⁉️لجبازی واکنشی به حس زورگوییِ طرف مقابل است.


❌زندگی در این دنیای سخت و پر از رقابت و سردرگمی، بعضا خیلی اضطراب‌زا می‌شود، بدون اینکه تضمینی برای موفقیت باشد، باید مدام درس بخوانی، مهارت کسب کنی، هنری یاد بگیری، کم نیاوری، تسلیم نشوی و...


یعنی علی رغم همه پیچیدگی‌هایش، یک فرمول ساده دارد، آن هم وجود اضطراب و لزوم تلاش و مبهم بودن نسبی آینده هست.

🔸برخی از انسان ها (خاصه برخی از با استعدادها)، برای کم نیاوردن جلوی این زندگی و منشِ زورگوی دنیا، یک سیاستی را در پیش میگیرند و پیش خودشان زندگی را جدی نمیگیرند، انگار دارند به دنیا این پیام را منتقل می‌کنند که « بابا من اصلا تو را به رسمیت نمیشناسم و جدیت نمیگیریم و وارد بازیت نمیشم» و متعاقب آن با بی‌اهمیتی به تکالیف زندگی مثل درس و دانشگاه و کار نگاه می‌کنند.

🔹یک نوجوان یا جوان با استعداد که به جای تلاش برای شکوفا کردن آن استعداد‌ها، خانه نشین شده و فقط بازی (گِیم)می‌کند، همچنان از پدرش پول میگیرد، وارد شغل های راحت و موقتی و به دور از شأن خودش میشود و از طریق به رسمیت نشناختن این قواعد، انگار «مُچ دنیا» را می‌خواباند، برای توجیه این راه هم بعضا از سخنان شوپنهاور و نیچه و کامو کمک می‌گیرد.


🔸اگر اوضاع به همین منوال بگذرد و فرصت های جوانی سپری شود و امکان بازگشت نباشد، برای اینکه فرد احساس باخت نکند و حالش خیلی وخیم نشود این نوع زندگی را بیشتر توجیه می‌کند و حتی ممکن است بگوید که از خودکشی هم استقبال می‌کند، درباره پوچی زندگی هم تبلیغ کند.

♦️ حالا چرا خودکشی؟ چون در خودکشی حداقل کنترل و دسته بازی، دستِ من است و من تعیین میکنم تا کجا زندگی کنم نه اینکه با ضعف جلوی زندگی زانو بزنم و منتظر بشم هر کاری اون دوست داشت بکنه. هر چند در اکثر مواقع این صحبت ها درباره خودکشی صرفا ایجاد یک رضایت و مصالحه درونی و داشتن حس کنترل و تسلط است و عموما خودکشی اتفاق نمی‌افتد.


❌این نوع زندگی اگر ادامه دار باشد، فرد در میانسالی در معرض افسردگی و عدم انسجام هویت قرار می‌گیرد و ممکن است درگیر اعتیاد به مواد و قمار و کارهای عجیب برای جبران حس ناهشیار باخت، شود.

❌داشتن یا بودن؟


#معرفی_کتاب

کتاب داشتن یا بودن، اثری نوشته ی اریک فروم است که نخستین بار در سال 1976 منتشر شد. این کتاب را می توان مانیفستی پرشور برای ایجاد یک تحول اجتماعی و روانشناسانه ی جدید به منظور نجات سیاره ی در معرض خطر ما، و چکیده ی اندیشه های تأثیرگذار فروم در نظر گرفت.

فروم در این کتاب بیان می کند که دو حالت وجودی، در زندگی انسان ها با یکدیگر در ستیزه هستند: حالت «داشتن» که بر دارایی های مادی، قدرت و پرخاشگری تمرکز دارد و پایه و اساس ضدارزش هایی جهانی همچون حرص، حسادت و خشونت است؛ و حالت «بودن» که پایه های وجودی اش را عشق، لذت سهیم شدن با دیگران و فعالیت های سازنده شکل می دهد. کتاب داشتن و بودن، یکی از برترین آثار فروم و کتابی است که دیدتان را به زندگی تغییر خواهد داد.


×هر چند با قید این نکته که در شرایط امروزی ایران، بخاطر ترس و ناامنی شدید عموما به فکر نجات خودمون هستیم و انگار بودن و شدن ها دیگر اولویت اصلی نیست

🔹فیلم جهان با من برقص

❌بعد از مینی سریال زیبای اتوس، چند قسمت از سریال ترکی «اتاق قرمز» را دیدم، به نظرم خیلی سریال آموزنده ای هست، یعنی اگر اشتباهات درمانگر را تشخیص بدیم و آنها را تکرار نکنیم، بدیهیات درمانگری را یاد گرفته ایم

هر چند اتاق قرمز فقط یک سریال هست و جذابیت های خودش را داره و از نگاهی میتونه به غیر روانشناس ها برای افزایش درک متقابل کمک کنه، ولی همونقدرم میتونه در ارایه تصویر اشتباه از رواندرمانی به مخاطبین و تازه کارهای روان‌درمانی آسیب بزنه.

