وقتی در حالِ زیر و رو شدنی آن چیزی که هستی برایت در نظر گرفته، رقم می‌خورد که همیشه ناشناخته است پس بجای مقاومت این چالش را هدیه ایی بدان تا متحول شوی و تولدی نو یابی.
نرمین

وقتی از خودت بگذری به خداگونگیت نائل میشوی. خودی که با افکار در ذهنت پرورش یافته و هیچوقت واقعی نبوده.
هر فکری تغییر پذیر است تو صاحب افکاری نه خود افکار. همه سوال و پاسخ هایی که با افکار داده شوند از انباشتگی های هویتهای شرطی شده اند.
هر چقدر هم آنها را زیر و رو کنی نمی‌توانی افکارت باشی. آنها را مینگری ولی هویت پذیری از افکار جز سردرگمی در هزارتوهایش چیزی جدید برایت ندارد جز انرژی گذاشته های مرده که هنوز در ذهنت تکرار می‌شوند. هر موقع آماده دور ریختنِ این محتوای مرده ذهنت باشی با شعور ناب و زنده حیات که در درونت پنهان است، متصل و جاری میشوی و از ذهنت که قبلا در حاکمیتش بودی مثل ابزار برای خدمتت استفاده میکنی.
نرمین

هر لحظه درونت را بنگر ببین در درونت چه می‌گذرد که بیرونت را خلق میکند و اگر از آن ناخشنودی باید تغییر را اول در درونت ایجاد کنی. این درون توست که بیرونت را خلق میکند نه برعکس هر چند ذهنت هزار و یکتا برایت قصه ببافد و انکار کند !
نرمین

ذهن با همه افکاره مالکیت‌ش، تفکیک‌ گر است و قلب که قطب مقابل اوست پل می‌زند و وحدت ایجاد میکند. وقتی سرت را حاکم کرده باشی از تعادل و ارتباط با قلبت دور شده ای و احساس امنیت واقعی نداری.
هدایت را به قلبت انتقال بده تا حضور یابی.
نرمین

دنیای ذهن از ادراکاتِ حسیِ پنجگانه در طول زندگی، دریافت می‌شوند و رشد فهم، انباشتگی هایی از دانشِ کسب شده و تجربیات از شرطی شدگی های متنوعِ دنیوی ست که از آنها با هویتهای کاذبت آموختی ولی حس ششم از الهاماتِ قلب توست که مثلِ فانوس دریایی، راهنمای تو بوده و هست. از کودکی تا بزرگسالی، هر موقع به هدایت های درونت بی اعتنایی و سرپیچی کردی، جداییِ بیشتری در وجودت ایجاد کردی و حسِ تنهایی و ایزوله بودنت هر چه بیشتر شده. بازگشت بخانه، بازگشت از سر به قلب است که در آن در امنیتِ واقعی، صلح و آرامشی بی همتاست که رفته رفته در عمیقتر شدن با قلب، بینش و دیدگاه‌ها و چشم اندازهای زیبایی، عیان و آشکار می‌شوند که در محدودیت‌های دیدگاهای ذهنی ممکن نبودند.
نرمین

نفس در طلب و خواستن و بودن و شدن و رسیدن به آرزوهایش رشد و محدود میگردد و درکی از الوهیت و بیکرانگیِ وجود ندارد.
نرمین

بهترین فرصت هایی که عالم هستی برایمان فراهم می‌کند در فروپاشی های ساختار باورهای قدیمی و حاکم ماست که دیگر کار نمی‌کنند و اکثریت فقط بخاطر ترس از ناشناخته ها از فرصتها استفاده نمیکنند !
متاسفانه برای ذهن قضاوت گر ما این فرصت‌های تغییر مثل فاجعه هستند نه بشارتی الهی !
نرمین

خدا، هستی، کیهان، کائنات و ... واژه هاییست که به این شعورِ بینام داده ایم که در درون همه ما نهفته است و باید کند و کاو و کشف شود نه در بیرون از ما
ولی آموزشهای دنیوی ما درست عکسِ آنرا بما القا کرده اند. از کودکی بما آموخته شده که خدا را در بیرون از خودمان بجوییم نه در درون مان.
بخاطر این آموزشهای تحریف شده در ذهنمان باید دوباره از این باورها تهی شویم تا فضای خالی برای تجلی این شعوره ناب و بینام گشوده شود تا تجلی یابد که چیزی نیست جز طبیعتِ خداگونگی ما.
نرمین

وقتی قضاوت به قوه تشخیص تبدیل شود، واقعیت ها بدون انکار پذیرفته می‌شوند.

تغییر و تحول و تکامل، ماهیت زندگیست و هر نوع مقاومتی درد و رنج را تشدید خواهد کرد. با رودخانه هستی جاری و روان باش‌ آب‌های راکت یا تبخیر می‌شوند یا به مرداب تبدیل می‌شوند !
نرمین

‍ وجود روابط
برای شادی و خشنودی شما نیست؛
اگر همچنان دستیابی به هدف رستگاری را
از طریق روابط دنبال می‌کنید،
بارها و بارها سرخورده خواهید شد.

چنانچه بپذیرید که
ارتباطات برای (آگاه کردن) شما هستند
و نه خشنودی‌تان،
آنگاه روابط می‌توانند
رستگاری را به شما ارزانی دارند
و شما خویش را
با آگاهی والاتری که می‌خواهد وارد این جهان شود،
همسو می‌کنید.

اکهارت‌تله/ نیروی حال

هر لحظه همین لحظه اس

انسان در اطاعت از ذهنش همان شیطان است و در اطاعت از قلبش، خداگونه.
اراده آزاده انسان در این است که در چنگ شیطان درونش که همان نیمه تاریک وجودش است در اجباره چرخه های تکراری به زندگی ادامه دهد یا از این چرخه های تکراری بیاموزد و خارج شود و به بیداری از عقل و فهمِ محدود و بخواب رفته اش برسد تا الوهیت یابد.
نرمین