#تاریخ_سینما #ژرژملی_یس
فیلمشناسی ملی یس - ششمین فیلم سال 1896

6️⃣ Post No Bills / ارسال بدون قبض
🎞 youtube

✍️ سیدمحسن باقری
ارزش گذاری : 0 از 4
به نوعی در زمره اولین فیلم داستانی-ماجرایی مانند فیلم «باغبان آب پاشی شده» لومیرها به شمار می آید. در فقدان نوآوری و خلاقیت نتوانسته شوخ طبعی و ماجرایی طنز بیافریند.

برای اینکه ارتباطی کوچک با فیلم برقرار کنید از دست من تنها شرح تفصیل خلاصه داستان است که از سایت imdb کِش رفته تا شما هم حداقل فیض برده باشید از لوسی و بی مزگی ملی ی. قطعا در کمدی هیچگونه استعداد نداشت.

در 125 کیلومتری خارج از شهر شلوغ پاریس، یک نگهبان نه چندان هوشیار وظیفه نسبتاً آسان برای محافظت از یک دیوار سفید خالی که چسباندن پوستر بر آن ممنوع است را انجام می دهد. باقی ماجرا را هم که دیدید...

دوربین می نشیند، حوادث را تماشا می کند این یک ملی یس اولیه است. ملی یسی که مثل همه آثار آن زمان که از روی دست یکدیگر کپی میکردند، به دنبال ارتباط و پیدا کردن سینمای خودش بود.

🔰@mohsen_baghery_critic

سینما تک نقدزی / فروش جلسه اول در سایت تیوال
اولین جلسه از دوره سینما مولف (آلفرد هیچکاک)
جمعه 12 مهر 1398

https://www.tiwall.com/p/rope4

#تاریخ_سینما #ژرژملی_یس
فیلمشناسی ملی یس - هفتمین فیلم در سال 1869

7️⃣ Arrivée d'un train gare de Vincennes (1896)
ورود قطار به ایستگاه ونسن
🎞 youtube


✍️ سیدمحسن باقری
انگار ملی یس تازه دوربین خریده و برای تست به تقلید از فیلم اول لومیرها «ورود قطار به ایستگاه راه آهن» دوربین را کاشته و به فیلمی رسیده که از لحاظ کیفیت مانند عکس های مصور است، که از طریق ورق زدن به نقاشی های مصور تبدیل شده... یک فیلم اولیه از اقدامات تجربی ملی یس که ارزشش تنها به اولیه بودن آن است. مثل نقاشی های که ارزشش به هنرش نیست، بلکه ارزش ماندگاری اش به دیده شدن او در امروز است.
تنها 20 ثانیه طول دارد و یک فیلم واقعی نیست، بسیار غلیظ و بسیار انیمیشنی. از آنجا که تعداد زیادی فیلم از قطارهای ورودی در این مقطع از تاریخ ساخته شده اند، فقط حدود 10٪ احتمال مناسب بودن این فیلم وجود دارد.

🆔 @mohsen_baghery_critic

#تاریخ_سینما #ژرژملی_یس
فیلمشناسی ملی یس - هشتمین فیلم
فیلم آخر در سال 1869

8️⃣ 9- A Nightmare / کابوس
🎞 youtube

✍️ سیدمحسن باقری

ارزش گذاری: 0/5 از 4 ستاره
مانند فیلمی که در همین سال از او دیدیم؛ «یک شب وحشتناک» ملی یس را هنگام خواب می بینیم با این تفاوت که این بار با خواب و رویای او طرفیم. این یک تئوری در مقابل سینما حقیقت یا همان سینما وریته لومیرها بود. یک تئوری در مقابل آن دسته از فیلم ها که خودش فیلم خوبی نیست اما حرکت نظری اش تجربه ای به شدت مهم است. برای همین دیدگاه نیم نمره دادم چون باعث شکل گیری سینمای سورئال، خیالی میشود.
ملی یس به طور جدی مشکل لحن دارد. ولی این دست فیلمها وحشت نیستند، کمدی اند. دو لحنی که در آثار او دیده میشود اما در اصل لحن وحشت او نزد خودش جدی به شمار نمی آمده ...

ترفند تعویض متوقف (یا تعویض-تعویض) همان کات هایی است که ملی یس در اولین فیلم خود «تسخیر زنی در خانه رابرت هودین» به کار گرفته بود. این حرکت جلوه های ویژه او نقطه ضعف کارهای امروزی اوست. چیزی که همه منابع از آن به عنوان تکات مثبت سینمای ملی یس یاد میکنند به زعم بنده پاشنه آشیل و عدم رسیدن به سینما بود. او مشغول رسیدن به دستاور جلوه های ویژه سینما بود نه روایت و کارگردانی سینما...

