Абу Риғол Тоиф шаҳридан эди. Маккадаги муборак Байтни — Каъбани бузиш учун келган
Абраҳа лашкари Тоифга хужум қилмоқчи бўлиб турганида, бу шаҳарнинг оқсоқолларидан
Масъуд ибн Муаттиб бошчилигида бир ҳайъат унинг қаршисига чиқди:
— Эй Малик, сен вайрон қилмоқчи бўлган Байт Тоифда эмас, Маккада. Бизнинг сенга қарши урушадиган кучимиз йўқ. Агар Тоифга ҳужум қилмасанг, сени Маккага энг қисқа йўл билан олиб борадиган етакчи берамиз, — деди тоифликлар.
Абраҳага бу таклиф хуш ёкди. Унинг мақсади ҳам урушиш эмасди. Балки Санъо шаҳрида ўзи қурган калисога рақиб бўлган ва араблар томонидан эъзозлаб келинган Каъбани бузиш ҳамда Макка халқининг муҳаббатини калисога қаратиш эди. Шу сабабли тоифликларнинг таклифини қабул қилди. Тоифликлар йўл кўрсатувчиликка Абу Риғолни бердилар.
Абу Риғол Тоиф — Макка йўлини беш бармоғидек яхши биларди. Кўп карвонларга йўл кўрсатувчилик қилган эди. Бу сафар эса, Каъбани бузиш учун кетаётган лашкарга йўл кўрсатишига тўғри келди...
Ажабо, бу хизмати эвазига нима берар эканлар? Хизмат ҳақи масаласида ҳали келишилмаган эди. Ҳақини Абраҳа берармикан ёки тоифликларми?.. Тугашига бир кун қолган бу сафардан яхшигина даромад олишни умид қиларди у.
Балки бир энг зотдор туянинг соҳиби бўлар. Олтмиш минг кишилик лашкарга йўл кўрсатувчилик қилиш чакана хизмат эмасдир ахир!..
Аммо... бу не ҳол? Абу Риғолни тўсатдан чидаб бўлмас бир тутқаноқ тутди. Икки дақиқа мобайнида ичичидан келган кучли оғриқ уни типирчилатиб қўйди ва, ниҳоят, ўтиб кетди. Бу оғриқ яна бир бор рўй бсрса, Абу Риғол бардош бсролмасди.
Турди, ўнгу сўлга юрди. Лашкар сафида келган Маҳмуд исмли ўргатилган баҳайбат филнинг ёнига борди. Улуғ ҳайвон ҳисобланган бон1қа филлар бу ҳайбатли филнинг олдида болачасидек кичик кўринар эди. Абраҳа Каъбани мана шу баҳайбат филга буздирмоқчи эди.
Абу Риғол бир неча дақиқа бу филни томоша қилди. Бир парча ҳам булут кўринмаган осмонга боқди. Самодаги беҳисоб юлдузлар унга таниш кўринди. Йиллар давомида карвонларга йўл кўрсатувчилик этган Абу Риғол бу юлдузларга қараб юрар, у юрган йўлларни ксчалари ана шу юлдузлар ёритиб турар эди.
У яна юрди, чодирга кирди, ўтирди. Қўққисдан тағин ичи санчди.
Абу Риғолнинг вужуди шу даражада азоб бериб оғридики, тирноқлари билан беихтиёр тупроқни чангаллаб қолди. Қинидан чиқиб кетгудек бўлган кўзлари, буригаган башараси, тишларининг орасида қисилиб қолган тилини кўрган одам қўрқиб кетган бўларди. Абу Риғол ерда юмалаб, типирчиларди.
Бўғзидан ўқтинўқтин чиққан бўғиқ инграшларни ухлаб ётганларнинг биронтаси эшитмади. Беш дақиқалар чамаси вақт ўтгач, Абу Риғолнинг ҳаракатлари секинлашди ва, ниҳоят, вужуди ҳаракатсиз, тинчиб қолди.
Саодат асри қиссалари. 1-китоб
#Саодатасри
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Абраҳа лашкари Тоифга хужум қилмоқчи бўлиб турганида, бу шаҳарнинг оқсоқолларидан
Масъуд ибн Муаттиб бошчилигида бир ҳайъат унинг қаршисига чиқди:
— Эй Малик, сен вайрон қилмоқчи бўлган Байт Тоифда эмас, Маккада. Бизнинг сенга қарши урушадиган кучимиз йўқ. Агар Тоифга ҳужум қилмасанг, сени Маккага энг қисқа йўл билан олиб борадиган етакчи берамиз, — деди тоифликлар.
Абраҳага бу таклиф хуш ёкди. Унинг мақсади ҳам урушиш эмасди. Балки Санъо шаҳрида ўзи қурган калисога рақиб бўлган ва араблар томонидан эъзозлаб келинган Каъбани бузиш ҳамда Макка халқининг муҳаббатини калисога қаратиш эди. Шу сабабли тоифликларнинг таклифини қабул қилди. Тоифликлар йўл кўрсатувчиликка Абу Риғолни бердилар.
Абу Риғол Тоиф — Макка йўлини беш бармоғидек яхши биларди. Кўп карвонларга йўл кўрсатувчилик қилган эди. Бу сафар эса, Каъбани бузиш учун кетаётган лашкарга йўл кўрсатишига тўғри келди...
Ажабо, бу хизмати эвазига нима берар эканлар? Хизмат ҳақи масаласида ҳали келишилмаган эди. Ҳақини Абраҳа берармикан ёки тоифликларми?.. Тугашига бир кун қолган бу сафардан яхшигина даромад олишни умид қиларди у.
Балки бир энг зотдор туянинг соҳиби бўлар. Олтмиш минг кишилик лашкарга йўл кўрсатувчилик қилиш чакана хизмат эмасдир ахир!..
Аммо... бу не ҳол? Абу Риғолни тўсатдан чидаб бўлмас бир тутқаноқ тутди. Икки дақиқа мобайнида ичичидан келган кучли оғриқ уни типирчилатиб қўйди ва, ниҳоят, ўтиб кетди. Бу оғриқ яна бир бор рўй бсрса, Абу Риғол бардош бсролмасди.
Турди, ўнгу сўлга юрди. Лашкар сафида келган Маҳмуд исмли ўргатилган баҳайбат филнинг ёнига борди. Улуғ ҳайвон ҳисобланган бон1қа филлар бу ҳайбатли филнинг олдида болачасидек кичик кўринар эди. Абраҳа Каъбани мана шу баҳайбат филга буздирмоқчи эди.
Абу Риғол бир неча дақиқа бу филни томоша қилди. Бир парча ҳам булут кўринмаган осмонга боқди. Самодаги беҳисоб юлдузлар унга таниш кўринди. Йиллар давомида карвонларга йўл кўрсатувчилик этган Абу Риғол бу юлдузларга қараб юрар, у юрган йўлларни ксчалари ана шу юлдузлар ёритиб турар эди.
У яна юрди, чодирга кирди, ўтирди. Қўққисдан тағин ичи санчди.
Абу Риғолнинг вужуди шу даражада азоб бериб оғридики, тирноқлари билан беихтиёр тупроқни чангаллаб қолди. Қинидан чиқиб кетгудек бўлган кўзлари, буригаган башараси, тишларининг орасида қисилиб қолган тилини кўрган одам қўрқиб кетган бўларди. Абу Риғол ерда юмалаб, типирчиларди.
Бўғзидан ўқтинўқтин чиққан бўғиқ инграшларни ухлаб ётганларнинг биронтаси эшитмади. Беш дақиқалар чамаси вақт ўтгач, Абу Риғолнинг ҳаракатлари секинлашди ва, ниҳоят, вужуди ҳаракатсиз, тинчиб қолди.
Саодат асри қиссалари. 1-китоб
#Саодатасри
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
ҲАЗРАТИ УМАР
Аллоҳ у зотдан рози бўлсин
— Суюнчи! Ўғил кўрдинг!.. Арслондек!..
