رییس جمهور هم رفت ...
✍️ شاهپور محمدی
از لحظه شنیدن حادثه دلخراش سقوط هلی کوپتر حامل رییس جمهور کشورمان و هیات همراه تا زمان تایید خبر ، نه تنها مردم کشورمان در شوک و نگرانی بودند ، بلکه جامعه جهانی هم در بهت و ناباوری فرو رفته بود.
شان و منزلت رییس جمهور هر کشوری بر کسی پوشیده نیست.
تصور اینکه در یک چشم برهم زدن ، نفر اول اجرایی یک کشور ، آنهم با آن شرایط سقوط مرگبار ، از کنار ملت برود و مردم را برای همیشه ترک کند، امری واقعا سخت است.
با توجه به حادثه غیر مترقبه کنونی ، آنچه به ذهن می‌رسد اینکه چه آنها که موافق با اندیشه ها و سلایق کاری رییس جمهور بودند و چه آنها که مخالف بوده و حتی به ایشان رای هم نداده بودند ، در شرایط فعلی ، یک رویه را در پیش گرفته و صرفا به اتحاد ملی کشور توجه و اندیشه کنند.
آنچه امروز مهم است آبرو و اعتبار کشور است و نباید اجازه داد در فقدان رییس جمهور ، بیگانگان از اندوه و حزن ملت سواستفاده کنند.
مقام ریاست جمهوری در دنیا و برای هر کشوری یک امر ملی بوده و قابل تکریم و احترام است.
این مقام صرفا یک پست عادی نیست .
وقتی اعضای شورای امنیت سازمان ملل در اجلاس خود ، به یاد و احترام رییس جمهور و وزیر امور خارجه یک دقیقه سکوت اختیار میکنند.
وقتی در کنفرانس امنیت هسته ای در وین حاضران برای تسلیت درگذشت رییس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان یک دقیقه سکوت میکنند .
به معنای عظمت شخصیتی این افراد است .
رییس جمهور هر کشوری با درایت ، دقت ، سیاست و نکته سنجی منحصر به فرد خود ، سرنوشت یک کشور و یک ملت را نمایندگی میکند که کار هر کسی نیست.
همین تعیین سرنوشت کشورها بتوسط این مقامات سیاسی باعث میشود که این شخصیت ها همواره در صدر اخبار رسانه های جهان قرار گیرند .
و دیده شد که در این چند روز گذشته ، تمامی رسانه های دنیا از همان لحظه های اول حادثه پیگیر این اتفاق هولناک بودند.
اهمیت شخصیتی این افراد باعث میشود وقتی چنین تراژدی ناخواسته ای برای آنها رقم میخورد ، یک دنیا در بهت و اندوه قرار گیرند.
موضوع برای جامعه رسانه ای جهان صرفا به اطلاع رسانی و مخابره کردن اخبار چنین حوادثی نیز محدود نگردیده ، بلکه باعث شناخت بیشتر مردم دنیا نسبت به عملکرد آنها و بررسی زوایای پنهان و پیدای شخصیتی این رجال سیاسی هم میشود.
هم اکنون در مورد شخصیت های سیاسی کشورمان نیز قطعا افکار عمومی دنیا با حساسیت تمام ، اندیشه ها ، دیدگاه ها و رفتارهای مثبت و ماندگار آنها را در عرصه های بین المللی رصد خواهند کرد.
آنچه هم اکنون مهم است اینکه مردم کشورمان میبایست دست به دست هم بدهند تا این روزهای حزن انگیز را با مدیریت صحیح و واکنش های منطقی پشت سر بگذارند.
که صد البته ملت نجیب ایران نشان داده اند با همه سلایق و یا حتی اختلافات و نگرش های سیاسی ، در زمان های بحران ، همواره اتحاد خود را حفظ کرده اند تا گزندی متوجه کشورشان نشود.
