سلام نفیسه.
به نظرت هر سختی ارزش تجربه کردن‌ داره ؟ فقط به این دلیل که پخته میشیم ؟

پ:به نظر من علاوه بر پختگی باید نفع دیگه ای هم درمیون باشه.
شما چه بخواید چه نخواید گذر زمان شما رو پخته میکنه پس چه اصراریه که جلو جلو به استقبالش بریم؟
اما اگه کنار پختگی چیزهایی مثل اسایش در اینده, رفاه, سلامتی و ... هم میده آره ارزش امتحان کردن داره

سلام نفیسه من کات کردم
میشه ی چی بگی؟
روحی داغونم
کنکور هم دارم

پ: میدونم درد هرکسی تو جای خودش و برای خودش خیلی بزرگه اما مسئله همینه که اول به درد خودت برس بعد بقیه.
بین کات کردن و کنکورت کدوم درد الویته؟ رها کن بچسب به آیندت، خیالت راحت درد کات کردن فرار نمیکنه و سرجاشه بعد کنکورت بیا بهش برس.

واقعا تسلیت میگم عزیزم .
این تایمی که نبودی اصلا تلگرام واقعا قابل تحمل نبود .
دلمون واسه درس خوندنت
واسه بودنت
واسه یوتیوبت
واسه لحن شیرینت موقع تعریف کردن یک خاطره
واسه ویدئو مسیجات
و
.....
خیلی تنگ شده .
از خدا واست طلب صبر زیاد میکنم 🫂.

پ:جدا پرام از حجم مهربونیتون ریخته، شما نمیدونید چقدررررررر همدلی تو این شرایط به ادمها کمک میکنه. تمام بات و دایرکت و پی ویم پر این پیاماست.خیلیاشو برای مامان و بابای پیام هم خوندم.ممنون که تجربیاتتون رو برای گذر از این زمان نوشتید.
واقعا همه میدونیم که تو این شرایط فقط خودتی و خدا و زمان و بعضی وقتا یهو از سرت میگذره که اصلا چرا من زنده ام؟ و این دنیا چقدر به دردنخور و پر از رنجه بعد یهو به خودت میای میبینی چقدر آدمها کنارتن و چقدر بهت محبت دارن و شاید دنیا انقدرم بد نباشه.

سلام نفیسه
میدونم زخم آدم ها مثل هم نیست و هیچ کس درد یک حادثه رو مثل کس دیگه ای تجربه نمیکنه اما من تجربه نسبتا مشابهی با تو دارم و الان دارم سپریش میکنم
میشه اگه آزاردهنده نیست برات بگی این روزا چی کمکت میکنه و باعث ادامه دادن میشه؟
من واقعا دیگه نمیدونم چیکار کنم.

پ: نمیدونم چجوری بگم ولی خود زندگی، همزمان با غم خیلی بزرگی که دارم احساس میکنم چقدر دنیا بی رحمه و چجور در عرض بیست ساعت زندگیمون رو از وسط نصف کرد و چقدر ممکنه این اتفاق دوباره و ده باره و صدباره تکرار بشه. انگار مرگ رو به عنوان اتفاقی که حتما میوفته پذیرفتم و دلم میخواد چه خودم رفتم چه هرکس دیگه ای حسرت زندگی نکردن نداشته باشیم.
غم رو هم به عنوان بخشی از همین زندگی با خودم میکشم ولی نمیخوام بذارم همه زندگیم غم باشه.

در کل شماها چطورید؟
اوضاعتون خوبه؟

خیر
نهایی ها یک طرف
کنکور یک طرف
خانواده ایرانی و ایران یک طرف.

باید درس بخونم و انگار درس خوندن روتین تر کار این دنیاست.
این چندمین باریه که از اتفاقات به درس پناه میبرم.

و دوباره تهران…
به این امید که دفعه بعد زیر آسمونت از شوق گریه کنیم.

سلام نفیسه جان من میخواستم بدونم شهریه ثابت پزشکی دانشگاه شما چقدره
و هر ترم شهریه‌ش چقدره
ممنون میشم جواب بدی چون کنکور دارم خودم پرسیدم🫶🏻

سلام نفسیه جون
ببخشید که توی این شرایط سوال میپرسم
خدا به قلبتون صبر بده

بنظرت برنامه ریزیمون از الان تا بعد نهاییا چطوری باید باشه
فقط فوکوس رو دوازدهم؟ یا چطوری پایه رو بگنجونیم تو برنامه؟ و اینکه موقع امتحان توی فرجه هر درس بهتره چقد تنوع مطالعاتی داشته باشه؟

سلام نفیسه جون
ببخشید مزاحمت میشم عزیزم
امروز ساعت ۱۱ یکی از دندونامو کشیدم ولی هنوز تا الانش ازش خون‌میاد
بنظرت چی خوبه براش؟

پ: متاسفانه چون دانشجوی پزشکیم فقط میتونم دعا کنم برات که خونش بند بیاد و ارجاعت بدم به دندونپزشکی🚶🏾‍♀️