Бу хушхабардан Ҳаттоб ибн Нуфайлнинг кўзларида қувонч порлади. Қаҳрли юзига табассум югурди. Асосийси, бир неча ойдан бери ичида илон каби тўлғонаётган шубҳаларни тарқатиб юборди. Ҳар замон «Қиз бўлса-чи?» деган фикр миясига урилар пешонасидан терлар чикар, юзи тундлашиб, муштлари тугилар эди. Сабаби бу вақтларда қизнинг қадри йўқ эди. Шунинг учун қиз кўрганда эрларнинг кайфияти бузиларди. Қиз фарзанд ҳақида хабар эшитган одам ўзини қўйишга жой тополмас, инсонларнинг кўзига қарай олмас эди. Ҳаттоб ҳам шу жамиятда яшагани боис, унга-да бу одатлар бегона эмасди.
Чақалоққа Умар деб исм қўйишди. Макканинг кескин об-ҳавоси, отасининг қаттиққўллиги унинг қоя каби мустаҳкам бўлишига замин ҳозирлади. Маккадаги Окир тоғи (унга кейинчалик «Жабали Умар» — Умар тоғи, деб ном берилган) этагида яшайдиган Адий қабиласининг одамлари кун сайин ўсиб бораётган болани кўриб, «Худди отаси Ҳаттобнинг ўзи-я», дейишдан чарчамасдилар.
Болалигиданоқ шижоатли, жасур ва довюраклиги туфайли «Абу Хафс» — Арслоннинг отаси (яъни, эркак арслон) лақабини олган эди. Умар чапақай бўлишига қарамай, ўнг қўлини ҳам эркин ишлата оларди. Ёшлигини чўпонлик билан ўтказди. Эрта тонгдан у ўтлокдан бу ўтлоққа чопаркан, ёд олган шеърларини хиргойи қилиб юрарди. Гоҳида Ҳаттобнинг шафқатсиз зарбалари гарданига ҳам тушиб қоларди.
Болакай курашга қизиқди. Гоҳида ўртоқлари билан олишиб, даврани ғолиб сифатида тарк этаркан, ҳаётининг энг бахтли лаҳзаларини ўтказаётганини ҳис қиларди. Ҳар йили Макка ва Тоиф шаҳарлари ўртасида Укоз бозорида уюштириладиган баҳодирлар мусобақасида ҳам қатнашиб турарди. Лекин ҳар доим ҳам ғалаба насиб қилавермасди
Кунларнинг бирида холаваччаси Холид ибн Валид билан кураш тушаркан, оёғини синдириб олди. Синган оёк, соғайиб кетган бўлса-да, бу воқеа Умарнинг хотирасида муҳрланиб қолади
Онаси Хашама ибн Хошим Ислом душмани Абу Жаҳл билан амакивачча эди.
Ҳазрати Умар ибн Хаттоб (р.а.).
#Умарибн
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Аллоҳ у зотдан рози бўлсин
— Суюнчи! Ўғил кўрдинг!.. Арслондек!..
Бу хушхабардан Ҳаттоб ибн Нуфайлнинг кўзларида қувонч порлади. Қаҳрли юзига табассум югурди. Асосийси, бир неча ойдан бери ичида илон каби тўлғонаётган шубҳаларни тарқатиб юборди. Ҳар замон «Қиз бўлса-чи?» деган фикр миясига урилар пешонасидан терлар чикар, юзи тундлашиб, муштлари тугилар эди. Сабаби бу вақтларда қизнинг қадри йўқ эди. Шунинг учун қиз кўрганда эрларнинг кайфияти бузиларди. Қиз фарзанд ҳақида хабар эшитган одам ўзини қўйишга жой тополмас, инсонларнинг кўзига қарай олмас эди. Ҳаттоб ҳам шу жамиятда яшагани боис, унга-да бу одатлар бегона эмасди.
Чақалоққа Умар деб исм қўйишди. Макканинг кескин об-ҳавоси, отасининг қаттиққўллиги унинг қоя каби мустаҳкам бўлишига замин ҳозирлади. Маккадаги Окир тоғи (унга кейинчалик «Жабали Умар» — Умар тоғи, деб ном берилган) этагида яшайдиган Адий қабиласининг одамлари кун сайин ўсиб бораётган болани кўриб, «Худди отаси Ҳаттобнинг ўзи-я», дейишдан чарчамасдилар.
Болалигиданоқ шижоатли, жасур ва довюраклиги туфайли «Абу Хафс» — Арслоннинг отаси (яъни, эркак арслон) лақабини олган эди. Умар чапақай бўлишига қарамай, ўнг қўлини ҳам эркин ишлата оларди. Ёшлигини чўпонлик билан ўтказди. Эрта тонгдан у ўтлокдан бу ўтлоққа чопаркан, ёд олган шеърларини хиргойи қилиб юрарди. Гоҳида Ҳаттобнинг шафқатсиз зарбалари гарданига ҳам тушиб қоларди.
Болакай курашга қизиқди. Гоҳида ўртоқлари билан олишиб, даврани ғолиб сифатида тарк этаркан, ҳаётининг энг бахтли лаҳзаларини ўтказаётганини ҳис қиларди. Ҳар йили Макка ва Тоиф шаҳарлари ўртасида Укоз бозорида уюштириладиган баҳодирлар мусобақасида ҳам қатнашиб турарди. Лекин ҳар доим ҳам ғалаба насиб қилавермасди
(Ибн Саъд, «Табақот»).
Кунларнинг бирида холаваччаси Холид ибн Валид билан кураш тушаркан, оёғини синдириб олди. Синган оёк, соғайиб кетган бўлса-да, бу воқеа Умарнинг хотирасида муҳрланиб қолади
(Ибн Касир, «Ал-бидоя ван-ни оя»).
Онаси Хашама ибн Хошим Ислом душмани Абу Жаҳл билан амакивачча эди.
Ҳазрати Умар ибн Хаттоб (р.а.).
#Умарибн
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
НАМОЗНИНГ ИНСОН РУҲИЯТИГА, СОҒЛИҒИГА ФОЙДАЛАРИ
Аллоҳ таоло амрига бўйсуниб, ихлос билан намоз ўқиган банда улуғ ажр-мукофотлар олади. Шу билан бирга намознинг руҳий, тиббий фойдаларидан баҳраманд бўлади. Зеро, Ислом динидаги ҳар бир буйруқда кишининг икки дунёси учун жуда кўп манфаатлар бор. Шу маънода намознинг руҳиятга, саломатликка фойдаларини санаб ўтамиз:
1. Инсон намозда Аллоҳ билан ёлғиз гаплашади, Ундан мадад сўрайди, барча дарду ҳасратларини тўкиб солади, ўткинчи дунё ғам-ташвишларини бироз бўлса-да унутиб, руҳан енгиллашади.
2. Намоз иродани мустаҳкамлайди.
3. Намоз кишини одобли, самимий, виқорли қилади, унга дунёнинг асл моҳиятини англатади, вақтни тежашга ўргатади.
4. Намозхон барчанинг ҳурматини, ишончини қозонади.
5. Инсон саломатлиги тана тозалигига боғлиқ. Маълумки, намоз ўқиш учун таҳорат олинади. Агар жунублик етган бўлса, ғусл қилинади. Бинобарин, намоз киши руҳини ҳам, танасини ҳам поклайди. Намозни ихлос билан ўқиган инсон ҳар тарафлама соғлом бўлади.
6. Намоздаги ҳаракатлар куннинг маълум вақтларида бажарилгани учун инсонни доим тетик тутади.
7. Таҳорат олиш, намоз ўқиш чоғида бош мия, буйрак, жигар, ўпка, юрак каби аъзолар керакли озуқа моддаси билан таъминланади.
8. Намоздаги изометрик ҳаракатлар ошқозондаги озуқанинг аралашишига, яхши ҳазм бўлишига ёрдам беради, сафронинг ўт пуфагида тўпланиб қолмай, бир меъёрда ажралиб чиқишига, ошқозон ости бези равон ишлашига имкон беради. Натижада қабзият олди олинади.
9. Намоз ўқиган кишининг жисмоний, руҳий иш фаолияти ривожланади, аъзолари доимий ҳаракатда бўлади, организмдаги моддалар алмашинуви тезлашади (Олимлар тадқиқотига кўра, кунлик беш вақт намознинг физиологик фойдаси бир кунда 3 километр масофага югуриш билан тенг экан).
