#Hadis
Zayd ibn Sobit roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Bizdan bir hadisni eshitib, uni yodlab olib, boshqasiga yetkazgan odamni Alloh yorlaqasin. Ba’zi fiqhni olib yuruvchi o‘zidan ko‘ra faqihroqqa (yetkazadi) va ba’zi fiqhni olib yuruvchi faqih emasdir», deganlar».
Abu Dovud va Termiziy rivoyat qilganlar
@muhammad_yusuf_ijodi – didimiz bir!..
Zayd ibn Sobit roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Bizdan bir hadisni eshitib, uni yodlab olib, boshqasiga yetkazgan odamni Alloh yorlaqasin. Ba’zi fiqhni olib yuruvchi o‘zidan ko‘ra faqihroqqa (yetkazadi) va ba’zi fiqhni olib yuruvchi faqih emasdir», deganlar».
Abu Dovud va Termiziy rivoyat qilganlar
@muhammad_yusuf_ijodi – didimiz bir!..
Eng buyuk Haj bir ko'ngilga yo'l topib kirishdir. Bir ko'ngil yuzlarcha Ka'badan go'zaldir. Ka'ba hazrati Ibrohimning binosi bo'lsa, ko'ngil Allohning nazargohidir.
@muhammad_yusuf_ijodi – didimiz bir!..
@muhammad_yusuf_ijodi – didimiz bir!..
РАМАЗОННИ СОҒИНГАНЛАР.
Аллоҳ ризосинга зорман,
Гуноҳим бисёр иқрорман.
Орангизда мен хам борман,
Рамазонни соғинганлар.
Берсаларда тилло кўза,
Ичмай шароб, тотмай бўза.
Нақадар бахт тутмоқ рўза,
Рамазонни соғинганлар.
Виждон менга берур танбеҳ:
Шеърга излайвермай ташбеҳ.
Дер зикр қил айтгил тасбеҳ,
Рамазонни соғинганлар.
Бизга насиб этмай тақдир,
Ўтди жанглар, Ухуд, Бадр,
Лек насиб Лайлат-ул Қадр,
Рамазонни соғинганлар.
Лаънатланмиш дунё дашти,
Сўнмас мўминларнинг шашти.
Таровеҳнинг бордир гашти,
Рамазонни соғинганлар.
Ўрганмишман бедорликка,
Қалб махкумммас беморликка,
Чорлаюрман ифторликка,
Рамазонни соғинганлар.
Нобакордир тўкмагин тер,
Рўза тутма, сафо қил дер.
Э йўқ ризқин жаннатда ер,
Рамазонни соғинганлар.
Роббим Аллоҳ, диним Ислом,
Муҳаммад Алайҳиссалом-
Расулим эрур дер мудом,
Рамазонни соғинганлар.
Умар ибн Хаттоб каби,
Сахийдирлар офтоб каби,
Аллоҳгадир ошиқ қалби,
Рамазонни соғинганлар.
Саждага теккандир боши,
Жаннатийлар қариндоши.
Салмон Форсийнинг диндоши,
Рамазонни соғинганлар.
Ўқиб намоз, ўқиб Қуръон,
Дарра урган мисол саксон,
Қилур лаъин макрин яксон,
Рамазонни соғинганлар.
Ғафлат гулин сўлдиражак,
Нафс қутқусин ўлдиражак,
Аллоҳ уйин тўлдиражак,
Рамазонни соғинганлар.
Ажал камонидан дайди,
Бир кун бизга ўқ қадайди.
Кун эмас, соат санайди
Рамазонни соғинганлар.
Бор бўларларлар хар онида,
Ўн бир ойнинг султонида.
Рўзадорлар карвонида,
Рамазонни соғинганлар.
Абдураҳмон Мешаян
Каналимиздан узоклашманг
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-P8ken1Vdg4I7QWg
Уйда колинг
Аллоҳ ризосинга зорман,
Гуноҳим бисёр иқрорман.
Орангизда мен хам борман,
Рамазонни соғинганлар.
Берсаларда тилло кўза,
Ичмай шароб, тотмай бўза.
Нақадар бахт тутмоқ рўза,
Рамазонни соғинганлар.
Виждон менга берур танбеҳ:
Шеърга излайвермай ташбеҳ.
Дер зикр қил айтгил тасбеҳ,
Рамазонни соғинганлар.
Бизга насиб этмай тақдир,
Ўтди жанглар, Ухуд, Бадр,
Лек насиб Лайлат-ул Қадр,
Рамазонни соғинганлар.
