نیروی قدرتمندی که در ضمیر ناخودآگاهت هست، سعی بر این داره که خواسته های تورو برآورده کنه. وقتی میخوای زندگیت تغییر کنه باید ضمیر ناخودآگاهت رو بازنگری کنی تا به سرچشمه همه اعمالت پی ببری !
این دو ضمیر( ناخودآگاه و خودآگاه) تا یکی نشوند، دوگانگی ایجاد می‌کنند.
خوب مشاهده‌ شون کن تا "خود" از میان برداشته شود که از دوگانگی ها ساخته شده.
نرمین

" خود " آغاز هویتی دوگانه است که دیر یا زود خودآزار شده و به خودتخریبی می‌انجامد. خودت را بیاندازی، ارتباطات با ذاتِ طبیعتِ هستی و یگانگی با آن به یقین رخ می‌دهد.
مشاهده‌ کن
نرمین

دنیایی که در ذهنت از کودکی شکل و فرم گرفته مثل سوراخ کلیدی است که به این عالم مینگری و در مورد اکثریت انسانهای معاصر نگرش و درکی علمی ست و هر چقدر که دانش آلودگی اش بیشتر باشد، پیچیده تر بنظر میاید. ادراک تو با دانش به جهان مینگرد و طلوع و غروب آفتاب را هم بیشتر در رسانه ها میبینی و حتی وضعیت آب و هوا را هم از رسانه ها چک میکنی چون از طبیعتِ هوشمندی ات بیخبری که نیازی به اینوع اطلاعات ندارد !
نرمین

در درونت ریشه کن و هشیار باش تا از خودت غافلگیر نشوی !
هر چه کنی بخود کنی
نرمین

هر چی میکشم از دست خودم میکشم و با دست خود ادامه می‌دهم، جمله ایست که تو را به عمق وجودت می‌برد تا خودت را بازنگری و ارزیابی کنی تا از خودآزاری ها رهایی یابی.
" خود " پدیده ایست توهمی که نیمه تاریک وجودت را پر کرده و برای رهایی از خود از همه تاریکی ها و سایه های اسرارآمیز و ترسناکش باید عبور کنی.
نرمین

عالی‌ترین معلم‌ها کسانی هستند که تاریکیهای درونتان را نشان می‌دهند همانجا را که باید تفحص کنید ولی چیزی هایی که می‌بینید فقط در حیطه دید شماست چون هیچکسی جز خود انسان به درونش راه ندارد.
نرمین

از دیدگاه ذهن هم چیز تکراری ست چون محتوایش پیش ساخته است از همه دانسته ها، شناخته شده ها، ایده ها، عقاید، باورها، اعتقادات، نظریات، احساسات و تجاربی که در طولِ زمان در آن ثبت و بایگانی شده که در حافظه تصویری ست و پر از خاطراتی که بیاد می‌آورید و در ذهنتان ورق می‌زنید همه آنها بیاد آوردنِ سرآغاز و نوعی شروع ذهنِ فعال است که باید در ورایش به ناشناخته های وجود بروی تا قدم به فراسوی ذهن بگذاری تا آنچه با چشمهای دنیوی قادر به دیدنش نبودی، همزمان از چشم دل عیان شود که نا گفتنی ست و غیره قابل تفحص با افکار است و آنجاست یعنی تهیای درون که ذهن از جستجوی خویش با افکار متوقف میشود.
هم خویش را بیگانه کن
همه خانه را ویرانه کن

نرمین

حجاب، بلای جونِ همه شده که فساد و فحشا رو در جامعه ایران، تازه بیشتر هم کرده.
پس این اعتقاده بازنگری نشده هم مثلِ بیشتره اعتقاداتِ مذهبی که از نسل‌ های پیشین تا به امروز انتقال داده شده، دیگه تو عصر معاصر، کارکرد نداره فقط تحمیل میشه که در نهایت خونِ عزیزانِ بیگناهِ مردم میریزه.
در جوامع تک قطبی چه مردسالار و چه زن سالار قطعا همه چیز بمرور زمان نامتعادل می‌شه و به انواع مختلف بروز میده.
سرکوب یا تحمیل، هیچوقت با قوانین هستی یکی نبوده و نخواهد بود.
در این نوع جوامع، تعادلِ طبیعیه جنبه های مؤنث و مذکره خلقت برقرار نمیشه و عواقبی که در رویدادهای ناهنجار، مشاهده میشه، کارمای این الگوهای نابسامانِ تکرارهاست که جامعه رو به چالش میکشه.
برای بینشی بالاتر کافیست از امپات درونت که نوعی هم حسی ست، استفاده کنی. اگر مردی برو تو جلد یک زن و اگر زنی برو تو جلد یک مرد تا واقف بشی.
نرمین

💢بگذار خودش اتفاق بیافتد !!
قانون کمترین تلاش، بهترین نتیجه رو میده ( تو دنبال نتیجه نباش) که فهمِ محدودت در حیرت می‌مونه.