10. Намоз ўқиганда ташқи салбий таассуротларга ҳимоя реакцияси кучаяди, организмнинг умумий қуввати ошади, инфекцион юқумли касалликларга чалиниш кескин камаяди.
11. Ибодат чоғидаги жисмоний ҳаракатлар тананинг умумий ҳолатини яхшилайди, сокинлик, яхши кайфият бахш этади, организм чидамлилигини, қайишқоқлигини оширади.
12. Бир кунда ўртача 80 марта сажда қилган инсон миясига мунтазам тарзда қон оқиб келади. Бу намозхонда хотира сустлиги, склероз камроқ учрашини таъминлайди.
13. Намозда бажариладиган тана ҳаракатлари бўғимларни, мушакларни, томирларни жонлантиради, артрит, остеохондроз каби касалликлар олдини олади, томирларда тиқин пайдо бўлишига тўсқинлик қилади.
14. Намоз ўқиган одамнинг невроз ҳолатлари йўқолади, умумий аҳволи яхшиланади.
15. Намозхон инсон танада тўпланиб қоладиган статик электр заряддан халос бўлиши мумкин. Бундай зарядлар таҳорат қилаётганда сувга, таяммум пайтида тупроққа, сажда қилаётганда ерга узатилади. Таҳорат ва намоздан кейин одам ўзини тетик сезишининг ҳикматларидан бири шунда бўлса не ажаб!
16. Намоз ўқийдиган кишининг боши мунтазам эгилиб-кўтарилиб тургани учун кўзларида қон айланиши яхшиланади. Натижада кўзнинг ички босими ошмайди, шоҳпарда доим намланиб туради. Бу эса катаракта касаллиги олдини олади.
17. Ибодат чоғида моддалар алмашинуви фаоллиги туфайли бадандаги кераксиз зарарли моддалар, жумладан ортиқча тузлар чиқиб кетади...
"Намозда хушуъ" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Аллоҳ таоло амрига бўйсуниб, ихлос билан намоз ўқиган банда улуғ ажр-мукофотлар олади. Шу билан бирга намознинг руҳий, тиббий фойдаларидан баҳраманд бўлади. Зеро, Ислом динидаги ҳар бир буйруқда кишининг икки дунёси учун жуда кўп манфаатлар бор. Шу маънода намознинг руҳиятга, саломатликка фойдаларини санаб ўтамиз:
1. Инсон намозда Аллоҳ билан ёлғиз гаплашади, Ундан мадад сўрайди, барча дарду ҳасратларини тўкиб солади, ўткинчи дунё ғам-ташвишларини бироз бўлса-да унутиб, руҳан енгиллашади.
2. Намоз иродани мустаҳкамлайди.
3. Намоз кишини одобли, самимий, виқорли қилади, унга дунёнинг асл моҳиятини англатади, вақтни тежашга ўргатади.
4. Намозхон барчанинг ҳурматини, ишончини қозонади.
5. Инсон саломатлиги тана тозалигига боғлиқ. Маълумки, намоз ўқиш учун таҳорат олинади. Агар жунублик етган бўлса, ғусл қилинади. Бинобарин, намоз киши руҳини ҳам, танасини ҳам поклайди. Намозни ихлос билан ўқиган инсон ҳар тарафлама соғлом бўлади.
6. Намоздаги ҳаракатлар куннинг маълум вақтларида бажарилгани учун инсонни доим тетик тутади.
7. Таҳорат олиш, намоз ўқиш чоғида бош мия, буйрак, жигар, ўпка, юрак каби аъзолар керакли озуқа моддаси билан таъминланади.
8. Намоздаги изометрик ҳаракатлар ошқозондаги озуқанинг аралашишига, яхши ҳазм бўлишига ёрдам беради, сафронинг ўт пуфагида тўпланиб қолмай, бир меъёрда ажралиб чиқишига, ошқозон ости бези равон ишлашига имкон беради. Натижада қабзият олди олинади.
9. Намоз ўқиган кишининг жисмоний, руҳий иш фаолияти ривожланади, аъзолари доимий ҳаракатда бўлади, организмдаги моддалар алмашинуви тезлашади (Олимлар тадқиқотига кўра, кунлик беш вақт намознинг физиологик фойдаси бир кунда 3 километр масофага югуриш билан тенг экан).
10. Намоз ўқиганда ташқи салбий таассуротларга ҳимоя реакцияси кучаяди, организмнинг умумий қуввати ошади, инфекцион юқумли касалликларга чалиниш кескин камаяди.
11. Ибодат чоғидаги жисмоний ҳаракатлар тананинг умумий ҳолатини яхшилайди, сокинлик, яхши кайфият бахш этади, организм чидамлилигини, қайишқоқлигини оширади.
12. Бир кунда ўртача 80 марта сажда қилган инсон миясига мунтазам тарзда қон оқиб келади. Бу намозхонда хотира сустлиги, склероз камроқ учрашини таъминлайди.
13. Намозда бажариладиган тана ҳаракатлари бўғимларни, мушакларни, томирларни жонлантиради, артрит, остеохондроз каби касалликлар олдини олади, томирларда тиқин пайдо бўлишига тўсқинлик қилади.
14. Намоз ўқиган одамнинг невроз ҳолатлари йўқолади, умумий аҳволи яхшиланади.
15. Намозхон инсон танада тўпланиб қоладиган статик электр заряддан халос бўлиши мумкин. Бундай зарядлар таҳорат қилаётганда сувга, таяммум пайтида тупроққа, сажда қилаётганда ерга узатилади. Таҳорат ва намоздан кейин одам ўзини тетик сезишининг ҳикматларидан бири шунда бўлса не ажаб!
16. Намоз ўқийдиган кишининг боши мунтазам эгилиб-кўтарилиб тургани учун кўзларида қон айланиши яхшиланади. Натижада кўзнинг ички босими ошмайди, шоҳпарда доим намланиб туради. Бу эса катаракта касаллиги олдини олади.
17. Ибодат чоғида моддалар алмашинуви фаоллиги туфайли бадандаги кераксиз зарарли моддалар, жумладан ортиқча тузлар чиқиб кетади...
"Намозда хушуъ" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Хушхабарлар олдинда
Кеча, 6 январь куни Диний идорада Қуръон мусобақасини ўтказиш бўйича ташкилий қўмитанинг йиғилиши бўлиб ўтди. Унда шу кунга қадар мусобақани ўтказиш бўйича қилинган ишлар ва галдаги муҳим вазифалар келишиб олинди.
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/news/uzbekiston/hushhabar
Кеча, 6 январь куни Диний идорада Қуръон мусобақасини ўтказиш бўйича ташкилий қўмитанинг йиғилиши бўлиб ўтди. Унда шу кунга қадар мусобақани ўтказиш бўйича қилинган ишлар ва галдаги муҳим вазифалар келишиб олинди.
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/news/uzbekiston/hushhabar
Muxlis.uz
Хушхабар: “Ҳидоят”да болаларга диний сабоқ берила бошланди
Чўчқа терисидан ишланган буюмни қандай фарқлаш мумкин?
Барчамизга маълумки Қуръони Каримнинг бир неча оятларида чўчқа гўштининг ҳаромлиги таъкидланган.Наҳл сурасида:
«Дарҳақиқат, сизларга ўлимтик, қон ва чўчқа гўшти ҳаром қилинди» – дейди (Наҳл: 115).
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/article/chcha-terisidan
Барчамизга маълумки Қуръони Каримнинг бир неча оятларида чўчқа гўштининг ҳаромлиги таъкидланган.Наҳл сурасида:
«Дарҳақиқат, сизларга ўлимтик, қон ва чўчқа гўшти ҳаром қилинди» – дейди (Наҳл: 115).
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/article/chcha-terisidan
Қайси бири яхшироқ?