Лаънатланмиш дунё дашти,
Сўнмас мўминларнинг шашти.
Таровеҳнинг бордир гашти,
Рамазонни соғинганлар.
Ўрганмишман бедорликка,
Қалб махкумммас беморликка,
Чорлаюрман ифторликка,
Рамазонни соғинганлар.
Нобакордир тўкмагин тер,
Рўза тутма, сафо қил дер.
Э йўқ ризқин жаннатда ер,
Рамазонни соғинганлар.
Роббим Аллоҳ, диним Ислом,
Муҳаммад Алайҳиссалом-
Расулим эрур дер мудом,
Рамазонни соғинганлар.
Умар ибн Хаттоб каби,
Сахийдирлар офтоб каби,
Аллоҳгадир ошиқ қалби,
Рамазонни соғинганлар.
Саждага теккандир боши,
Жаннатийлар қариндоши.
Салмон Форсийнинг диндоши,
Рамазонни соғинганлар.
Ўқиб намоз, ўқиб Қуръон,
Дарра урган мисол саксон,
Қилур лаъин макрин яксон,
Рамазонни соғинганлар.
Ғафлат гулин сўлдиражак,
Нафс қутқусин ўлдиражак,
Аллоҳ уйин тўлдиражак,
Рамазонни соғинганлар.
Ажал камонидан дайди,
Бир кун бизга ўқ қадайди.
Кун эмас, соат санайди
Рамазонни соғинганлар.
Бор бўларларлар хар онида,
Ўн бир ойнинг султонида.
Рўзадорлар карвонида,
Рамазонни соғинганлар.
Абдураҳмон Мешаян
Каналимиздан узоклашманг
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-P8ken1Vdg4I7QWg
Уйда колинг
Намоздан шифо топди.
(Ибратли хикоя)
Бир муслима аёл намоздан топган ҳузур-ҳаловати ҳақида шундай ҳикоя қилади:
“Уйимиз дала ёнида, дарвозамиз яқинида катта зовур бор эди. Кўпинча зовур ичидаги булоқдан сув олардик.
Бир куни шомга яқин булоқдан сув олиб уйга кирдим. Негадир ўзимни ғалати сездим. Тун бўйи нимадир безовта қилиб чиқди. Ухлаёлмадим, аллақандай тушлар кўрдим...
Аввалига буни ҳеч кимга айтолмадим. Кейинроқ аямга ёрилдим. Чунки кечалари сира ухлаёлмас, аллақандай қора, думалоқ, жундор бир нарса кўзимга кўринар, бир хунук башара пайдо бўларди-да, бўға бошларди. Аямни, дадамни ёрдамга чақириб алаҳсирардим. Аммо улар мени эшитишмас, чунки овозим чиқмасди.
Хуллас, ҳаммасини бирма-бир аямга сўзлаб бергач, ўпкам тўлиб йиғлаб юбордим. У ёқ-бу ёққа қаратдик, аммо фойдаси бўлмади.
Икки йил шундай азобландим. Ниҳоят мактабни битириб, Тошкентга ўқишга келдим. Ҳаммаси энди барҳам топар, деб ўйлагандим, аммо...
Институтга кирдим. Талабаликнинг илк йиллари. Биласиз, бу давр қанчалар шод-ҳуррамлик даври бўлади. Лекин менга асло татимасди. Кечалари ҳамон безовталанар, аҳволимни хонадошларим билиб қолишларидан уялардим. Ҳар тун улар ухлаганидан кейингина дам олишга ётардим.
Аммо қачонгача яшира олардим? Ҳамхоналаримдан бири намозхон бўлиб, ярим кечалари ибодатга турарди. У тунги алаҳсирашларимдан хавотирга тушибди. Эрталаб мени ёнига чақириб, қандай дардим борлигини сўради. Ўртоғимга ҳам аямга айтганимдек дардимни тўкиб солдим-у, йиғлаб юбордим. У эса жилмайиб қўйди. “Бу дарддан халос бўлиш йўлини ўргатаман”, деб намоз ўқишим кераклигини айтди. Кечқурунлари таҳорат қилиб, ўзимга дам солиб ётишимни, яна билишим зарур кўп нарсаларни ўргатди.
Аввалига, барибир фойдаси бўлмайди, деб қўл силтадим. Кейинчалик унинг далдаси билан намоз ўқишни бошладим.
