این فهرست ارزشمند آثار مهدوی را که در طول یک قرن در نجف منتشر شده نشان می دهد. نویسنده آن استاد احمد علی مجید حلّی (معروف به ابوجعفر حلی) محقق و کتابشناس توانمند مهدویت پژوه نجفی است.

http://www.ofoghhawzah.com/news/11286/399934/%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1+%D9%81%D8%B1%D8%AF%DB%8C+%D9%88+%D8%A7%D8%AC%D8%AA%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C+%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D8%B1+%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85+%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%88%D8%AF+%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F+///+%D8%A2%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C+%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF%DB%8C+%D8%A2%D9%85%D9%84%DB%8C
آثار فردی و اجتماعی انتظار امام موعود چیست؟ /// آیت‌الله العظمی جوادی آملی

فهرست الكتب المهدوية في المطبوعات النجفية خلال قرن واحد : 1327 – 1426هـ / 1907 – 2005م



2018/05/01     

المصدر: واحة _ وكالة أنباء الحوزة العلمية في النجف الأشرف


فهرست الكتب المهدوية في المطبوعات النجفية خلال قرن واحد : 1327 – 1426هـ / 1907 – 2005م


بقلم / أحمد علي الحلّي

الباحث في الشّؤون المهدويّة

حظيت المطبوعات النّجفيّة الّتي صدرت عن جامعة النّجف الأشرف خلال قرن (من 1327هـ إلى 1426هـ) بمقام خاصّ ،فهذه المدينة المقدّسة تشرّفت بأن تكون عاصمة لأوّل الأئمة الطاهرين عليهم السلام ، وزادها شرفاً أن تكون مثوى لرفاته الطاهر بعد استشهاده عليه السلام ،وكانت هذه الحاضرة العلمية مصدر إشعاع علمي ومركزاً من مراكز نشر المعرفة في أرجاء العالم الإسلامي، وكان لها إسهامها الوافر في نشر الثقافة الإسلاميّة على مستوى واسع منُذ أن بدأت أولى مطابعها ـ وهي مطبعة حبل المتين ـ بالعمل بعد استقدامها من الهند سنة 1327هـ.
وعلى الرغم من قلّة عدد المطابع التي توالت فيما بعد، والتي بلغ عددها سبع عشرة مطبعة، ومع الانتكاســـات الخطيرة التي مُني بها طبع الكتاب الإسلامي إبّان المدّ البعثي وما سبقه من تيارات اخرى حيث طورد الكاتب والمؤلّف الإسلامي تحت كل حجر و مدر ،وبيعت المطابع أو صودرت بعد فترة وجيزة من شروعها بالعمل، إلا أنّ ذلك كلّه لم يفتّ من عزم المخلصين في متابعة نشر معارف أهل البيت عليهم السلام و المحافظة على تراثهم الذي وصلنا عبر تضحيات جسام ومكابدات، وقد بلغ الأمر في الاهتمام بحفظ هذا التراث النفيس عند علمائنا الأعلام أن أحدهم ـ وهو الشيخ المحّدث النوري رضي الله عنه ـ باع عباءته وعمامته ليشتري كتاباً من هذه الكتب معروضاً للبيع، ولم يكن يحمل وقتذاك شيئاً من المال، ولم يتيسر له الاقتراض، وخشي إن هو تريّث في شراء الكتاب أن يباع لغيره فلا يأمن تلفه وعدم المحافظة عليه ،وقد بلغ عدد المطبوعات النجفية حسب إحصاء الشيخ محمّد هادي الأميني في كتابه (معجم المطبوعات النجفيّة) حوالي ألف وثمانمائة وعشرين كتاباً ،طبعت ما بين سنة 1327هـ إلى سنة 1386هـ ،وكان للمطبوعات المهدوية سهمها الوافر في المطبوعات النجفية، ولا نحتاج في ذِكرنا لعظمة خاتم الأوصياء: مهديّ آل محمّد عليه السلام إلى كثير عَناء، فعن عبد الله بن عباس، عن النبي صلى الله عليه وآله وسلم قال: (المهديّ طاووس أهل الجنّة). أما النهج الذي سلكته في وضع هذا المعجم الذي يعذرني فيه أهل العلم لقلة باعي في هذا الفن فهو ذكر الأمور التالية عن كل كتاب:

أ ـ اسم الكتاب بكامله.

ب ـ اسم المؤلف. 

ج ـ المطبعة التي طبع فيها الكتاب وذكر نوع الطبعة إن كانت اوفسيت. 

د ـ عدد أجزاء الكتاب 

هـ ـ السنة التي طبع فيها الكتاب. 

و ـ عدد الصفحات حيث رمزت للصفحة (ص)

ز ـ عدد طبعاته، وقد رمزت للطبعة ب(ط). 

ح ـ اسم المقدّم للكتاب إن كان لغير المؤلف. 

ط ـ ذكر حجم الكتاب و قد رمزت له بــ(ح). 

ي ـ ذكر لغة الكتاب. 

1- إثبات الرجعة الشيخ محمّد رضا الطبسي . النجف الأشرف: مطبعة النجف،1355هــ 

2- أربعون حديثاً مع وصايا للشيعة السيد ناظم الموسوي النجف الأشرف: مؤسسة النبراس،1425 هـ،60ص،ح رقعي. 

3- الأربعون في الإمام المهدي عليه السلام السيد محمّد صادق الموسوي الخرسان (معاصر) النجف الأشرف: 1419هـ، 120ص،ح جيبي (أوفسيت). 

4- أضواء على دولة الإمام المهدي عليه السلامالسيد ياسين الموسوي (معاصر). النجف الأشرف: تقديم ونشر (مركز الدراسات التخصصية في الإمام المهدي عليه السلام ). 1425هـ، 147 ص، ح رقعي. 

5- إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب الشيخ علي اليزدي الحائري ت 1333هـ. النجف الأشرف: مطبعة النعمان، ط2ـمجلدان، 1383هـ/1963م،495ص،ح وزيري.

6- الإمام الثاني عشر(رد على كتاب سبائك الذهب)السيد محمّد سعيد الهندي (ت 1387هـ). تقديم السيد علي الحسيني الميلاني. النجف الأشرف ،اـ ط1 مطبعة الغري، 1355هـ/1936م، 74ص،ح وزيري ب ـ ط2 مطبعة القضاء، 1392هـ. 

7- الإمام المهدي عليه السلام علي محمّد علي دخيل (معاصر). النجف الأشرف: مطبعة الآداب، 1385هـ، 358ص، ح رقعي. 

8- الإمام المهدي عليه السلام زعيم العالم. مهدي هادي علي النجف الأشرف: مطبعة النبراس، بدون تاريخ، 176ص، ح جيبي،(اوفسيت) 

9- الإمام المهدي عليه السلام من المهد إلى الظهورالسيد محمّد كاظم القزويني. النجف الأشرف: مطبعة النبراس ،بدون تاريخ،480ص،ح وزيري،(اوفسيت). 

10- الإمام المهدي عليه السلام نورٌ في الشعر العربي محمّد عباس الدراجي تقديم: السيد محمّد محمّد صادق الصدر. طبع في النجف الأشرف (كتب عليه دار الأضواء ـبيروت للظروف الأمنية الخانقة يومذاك) بدون تاريخ،0 23ص،ح وزيري. 