Бозордан сават кўтариб қайтаётган уч аёл дам олиш учун йўл четидаги ўриндиққа ўтиришди. Бир-бири билан ўз ўғиллари ҳақида гаплаша бошлади. Биринчи аёл шундай деди:“ Ўғлим жуда ҳам чаққон бола. Ҳатто бир неча дақиқа оёғини осмонга қилиб, қўлида тик юра олади”. Иккинчи аёл ҳам ўғлини мақтаб қолди:“ Ўғлимнинг булбулдек овози бор, эшитган одам эриб кетади”. Учинчи аёл ўғли тўғрисида лом-мим демади, ики аёлнинг гапларига жимгина қулоқ солиб ўтирди. Икки аёл сен нега гапирмайсан, деб ундан сўрашганида тортинибгина шундай деди: “ Менинг ўғлимда айтарли бирорта алоҳида фазилат йўқ. Аллоҳ берган бир бола-да”.
Бир қария нарироқда аёлар нима деб гаплашиб турганига қулоқ солиб турган эди. Аёллар йўлга тушиб, юк кўтариб оғриётган бел ва қўлларини ишқалаб силай бошлашди. Шу пайт уч бола олдиларига чопиб келишди. Булар уч аёлнинг ўғиллари эди. Биринчи аёлнинг ўғли оёқларини осмонга кўтариб қўли билан ерда тик юришни амалда кўрсатди. Иккинчи аёлнинг ўғли харсанг тош устига чиқиб, онаси яхши кўрган қўшиқни хушовозда куйлай бошлади. Аёллар ҳурсанд бўлишиб, уни олқишлаб чапак чалишди. Учинчи аёлнинг ўғли эса онаси олдига келиб:“ Ойижон, саватни менга беринг, уни мен кўтариб борай”, дедию уни кўтариб йўлга тушди. Аёллар кузатиб турган қариядан қайси биримизнинг ўғлимиз яхши экан, деб сўрашди. Қария:“ Онасига ёрдам беришга шошилган ўғилни яхши бола деса бўлади”, деб жавоб берди.
#Болалар
"Бола – одоби билан азиз" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
(Ибратли ҳикоя)
Бозордан сават кўтариб қайтаётган уч аёл дам олиш учун йўл четидаги ўриндиққа ўтиришди. Бир-бири билан ўз ўғиллари ҳақида гаплаша бошлади. Биринчи аёл шундай деди:“ Ўғлим жуда ҳам чаққон бола. Ҳатто бир неча дақиқа оёғини осмонга қилиб, қўлида тик юра олади”. Иккинчи аёл ҳам ўғлини мақтаб қолди:“ Ўғлимнинг булбулдек овози бор, эшитган одам эриб кетади”. Учинчи аёл ўғли тўғрисида лом-мим демади, ики аёлнинг гапларига жимгина қулоқ солиб ўтирди. Икки аёл сен нега гапирмайсан, деб ундан сўрашганида тортинибгина шундай деди: “ Менинг ўғлимда айтарли бирорта алоҳида фазилат йўқ. Аллоҳ берган бир бола-да”.
Бир қария нарироқда аёлар нима деб гаплашиб турганига қулоқ солиб турган эди. Аёллар йўлга тушиб, юк кўтариб оғриётган бел ва қўлларини ишқалаб силай бошлашди. Шу пайт уч бола олдиларига чопиб келишди. Булар уч аёлнинг ўғиллари эди. Биринчи аёлнинг ўғли оёқларини осмонга кўтариб қўли билан ерда тик юришни амалда кўрсатди. Иккинчи аёлнинг ўғли харсанг тош устига чиқиб, онаси яхши кўрган қўшиқни хушовозда куйлай бошлади. Аёллар ҳурсанд бўлишиб, уни олқишлаб чапак чалишди. Учинчи аёлнинг ўғли эса онаси олдига келиб:“ Ойижон, саватни менга беринг, уни мен кўтариб борай”, дедию уни кўтариб йўлга тушди. Аёллар кузатиб турган қариядан қайси биримизнинг ўғлимиз яхши экан, деб сўрашди. Қария:“ Онасига ёрдам беришга шошилган ўғилни яхши бола деса бўлади”, деб жавоб берди.
#Болалар
"Бола – одоби билан азиз" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
ҲИКМАТ
Уйланишдан олдин иккала кўзингни катта оч, уйланганингдан кейин биттасини юм.
"Бахтли ҳаёт сари" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Уйланишдан олдин иккала кўзингни катта оч, уйланганингдан кейин биттасини юм.
"Бахтли ҳаёт сари" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَجُلاً أَتَى رَسَولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ أَحَدُنَا يُذْنِبُ قَالَ: يُكْتَبُ عَلَيْهِ قَالَ: ثُمَّ يَسْتَغْفِرُ مِنْهُ وَيَتُوبُ قَالَ: يُغْفَرُ لَهُ وَيُتَابُ عَلَيْهِ قَالَ: فَيَعُودُ فَيُذْنِبُ قَالَ: يُكْتَبُ عَلَيْهِ قَالَ: ثُمَّ يَسْتَغْفِرُ مِنْهُ وَيَتُوبُ قَالَ: يُغْفَرُ لَهُ وَيُتَابُ عَلَيْهِ وَلاَ يَمَلُّ اللهُ حَتَّى تَمَلُّوا. رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ وَالْبَيْهَقِيُّ وَسَنَدُهُ حَسَنٌ.
Уқба ибн Омир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича, бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига келиб: “Ё Расулуллоҳ! Бир киши гуноҳ қилганда, (нима бўлади)?” деб сўради. У зот: “(Гуноҳи) бўйнига ёзилади”, дедилар. Ҳалиги одам: “Кейин истиғфор айтиб тавба қилса-чи?” деб савол берди. Пайғамбар алайҳиссалом: “(Гуноҳи) кечирилади, тавбаси қабул этилади”, дедилар. Кетидан: “Сўнг қайтиб яна гуноҳ қилса-чи?” деб савол берилди. У зот: “Бўйнига ёзилади”, дедилар. Ҳалиги киши: “Гуноҳдан кейин истиғфор айтиб тавба қилса-чи?” деб яна савол ташлади. Шунда Расули акрам соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “(Гуноҳи) кечирилади, тавбаси қабул бўлади. Сизлар (истиғфор айтишдан, тавба қилишдан) чарчамасангиз, Аллоҳ учун (мағфират қилиш) малол келмайди”, деб марҳамат қилдилар (Табароний, Байҳақий ривоят қилган. Ривоят санади ҳасан).
Аллоҳнинг марҳаматини қаранг, ожиз бандасига шунча имкон берар экан. Фақат бунинг қадрига етиб, вақтида ўзимизни ислоҳ қилсак бўлгани.
Аслида бегуноҳ одамнинг ўзи йўқ. Ҳаммаям хато қилади. Лекин мўмин банда камчиликка йўл қўйса, тезда ўзини ўнглаб олади, Парвардигорига илтижо қилади, истиғфор айтади.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Одам боласининг ҳар бири жуда кўп хато қилувчидир. Хатога йўл қўювчиларнинг энг яхшиси тавба қилувчилардир ”.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ: لَيْسَ صَغِيرٌ بِصَغِيرٍ مَعَ الإِصْرَارِ وَلَيْسَتْ كَبِيرَةٌ بِكَبِيرَةٍ مَعَ الإِسْتِغْفَارِ طُوبَى لِمَنْ وَجَدَنِي كَانَ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ اسْتِغْفَارٌ كَثِيرٌ. رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ وَابْنُ شَاهِينَ.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам шундай деганлар: “Гуноҳда бардавом бўлиш билан кичик гуноҳ кичиклигича қолмайди. Истиғфор айтиш билан катта гуноҳ катталигича қолмайди. Қиёмат куни мени учратганда (номаи аъмолида) кўп истиғфор бўлган кишига қандай яхши!” (Табароний, Ибн Шоҳин ривоят қилган).
Катта гуноҳ қилиб қўйган одам тавба қилса, гуноҳи кечирилади. Лекин кичик гуноҳларни тўхтовсиз қилаверса, улар йиғилиб-йиғилиб катта гуноҳга айланади.
Каъб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Банда кичик гуноҳга қўл уради, уни менсимайди, қилмишига пушаймон бўлмайди, истиғфор ҳам айтмайди. Ана ўша гуноҳ Аллоҳ наздида тоғдек катталашиб кетади. Яна бир банда гуноҳ қилади, кейин надомат чекади, истиғфор айтади. Унинг гуноҳи Аллоҳ наздида кичрайиб боради, ҳатто авф этилади ”.