Ниҳоят, илк бор намоз ўқиб уйқуга ётдим. Ўша тун бирам мириқиб ухладимки... Неча йиллардан бери уйқудан энди ором топишим эди. Аста-секин намоз ҳаловатини сеза бошладим, рукуъ-саждаларни яхши кўриб қолдим. Кечалар ётишдан олдин таҳорат қилиб, Қуръон ўқиб, ўзимга дам солишни канда қилмасдим. Йиллар давомида қийналиб, ҳатто анча сарф-харажатлар эвазига топилмаган давони намоздан топганим учун бениҳоя хурсанд эдим. Бу ҳол Меҳрибон Аллоҳнинг менга бир маҳрамати эканидан қувонаман ..
Каналимиздан узоклашманг
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-P8ken1Vdg4I7QWg
Уйда колинг
(Ибратли хикоя)
Бир муслима аёл намоздан топган ҳузур-ҳаловати ҳақида шундай ҳикоя қилади:
“Уйимиз дала ёнида, дарвозамиз яқинида катта зовур бор эди. Кўпинча зовур ичидаги булоқдан сув олардик.
Бир куни шомга яқин булоқдан сув олиб уйга кирдим. Негадир ўзимни ғалати сездим. Тун бўйи нимадир безовта қилиб чиқди. Ухлаёлмадим, аллақандай тушлар кўрдим...
Аввалига буни ҳеч кимга айтолмадим. Кейинроқ аямга ёрилдим. Чунки кечалари сира ухлаёлмас, аллақандай қора, думалоқ, жундор бир нарса кўзимга кўринар, бир хунук башара пайдо бўларди-да, бўға бошларди. Аямни, дадамни ёрдамга чақириб алаҳсирардим. Аммо улар мени эшитишмас, чунки овозим чиқмасди.
Хуллас, ҳаммасини бирма-бир аямга сўзлаб бергач, ўпкам тўлиб йиғлаб юбордим. У ёқ-бу ёққа қаратдик, аммо фойдаси бўлмади.
Икки йил шундай азобландим. Ниҳоят мактабни битириб, Тошкентга ўқишга келдим. Ҳаммаси энди барҳам топар, деб ўйлагандим, аммо...
Институтга кирдим. Талабаликнинг илк йиллари. Биласиз, бу давр қанчалар шод-ҳуррамлик даври бўлади. Лекин менга асло татимасди. Кечалари ҳамон безовталанар, аҳволимни хонадошларим билиб қолишларидан уялардим. Ҳар тун улар ухлаганидан кейингина дам олишга ётардим.
Аммо қачонгача яшира олардим? Ҳамхоналаримдан бири намозхон бўлиб, ярим кечалари ибодатга турарди. У тунги алаҳсирашларимдан хавотирга тушибди. Эрталаб мени ёнига чақириб, қандай дардим борлигини сўради. Ўртоғимга ҳам аямга айтганимдек дардимни тўкиб солдим-у, йиғлаб юбордим. У эса жилмайиб қўйди. “Бу дарддан халос бўлиш йўлини ўргатаман”, деб намоз ўқишим кераклигини айтди. Кечқурунлари таҳорат қилиб, ўзимга дам солиб ётишимни, яна билишим зарур кўп нарсаларни ўргатди.
Аввалига, барибир фойдаси бўлмайди, деб қўл силтадим. Кейинчалик унинг далдаси билан намоз ўқишни бошладим.
Ниҳоят, илк бор намоз ўқиб уйқуга ётдим. Ўша тун бирам мириқиб ухладимки... Неча йиллардан бери уйқудан энди ором топишим эди. Аста-секин намоз ҳаловатини сеза бошладим, рукуъ-саждаларни яхши кўриб қолдим. Кечалар ётишдан олдин таҳорат қилиб, Қуръон ўқиб, ўзимга дам солишни канда қилмасдим. Йиллар давомида қийналиб, ҳатто анча сарф-харажатлар эвазига топилмаган давони намоздан топганим учун бениҳоя хурсанд эдим. Бу ҳол Меҳрибон Аллоҳнинг менга бир маҳрамати эканидан қувонаман ..
Каналимиздан узоклашманг
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-P8ken1Vdg4I7QWg
Уйда колинг
#sabr
Ba’zan tugash bilmagan dardlar yomg’ir bo’lib ustingdan yog’adi.
Shuni unutmaki, rango-rang kamalak yomg’irdan keyin chiqadi.
