مسعود فراستی مدعی شد: فیلم «ما همه با هم هستیم» را از فروش انداختیم

در میز نقد شب گذشته برنامه هفت دو منتقد این برنامه مدعی تاثیر این نقدها در فروش فیلم های روی پرده شدند. بعد از اینکه محمدتقی فهیم از نقش نقدهای مثبت برنامه هفت در فروش بالا «سرخپوست» گفت، مسعود فراستی اضافه کرد: ما این‌ورش را هم داشتیم و فیلم بسیار بی همه چیز «ما همه با هم هستیم» را از فروش انداختیم
@cinemadaily

#بازتاب به ادعاهای توهم زا فراستی و فهیم

🤓 خود گویند و خود خندن؛ به به چه هنرمندن!
کی به کیه تاریکیه

🧐 به جای نگاه آماری، جامعه شناسی مخاطبان سینما، وضعیت جدول اکران و گیشه / مشغول 🤪

➕ پیوست:
یادداشت فهیم به تختی در اینستاگرام و بازتابیه من

🆔 @mohsen_baghery_critic

محسن باقری در واکنش به این توییت:
بعد از مدتی تک کنش تحلیلی از فراستی یافتیم و این واکنش های کودکانه ی اعتراضی باعث می شود = هفت تطهیر شود و فراستی را مطهر کند و نقد را طاهر سازد.
➕ پیوست:
ریویو جشنواره ای محسن باقری

نقد فیلم توسط معین عارفی در نقدزی

@massoud_farassati

#تاریخ_سینما #ادوین_اس_پورتر
فیلمشناسی اسپورتر - سال 1904 {بخش اول}

1- بازرسانی به کلارمونت 1903-1904
Rector's to Claremont
https://www.youtube.com/watch?v=6l7kimwQOJc
فیلم مهمی که "تعقیب" یک ماجرا را در سینما به عنوان ریتم و تمپو مطرح میکند. مثل استفاده از موسیقی برای ماجرایی تصویری. ضرباهنگ ... البته در این فیلم ریتم دهی به ضبط مستند است. تغییر لوکیشن و پیگیری ماجرایی واقعی. تجربه شهرگرذی و دیدن لوکیشن ها و ارابه گردی ...
🔰پیرامون دغدغه های پورتر در ابتدای سال 1904 ، او در تکامل دغدغه ی مستند-داستانی که پیش تر در فیلم "زندگی یک آتش نشان آمریکایی" تجربه کرده بود، روی می آورد و به یک گام جلوتر می رود. او میخواهد بدون ترکیب و بدون زحمات تولید بازسازی یک ماجرای واقعی را داستانی بسازد. مستندی که بعد از کات زدن، در پلان بعدی، ادامه ماجرای پلان قبلی را پیگیری کنیم. در واقع تعقیب کنیم / به گونه ای این فیلم را اولین میزانسن سینما هم میتوان به حساب آورد.
برای به وقوع پیوستن این رویکرد، در نمای اول زنانی سوار ارابه می شوند و حرکت می کنند؛ پسر بچه ای در انتهای این پلان به دنبال آنها می دَود و کات. نمای بعدی همان ارابه در زاویه ای دیگر و لوکیشن خیابانی دیگر دیده میشود و از کنار دوربین رد می شوند و پسر بچه همچنان در حال دویدن پشت ارابه و دوباره کات و همین رویکرد درچن سکانس دیگر تکرار می شود. پیگیری پسر بچه باعث میشود که ما بدون دویدن ارابه او را تعقیب کنیم.
این تجربیات تکاملی اس.پورتر بسیار ویژه است. او واقعا دغدغه هایش را به عنوان یک مولف، قدم به قدم به سمت جلو تکمیل می کند و تجربه. یعنی در این فیلم ما تلفیق دو تجربه فیلمسازی او را شاهد هستیم. تلفیق فیلم "آتش نشان آمریکایی" و تدوین "سرقت بزرگ قطار". این قدم رو به جلو به نظر من همان تحلیلی که در فیلم اول برادران لومیر داشتم یعنی تشبیه دوربین به کارکرد دوربین های مدار بسته امروزی را در اینجا به حس و حال «دوربین های کنترل ترافیک» ارتقا داده است. ما هم مانند پلیس راهنمایی و رانندگی از پشت مانیتورها نشسته ایم و یک ارابه چی را تعقیب میکنیم .
اسم این دستاورد را "تعقیب دراماتیزه" یا "میزانسن تعقیب" بنامیم. چون در فیلم های بعدی این به یک مولفه ی پر تکرار اس.پورتر بدل گردید.
✴️ لازم به ذکر است که این تحلیل ها و این نکات توسط پژوهش و تحلیل های فردی در مواجهه گام به گام و سیستماتیک با آثار این فیلمساز بوده و به هیچ وجه از جایی و کسی نخوانده و ندیده ام. شما مخاطبین عزیز هم تنها با پیگیری قدم به قدم یادداشت ها میتوانید به این دستاوردهای فیلمساز مولف دست یابید.

