⭕️ به امید روزی که برای ایران دیر نشود!
🔹 سال ۱۹۸۹ معروف به سال «شوکِ ۱/۵۷» که اشاره دارد به #نرخ_باروری در آن سال که به شکل نگران کنندهای پایین بود. از یک طرف انفجار جمعیت بعد از جنگ جهانی دوم بود و حالا جمعیت به سرعت داشت پیر می شد، از طرف دیگر هم فرزندآوری بسیار پایین بود.
🔸 تا اینکه سال۱۹۹۴ #دولت_ژاپن برای تشویق به #فرزندآوری طرحی به نام برنامه فرشته ارائه کرد. طرح فرشته شامل پرداخت ماهانه ۳۸۰ دلار برای هر نوزاد، تاسیس مراکزِ بیشتر برای نگهداری از نوزادان و خردسالان و همچنین کارهای فرهنگی برای تشویق پدران به ایفای نقش برابر در بزرگ کردن کودک بود.
🔹 نتیجه غافلگیرکننده و ناامیدکننده بود! نرخ باروری نه تنها بیشتر نشد بلکه کمتر هم شد! نرخ باروری در سال ۲۰۰۵ به ۱/۳۹ کاهش پیدا کرد. البته عده ای از حامیان طرح معتقدند اگر این برنامه فرشته نبود، نرخ باروری از این هم کمتر میشد. نشستند فکر کردند که پس چرا طرح شکست خورد و چکار کنیم؟
🔸 متوجه ۲ مشکل اصلی شدند: اول اینکه دلیل فرزند نیاوردن، وضع اقتصادی مردم نیست! یعنی اصلا اغلب مردم مشکل اقتصادی ندارند و این پول برای آنها اهمیتی ندارد، پس محرک اقتصادی آن هم در این رقم بیتاثیر است! مشکل دوم خیلی جدیتر بود، کارفرماها از استخدام زنان متاهل امتناع میکردند.
🔹 از طرفی پدیده «ماتاهارا» به شدت رو به افزایش بود، این پدیده به معنای آزار و اذیت زنان باردار و مادران از سوی کارفرماست که متاسفانه معمولا یا به استعفا ختم میشد یا به سقط جنین. از طرفی هم مرخصی بعد از زایمان و همچنین تضمین به کارگیری مجدد مادران وجود نداشت. پس یک طرح جدید دادن، این طرح به اتفاق آرا در سال ۲۰۰۹ در مجلس تصویب شد.
🔸 نکته اصلی این طرح این بود: ما باید موانعی که باعث میشود زوجها به ویژه زنان را بین دوراهي انتخاب میان بچهدار شدن/ازدواج یا کار کردن قرار بگیرند، از بین ببریم. نظرسنجیها نشان میداد اغلب شهروندان دوست داشتند ازدواج کنند و فرزند داشته باشند. پس چه اتفاقی میافتاد؟ این بار متوجه شدن مشکل اصلی زوجها نیستند و چاره کار، فشار آوردن بر آنها نیست؛ رفتند سراغ کارفرماها...
🔹 آنها را موظف به پرداخت بخشی از حقوق در زمان مرخصی زایمان زنان کردند. برای پدران هم مرخصی در نظر گرفته شد و کارفرماها موظف شدند با آن موافقت کنند؛ مشکل اعتیاد به کار مشکلی جدی در ژاپن است؛ پس باید تلاش بشود آمار کارکنانی که بیش از ۶۰ ساعت در هفته کار میکنند کم بشود.
🔸 اما راستش تاثیر این طرح هم علىرغم امیدواریها و تحقیقات گسترده کم بود! چرا؟ چون دیگر خیلی دیر شده بود. دولت ژاپن وقتی متوجه شد که راه درست برای تشویق به فرزندآوری چیست که دیگر آمار مجردان قطعی به شدت بالا رفته بود متاهل ها هم دیگر سنشان از بچهداری گذشته بود.
🔹 جامعه به سرعت دارد پیر میشود پس چه کنیم؟ هیچ! دیگه دیر شده برویم سراغ رباتها و کارگران مهاجر!