پریشانی

علیرضا قربانی
موسیقی: حسام ناصری
ترانه: احمد امیرخلیلی
میکس و مستر: آرش پاکزاد
ناشر: آهنگ اشتیاق و شهر آفتاب
با حمایت: رایان کارت

🌐 @AlirezaGhorbaniOfficial

🌐 @alirezaghorbaniconcert

آدمیزاد جدا عجیبه.
من آدم تنهایی پسندیم. یعنی معمولا بعد هر شلوغی چند روز میرم تو غار که بتونم زندگیمو ادامه بدم.
و الان دقیقا دو ماهه که حتی ی روز تنها نبودیم.
یعنی۶۰ روزه که من با آدمهای دیگه بودم,هیچ تنهایی نداشتم و هیچیم هم نشده حتی به نظر میاد عادت هم کردم...

سلام نفیس عزیزم
امیدوارم حال دلت خوب باشه🤍

دوستام میگن برای دینی ، ویدیو نگاه کن
نظر شما چیه ؟!
نفیس میشه لطفا کمکم کنییی دو دلم

پ:والا برای دینی بالا بری پایین بیای هر طرف بری باز باید بشینی حفظ کنی.
شاید فیلم کمکت کنه که درک مطالب اسون تر شه ولی تو حفظ کردن خودتی و خودت
به نظر من تو این زمان کم باقیمونده خودت با کتابایی مثل فرمول بیست بخونی بهتره

مجتبی شکوری ی جا تو پادکست سوگ میگه بعد از دست دادن آدمها تو گرفتار ی سری مین میشی که یهو منفجر میشن. مثلا آخرین غذایی که از اون فرد تو یخچال مونده, لباساش و هرچیز دیگه ای که احوالات قبل از دست دادن رو یادت بیاره.
امروز رفتم سر تبلتم و اتفاقی دیدم تب ادیت فیلمم بازه و داشتم ولاگی رو ادیت میکردم که سعی میکردم برای امتحانم درس بخونم و آرزو میکردم دفعه بعد که ویدیو میگیرم دیگه تو این شرایط نباشیم و همه چی بهتر شده باشه...

حالا هفته گذشته تو اون شرایط ی بنده خدای سن بالایی منو گیر اورده بود که مفصلام فلان شده و درد دارم و چکار کنم.
منم مغزم قفل بود واقعا صرفا برای اینکه بحث رو ببندم گفتم یا آرتروزه یا نقرسه تا عکس نباشه نمیشه چیزی گفت.
یهو گفت آفرررررین دکتر هم بهم گفته نقرسه :))))))))))))
زن حسابی منو گیر اوردی ازم امتحان میگیری؟؟

من میرم درس بخونم تا ببینم کی دوباره خفگی بیاد سراغم
شماهام شروع کنید…

اگه براتون سواله چجوری باید درس بخونیم چون از ی جا به بعد به انجام مسئولیت هامون عادت میکنیم.
من کنکور ارشد داشتم و حال روحیم بد بود درس خوندم
کنکور داشتم درگیر ی مشکل خانوادگی بودم و درس خوندم
علوم پایه داشتم و دو هفته ی پام بیمارستان ی پام خونه درس خوندم
اخر ترم پیش درگیر اسباب کشی بودم بازم درس خوندم
همین دو هفته پیش هم همینطور…
مثل تمام آدمهایی که کارمندن و مجبورن برن سرکار، خانه دارن و مجبورن از ی جایی بالاخره به امورات خونه برگردن و مثل تمام آدمهای بزرگسال دیگه از ی سنی به بعد میفهمی تا تو هستی مسئولیت هات فرار نمیکنن متاسفانه و همیشه هستن.بعد ناخودآگاه تو ذهنت ی برنامه ای شکل میگیره که تا حالت بهتره تند تند کاراتو میکنی چون میدونی احتمالا تا ساعاتی دیگه که نمیدونی چه زمانیه حالت بد میشه و اون موقع دیگه واقعا ناتوانی.

بعدا وقت کردید کامنتهای این پست رو بخونید.

کلا خواستم اینم بگم در ادامه خوندن کامنتها نکنه دچار احساس خودکم بینی بشید و فکر کنید شرایط آدمها دقیقا یکیه و همه باید خیلی قوی باشن و زود از رنجها عبور کنن
اصلا اینجوری نیست من قبلا هم گفتم سر کوچکترین مسئله ممکن آشفته میشدم و تا روزها توی تاریکی در رو روی خودم میبستم.
توان آدمها و شرایط آدمها باعث میشه تو هر زمانی ی رفتاری بکنن.
حتی قوی ترین آدمها هم ممکنه با کوچیکترین حرف نفر دیگه ای بشکنن پس فکر نکنید غم و ناراحتیتون هرچی که هست کوچیکه و شما خدایی نکرده چقدر ناتوانید…