از یک سو به جِد این فیلم اولین اثر سینمایی در حوزه ژانر تخیلی است. اما فیلم بدیست. موتیف ماه در طراحی صحنه کارهای ملی یس یک موتیف جدی است. او واقعا به ماه علاقه خاصی داشت. این فیلم شامل پنج تغییر در پس زمینه و طراحی صحنه است که همه از طریق ویرایش انجام می شود، مانند ظاهر شخصیت ها و ناپدید شدن ها. این فیلم همانطور که سایه ها نشان می دهد در هوای آزاد فیلمبرداری شد.

ماه بسیار جالب است. کاملاً بیرون از مقوا ساخته شده، یک فک زیبا دارد که دست مرد (کارگردان) را گاز می گیرد. حداقل سه فیلم دیگر ملیس را می توان در نظر گرفت که دارای چهره های غول پیکر ماه هستند: "رویای ستاره شناس" (1898)، "یک مهتاب سرنشین" (1904). "سفر به ماه" (1902). در حالی که ممکن است برخی در اینجا ماه را در نگاه اول تصویری ترسناک تلقی کنند ، اما معلوم است که ملی یس می خواست که طنزآمیز باشد و مخاطبان را متحیر کند.

🔺پایان فیلم های ژرژ ملی یس _ سال 1896

🆔 @mohsen_baghery_critic

#تاریخ_سینما #ژرژملی_یس
#فیلمشناسی #لیست_فیلمها #1896
لینک نقد 8 فیلم ملی یس در سال 1896

1- the Vanishing Lady Robert Houdin 1896 / تسخیر زنی در خانه رابرت هودین

2- Danse serpentine / رقص مار

3- The House of the Devil / خانه شیطان

4- Une partie de cartes / ورق بازی

5- Une nuit terrible / یک شب وحشتناک

6- Post No Bills / ارسال بدون قبض

7- Arrivée d'un train gare de Vincennes (1896) / ورود قطار به ایستگاه ونسن

8- A Nightmare / کابوس

سینما تک نقدزی تقدیم می کند:
جلسه اول دوره سینما مولف (12 مهر 1398)
نقد فیلم طناب (آلفرد هیچکاک)

جهت شرکت در این جلسه از طریق سایت تیوال اقدام کنید:
https://www.tiwall.com/p/rope4

امروز با فیلمی مواجه ایم که یک تکنسین سینما در رابطه با کار خودش آن را شیرین کاری می نامد و یک اثر ناموفق... هیچکاک می گوید که نمیداند چطور در آن زمان انقدر افراطی شده بود. افراطی در رعایت تکنیکی که جمعه (امروز) روی آن بحث می کنیم و تبادل نظر ...

آیا طناب در پلان سکانس می تواند سینما باشد؟

آیا این تئاتر نمایشی با دوربین بازیگوش و تدوین نداشته و زمان ممتد دوساعته اش خود می تواند قصه گویی را بدون تاویل و تفسیر بسازد؟

میتواند شخصیت ها و انگیزه هایش را کاریکاتوریزه نکند؟

آیا میتواند مکان و افراد این جمع را بدون نیچه و نظریه اش تبدیل به جمع روشنفکری کند؟

آیا میتواند معلم را کارآگاهی باهوش کند؟ اصلا معلم هست یا کارآگاه؟

آیا غیر از تعلیق و شیرین کاری پلان سکانس را که هیچکاک خود اقرار میکند او را به دستاورد دیگری هم رسانیده ؟

آیا این فیلم از فشار منتقدینی بود که هیچکاک را سرگرمی ساز و مبتذل میدانستند ؟

آیا این فیلم تاویل و تفسیر را به این دلیل باز گذاشته که جذب روشنفکرین منتقدنمای آن زمان باشد؟

آیا کتاب و دیالوگ ها و وسیله قتاله (طناب) و سرو شام روی میزی که تابوت یکی از افراد جمع است، قرار است نمایش و تئاتری باشند که تکنیک جناب فیلمساز را تست کنند ؟

آیا هیچکاک مجبور می شود به ورطه نمادبازی افتد یا واقعا قصدش این بوده ؟

آیا این یک فیلم خوب است ؟
پاسخش قطعا خیر است . فیلم خوبی نیست اما فیلم مهمی ست. خیلی مهم

برای پاسخ به تمامی این پرسش ها، دسته جمعی هنگام تماشا و گپ و گفت جمعی به فردیت یک مولف سینماگر می رسیم.
طناب فردا کافه فاستر سالن نقدزی ... یک اثر مهم و یک لذت نقدی دیگر ...