11- الإمام المهدي والاحتباس الحراري المهندس ثعبان كاظم الزجراوي. النجف الأشرف: مطبعة دار نون والقلم، بدون تاريخ،136ص، ح رقعي. 

12- الانتظار مجلة فصلية تعني بالشأن

المهدوي تصدر عن(مركز الدراسات التخصصية في الإمام المهدي عليه

مطبعة الحيدرية، 1386هـ، 176ص. دـ ط4، 1382هـ/1963م، المطبعة الحيدرية، 188ص، ح جيبي. هــ ط5،1392هـ /1972م، المطبعة الحيدرية، 188ص،ح وزيري. وــط6، 1398هـ، المطبعة الحيدرية، 224ص. زـ النجف الأشرف: منشورات الأمير ,مطبعة النبراس, بدون تاريخ.
62- المنتظر على ضوء الحقائق محمّد حسين الأديب فرغ منه في كربلاء سنة 1374هـ. النجف الأشرف: المطبعة الحيدرية، 1376هـ، 36ص، ح رقعي.
63- المنتقى من السلطان المفرج عن اهل الأيمانالسيد علي بن عبد الكريم النيلي ق 8 تحقيق: أحمد الحلي (كاتب السطور) تقديم ونشر مركز الدراسات التخصصية في الإمام المهدي عليه السلام . النجف الأشرف: قيد الطبع،115ص،ح وزيري.
64- منن الرحمن في شرح قصيدة الفوز والأمان في مدح صاحب الزمان الشيخ جعفر النقدي ت1370هـ. النجف الأشرف: المطبعة الحيدرية طبع المجلد الأوّل منه في سنة1344هـ والثاني منه في سنة 1345هـ،ح وزيري.
65- المهدي المنتظر عليه السلام السيد مرتضى القزويني (معاصر). النجف الأشرف:ط1386هـ،63ص.
66- المهدي والمهدوية وأحمد أمين الشيخ محمّد على الزهيري ت 1385هـ. تقديم: الشيخ محمّد حسين كاشف الغطاء. النجف الأشرف: المطبعة العلمية،1370هـ/1950م،224ص،ح جيبي.
67- مولد الحجة عليه السلام اصدار مدرسة الإمام الباقر عليه السلام في كربلاء النجف الأشرف: مطبعة النعمان،1385 /1965م،32ص.ح جيبي،
68- مولد الإمام الحجة القائم الشيخ محمّد عبدالله أبو عزيز الخطي. النجف الأشرف: المطبعة الحيدرية، 1371هـ/1951،84ص،ح رقعي.
69- النجعة في الرجعة الشيخ محمّد رضا الطبسي. ترجمة السيد محسن نواب الرضوي. النجف الأشرف: مطبعة الغري، 1355هـ، 40ص، ح وزيري.
70- ولادة الإمام المهدي عليه السلام آية الله الشيخ بشير النجفي(معاصر). تقديم ونشر: مركز الدراسات التخصصية في الإمام المهدي عليه السلام . النجف الأشرف: أـ ط1، 1425هـ،114ص،ح وزيري. بـط2،1426هـ.
71- وظيفة الانام في زمن غيبة الإمام السيد محمّد تقي الموسوي الاصفهاني. تقديم ونشر(مركز الدراسات التخصصية في الإمام المهدي عليه السلام ). النجف الأشرف:1425هـ،111ص،ح وزيري.
72- اليماني راية هدى السيد محمّد علي الحلو(معاصر). تقديم ونشر: مركز الدراسات التخصصية في الإمام المهدي عليه السلام . النجف الأشرف: 1425هـ، 95ص،ح رقعي.

المصادر:
____
1ـ الدليل البيليوغرافي لمعرض الكتاب في النجف/إصدار جمعية منتدى النشر. 
2ـ شيخ الوراقين في النجف الأشرف / الشيخ محمّد جواد الطريحي. 
3ـ مجلة تراثنا /إصدار مؤسسة آل البيت ـ قم. 
4ـ المطبوعات النجفية /فهرس ضمن فهارس مكتبة آية الله الحكيم. 
5ـ معجم ما كتب عن الرسول واهل البيت صلوات الله عليهم /القسم14 مجلد 9 الشيخ عبد الجبار الرفاعي. 
6ـ معجم المطبوعات النجفية /الشيخ محمّد هادي الأميني/مط النعمان 1386ـ1966م.

گاوپرستی در هندوستان یا بهاءالله پرستی در اسرائیل ؟؟

جهت آگاهی بیشتر به ما بپیوندید🔰
🆔 | @WhatIsBahaism9

حال دختری بهایی را تصور کنید که همواره تعلیم تساوی حقوق رجال و نساء را برای دیگران با افتخار بیان می کند و از داشتن چنین اعتقادی خوشحال است ولی او از احکام ارث بهایی اطلاعی ندارد. او در تبلیغ دیگران این جمله عبدالبها را می خواند:
⚡نساء و رجال کلّ در حقوق مساوی بهيچوجه امتيازی در ميان نيست⚡📖 خطابات ج 2 ص 134
ناگهان پدر او بدون این که وصیت نوشته باشد از دنیا می رود. اصل دارایی پدر این دختر یک خانه است و این دختر یک برادر نیز دارد. موقع تقسیم ارث متوجه می شود که کل خانه پدری بر اساس احکام بهایی به برادرش می رسد و او از ارث خانه سهمی نمی برد. به نظر شما حال این دختر چگونه می گردد!؟😔
⚡بيت مسکون در هر صورت مال بکر است خواه از ميّت چيز ديگر باقی ماند يا نماند ولد بکر از ساير اموال نيز سهم خويش ميبرد. هذا ما فرضه اللّه⚡📖 گنجینه حدود و احکام ص 128
@Bahai_Twitter

آشنایی با #فرقه_ارتدوکس

یهودیان ارتدوکس معتقدند: در متن #کتب_مقدس تصریح شده که بازگشت به #فلسطین با مسالمت و آرامش تحقق خواهد یافت. بنابراین مهاجرتهای تحمیلی از کشورهای مختلف به فلسطین و جنگ و خونریزی و شکنجه برای حضور یهودیان هیچ #مجوز_شرعی ندارد.

به نظر #یهودیان ارتدوکس دولت #اسرائیلیِ صهیونیستی یک دولت #نامشروع است. از نظر یهودیان ارتدوکس فرقه صهیونیست در یهودیت واقعاً دارای شخصیت های علمی دینی نیستند بلکه یک فرقه #سیاسی هستند که نام دیانت #یهود را #یدک می کشند.

