دلم میخواد از تو چیزهای خوب یادم بمونه و تو رو با همه لحظات شادی که تو سروکله هم میزدیم یادم بیاد.
تو رو با لحظاتی که تعداد ساب هام رو میشماردی و ذوق میکردی،با لحظاتی که نمره ریاضیت رو نشونم نمیدادی، با لحظاتی که پیتزا میپختیم و سیب زمینی سرخ میکردیم، با لحظاتی که سعی میکردم تو بازی ببرمت و نمیتونستم، با لحظاتی که سر اکانت کالاف خریدن باهم بحث میکردیم، با پونصدباری که نشستیم نیسان آبی دیدیم، با جاهایی که از قبل پیدا میکردم که باهم بریم، با حساب کتابای مالی الکیمون که هی قول میدادی پرداخت کنی و آخرم میگفتی اصلا نمیدم، با همه روزشماری که رو تخته وایت برد برای اومدن ما مینوشتی، با همه برنامه هایی که برای تهران اومدن میریختی، با پانتومیم بازی کردنمون و با همه لحظاتی که بهت گفتم این روزا تموم میشه و بالاخره چیپس و پفک میخوریم و تو خوشحال شدی به یاد میارم.
تورو با همه دعواها و خنده هامون به یاد میارم با همه لحظات ی زندگی عادی که توش خوشحال و خوشبخت بودیم…
تو رو با همین ویدیو یادم میارم که عید پارسال تو طالقان گفتم اشکال نداره ویدیوتو بذارم تلگرام؟ و گفتی نه خیلیم خوشم میاد.
دلم میخواد اون روزی که وسط بیمارستان روی سرمون سیل میومد و انگار آسمون تاریک شد و همه نورها رفتن یادم بره،روزی که تو راهروهای بیمارستان میدوئیدم و همه جا برام قبر بود یادم بره، دلم میخواد اون لحظه ای که خیس آب نشستم تو ماشین و ی عالمه برگه دستم بود و تو هرکدوم نوشته بودن تو دیگه نیستی یادم بره و یادم نمیره …

پ:ممنون که ازم توضبح بیشتری نمیخواید، توضیح روند بیماری پویان برامون سخته🤍
اما همچنان برامون دعا کنید که اروم باشیم و راضی به رضای خدا

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا
ز پس صبر، تو را او به سر صدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

شبهای هجر را گذرانیدیم و زنده ایم
ما را به سخت جانی خود این گمان نبود..

سلام
دارم سعی میکنم برگردم و ی کاری کنم ولی نمیتونم..
نمیدونم زندگیمون رو از کجا رها کردیم و اصلا قبلش چکار میکردم.
آدمها میگن طبیعیه و باید زمان بگذره ولی خودم هیچی نمیدونم.

@Nafisjournalbot
بات رو از بلاک دراوردم

اگه بگم خوبم یا حتی بهترم دروغ گفتم.
من تجربه های سخت زیاد داشتم و این سخت ترینش بوده ولی باید از ی جایی زندگی رو دوباره شروع کنم.
این هفته تنها چیزی که ما رو زنده نگه داشت این بود که کنارهم هرکاری برای زندگی میشد انجام دادیم و چقدر پر از خاطرات خوبیم و این نظر جمعیمون بود که چقدر از این بابت آرومیم و باید رسالت خانواده بودن رو ادامه بدیم.
میدونم که بارها و بارها دلتنگ میشیم, دفعات زیادی گریه خواهیم کرد, هنوز توی مرحله شوک و بحرانیم،مدتها طول میکشه تا به نبودن عادت کنیم ولی هنوزم همدیگه رو داریم و آدمهایی که دوسمون دارن و باید تا آدمها هستن کنار هم باشیم وگرنه که تنها نقطه برابری و عدالت دنیا مرگه و هممون میمیریم و اون موقع برای همه چی دیر شده.