2- تعقیب دیوانه وار / Maniac Chase
https://www.youtube.com/watch?v=CWR50mOFyl8
🔰 پورتر با توجه به دستاورد تعقیب در فیلم قبلی، اینبار از تکنیک تعقیب و گریز برای روایتی داستانی بهره می برد. پورتر اولین فیلم در ژانر پلیسی را به کمک تجربیاتش پدید آورده است. بهتر بگویم که پورتر یکی از المان های اصلی ژانر پلیسی را در این فیلم بنا میکند. دستاورد او بسیار ویژه است. و سیر رسیدن به این دست آورد کاملا مشخص است.
ماجرای داستانی اولِ فیلم، یک فضای تیمارستانی و دیوانه بازی میسازد. او اندکی طنز موقعیت درون این فضا را توانسته ایجاد کند و واقعا متناسب با نام فیلم پایه ریزی اولین المان های کمدی موقعیت هم ایجاد کرده است.
پس دو دستاورد بزرگ در این فیلم ... یک دست آورد که ژانر پلیسی تعقیب و گریز است و مختص اس.پورتر و دومین دست آورد هنوز کامل و هدفمند نیست ولی ریشه های کمدی خل و دیوونه مثل "خنگ و خنگ تر" یا "سه کله پوک" در آن دیده میشود.

✴️ لازم به ذکر است که ارزش گذاری
این فیلمهای اولیه در دوران قبل از سال 1920 فقط با تکیه بر مناسبات زمانی و دستاوردهای تکنیکی به میزان خلاقیت، رویکرد و یک فیلمساز ارزش گذاری خوب، متوسط و بد می شود. پس دست از نسیه بدار و با تحلیل به بهشت ...

🚩 فیلمشناسی اس.پورتر / ویکیپدیا

🆔 @mohsen_baghery_critic

در کتب تاریخ سینما از پورتر گذشتند و همین احتمال غلط غلوط بودن منابع را می رساند و ضرورت اعتماد به خود و شک به همه چیز...

وقتی برای بوردول اولین فیلمساز گریفیث است، قطعا پژوهش های او بودار می شود و شک و تردید درست بودن پژهش هایش پدید می آید.

همه چیز به تجربیات اولیه اس.پورتر برمی گردد. اگر تجربیات او نبود، گریفیث تجربیاتی در این زمینه نداشت که اولین شود و ملقب به آغازگر سینما و احتمالا هم تنها برای یک نفر، کیارستمی بشود پایان سینما.

گام به گام پیش بروید. گاهی در بالاروی از پلکان، دو پله ای بالا می رویم، و این خطر جِرخورندگی فاق شلوار می آورد و ضرورت پایین روی از پلکان و تعویض شلوار ...

با مار مدام نیش میخوری در این شیش آوری های تحلیل تاریخی ... حواستان باشد، یک پله ای بالا رفتن بهتر از پارگی رشته افکار یا همان شلوار است و بهتر از هرگز نرسیدن...

@mohsen_baghery_critic

🎙 خطاب به نقدبندان
با دریوزگی حق خود را از حُکام شیطانی نفس تان نطلبید و مرز باریک زِر از زَر را بشناسید.

مناسب همزیست های قدیمی در گروه
افرادی که صرفا عضو کانال هستند, مخاطب این پست نیستند.