🔺 به امید روزی که درباره ایران دیر نشود. کشوری که به سرعت دارد سالخورده میشود.
🖋 سیدعلی #موسوی
🎬 @Mostazafin_TV
🔹 سال ۱۹۸۹ معروف به سال «شوکِ ۱/۵۷» که اشاره دارد به #نرخ_باروری در آن سال که به شکل نگران کنندهای پایین بود. از یک طرف انفجار جمعیت بعد از جنگ جهانی دوم بود و حالا جمعیت به سرعت داشت پیر می شد، از طرف دیگر هم فرزندآوری بسیار پایین بود.
🔸 تا اینکه سال۱۹۹۴ #دولت_ژاپن برای تشویق به #فرزندآوری طرحی به نام برنامه فرشته ارائه کرد. طرح فرشته شامل پرداخت ماهانه ۳۸۰ دلار برای هر نوزاد، تاسیس مراکزِ بیشتر برای نگهداری از نوزادان و خردسالان و همچنین کارهای فرهنگی برای تشویق پدران به ایفای نقش برابر در بزرگ کردن کودک بود.
🔹 نتیجه غافلگیرکننده و ناامیدکننده بود! نرخ باروری نه تنها بیشتر نشد بلکه کمتر هم شد! نرخ باروری در سال ۲۰۰۵ به ۱/۳۹ کاهش پیدا کرد. البته عده ای از حامیان طرح معتقدند اگر این برنامه فرشته نبود، نرخ باروری از این هم کمتر میشد. نشستند فکر کردند که پس چرا طرح شکست خورد و چکار کنیم؟
🔸 متوجه ۲ مشکل اصلی شدند: اول اینکه دلیل فرزند نیاوردن، وضع اقتصادی مردم نیست! یعنی اصلا اغلب مردم مشکل اقتصادی ندارند و این پول برای آنها اهمیتی ندارد، پس محرک اقتصادی آن هم در این رقم بیتاثیر است! مشکل دوم خیلی جدیتر بود، کارفرماها از استخدام زنان متاهل امتناع میکردند.
🔹 از طرفی پدیده «ماتاهارا» به شدت رو به افزایش بود، این پدیده به معنای آزار و اذیت زنان باردار و مادران از سوی کارفرماست که متاسفانه معمولا یا به استعفا ختم میشد یا به سقط جنین. از طرفی هم مرخصی بعد از زایمان و همچنین تضمین به کارگیری مجدد مادران وجود نداشت. پس یک طرح جدید دادن، این طرح به اتفاق آرا در سال ۲۰۰۹ در مجلس تصویب شد.
🔸 نکته اصلی این طرح این بود: ما باید موانعی که باعث میشود زوجها به ویژه زنان را بین دوراهي انتخاب میان بچهدار شدن/ازدواج یا کار کردن قرار بگیرند، از بین ببریم. نظرسنجیها نشان میداد اغلب شهروندان دوست داشتند ازدواج کنند و فرزند داشته باشند. پس چه اتفاقی میافتاد؟ این بار متوجه شدن مشکل اصلی زوجها نیستند و چاره کار، فشار آوردن بر آنها نیست؛ رفتند سراغ کارفرماها...
🔹 آنها را موظف به پرداخت بخشی از حقوق در زمان مرخصی زایمان زنان کردند. برای پدران هم مرخصی در نظر گرفته شد و کارفرماها موظف شدند با آن موافقت کنند؛ مشکل اعتیاد به کار مشکلی جدی در ژاپن است؛ پس باید تلاش بشود آمار کارکنانی که بیش از ۶۰ ساعت در هفته کار میکنند کم بشود.
🔸 اما راستش تاثیر این طرح هم علىرغم امیدواریها و تحقیقات گسترده کم بود! چرا؟ چون دیگر خیلی دیر شده بود. دولت ژاپن وقتی متوجه شد که راه درست برای تشویق به فرزندآوری چیست که دیگر آمار مجردان قطعی به شدت بالا رفته بود متاهل ها هم دیگر سنشان از بچهداری گذشته بود.
🔹 جامعه به سرعت دارد پیر میشود پس چه کنیم؟ هیچ! دیگه دیر شده برویم سراغ رباتها و کارگران مهاجر!