@ferghenews

فرستادگان الهی هیچ وقت از افراد ظالم طرفداری نکردند🙂 شاید با خودتان بگویید که این مطلب را هر فردی می داند. ولی مثل این که افرادی هستند که ادعای الهی بودن دارند ولی مخالف این مطلب عمل کرده اند😲
عبدالبها از عدالت دولت انگلیس تعریف می کند. نمیدونم مگه ظلم هایی که این کشور در حق کشورهای مستعمره اش از جمله هندوستان و خیانت هایی که در ایران انجام داده به گوش بهایی ها نرسیده است🤔
⚡در الواح مبارک ذکر عدالت و حسن سياست دولت فخيمه انگليس مکرّر مذکور⚡📖 مکاتیب ج 3 ص 346
@Bahai_Twitter

حکایت خلق‌الساعه و تطابق دین با #علم و #عقل

نظریه‌ی « #خلق‌الساعه» به معنای آنست که ماده‌ی زنده خود به خود و بدون دلیل به وجود بیاید. این نظریه به علاوه‌ی آن‌که خالقیت خدا را نفی کرده و مورد رَد ادیان الهی و از لحاظ علمی نیز رَد شده است.
#منبع؛ ر.ک: «گفتار اول» در میکروبیولوژی عمومی، ص 488

اما جالب است بدانیم جناب #عبدالبهاء دومین پیشوای بهائیان، به این نظریه معتقد بوده و در مکاتیب خود، یکی از اقسام مخلوقات را موجودات خلق الساعه معرفی می‌کند: «بدانکه مخلوقات بر چند قسمند، قسمی خلق ارحام است که در ارحام خلق شوند و قسمی خلق الساعه است که بنفسه متکون گردند؛ چون حیوانات که در اثمار (میوه‌ها) تولید یابند». #منبع؛ مکاتیب، ج 2، ص 24

این در حالیست که رهبران فرقه‌ی #بهائیت، یکی از آموزه‌های #دوازده‌گانه‌ی خود را تطابق دین با علم و عقل معرفی می‌کنند. تا جایی که دومین پیشوای این فرقه جناب #عبدالبهاء، می‌گوید: «اگر مسائل دینیه مخالف عقل و علم باشد، #وَهم است؛ زیرا مقابل علم، جهل است و اگر بگوییم دین #ضدعقل است، مقصود این است که دین جهل است».
#منبع؛ خطابات، ج 2، ص 147

با این حال می‌بایست یا آموزه‌ی تطابق دین با علم و عقل در بهائیت را شعاری پوچ و تبلیغاتی دانست و یا چون گفتار عبدالبهاء، بهائیت را چیزی فراتر از جهل و وَهم ندانست.

@ferghenews

✅دو جوان از منتسبین به فرقه ضاله بهائیت از کرج با حضور در دفتر آیت‌الله وحید خراسانی از مراجع تقلید در قم به دین مبین اسلام و مذهب شیعه اثنی عشری مشرف شدند.
yon.ir/fJ8At
#رهیافته 💐

نقد مقاله : "تقیه، جواز ریاکاری در ایران"
حسن ارشاد
قسمت اول

عرفان ثابتی در مقاله "تقیه، جواز ریاکاری در ایران" به دسته بندی و ارائه خلاصه ای از نگرش ها و مطالعات کارشناسان متنوعی بر حول موضوع تقیه پرداخته است. در آن مقاله، نگارنده دو نوع ریاکاری را مورد بررسی قرار داده است; ریاکاری اخلاقی و ریاکاری دینی. وی نشان می دهد که مطالعات پژوهشگران ریاکاری اخلاقی را به سه دسته ی "فریب‌کاری اخلاقی"، "کاربرد موازین اخلاقی دوگانه" و "ضعف اخلاقی" تقسیم بندی می کنند. از طرف دیگر، ریاکاری دینی به دو قسم "ذهنی" و "عینی" دسته بندی شده است که هر کدام می تواند از جنس منفعل یا فعال باشد. همچنین، ثابتی پیامد اصلی ریاکاری را تنش روانی نتیجه شده از ناسازگاری عقیده و عمل می داند.

با توجه به اهمیت این موضوع، در این مجال به بررسی تشکیلات بهائی و باور حامل آن پیرامون موضوع تقیه و ریاکاری می پردازیم. به طور خلاصه، بررسی ها نشان می دهد که تقیه در تشکیلات بهائی به سه شکل دیده می شود; "تقیه فردی درون تشکیلاتی”، “تقیه فردی بیرونی”، و "تقیه تشکیلاتی”. تقیه فردی بیرونی در مواجهات بین بهائیان و غیر بهائیان معنا پیدا می کند. در این تعاملات بهائیان از تقیه (به معنای انکار اعتقاد به بهائیت و عضویت در تشکیلات بهائی) خودداری می کنند. برخلاف آن مشاهده می شود که در مواجهات فردی درون تشکیلاتی، بهائیان به منظور حفظ موقعیت تشکیلاتی، حفظ آبرو، از دست ندادن روابط خانوادگی و دوستانه، و در کل به منظور از دست ندادن منابع مختلف عاطفی، روحی روانی، اجتماعی و اقتصادی "تقیه فردی درون تشکیلاتی" انجام می دهند. از طرف دیگر، با توجه به اینکه بهائی به کسی می گویند که حتما در تشکیلات بهائی ثبت نام کرده (تسجیل شده است)، و به طور رسمی عضو این تشکیلات باشد، در نتیجه دیده می شود که رعایت حکمت و تقیه تشکیلاتی به طور گسترده ای برای حفظ و بیشینه سازی منافع گروهی تشکیلاتی و کمینه سازی هزینه گروهی تشکیلاتی در مواجهه با مخاطبین بیرونی انجام می گیرد. ما اسم این شکل از تقیه را تقیه تشکیلاتی می نامیم. در نتیجه ی تقیه فردی درونی و تقیه تشکیلاتی، نه تنها تنش روانی حاصل از ناسازگاری عقیده و عمل در سطح فردی ایجاد می شود، پیامد مخرب دیگری نیز رخ می دهد که از پیامد اول مهمتر و حائز اهمیت بیشتری است. و آن اینکه مشاهده می شود، بهائیان در راستای رسیدن به اهداف تشکیلاتی، در معرفی بهائیت، تشکیلات بهائی و بهائیان به طور عام، از تعابیر و تبلیغات غلو آمیز و نوعا خلاف حقیقت و واقعیت استفاده کرده و به نوعی به بی صداقتی مستمر مشغول هستند. بی صداقتی مستمر باعث تثبیت این ناهنجاری اخلاقی در شخصیت بهائیان شده، شخص بهائی به طور ناخودآگاه در موضوعات مرتبط با اهداف تشکیلاتی دروغ گویی را مجاز شمرده، بلکه دروغ را همان حقیقت می پندارد. این موضوع تبعات اجتماعی گسترده ای خواهد داشت. به عنوان مثال، اگر حکومت یک کشور به دست تشکیلات بهائی بیافتد، در تنش های میان بهائیان و غیر بهائیان در یک کشور، قضاوت و رفع اختلاف بر مسیر صداق حاصل نشده، باعث شیوع گسترده ظلم و ستم در جامعه می شود.

با توجه به حجم گسترده مطالبی که ارائه آنها ضروری می باشد، مقاله خود را به دو قسمت تقسیم می کنیم. در قسمت اول، به بررسی اصل موضوع تقیه در نصوص بهائی پرداخته، نگرش مرام و تشکیلات بهائی را نسبت به تقیه روشن می کنیم. در این راستا، به تحلیل دو شکل از تقیه یعنی تقیه فردی بیرونی و تقیه تشکیلاتی خواهیم پرداخت. در قسمت دوم، به بررسی شکل سوم تقیه در تشکیلات بهائی که همان تقیه فردی درون تشکیلاتی است پرداخته، با استفاده از ریل گزاری ها و خط کشی هایی که ثابتی در موضوع تقیه انجام داده است، تشکیلات بهائی را پیرومون این موضوع مورد بررسی بیشتر قرار خواهیم داد.