– Mavlono Jaloliddin Rumiy
Manzilimiz: https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-g
Ba’zan tugash bilmagan dardlar yomg’ir bo’lib ustingdan yog’adi.
Shuni unutmaki, rango-rang kamalak yomg’irdan keyin chiqadi.
– Mavlono Jaloliddin Rumiy
Manzilimiz: https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-g
Befarqlikning jazosi! (hayotiy voqea!)
Ibrat uchun hayotiy voqea, qissadan hissa o’zingizdan.
Taksi haydovchisi yo’l chetida qo’l silkigan erkakni ko’rib sevindi. Tezgina uning qarshisiga borib to’xtadi. Erkak taksiga o’tirdi va xavotir bilan gapira boshladi:
— Iltimos, tezroq yuring, shu oradagi ko’chada…
Taksi haydovchisi biror odamni olishni o’ylagandi, mijozning gapini eshitib yuragi xijil tortdi:
– Xudo saqlasin, juda qo’rqinchli holat. Bir odamni to’rt joyidan pichoqlabdilar. Hozir tanasidagi qon butkul oqib ketib, o’lib qolishi mumkin. Birov yordam bermaydi, hamma to’planib olib tomosha qilayapti. Qanchalik hissiz, shafqatsiz olomonga aylandik! yordamga muhtoj, joni uzilayotgan odamni tomosha qilib turishibdi. Haydovchining yuragi siqildi: “Mashinamga qon oqadi”. Yo’lovchi davom etardi:
— Hozir ikkita mashina yaradorni olmadi, ishongim kelmaydi-ya. Bir inson qoni tugab, jon berayapti, ular rahm qilmay oldimizdan gazni bosib o’tib ketdi. Mana, keldik, yarador shu odamlar to’plangan joyda. Taksi haydovchisi:
— Qani, siz yaradorni olib keling, men mashinani uning oldiga olib boraman, vaqt yo’qotmaylik, – dedi. Yo’lovchi mashinadan tushdi va to’planganlar orasiga kirib “yo’l bering, taksi keldi” deb baqirdi. Ammo yaradorning yoniga borib ulgurmasdan, mashinaning uzoqlashgan ovozini eshitib ortiga o’girildi. Raqami ko’rinmasin deb orqa chiroqlarini yoqmay taksining tezlik bilan uzoqlashayotganini ko’rdi. ERKAKNING YURAGI UZILIB, YIG’LAMSIRAGAN OVOZDA: “YO RABBIM! NIMA BO’LDI BIZLARGA?” DEYA YERGA UMIDSIZ CHO’KKALADI. Taksi haydovchisi peshoynadan orqaga so’ngi bor qaradi. Baqir-chaqirlardan jahli chiqdi: “Menga nima? Qonga belanib yotgan yaradorni ol, mashinani bulg’a… Boshqa taksi yo’qmi? Topilib qolar mendan boshqasi!”
Shu payt qo’l silkib to’xtash ishorasini bergan mijozni ko’rib, xayollarini yig’ishtirdi. “Mijoz degani shunaqa, kutilmaganda yo’lingdan chiqib qoladi” deya boyagi tumonat odamni ham, pichoqlanib o’lim yoqasida yotgan yaradorni ham unutdi.
Taksi haydovchisi o’sha kecha bir muddat ishlab, uyining yo’lini tutdi. YAxshigina pul topib xotirjam uyiga kirib kelayotganida, eshik oldida o’zini kutib turganlarga ko’zi tushdi. Xavotirlandi. Mashinasini garajga qo’yib, so’ngra vaziyatni bilmoqchi edi bir qo’shnisi to’xtatdi uni:
— Mashinani joylashtirmay tur, balki kerak bo’lib qolar…
Hayron bo’lib mashinadan tushdi. Eshik oldida yig’layotgan xotini va bolalariga yaiqnlashdi:
— Nima bo’ldi? – Xotini yig’lagancha bo’yniga osildi:
— Akangiz vafot etdi!
— Akam?!.. Nega?
— Pichoqlab ketishibdi. Ko’p qon yo’qotib, halok bo’libdi.
Taksi haydovchisi vahima bilan ovozini balandlatdi:
— Qayerda? Qachon?
– Xotinining javobini eshitib yerga cho’kkalab qoldi. Ko’z oldidan mashina faralarini o’chirib qochgan ko’chasi va to’planib turgan tumonat tomoshabin o’tdi. Tumonat ichida qonga belanib yotgan, o’ziga muztar tikilib turgan bir yuz ko’rindi go’yo. Madorsiz yiqildiyu, hushidan ketdi.