Эътибор берганмисиз, катта бир харсанг тошга чакиллаб сув томаверса, кўп ўтмай тошни ўйиб юборади. Агар бир челак сувни тош устига бир зарбда сепсангиз, деярли таъсири бўлмайди. Кичик гуноҳларни давомий қилиш ҳам шунга ўхшайди.
Демак, гуноҳни менсимаган одам маъсият қаърига ботиб бораверади. Ожизлик қилган банда эса тавба, истиғфор билан гуноҳдан покланади, ғам-ғуссадан қутулади, зулматдан ёруғликка чиқади.
Яна бир мисол келтирамиз: кийим кир бўлса, совун ёки кукун (порошок) билан яхшилаб ювилса, топ-тоза бўлади. Худди шунга ўхшаб тавба ва истиғфордан кейин гуноҳлар ювилади. Бунинг учун қалбда холислик, сўзда собитлик, амалда содиқлик бўлиши лозим.
"Истиғфорнинг 40 хосияти I Салавотлар " китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Уқба ибн Омир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича, бир киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳузурларига келиб: “Ё Расулуллоҳ! Бир киши гуноҳ қилганда, (нима бўлади)?” деб сўради. У зот: “(Гуноҳи) бўйнига ёзилади”, дедилар. Ҳалиги одам: “Кейин истиғфор айтиб тавба қилса-чи?” деб савол берди. Пайғамбар алайҳиссалом: “(Гуноҳи) кечирилади, тавбаси қабул этилади”, дедилар. Кетидан: “Сўнг қайтиб яна гуноҳ қилса-чи?” деб савол берилди. У зот: “Бўйнига ёзилади”, дедилар. Ҳалиги киши: “Гуноҳдан кейин истиғфор айтиб тавба қилса-чи?” деб яна савол ташлади. Шунда Расули акрам соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “(Гуноҳи) кечирилади, тавбаси қабул бўлади. Сизлар (истиғфор айтишдан, тавба қилишдан) чарчамасангиз, Аллоҳ учун (мағфират қилиш) малол келмайди”, деб марҳамат қилдилар (Табароний, Байҳақий ривоят қилган. Ривоят санади ҳасан).
Аллоҳнинг марҳаматини қаранг, ожиз бандасига шунча имкон берар экан. Фақат бунинг қадрига етиб, вақтида ўзимизни ислоҳ қилсак бўлгани.
Аслида бегуноҳ одамнинг ўзи йўқ. Ҳаммаям хато қилади. Лекин мўмин банда камчиликка йўл қўйса, тезда ўзини ўнглаб олади, Парвардигорига илтижо қилади, истиғфор айтади.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Одам боласининг ҳар бири жуда кўп хато қилувчидир. Хатога йўл қўювчиларнинг энг яхшиси тавба қилувчилардир ”.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ: لَيْسَ صَغِيرٌ بِصَغِيرٍ مَعَ الإِصْرَارِ وَلَيْسَتْ كَبِيرَةٌ بِكَبِيرَةٍ مَعَ الإِسْتِغْفَارِ طُوبَى لِمَنْ وَجَدَنِي كَانَ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ اسْتِغْفَارٌ كَثِيرٌ. رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ وَابْنُ شَاهِينَ.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам шундай деганлар: “Гуноҳда бардавом бўлиш билан кичик гуноҳ кичиклигича қолмайди. Истиғфор айтиш билан катта гуноҳ катталигича қолмайди. Қиёмат куни мени учратганда (номаи аъмолида) кўп истиғфор бўлган кишига қандай яхши!” (Табароний, Ибн Шоҳин ривоят қилган).
Катта гуноҳ қилиб қўйган одам тавба қилса, гуноҳи кечирилади. Лекин кичик гуноҳларни тўхтовсиз қилаверса, улар йиғилиб-йиғилиб катта гуноҳга айланади.
Каъб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Банда кичик гуноҳга қўл уради, уни менсимайди, қилмишига пушаймон бўлмайди, истиғфор ҳам айтмайди. Ана ўша гуноҳ Аллоҳ наздида тоғдек катталашиб кетади. Яна бир банда гуноҳ қилади, кейин надомат чекади, истиғфор айтади. Унинг гуноҳи Аллоҳ наздида кичрайиб боради, ҳатто авф этилади ”.
Эътибор берганмисиз, катта бир харсанг тошга чакиллаб сув томаверса, кўп ўтмай тошни ўйиб юборади. Агар бир челак сувни тош устига бир зарбда сепсангиз, деярли таъсири бўлмайди. Кичик гуноҳларни давомий қилиш ҳам шунга ўхшайди.
Демак, гуноҳни менсимаган одам маъсият қаърига ботиб бораверади. Ожизлик қилган банда эса тавба, истиғфор билан гуноҳдан покланади, ғам-ғуссадан қутулади, зулматдан ёруғликка чиқади.
Яна бир мисол келтирамиз: кийим кир бўлса, совун ёки кукун (порошок) билан яхшилаб ювилса, топ-тоза бўлади. Худди шунга ўхшаб тавба ва истиғфордан кейин гуноҳлар ювилади. Бунинг учун қалбда холислик, сўзда собитлик, амалда содиқлик бўлиши лозим.
"Истиғфорнинг 40 хосияти I Салавотлар " китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Россиянинг демографик муаммолари ечими мусулмонларда
Мусулмон ўлкалардан аҳоли миграцияси сабаб Россия аҳолиси 2036 йилга келиб 154 миллионни ташкил этиши мумкин. Бунда уч хил таҳмин мавжуд: пессимистик, оптимистик ва ўрта.
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/news/jahon/rossijaning
Мусулмон ўлкалардан аҳоли миграцияси сабаб Россия аҳолиси 2036 йилга келиб 154 миллионни ташкил этиши мумкин. Бунда уч хил таҳмин мавжуд: пессимистик, оптимистик ва ўрта.
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/news/jahon/rossijaning
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Шавкат Мирзиёев: “Агар Қуръони каримни эшита олсак, эшиттира олсак бу муваффақият бўлади”
@muxlisuz
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
@muxlisuz
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
АЁЛ КЎНГЛИГА ҚАНДАЙ ҚИЛИБ ЙЎЛ ТОПИШ МУМКИН?
– Суҳбaтлaшaётгaндa ижoбий сўзлaрни ишлатинг, сaлбийлaридaн сaқлaнинг;
– Аниқ гaпиринг, гaпингизни яxши aнглaб oлгуничa тaкрoрлaнг;
– Аёлингизни чирoйли исмлaр билaн чaқиринг.