قبل از ورود به بحث باید به یک سوال جواب دهیم: بهائی کیست؟
از نصوص بهائی این موضوع به راحتی قابل استخراج است که بهائی کسی است که عضو تشکیلات بهائی باشد. در این راستا کسی عضو تشکیلات قلمداد می شود که متعهد شده باشد که علی محمد شیرازی (باب)، میرزا حسین علی نوری (بهاءالله) مظاهر ظهور الهی بوده، عبدالبهاء مرکز میثاق و جانشین بهاءالله و مبین آثار او، و شوقی افندی ولی امرالله و جانشین عبدالبهاء و مبین آثار بهائی می باشند. علاوه بر مظاهر مقدسه بهائی، بیت العدل جهانی نیز مرجع اصلی امور جامعه بهائی دنیا و راس تشکیلات بهائی می باشد. فرامین و دستورات این سازمان ملهم به الهامات الهی و به دور از هر گونه خطا و اشتباه است. به عبارت دیگر بیت العدل جهانی صاحب مقام عصمت موهبی الهی بوده، و اطاعت از فرامین او اطاعت از بهاءالله، عبدالبهاء و شوقی افندی و هم رده آن هاست. در نتیجه، همه بهائیان ملزم به اطاعت از کلیه فرامین و ارجاعات بیت العدل می باشند.

مشاهده می شود مبلغین بهائی در گذار از چالش هم راستا نشان دادن بهائیت و ادیان به واقع الهی، به شخصی سازی باور بهائی روی می آوردند، امری که از اس و اساس پروده بی صداقتی است. چرا که اگر شخصی ادعای بهائی بودن می کند اما عضو تشکیلات نیست، به این معنی است که تعهد نامه ای که در زمان تسجیل می بایست امضاء کند را به نوعی نقض کرده و یا آن تعهد نامه را امضا نکرده است. کسی که تسجیل نشده، لذا تعهد هم نداده که به پیشوایان بهائی معتقد بوده و از فرامین آنها کاملا اطاعت می کند.
شخص مذبوردر چشم تشکیلات ارزشی به مانند خس و خاشاک دارد. در این ارتباط، به متن زیر دقت نمائید:

لان احبائی هم لئالی الامر و من دونهم حصاه الارض و لابد ان یکون الحصاه ازید عن لولو قدس ثمین و واحد من هولاء عندالله خیر من الف الف نفس من دونهم کما ان قطعه من الیاقوت خیر من الف جبال من حجر متین کذلک فاشهد الامر و الفرق بین هولاء لتکون من اصحاب الیقین (آثار قلم اعلی ج 4 - 188)

در این متن مشخص است که اگر کسی جزء احباء الهی (اعضای تشکیلات بهائي) باشد، در مقام های بلند و به مانند جواهرات درخشنده می باشد، اما در غیر این صورت سنگ ریزه ای بیش نبوده، فاقد هر گونه ارزشی است. از طرف دیگر، نصوص زیر نشان می دهد که فرامین و دستور های بیت العدل در حکم نص کتاب اقدس بوده و می بایست به تمام و کمال مورد قبول و اطاعت بهائیان قرار گیرد به شکلی که هر گونه مخالفت با تشکیلات مخالفت با خدا و اعراض از حق بوده و غیر قابل قبول است.

الواح وصاياي مباركه حضرت عبدالبها: صفحه ۲۱
حضرت جمال ابهي روحي لاحبائه الثابتين فدا مظهر كليه الهيه و مطلع حقيقت مقدسه ربانيه و مادون كل عبادله و كل بامره يعلمون . مرجع كل كتاب اقدس . و هر مسئله غير منصوصه راجع بيت عدل عمومي . بيت عدل انچه بالاتفاق و ياباكثريت آرا تحقق يابد همان حق و مراد الله است . من تجاوز عنه فهو ممن احب الشقاق و اظهر النفاق و اعرض عن رب الميثاق ولي مراد بيت العدل عموميست كه ازطرف جميع بلاد انتخاب شود . يعني شرق و غرب احبا كه موجودند بقاعده انتخاب مصطلحه در بلاد غرب نظير انگليس اعضائي انتخاب نمايند و ان اعضا در محلي اجتماع كنند و در انچه اختلاف واقع يا مسائل مبهمه و يا مسائل غير منصوصه مذاكره نمايند و هرچه تقرر يابد همان مانند نص است و چون بيت عدل واضع قوانين غير منصوصه ...

خاطرات نه ساله: صفحه ۲۲۱
فرمايشات مبارك در نظر است نوشته ميشود: " فرمودند هيچ چيز خاطر مرا پريشان نميكند مگراختلاف و چاره‌ي ان اين است كه جميع احبا بايد بامر بيتالعدل اطاعت نمايند حتي قبل از بيت العدل هم بايدمطيع محافل روحاني كه هست باشند ولو اينكه بدانندمخطي است تا اينطور نشود حصن حصين امرالله محفوظنميماند، بيت العدل عمومي را بايد كل اطاعت كنند، اطاعتاو اطاعت بامر مبارك است و مخالفت او مخالفت بجمال مبارك، اعراض از امر بيت العدل اعراض از حق است، هر يك كلمه را كه رد كنند مثل ان است كه بقدر ان يك كلمه از کتاب اقدس اعراض کرده اند.

در دو مدارک بالا کاملا مشخص است که هر کسی در مقابل شوقی و بیت العدل (و بقیه سلسله مراتب طولی موجود در تشکیلات بهائی) قرار بگیرد و اعراض از فرامین آن ها بکند، در واقع اعراض از حق کرده و مشمول عذاب الهی است. در نتیجه، بندگی خدای بهائیان و اطاعت از فرامین تشکیلات بهائی همواره دست در دست همدیگر بوده یکی بدون دیگری معنا ندارد. لذا واضح است که اگر کسی ادعای بهائی بودن می کند اما عضو تشکیلات نیست، در درجه اول از احباء الهی نبوده چرا که زیر بار ولایت بیت العدل نرفته است (لذا سنگ ریزه ای بیش نیست)، و در درجه دوم این امکان وجود دارد که به خاطر اعراض از فرامین تشکیلات از تشکیلات خارج شده و یا طرد شده باشد.

در نصوص بهائی کسانی که مشمول طرد روحانی شده باشند، جزامی، طاعون گرفته، سل گرفته، خس و خاشاک ، حرام زاده، کسی که مادرش به خطا رفته و… توصیف شده، و بهائیان حتی حق سلام وکلام با آنها را ندارند.