@mohsen_baghery_critic

خواندن داستانک سیاه چاله نقدزیست

متن در ریپلای

#تاریخ_سینما #ادوین_اس_پورتر
فیلمشناسی اسپورتر - سال 1904 {قسمت دوم}

3- کمک سگ به باستر براون
Buster Brown's Dog to the Rescue
https://www.youtube.com/watch?v=lWTj01G5Fqo
🔰یک فیلم پیش افتاده در کارنامه پورتر به حساب می آید. دوربین و ماجرا بلکل با دغدغه های پورتر فاصله دارد و عقب گردی به همان نمایش های تئاتری اولین فیلم های اوست. کمی در طراحی صحنه توجه شده که اگر بخواهیم برای این فیلم با تسامح، چیزی دست و پا کنیم، قطعا به جزئیات صحنه میتوانیم به عنوان بهترین المان بپردازیم. تنها نکته ای که در این فیلم حالت تکامل به خود می گیرد این عناصر صحنه و اکسسوار است که بر جزئیات به جای نگاه تئاتر به آن جلوه ی سینمایی بخشیده است. چیزی که در طراحی صحنه تئاتر معمولا ما با عناصر جرئی روبرو نمی شویم و اکسسوار بولد شده را در صحنه بکار می گیریم. این جا کمی اندیشه سینمایی موجود است.
و نکته دوم یکی از شخصیت های بامزه ماجرا یعنی سگ قصه است، که زمینه ساز ماجرای فیلم بعدی او میشود. اساسا این فیلم در کلیت یک عقب گرد است و تکامل یافتگی درونش حس نمی شود و آن دو نکته دستاوردگونه هم نه در راستای تحلیل و تفحص نیست، بلکه با اما و اگرهایی آمدند.

4- کارخانه سگ / Dog Factory
https://www.youtube.com/watch?v=K19rbUD-dho
🔰 ماجرای این فیلم عجیب بود و در عین حال ساده. یعنی تماما تمهیدات و توجه اسپورتر در این فیلم به رویکردهای تکنیکی و تدوین نیست. یک کمدی انتزاعی و تخیلی! ولی به دلیل کپی بودن طرح اولیه که پیش از این بارها ساخته شده بود این اثر را در تاریخ سینما کاملا بی ارزش کرد. این که اسپورتر پس از این تحربیات، چرا به سراغ کپی رفت ؟ به نظرم توجه او به تجربه یک ماجرای انتزاعی و کمدی تخیلی در یک احساس نیاز درونی خلاصه میشوذ. برای جدا شدن از مولفه هایی که خود وابسته به داستان گویی مستندوار بود و بازسازی واقعیت . اینبار میخواهد تجربه ای از جنس بازسازی ماجرایی تخیلی داشته باشد ... ایرادی ندارد ولی کوچک است و برای پورتر می توانست بهتر از این باشد که به سراغ کپی نمیرفت.
تمرکز توجه ما به جعبه است و مرکزیت درام است.
سگ میگیره، سوسیس میده، سوسیس میگیره، سگ میده !! اما برای من عجیب بود؛ که تجربه دیدن یک فیلم انتزاعی با لحن کمدی را در آن سالها نیافته بودم.

5- نروی ناتس عروس را دوست دارد
Nervy Nat Kisses the Bride
https://www.youtube.com/watch?v=Y2lAx6JhosY

🔰 اسپورتر در این فیلم به دستآورد کمدی اسلک میرسد. کمدی که بر پایه تیپ پرسوناژ است. به نوعی اولین پایه ریزیهای خلق کمدین هایی مثل چاپلین و باستر کیتون است. هر چند این فیلم بدی است و امروزه روی ما تاثیر نمی گذارد. اما پورتر در اینجا با تکیه بر یک سری عوامل واقعا یک کمدی بر پایه شخصیت می سازد.
به شخصه عاشق پلان آخرش هستم و از فیلم خوشم نمی آید. پلان آخرش وقتی استفاده از موتیف عروسک های اسپورتر برای حادثه های بدلکاری و شکل دهندگی به حادثه را دوباره دیدم، ذوق کردم. واقعا استفاده از عروسک برای گرفتن خنده بوده، نه برای واقعی جلوه دادن و رئالیسم جادویی....
از سوی دیگر این اولین فیلم شخصیت محور هم به حساب می آید. اگر تجربه کپی فیلم قبلی او "کارخانه سگ" نمی بود. اسپورتر به چنین دستاوردهایی نمی رسید.

