Forwarded from Kavikonj; NatureSchool
به نام هستی بخش هستی
شاید چیزی را از قلم انداخته ایم
در روز اول بازگشایی مدارس در اول مهر امسال جناب آقای دکتر روحانی رئیس جمهور کشور از این موضوع یاد کرده‌اند که باید مطالب کتاب های درسی تغییر کند.
در اواسط مهرماه 1396 فراخوانی عمومی توسط وزارتخانه آموزش و پرورش داده شده است و در آن در خصوص چگونگی تحول در برنامه‌درسی و محتوای آن پرسش شده و از مردم خواسته شده است تا با پاسخ‌های خود به پویایی نظام آموزشی کشور کمک کنند.
به نقل از روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در این اطلاعیه آمده است: « آنچه از نظر می‌گذرانید، فراخوان عمومی برای تامل پیرامون یک موضوع مهم است:
برای آنکه کودکان و نوجوانان عزیز کشورمان، احساس بهتری از دوران تحصیل در مدرسه داشته باشند و به مهارت و توانمندی بالاتری برای زندگی دست یابند، ایجاد چه تحولی در محتوای برنامه‌های درسی و آموزش مدارس اولویت دارد؟ شما چه فکر می کنید؟
چه خوب که بالاخره وزارت آموزش و پرورش هم به فکر معضلی که روز به روز بیشتر گریبان نسل آینده ما را گرفته، افتاده است و ما این را به فال نیک می‌گیریم. اما به نظر می رسد که چیزی را از قلم انداخته ایم.
چرا مسیر آزموده گذشته را تکرار می کنید، از طریق تغییر نام نظام آموزشی و یا تغییر محتوای کتاب‌های درسی و ...
دوستان عزیز در وزارتخانه آموزش و پرورش، متولیان رسمی پرورش و آموزش در کشور، شما به فکر تغییر محتوای دروس مدارس هستید برای اینکه کودکان و نوجوانان تجربه ای شادتر و غنی تر در این دوره از زندگی خود داشته باشند و به مهارت و توانمندی بالاتری برای زندگی دست یابند ولی به یاد داشته باشید که:
محتوای کتاب های درسی هرچه باشد باز هم کودکان باید در فضای بسته کلاس ها آن محتوا را از طریق آموزش دادن فردی دیگر بیاموزند و باز هم یادگیری از طریق عمل و تجربه کودکان اتفاق نمی افتد؛
محتوای کتاب های درسی هرچه باشد باز هم قصد ما آن است به همه کودکان در یک زمان مشخص یک موضوع مشخص را بیاموزیم، این یعنی تفاوت ها و علایق فردی کودکان در نظر گرفته نمی شود؛
محتوای کتاب های درسی هر چه باشد باز هم ما در حساس ترین دوره رشد کودکانمان جلوی تحرک و کشف آزادانه آنها در فضای باز را می گیریم و آنها مجبور به نشستن در فضایی بسته می کنیم؛
محتوای کتاب های درسی هر چه باشد ما تمام زمان حضور کودکان در مدرسه را برنامه ریزی می کنیم و به آنها اجازه برنامه ریزی فعالیت هایشان از طریق خودشان نمی دهیم؛
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد باز هم ما، بازی آزاد کودکان را که مهمترین بستر یادگیری است، به رسمیت نمی شناسیم و آنرا اتلاف وقت می‌دانیم؛
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد کلاس های ما براساس سنین مختلف رده بندی می‌شوند و بستر یادگیری کودکان از کودکان دیگر سنین را محدود میکند؛
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد باز هم برای ما تمام اهمیت یادگیری موضوعات ذهنی است و این کودکان در حوزه های مختلف ارزشی، عاطفی و اجتماعی رشدی برایشان نه تعریف می شود و نه اتفاق می افتد.