مدرک بعدی به روشنی نشان می دهد که بهائیت یک باور شخصی نمی باشد و “شخص بهائی" تنها و تنها در قالب یک تشکیلات معنا و مفهوم پیدا می کند. در متن زیر شوقی افندی روند تکامل جامعه بهائی را شرح می دهد. شوقی تکامل جامعه بهائی را در طی مراحل هفتگانه ای ترسیم کرده است. از جمله این مراحل گرفتن حکومت کشوری و ادغام سازمان های کشوری با نظام کنونی بهائی است. پیمودن این مراحل، تنها و تنها در پی برنامه ریزی منسجم و هماهنگی تشکیلاتی بهائیان به خواستگاه و سرانجام پیش بینی شده اش خواهد انجامید. به متن زیر از کتاب توقیعات مبارکه از شوقی افندی توجه کنید:

توقيعات مباركه (١٩٥٢-١٩٥٧): ص ۱۱۰ الی ۱۱۳- صادر شده در نوروز ۱۱۰ بدیع مصادف با نوروز ۱۳۳۲ و مارچ ۱۹۵۳
اي ياران جان نثار بيقين مبين بدانيد كه در نتيجه وقايع خطيره جسميه كه در پيش است و انتصارات باهره كه اثار اوليه اش در جامعه بهائي حال نمايان گشته و در اثر تائيدات لاريبيه الهيه و انقلابات جهان كه متتابعا متزايدااز پس پرده قضا ظاهر و پديدار ميگردد امر عزیز الهی در عهود آتیه عصر تکوین که عصر ثانی دور بهائی است و در عصر ذهبی که عصر ثالث و اخیر نخستین دور کور مقدس است مراحل باقيه را در گافه ممالك وو ديار كه بانوار ساطعه‌اش دراين قرن پر انوار منور گشته طي نمايد و وعود اليه كه در خزائن صحت قيمه محزون است كل تحقق يابد

دوره مجهوليت كه اولين مرحله در نشو و نماي جامعه اهل بهاست و مرحله ثانيه مظلوميت و مقهوريت كه در وقت حاضر در كشورايران امر مبارك جمال ابهي ان را طي مينمايد هر دو منقضي گردد و دوره ثالث كه مرحله انفصال شريعت الله از اديان منسوخه عتيقه است چهره بگشايد و اين انفصال بنفسه مقدمه ارتقاع علم استقلال دين الله و اقرار و اعتراف بحقوق مسلوبه اهل بها و مساوات پيروان امر جمال ابهي با تابعان اديان معتبره در انظار روساي جهان و این استقلال ممهد سبیل از برای رسمیت آئین الهی و ظهور نصرتی عظیم شبیه و نظیر فتح و فیروزی که در قرن رابع از میلاد حضرت روح در عهد قسطنطين كبير نصيب امت مسيحيه گشت و اين رسميت بمرور ايام مبدل و منجر بتاسيس سلطنت الهيه و طهور سلطه زمنيه شارع اين امر عظيم گرددو اين سلطنت الهيه مالابتاسيس و استقرار سلطنت جهاني و جلوه سيطره محيطه ظاهري و روحاني موسس ائين بهائي و تشكيل محكمه كبري و اعلان صلح عمومي كه مرحله سابع و اخير است منتهي گردد اينست كه ميفرمايد ( اين ظلمهاي وارده عظيمه تدارك عدل اعظم الهي مينمايد ) و اين عدل اعظم يگانه اساس صلح اعظم و صلح كافل و ضامن استقرار وحدت اصليه ملل و امم و اين وحدت اصليه كاشف سلطنت اسم اعظم در سراسر عالم خواهد بود . و اين مرحله اخيره بنفسه مقدمه ظهور و جلوه مدنیت حقیقیه الهیه و بلوغ عالم برتبه کمال که اعلی المراتب است و تبدیل ارض به قطعه ای از فردوس اعظم اذا اری الارض جنه الابهی …

مراحل هفت گانه تکامل جامعه بهائی را در مدرک زیر به قلم نویسندگان مورد تایید بهائی خلاصه می کنیم.

با امعان نظر در بیانات مبارکه فوق مراحل هفتگانه تحولات جامعه بهائی را به شرح زیر میتوان استنتاج نمود:

۱- مجهولیت
۲- مظلومیت و مقهوریت
۳- انفصال شریعت الله از ادیان عتیقه
۴- استقلال دین الله و مساوات آن با سایر ادیان
۵- رسمیت آئین بهائی و شناسائی آن به عنوان دیانت رسمی کشور
۶- ظهور سلطه زمینیه امر الهی و ادغام سازمان کشوری با نظام بهائی
۷- و در سطح بین المللی استقرار سلطنت جهانی و جلوه سیطره ظاهری و روحانی امر الهی و تاسیس صلح اعظم و آغاز عصر ذهبی دور بهائی.

در مرحله ششم همانطورکه نویسنده مذبور نشان داده است، ظهور سلطه زمینیه بهائیت می باشد. در این مرحله سازمان های کشوری با نظام کنونی موجود بهائی ادغام می شوند. این نشان می دهد که نظام کنونی بهائی قوانین (احکام بهائی) و ساختار های مورد نیاز اداره یک کشور را دارا می باشد. قسمت عمده ساختار های اداری و احکام و قوانین موجود توسط پیشوایان بهائیت و تشکیلات بهائی پایه گذاری و تنظیم شده است. نکته ای که در این زمینه بسیار مهم می باشد این است که احکام و ساختار های اداری موجود به جا مانده از پیشوایان بهائی، بر اساس نصوص و اعتقادات بهائی تا ظهور مظهر بعدی که بیش از ۱۰۰۰ سال دیگر ممکن است به وقوع بپیوندد، غیر قابل تغییر می باشد. جمع این موارد نشان دهنده نتایج زیر است:
۱- باور بهائی باوری تشکیلاتی است. بدین ترتیب، شخص بهائی خارج از سلطه مدیریت تشکیلات بهائی تحقیقا غیر ممکن است.
۲- تشکیلات بهائی به دنبال گرفتن حکومت کشورها و ادغام سازمان های کشوری با نظام کنونی بهائی می باشند.
۳- ساختارها، احکام و قوانین مورد نیاز دست یابی به این اهداف، و عملیاتی کردن آنها موجود بوده، بهائیان عالم بر اساس همین ساختارها در زمان کنونی مدیریت و رهبری می شوند.
نصوص متعددی از شوقی افندی و بیت العدل جهانی موجود است که نقشه های پنج ساله و ده ساله و بیست ساله ای را ترسیم نموده اند. این نقشه های چندین ساله هر کدام ترسیم کننده قدم های مورد نیاز برای رسیدن به مرحله ای از مراحل هفت گانه با توجه به شرایط جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مناطق هدف می باشند. این نصوص همگی نمایش دهنده نکته اشاره شده در بالاست که “بهائیت باوری صرفا تشکیلاتی است”.

با ارائه مقدمات بالا به بررسی تشکیلات بهائی حول موضوع تقیه می پردازیم. طبق ادعاهای مبلغین بهائی تقیه در بهائیت به طور کلی نهی شده است. بررسی نصوص بهائی نیز این ادعا را تقویت می کند. کتاب گلزار تعالیم بهائی در بین صفحات ۳۸۸ الی ۳۹۱ بابی را تحت عنوان “نهی از تقیه و کتمان عقیده” گشوده است. در این باب، ۱۲ مورد از نصوص به جامانده از شوقی در تبیین این دستور به تصویر کشیده شده است. به عنوان نمونه به مورد زیر از همان مدرک توجه کنید:

" احدی خود را مسلمان ،مسيحی ،کليمی و يا زردشتی ، معرّفی ننمايد.مسامحه و مساهله در اين مورد تبرّی از امراللّه است و تبرّی مُحْدِثِ انقلابی عظيم است وموجب خسرانی شديد زنهار زنهار ". (ص ٢٤٤ منتخبات توقيعات مبارک )

همان طور که مشاهده می شود در این مورد، تقیه به شدت نهی شده است به گونه ای که تقیه کننده در زمره بیزاری جویندگان از بهائیت بوده، بیزاری جوینده انقلابی عظیم ایجاد کرده که باعث خسران و ضلالت است. در این نص، برداشت از معنای تقیه این است که شخص بهائی در تعاملات خارج از تشکیلات بهائی خود را معتقد به دین دیگری معرفی نکند. به عبارت دیگر، شخص بهائی حتما می بایست خود را بهائی و عضو تشکیلات معرفی کند که مشمول عمل به تقیه نشود.