🔺 به امید روزی که درباره ایران دیر نشود. کشوری که به سرعت دارد سالخورده میشود.
🖋 سیدعلی #موسوی
🎬 @Mostazafin_TV
Telegram
MTVLinks
📎 @MTV_Links
⭕️ آموزش و پرورش ایران راه مدارسِ کوپنی شیلی را میرود؟!
🔹 چند روز پیش خبری پخش شد که معاون وزیر آموزشوپرورش دولت اعلام کرد دانش آموزانی که قصد دارند به #مداس_خصوصی بروند، وام ۳۰ میلیونی تومانی به صورت قرضالحسنه دریافت خواهند کرد!(+)
🔸 خبری به نفع #قشر_مرفه جامعه و خلاف #قانون_اساسی! چرا که در اصل ۳۰ گفته شده: دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش را تا پایان دوره متوسطه به صورت رایگان فراهم کند. قانونی که این روزها به آن عمل نمیشود.
🔹 در سالهای اخیر #مدارس_دولتی هم از نظر کمی و هم کیفی به وضعیت نابسامانی دچار شده است! دولتها در #تبعیض و دوقطبی آشکاری، برای راحتی خود و #منافع برخی افراد به مدارس خصوصی روی آوردهاند. همین امر باعث شده هرکسی پول بیشتری دارد تحصیلات بهتر و در آینده شغل بهتری داشته باشد. مدارس دولتی هم میماند برای قشرِ فقیرِ جامعه.
🔸 خوب است برای بهتر فهمیدن این رویه خطرناک وزارت آ.پ، مدل #مدارس_کوپنی که #میلتون_فریدمن برای #آمریکا مطرح نموده بود را بررسی کنیم. همان طرحی که قبل از آمریکا، ژنرال پینوشه در #شیلی به صورت گسترده اجرا کرده بود.
🔹 در اجرای مدارس کوپنی #دولت بهجای دادن بودجه به آ.پ، آنرا بهصورت #کوپن در اختیار خانوادههای دانشآموز قرار میدهد تا آنها بتوانند مدرسهی دلخواه خود را انتخاب کنند. ادعا این است که این سازوکار از یکسو #قدرت_انتخاب خانوادهها را افزایش میدهد و از سوی دیگر به ایجاد #رقابت_کیفی بین مدارس میانجامد.
🔸 مدارسِ باکیفیتتر میتوانند برای خود شهریههایی بالاتر از رقم کوپنهای توزیعی تعیین کنند و خانوادهها درصورت انتخاب این مدارس باید مابهالتفاوت قیمت را از جیب بپردازند. مدلی که به دلیل #تمایزهای_نژادی و #طبقاتی که این مدارس ایجاد کردهاند، هنوز هم در بسیاری از ایالتهای آمریکا به چنین مدارسی اجازۀ فعالیت داده نمیشود.
🔹 مقالۀ پیوست گزارشی پژوهشی است که توسط دو نفر از کارشناسان بانک جهانی دربارۀ ارزیابی مدارس کوپنی در شیلی انجام شده است. براساس این پژوهش، مدارس کوپنی در شیلی بهمثابه سازوکاری برای گسترش مدارس خصوصی عمل کردهاند و برخلاف ادعاهای اولیه تأثیری بر بهبود کیفیت مدارس عمومی نداشتهاند و حتی به افت کیفیت این مدارس انجامیدهاند.
🔸 این کوپنها به خروج دانشآموزان با معدل بالاتر و دانشآموزان طبقات متوسط به بالا از مدارس عمومی به مدارس خصوصی منجر میشوند. بهتعبیری بیش از آنکه دانشآموزان مدرسه را انتخاب کنند، این مدارس هستند که به سورتینگ(درجهبندی) دانشآموزان میپردازند، و در این فرایند بهبود کیفیت مدارس خصوصی هم بیش از آنکه ناشی از بهرهوری آموزشی باشد، ناشی از جذب دانشآموزان خوب مدارس عمومی است.
🔹 پژوهشگران استدلال میکنند که این کوپنها بیش از آنکه رقابت را بین مدارس تقویت کنند، به رفتار رانتجویانه بین آنها دامن زدهاند.