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد باز هم کودک توان تجربه واقعیت زندگی و یادگیری از خلال آن را ندارند؛
محتوای کتاب های درسی هر چه باشد باز هم ما انگیزه کودکان را در یادگیری به رسمیت نمی‌شناسیم و تنها از طریق رقابت می‌خواهیم در آنها انگیزه ایجاد کنیم؛
محتوای کتاب های درسی هر چه که باشد باز مسئولیت یادگیری بر عهده معلم است و نه کودک و او مسئولیتی در قبال یادگیریش بر دوش ندارد؛
حاصل تمام اندیشیدن نظام آموزش رسمی برای اصلاح خود، نهایتا به تغییر محتوای دروس و یا نام نظام آموزشی ختم شده است و نتیجه این بوده است :
کودکان ما چاق شده اند، سلامتشان به دلیل چاقی و کم تحرکی در خطر قرار گرفته است، شادمانی و سرزندگی و سلامت روانی کودکان ما در خطر است و میزان مراجعه به مراکز رواندرمانی رو به ازدیاد گذاشته است. این ها پیام هایی است که از انواع خبرگزاری ها به نقل از مسولان تراز اول وزارت بهداشت و آموزش و پرورش شنیده می شود و البته آن چیزی است که ما هر روز در خانه هایمان آن را فارغ از این گزارش ها لمس می کنیم.
کودکان ما به مدرسه علاقه ندارند، کتاب های درسی برای نسل گذشته نوشته شده است، فضای مدرسه استرس را برای کودکان ما به همراه می آورد. فضای رقابتی در مدارس بیداد می کند. بچه ها ساعات زیادی را پای تبلت ها و بازی های کامپیوتری صرف میکنند . مسابقه کنکور سایه خود را به مدارس ابتدایی ما نیز باز کرده است و آموزش و پرورش ما امروز گروگان موسسات تست و كنكور در همه ي رده هاي سني هستند كه از رهگذر رنجوري فرزندان اين كشورهر روز فربه تر ميشوند ، بدون اينكه اصلا نيازي به وجودشان باشد و ...
شاید چیزی را از قلم انداخته ایم
در روز اول بازگشایی مدارس در اول مهر امسال جناب آقای دکتر روحانی رئیس جمهور کشور از این موضوع یاد کرده‌اند که باید مطالب کتاب های درسی تغییر کند.
در اواسط مهرماه 1396 فراخوانی عمومی توسط وزارتخانه آموزش و پرورش داده شده است و در آن در خصوص چگونگی تحول در برنامه‌درسی و محتوای آن پرسش شده و از مردم خواسته شده است تا با پاسخ‌های خود به پویایی نظام آموزشی کشور کمک کنند.
به نقل از روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش در این اطلاعیه آمده است: « آنچه از نظر می‌گذرانید، فراخوان عمومی برای تامل پیرامون یک موضوع مهم است:
برای آنکه کودکان و نوجوانان عزیز کشورمان، احساس بهتری از دوران تحصیل در مدرسه داشته باشند و به مهارت و توانمندی بالاتری برای زندگی دست یابند، ایجاد چه تحولی در محتوای برنامه‌های درسی و آموزش مدارس اولویت دارد؟ شما چه فکر می کنید؟
چه خوب که بالاخره وزارت آموزش و پرورش هم به فکر معضلی که روز به روز بیشتر گریبان نسل آینده ما را گرفته، افتاده است و ما این را به فال نیک می‌گیریم. اما به نظر می رسد که چیزی را از قلم انداخته ایم.
چرا مسیر آزموده گذشته را تکرار می کنید، از طریق تغییر نام نظام آموزشی و یا تغییر محتوای کتاب‌های درسی و ...
دوستان عزیز در وزارتخانه آموزش و پرورش، متولیان رسمی پرورش و آموزش در کشور، شما به فکر تغییر محتوای دروس مدارس هستید برای اینکه کودکان و نوجوانان تجربه ای شادتر و غنی تر در این دوره از زندگی خود داشته باشند و به مهارت و توانمندی بالاتری برای زندگی دست یابند ولی به یاد داشته باشید که:
محتوای کتاب های درسی هرچه باشد باز هم کودکان باید در فضای بسته کلاس ها آن محتوا را از طریق آموزش دادن فردی دیگر بیاموزند و باز هم یادگیری از طریق عمل و تجربه کودکان اتفاق نمی افتد؛
محتوای کتاب های درسی هرچه باشد باز هم قصد ما آن است به همه کودکان در یک زمان مشخص یک موضوع مشخص را بیاموزیم، این یعنی تفاوت ها و علایق فردی کودکان در نظر گرفته نمی شود؛
محتوای کتاب های درسی هر چه باشد باز هم ما در حساس ترین دوره رشد کودکانمان جلوی تحرک و کشف آزادانه آنها در فضای باز را می گیریم و آنها مجبور به نشستن در فضایی بسته می کنیم؛
محتوای کتاب های درسی هر چه باشد ما تمام زمان حضور کودکان در مدرسه را برنامه ریزی می کنیم و به آنها اجازه برنامه ریزی فعالیت هایشان از طریق خودشان نمی دهیم؛
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد باز هم ما، بازی آزاد کودکان را که مهمترین بستر یادگیری است، به رسمیت نمی شناسیم و آنرا اتلاف وقت می‌دانیم؛
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد کلاس های ما براساس سنین مختلف رده بندی می‌شوند و بستر یادگیری کودکان از کودکان دیگر سنین را محدود میکند؛
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد باز هم برای ما تمام اهمیت یادگیری موضوعات ذهنی است و این کودکان در حوزه های مختلف ارزشی، عاطفی و اجتماعی رشدی برایشان نه تعریف می شود و نه اتفاق می افتد.