در متن بعدی، شوقی تقیه کننده را به مجازات طرد اداری تهدید کرده است. در طرد اداری، مطرود حق شرکت در انتخابات بهائی و جلسات مربوط به نظام بهائی را ندارد.

" تجاوز از يک زوجه و کتمان عقيده با وجود تحذير و تأکيد و نصيحت اُمنای محفل روحانی ، نتيجه اش در اين ايّام محروميّت از حقّ انتخاب درجامعه و از عضويّت محافل روحانيّه است ولی اين انفصال اداری است نه روحانی . قرار قطعی و حُکم نهائی راجع باُمنای بيت عدل اعظم است ". (ص ١٥٤ ج ٣ توقيعات مبارکه ٤٨-١٩٢٢ )

از دو نص بالا می توان دریافت که تقیه و کتمان عقیده فردی به این معنی که شخص بهائی در تعامل خود با غیر بهائیان خود را بهائی معرفی نکرده، در عوض خود را پیرو یکی از ادیان الهی نشان دهد، ممنوع بوده، تقیه کننده مشمول مجازات است. در این مقاله این نوع از تقیه را "تقیه فردی بیرونی” می نامیم که به منظور خلاصه نویسی، آن را تقیه فردی می نامیم. در مقاله بعدی تقیه فردی را در قالب درون تشکیلاتی نیز بررسی خواهیم کرد. حال، متون بعدی را مورد توجه قرار می دهیم. در متون زیر، شوقی تاکید می کند که عمل به تقیه فردی اثرات مخرب زیر را برای تشکیلات بهائی به همراه دارد:
۱- تقیه فردی مخالف مصالح و مقتضیات تشکیلات بهائی است.
۲- تقیه فردی در تضاد با صراط مستقیم دانسته شده است.
۳- تقیه فردی مخل در نظام بهائی است.
۴- تقیه فردی علت توهین به مرام بهائی و تشکیلات بهائی است
۵- تقیه فردی باعث تولید مشکلات متنوع عظیمی در آینده خواهد شد.

" در هر حال تقيّه و کتمان عقيده و مداهنه ممنوع و مذموم و بکلّی مخالف مصالح ومقتضيات امريّه است "(ص ١٢٧ ج ٣ توقيعات مبارکه )

"اگر چنانچه مجبور و مکلّف بر تعيين و قيد مذهب گردند البتّه کتمان ننمايند و به تظاهر و تصنّع متشبّث نشوند. عقيده خويش را در کمال جرأت و وضوح اظهار نمايند و از عواقب و نتائج بيان حقيقت و ابراز مافی الضّمير خائف و نگران نشوند. البتّه بعموم ياران تأکيد و توصيه نمايند تا از صراط مستقيم حقيقت و رشاد منحرف نگردند و بر حفظ مصالح امريّه و صيانت رفعت و منزلت امراللّه و اعزاز کلمةاللّه موفّق ومفتخر گردند. مداهنه و مسامحه در اين موارد مُخِلّ در نظام امراللّه و علّت توهين و تحقير دين اللّه گردد و توليد مشاکل متنوّعه عظيمه در آينده نمايد...". (ص ٢٠١منتخبات توقيعات مبارک )

فرای اثرات مخربی که تقیه فردی بر فرد بهائی و تشکیلات داشته، شوقی اثرات مفید عمل نکردن به تقیه فردی را در موارد زیر معرفی می کند:‌
۱- تقیه فردی نکردن باعث حفظ مصالح تشکیلات است.
۲- تقیه فردی نکردن باعث حفظ و صیانت از تشکیلات است.
۳- تقیه فردی نکردن باعث رفعت و منزلت تشکیلات است.
۴- تقیه فردی نکردن اعزاز مرام و تشکیلات بهائی را بدست خواهد داد.

در نص بالا نیز مشهود است که مصالح شخصی می بایست فدای مصالح عمومی تشکیلات بهائی بشود. توجه داریم که تشکیلات بهائی در آغاز فعالیتش در یک کشور در مرحله مجهولیت به سر می برد. لذا می بایست از مرحله مجهولیت به مرحله مظلومیت و مقهوریت و سپس مراحل بالاتر دست یابد. رسیدن به مراحل بالاتر تنها در ازای شروع و گسترش فعالیت های تبلیغاتی تشکیلات به وقوع می پیوندد. به این معنی که تا زمانی که تشکیلات تبلیغ نکرده، نام و نشانی هم از او موجود نخواهد بود. لذا با تبلیغ مرام بهائی و عضو گیری، کم کم نام و نشان بهائی در بین مردم و دولت شناخته می شود. باید متذکر شد که تبلیغات مبلغین بهائی از نوع تهاجمی است. به این معنی که نوعا دیده می شود مبلغین بهائی بدون اینکه از اهداف و ساختار های تشکیلات بهائی سخنی با مخاطبین خود داشته باشند، در ابتدا آنها را به جلسات دعا، کلاس های مختلف آموزشی، فعالیت ها و خدمات انسان دوستانه دعوت می کنند، و در پی این فعالیت ها، کم کم نوایی از مرام بهائی نیز به گوش مخاطب خود می خوانند. و مخاطب پس از چندین ماه دوستی و معاشرت با مبلغین بهائی خود را در محیط کلاس های روحی می بیند. حال، واکنش دولت و مردم در قبال تبلیغات تشکیلات ممکن است به گونه ای باشد که یا تشکیلات را به مرحله مظلومیت و مقهوریت سوق دهد، و یا به گونه ای ناقص تشکیلات بهائی وارد مرحله انفصال بشود. می توان اثبات کرد که یکی از علل ورود تشکیلات به مرحله مظلومیت و مقهورتی همین تبلیغات تهاجمی بهائیان است (متاسفانه بررسی و تحلیل این مبحث خارج از حوزه این مقاله است و فرصت دیگری می طلبد). از طرف دیگر تشکیلات بهائی از اعضایش انتظار دارد هر گونه هزینه فردی مالی و جانی را در راستای رسیدن به اهداف تشکیلات بپردازند. حتی کسانی که حاضر به پرداخت چنین هزینه هایی نیستند را با طرد اداری و مجازات های دیگر تنبیه می کند.

پس با توجه به اینکه تشکیلات بهائی می بایست از مرحله مجهولیت به یکی از مراحل بعدی یعنی مظلومیت یا انفصال دست یابد، لذا واضح است که تقیه فردی کاملا در تخالف با این هدف می باشد.

مشخص است که تفاوت عمده ای میان تشکیلات بهائی (مرام بهائی) و ادیان الهی در موضوع تقیه فردی وجود دارد. در ادیان الهی، با توجه به اینکه دین امری شخصی است، لذا در شرایطی که خطر جانی و مالی برای فرد دین دار وجود دارد و در عین حال ریشه و اساس آن دین در خطر قرار گرفته است، تقیه فردی بسیار سفارش شده است. اما در تشکیلات بهائی، تقیه فردی کاملا ممنوع است چرا که اولا مرام بهائی امری شخصی نبوده، دین داری در قالب عضویت در تشکیلات و فعالیت در مسیر اهداف آن معنا و مفهوم دارد، ثانیا، اصولا مظلوم واقع شدن اعضای تشکیلات یکی از مراحل پیش بینی شده تکامل جامعه بهائی است.

