‌👊 پاسخ به ادعاى واهى #آخوند_مزاحم_ناموس(على اكبر)

ب: #عمر_بن_على_بن_ابيطالب

#قسمت_دوم

در ادامه، ادمينِ كانال سرائر به مطلبى از كتاب #انساب_الأشراف استناد ميكند كه عُمر فرزند على را به نام خود نامگذارى كرد.
ايشان مدعى شده اين نامگذارى از روى تمايل نبوده و به زور و اجبار #عُمر_بن_خطاب، اينكار انجام شده است.
❔بازهم از ايشان مى پرسيم مدرك اين ادعا كجاست؟؟ در كجاى اين روايت نوشته كه عُمر با زور و فشار على را مجبور به اينكار كرد؟؟

حال پاسخ تفصيلى ما را در اينباره بخوانيد:
طبق معمول #آخوندها با دروغگوئى و سانسور كردن مطالب تاريخى، آنچه را خوشايندشان است از نوشتار تاريخى برداشت ميكنند.
#روايتى كه در كتب تاريخى #شيعه و #سنى در اين مورد آمده است بدين صورت ميباشد:
قال على بن ابيطالب: فغدوت عليه، فقلت له: ولد لي غلام هذه الليلة قال: ممن؟ قلت : من التغلبية قال: فهب لي اسمه قلت: نعم قال: سميته باسمي و نحلته غلامي موركاً، قال: و كان نوبيا قال: فأعتقه عمر بن علي بعد ذلك فولده اليوم مواليه لقب بالأطرف و عرف باسم عمر الاطرف و سبب لقبه هذا، لأنه من أولاد الامام علي من أم غير السيدة الزهراء

✍ترجمه: #امام_على نقل ميكند كه: بامداد نزد او(عمر) بودم، به وى گفتم امشب پسرى برايم به دنيا آمده، گفت: از چه كسى؟ گفتم: از #تغلبيه(يكى از زنان على) گفت: اجازه نامگذاريش را به من عطا كن گفتم: بله، گفت: نامش را نام خود گذاشتم .....الآخ
#منبع:
1⃣ عمدة الطالب في أنساب آل أبي طالب از بن عنبة ص ٢٧٢، انتشارات مكتبة السيد المرعشي - ايران، قم
2⃣ تاريخ المدينة لابن شبة ج ٢ ص ٧٥٥
3⃣ تاريخ مدينة دمشق ج ٤٥ ص ٣٠٤
4⃣ تاريخ الإسلام للذهبي ج ٦ ص ١٦٤

در متن عربى ميخوانيد كه #عمر به #على ميگويد: فهب لى اسمه، در اينجا از كلمه "هـب" استفاده شده كه مورد استفاده اين كلمه در آيات زيادى از #قرآن نيز موجود است كه به نمونه هائى از آنها اشاره ميكنيم:
١- سوره ص آيه ٣٥: قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكاً لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٣٥﴾
✍ترجمه: گفت: ای پروردگار من، مرا بیامرز و مرا ملکی عطا کن که پس از من کسی سزاوار آن نباشد، که تو بخشاینده ای
٢- سوره آل عمران آيه ٨: رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٨﴾
ترجمه: پروردگارا پس از آنكه ما را هدايت كردى دلهايمان را منحرف مگردان و از جانب خود رحمتى بر ما ارزانى دار كه تو خود بخشايشگرى
پس با توجه به اين آيات كلمه "هب لى" به معناى #عطا_كردن است و اين عطا كردن از روى محبت و دوستى است نه خصومت و دشمنى.
خوب همانطور كه ديديد مورخين نوشته اند كه اين عمل از روى محبت و دوستى بود ولى #آخوندها مى آيند و فقط مينويسند كه #عمر نام فرزند على را به نام خودش نامگذارى كرد، ولى اصل روايت را نقل نميكنند. شما مى توانيد تمام منابعى كه از سوى حوزه تهيه و تدوين شده اند را ببينيد كه فقط قسمتى از اين روايت را نوشته اند و در واقع با سانسور و تحريف آن به دنبال وجهه دادن به دروغشان هستند.

البته اين متن هنوز ادامه دارد...


https://telegram.me/joinchat/As5Azz1Qdgei1tKR5VztMA

💥 شرحى بر زندگى #سكينه دختر امام حسين
https://t.me/naghde_eslamm/27696

#قسمت_دوم
در منابع مهم تاريخى اسلام آمده است:
#سكينه_دختر_امام_حسين در زيبائي و ادب و فصاحت جايگاهى رفيع و بزرگ داشت و منزل او محفل اديبان و شاعران بود.
سكينه پيش از #واقعه_كربلا با عبدالله بن حسن (فرزند امام حسن) ازدواج كرد
كه همسرش پيش از آنكه بر او وارد شود[وصلت و آميزش داشته باشد] كشته شد، بعد از آن با مصعب بن زبير ازدواج كرد و مهريه او يك ميليون درهم(هزار هزار درهم) بود و امام سجاد او را نزد شوهر برد و براى مصعب دخترى به نام #رباب به دنيا آورد بعد از كشته شدن مصعب در جنگ با #عبدالملك_بن_مروان خليفه وقت اموى،
عبدالملك از سكينه خواستگارى كرد و او نپذيرفت،
پس از مدتى سكينه با اصبغ بن عبدالعزيز بن مروان ازدواج كرد كه متولى مصر بود، عبدالملك مروان وقتى متوجه اين ازدواج شد به اصبغ دستور داد كه يا مصر را انتخاب كند يا سكينه و اصبغ مصر را انتخاب كرد و سكينه را طلاق داد قبل از آنكه بر او وارد شود و بيست هزار درهم براى او فرستاد و بعد از مصعب،
كسى كه سكينه از او صاحب فرزند شد عبدالله بن عثمان بن عبدالله بن حكم بود كه از او صاحب سه فرزند به نامهاى حكيما و عثمان و زبيده شد بعد از آن هم با زيد بن عمر بن عثمان و بعد از او هم با ابراهيم بن عبدالرحمن بن عوف ازدواج كرد.
گرچه نتوانستم به لیست کاملى از همسران فراوان این بانوى هنرپرور و هنرمند که برحسب روایات فراوان،
بسیار هم زیبارو بوده است دست پیدا کنم اما تعدادی از آنها را از لابلای متون مختلف خارج ساختم در زير لينك صفحه اين كتب را روبروى نام كتب قرار داده ام براى تحقيق بيشتر دوستان:
الف) #المنتظم في تاريخ الملوك والأمم، ابن جوزي ج ٧ ص ١٧٦
http://lib.efatwa.ir/40060/7/176
منابع ديگر :
ب) #الطبقات الكبرى، ابن سعد ، ط دار صادر ج ٨ ص ٤٧٥
http://lib.efatwa.ir/40238/8/475
ج) #انساب الاشراف، بلاذري ج ٢ ص ١٩٥
http://lib.efatwa.ir/4050


ادامه دارد ......