در نتیجه اگه تو بات سوال بپرسید تا جایی که در توان فعلیم باشه جواب میدم.
چون واقعا میخوام که ی کاری بکنم

سلام نفیسه امیدوارم حالت خوب باشه
نمیدونم چجوری بگم
اما من هنوز برای نهایی ها هیچ کاری نکردم
خیلی گیجمم
کمک کن
یه راه حلی بده از این سر درگمی دربیام

پ:اگه صفر صفری چاره ای نداری جز اینکه فیلمهای نهایی رو ببینی و رو تمرینای کتاب فوکوس کنی.
ساعت مطالعه بالا هم لازم داری
و اگه امروز ی کاری بکنی بهتر از فرداست.

سلام عزیزم تسلیت میگم و دعا میکنم زود حالتون خوب شه ، میتونم بپرسم علت فوتشون چی بود 🥲

پ:نه عزیزم نمیتونی بپرسی. چون به حال تو فرقی نداره و شاید کنجکاویت رفع شه اما برای من مثل اینه که ی زخم روی بدنمه که سعی کردم به زور ببندمش و آدمها با پرسیدن این سوال زخم رو باز میکنن و روش نمک میپاشن و دوباره منو به همون حالت زخمی اول برمیگردونن. و این فقط مال اینجا نیست در طی یک هفته گذشته هزاربار این سوال رو پرسیدن در حالی که جوابش کمکی به تسکین ما نکرده. نپرسید،لطفا از هیچ ادم عزاداری جزییات رو نپرسید چون برمیگرده به نقطه صفر بدبختی و شما میرید سراغ زندگیتون.

سلام نفیسه جان امیدوارم خوب باشی بهت تسلیت میگم و امیدوارم غم آخرت باشه همه مارو در غمت شریک بدون عزیزم
مرسی که بات رو باز کردی واقعا احتیاج داشتم که ازت سوالمو بپرسم ممنونم واقعا ❤️
سوالم این بود نفیسه که امکانش هست کسی رشته بدون کنکور قبول نشه؟ خیلی استرس دارم به رشته ژنتیک علاقه دارم میترسم نیارم
بعد اینکه باید بریم داشنگاه رشته ای ذو که میخوایم ثبت نام کنیم؟ چه جوریه؟

پ: من نمیدونم
اگه کسی میدونه کامنت بذاره

سلام نفیسه من پارسال نهایی رو در حد ۱۵؛۱۶دادم امسال تو تخصصی ها قوی تر از عمومیا هستم بنظرت درسی مثل زبان و عربی رو حذف کنم که ضعف دارم توش و به جاش تخصصی ها و درستی دیگه رو بیشتر کار کنم که احتمال بالا شدنم زیاده؟
در ضمن بهت تسلیت میگم امیدوارم خدا بهتون صبر زیادی بده

پ: ببین انقدر قضیه نهایی ها و ترازبندیش تو فلان سال و غیره پیچیده است که واقعا به نظرم همه چی انتخاب شخصیه.
ولی من برای خودم اگه بود فقط و فقط درسایی رو ترمیم میکردم که مطمئن بودم میتونم نمرش رو بهتر کنم.

سلام نفیسه خوبی؟
میگم من دوازدهمی ام و خب درگیر نهایی ها میشم و اینا..
میخواستم بپرسم اون ۲ هفته ی بعد نهایی ها که تایم داریم برا کنکور اگر روزی ۲ تا جامع بزنیم اوکیه؟
آخه من تو درسا ضعفی ندارم آنچنان ک بخوام رفعش کنم صرفا مهارت آزمونی و ایناس ک باید تو ۲ هفته اوکیش کنم
البته بین امتحان نهایی هام جامع میزنم یه چنتایی

پ:واقعیتش ازمون زدن هدفای مهمی توشه که مثلا سرعت و استراتژی یکیشه و تحلیل مهم ترینشه.
حتی اگه قوی ترین ادم کنکور هم باشی هر آزمونی تحلیل میخواد و دوتا ازمون توی ی روز اصلا نمیشه.

