نواندیشان افغانستان

نوشته ی یک سیده (دختر خانم سید محصل دروس حوزوی) از شهر کابل در مورد شخصیت و‌چهره واقعی سید عیسی حسینی مزاری، بنام واقعی سید نقیب...

--------------------------------------

هتک حرمت قرآن و پیامبر
سید نقیب را بارها در خانه مان دیدم. او همیشه پدرم را با عناوین معاون، دبیر اول یا رئیس فلان بخش وسوسه می کرد که به تبیان بپیوندد. در یکی از جلساتش با پدرم از سوژه جدیدی صحبت می کرد. در آن روز چهره بی نقاب سید نقیب رو شد. نگاه او به هزاره ها نگاه انسانی نبود او می گفت ما باید تلاش کنیم به دورانی برسیم که هزاره ها بعنوان نوکران و دست بوسان ما بشوند و..
سید نقیب اوج کینه و نفرت خود را به خاطر حسادت به هزاره ها در آن روز پنهان نکرد. در همان روز از پدرم و من خواست که من بعنوان مسئول کمیسیون زنان تبیان این مسئولیت را قبول کنم اما من زیر بار وسوسه های سید نقیب نرفتم. بعد از رفتن سید نقیب از خانه مان
من مبلی را که سید نقیب روی آن نشسته بود، شستم و تقریبا تمام خانه را پاک کاری کردم. پدرم و مادرم متعجب شده بودند و من مدام می گفتم. اگر یکبار دیگر این اولاد ابولهب بیاید تمام خانه را آتش می زنم چون او کثیف ترین آدم است. پدرم مرا نصیحت می کرد که او از قومای نزدیک ماست اما من در جواب می گفت که ابولهب هم از خویشاوندان پیامبر بود.
این مقدمه را نوشتم تا بگویم. هتک حرمت قرآن و پیامبر توسط کسانی انجام می شود که سالهای سال از سفره دین شکم خود را سیر کرده اند و حتی نطفه شان از پول زحمتکش ترین مردم" هزاره " در رحم مادرشان بسته شده است. سید نقیب شاید گذشته خود را فراموش کرده است. سید نقیب به برکت دست مال کشی توانسته است به مقام مزدوری و چاکری برسد. با شناختی که من از سید نقیب و خانواده اش دارم. سید نقیب برای به مقصد رساندن بغض و حسد خود بر ضد هزاره ها حاضر است که دست به هر کاری بزند. ناموس و زن برای خودش، مفهوم دلالی دارد به همین خاطر فکر می کند که مردم شریف کابل به چنین فعلی دست می زنند. سید نقیب دروس حوزوی را تا سطح مبتدی خوانده و فقط به خاطر ذات چاکری، نوکری و دست مال کشی ماتحت هر کسی که به او پول بدهد به عناوین خیالی و توهم زا رسیده است. او از اسلام به اندازه یک کارگر زحمتکش هزاره معلومات دارد. من با دیدن سید نقیب همیشه از سادات بودن خود شرمنده می شدم و به همین خاطر هیچوقت خود را سیده نگفتم. جناب سید نقیب من در کابل زندگی می کنم. سالهای سال با این مردم بودم. کوچه کوچه غرب کابل را مثل کف دست خود بلدم. این مردم فقط برای طلب روزی حلال در تلاش بودند و هستند. این مردم برای ابوالفضل و حسین همه دارایی خود را می بخشند. اما جناب سید نقیب ایا تو، پدرت یا خانواده ات نذری ای برای ابوالفضل و حسین که با زحمت رنج و کار باشد، داده ای؟
جناب سید نقیب با این سخنان بی شرمانه ات همه سادات را خار و ذلیل کردی. تف بر صورت پیامبر و ائمه انداختی.
قرآن خدا را زیر پا کردی.
شمر بن ذی الجوشن سر حسین را در روز عاشورا جدا کرد. حسین یک نفر بود. اما تو سر میلیونها انسان بیگناه را از تن جدا کردی. صد رحمت به شمر

@nawandishanafg

953 viewsedited 08:30