شخصیتت با مجموعه تصمیماتیِ که در طول زندگی یا خودت گرفتی یا برایت گرفته شده، شکل و فرم میگیره و هرشخصیتی جنبه های خاصِ خودشو داره.
نرمین

ضمیر ناخودآگاهت هر لحظه‌ که شاهدش نباشی برایت سناریوهایی در آینده میافریند که هیچکدام در این لحظه وجود ندارند چون آینده را هیچکسی تا حالا ندیده !
مراقب باش تا زمانیکه ضمیر ناخودآگاهت خالی نشده برای حفاظت از خود آگاهت، برایت آینده سازی از محتوای گذشته هایت نکند.
از چه حفاظت می‌شود ؟ خودی کاذب که بین این دو ضمیر دوگانگی ایجاد میکند و تو آنرا زندگی ام مینامی یعنی جزئی از هستیِ کل.
"خود" از هویت های جداساز توهمی بعمل می‌آید.
نرمین

به تئوری پردازی های توطئه برانگیز ذهنتان آگاه باشید. شما واقعا چیزی نمی‌دانید‌. من واقعا و قطعا هیچ نمی‌دانم !
ذهنی که شاهد نداشته باشد دائم در ظن و گمان بسر می‌برد.
شاهدش باش !
نرمین

ذهنت را از "بود و نبود" "باید و شاید" اگر" "اما" و ... خالی کن چون هر چه ذهنت می‌گوید از محتوای تاریخ گذشته اش است !
هشیار به این لحظه باش که در این جسم هستی و چه در این لحظه رخ می‌دهد همین
نرمین

در اینجا و اکنون در این جسمی ولی روح سرکشت همه جا سرک می‌کشد بجز باین لحظه که در بدنت هستی.
نرمین

بهترین ذهن خالی و بی محتواست که برایت خدمت کند نه داستان پردازی !
نرمین

حضور هشیارت همیشه در این لحظه در این جسم حاضر است در ورای هویتهای فکری و فکر کننده ایی که خود میپنداری !
آنچه زندگی ام مینامی از جمله پول و ثروتت، اموالت، اطرافیانت، خانه ات ماشینت، اثاث خانه ات، لباسهایت و ... تو نیستی آنها را کسب کردی از همه آنها شاکر باش ولی به آنها نچسب تا مالکت نشوند. هر چرا که مرگ از تو بگیرد تو نیستی فقط مدتی صاحب آنهایی.
همه ما وقتی در دنیا زاده میشویم هیچ نداریم خالی از دنیاییم و خالی از دنیا می‌رویم و عمری که می‌گذرانیم در مقابلِ جهان هستی فقط یک چشم بهم زدن است.
سفت و سخت به هیچ چیز نچسب و همه را به هستی بسپار تا جاری و روان با هستی باشی با قلبی پر از عشق و شعوری آگاه و بگذار تورا هستی به هر کجا که صلاح می‌داند ببرد.
به هستی اعتماد کن و یقین بدان، هستی قبل از تولد تو هم هست و صلاحت را بهتر از تو می‌داند.
نرمین

‍ ‍ نشانم‌ بي‌نشان‌ باشد مکانم‌ لامکان‌ باشد
نه‌ تن‌ باشد نه‌ جان‌ باشد که‌ من‌ خود جان‌ِ جانانم
‌
دويي‌ را چون‌ برون‌ کردم‌ دو عالم‌ را يکي‌ ديدم‌
يکي‌ ديدم‌، يکي‌ جويم‌، يکي‌ دانم‌، يکي‌ خواهم
‌
اگر در عمرِ خود روزي‌، دمي‌ بي‌تو برآوردم‌
از آن‌ روز و از آن‌ ساعت‌ پشيمانم‌، پشيمانم

#مولانای_جان

شعور هوشمند و بیکران در جسمی از جنسِ ماده، وارد دنیای محدود به زمان و وجودیت ها یعنی قطبیت ها و تضادها میشود و از کودکی در بستر فکری با ادراکات حسی و باور به هویتی توهمی یا خیالی شکل و فرم و شخصیتی منحصر بفرد بنام خودم می‌گیرد.
آنچه ذهن مینامیم همه هویتهایی ست که در محدوده زمان در آن وجودیتی موقتی با افکار و باورها و عقاید و ایده ها و ... که همه از الفاظ، مفاهیم و معانی با قدرت تجسم شکل و فرمِ بنظر واقعی میابند هرچند گذرا و فانی چون جنسِ فکر از ماده است و تابع قوانینِ ماده انرژیست یعنی پدیدار شدن، مدتی(بُعد زمان) پایدار ماندن و به فنا رفتن است.
عالم ها با قدرت تجسم ما پدیدار می‌شوند مدتی پایدارند و دوباره به فنا می‌روند و از نو خلق میشوند که چرخه ابدی خلقت است.
شعور هوشمند همان فضای لایتناهی ست که همه چیز در آن همزمان رخ می‌دهد و به یاد آوردنش با تهی شدن از افکار و بازگشت به همان شعور با تهی شدن از افکاری که عالمی خیالی با ادراکاتِ حسی در ذهن تخیل شده، امکانپذیر می‌شود.
وقتی چشمهای دنیوی گشوده به این عالم است آنرا واقعی میپنداری که موقتی ست وقتی میبندی دوباره بخانه باز میگردی که در این لحظه ابدی ست.
عالمِ خیال (مایا به زبان سانسکریت یعنی توهم یا خیالی)
نرمین