🚩 فیلمشناسی اس.پورتر / ویکیپدیا

🆔 @mohsen_baghery_critic

بازتاب
در رابطه با نظرات خوب پویان عسگری و شفاف نبودن یک نقدش در این یادداشت

عسگری: نقد صراحت و شفافیته / باقری : در بخشی از یادداشت صریح و شفاف نیستی

جامانده از ویس: کوبیدن سلبریتی ها صراحت دارد. کوبیدن یک یا چند نفر شفافیت میخواهد

@mohsen_baghery_criric
@massoud_farassati

گویا کسانی که منافع ملی را نمی فهمند – سینما بماند – اما منافع شخصی خود را خوب می فهمند و پول – بخصوص پول آلوده – را و فرق انقلاب و ضد انقلاب ، جنگ تحمیلی و ضد جنگ ، فرق مردم و دشمن را هم نمی دانند و نمی خواهند بدانند؛ مذبوحانه سعی می کنند با فرار به جلو ، نقد رادیکال فیلم ضد ملی «شبی که ماه کامل شد» را که آب در خوابگه مورچگان ریخته و منافعشان را به خطر انداخته ، با دستاویز واهی توهین به قوم بلوچ ، از بُرد بیندازند و به محاق بکشانند. همینجا یادآوری کنم من در برنامه «هفت» علیه خانواده و خاندان ریگیِ فیلم حرف زدم که همگی یا تروریستند یا حامی تروریسم. بلوچ ها نیز در فیلم یا طرفدار ریگی اند یا در برابر اعمال ضد انسانی او در انفعال کامل اند. من نه علیه قوم بلوچ حرف زدم و نه علیه طایفه بزرگ ریگی که خود قربانی عبدالمالک ریگی و یارانش بودند. من به قوم مظلوم بلوچ در دفاع از مرز و بوممان احترام می گذارم. آنها بخشی از ایران
بزرگ ما هستند و پاره تن این کشور.
اما فیلم شبی که ... هم ضد ملی است هم ضد انسانی. و هم ضد قوم بلوچ. فیلم علیه نیروهای امنیتی– اطلاعاتی کشور است. فیلم ، اسلام ستیز نیز هست. و در مقابل توهین به اسلام از زبان ریگی که آن را دین خشونت و جنگ می نامد سکوت کرده و عشق فیلم هندی را جایگزین می سازد ، و تا به آخر از
ریگی و برادران و مادرش حمایت می کند.
در ضمن تهیه کننده فیلم هم خوب است از رابطه خود با متهم به غارت سرمایه های ملی که از پیشکسوتان پول آلوده در سینما بوده حرفی بزند و از او تبری بجوید. بیخودی رد گم نکنید و آب را گل آلود نسازید ، که علیه خودتان خواهد شد. شرم هم چیز خوبی است. نیست؟


پ ن: پست اينستاگرام #مسعودفراستى

@massoud_farassati

بازتاب: سهل انگاری مسعود فراستی

#تاریخ_سینما #ادوین_اس_پورتر
فیلمشناسی اسپورتر - سال 1904 {قسمت سوم}

6- چگونه نجیب زاده فرانسوی از طریق ستون روزنامه زن نیویورکی گرفت
How a French Nobleman Got a Wife through the New York Herald Personal Column
https://www.youtube.co/watch?v=IOhlARBlzAs 🎞

