد ارضای تمایلات جنسی مرد تنزل ندهند، آیا زنان در کنار مردان احساس امنیت نخواهند کرد؟
خدایا، ما را از جهل مقدس نجات ده.

https://t.me/nmahmoudzadeh
بد دفاع کردن خودی، مخرب‌تر از حمله مستقیم دشمن است.

سال‌هاست که مدام سگی می‌افتد وسط حوض کشور و به احترام بزرگترها گفتیم انشالله که گربه است. دل عوام را هم خوش کردند به سند شش دانگ ویلاهای لاکچری آخرت با دوجین حوریان بهشتی.
این نازبالش چنان عوام را در خواب عمیق جهل فرو برد که نفهمیدیم کی ته مانده سیاست ورشکسته شرق به جان اقتصاد ما افتاد و آخرین شگرد MI6 انگلیس در پوشش استراتژی جدید انجمن حجتیه نسخه ما را پیچیدند.
جمکران شد قبله عالم و چاهش عمیق‌تر از چاه‌های نفت.
دیگر با این همه مروجین جهل مقدس و خرافات، چه نیازی به لشکر کشی دشمن فرضی به کشور است.
ندا می‌آید، سال «مهار تورم»
اما می‌شود«ترویج تورم»
تا کی حبس آمارها؟
رشد ٣٩/٢ درصدي پايه پولي و جهش دلار وحشی و مسكن سرکش و خودروی آدم‌کش ناشي از چیست؟
به میمنت نفس گرم نظر کرده امام رضا و به کوری چشم لیبرالها، ركورد چاپ پول ساليانه هم در اسفند شكسته شد. آیا با قسم حضرت عباس خوردن، حقيقت دم خروس كتمان خواهد شد؟
درصد رشد پول در اقتصاد در اوخرا سال قبل با ركورد خطرناك ٦٨/٧ شکسته شد.
لااقل کمی به گینس نفس بدهید.
اجرای این ردیف برنامه‌ها حتی نیاز به کسی با ۶ کلاس سواد هم ندارد و حال می‌فهمیم معیار شورای نگهبان برای تعیین صلاحیت کاندیداهای دولت و مجلس یکدست چه بود. این بساط استیضاح وزاری پوششی هم دکانی است برای بده و بسطان مجلس و دولت.
می‌فرمایبد مشکل از کجاست؟
و یا چه باید کرد؟
خسته نشدیم از این سؤالات تکراری؟
مشکل از خودمان است. سالهاست که هر کس دم از دین زد، اول دل دادیم و بعد تن. باید خدای بازسازی شده قرون وسطی را در چاه جمکران دفن کرد.
ما از کسانی طلب حاجت داریم که همیشه‌ی روزگار طلبکار عوامند.
اگر شما جای روس و غرب و آمریکا باشید، حاضرید نظم و نظام چنین کشوری را برچینید؟

https://t.me/nmahmoudzadeh
پشت پرده جدال مشروطه و مشروعه
دیروز نماد امروز

دو سه روزی مهمان آذری ها بودم. در جستجوی پیوند ستارخان با شهید باکری و جریانات امروز.
۱- وقتی ستارخان گریست که تبریز در قحطی ۱۸ ماهه به سر می‌برد و زمانی که روس‌ها تبریز را محاصره کردند.
۲- باکری هم در لحظات آخر عمرش در شرق دجله گریست ( علتش بماند)
سری به خانه مشروطه زدم. چقدر رد پای خیانت روس در زیر سایه جهل مقدس چندش آور است. چه شد که پرونده ستارخان را در تهران و دور از آذری‌ها بستند؟
در دل درگیری مشروعه‌خواهان و مشروطه خواهان، شاهد جشن روس در شمال و انگلیس در جنوب و ظهور رضاخان در پایتخت بودیم.
راستش در خانه مشروطه تبریز از تمام سلاح‌های روسی و حتی مبارزین خودمان متنفر شدم. طفلک مظفرین شاه که نه سر‌ِ پیاز برجام آن زمان بود و نه ته برجام. به فکر پیر و فرتوتش هم خطور نمی‌کرد که پس از امضای فرمان مشروطه سر این نهضت نوظهور با پنبه داخلی بریده شود.
به خودم نهیب زدم، چرا درس نمی‌گیریم.
….. به سرعت برگشتم به امروز. اکنون دعوا بر سر چیست که دشمن در پناه ندانم کاری تندروها راحت جولان می‌زند؟ چرا سال‌هاست که سیاست خارجی ما در گردنه‌های امثال برجام قفل می‌شود؟
همه دانند چاره در این است که مشروطه خواهان بروند قم و سنگ خود را با مشروعه‌ خواهان وابکنند( البته تاریخ نشان داد بعید است که با هم کنار بیایند و همچنان مرغ هر دو یک پا دارد.)
امیرکبیر را راحت از سر راه برمی‌دارند و امام جمعه وقت تهران دعای شکر به جا می‌آورد. کاشانی و مصدق را سر پل آزادی به جان هم می‌اندازند و ناگهان امریکا جای انگلیس را گرفته و اعدام ها و ترورها و حصرها نصیب آزادی‌خواهان می‌شود.
امروز ملت ایران تاوان چه جریانی را می‌دهند؟
آیا مشروعه‌خواهان نوظهور زمام امور مملکت را به دست اهلش می‌سپارند؟
بعید است اجازه دهند ویرایشی به مذهب سنتی بزنیم.
این را هم می‌دانیم که هروقت سرمان را به فرعیات گرم کردند، در خفا اتفاقی افتاد.