❌کودک یک نیاز جدی به ارتباط و نزدیک شدن به مادر و مراقب را داره..

..وقتی هم نزدیک میشه ممکنه مادر نیازهاش را برآورده نکنه(چه در واقعیت چه اینکه صرفا کودک تصور کنه که مادر ارضاش نکرده)خب وقتی ناکام میشه بعدش عصبانی میشه و تجربه عصبانیت وحشتناک هست، چون خشم یعنی آسیب زدن به این مادری که منبع امنیت من هست و نوعی خود زنی محسوب میشه. پس خشم تجربه نمیشه

🔸یکم بعد‌تر حتی جاهای دیگه هم که کودک میخواد خشمش را نشان بده تنبیه میشه و یاد میگیره که عصبانی شدن کار خطرناک و ممنوعی هست، پس موقعیت‌های بعدی تا میخواد عصبانی بشه به جاش اضطراب را تجربه می‌کنه

🔹اگر این خشم کلا امکان ابراز(تجربه) و تحمل را پیدا نکنه، ما یک کودک بدون خشم ولی مضطرب را خواهیم داشت که در موقع لازم نمیتونه از خودش دفاع کنه، وابسته و توسری خور میشه، وقتی هم کسی بهش بدی می‌کنه باز خودش را مقصر میدونه و با حمله به خودش افسرده میشه(چون اینطوری یاد گرفته)

•حالا همین کودک وقتی بخاطر نیازش دوست داشت به مادر نزدیک بشه و وقتی هم نزدیک می‌شد تنبیه و ناکام میشد و آسیب میدید، شاید تصمیم بگیره کلا سراغ اونها نره و تو غار خودش پناه بگیره، یعنی ما را به خیر تو امیدی نیست شر مرسان(شخصیت اجتنابی)

•یا میگه هر کاری می‌کنی بکن، فقط بذار من بهت بچسبم و بدیت را هم انکار میکنم(شخصیت وابسته)

•یا وقتی میخوام نزدیک پدرم شم، منو نمی‌بینه و باید یک جوری با عشوه و جلب توجه به دستش بیارم و نگاهش را بخرم (هیستریونیک و نمایشی)

•یا یاد میگیرم چون کسی منو آدم حساب نکرد و ازم سواستفاده کردند، منم یک دنیای خیالی از خودِ بزرگم بسازم و منم از دیگران سواستفاده کنم (نارسیسزم) و سناریو های دیگر که برای مراقبت از خود در دوران ضعف بهش پناه می‌بریم ،مثل به همه شکاک و بدبین میشم (پارانویید)، سعی میکنم همه چیزم کامل باشه و همه اصول و قواعد را رعایت کنم (شخصیت وسواسی جبری)و ...


❌پس داستان آدمها یک تقلا و دودلی بین میل به نزدیک شدن و ترس از نزدیک شدن است، یک تلاش مرضی برای سرپا موندن، یعنی رنج هایی که الان داریم ادامه استراتژی و الگوهای ناهوشیاری هست که در کودکی از سرناچاری برای دفاع و مراقبت از خود انجام می‌دادیم.

پ.ن: منظور از مادر یعنی هر کسی است که مراقب اصلی است، هدف از این توضیحات انکار نقش مسایل زیستی و مزاجی و ... نیست، فقط خواستم به زبان ساده بُعدی از ماجرا را با توجه به رویکرد درمان روانپویشی توضیح بدم.

«تو مملکتی که به ازای هر ۱۲ ازدواج ۶ تا طلاق ثبت میشه روز ولنتاین یا مناسب های دیگه به هم کتاب کادو بدید
رابطه نیاز به فهم و درک داره نه شکلات و عروسک»

مامز توییت

❌❌❌❌❌

🔸ترویج کتاب خوانی امر بسیار پسندیده و مفیدی هست، ولی یادمون باشه چیزی که احتمال دوام و موفقیت روابط را بالا می‌برد، در مرحله اول سواد آکادمیک و داشتن اطلاعات بالا نیست، بلکه شخصیت نسبتا سالم از هر چیزی مهمتر هست(در مرحله بعد هم مهیا بودن شرایط محیطی، مثل امنیت اقتصادی و اجتماعی بسیار مهم است)

🔹کتاب خوب و اطلاعات مفید، کمک کننده هست ولی بعضا هم میتونه باعث بشه آدما ناهشیار نقش بازی کنند و یا درگیر تعارضی شوند که حالا که من میدونم و میفهمم باید هم بتونم تغییرش بدم، در حالی که تغییر دادنِ تنهایی الگوهای بنیادین شخصیتی کار بسیار سختی است و باید خطر ناکامی و درماندگی را هم در نظر گرفت


❌پ.ن: بی هیچ تردیدی تلاش برای گسترش فرهنگ اصیل کتابخوانی،بسیار ضروری و مفید است و هدف فقط تذکر درباره انتظار آفرینی بود که اشاره شد.