Manzilimiz: https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-g
Ibrat uchun hayotiy voqea, qissadan hissa o’zingizdan.
Taksi haydovchisi yo’l chetida qo’l silkigan erkakni ko’rib sevindi. Tezgina uning qarshisiga borib to’xtadi. Erkak taksiga o’tirdi va xavotir bilan gapira boshladi:
— Iltimos, tezroq yuring, shu oradagi ko’chada…
Taksi haydovchisi biror odamni olishni o’ylagandi, mijozning gapini eshitib yuragi xijil tortdi:
– Xudo saqlasin, juda qo’rqinchli holat. Bir odamni to’rt joyidan pichoqlabdilar. Hozir tanasidagi qon butkul oqib ketib, o’lib qolishi mumkin. Birov yordam bermaydi, hamma to’planib olib tomosha qilayapti. Qanchalik hissiz, shafqatsiz olomonga aylandik! yordamga muhtoj, joni uzilayotgan odamni tomosha qilib turishibdi. Haydovchining yuragi siqildi: “Mashinamga qon oqadi”. Yo’lovchi davom etardi:
— Hozir ikkita mashina yaradorni olmadi, ishongim kelmaydi-ya. Bir inson qoni tugab, jon berayapti, ular rahm qilmay oldimizdan gazni bosib o’tib ketdi. Mana, keldik, yarador shu odamlar to’plangan joyda. Taksi haydovchisi:
— Qani, siz yaradorni olib keling, men mashinani uning oldiga olib boraman, vaqt yo’qotmaylik, – dedi. Yo’lovchi mashinadan tushdi va to’planganlar orasiga kirib “yo’l bering, taksi keldi” deb baqirdi. Ammo yaradorning yoniga borib ulgurmasdan, mashinaning uzoqlashgan ovozini eshitib ortiga o’girildi. Raqami ko’rinmasin deb orqa chiroqlarini yoqmay taksining tezlik bilan uzoqlashayotganini ko’rdi. ERKAKNING YURAGI UZILIB, YIG’LAMSIRAGAN OVOZDA: “YO RABBIM! NIMA BO’LDI BIZLARGA?” DEYA YERGA UMIDSIZ CHO’KKALADI. Taksi haydovchisi peshoynadan orqaga so’ngi bor qaradi. Baqir-chaqirlardan jahli chiqdi: “Menga nima? Qonga belanib yotgan yaradorni ol, mashinani bulg’a… Boshqa taksi yo’qmi? Topilib qolar mendan boshqasi!”
Shu payt qo’l silkib to’xtash ishorasini bergan mijozni ko’rib, xayollarini yig’ishtirdi. “Mijoz degani shunaqa, kutilmaganda yo’lingdan chiqib qoladi” deya boyagi tumonat odamni ham, pichoqlanib o’lim yoqasida yotgan yaradorni ham unutdi.
Taksi haydovchisi o’sha kecha bir muddat ishlab, uyining yo’lini tutdi. YAxshigina pul topib xotirjam uyiga kirib kelayotganida, eshik oldida o’zini kutib turganlarga ko’zi tushdi. Xavotirlandi. Mashinasini garajga qo’yib, so’ngra vaziyatni bilmoqchi edi bir qo’shnisi to’xtatdi uni:
— Mashinani joylashtirmay tur, balki kerak bo’lib qolar…
Hayron bo’lib mashinadan tushdi. Eshik oldida yig’layotgan xotini va bolalariga yaiqnlashdi:
— Nima bo’ldi? – Xotini yig’lagancha bo’yniga osildi:
— Akangiz vafot etdi!
— Akam?!.. Nega?
— Pichoqlab ketishibdi. Ko’p qon yo’qotib, halok bo’libdi.
Taksi haydovchisi vahima bilan ovozini balandlatdi:
— Qayerda? Qachon?
– Xotinining javobini eshitib yerga cho’kkalab qoldi. Ko’z oldidan mashina faralarini o’chirib qochgan ko’chasi va to’planib turgan tumonat tomoshabin o’tdi. Tumonat ichida qonga belanib yotgan, o’ziga muztar tikilib turgan bir yuz ko’rindi go’yo. Madorsiz yiqildiyu, hushidan ketdi.
Manzilimiz: https://t.me/joinchat/AAAAAFG2Ic98-9d4sGn84w-g