جا دارد مراتب تکریم و تسلیت خود را نثار بازماندگان و خانواده های معظم خلبانان ، کادر فنی پرواز و تیم حفاظت این سانحه دلخراش تقدیم نماییم که همواره در زمان رفت و آمدها و نقل و انتقال مقامات و شخصیت ها ، در صف اول حادثه و خطر قرار میگیرند .
روح تمامی عزیزان سفرکرده در این حادثه تلخ قرین رحمت الهی باد...
✅خبرنگار هفته
https://t.me/khabarnegar_hafte
https://t.me/mohammadishahpoor
✍️ شاهپور محمدی
از لحظه شنیدن حادثه دلخراش سقوط هلی کوپتر حامل رییس جمهور کشورمان و هیات همراه تا زمان تایید خبر ، نه تنها مردم کشورمان در شوک و نگرانی بودند ، بلکه جامعه جهانی هم در بهت و ناباوری فرو رفته بود.
شان و منزلت رییس جمهور هر کشوری بر کسی پوشیده نیست.
تصور اینکه در یک چشم برهم زدن ، نفر اول اجرایی یک کشور ، آنهم با آن شرایط سقوط مرگبار ، از کنار ملت برود و مردم را برای همیشه ترک کند، امری واقعا سخت است.
با توجه به حادثه غیر مترقبه کنونی ، آنچه به ذهن می‌رسد اینکه چه آنها که موافق با اندیشه ها و سلایق کاری رییس جمهور بودند و چه آنها که مخالف بوده و حتی به ایشان رای هم نداده بودند ، در شرایط فعلی ، یک رویه را در پیش گرفته و صرفا به اتحاد ملی کشور توجه و اندیشه کنند.
آنچه امروز مهم است آبرو و اعتبار کشور است و نباید اجازه داد در فقدان رییس جمهور ، بیگانگان از اندوه و حزن ملت سواستفاده کنند.
مقام ریاست جمهوری در دنیا و برای هر کشوری یک امر ملی بوده و قابل تکریم و احترام است.
این مقام صرفا یک پست عادی نیست .
وقتی اعضای شورای امنیت سازمان ملل در اجلاس خود ، به یاد و احترام رییس جمهور و وزیر امور خارجه یک دقیقه سکوت اختیار میکنند.
وقتی در کنفرانس امنیت هسته ای در وین حاضران برای تسلیت درگذشت رییس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان یک دقیقه سکوت میکنند .
به معنای عظمت شخصیتی این افراد است .
رییس جمهور هر کشوری با درایت ، دقت ، سیاست و نکته سنجی منحصر به فرد خود ، سرنوشت یک کشور و یک ملت را نمایندگی میکند که کار هر کسی نیست.
همین تعیین سرنوشت کشورها بتوسط این مقامات سیاسی باعث میشود که این شخصیت ها همواره در صدر اخبار رسانه های جهان قرار گیرند .
و دیده شد که در این چند روز گذشته ، تمامی رسانه های دنیا از همان لحظه های اول حادثه پیگیر این اتفاق هولناک بودند.
اهمیت شخصیتی این افراد باعث میشود وقتی چنین تراژدی ناخواسته ای برای آنها رقم میخورد ، یک دنیا در بهت و اندوه قرار گیرند.
موضوع برای جامعه رسانه ای جهان صرفا به اطلاع رسانی و مخابره کردن اخبار چنین حوادثی نیز محدود نگردیده ، بلکه باعث شناخت بیشتر مردم دنیا نسبت به عملکرد آنها و بررسی زوایای پنهان و پیدای شخصیتی این رجال سیاسی هم میشود.
هم اکنون در مورد شخصیت های سیاسی کشورمان نیز قطعا افکار عمومی دنیا با حساسیت تمام ، اندیشه ها ، دیدگاه ها و رفتارهای مثبت و ماندگار آنها را در عرصه های بین المللی رصد خواهند کرد.