محتوای کتاب‌های درسی ما هر چه باشد باز هم کودک توان تجربه واقعیت زندگی و یادگیری از خلال آن را ندارند؛
محتوای کتاب های درسی هر چه باشد باز هم ما انگیزه کودکان را در یادگیری به رسمیت نمی‌شناسیم و تنها از طریق رقابت می‌خواهیم در آنها انگیزه ایجاد کنیم؛
محتوای کتاب های درسی هر چه که باشد باز مسئولیت یادگیری بر عهده معلم است و نه کودک و او مسئولیتی در قبال یادگیریش بر دوش ندارد؛
حاصل تمام اندیشیدن نظام آموزش رسمی برای اصلاح خود، نهایتا به تغییر محتوای دروس و یا نام نظام آموزشی ختم شده است و نتیجه این بوده است :
کودکان ما چاق شده اند، سلامتشان به دلیل چاقی و کم تحرکی در خطر قرار گرفته است، شادمانی و سرزندگی و سلامت روانی کودکان ما در خطر است و میزان مراجعه به مراکز رواندرمانی رو به ازدیاد گذاشته است. این ها پیام هایی است که از انواع خبرگزاری ها به نقل از مسولان تراز اول وزارت بهداشت و آموزش و پرورش شنیده می شود و البته آن چیزی است که ما هر روز در خانه هایمان آن را فارغ از این گزارش ها لمس می کنیم.
کودکان ما به مدرسه علاقه ندارند، کتاب های درسی برای نسل گذشته نوشته شده است، فضای مدرسه استرس را برای کودکان ما به همراه می آورد. فضای رقابتی در مدارس بیداد می کند. بچه ها ساعات زیادی را پای تبلت ها و بازی های کامپیوتری صرف میکنند . مسابقه کنکور سایه خود را به مدارس ابتدایی ما نیز باز کرده است و آموزش و پرورش ما امروز گروگان موسسات تست و كنكور در همه ي رده هاي سني هستند كه از رهگذر رنجوري فرزندان اين كشورهر روز فربه تر ميشوند ، بدون اينكه اصلا نيازي به وجودشان باشد و ...
Forwarded from Kavikonj; NatureSchool
دوستان عزیز این نامه در پاسخ به فراخوان عمومی سازمان آموزش و پرورش تدوین شده است. دوستانی که با این متن موافق هستند. به آدرس تلگرام @shabnamesmaeily نام و نام خانوادگی خود و شهر محل اقامت خود را ارسال کنند، تا در متن نامه درج شود. این نامه در تاریخ اول آبان ماه برای سازمان آموزش و پرورش ارسال می شود.
Forwarded from Kavikonj; NatureSchool
Telegraph
پاسخ به فراخوان عمومی آموزش و پرورش
به نام هستی بخش هستی شاید چیزی را از قلم انداخته ایم در روز اول بازگشایی مدارس در اول مهر امسال جناب آقای دکتر روحانی رئیس جمهور کشور از این موضوع یاد کرده‌اند که باید مطالب کتاب های درسی تغییر کند. در اواسط مهرماه 1396 فراخوانی عمومی توسط سازمان آموزش و…
📣📣📣 توجه توجه.
اردو ی هشتم #مدرسه_طبیعت_نسیم.
جمعه ۲۸ مهرماه ماه.
🔆 یک روز عالی در #مزرعه_احیایی
🍓 مزرعه توت فرنگی، مزرعه های اطراف، گاوداری با گوساله های کوچکش، شتر مرغ ها و اسب هایی که اردی بهشت ماه دیدیم چه تغییراتی کرده؟ 🌱🌿🌾
با خود بیاورید: ظروف شخصی مناسب نهار ( آبگوشت🍜) لیوان، لباس و کفش مناسب و اضافه.