با این وجود در ادامه نشان خواهیم داد که در زمان عبدالبهاء، تقیه فردی به شدت انجام می گرفته است، چرا که ماهیت و ریشه و اساس مرام بهائی می بایست حفظ می شده است.

توجه داریم که در نص ص ۲۰۱، شوقی به بهائیان توصیه می کند که در تقیه نکردن جرات به خرج داده، از عواقب و نتایج عمل نکردن به تقیه فردی نگران و ترسان نباشند. این نکته حائز اهمیت است که شوقی همچنین معترف است که این امکان وجود دارد که تقیه فردی نکردن باعث ایجاد مشکلات و سختی هایی برای بهائیان بشود. هزینه فردی تقیه نکردن، مشکلات و سختی هایی است که اشخاص بهائی با اعلان بهائی بودن و اعلان عضویت در تشکیلات بهائی ممکن است متحمل شوند. لذا می توان این برداشت را داشت که شوقی هزینه های شخصی را در مقایسه با ثمرات، برداشت ها و سودی که تشکیلات بهائی از عمل نکردن به تقیه فردی بدست می آورد قابل تحمل می داند. به عبارت دیگر، هزینه ای که اشخاص بهائی در قبال عمل نکردن به تقیه فردی می پردازند در مقایسه با بیشینه سازی سود و دستاورد تشکیلات قابل توجیه می باشد. این نتیجه گیری در متن زیر به وضوح به آن اشاره شده است. با توجه به متن زیر، اخراج از کار، عدم استخدام، و خسارات مادی دیگر از جمله هزینه های شخصی عمل نکردن به تقیه فردی است.

" لهجه صراحت و شجاعت و صداقت ياران نتائج عظيمه در جامعه بخشد و علّت اشتهار آئين نازنين در آن سرزمين . هرچند از وظيفه منفصل و از استخدام محروم و بخسارت مادّی مبتلا ولی در حقيقت بکنز عظيم و سود بيکران فائز و مفتخر زيرا بمبادی قيّمه اين امر ناظرند و استقلال شرع مبين را مروّج و به حبل صداقت متمسّک ومتشبّث ". (ص ٣٨٦ ج ٤ امر و خلق )

با توجه به متن بالا، موارد دیگری از نتایجی که عدم تقیه فردی برای تشکیلات به همراه دارد را می توان صورت زیر خلاصه کرد:
۱- باعث مشهور شدن مرام بهائی و تشکیلات بهائی در مناطقی که بهائیان تقیه نمی کنند می شود.
۲- باعث دست یابی تشکیلات به مرحله استقلال (مرحله پنجم سیر تکامل جامعه بهائی) می شود.

همان طور که اشاره کردیم، مراحل تکامل جامعه بهائی مجهولیت، مظلومیت و مقهوریت، انفصال، استقلال، رسمیت، رسیدن به حکومت کشوری، دستیابی به حکومت جهانی می باشد. لذا با توجه به ۶ موردی که در کل از ثمرات عدم تقیه فردی از نصوص بهائی استخراج شد، می توان دریافت که این دستور کاملا در راستای اهداف تشکیلاتی تنظیم شده است و از عناصر بسیار تاثیر گذار در رسیدن به اهداف تشکیلات بهائی می باشد. این نکته در نص زیر به خوبی توسط شوقی تبیین شده است.

" عقيده کتمان ننمايند و از تقيّه اجتناب بنمايند از پس پرده خفا برون آيند و قدم بميدان خدمت گذارند. مضطرب و هراسان نباشند و بجانفشانی قيام نمايند. هر امری را فدای اين مقصد اصلی کنند و در سبيل اين مبدأ جليل و امر قويم از هر منصب و مقامی چشم پوشند و مصالح شخصيّه و ملاحظات نفسيّه را فدای مصالح عموميّه امريّه فرمايند. حکمت و تقيّه در گذشته ايّام کافل صون و حفاظت و حمايت مظلومان آن سامان بود و يگانه وسيله حفظ و حراست آئين حضرت يزدان ولی دراين ايّام چون اعدای امر الهی و دشمنان آئين آسمانی بُرْقَع ستر و خفا را از وجه حقايق امريّه برانداخته اند و معتقدات اساسيّه اهل بها را کاملاً مکشوف و مشتهر ساخته اند و باثبات استقلال شرع حضرت بهاءاللّه پرداخته اند و باين سبب نبأ عظيم را در اقطار و اکناف عالَم معروف ومشهور نموده اند ،تقيّه و کتمان عقيده علّت توهين و تحقير است و در انظار اهل فراست بی مورد و مضرّ . مخالفين و معاندين اين رويّه را حمل بر جُبن و خوف نمايند و از تأثيرات سستی عقيده شمرند … (ص ٤-٢٠٣ منتخبات توقيعات مبارک و ص ٦-١٥٥ ج ٢ توقيعات مبارکه )

حال با تفاسیری که در زمینه تقیه فردی ذکر شد، توجه به تبلیغات تشکیلات بهائی، سخن های مبلغین بهائی و برخی از نصوص، نشان می دهد که بهائیان در اموری همچنان رعایت حکمت کرده، کتمان عقیده را جایز شمرده، و به عبارت دیگر تقیه می کنند. به عنوان نمونه، مبلغین بهائی عنوان می کنند که بهائیان به دنبال گرفتن حکومت نیستند. این در حالی است که شوقی به طور مفصل در مورد مسیر رسیدن تشکیلات بهائی به حکومت کشوری (که نمونه ای از آن را در بالا زیل توقیع ۱۱۰ بدیع ذکر کردیم) سخن گفته، نقشه های سه، پنج، ده، بیست ساله تدارک دیده است. این بی صداقتی مبلغین بهائی مصداقی از رعایت حکمت و تقیه است. عرض کردیم که یکی از مراحل رسیدن به حکومت رسمیت است، و رسمیت نیاز به جمعیت دارد. لذا تبلیغات تشکیلات بهائی از منظری با هدف جذب نفوس مستعده به تشکیلات می باشد. حال چنین نفوسی در روزگار کنونی از اینکه یک مرام و یا باور به حکومت رسیده، دولت تشکیل دهد، و بر اساس احکام و اعتقادات باور مذبور کشور را اداره کند نوعا بی زار هستند. مخاطبینی که متوجه بشوند تشکیلات بهائی به دنبال قدرت سیاسی است، و مقصدش رسیدن به حکومت کشوری و ادغام سازمان های کشوری با نظام کنونی بهائی است، از عضویت در این تشکیلات سر باز می زنند. این مسئله بسیار حائز اهمیت می باشد، چرا که مانعی جدی در راه رسیدن تشکیلات به اهدافش است. لذاست که مشاهده می کنیم مبلغین بهائی از بیان این حقیقت خودداری کرده و به بی صداقتی، کتمان عقیده و تقیه روی می آورند. ما در این مقاله این مدل از تقیه را تقیه تشکیلاتی می نامیم. چرا که در تقیه تشکیلاتی کتمان قسمتی از عقیده رخ داده، تظاهر به خلاف عقیده انجام گرفته، هدفش بیشینه سازی سود تشکیلات و کمینه سازی هزینه های تشکیلات است. توجه داریم که در تشکیلات بهائی آنچه اهمیت دارد ماهیت تشکیلات و رسیدن به اهداف تشکیلاتی است (بیشینه سازی سود تشکیلات)، حتی اگر هزینه های جانی و مالی فردی به اعضای تشکیلات تحمیل گردد.