تبریز را با زمزمه این شعر شهریار ترک کردم.
حیدربابا؛ دنیا یالان، دنیا دی
ایران‌بابا، دنیا، دنیای دروغی است.
انگار همیشه رسم روزگار این چنین است.

https://t.me/nmahmoudzadeh
تنهایی اشک و قلم
ورشابی؛ مرد «میدان» مهندسی جنگ جهاد
مهدی ورشابی را عمیق‌تر بشناسیم

سحرگاه هفتم آذر ماه 1400 یکی از فرماندهان دفاع مقدس در گمنامی و آرام به یاران شهید خود پیوست. زندگی در پسِ جنگ را در اثر عوارض شیمیایی و مجروحیت جنگ به سختی گذراند
او یکی از اولین افرادی بود که در جریان آزادسازی سوسنگرد در آبان 59 مورد توجه بنیانگذاران مهندسی جنگ جهاد، یعنی طرحچی، ناجیان و رضوی قرار گرفت.
این هسته جهاد در کلیه جبهه‌ها فعال شد و استعداد ورشابی در سایه "پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد" در مسیر تعالی قرار گرفت.
ابتکار او طرحچی در عملیات فرمانده کل مورد توجه شهید باقری، مغز متفکر جنگ قرار گرفت تا عملیات خیبر فرماندهی را در سایه تجربه کرد.
در جبهه شحیطیه در کنار طرحچی مورد اصابت گلوله تانک قرار گرفت و پیکر متلاشی شده طرحچی او را وارد دنیای جدیدی نمود.
ورشابی در عملیات فتح‌المبین حماسه نبرد تانک و بلدوزر را در تاریخ جنگ به ثبت رساند.
از سال 1363 نام ورشابی به‌عنوان "فرمانده مهندسی جنگ قرارگاه کربلا" در جمع فرماندهان ارتش و سپاه مطرح گردید.
تدبیر و ابتکار عمل او فرماندهی در شبهای عملیات در خط مقدم در زیر آتش بود و این نبوغش به سرعت در گردان‌های مهندسی پیاده شد .جهاد جایگاهی در جنگ پیدا کرد که فرمانده کل سپاه، فرماندهی «مهندسی آفند» کل عملیات والفجر8 را به او واگذار نماید.
سازمان رزم جهاد با ترکیبی از نظام کلاسیک ارتش، تجربه موفق سپاه و فرهنگ جهادی، در این عملیات یکی از دلایل ماندگاری فاو بود.
حالا دیگر پل خیبر و بعثت به پل‌های مطرح جنگ‌های قرن 20 تنه می‌زد و بلوغ جهاد در مهندسی منجر به یک پیوند عمیق بین جهادگران و فرماندهان ارتش و سپاه گردید.
ورشابی از سال ۱۳۶۵ سکان «قرارگاه مرکزی مهندسی جنگ» را به‌عهده گرفت تا 5 قرارگاه مهندسی جهاد را در ساختاری متحرک و پویا فرماندهی نماید. اوج این موفقیت در عملیات کربلای5 رخ داد.
تبلور نهایی فرماندهی ورشابی در شمالغرب بروز داد و مهندسی در کوهستان را بر قله‌های بلند و دره‌های عمیق، در ردیف آثار ماندگار جنگ ثبت نمود.
پایان جنگ، آغاز ورود ورشابی به جهاد اکبر بود و وفاداری به ارزش‌های دفاع مقدس؛ کاری بس دشوار که از این گذرگاه نیز موفق عبور کرد و در جوار شهدا آرام گرفت
باشد که همگی پاکیزه بمانیم.
نصرت الله محمودزاده

https://t.me/nmahmoudzadeh