بفرمایدناهار😋😋❤️

اونقدر پول داشت که میتونست دوتا
بیمارستان و باهم بخره بردنش سردخونه
گفتن جا نداریم تا صبح رو زمین موند
زندگی کنید...

شرایط دروغ اند
اگر انسانی انسان دیگری را دوست بدارد، برایش جنگ به پا می‌کند.

انسان باشیم❤️
خوب بودن آدم ها را
به حساب وظیفه شان نگذاریم
خوب بودن وظیفه نیست
خوب بودن و انسان بودن یک مرام است

تو زماني ميبري
ك‌ قبلش در ذهنت پيروز شده باشي
‌

انقد کارکنیدکه خسته بشید؛
جزءجزء بدنتون خسته بشه این خستگی ها نتیجش خیلی قشنگ فوق العاده شیرینه🫠

یه روزی بالاخره یکی رو پیدا میکنی که داستان زندگیت رو درک میکنه و ازت مراقبت میکنه چون نمیخواد دوباره اون دردا رو تجربه کنی.

کلمه‌هایی مثل «عشقم، نفسم، زندگیم، دوست دارم و...» نذری نیست که واسه همه خیرات میکنین.

ولی داشتن یه دختر با پیراهن گلگلی میتونه همهٔ غمامو بشوره ببره❤️😍

آدمی به مرور آرام می‌گیرد بزرگ میشود، بالغ میشود و پای اشتباهاتش می‌ایستد.
‏گذشته‌اش را قبول می‌کند،
نادیده‌اش نمی‌گیرد، می‌فهمد که زندگی یک موهبت است،
یک غنیمت است، یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد!

هرگز کسی شور و نشاط شما را نمی‌رباید،
خود شما با متکی کردن نشاط خود به دیگران آن را از خود می‌ربایید.

اگر واسه‌ پیشرفت زندگیتون تلاش میکنید،
ورزش میکنید، تعهد و چارچوب دارید
و گشنهٔ جنس مخالف نیستید
یه مهمونی درپیت و چارتا استوری
با میزِ مشروب و مزه واستون جذابیت نداره و
ترجیحتون رفت‌وآمد با آدمای درست‌حسابیه
یعنی از ۸۰درصد این آدما جلوترید
حتی اگه تو این مملکت به جایی نرسید.

مادربزرگم همیشه میگفت :
دعا کن ولی اصرار نکن،
خدا اگه واست خواسته باشه
هیچکس جلو دارش نیست :)

بعضی وقت ها
دوست داشتن حیاتی دیگر است؛
زنده نگهداشتنِ کسی درونت،
حتی با وجودِ
این فاصله هایِ دور...🌱

شیخ ابوالحسن خرقانی گفت:
جواب دو نفر مرا سخت تڪان داد.

اول: مرد فاسدی از ڪنارم گذشت و من گوشه ی لباسم را جمع ڪردم تا به او نخورد.

او گفت: ای شیخ، خدا میداند ڪه فردا حالِ ما چه خواهد شد.

دوم: مستی دیدم ڪه افتان و خیزان در جاده اى گل آلود میرفت. به او گفتم: قدم ثابت بردار تا نلغزی. گفت: من بلغزم باڪی نیست، بهوش باش تو نلغزی شیخ؛ ڪه جماعتی از پی تو خواهند لغزید.

درست وقتی که کرم ابریشم فکر کرد
زندگیش تموم شده
شروع به پرواز کرد
هیچ وقت امیدتو از دست نده

نه تو می مانی نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی
غصه هم می‌گـذرد...
بر تن لحظه ی خود
جامهٔ اندوه مَپوشان هرگز .....

از بهلول پرسیدند:
زندگی آدمی به چه ماند؟
بهلول گفت:
به نردبانی دو طرفه
که از یک طرف؛ سن بالا میرود
و از طرف دیگر؛ زندگی پایین می آيد...