ازشمندترینِ ویژگیِ یک انسان در معمولی و طبیعی بودنش است. اکثریتِ انسانهای معاصر بنا به شرطی شدگی هایشان مکانیکی و مصنوعی اند و خویشتنِ واقعی شان نیستند. نقابها و رلهایشان را ناخودآگاه بیشتر پرورش میدهند تا اینکه طبیعتِ بودنشان را زندگی کنند !
نرمین

غده صنوبری در مغز انسان، رفتارها و تصمیمات را کنترل می‌کند و بنوعی وجدان آدمی را در این ارتباطات هماهنگ میسازد.
نرمین

تو به اندیشه هایت تبدیل میشوی و آنچه را که حس میکنی با آن همسو شده و جذبش میکنی و با تصورارتت خلقش میکنی.
نرمین

بیداران از خرد هستی سخن می‌گویند چون با شعور آگاهی متصلند.
وجودشان سرشار از گنجینه هایی گرانمایه است. هرچند در تمام دنیا مخالفان بسیاری دارند ولی انسانهایی که قلب و فهمی گشوده دارند، عاشق آنها می‌شوند.
وقتی حقایقی تلخ را بازگو می‌کنند شنیدنش برای همگان بسیار دردآور ولی در نهایت رهایی بخش است.
نفس پروران و حاکمان قدرت در همه اعصار سعی در تخریب و تکذیب ِ آموزه های آنها داشته و هنوز هم دارند. قدرت طلبان ناتوان از عشق ورزی اند و از عشقی که در وجوده این انسانهای پاک است بیزارند و همیشه با آنها در ستیزند.
عارفان، عاشقانی هستند که از عشقِ الهی نشأت میگیرند و از عشق سخن می‌گویند و ارتعاش می‌دهند که وجدی در وجود آنانی که راه حق را دنبال می کنند بوجود می‌آورد که راه آنان را هر چند سخت و طاقت فرساست ولی دنبال می‌کنند تا از تباهی رهایی یابند.
نرمین

همه‌چیز طوری مقدر شده است تا به بیدار شدن ما از این رؤیای جدایی کمک کند. تمامیتِ زندگیِ خود را بپذیرید، حتی قسمت‌های دردناک زندگی نیز در خدمت به رهایی شما عمل می‌کنند.
آدیاشانتی

ترک‌های ناشی از رنج کشیدن، پوسته ایگو را می‌شکافد.

اکهارت تُله

وقتی آینه های درونت تیره و تار شوند عالم هستی اجبارا آینه های بیرونی را برای آموختنت می‌فرستد.
تک تک انسانها همه آینه های همند که همدیگر را انعکاس میدهند صرفا برای علت‌ یابی و بازتاب که هر کسی را بدرونش دعوت برای بازنگری خودش میکند و این شیوه طبیعیِ زندگی همدیگر را به بیداری دعوتت می‌کنند.
علت‌ها را بیهوده در دیگری مجوی در درونت بجوی تا آینه های درونت واضح تر و شفافتر شوند. از هر فرصتی برای بدرون رفتنِ خودت شاکر باش تا هشیاریت را دریابی.
نشانه های بازگشت به درون خودت را دریاب چون خودت آنها را برای یادآوری در راهت چیده ایی.
نرمین

گنجِ درونت را در همه درد و رنجهای انباشته و سرکوب شده خودت دریاب که یک عمر در وجودت پنهانشان کردی تا کودکِ درونت از نو متولد شود.
نرمین

مقدس‌ترین جای دنیا، درون خودتان است !

نفیس ترین فهم، فهم بودایی توست که بی توهم در فراسوی فهمِ من میدانم و میشناسمت همچو خورشید میدرخشد و همچو الماسی ناب است ولی کمالگرایی ندارد !
الماسهای طبیعی در قعر زمین بمرور زمان همیشه رگه ایی طبیعی بر اثر فشار دارند ولی الماسهای ساختِ دست بشری بی نقصند، مراقبِ بی نقص ها باش !
آنرا دریاب
نرمین

همیشه وسطِ طلایی را پیشه کن که
افراط و تفریطی در آن نیست و بگذار هنرِ زندگی این را بتو بیاموزد.
معمولی و طبیعی باش تا حسِ برتری که وحدتِ وجودت را تفکیک میکند، محو شود.
نرمین