سلام نفیسه.
به نظرت هر سختی ارزش تجربه کردن‌ داره ؟ فقط به این دلیل که پخته میشیم ؟

پ:به نظر من علاوه بر پختگی باید نفع دیگه ای هم درمیون باشه.
شما چه بخواید چه نخواید گذر زمان شما رو پخته میکنه پس چه اصراریه که جلو جلو به استقبالش بریم؟
اما اگه کنار پختگی چیزهایی مثل اسایش در اینده, رفاه, سلامتی و ... هم میده آره ارزش امتحان کردن داره

سلام نفیسه من کات کردم
میشه ی چی بگی؟
روحی داغونم
کنکور هم دارم

پ: میدونم درد هرکسی تو جای خودش و برای خودش خیلی بزرگه اما مسئله همینه که اول به درد خودت برس بعد بقیه.
بین کات کردن و کنکورت کدوم درد الویته؟ رها کن بچسب به آیندت، خیالت راحت درد کات کردن فرار نمیکنه و سرجاشه بعد کنکورت بیا بهش برس.

واقعا تسلیت میگم عزیزم .
این تایمی که نبودی اصلا تلگرام واقعا قابل تحمل نبود .
دلمون واسه درس خوندنت
واسه بودنت
واسه یوتیوبت
واسه لحن شیرینت موقع تعریف کردن یک خاطره
واسه ویدئو مسیجات
و
.....
خیلی تنگ شده .
از خدا واست طلب صبر زیاد میکنم 🫂.

پ:جدا پرام از حجم مهربونیتون ریخته، شما نمیدونید چقدررررررر همدلی تو این شرایط به ادمها کمک میکنه. تمام بات و دایرکت و پی ویم پر این پیاماست.خیلیاشو برای مامان و بابای پیام هم خوندم.ممنون که تجربیاتتون رو برای گذر از این زمان نوشتید.
واقعا همه میدونیم که تو این شرایط فقط خودتی و خدا و زمان و بعضی وقتا یهو از سرت میگذره که اصلا چرا من زنده ام؟ و این دنیا چقدر به دردنخور و پر از رنجه بعد یهو به خودت میای میبینی چقدر آدمها کنارتن و چقدر بهت محبت دارن و شاید دنیا انقدرم بد نباشه.

سلام نفیسه
میدونم زخم آدم ها مثل هم نیست و هیچ کس درد یک حادثه رو مثل کس دیگه ای تجربه نمیکنه اما من تجربه نسبتا مشابهی با تو دارم و الان دارم سپریش میکنم
میشه اگه آزاردهنده نیست برات بگی این روزا چی کمکت میکنه و باعث ادامه دادن میشه؟
من واقعا دیگه نمیدونم چیکار کنم.

پ: نمیدونم چجوری بگم ولی خود زندگی، همزمان با غم خیلی بزرگی که دارم احساس میکنم چقدر دنیا بی رحمه و چجور در عرض بیست ساعت زندگیمون رو از وسط نصف کرد و چقدر ممکنه این اتفاق دوباره و ده باره و صدباره تکرار بشه. انگار مرگ رو به عنوان اتفاقی که حتما میوفته پذیرفتم و دلم میخواد چه خودم رفتم چه هرکس دیگه ای حسرت زندگی نکردن نداشته باشیم.
غم رو هم به عنوان بخشی از همین زندگی با خودم میکشم ولی نمیخوام بذارم همه زندگیم غم باشه.

در کل شماها چطورید؟
اوضاعتون خوبه؟

خیر
نهایی ها یک طرف
کنکور یک طرف
خانواده ایرانی و ایران یک طرف.

باید درس بخونم و انگار درس خوندن روتین تر کار این دنیاست.
این چندمین باریه که از اتفاقات به درس پناه میبرم.

و دوباره تهران…
به این امید که دفعه بعد زیر آسمونت از شوق گریه کنیم.

سلام نفیسه جان من میخواستم بدونم شهریه ثابت پزشکی دانشگاه شما چقدره
و هر ترم شهریه‌ش چقدره
ممنون میشم جواب بدی چون کنکور دارم خودم پرسیدم🫶🏻