حرکت با اتوبوس 🚌 از چهار راه پژوهش (پارک مردم)
ساعت 🕘 9 صبح و بازگشت ساعت 4 🕓
بعد از ظهر.
🔖 اعلام حضور تا ظهر چهارشنبه فقط و فقط از طریق ارسال پیامک و ذکر نام، نام خانوادگی، کد ملی به شماره: 09183188505
⭕️ بدلیل لزوم صدور بیمه نامه ارسال پیامک الزامیست 🙏.
هزینه: 37/000 تومان برای هر نفر از طریق شماره کارت: 6274121174460949
به امید تجربه ای ماندگار برای عزیزانمان 🌿🌺✌️ .
@nasimnatureschool
اردو ی هشتم #مدرسه_طبیعت_نسیم.
جمعه ۲۸ مهرماه ماه.
🔆 یک روز عالی در #مزرعه_احیایی
🍓 مزرعه توت فرنگی، مزرعه های اطراف، گاوداری با گوساله های کوچکش، شتر مرغ ها و اسب هایی که اردی بهشت ماه دیدیم چه تغییراتی کرده؟ 🌱🌿🌾
با خود بیاورید: ظروف شخصی مناسب نهار ( آبگوشت🍜) لیوان، لباس و کفش مناسب و اضافه.
حرکت با اتوبوس 🚌 از چهار راه پژوهش (پارک مردم)
ساعت 🕘 9 صبح و بازگشت ساعت 4 🕓
بعد از ظهر.
🔖 اعلام حضور تا ظهر چهارشنبه فقط و فقط از طریق ارسال پیامک و ذکر نام، نام خانوادگی، کد ملی به شماره: 09183188505
⭕️ بدلیل لزوم صدور بیمه نامه ارسال پیامک الزامیست 🙏.
هزینه: 37/000 تومان برای هر نفر از طریق شماره کارت: 6274121174460949
به امید تجربه ای ماندگار برای عزیزانمان 🌿🌺✌️ .
@nasimnatureschool
Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh
♥️ خوشا به حالِ پدر و مادرهای باسوادی که میدانند، نشانه کودکِ باسواد؛ نشاط، بازی و تعلق خاطر به سرزمین است و نه توانایی خواندن و نوشتن!
✅ راستی! چقدر #مدرسه_طبیعت کم داریم؟!
♥️ خوشا به حالِ پدر و مادرهای باسوادی که میدانند، نشانه کودکِ باسواد؛ نشاط، بازی و تعلق خاطر به سرزمین است و نه توانایی خواندن و نوشتن!
✅ راستی! چقدر #مدرسه_طبیعت کم داریم؟!
Forwarded from Abdol-Hossein Vahabzadeh
درود و احترام
امروز روی سخنم با پدران و مادران نو آموزان و دانش آموزان بنیان است
نوشته ای خواندم .... شما هم یکبار بخوانید.
شاگرد اول !!!!!!!
گفت : شاگرد اول بودم ، پدرم یادم داده بود،که همیشه درس بخوانم ، وقتی مهمان می آید زود بیایم سلام کنم و بروم ! آرام آرام مهمانهای ما خیلی کم شدند چون مادرم غیر مستقیم گفته بود حواس مرا پرت می کنند !
عیدها همه اش خانه بودیم و من نمی دانستم سیزده بدر یعنی چه ؟
وقتی مدرسه می رفتم، پدرم خودش مرا می رساند آخه مادرم گفت بود نکنه توی سرویس مدرسه حرف بد یاد بگیرم .
پدرم مرا خیلی دوست داشت! وحتی می گفت زنگ تفریح به حیاط نروم !چون ممکن است بچه ها دعوایم کنند !
ومن نه تنها زنگ تفریح مدرسه که تمام زنگهای تفریح عمرم را در اتاقی درس خواندم ! مایه افتخار پدر بودم ! شاگرد اول !
وقتی پدر مرا به مدرسه می رساند شیشه ی اتومبیل را بالا می زد که مبادا حرفی بشنوم ومن تا مسیر مدرسه ریاضی کار می کردم!
وقتی سر سفره می آمدم باید به فیزیک فکر می کردم چون پدرم می گفت نباید لحظه ها را از دست بدهم !
چقدر دلم می خواست یکبار برف بازی کنم ، اما مادر پنجره را بسته بود ومی گفت پنجره باز شود من مریض می شوم
من حتی باریدن برف را هم ندیده ام !