❌یکی از مهم‌ترین ارکان روان‌درمانی، تمرکز بر میل و اراده بیمار برای درمان است، یعنی علاوه بر دعوت به مشارکت در درمان، به نوعی از او اجازه میگیریم که او را تحلیل کنیم، به الگوها و رفتارهای او بازخورد دهیم و او را از مسائلی که فرار میکند مواجه کنیم.

طبیعتا این اجازه گرفتن و تمرکز بر میل و اراده بیمار فقط یکبار در اول جلسه اتفاق نمی‌افتد و همیشه در فرایند جلسه تکرار می‌شود که بیمار حس بازجویی و شکستن مرزهای روانی را به واسطه تحلیل بدون اجازه نداشته باشد.

❌پس با در نظر گرفتن این اصل مهم، کسانی که به صرف داشتن دانش روانکاوی و روانشناسی در جمع‌های دوستانه و گروه‌ها و محیط های آموزشی، بدون اجازه درباره رفتارهای دیگران نظر روانشناختی می‌دهند، تحلیل و تاویل میکنند یا حتی به خیال خودشان میخواهند آن فرد را درمان کنند، علاوه بر اینکه کار غیر اخلاقی و غیر حرفه ای مرتکب می‌شوند، شاید نیاز مرضی‌شان به آزار دیگران و در مرکز توجه بودن را از این طریق ارضا میکنند.

╭┅────────┅╮
   🆔@Neoravankavi
╰┅────────┅╯
                        روانکاوی به زبان ساده

👇 دوستان و دانشجویانی که میخوان مقاله ISI داشته باشند،گوش بدن

https://t.me/qualitativeneo/3

❌دوره آفلاین برگزار میشه و هر وقت دوست داشتید میتونید استفاده کنید، هزینه اش را هم نصف کردیم.

درسهایی از اختلالات روانی

❌ برخی از افرادی که مشکل قاطعیت دارند، موقعِ عصبانی شدن از شخص مقابل

سریع این عصبانیت را به همون شخص فرافکنی میکنند

و به شکل برعکسی فرد از همون آدم میترسه و منفعل میشه و اصلا نمیتونه از خودش دفاع کنه

❌ یکی بهم آسیبی وارد می‌کنه، من ازش عصبانی میشم، عصبانیتم سریع سرکوب میشه و به همون فرد فرافکنی میشه، من میترسم که اگه از خودم دفاع کنم اون آدم از من عصبانی میشه(احتمالا ریشه‌اش به این برمیگرده که فرد وقتی بچه بوده بعد از تصور ناهشیار عصبانیت از والدین، در خیال خودش توسط همان والدین تنبیه میشده، یا هم در واقعیت وقتی عصبانیت خودش را نشان می‌داده، سریع تنبیه می‌شده) و بخاطر همین ترسم منفعل میشم و کاری نمیکنم و اجازه میدم حقم خورده شده و در نهایت تصورم از خودم یک آدم ضعیف و توسری خور میشه.


╭┅────────┅╮
   🆔@Neoravankavi
╰┅────────┅╯
                        روانکاوی به زبان ساده

❌اگر بعدا یکی بهتر از این برام پیدا شد چی؟
در رابطه با تردیدهای انتخاب همسر یا پارتنر

#برای_دانشجویان

❌امروز صبح دو تا ایمیل برام اومد، یکی پذیرش مقاله ای در ژورنال ISI و دومی هم پذیرش مقاله دیگر در مجله علمی پژوهشی روانشناسی، یک هفته پیش هم اصلاحات یک مقاله دیگر از یک مجله دیگر برام اومده بود،حس متضادی داشتم، هم خوشحال شدم و هم ناراحت

🔹ناراحتیم بخاطر این بود که همین مقاله ای که امروز پذیرش گرفت را 18 ماه پیش میخواستم به یک ژورنال معتبر در انگلیس بفرستم ولی یه لحظه به کارم شک کردم و منصرف شدم و گفتم اینو اونجا چاپ نمی‌کنند و کارم موند(چون تجربه کافی نداشتم)، دو ماه پیش به شکل اتفاقی دیدم یک هموطن دقیقا کاری شبیه کار منو در سطح پایینتری همونجا چاپ کرده و حسرت خوردم که چرا همون موقع نفرستادم، حالا فوقش رد می‌کردند دیگه.