🔰اولین فیلم کمدی موقعیت آمریکا ... پورتر پیش از این فیلم، دو تجربه با موتیف «تعقیب» ساخته بود. فیلم مستند روایی «بازرسانی به کلارمونت» و فیلم «تعقیب دیوانه وار» بررسی شده بود. پورتر از ماجرای دویدن پسربچه پشت ارابه، مستند را روایتِ سینمایی می بخشد و در فیلم بعدی به تعقیب و گریز خل و دیوانه بازی در تیمارستان می رسید و در این فیلم ماجرایی طنز با موقعیت پدید می آورد و کمدی تعقیب موقعیت خویش را تثبیت می کند.
فیلم با نمای مدیوم کلوز از شخصیت شروع می کند که به شدت منطق روایی را دگرگون می سازد. این مدیوم کلوز غلط است و اساسا در آغاز باید با کمدی موقعیت و فضا شکل می گرفت و پبش میرفت. تعقیب و گریزها در موقعیت های جالبی روی می دهد. این موقعیت با تعدد شخصیت های زن در تعقیبِ مرد فرانسوی معمولا در بزنگاه های جالبی از لوکیشن میرسند و کمدی موقعیت خوبی را پدید می آورند. مثلا پریدن از تپه، رد شدن از نرده های چوبی. پله ها؛ چاله ها و زمین خوردن های دختران، کاملا می تواند پورتر را به دستاورد اولین کمدی موقعیت برساند. فیلم بسیار خوب، سرگرم کننده و بامزه است.

🔻🔻🔻🔻🔻
7-درمان سَرِپایی اروپا / The European Rest Cure,
https://www.youtube.com/watch?v=EmTm9p379t0

🔰 کمدی موقعیت این فیلم، بر پایه شخصیت و مکان استوار است. یعنی تضاد شخصیت با مکان های مختلف و فرهنگ های متفاوت است، که طنز می آفریند. عمده موقعیت ها را مکان تشکیل می دهد. شرایط جَوی دریا و تکان خوردنِ کَشتی در اینجا با تمهید جالبی پورتر را به دستاورد جدیدی رسانده است. این موج و برخورد کشتی، به راحتی با شخصیتی که اَدای موج زدگی دَرمی آورد و دوربین که روی اهرمی به چپ و راست درست مانند یک نیم دایره می رود و برمی گردد. ابن دستاورد در آن زمان به منزله تکامل بخشیدن به حرکت تکنیکی "پَن" است؛ که قبلا توسط همین فیلمساز ابداع شده بود. این کار از فرمی ترین بخش در زمینه انتقال حس با حرکت تکنیکی دوربین در آن سالهاست. با دوربینی که حالت موج زدگی را برای شخصیت و ما پذید می آورد. دیدن این بخش حتی در سال 2019 لذت بخش است، با توجه به ابرقهرمان های لوکسی لوسِ امروزی ... دستاورد حرکت دوربین در حالت دریازدگی و بالاآورندگی ! در بخش های بعدی، دوباره سروکله (عروسکِ بدلکار) اس.پورتر در سکانس های حادثه ای پیدا میشود و اسبابِ خنده و ذوق مرا برمی انگیزاند. به خصوص در بخش سقوط مرد از اهرام مصر.
نکته دیگر که ریویونویس ها از آن متعجب هستند، زمان بیش از حد طولانی برای سکانس های این فیلم است. چیزی که تا قبل از آن سابقه نداشت/ بلکه ریتم فیلم را به سرعت با پلان های سریع انجام می دادند؛ اما در این فیلم هر اپیزود، بیش از اندازه طول می کشد. من معتقدم که این سکانس های طولانی پایه گذار فیلم های اپیزودیک در سال های آتی می شود. البته ناخواسته !

8- زن و شوهر دهاتی در نمایشگاه / Rube Couple at County Fair
https://www.youtube.com/watch?v=H0GN7f-4zFM
🔰 این فیلم یک مستند-داستانی عالی، با تکاملِ در تکنیک "پَن" است. پورتر تمهیداتِ فنی را همیشه اول در مستند تست میکرد و بعد پایش به فیلمهای داستانی کشیده میشد. پیش از این در بازسازی واقعیت در فیلم "زندگی یک آتش نشان آمریکایی" / "ویدیو تحلیل این فیلم" / و بعد، «تعقیبِ» روایت در "ارابه سواری کلارمونت" در همین سال گذشته؛ این بار به فیلم مستند-داستانی کاملی میرسد. یک زن و شوهر دهاتی را میان شلوغی های یک نمایشگاه دنبال می کند. یعنی تکامل در تجربیات مستند را به خوبی طی می کند.
اینجا به تکمیل شدن تکنیک "پَن"، حرکت از چپ به راست یا از راست به چپ سر دوربین با نرمی صورت می گیرد و به راحتی برای اولین بار به صورت آزادانه هم به چپ و هم به راست در یک سکانس می چرخد تا زن و شوهر را در نمایشگاه تعقیب کند.
موتیف ها و کلیه ردپاهایی که اس پورتر به جای نهاده بود، در این فیلم یافت می شود و به یک زبان کامل مستند داستانی می رسد. کلیه این مسیر و سلسه آن دوباره اثبات میکند که پدرِ سینما در آن روزگار می زیست و فیلمهایش یکی پس از دیگری پایه ریزی های اولین ها در سینمای آمریکا بوده و جریان ساز...