تو هیچوقت قادر به درکِ ژرفایت نخواهی بود. مقیاسها و معیارهایِ ادراکاتِ حسی ات قادر به سنجشِ ژرفای اقیانوس نمی‌باشند.
عشقِ الهی بینهایت است که انسان از درکش عاجز و همزمان در حیرت است😍
سکوتِ درونت را دریاب تا خدا را دریابی.
نرمین

هیچکدام از نسخه‌های شعور قدیم که در ذهنت انباشته ایی کارکرد ندارند آنها را بیهوده به دیگری تحمیل نکن و از نظریه پردازی، بپرهیز تا از دخالتهای آسیب زا و مضر در راه زندگی دیگران در امان بمانی. مداخله گری هایت در زندگی دیگران هر چند بنظرت خیر باشند ولی اگر آگاهانه نباشند، دیر یا زود برای خودت اجابت می‌شوند مراقب باش. فقط از ندای درونت راه نشان بده تا همه راه به درونِ خودشان را پیدا کنند !
همه را به هستی بسپار تا از نسخه‌های تکراریِ ذهنت آزاد شوی.
درجه عشق ورزی و آگاهی توست که راهبر است نه نسخه‌های قدیمیِ ذهنِ وراجت !
نرمین

هر چه امیالِ نفسانیت کاسته تر می‌شوند افراط و تفریط هایش هم در شیوه زندگی ات و اعمالت، کاسته تر می‌شوند و تو این تغییر و تبدیل ها را در زندگی روزمره ات در نیازهای متفاوتِ کاذبت درک و مشاهده میکنی که عمدتا در شرطی شدگی های دنیوی ات ریشه داشتند(مقایسه گری، رقابت و خودبرتری)
نیازهای کاذب مثلِ پرخوری، پول خرج کردن‌های ناآگاهانه برای چیزهایی که نیاز واقعی تو نیستند و بیهوده در مادیات ذخیره کردی، سکس، استفاده از داروهایی که بخودت تجویز میکنی، اعتیاد به مشروباتِ الکلی و مخدرات و ...
نرمین

به سیستم های الگوهای فکری و رفتاریِ ارزیابِ درونت، توجه کن تا به مکانیزم‌هایش پی ببری که روانپریشی هایت از کجا آب می‌خورند. انتظار نداشته باش که به شیوه های غلط و ناسالم زندگی کنی و توقعِ سعادتمندی داشته باشی هر چند خانواده ات و اکثریتِ جامعه به آن شیوه زندگی کنند.
تمام مسئولیتِ زندگی ات را بگردن بگیر تا تغییر شان دهی تا به حالت طبیعی بازگردی.
نرمین

تجربه یگانگی با هستی طوری نیست که با کسب علم و دانش به آن دستیابی به هیچوجه بلکه عمیق تر شدنی درونیست که تو را به حضورت واقف می‌کند تا بیدار شوی تا از تفکراتِ اجباری بدر آیی.
واژه ها بیشتر اشاره به حقیقتی هستند که در ورایشان شناخت و آگاهی ست. ذهن بازی با کلمات را آموخته و برایت هراز چند سردرگمی ایجاد خواهد کرد که باید مراقبش باشی تا در واژه ها که همان افکارند غرق نشوی.
در مطالب و آموزه های معنوی، کلمات برای برانگیختنِ آگاهی تو وقتی رویشان مراقبه میکنی، آگاهی بخشند ولی تو کلمات یا افکار نیستی. وقتی بُعد روحانی تو بیدار میشود به روحش پی می‌برد و دست از واژه سرایی برمی‌دارد.
آگاهی از طریق روحت به روحش آگاه می‌شود.
نرمین

با هر فردایی که ذهنت خودسرانه برایت خلق کند تکرار میشوی فرمان باید دست تو باشد نه در ذهنِ خودکار و خودسرت.
نرمین

مراقبه در آغاز با خلوت و بدرون رفتن با "خود" آغاز می‌شود که حقیقتِ وجودت را همچو آینه ایی بتو نشان می‌دهد.
چهره‌ها و جنبه هایی که هرگز به دیگران نشان داده نمشوند در هنره مراقبه برای انسان، عیان و آشکار می‌شوند که در ادامه آن تو دیگر مراقبه گر نیستی بلکه مراقبه میشوی و دنبالِ نتیجه نیستی !
نرمین