#طناب #هیچکاک #سینمامولف #قبل_ازجلسه

@mohsen_baghery_critic

پس از جلسه اول

دروازه ورود به دنیای کنش گر نه مصرف کننده

تقویت ذهن و راهی برای کشف فیلم و لذت بیشتر با نقد

نقد دسته جمعی و گپی شیرین

"سینماتک نقدزی"
گزارش جلسه اول سینما_مولف
نقد فیلم طناب ساخته آلفرد هیچکاک در سال ۱۹۴۸

آغاز و پیش زمینه بحث و اختلاف دوستان از جمله بنده و استاد باقری بر سرِ کیفیت و ارزیابی فیلم بود؛ بنده و چندی از دوستان معتقد بودیم که طناب فیلم خوبی است و جناب باقری و دوستان دیگر مخالف بودند. این نقطه آغاز دیالوگ ما بود. بررسی فیلم باید در سبک ساخت پلان_سکانس انجام می شد. اما گاهی توقع و تصور دوستان از این فیلم یک فیلم معمولی و پر از کات بود آنچه که هدف هیچکاک از این فیلم نبود!

به هر جهت نتایج خوبی از بحث برداشت ‌شد، شخصیت هایی گاها شبیه به تیپ، تکنیک در اوج قرار گرفته و مرز بودن طناب میان سرگرمی و قدرت نمایی کارگردان بخشی از نتایجی بود که در بحث به آن رسیدیم. یکی از بحث های ما محدود شدن هیچکاک از انتخاب شبوه روایت پلان سکانس بود. چیزی که به زعم آقای باقری کلید تمامی ضعف های فیلم از آن ناشی شده و به نظرشان برداشت بلند بودن فیلم به در راستای پرسوناژ و قصه بلکه صرفا برای خاص نمایی و تجربه گرایی جوانانه بوده و حتی متحرک بودن اکسسوار فیلم هم نتوانسته بود این خلاء را پر کند. از نظر بنده این سخن صحیح استT اما گاهاً نقدها بیش از حد سلبی می‌شد. از جمله نتایج بحث می توان به این اشاره کرد که ساخت فیلم طناب کاری بود که هیچکاک برای رسیدن به پنجره پشتی و سرگیجه الزاما بایذ آن را تجربه می کرد و هرگز نباید ساخت فیلم طناب را اشتباهی از سوی هیچکاک قلمداد کنیم. طناب فیلمی است که در برخی از مولفه‌ها ضعیف است؛ اما به بهترین شکل آن را اجرا می‌کند.

یکی از اشکالات که در دوستان بسیاری به آن مبتلا بودند؛ ندیدن فیلم قبل از جلسه بود. ماهیت جلسه‌های نقدزی، نقد بصورت دیالوگ است و با دقت بالا و به نوعی رویکرد فرمالیستی در نگاه برایشان اهمیت دارد. که این امر مستلزم به دیدن فیلم قبل از جلسه دارد. فضای گرم جلسه و خلق و خوی جناب باقری باعث شد، بحث ها همیشه داغ بماند و فکر و دقت دوستان تا حدی روان شود که یکی از دوستان رابطه میان نام فیلم "Rope" و شخصیت قصه "Ropert" را بیابد! این نشان از دقت در نقد و سطح بالای جلسه داشت. به همین جهت هر چه به انتهای فیلم نزدیک می‌شدیم مشارکت در بحث ها بیشتر می شد که این نشان از افق روشن این جلسات برای تاثیر و تربیت اجتماعی در امور فرهنگ نقد و بحث برای شرکت کنندگان و در مدیوم بزرگتر جامعه داشت.

طناب فیلمی بود که یک تکنسین در آن آزمون و خطاهایی انجام می دهد که آینده سینمای خود و سینمای جهان را دستخوش تغییرات فراوانی قرار داد. هر چه بیشتر بحث کردیم به این نتیجه رسیدیم که هیچکاک استادی خود را می‌کند، حتی در فیلمی که به نظر برخی ضعیف و به نظر بنده متفاوت است.