من همیشه کفشهایم نو بود چون باآنها فقط از درب مدرسه تا کلاس می رفتم !!من حتی یک جفت کفش در زندگی ام پاره نکردم و مایه افتخار پدرم بودم !
من شاگرد اول تیزهوشان بودم ! تمام فرمول های ریاضی وفیزیک را بلد بودم
ولی نمی توانستم یک لطیفه تعریف کنم !
و حالا یک پزشکم ! چه فرقی دارد تو بگو یک مهندس ! پزشکی که تا الان نخندیده است ،مهندسی که شوخی بلد نیست!
من نمی دانم چطور باید نان بخرم !من نمی دانم چطور باید کوهنوردی بروم!
با اینکه بزرگ شده ام اما می ترسم باکسی حرف بزنم ! چون ممکن است حرف بد یاد بگیرم !
من شاگرد اول کلاس بودم ! اما الان نمیدانم اگر مثلا مراسم عروسی دعوت شوم چگونه بنشینم ، اگر مراسم عزاداری بروم چه بگویم !
همسایه مان برای ما آش نذری آورده بود نمی دانستم چه اصطلاحی بکار ببرم
گفت :یک روز باید بنشینم برای خودم جوک تعریف کنم ! یک روز باید یک پفک نمکی را تا آخر بخورم !یکروز می خواهم زیر برف بروم ! یک روز می خواهم داد بکشم ، جیغ بزنم !من شاگرد اول کلاسم اما از قورباغه می ترسم ، از گوسفند می ترسم ، مایه افتخار پدر حتی از خودش هم می ترسد !
راستی پدرهای خوب ومهربان به فکر شاگردهای اول کلاس باشید
و اگر پدرم را دیدید بگویید فرزندش شاگرد اول کلاس درس و شاگرد آخر کلاس زندگی است.
مدرسه زندگی
@bonyanschool
@madresehtabiat
@natureschool
امروز روی سخنم با پدران و مادران نو آموزان و دانش آموزان بنیان است
نوشته ای خواندم .... شما هم یکبار بخوانید.
شاگرد اول !!!!!!!
گفت : شاگرد اول بودم ، پدرم یادم داده بود،که همیشه درس بخوانم ، وقتی مهمان می آید زود بیایم سلام کنم و بروم ! آرام آرام مهمانهای ما خیلی کم شدند چون مادرم غیر مستقیم گفته بود حواس مرا پرت می کنند !
عیدها همه اش خانه بودیم و من نمی دانستم سیزده بدر یعنی چه ؟
وقتی مدرسه می رفتم، پدرم خودش مرا می رساند آخه مادرم گفت بود نکنه توی سرویس مدرسه حرف بد یاد بگیرم .
پدرم مرا خیلی دوست داشت! وحتی می گفت زنگ تفریح به حیاط نروم !چون ممکن است بچه ها دعوایم کنند !
ومن نه تنها زنگ تفریح مدرسه که تمام زنگهای تفریح عمرم را در اتاقی درس خواندم ! مایه افتخار پدر بودم ! شاگرد اول !
وقتی پدر مرا به مدرسه می رساند شیشه ی اتومبیل را بالا می زد که مبادا حرفی بشنوم ومن تا مسیر مدرسه ریاضی کار می کردم!
وقتی سر سفره می آمدم باید به فیزیک فکر می کردم چون پدرم می گفت نباید لحظه ها را از دست بدهم !
چقدر دلم می خواست یکبار برف بازی کنم ، اما مادر پنجره را بسته بود ومی گفت پنجره باز شود من مریض می شوم
من حتی باریدن برف را هم ندیده ام !
من همیشه کفشهایم نو بود چون باآنها فقط از درب مدرسه تا کلاس می رفتم !!من حتی یک جفت کفش در زندگی ام پاره نکردم و مایه افتخار پدرم بودم !
من شاگرد اول تیزهوشان بودم ! تمام فرمول های ریاضی وفیزیک را بلد بودم
ولی نمی توانستم یک لطیفه تعریف کنم !
و حالا یک پزشکم ! چه فرقی دارد تو بگو یک مهندس ! پزشکی که تا الان نخندیده است ،مهندسی که شوخی بلد نیست!
من نمی دانم چطور باید نان بخرم !من نمی دانم چطور باید کوهنوردی بروم!