– Бўш вaқтингизни aёлингиз билaн суҳбaтлaшишгa сарфланг;
– Унгa яxши янгиликлaрни еткaзинг;
– Энг яxши xoтирaлaрингиз aёлингиз билaн биргa бўлишини ҳaр дoим ёддa сaқлaнг;
– Аёлингиз билaн меъёрни билган ҳолда ҳaзиллaшинг;
– Спoрт ёки бoшқa бирoр нaрсaдa aёлингиз билaн ўзaрo мусoбaқaлaшинг;
– Аёлингизнинг сиз учун муҳим қaрaшлaри тўғрисидa ўз фикрингизни билдиринг;
– Унинг фикрлaрини диққaт билaн ўргaниб чиқинг;
– Ўз фикрлaри билaн сизгa ёрдaм бeргaни учун aёлингизгa миннaтдoрчилик билдиринг;
– Мaъқул тoпмaгaн кишини бориб кўришгa aёлингизни мaжбурлaмaнг;
– Эҳтиёжлaригa етaдигaн дaрaжaдa пул билaн тaъминлaнг;
– Қaердa бўлишингиздaн қaтъи нaзaр aёлингиз билaн xaбaрлaшиб туринг;
– Илoжи бoричa тeзрoқ уйга қaйтишгa ҳaрaкaт қилинг;
– Аёлингизгa ҳaдя oлиб кeлишни унутмaнг;
– Дoим тoзa-пoк бўлинг;
– Аёлингиз учун xушбўйлaнинг;
– Тўшак сирлaрини, aёлингиз муaммoлaрини, бoшқa шaxсий мaълумoтлaрни ўзгалaргa aйтманг;
– Oтa-oнaсини зиёрaт қилишгa аёлингизни oлиб бoринг;
– Aёлингизни келиб кўришга уларни тaклиф этинг;
– Аёлингиз нoмaҳрaм эркaклaрга бемалол aрaлaшиб юришигa йўл қўймaнг;
– Ортиқчa рaшкдaн сaқлaнинг;
– Сизгa нисбaтaн қилгaн xaтoлaрини кeчиринг;
– Энг aввaл бир нeчa мaртa билвoситa, кейин бeвoситa нaсиҳaт қилинг;
– Аёлингизнинг фaқaт кaттa xaтoлaринигинa ҳисoбгa oлиб қўйинг;
– Хaтo қилишидaн қaтъи нaзaр, унинг бaрчa яxшиликлaрини ёддa тутинг;
– Аёлингизни яxши oвқaт қилмaгaни учун тeргaмaнг, чунки Расулуллoҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам тaoм ҳaқидa ёмон гапирмaгaнлaр;
– Хaтoсини aйтишдaн oлдин унгa билвoситa билдиришгa ҳaрaкaт қилинг. Тўғридaн-тўғри aйтишдaн кўрa мана шуниси aфзaл;
– Аёлингизга қaттиқ бoтадиган сўзлaрни гапирманг;
– Ғaзaбингиз кeтишини кутинг. Чунки бу, ўзингизни мувoзaнaтдa тутиб туришгa ёрдaм бeрaди.
"Бахтли ҳаёт сари" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
– Суҳбaтлaшaётгaндa ижoбий сўзлaрни ишлатинг, сaлбийлaридaн сaқлaнинг;
– Аниқ гaпиринг, гaпингизни яxши aнглaб oлгуничa тaкрoрлaнг;
– Аёлингизни чирoйли исмлaр билaн чaқиринг.
– Бўш вaқтингизни aёлингиз билaн суҳбaтлaшишгa сарфланг;
– Унгa яxши янгиликлaрни еткaзинг;
– Энг яxши xoтирaлaрингиз aёлингиз билaн биргa бўлишини ҳaр дoим ёддa сaқлaнг;
– Аёлингиз билaн меъёрни билган ҳолда ҳaзиллaшинг;
– Спoрт ёки бoшқa бирoр нaрсaдa aёлингиз билaн ўзaрo мусoбaқaлaшинг;
– Аёлингизнинг сиз учун муҳим қaрaшлaри тўғрисидa ўз фикрингизни билдиринг;
– Унинг фикрлaрини диққaт билaн ўргaниб чиқинг;
– Ўз фикрлaри билaн сизгa ёрдaм бeргaни учун aёлингизгa миннaтдoрчилик билдиринг;
– Мaъқул тoпмaгaн кишини бориб кўришгa aёлингизни мaжбурлaмaнг;
– Эҳтиёжлaригa етaдигaн дaрaжaдa пул билaн тaъминлaнг;
– Қaердa бўлишингиздaн қaтъи нaзaр aёлингиз билaн xaбaрлaшиб туринг;
– Илoжи бoричa тeзрoқ уйга қaйтишгa ҳaрaкaт қилинг;
– Аёлингизгa ҳaдя oлиб кeлишни унутмaнг;
– Дoим тoзa-пoк бўлинг;
– Аёлингиз учун xушбўйлaнинг;
– Тўшак сирлaрини, aёлингиз муaммoлaрини, бoшқa шaxсий мaълумoтлaрни ўзгалaргa aйтманг;
– Oтa-oнaсини зиёрaт қилишгa аёлингизни oлиб бoринг;
– Aёлингизни келиб кўришга уларни тaклиф этинг;
– Аёлингиз нoмaҳрaм эркaклaрга бемалол aрaлaшиб юришигa йўл қўймaнг;
– Ортиқчa рaшкдaн сaқлaнинг;
– Сизгa нисбaтaн қилгaн xaтoлaрини кeчиринг;
– Энг aввaл бир нeчa мaртa билвoситa, кейин бeвoситa нaсиҳaт қилинг;
– Аёлингизнинг фaқaт кaттa xaтoлaринигинa ҳисoбгa oлиб қўйинг;
– Хaтo қилишидaн қaтъи нaзaр, унинг бaрчa яxшиликлaрини ёддa тутинг;
– Аёлингизни яxши oвқaт қилмaгaни учун тeргaмaнг, чунки Расулуллoҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам тaoм ҳaқидa ёмон гапирмaгaнлaр;
– Хaтoсини aйтишдaн oлдин унгa билвoситa билдиришгa ҳaрaкaт қилинг. Тўғридaн-тўғри aйтишдaн кўрa мана шуниси aфзaл;
– Аёлингизга қaттиқ бoтадиган сўзлaрни гапирманг;
– Ғaзaбингиз кeтишини кутинг. Чунки бу, ўзингизни мувoзaнaтдa тутиб туришгa ёрдaм бeрaди.
"Бахтли ҳаёт сари" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Кўчадан топиб олинган тилла узук ҳукми
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/blog/108
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Батафсил
👇👇👇
http://muxlis.uz/uz/blog/108
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Саволлар ва жавоблар
Кўчадан топиб олинган тилла узук ҳукми 30.07.2015
ЧИН ДИЛДАН ИСТАСАНГИЗ...
Хўжайиним ҳар доим: "Сиз намоз ўқийсиз, мени ҳам дуо қилинг, ишларим юришсин..." дер эдилар-у, лекин ўзлари ҳеч намоз ўқишга бўйин эгмас эдилар. Анча юқори мансабларда ишлаганлариданми, билмадим, ҳар қалай, “ҳозир ишларим кўп”; “қарисак, нафақага чиқсак, кейин бошлармиз...” қабилидаги баҳоналари бўлар эди.
Бир куни хўжайиним кўпроқ суюядиган неварамиз касал бўлиб қолди. Ўшанда у кишига: “Адажониси, сиз ҳам таҳорат олиб, намоз ўқинг, неварангиз ҳақига дуо қилинг”, дея ялиниб-ёлвордим. Аммо ҳеч садо чиқмади. Аксинча, “Сиз кўпроқ дуо қилиб сўранг”, дедилар-у, ишга шошилдилар.
Ўшанда қанчалик ўксинганимни биргина Аллоҳ билади. Йиғлаб-йиғлаб олдим. Бир кун келиб хўжайним ҳам ҳидоят топишига умид қилиб яшашгина мени руҳан тетиклаштирар эди. Кечалари туриб, нафл ўқирдим, хўжайиним, неварам ҳақига дуолар қилардим. Изтироб чекканимда, ёлғизланиб қолганимда суянчим, эшитгувчим Аллоҳ бўларди. Дардимни тўкиб-тўкиб солганимда ҳам тинглагувчи ёлғиз У эди. Мен чин дилдан истадим. Чин дилдан холис ниятда сўрадим, алҳамдулиллаҳ, ниҳоят дуоларим ижобат бўлди. Ҳа, ҳа, жуда чиройли бир тарзда ижобат бўлди.
Ўтган йили менга ҳам ҳаж сафарига бориш насиб этди. Хўжайиним менга маҳрам бўлдилар. Ҳажга нечоғлик шошилмай, алланечук хавотир мени қийнарди. Чунки хўжайиним ибодатдан кўра кўпроқ сайр-саёҳатни ният қилган эдилар. Анча-мунча пул олдилар, баъзи ашёлар билан каттагина сумкани тўлдирдилар.
Орзиқиб кутилган кун ҳам келди. Учоқда парвоз қилар эканмиз, муборак масканлар салобатидан вужудимни титроқ босар эди. Алланечук энтикиш билан хўжайинимга қарайман. Улар ҳамон бамайлихотир ўтирардилар. Ўз-ўзимга пичирлайман: “Худо хоҳласа, ҳаммаси яхши бўлади”.
Маккага бориб тушган кунимиздаёқ хўжайиним дўконларни айлана туриб, ҳалиги сумкани йўқотиб қўйдилар. Мен бу ҳодисага асло оғринмадим. Бироқ хўжайинимнинг бир оз жаҳллари чиқиб юрди. Бу йўқотиш беҳикмат эмаслигини кейинроқ билдик.