نمونه های زیادی از تقیه های تشکیلاتی را در نصوص بهائی و اعمال و گفته های پیشوایان بهائی می توان مشاهده کرد. در مرام های بابی و بهائی نماز جماعت حرام است. با توجه به این که این دو مرام ادعا می کنند اسلام را نسخ نموده اند، لذا شرکت بهائیان در نماز جمعه مسلمانان کاملا خلاف احکام و تعالیم بهائی است. اگر بهائی ای در این مراسم شرکت کند به این خاطر که در جامعه ای زندگی می کند که اکثریت مردم مسلمان هستند و از طرفی کسی نمی داند که این شخص بهائی است، قطعا بر اساس تقیه این عمل را انجام داده است. تقیه ای که به معنی خودداری کردن از اظهار عقیده و یا تظاهر بر خلاف عقیده بوده، ممکن است برای حفظ جان این عمل را انجام داده باشد. بررسی نصوص اصیل امری نشان می دهد عبدالبهاء پیشوای دوم بهائیان، تا آخرین جمعه قبل از مرگش در نماز جمعه مسلمین شرکت می کرده است. این موضوع در سند زیر آمده است:

بهاءالله و عصر جدید. از دکتر اسلمنت. ص ۷۵. صعود حضرت عبدالبهاء :
… با وجود ازدیاد ضعف و خستگی جسم آنی آسودگی تمکن نبود تا یک یا دو روز قبل از صعود یوم جمعه ۲۵ نوامبر سنه ۱۹۲۱ حین زوال هیکل انبر عازم مسجد برای نماز گردیدند پس از ادای صلاه و خروج از جامع جمهور فقرا و مساکین را حول خود طائف …

سوالی که مطرح است این است که آیا عبدالبهاء مسلمان است که تا دو روز قبل از مرگش به نماز جمعه می رفته است؟ اساسا چرا عبدالبهاء در نماز مسلمانان شرکت می کرده است؟ در اینجا عبدالبهاء تقیه کرده است و برای حفظ منافع شخصی و تشکیلاتی، از اظهار عقیده و عمل به معتقداتش خودداری نموده، تظاهر بر خلاف عقیده کرده است. در اینجا این توضیح ضروری است که در زمان عبدالبهاء تشکیلات بهائی وجود خارجی به شکل امروزی نداشته است. در عین حال، عبدالبهاء یگانه محور مرام بهائی بوده است و لذا حفظ جان و مال وی، حفظ مرام بهائی است. در نتیجه تقیه های عبدالبهاء از طرفی تقیه شخصی است، چرا که حفظ جان و مال یک نفر در میان است، و از طرف دیگر تقیه تشکیلاتی نیز می باشد، چرا که وجود عبدالبهاء در حفظ و ادامه راه مرام بهائی حیاتی بوده است. لذاست که در نمونه های این چنین از تقیه های عبدالبهاء، هر دو گونه تقیه فردی و تشکیلاتی رخ می دهد. اما سوال اینجاست که پیشوایی که خود دستور به عدم کتمان عقیده پیروان خود را می دهد، چرا خود خلاف آن عمل می کند؟ به قولی چگونه است که رطب خورده نهی رطب می کند؟

شوقی در این متن دوران حکومت و سلطه مادی (زمینی) و روحانی تشکیلات بهائی بر کشورهایی که در سلطه تشکیلات قرار گرفته اند را توصیف می کند. وی اشاره می کند که در آن دوران طلایی (که به عصر ذهبی در نصوص بهائی به آن اشارت رفته است) احکام کتاب مستطاب اقدس علنی شده، احکام و شعائر تشکیلات بهائی و مرام بهائی کاملا ظاهرا بی خوف و تقیه در کل کره زمین به شهرت خواهد رسید. با توجه به سخنانی که در بالا گذشت، تنها برداشتی که از سخن شوقی میتوان کرد این است که تا زمانی که حکومت کشوری زمینیه تشکیلات بهائی رخ نداده است، بهائیان و تشکیلات بهائی همواره در حدودی که لازم باشد تقیه تشکیلاتی می کنند. به عبارت دیگر تا زمانی که حکومت کشوری به دست بهائیان نیافتاده است، بهائیان به میزانی در خوف و تقیه به سر می برند.

از طرف دیگر، این سخن شوقی نشان می دهد که شرط پایان تقیه تشکیلاتی، دستیابی تشکیلات به حکومت کشوری است. به این ترتیب، می توان نتیجه گرفت که تا زمانی که حکومت بهائی شکل نگرفته است، هیچ کسی (حتی آحاد بهائیان) به واقع نمی داند که در مرام بهائی چه می گذرد. جالب اینجاست که این مسئله از سوی مبلغین مشهوری همچون حبیب ریاضتی نیز بیان شده است که حتی بهائیان نیز از اینکه در بهائیت به طور کامل چه می گذرد بی خبرند!! این نشان می دهد که تقیه تشکیلاتی نه تنها از درون نسبت به بیرون وجود دارد بلکه از درون نسبت به درون هم به انجام می رسد.

در این مقاله به بررسی موضوع تقیه در تشکیلات بهائی پرداختیم. تقیه در تشکیلات بهائی به سه شکل وجود دارد. در تقیه فردی بیرونی، فرد بهائی از کتمان عقیده در تعاملاتش با مخاطبین خارج از تشکیلات نهی شده است. با توجه به نصوص متعدد بهائی، مشخص است که عدم تقیه فردی بیرونی تنها به منظور بیشینه سازی سود تشکیلات بهائی برای طی مراحل تکامل جامعه بهائی انجام می گیرد. به نظر تشکیلات بهائی توجه به هزینه های فردی نباید بهائیان را از مسیر راست خارج کند. در این راستا، تشکیلات بهائی مجازات های سنگینی از جمله طرد اداری را برای تقیه کنندگان وضع می کند. از طرف دیگر، با توجه به این که طی مراحل تکامل جامعه بهائی و رسیدن به مرحله رسمیت بسیار اهمیت دارد، لذا مبلغین بهائی به منظور جذب نفوس مستعده و فروختن مرام بهائی به مخاطبین و مشتری های خود به بی صداقتی، خدعه و دو رویی و تقیه تشکیلاتی روی می آورند. به عنوان نمونه، مبلغین بهائی از اعلام هدف اصلی تشکیلات که همانا رسیدن به حکومت کشوری است، به مخاطبینشان خودداری می کنند. نمونه های تقیه های تشکیلاتی را می توان در اعمال عبدالبهاء و دستورات شوقی مشاهده نمود. بهائیان دیگر نیز به تمسک به رفتار و کردار پیشوایانشان دست به تقیه تشکیلاتی زده و می زنند. شوقی حتی پا را فراتر گذاشته و زمان اتمام تقیه تشکیلاتی را نیز پیش بینی کرده است که همانا رسیدن تشکیلات بهائی به حکومت کشوری می باشد. تنها زمانی تقیه تشکیلاتی کاملا کنار گذاشته خواهد شد که تشکیلات بهائی حکومت کشوری را به دست گرفته، نظام بهائی با سازمان های کشوری ادغام شود.