آنچه هم اکنون مهم است اینکه مردم کشورمان میبایست دست به دست هم بدهند تا این روزهای حزن انگیز را با مدیریت صحیح و واکنش های منطقی پشت سر بگذارند.
که صد البته ملت نجیب ایران نشان داده اند با همه سلایق و یا حتی اختلافات و نگرش های سیاسی ، در زمان های بحران ، همواره اتحاد خود را حفظ کرده اند تا گزندی متوجه کشورشان نشود.
جا دارد مراتب تکریم و تسلیت خود را نثار بازماندگان و خانواده های معظم خلبانان ، کادر فنی پرواز و تیم حفاظت این سانحه دلخراش تقدیم نماییم که همواره در زمان رفت و آمدها و نقل و انتقال مقامات و شخصیت ها ، در صف اول حادثه و خطر قرار میگیرند .
روح تمامی عزیزان سفرکرده در این حادثه تلخ قرین رحمت الهی باد...
✅خبرنگار هفته
https://t.me/khabarnegar_hafte
https://t.me/mohammadishahpoor
1643126529_-88828400.pdf
2.4 MB
شماره ۱۶۴ مجله صدای خاک منتشر شد
با مطالبی از
آقای سید رضا اورنگ
آقای غلامرضا گمرکی
شاهپور محمدی
با مطالبی از
آقای سید رضا اورنگ
آقای غلامرضا گمرکی
شاهپور محمدی
فاصله بین مردم و سینماگران باید کمتر شود .
شاهپور محمدی
در طی سالهای گذشته نهاد رسانه ملی بگونه ای عمل کرده است که احاد مردم صرفا سلبریتی ها را هنرمندان سینمای کشور میشناسند.
در حالیکه سلبریتی ها تعداد اندکی از جامعه بزرگ سینمای کشور را تشکیل می‌دهند.
این عدم شناخت به سازمان سینمایی برمیگردد که در طول سالها فعالیت خود یک تریبون مستقل برای معرفی فعالیت های گستره سینماگران کشور به مردم ، ایجاد نکرده است.
سالهاست این سوال مطرح میشود که چرا سینماگران کشور فاقد یک رسانه فراگیر مستقل برای دیده شدن آثار خود نیستند ؟
هنرمندان سینما صرفا با نمایش اثار خود می توانند با احاد مردم ارتباط برقرار کنند.
براساس آمارهای غیر رسمی یک میلیون نفر سینماگر در این کشور وجود دارند
اما چند درصد از این سینماگران میتوانند در برنامه های رسانه ملی حضور داشته باشند.؟
تکلیف بقیه هنرمندان این عرصه چه میشود ؟
چرا به این موضوع مهم توجه و اعتنا نمیشود که جامعه سینمایی کشور به یک تریبون مستقل رسانه ای برای ارتباط گسترده با مردم نیازمند است.
این موضوع چقدر باید در مطبوعات و رسانه ها انعکاس داده شود تا مسولان سازمان سینمایی به اهمیت آن پی ببرند ؟
سازمان سینمایی و خانه سینما چرا به چنین موارد مهم و کلیدی ورود نمیکند ؟
فیلمسازان کشور چگونه باید آثار تولیدی خود را در معرض دید مخاطبان خود در سطح ملی و کشوری قرار دهند ؟
سوال سختی نیست .!!
چرا تا به امروز سازمان سینمایی با مدیران تلویزیون وارد این بحث نشده اند تا حداقل یک کانال اختصاصی را در اختیار سینمای کشور قرار دهند .؟!
چرا یک چنین کانالی برای آشنایی مردم با سینمای ایران و جهان تشکیل نمیشود ؟
رسانه ملی اینهمه شبکه در اختیار دارد ، سهم سازمان سینمایی و سینماگران کشور از این همه شبکه ملی چقدر است ؟
به نظر می رسد پدیده بزرگی به نام « سینما» هنوز برای برخی مدیران فرهنگی کشور بدرستی تعریف نگردیده است.