🔺 لینک دانلود مقاله(زبان انگلیسی): (+)
🎬 @Mostazafin_TV
🔹 چند روز پیش خبری پخش شد که معاون وزیر آموزشوپرورش دولت اعلام کرد دانش آموزانی که قصد دارند به #مداس_خصوصی بروند، وام ۳۰ میلیونی تومانی به صورت قرضالحسنه دریافت خواهند کرد!(+)
🔸 خبری به نفع #قشر_مرفه جامعه و خلاف #قانون_اساسی! چرا که در اصل ۳۰ گفته شده: دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش را تا پایان دوره متوسطه به صورت رایگان فراهم کند. قانونی که این روزها به آن عمل نمیشود.
🔹 در سالهای اخیر #مدارس_دولتی هم از نظر کمی و هم کیفی به وضعیت نابسامانی دچار شده است! دولتها در #تبعیض و دوقطبی آشکاری، برای راحتی خود و #منافع برخی افراد به مدارس خصوصی روی آوردهاند. همین امر باعث شده هرکسی پول بیشتری دارد تحصیلات بهتر و در آینده شغل بهتری داشته باشد. مدارس دولتی هم میماند برای قشرِ فقیرِ جامعه.
🔸 خوب است برای بهتر فهمیدن این رویه خطرناک وزارت آ.پ، مدل #مدارس_کوپنی که #میلتون_فریدمن برای #آمریکا مطرح نموده بود را بررسی کنیم. همان طرحی که قبل از آمریکا، ژنرال پینوشه در #شیلی به صورت گسترده اجرا کرده بود.
🔹 در اجرای مدارس کوپنی #دولت بهجای دادن بودجه به آ.پ، آنرا بهصورت #کوپن در اختیار خانوادههای دانشآموز قرار میدهد تا آنها بتوانند مدرسهی دلخواه خود را انتخاب کنند. ادعا این است که این سازوکار از یکسو #قدرت_انتخاب خانوادهها را افزایش میدهد و از سوی دیگر به ایجاد #رقابت_کیفی بین مدارس میانجامد.
🔸 مدارسِ باکیفیتتر میتوانند برای خود شهریههایی بالاتر از رقم کوپنهای توزیعی تعیین کنند و خانوادهها درصورت انتخاب این مدارس باید مابهالتفاوت قیمت را از جیب بپردازند. مدلی که به دلیل #تمایزهای_نژادی و #طبقاتی که این مدارس ایجاد کردهاند، هنوز هم در بسیاری از ایالتهای آمریکا به چنین مدارسی اجازۀ فعالیت داده نمیشود.
🔹 مقالۀ پیوست گزارشی پژوهشی است که توسط دو نفر از کارشناسان بانک جهانی دربارۀ ارزیابی مدارس کوپنی در شیلی انجام شده است. براساس این پژوهش، مدارس کوپنی در شیلی بهمثابه سازوکاری برای گسترش مدارس خصوصی عمل کردهاند و برخلاف ادعاهای اولیه تأثیری بر بهبود کیفیت مدارس عمومی نداشتهاند و حتی به افت کیفیت این مدارس انجامیدهاند.
🔸 این کوپنها به خروج دانشآموزان با معدل بالاتر و دانشآموزان طبقات متوسط به بالا از مدارس عمومی به مدارس خصوصی منجر میشوند. بهتعبیری بیش از آنکه دانشآموزان مدرسه را انتخاب کنند، این مدارس هستند که به سورتینگ(درجهبندی) دانشآموزان میپردازند، و در این فرایند بهبود کیفیت مدارس خصوصی هم بیش از آنکه ناشی از بهرهوری آموزشی باشد، ناشی از جذب دانشآموزان خوب مدارس عمومی است.
🔹 پژوهشگران استدلال میکنند که این کوپنها بیش از آنکه رقابت را بین مدارس تقویت کنند، به رفتار رانتجویانه بین آنها دامن زدهاند.
🔺 لینک دانلود مقاله(زبان انگلیسی): (+)
🎬 @Mostazafin_TV