با اینکه بزرگ شده ام اما می ترسم باکسی حرف بزنم ! چون ممکن است حرف بد یاد بگیرم !
من شاگرد اول کلاس بودم ! اما الان نمیدانم اگر مثلا مراسم عروسی دعوت شوم چگونه بنشینم ، اگر مراسم عزاداری بروم چه بگویم !
همسایه مان برای ما آش نذری آورده بود نمی دانستم چه اصطلاحی بکار ببرم
گفت :یک روز باید بنشینم برای خودم جوک تعریف کنم ! یک روز باید یک پفک نمکی را تا آخر بخورم !یکروز می خواهم زیر برف بروم ! یک روز می خواهم داد بکشم ، جیغ بزنم !من شاگرد اول کلاسم اما از قورباغه می ترسم ، از گوسفند می ترسم ، مایه افتخار پدر حتی از خودش هم می ترسد !
راستی پدرهای خوب ومهربان به فکر شاگردهای اول کلاس باشید
و اگر پدرم را دیدید بگویید فرزندش شاگرد اول کلاس درس و شاگرد آخر کلاس زندگی است.
مدرسه زندگی
@bonyanschool
@madresehtabiat
@natureschool
Forwarded from داربانان آتی
Forwarded from داربانان آتی
مطالعه کتاب فوق بسیار بسیار توصیه میشود.☝️
Forwarded from باغ کودکان آفتاب (کاشان)
http://darvish100.blogfa.com
#محمد_درویش ، مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست و یکی از فعال ترین تلاش گران مدنی محیط زیست ایران از سمتش استعفا داد.
جناب درویش عزیز، قدردان تلاش های سبزت هستیم.
کودکان این سرزمین فراموش نخواهند کرد تلاش های سبزت برای پیشبرد مدارس طبیعت و آبادانی سرزمین عزیز را.
دمت گرم و سرت خوش باد 🌿🌺✌️.
#محمد_درویش ، مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست و یکی از فعال ترین تلاش گران مدنی محیط زیست ایران از سمتش استعفا داد.
جناب درویش عزیز، قدردان تلاش های سبزت هستیم.
کودکان این سرزمین فراموش نخواهند کرد تلاش های سبزت برای پیشبرد مدارس طبیعت و آبادانی سرزمین عزیز را.
دمت گرم و سرت خوش باد 🌿🌺✌️.
Blogfa
مهار بيابان‌زايي
مهار بيابان‌زايي -
Forwarded from Kavikonj; NatureSchool
محمد درویش عزیز
پیگیری صادقانه ات را از مفهوم مدرسه طبیعت که باور خود کرده بودی، شهادت می دهیم و ارج می گذاریم.
نهالی که در کنارش ایستادی امروز جان دارتر از پیش است.
چون تویی باورمند در سازمان های دولتی ما دردانه ایست. باشد که نسل چون تویی در پردیسان دوام و بقا داشته باشد و بر ارج بنشیند.
پیگیری صادقانه ات را از مفهوم مدرسه طبیعت که باور خود کرده بودی، شهادت می دهیم و ارج می گذاریم.
نهالی که در کنارش ایستادی امروز جان دارتر از پیش است.
چون تویی باورمند در سازمان های دولتی ما دردانه ایست. باشد که نسل چون تویی در پردیسان دوام و بقا داشته باشد و بر ارج بنشیند.
Forwarded from یاوران سرزمین آریا
درویش بدون پردیسان یا پردیسان بدون درویش؟
خبر کوتاه است: محمد درویش روز آخر را در پردیسان به سر آورد و با استعفایی با عزت به این دوران چهار ساله ی پر تنش پایان داد.
هنگام که حدود دوسال از نزدیک با عضویت در کمیته ی مدارس جم وهمسنگری با عبدالحسین وهابزاده برای مدارس طبیعت می جنگیدیم، شاهد فراز و نشیب حضورش در ناسازمان حفاظت محیط زیست بودم و چالش هایی که مدیر نالایق ارشد او یعنی مهناز مظاهری بر وی و اهداف بسیار با ارزشش تحمیل می کرد. چندان که سر آخر پای همکاران اش، یکایک ما و کمیته را نیز در گل نهاد. ولی او چگونه با امید، فراست و تلاشی ستودنی دفتر مشارکت های مردمی را برای پیشبرد آن اهداف عالیه از زیر یوغ معاونت آموزش و پژوهش جدا کرد و به طور باورنکردنی کمینه مدارس طبیعت را در گوشه و کنار وطنی که نه تنها دوستش می دارد بل که حتی عاشق اش است؛ چنان زیر بال و پر گرفت که امروز تعدادشان به حدی رسیده که الگویی دیگرگونه برای «شکوفایی عشق و آزادگی» در دسترس «کودکان محروم دچار فقر طبیعت و آزادی ایران» است؛ تا بتوانند با تکیه بر «بازی سرخوشانه و آزاد در طبیعت و یادگیری و کشف» به جای «آوار خفقان آور آموزش و پرورش و بزدلی و افسردگی»؛ آینده ای بسیار روشن تر برای ایران گرامی مان به بار آورند.