🔻🔻🔻🔻🔻
9- زندگی بی رحم، یا خودکشی ضدنژاد
The Strenuous Life; or, Anti-Race Suicide 19
https://www.youtube.com/watch?v=MJj9jF810Wo

🔰 تنها چیزی که ذر سکانس اول قابل ذکر است، استفاده حرکت "پن" چپ و دوباره به راست هنگام سوار شدن به درشکه است. همین و بس

پایان فیلم های اس.پورتر در سال 1904
🚩 فیلمشناسی اس.پورتر / ویکیپدیا

🆔 @mohsen_baghery_critic

خلاصه و مرور کارنامه اس.پورتر در سال 1904

9 فیلم در سه پست

@mohsen_baghery_critic

#پرسش سیاوش سهرابی
درباره کارکرد حسی "پن" توضیح میدی؟ اگه به جای پن از "ترکینگ" استفاده کنیم چه حسی رو جایگزین حسی که از "پن" میاد، کردیم؟

#پاسخ
تفاوت پن و ترکینگ 🎥
پن گردنِ 👤
ترکینگ پا 🦶
تراولینگ کفش! 🥾

@mohsen_baghery_critic

#تاریخ_سینما #ادوین_اس_پورتر
فیلمشناسی اسپورتر - سال 1905 {قسمت اول}

1- هفت دوره از زندگی/ The Seven Ages
🎞 https://www.youtube.com/watch?v=iBaPr5yAJY4

🔰 اس.پورتر رو به سوی فیلم کوتاه می آورد و از طول عمر انسان و بزرگترین موهبت میان انسانها یعنی عشق می گوید. اینکه اس.پورتر چرا و به چه صورتی آن شوخ و شَنگی کمدی هایش را کنار گذاشت.
اینبار نه در صدد ژانر پلیسی و ژانر کمدی، بلکه در صَدد ژانر عاشقانه برآمده و پایه گذاری این ژانر را هم به خوبی خاک برداری می کند. تعقیب در این فیلم کوتاه، اینبار برای دنبال کردن کلیه ماجرا نیست، بلکه برای دنبال کردن دو شخصیت از کودکی تا هفتاد سالگی است ! این ماجرا گذر زمان را که تا قبل از این محدود به ماجرا بود، به گذر یک عمر بدل میکند و زمان را در سینما به گونه ای جدید روایت می کند.
در آن زمان احساسات یک شخصیت بسیار سخت نمایشی سینمایی می گرفت. این فیلم احساسات یک زوج را به خوبی به تصویر می کشد و این از شانس های عاشقانه بودن اثر است. وگرنه در دوربین و تدوین و کارگردانی چیزی آنچانی لحاظ نشده است.