نبود مدیران دغدغه مند و کاربلد در راس مدیریت سینما در دهه های گذشته نیز باعث گردیده به اینگونه حرکت های زیربنایی و زیرساختی در حوزه سینمای کشور بهای لازم داده نشود.
حرکت هایی که جملگی می‌توانستند به رشد و پویایی بیشتر جامعه سینمایی کشور منجر شوند و سینماگران کشورمان نیز از این ابزار ارتباطی فراگیر برای نمایش اثار هنری خود به مردم ، محروم نمانند...!
تاسیس این اهرم رسانه ای یک امر لازم و ضروری است تا جامعه سینمایی بتوانند به صورت تخصصی نیازمندی های جامعه را از طریق انتن سراسری برطرف سازند.
آیا به اندازه ای که برای ورزش این کشور در شبکه های مختلف تلویزیونی میز و برنامه اختصاص می یابد ، برای سینمای این کشور نیز چنین شرایطی ایجاد می شود ؟
حتی « هفت » که بعنوان تنها برنامه جدی مربوط به سینما محسوب میشود ، هر زمان مدیران رسانه اراده کنند آنرا تعطیل میکنند و هر زمان احساس کنند که جامعه سینمایی نیازمند چنین برنامه ای است، دوباره تولید آن را از سر میگیرند.!
در زمان تولید ان نیز نگاه های سلیقه ای رسانه ملی در آن اِعمال میشود ، بدون دقت نظر در اینکه چنین برنامه هایی متعلق به تمامی سینماگران این مرز و بوم بوده و میبایست بدون هیچگونه دخل و تصرف و نگاه های سلیقه ای تولید شوند.
بخش مهم تر موضوع نیز آنجایی است که هرگونه اعمال سلیقه در اینگونه برنامه ها ، به اسم سینما و آدمهای آن تمام میشود و باعث میگردد سینما و دست اندرکاران آن به آن صورت که باید ، برای قاطبه مردم و علاقمندان معرفی نشوند.
اگر مدیران سازمان سینمایی بدنبال کارهای بنیادین و زیربنایی برای سینمای کشور هستند ، میبایست به ایجاد یک تشکیلات رسانه ای برای سینماگران کشور اندیشه کنند.
با توجه به امکانات روز دنیا ، در اختیار داشتن یک تشکیلات رسانه ای برای دیده شدن آثار سینماگران صاحب اندیشه ، خواسته بزرگی محسوب نمیشود.
✅خبرنگار هفته
https://t.me/khabarnegar_hafte
https://t.me/mohammadishahpoor
شاهپور محمدی
در طی سالهای گذشته نهاد رسانه ملی بگونه ای عمل کرده است که احاد مردم صرفا سلبریتی ها را هنرمندان سینمای کشور میشناسند.
در حالیکه سلبریتی ها تعداد اندکی از جامعه بزرگ سینمای کشور را تشکیل می‌دهند.
این عدم شناخت به سازمان سینمایی برمیگردد که در طول سالها فعالیت خود یک تریبون مستقل برای معرفی فعالیت های گستره سینماگران کشور به مردم ، ایجاد نکرده است.
سالهاست این سوال مطرح میشود که چرا سینماگران کشور فاقد یک رسانه فراگیر مستقل برای دیده شدن آثار خود نیستند ؟
هنرمندان سینما صرفا با نمایش اثار خود می توانند با احاد مردم ارتباط برقرار کنند.
براساس آمارهای غیر رسمی یک میلیون نفر سینماگر در این کشور وجود دارند
اما چند درصد از این سینماگران میتوانند در برنامه های رسانه ملی حضور داشته باشند.؟
تکلیف بقیه هنرمندان این عرصه چه میشود ؟
چرا به این موضوع مهم توجه و اعتنا نمیشود که جامعه سینمایی کشور به یک تریبون مستقل رسانه ای برای ارتباط گسترده با مردم نیازمند است.