Пулсиз, ортиқча ташвишларсиз қолган хўжайиним энди хайрли ўйларга ҳам берила бошлаган эдилар:
— Ойиси, бу ерга ҳам ҳожи, ҳам сайёҳ бўлиб бораман, деб ният қилганим Худога ёқмади, шекилли, бор-будумни йўқотдим. “Бандасининг ҳамма истагани бўлавермайди”, дегани-да бу! Шундай муқаддас жойларга келиб, охиратни ўйламай, дунё ташвишида юрганимнинг жазоси бу!.. Аллоҳим, ўзинг кечир мендай гумроҳни...
Хўжайиним яна нималарнидир афсусланиб сўзлардилар. Мен эса қувончдан кўзларим ёшланиб, беихтиёр: “Аллоҳга беадад шукр”, дея тинмай пичирлардим. Назаримда, бу уларнинг ҳидоят сари ташлаган биринчи қадамлари эди...
Шундан сўнг хўжайиним билан ҳаж арконларини бирга-бирга адо этдик. Имкон қадар кўп ибодатлар, дуолар қилдик, тилаклар билдирдик. Бир-биримизга суяндик, бир-биримиз билан имонлашдик. Мен бу кунларни қанчалар интиқиб кутган эдим. Куръони карим оятлари ваҳий этиб туширилган, Расулуллоҳнинг, соллаллоҳу алайҳи ва саллам, қадамлари теккан, масжидлари, равзалари бўлган заминда фарзандларимнинг отаси — азиз кишим билан ёнма-ён ибодат қилиш ҳаётимизнинг унутилмас саҳифаларига айланиб қолди.
Ҳар гал фарз намозларида хўжайинимга иқтидо қиларканман, ўша гўзал кунларда юрагимни тўлдирган туйғулар яна қайтиб келгандек бўлади ва бу самимият бутун вужудимга титроқ
Ⓜ️Hidoyat
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Хўжайиним ҳар доим: "Сиз намоз ўқийсиз, мени ҳам дуо қилинг, ишларим юришсин..." дер эдилар-у, лекин ўзлари ҳеч намоз ўқишга бўйин эгмас эдилар. Анча юқори мансабларда ишлаганлариданми, билмадим, ҳар қалай, “ҳозир ишларим кўп”; “қарисак, нафақага чиқсак, кейин бошлармиз...” қабилидаги баҳоналари бўлар эди.
Бир куни хўжайиним кўпроқ суюядиган неварамиз касал бўлиб қолди. Ўшанда у кишига: “Адажониси, сиз ҳам таҳорат олиб, намоз ўқинг, неварангиз ҳақига дуо қилинг”, дея ялиниб-ёлвордим. Аммо ҳеч садо чиқмади. Аксинча, “Сиз кўпроқ дуо қилиб сўранг”, дедилар-у, ишга шошилдилар.
Ўшанда қанчалик ўксинганимни биргина Аллоҳ билади. Йиғлаб-йиғлаб олдим. Бир кун келиб хўжайним ҳам ҳидоят топишига умид қилиб яшашгина мени руҳан тетиклаштирар эди. Кечалари туриб, нафл ўқирдим, хўжайиним, неварам ҳақига дуолар қилардим. Изтироб чекканимда, ёлғизланиб қолганимда суянчим, эшитгувчим Аллоҳ бўларди. Дардимни тўкиб-тўкиб солганимда ҳам тинглагувчи ёлғиз У эди. Мен чин дилдан истадим. Чин дилдан холис ниятда сўрадим, алҳамдулиллаҳ, ниҳоят дуоларим ижобат бўлди. Ҳа, ҳа, жуда чиройли бир тарзда ижобат бўлди.
Ўтган йили менга ҳам ҳаж сафарига бориш насиб этди. Хўжайиним менга маҳрам бўлдилар. Ҳажга нечоғлик шошилмай, алланечук хавотир мени қийнарди. Чунки хўжайиним ибодатдан кўра кўпроқ сайр-саёҳатни ният қилган эдилар. Анча-мунча пул олдилар, баъзи ашёлар билан каттагина сумкани тўлдирдилар.
Орзиқиб кутилган кун ҳам келди. Учоқда парвоз қилар эканмиз, муборак масканлар салобатидан вужудимни титроқ босар эди. Алланечук энтикиш билан хўжайинимга қарайман. Улар ҳамон бамайлихотир ўтирардилар. Ўз-ўзимга пичирлайман: “Худо хоҳласа, ҳаммаси яхши бўлади”.
Маккага бориб тушган кунимиздаёқ хўжайиним дўконларни айлана туриб, ҳалиги сумкани йўқотиб қўйдилар. Мен бу ҳодисага асло оғринмадим. Бироқ хўжайинимнинг бир оз жаҳллари чиқиб юрди. Бу йўқотиш беҳикмат эмаслигини кейинроқ билдик.
Пулсиз, ортиқча ташвишларсиз қолган хўжайиним энди хайрли ўйларга ҳам берила бошлаган эдилар:
— Ойиси, бу ерга ҳам ҳожи, ҳам сайёҳ бўлиб бораман, деб ният қилганим Худога ёқмади, шекилли, бор-будумни йўқотдим. “Бандасининг ҳамма истагани бўлавермайди”, дегани-да бу! Шундай муқаддас жойларга келиб, охиратни ўйламай, дунё ташвишида юрганимнинг жазоси бу!.. Аллоҳим, ўзинг кечир мендай гумроҳни...
Хўжайиним яна нималарнидир афсусланиб сўзлардилар. Мен эса қувончдан кўзларим ёшланиб, беихтиёр: “Аллоҳга беадад шукр”, дея тинмай пичирлардим. Назаримда, бу уларнинг ҳидоят сари ташлаган биринчи қадамлари эди...
Шундан сўнг хўжайиним билан ҳаж арконларини бирга-бирга адо этдик. Имкон қадар кўп ибодатлар, дуолар қилдик, тилаклар билдирдик. Бир-биримизга суяндик, бир-биримиз билан имонлашдик. Мен бу кунларни қанчалар интиқиб кутган эдим. Куръони карим оятлари ваҳий этиб туширилган, Расулуллоҳнинг, соллаллоҳу алайҳи ва саллам, қадамлари теккан, масжидлари, равзалари бўлган заминда фарзандларимнинг отаси — азиз кишим билан ёнма-ён ибодат қилиш ҳаётимизнинг унутилмас саҳифаларига айланиб қолди.
Ҳар гал фарз намозларида хўжайинимга иқтидо қиларканман, ўша гўзал кунларда юрагимни тўлдирган туйғулар яна қайтиб келгандек бўлади ва бу самимият бутун вужудимга титроқ
Ⓜ️Hidoyat
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Эрталаб уйғонгач, юриш тараддудини кўрар эканлар, лашкарга эълон эшиттирилди. Абраҳа бир кунлик истироҳат берган эди. Сабаб — Каъбага яқинлашиб қолганликлари бўлди. Яхшилаб дам олингач, сўнгра Каъбага ҳужум қилиниши билдирилди. Ўрнидан турганлар яна такрор ётдилар. Тоза ҳаводан симириб, ҳамроҳлар ўзаро суҳбатга берилдилар.
Абу Риғолнинг нонуштасини келтирган одам унинг ҳали ҳам ўрнидан турмаганини кўрди. У юзтубан ётар, қўли нарироқдаги бир нарсани олмоқчи бўлгандек узалган эди. Келган одам уни уйғотмоқчи бўлди:
— Ўлганмисан нима бало, тур, эй Абу Риғол!
Абу Риғолнинг танаси қимирламасди. Аскар хайрон бўлди. Сўнгра бақира кетди:
— Ўлибди, ўлибди!
— Ким ўлибди?
—Абу Риғол ўлибди, — дея титрарди ҳалиги аскар. Бир соат ичида олтмиш минг кишилик бутун лашкар бу нохуш хабардан воқиф бўлди.