🔻🔻🔻🔻🔻
2- جنون سرقت / Kleptomaniac
https://www.youtube.com/watch?v=THIdbQnkj_U 🎞

🔰 اولین تلاش ها برای ژانر جنایی. درام به طرز عجیبی مغشوش و گنگ است. انگار دو زن از دو طبقه اجتماعی بورژوا و فقیر دست به عمل مشابه ی دزدی می زنند. هر دو مجاکمه می شوند، اما در محاکمه حتی منابع تاریخ سینما به این گنگ بودن داستان اشاره کرده اند 😒
تمهید و دستاوردی ندارد. ولی با توجه به تلاش پورتر، چیزی مابین درام اجتماعی چند شخصیتی مدنظر بود، چیزی شبیه به "مرد عوضی" هیچکاک !
نکته قابل توجه، رئالیسم صحنه های خارحی و "پن" دوربین است و صحنه های داخلی که به دوربین مدیوم لانگ ایستای تئاتری بدل می شود و در زمان وقوع درام هم بدون هیچ خلاقیتی در همان مدیوم لانگ می ماند و هیچ چیزی مشخص نمی شود و با توجه به نبود صدا و حتی میان نوشته در این فیلم، از دیالوگ های نامفهوم و کنش های پانتومیم گونه ی بد بازیگران، کلیه کنش شخصیت ها را مخدوش و گنگ جلوه کرده است.
به همین سبب یک فیلم ناموفق با ایده خوب و شریف است که باید از خیرش بگذریم ... هر چند در amdb تعریف و تمجیدهای بیش از اندازه ای در میان فیلمهای پورتر دریافت کرده باشد!
بحث ناعدالتی و حرفهای اجتماعی و اینگونه تمجیدها برای من که در عصر امروز زندگی می کنم و خود را جای آن سالها می گذارم، سخت است و کلیه این روند در ارتباط با اثر برای شخص بنده قابل پذیرش نمی باشد.
به ریویوهای نوشته شده برای این فیلم رجوع کنید
خلاصه داستان: یکی دیگر از اظهارات سیاسی ادیسون که هنوز هم صد سال پس از ساختن صدق می کند. یک زن ثروتمند یک قطعه خز را کِش می رود، در حالی که یک زن فقیر، یک نان برای گرسنگی کودکش دزدید. در دادگاه، زن ثروتمند خلاص می شود، در حالی که زن فقیر دخترش را بغل گرفته به زندان می افتد.
بخشی از ریویوها : بی شک این فیلم یک بیانیه سیاسی است که می گوید: زمانی که وقت خود را صرف خدمت می کنند، باید از آنها بدم می آمد اما پایان بسیار ناراحت کننده و بسیار دست و پا گیر است.
ریویویی دیگر : خسته کننده مثل جهنم. جالب ترین قسمت «هشدار» آغاز فیلم بود بدین شرح: دیگر فیلمسازان مجاز به استفاده از کلیپ های این فیلم در فیلم های خود نیستند.

🔻🔻🔻🔻🔻
3- چگونه جونز بازی خود را از دست داد
How Jones Lost His Roll
🎞 https://www.youtube.com/watch?v=Qlxkfnbmv8k

🔰 یک داستان دم دستی صرفا برای یک ایده... دستاورد پورتر در این فیلم تلفیق انیمیشن با فیلم برای اولین بار بود. ایده میان نوشته های گرافیکی و متحرک برای فیلمی با مختصات کمدی موقعیت که بستر طنز خود را بر روی فریبکاری شخصیت هایش بنا نهاده بود، ایده خوبیست ولی به شدت مُتکی به همین ایده می ماند و هیچگونه تفکر و تنوع بصری در روایت ماجرا ندارد.
مُتون رقصان در آن زمان امری عجیب و غیرمتعارف بود و پورتر متاسفانه نان همین ایده را میخورد و دست به هیچ کار دیگری در این فیلم نمی زند. حیف !
اما یادتان نرود که ورود انیمیشن به عالم سینما برای اولین بار در همین فیلم بوده که با رقص کلمات در میان نوشته ها پایه ریزی شد.

🔻🔻🔻🔻🔻
4- لغزیدن سارق برای زندگی / The Burglar's Slide for Life
https://www.youtube.com/watch?v=xbg9ahGhIRQ

🔰همان موتیف سرقت اس.پورتر، اینبار با سارقی شهری در آپارتمان ... و موتیف سگ باهوش کارهای قبلی، در به دام انداختن سارق و سرانجام سکانس آخر که دار مکافات سختی برای دزد و دزدی می شود. لوکیشن عجیب فرار با طناب لباس شویی، حتی برای امروز هم عجیب است چه رسد به سال 1905 ...
کمدی بزن دررو، هیجانی و سرگرم کننده ولی نه چندان خلاق ...


🆔 @mohsen_baghery_critic