در انتهای جلسه به روال همیشگی جناب زندی عکس های دسته جمعی گرفتند که صمیمیت و دوستی میان اعضا را به خوبی نشان میدهد. راه نقدزی راه نقد، بحث و پیشرفت است. در بحث می آموزیم و هر چه را که آموخته ایم باز هم در دیالوگ و بحث به چالش میکشیم.

گزارشی از : محمد دیبا

🆔 @naghdzee

♨️ - تیزر جلسه اول سینما - مؤلف
🎬 - نقد فیلم طناب (آلفرد هیچکاک)
- هدایت سیدمحسن باقری -

🍂 جلسات بعدی این دوره روزهای جمعه پاییزی با نقد چهار فیلم دیگر آلفرد هیچکاک

رزرو چهار جلسه باقیمانده با تخفیف 33 درصدی:
https://ppng.ir/d/uKbA
برای خرید تک جلسه از طریق سایت تیوال:
https://www.tiwall.com/cinematheque/rear-window2-1

جهت مشورت و ارتباط بیشتر آیدی زیر:
@ravabet_naghdzee

© - @Naghdzee
✒️ - @Mohsen_Baghery_Critic
🎞 - @Silence4z

سینما تک نقدزی
جلسه دوم _ سینما مولف (19 مهر 1398)
نقد فیلم پنجره پشتی (آلفرد هیچکاک)

جهت شرکت در این جلسه از طریق سایت تیوال اقدام کنید:
https://www.tiwall.com/p/rope4-1

لازم به ذکر است که در همین روز، فیلم کوتاه با حضور عوامل فیلم در ساهت 14:30 الی 16 برگزار خواهد شد، که حضور در این جلسه رایگان است.
نقدزی بررسی فیلمسازان جوان و پیشرفتشان را همیشه در اولویت برنامه های خود میداند. از جوانان علاقه مند و فیلمسازان آینده دعوت به عمل می آید.

@naghdzee

#سکوت #فرهنگ_نقد #حرف_بزرگترین_نعمت

در مذمت سکوت و این عمل در برابر منتقدین خویش

اگر سکوت جایز بود و ارتباط شکل نمیگرفت؛ جهان در نطفه به مرگ میرسید. سکوت برادر مرگ است مثل خواب فرقش خود به خواب رفتن و مرگی که خودش رقم زده نه که از روی خستگی و استراحت به مرگ کوتاه مدتی روانه شده باشد. سکوت برادر مرگی است که خود انتخاب میکند مرده باشد و همیشه بمیرد. حتی وقتی چشمان و گوش و دهانش کار کند سکوتش در برابر چیزی مساوی با مرگ است در برابر زندگی...سکوت نکردن دروازه های تکامل را باز میکند. سکوت آفت است و مانند خشم در لحظاتی نیاز است. مثل سکوت در برابر خشم !

انسان همیشه ساکت و انسان همیشه پرحرف، هر دو افراط است و تفریط. انسانی که در لحظاتی ساکت است و لحظات دقیقی خشمگین قطعا متعادل است و حلالِ مشکلات خویش و دیگران...
انسانی هم که در مواقع نقد و انتقاد / در مواقع روبرویی با حقیقت وجودین خویش / در مواقع حل کردن بدی های خود سکوت می کند، نقدپذیر نیست؛ قطعا از فرهنگ نقد بویی نبرده است. فرهنگ نقد دقیقا دیالوگ بر روی مواضع و ضعف های خود است.

این شعارهای فرهنگ نقد را جدی بگیرید تا در هنگامی که ضعف خود را از کسی شنیدید، کانال عوض نکنید؛ بلکه درون گفتمان رفته و مانع روانکاوی شخصیت خویش هم برای خود و هم برای دیگران نشوید؛ از پس آشکار شدن خلاصی می آید و حرکت. وقتی آشکار شد، دروازه های پذیرش نقد و راه اعمال اصلاحات خصوصیات اخلاقی گشوده می شود.

سکوت ظلم است به خصوص وقتی پای خودمان وسط باشد. از خود حرف زدن به دنبال شنیدن بدی هایمان باشیم. خوبی وقتی گفتنش کارساز است که در خودآگاه نباشد. وقتی در خودآگاه خوب باشی، گفتنش باعث دستکاری کردن خوبی ها می شود. خوبی که در ناخودآگاه باشد هم گفتن ندارد، تنها تشکر میخواهد.
بدی ها باعث رنجش و آزار دیگران هستند. اگر کسی با فرار و سکوت از بدی های خویش می گریزد، قطعا از خود فرار می کند و فرار از مواجهه با خود...