🔹من شخصا خیلی علاقه ای به پایان نامه و مقاله نداشتم و بیشتر متمرکز به درمان بودم، ولی برای تحصیل در سطح دکترا و ارشد راه فراری از پژوهش نیست و باید حتما با پژوهش آشنا بود و مقاله خوب چاپ کرد، اگر من زودتر این چیزا را تجربه کرده بودم الان دو سه برابر بیشتر کار کرده بودم (بدون سختی خاصی) و حداقلش این بود که در زمینه سربازی مشکلم حل شده بود و البته استفاده های دیگر زیادی هم داره که گفته شده مثل اپلای و استخدام و هییت علمی شدن و ارتقای فرهنگیان و ...

🔹هدفم از گفتن اینها این بود که اگر دانشجو هستید و متمایل به فعالیت در این حوزه هستید بهتره وارد این فضا بشید، ما هم ادعا نداریم بهترین آموزشگر هستیم، هدف اینه که تجاربی را منتقل کنیم، فضای ذهنیتون آماده و درگیر بشه و به شکل واقعی توانایی نوشتن و چاپ کردن مقاله را پیدا کنید


❌برای اینکه خیالتون را هم راحت کنم، میتونید در دوره ثبت نام کنید، جلسه اول دوم را هم شرکت کنید و اگر راضی نبودید هزینه پس داده میشه.

@Neoravankav

#سوال

دکتر یادمه شما گفته بودید روابط BDSM و کاکولدی اختلال و انحراف هستند. پس چرا این همه محتوای پورن با مضامین BDSM و کاکولدی تولید میشه؟ اصلا دلیل اینکه انسان به آزار دادن یا آزار دیدن گرایش پیدا میکنه و ازش لذت میبره چیه؟ فیلم‌های پورن گاهی واقعا کتگوری‌های عجیب غریبی دارن. سکس با خانواده، سکس با حیوانات، فیلم‌هایی که توشون پورن‌استارها رو همدیگه ادرار میکنن یا ادرار میخورن، استفاده از وسایل عجیب غریب برای شکنجه و... و جالب اینه درآمد حاصل از فیلم‌های پورن از فیلم‌های هالیوودی هم بیشتره. این صنعت پورن واقعا آسیب زا نیست؟ و اینکه چرا کشورهای غربی که همیشه شعار حقوق بشر و... میدن، چشمشون رو روی این چیزا بستن و اصلا از این موضوعات حمایت هم میکنند؟ ممنون میشم پاسخ بدید جناب علیزاده.

⭕️در بحث ازدواج مهم‌تر و مقدم‌تر از کسب اطلاعات و شناخت ازطرف مقابل، تمرکز بر خودمان ضرورت دارد، یعنی آرزوها و فانتزی‌ها و کمبودها و گره‌های درونی‌ که داریم و متاسفانه عموما هم آگاهی و هوشیاری نسبت به آنها نداریم.

در مرحله اول خیلی مهم نیست که خواستگار کیه، چطوره و چی داره، اگر خودمان را گول نزنیم و مساله روانی جدی نداشته باشیم به راحتی کیس های نامناسب خود به خود حذف می‌شوند.

🔹در واقع اول باید ببینیم خودمون به چی حساس هستیم و به چی چیزی ولع غیر عادی داریم و با چه مفهومی مساله داریم

مثلا یک دختر وابسته که داشتن حس امنیت و تکیه گاه محکم براش خیلی مساله مهمی هست(چیزی که شاید از اول تجربه نکرده) ممکنه با دیدن یک پسر لات پرخاشگر دلش بره و قدرت و ابهت این پسر(مهم تصور دختر هست نه لزوما چیزی که در واقعیت هست) جای خالی این نیاز شدیدش را پر کنه و کشش زیادی به او پیدا کنه و تصور کند که عاشقش شده است، در حالی که صرفا یک رابطه یک طرفه خیالی مرضی را ایجاد کرده است.

🔹بعد از این کشش شدید اولیه، آدما دست به دامن توجیه می‌شوند که این کوری مرضی را موجه جلوه دهند:(و اینچنین خودشون را در معرض سواستفاده قرار می‌دهند)

×مهم نیست زندان رفته باشه
×مهم نیست ننه باباش طردش کردند
×مگه همه چیز هم پول و شغله
×قول داده عوض شه، خودم تغییرش میدم
×گذشته اش به من ارتباطی نداره
و...

❌آرزوها و فانتزی‌های مرضی که از ازدواج و رابطه عاطفی داریم، ما را در مقابل شناخت و منطق و مراقبت از خود کور می‌کند و می‌تواند عواقب سنگینی را برای‌مان ایجاد کند.

رزرو جلسه: @Neoravankav

╭┅────────┅╮
   🆔@Neoravankavi
╰┅────────┅╯
                        روانکاوی به زبان ساده