#شعرای_نایین
#جمعه_بازار
.
مرحوم میرزا جلال خان بقایی

گر قرن اَتم،از نظر دانش انسان 
  برجسته ترین دوره ی تاریخ زمانهاست

اَغیار بدان پایه نمودند ترقی
  کاجرام فلک، عَرصه ی جولانگه آنهاست

گیرند گر از دانش خود سود دگرها
  نادانی ما موجدِ انواع زیانهاست

آن جای، که از علم و هنرنیست نشانی
  بیداد گری موجب فرسایش جانهاست

از مردمی و داد نه نام و نه نشانست
   هرجای که جولانگه بی نام و نشانهاست

کس علت این شیوۀ منحوس ندارند
   کاین کار ریاست همه با کار ندانهاست

هستند همه فاقد شخصیت بارز
   این قوم که شخصیتشان ورد زبانهاست

شخصیتشان موجب احراز سمت نیست         
   احراز سمت موجب شخصیت آنهاست

 

شعر از جلال بقائی نائینی

@naein_nameh

#مناسبت
#شعرای_نایین
.
عید سعید قربان مبارک

رباعی از شاعر جوان و خوش قریحه جناب اقای بخشی

@naein_nameh

#شعرای_نایین
#اخبار_نایین
.
جناب اقای محمد حسین بخشی
کسب مقام در ششمین اجلاس شعرای همسرا را صمیمانه تبریک می گوئیم.
(کانال زبان نایینی)

@naein_nameh

#شعرای_نایین
.
شاعر معاصر جوان جناب اقای حسن شکوهی فر در انجمن ادبی جلوه نایین جمعه گذشته ۱۴۰۳/۵/۲۶


@naein_nameh

#شعرای_نایین
.
محمد مستقیمی متخلص به راهی (زادهٔ ۱ دی ۱۳۳۰ در روستای چوپانان از بخش انارک از توابع شهرستان نایین در استان اصفهان) نویسنده، شاعر، پژوهشگر، منتقد ادبی است.[۲][۳] وی از نوادگان یغمای جندقی شاعر و مرثیه‌سرای سده سیزدهم هجری است. وی از سی سالگی به‌طور جدی پا به عرصه ادبیات گذاشت و به عنوان یکی از شاعران پیشکسوت شعر نو و موج سپید در اصفهان شناخته می‌شود.[۴] وی از جمله منتقدین پایگاه نقد شعر وابسته به بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان است. این پایگاه که با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راه‌اندازی شده‌است با بهره‌گیری از شاعران و منتقدان شعر فارسی به نقد شعر شاعران فارسی‌زبان می‌پردازد.[۵]
 در سوگ مادرم

مادرم که پرواز کرد احساس کردم برای همیشه در لانه زمین‌گیر شدم

 

تلفن زنگ زد در آن سوی سیم

خبری ساده بود مادر مرد!

پسری بر زمین نشست و شکست

از درختی سترگ شاخه‌ی ترد

پسری دل‌شکسته، مادر را

برد و با دست خود به خاک سپرد

در همه عمر خود همین یک بار

رفت و فرزند خویش را آزرد

دست خالی نرفت مادر من

عشق را بقچه بست و با خود برد

محمّد مستقیمی – راهی

@naein_nameh

#پاییز
#شعرای_نایین
سرکار خانم دکتر لیلا معصومی نایینی
.
تقویم را ورق زد و گفت آن بهارها
کی برگ برگ ریخت زمین؟ کی مچاله شد؟

آن سیب سرخ آمده در جویی از بهشت
کی تف شد از دهان تو و کی تفاله شد؟

ای خوشه‌ی سپید اقاقی! عروس باغ!
کی از بهار، سهم تو سطلی زباله شد؟

تقدیر آن عقاب از آفاق پس چرا
چون مرغ خانگی همه نان و نواله شد؟

کی؟ پس چرا؟ در آینه از خود سؤال کرد
هر پاسخ نداده به قسمت حواله شد
***
او کاشت مهر و چید ز خوبی گلی ولی
در رهگذار باد، نگهبان لاله شد

شعر: لیلا معصومی نایینی
صدا: فرهاد کتیرایی

@naein_nameh

#پاییز
#شعرای_نایین
.

برای بزرگداشت شادروان استاد محمد تقی شریف نایینی متخلص به «غریب»
.

برگها از شاخه میریزند پاییز است! نه؟
این که برگ از شاخه میریزد غم انگیز است!نه؟
این که فرهاد از غم شیرین حکایت می کند
خون بهای عشق شورانگیز پرویز است!نه؟
این که مجنونی بیابانی شد از فتوی عشق
لیلی بیچاره ای در بند پرهیز است !نه؟
این که برقی می جهد رعدی خروشان میشود
سینه ی این اسمان از کینه لبریز است!نه؟
این که افتاده کسی از اسبی و از اصل نه
گوشه ای از این تغافل کار شبدیز است!نه؟
این که میگویند پاییز است و فصل برگ ریز
فصل خش خش های ناب عاشقی خیز است !نه؟
این صمیمی فصل بی چون و چرای عشق خیز
برگهای کهنه را مأمور تعویض است!نه؟
(سروده استاد شریف نایینی)
@naein_nameh