وقتی خود از خودتان فرار می کنید؟ چگونه انتظار دارید دیگران شما را تحمل کنند. به دایورت کننده سپردن که مشترک خودتان را در دسترس نگذارید نتیجه ای جز سایلنت و سکوت ظلمت بار و توهم گنده شدن می آورد و قطع ارتباط با خود. این همان فرار بی ادبانه است که از همان خصلت و بدی به خودمان روا میداریم.

من را نقد کن رفیق و اصلاحش را به من بسپر. اگر بهتر نشدم حق ئداری حرف هایت را تکرار نکنی، مگر اینکه دیگر رفیقم نباشی. از نقد ناراحت شدن از یک مدعی فرهنگ نقد و نقادی به همان معناست که خودتان را به کوچه علی چپ بزنید و نشنیده بگیرید. واقعا چه ظلمی در حق خود و دیگران ... حتی اگر هفتاد سال شعارش هم داده باشید. سکوت در برابر نقد عین فحش میماند به منتقد ... حتی از آن بدتر است.

@mohsen_baghery_critic

پیشگفتار جلسه دوم سینما مولف

سینما مولف دوره ای برای شناخت جهانِ یک مولف است. قطعا جهان یک سینماگر در آثارش باید امتداد داشته باشد، مانند زنجیر. پس در هر 5 فیلمِ این دوره باید مثل زنجیر در دست بگیریم و قواره اش را بسنجیم که در نهایت بزرگ شدن قد و قامت این مولف را اثر به اثر متر کنیم و به ساحت وجودین آن پی ببریم.

در طناب گذشته آلفرد را از دل یک تجربه ناموفق که خود هم اذعان داشت، می خواهیم به پنجره پشتی ارتقا او به سوی تعالی را ببینیم. میخواهبم همان تم و موضوع اصلی را با همان حس و حال اینبار نه تئاتری بلکه سینمایی تجربه کنیم. از خصوصیات هیچکاک، تجربه گرایی و تکنسین بودنش گفتیم. اما مهم ترین خصوصیت او را در در جلسه دوم باز می کنیم. خصوصیتی که در حد یک اشاره گذر کردیم در اینجا به پختگی رسیده را از درون مولفه های این هنرمند بیرون می کشیم.

در جلسه فردا_ جمعه 19 مهر میخواهیم با مقایسه و شباهت گام های تکاملی و قدکشیدن فیلمساز را به تماسا بنشینیم و درود بفرستیم بر تجربه گرایی و شعار حیا کن، سینما را رها کن، سردهیم؛ برای هر چه اندیشه و مکتب و تفکر در این مدیوم بیاید. مرگ بر هر چه که رسمش فلسفه باسد که به مدیومی چون سینما تجاوز میکند.

میخواهیم به دوربین کنجکاو و فضولی بپردازیم... دوربینی که مستقل روایت می کند اما از زاویه سینماگر. میخواهیم به این بپردازیم که این امر جز در سینمای هیچکاک در هیچ کجا چرا منطق و باورمند نمی شود و چرا فقط در سینمای هیچکاک این استثنا را میتوان قائل شویم.

از مولفه های خاص این سینماگر کنکاش گر بودن دوربین اوست و کنجکاوی از خصلت این سینماگر تُخسِ تجربه گرا. کودکی که در طناب تاتی کنان راه تعلیق و سوسپانیزبشین خاص خویش را تمرین میکند، در پنجره پشتی به دستور زبان میرسد و به سینما هدیه میکند. هیچکاک به مثابه کودکی بازیگوش است که تجربه های کرده و ناکرده خود را تا حدامکان در سینما تجربه و با دانش تکنیکی به تجربیات ما می افزاید.

سینمایی که در طناب پس از شنیدن صدای ضربه به داخل خانه کات می خورد و قتل میبینیم؛ قتلی که نه ذهنی میشود و نه عینی. حال در مدیومِ عینی میخواهیم فضولی یک خبرنگار پا شکسته و خانه نشین را ببینیم که فضولی اش از روی سرگرمی است و تماشای حریم خصوصی همسایگان برایش مفرح و لذت بخش است. دوباره هیچکاک ما را در همان بدو ماجرا شریک جرم شخصیت می کند و حتی بیش از شریک جرم، در چند پلان بسیار بسیار مهم که خواهیم پرداخت ما به چیزی فراتر از شریک جرم بدل می شویم. قاتلی را میسازد که بر خلاف طناب هیچ نیازی به کد و نمادبازی ندارد و پرداخت قاتل در همان سکانس پایانی کافیست که جنون و بیماری آن مرد را فرویدشونده تحلیل کنیم بدون اینکه فروید را بشناسیم.