بدون انگیزه ی بت سازی از شخصیت افتاده و خونگرم او که نیازی بدین القاب و تعارفات ندارد؛ در این یاداشت کوتاه اجازه می خواهم به تلاش بسیار جانانه اش برای نهاد سازی به منظور افزایش سرمایه اجتماعی یعنی «راه اندازی شبکه ی ملی محیط زیست»، آماده سازی گذار از «انسان محوری» به «زیست محوری» با تغییر خودرو محوری به زیست محوری در ناشهرها و بسی امور دیگر که از سر ایثار بدان ها پرداخت؛ فقط اشاره کنم. زیرا هرکسی که دستی در مورد طبیعت وطن داشته نیک در جریان است و می داند حتی بدون در نظر گرفتن نتایج آن ها، این همه کنش از یک فرد بیشتر به شگفتی اساطیری می ماند.
اما می خواهم زنهاری دهم به کسی که در صندلی ناسازمان حفاظت محیط زیست تکیه زده و به صراحت بگویم این کشتی توفان زده ی پردیسان است که بدون درویش در منجلاب گرفتاری های ریز و درشت درونی و برونی، بیشتر و بیشتر به غرقه شدن نزدیک می شود و نه درویش که بدون پردیسان حتی آزاد تر و شگفت آور تر به راه عشق ورزیدن به طبیعت وطنی که دیوانه واردوستش می دارد؛ ادامه خواهد داد.
البته یادتان باشد که این تداوم پربار وی را فرزندان این آب و خاک در آینده «به رخ بی مهری و بی معرفتی شمایان» خواهند کشید. البته نه با روشی که شما آموزش دیده اید و درآن اوستادید بل به مهرورزی و قدردانی از درویشانی که عمر و جان شان را برای شکوفایی عشقی که سال هاست خفه اش کرده اید در کف اخلاص نهاده اند و حفاظت طبیعتی که به همین تلاش ها تا ابد زنده خواهد ماند.
به امید شادی و پیروزی همیشگی او
محمد احیائی
1/8/96
#محمد_درویش
#عبدالحسین_وهابزاده
#مدرسه_طبیعت
#پردیسان
#ناسازمان_حفاظت_محیط_زیست
#محیط_زیست
#یاوران_سرزمین_آریا
http://coariya.org/mainsite/details.asp?itemid=716
@coariya
خبر کوتاه است: محمد درویش روز آخر را در پردیسان به سر آورد و با استعفایی با عزت به این دوران چهار ساله ی پر تنش پایان داد.
هنگام که حدود دوسال از نزدیک با عضویت در کمیته ی مدارس جم وهمسنگری با عبدالحسین وهابزاده برای مدارس طبیعت می جنگیدیم، شاهد فراز و نشیب حضورش در ناسازمان حفاظت محیط زیست بودم و چالش هایی که مدیر نالایق ارشد او یعنی مهناز مظاهری بر وی و اهداف بسیار با ارزشش تحمیل می کرد. چندان که سر آخر پای همکاران اش، یکایک ما و کمیته را نیز در گل نهاد. ولی او چگونه با امید، فراست و تلاشی ستودنی دفتر مشارکت های مردمی را برای پیشبرد آن اهداف عالیه از زیر یوغ معاونت آموزش و پژوهش جدا کرد و به طور باورنکردنی کمینه مدارس طبیعت را در گوشه و کنار وطنی که نه تنها دوستش می دارد بل که حتی عاشق اش است؛ چنان زیر بال و پر گرفت که امروز تعدادشان به حدی رسیده که الگویی دیگرگونه برای «شکوفایی عشق و آزادگی» در دسترس «کودکان محروم دچار فقر طبیعت و آزادی ایران» است؛ تا بتوانند با تکیه بر «بازی سرخوشانه و آزاد در طبیعت و یادگیری و کشف» به جای «آوار خفقان آور آموزش و پرورش و بزدلی و افسردگی»؛ آینده ای بسیار روشن تر برای ایران گرامی مان به بار آورند.