این موضوع چقدر باید در مطبوعات و رسانه ها انعکاس داده شود تا مسولان سازمان سینمایی به اهمیت آن پی ببرند ؟
سازمان سینمایی و خانه سینما چرا به چنین موارد مهم و کلیدی ورود نمیکند ؟
فیلمسازان کشور چگونه باید آثار تولیدی خود را در معرض دید مخاطبان خود در سطح ملی و کشوری قرار دهند ؟
سوال سختی نیست .!!
چرا تا به امروز سازمان سینمایی با مدیران تلویزیون وارد این بحث نشده اند تا حداقل یک کانال اختصاصی را در اختیار سینمای کشور قرار دهند .؟!
چرا یک چنین کانالی برای آشنایی مردم با سینمای ایران و جهان تشکیل نمیشود ؟
رسانه ملی اینهمه شبکه در اختیار دارد ، سهم سازمان سینمایی و سینماگران کشور از این همه شبکه ملی چقدر است ؟
به نظر می رسد پدیده بزرگی به نام « سینما» هنوز برای برخی مدیران فرهنگی کشور بدرستی تعریف نگردیده است.
نبود مدیران دغدغه مند و کاربلد در راس مدیریت سینما در دهه های گذشته نیز باعث گردیده به اینگونه حرکت های زیربنایی و زیرساختی در حوزه سینمای کشور بهای لازم داده نشود.
حرکت هایی که جملگی می‌توانستند به رشد و پویایی بیشتر جامعه سینمایی کشور منجر شوند و سینماگران کشورمان نیز از این ابزار ارتباطی فراگیر برای نمایش اثار هنری خود به مردم ، محروم نمانند...!
تاسیس این اهرم رسانه ای یک امر لازم و ضروری است تا جامعه سینمایی بتوانند به صورت تخصصی نیازمندی های جامعه را از طریق انتن سراسری برطرف سازند.
آیا به اندازه ای که برای ورزش این کشور در شبکه های مختلف تلویزیونی میز و برنامه اختصاص می یابد ، برای سینمای این کشور نیز چنین شرایطی ایجاد می شود ؟
حتی « هفت » که بعنوان تنها برنامه جدی مربوط به سینما محسوب میشود ، هر زمان مدیران رسانه اراده کنند آنرا تعطیل میکنند و هر زمان احساس کنند که جامعه سینمایی نیازمند چنین برنامه ای است، دوباره تولید آن را از سر میگیرند.!
در زمان تولید ان نیز نگاه های سلیقه ای رسانه ملی در آن اِعمال میشود ، بدون دقت نظر در اینکه چنین برنامه هایی متعلق به تمامی سینماگران این مرز و بوم بوده و میبایست بدون هیچگونه دخل و تصرف و نگاه های سلیقه ای تولید شوند.
بخش مهم تر موضوع نیز آنجایی است که هرگونه اعمال سلیقه در اینگونه برنامه ها ، به اسم سینما و آدمهای آن تمام میشود و باعث میگردد سینما و دست اندرکاران آن به آن صورت که باید ، برای قاطبه مردم و علاقمندان معرفی نشوند.
اگر مدیران سازمان سینمایی بدنبال کارهای بنیادین و زیربنایی برای سینمای کشور هستند ، میبایست به ایجاد یک تشکیلات رسانه ای برای سینماگران کشور اندیشه کنند.
با توجه به امکانات روز دنیا ، در اختیار داشتن یک تشکیلات رسانه ای برای دیده شدن آثار سینماگران صاحب اندیشه ، خواسته بزرگی محسوب نمیشود.