Абраҳа нонуштасини битиргач, хизматкори унинг қулоғига пичирлади:
—Нима, Абу Риғол ўлибдими? Абраҳа ишонмади:
—Алжирама, кечгача олдимда эдику?!
—Султоним, ўлганлиги аниқ.
—Бориб ўзинг кўриб келчи. Бўлар-бўлмас миш-мишларга ишонаверасанми?
Хизматчи чикди. Қайтиб келиб, биргина сўз айтди:
— Ўлибди.
Абраҳа «бўлиши мумкин» дегандек, бошини қимирлатди ва: Зотан, биз ҳам қарийб Маккага келдик. Сўнгра буюрди: — Чуқур қазиб, ўликни
кўминглар!
Абраҳа филбон Асвад ибн Мақсудни чақириб, унга бир неча суворий берди ва Маккага жўнатди. Асвад Макка томонга бориб, у атрофдаги туяларни ҳайдаб келтирди. Бу туялар орасида Макка раиси Абдулмутталибнинг икки юз туяси ҳам бор эди.
Саодат асри қиссалари. 1-китоб
#Саодатасри
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Абу Риғолнинг нонуштасини келтирган одам унинг ҳали ҳам ўрнидан турмаганини кўрди. У юзтубан ётар, қўли нарироқдаги бир нарсани олмоқчи бўлгандек узалган эди. Келган одам уни уйғотмоқчи бўлди:
— Ўлганмисан нима бало, тур, эй Абу Риғол!
Абу Риғолнинг танаси қимирламасди. Аскар хайрон бўлди. Сўнгра бақира кетди:
— Ўлибди, ўлибди!
— Ким ўлибди?
—Абу Риғол ўлибди, — дея титрарди ҳалиги аскар. Бир соат ичида олтмиш минг кишилик бутун лашкар бу нохуш хабардан воқиф бўлди.
Абраҳа нонуштасини битиргач, хизматкори унинг қулоғига пичирлади:
—Нима, Абу Риғол ўлибдими? Абраҳа ишонмади:
—Алжирама, кечгача олдимда эдику?!
—Султоним, ўлганлиги аниқ.
—Бориб ўзинг кўриб келчи. Бўлар-бўлмас миш-мишларга ишонаверасанми?
Хизматчи чикди. Қайтиб келиб, биргина сўз айтди:
— Ўлибди.
Абраҳа «бўлиши мумкин» дегандек, бошини қимирлатди ва: Зотан, биз ҳам қарийб Маккага келдик. Сўнгра буюрди: — Чуқур қазиб, ўликни
кўминглар!
Абраҳа филбон Асвад ибн Мақсудни чақириб, унга бир неча суворий берди ва Маккага жўнатди. Асвад Макка томонга бориб, у атрофдаги туяларни ҳайдаб келтирди. Бу туялар орасида Макка раиси Абдулмутталибнинг икки юз туяси ҳам бор эди.
Саодат асри қиссалари. 1-китоб
#Саодатасри
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
НАМОЗДАГИ ҲАРАКАТЛАРНИНГ ИНСОН ТАНАСИГА ТАЪСИРИ
Маълум бўлишича, намоздаги ҳаракатлар инсонда жисмоний динамизмни (яъни, ҳаракатчан ўсишни) таъминлайди. Бу илоҳий ибодат қийматини янада оширади. Намоздаги ҳаракатларнинг аъзоларга таъсири эса, одам анатомияси билан шуғулланадиган олимларни ҳам ҳайратга солмоқда. Ортопедик нуқтаи назардан қараганда, намоздаги барча ҳаракатлар бўйинга, умуртқа поғонасига, биқинга, бўғимларга кони фойдадир.
Таҳлиллар шуни кўрсатади, намозда ўзаро ҳамоҳанг ўнта ҳаракат, фавқулодда эгилувчанлик намоён бўлади. Бунда ҳаракат билан ҳаракатсизлик ажойиб қоида асосида ўзгаради.
Демак, биринчи ҳолатда қўллар юқори кўтарилади, бош бармоқ қулоқнинг юмшоқ ерига текказилади. Бу билан тана мушаклари бироз тортилади, нафас олиш енгиллашади.
Иккинчи ҳолат – қўлларни қорин устида ушлаб туриш. Ўнг кафтни чап кафт устида ушлаб туриш давомида бош бармоқ энг муҳим акупунктур нуқталар ҳисобланган йўғон ичакларга тегади. Қўлларнинг қорин устига қўйилиши энсага (яъни, бўйин орқасига), елка мушакларига тушадиган юкни енгиллаштиради.
Учинчи ҳолат – рукуъ (эгилиш). Мутахассислар фикрича, қўллар таранг ҳолда тизза кўзига қўйилганда чуқур нафас чиқариш жараёни кечади. Кўкрак қафаси мушаклари тортилиб, қисқа муддатга кенгаяди.
Тўртинчи ҳолат – рукуъдан қайтиш. Намоз ўқиётган киши рукуъдан тураётиб, қўлларини ёнга ташлаганда бутун тана мушаклари юмшайди, мувозанати тикланади.
Бешинчи ҳолат – сажда (бошни ерга қўйиш). Бу пайтда курак суяклари, энса мушаклари ҳаракатланади. Айни пайтда мушаклар билан бирга барча пайлар тетиклашади.
Биринчи ҳолатда елка ҳаракатлари, ундан кейинги ҳолатда биқин, тизза, елка, тирсаклар, тўпиқлар фаол иштирок этади. Бир кунда беш маҳал намоз ўқилса, бўйин ва умуртқа поғонаси “занглаб қолиш”дан сақланади .
"Намозда хушуъ" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg
Маълум бўлишича, намоздаги ҳаракатлар инсонда жисмоний динамизмни (яъни, ҳаракатчан ўсишни) таъминлайди. Бу илоҳий ибодат қийматини янада оширади. Намоздаги ҳаракатларнинг аъзоларга таъсири эса, одам анатомияси билан шуғулланадиган олимларни ҳам ҳайратга солмоқда. Ортопедик нуқтаи назардан қараганда, намоздаги барча ҳаракатлар бўйинга, умуртқа поғонасига, биқинга, бўғимларга кони фойдадир.
Таҳлиллар шуни кўрсатади, намозда ўзаро ҳамоҳанг ўнта ҳаракат, фавқулодда эгилувчанлик намоён бўлади. Бунда ҳаракат билан ҳаракатсизлик ажойиб қоида асосида ўзгаради.
Демак, биринчи ҳолатда қўллар юқори кўтарилади, бош бармоқ қулоқнинг юмшоқ ерига текказилади. Бу билан тана мушаклари бироз тортилади, нафас олиш енгиллашади.
Иккинчи ҳолат – қўлларни қорин устида ушлаб туриш. Ўнг кафтни чап кафт устида ушлаб туриш давомида бош бармоқ энг муҳим акупунктур нуқталар ҳисобланган йўғон ичакларга тегади. Қўлларнинг қорин устига қўйилиши энсага (яъни, бўйин орқасига), елка мушакларига тушадиган юкни енгиллаштиради.
Учинчи ҳолат – рукуъ (эгилиш). Мутахассислар фикрича, қўллар таранг ҳолда тизза кўзига қўйилганда чуқур нафас чиқариш жараёни кечади. Кўкрак қафаси мушаклари тортилиб, қисқа муддатга кенгаяди.
Тўртинчи ҳолат – рукуъдан қайтиш. Намоз ўқиётган киши рукуъдан тураётиб, қўлларини ёнга ташлаганда бутун тана мушаклари юмшайди, мувозанати тикланади.
Бешинчи ҳолат – сажда (бошни ерга қўйиш). Бу пайтда курак суяклари, энса мушаклари ҳаракатланади. Айни пайтда мушаклар билан бирга барча пайлар тетиклашади.
Биринчи ҳолатда елка ҳаракатлари, ундан кейинги ҳолатда биқин, тизза, елка, тирсаклар, тўпиқлар фаол иштирок этади. Бир кунда беш маҳал намоз ўқилса, бўйин ва умуртқа поғонаси “занглаб қолиш”дан сақланади .
"Намозда хушуъ" китобидан
Каналга обуна бўлинг!👇
https://telegram.me/joinchat/AAAAAD8AmAv6GhbKvtbbdg