بدون انگیزه ی بت سازی از شخصیت افتاده و خونگرم او که نیازی بدین القاب و تعارفات ندارد؛ در این یاداشت کوتاه اجازه می خواهم به تلاش بسیار جانانه اش برای نهاد سازی به منظور افزایش سرمایه اجتماعی یعنی «راه اندازی شبکه ی ملی محیط زیست»، آماده سازی گذار از «انسان محوری» به «زیست محوری» با تغییر خودرو محوری به زیست محوری در ناشهرها و بسی امور دیگر که از سر ایثار بدان ها پرداخت؛ فقط اشاره کنم. زیرا هرکسی که دستی در مورد طبیعت وطن داشته نیک در جریان است و می داند حتی بدون در نظر گرفتن نتایج آن ها، این همه کنش از یک فرد بیشتر به شگفتی اساطیری می ماند.
اما می خواهم زنهاری دهم به کسی که در صندلی ناسازمان حفاظت محیط زیست تکیه زده و به صراحت بگویم این کشتی توفان زده ی پردیسان است که بدون درویش در منجلاب گرفتاری های ریز و درشت درونی و برونی، بیشتر و بیشتر به غرقه شدن نزدیک می شود و نه درویش که بدون پردیسان حتی آزاد تر و شگفت آور تر به راه عشق ورزیدن به طبیعت وطنی که دیوانه واردوستش می دارد؛ ادامه خواهد داد.
البته یادتان باشد که این تداوم پربار وی را فرزندان این آب و خاک در آینده «به رخ بی مهری و بی معرفتی شمایان» خواهند کشید. البته نه با روشی که شما آموزش دیده اید و درآن اوستادید بل به مهرورزی و قدردانی از درویشانی که عمر و جان شان را برای شکوفایی عشقی که سال هاست خفه اش کرده اید در کف اخلاص نهاده اند و حفاظت طبیعتی که به همین تلاش ها تا ابد زنده خواهد ماند.
به امید شادی و پیروزی همیشگی او
محمد احیائی
1/8/96
#محمد_درویش
#عبدالحسین_وهابزاده
#مدرسه_طبیعت
#پردیسان
#ناسازمان_حفاظت_محیط_زیست
#محیط_زیست
#یاوران_سرزمین_آریا
http://coariya.org/mainsite/details.asp?itemid=716
@coariya
پرفسور کریمی: اگر میخواهید اسباب بازی ویژه ای برای کودکتان فراهم کنید ،اجازه دهید در خاک یا ماسه ای امن غلت بزند .
@nasimnatureschool
@nasimnatureschool
ریزترین موجودات که گاه به دید بزرگترها نمی اید ،جهانی جدید برای کودک است .
@nasimnatureschool
@nasimnatureschool
☝️☝️☝️
تعداد محدودی بلیط این سمینار عالی در #مدرسه_طبیعت_نسیم. ارایه خواهد شد.
تعداد محدودی بلیط این سمینار عالی در #مدرسه_طبیعت_نسیم. ارایه خواهد شد.
Forwarded from مدرسه طبيعت
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سخنراني ايده پرداز مدرسه طبيعت عبدالحسين وهاب زاده در همايش كودك و طبيعت
دماوند ، دانشگاه آزاد اسلامي
@natureschool
@madresehtabiat
@damavandnaturesch
دماوند ، دانشگاه آزاد اسلامي
@natureschool
@madresehtabiat
@damavandnaturesch
Forwarded from محمد درویش
Audio
🇮🇷: @darvishnameh
🔵 آنچه امروز در همایش کودک و طبیعت در #دماوند بیان کردم:
🔴 بزرگترین گناهِ امروز ما، مشروعیت بخشیدن به #غم و گناه شمردنِ #شادی است. #مدرسه_طبیعت علیه این خطا اعلام جرم میکند!
🔵 آنچه امروز در همایش کودک و طبیعت در #دماوند بیان کردم:
🔴 بزرگترین گناهِ امروز ما، مشروعیت بخشیدن به #غم و گناه شمردنِ #شادی است. #مدرسه_طبیعت علیه این خطا اعلام جرم میکند!