و کنکاش های هیچکاک هم از دریچه فضولی به ماجرای یک خبرنگار فضول می پردازد و این امر برایمان فیلم در فیلم تحویل میدهد، چونان که زندگی همان فیلم است و ما با دوربین به تماشای آن فیلم می نشینیم! در فضای قوطی کبریتیِ زیست مدرن و تودرتویی خانواده های اجتماعی که در یک منزل زندگی نمیکنند، ولی کافیست به بهانه هوای گرم پرده ها را کنار زده تا متوجه شوند که چگونه رصد شده و سوژه یکی از فیلم های هیچکاک هستند/ و زندگی شان چگونه سیبل جعبه جادویی و شهر فرنگ همسایگان است و اسرارشان بر پشت پرده نمانده، چونان خورشید اول فیلم در پشت ابر...

شخصیت فضول، فضای فضولی میخواهد و دلی بی باک و نترس از شکستن آن یکی پایش. خصلت خبرنگار ارضای غریزه کنجکاوی است. تعلیق در پنجره پشتی متکامل و دوربین مانند شخصیت فضول است. ما در این فیلم سوبژه شخصیت را از اوبژه فیلمساز میبینیم و این در هیچ سینمای دیگری نمیتواند و نباید تکرار شود. خصلتی که آنقدر خاص هیچکاک است که یادگرفتنی نیست. دوربین سوبژه هیچکاکی فقط در خودش و سینمایش معنا و مفهوم میگیرد، ولاغیز... مانند حاجی شدن حضرت محمد و خر و پالون خرش!

ما میخواهیم به این مسائل بپردازیم ... علاقه مند بودید میتوانید در روز جمعه مفصل و کامل به این سینماگر و سینمایش مسلط شوید و شناخت پیدا کنید. جالب است بدانید که پایان فیلم پنجره پشتی شروع فیلم سرگیجه می شود! این است زنجیر سینمای یک سینماگر مولف.

🆔 @mohsen_baghery_critic

#پساگفتار جلسه دوم _ دوره سینما مولف

بخش اول: صحبت با عوامل فیلم کوتاه مارپله ...

⚛ @mohsen_baghery_critic

#پساگفتار جلسه دوم _ دوره سینما مولف

بخش دوم: جلسه نقد فیلم پنجره پشتی

@mohsen_baghery_critic

ریویو جشنواره ای فیلم مسخره باز به بهانه اکران عمومی در کانال بازنشر شد
https://t.me/mohsen_baghery_critic/661

یک #پلان جامانده از جلسه قبل سینما مولف / پنجره پشتی
تحلیل ویس زیر 👇

تحلیل یک پلان به شدت مهم فیلم پنجره عقبی

نمای نقطه نظر وحشتناک سوبژکتیو !

@mohsen_baghery_critic

📦بسته ی نقدِ قصر شیرین

۶ منتقد گروه نقدزی، طیف متنوعی از نظرات مثبت و منفی را درباره ی فیلم مهم #قصر_شیرین در این بسته ابراز کرده اند.

🔴خیلی تلخ، خیلی شیرین (مهران زارعیان @mehzara)

🔴ساده و بی ادعا، اما ناقص (امیرحسن بیک محمدی @hassan_bm77 )

🔴چند ساعت زیر آوارهای زندگی (علیرضا قیاسوند @meli_myworld)

🔴خزنده... (کیان زندی @KiAn4z)

🔴 میرکریمی: آبدارچی سینمای ایران (محسن باقری @Mohsenbaghery)

🔴 قصر خیالی شیرین، قصر سینمایی میرکریمی (محمدعلی شمس @neoshams)

جدول ارزش گذاری این منتقدین همین جاست ☝🏼 و برای مطالعه نقدها و ثبت کامنت در سایت نقدزی می توانید این صفحه را ببینید👇🏼

http://naghdzee.ir/naghdVAbaresi.aspx?id=28

@naghdzee

جلسه ی سوم دوره ی #سینما_مؤلف با نمایش و نقد فیلم #سرگیجه، جمعه ۳ آبان در #سینماتک_نقدزی واقع در #کافه_فاستر، جهت ثبت نام و شرکت👇🏼
@Mohsenbaghery
@naghdzee