✅خبرنگار هفته
https://t.me/khabarnegar_hafte
https://t.me/mohammadishahpoor
Telegram
نقد سینما
شاهپور محمدی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
2070814466_672507429.pdf
2 MB
شماره ۱۶۵ مجله صدای خاک منتشر شد
با مطالبی از
آقای سید رضا اورنگ
آقای غلامرضا گمرکی
شاهپور محمدی
با مطالبی از
آقای سید رضا اورنگ
آقای غلامرضا گمرکی
شاهپور محمدی
صریح با وزیر ارشاد ...
شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
از هر زاویه ای به مشکلات حوزه فرهنگ کشور می‌نگریم به گرفتاری های زندگی و معیشت اهالی هنر ختم میشود.
جناب آقای وزیر لطفا پاسخ بفرمایید چرا در سه سال گذشته چندین بار - شب عید و شب یلدا - قول تامین معیشت برای اهالی هنر را دادید و عملی نشد.؟
عید نوروز ۱۴۰۳ هم خبری از این کمک معیشت ها نشد.
ظاهرا موضوع معیشت هنرمندان در وزارت تحت امر شما به کل فراموش شده است ؟
لطفا بطور شفاف مشخص کنید که اگر قرار نیست کمک معیشتی برای اهالی هنر اختصاص یابد ، چرا این جماعت را با وعده و وعیدهای خود در انتظار نگه می‌دارید ؟
لطفا توضیح دهید که چرا به یکباره ان کمک معیشت های حداقلی هنرمندان قطع شد ؟
وقتی شفاف سازی در این زمینه ها صورت نگیرد ، انتظار دارید هنرمندان در مورد عملکرد شما و مدیران زیر مجموعه تان چه نوع قضاوتی داشته باشند ؟
آیا در شأن وزیر یک کشور هست که قولی را بدهد و به آن عمل نکند ؟
آیا اینگونه رفتارها لطمه به عملکرد مجموعه دولت خدمتگزار نمی زند؟
جناب آقای وزیر ، چه اتفاقی افتاده است که در این شرایط تنگنای اقتصادی برای رفع مشکلات معیشتی اهالی هنر حرکتهای اساسی از طرف این وزارتخانه صورت نمی گیرد .؟
چرا در مقابل مطالبات اهالی هنر سکوت اختیار کرده اید و پاسخگو نیستید ؟
جناب آقای وزیر لطفا توضیح دهید که هم اکنون تکلیف هنرمندانی که امنیت شغلی ندارند و آسیب پذیرند ، با این وضعیت اقتصادی و گرانی سرسام آور موجود چیست ؟
چرا آنها حق ندارند از تامین حداقل های زندگی بر سر سفره خود برخوردار باشند ؟
بعنوان نماینده دولت در حوزه فرهنگ و هنر بفرمایید اصحاب هنر با این وضعیت کمرشکن مربوط به مسکن و رهن و کرایه خانه چه باید بکنند ؟
چرا برای امنیت شغلی سینماگران برنامه ریزی اساسی صورت نمی‌گیرد ؟
کی قرار است چنین اتفاقاتی در این وزارتخانه بیفتد ؟
سه سال کافی نبود ؟
آنچه صندوق هنر برای هنرمندان بصورت موردی انجام میدهد ، در مقابل انبوه مشکلات هنرمندان ناچیز است.
جمع کثیری از هنرمندان کشور برای گذران زندگی خود دچار مشکل اند و نیازمند یک اساسی و گسترده است .
آقای وزیر ، درست است که هنرمند کار اقتصادی نمیکند اما تاثیرات شگرف او بر فرهنگ جامعه را میتوان نادیده گرفت ؟
آیا میتوان به این افراد گفت چون هنرمند هستید غذا نخورید.!!
آیا میتوان به آنها گفت چون هنرمند هستید ، بیمار نشوید !!
آیا میتوان به آنها گفت خانه ای برای خود اجاره نکنید و مبلغ رهن کمرشکن شما برای مدیریت فرهنگ کشور اهمیتی ندارد .!!
جناب آقای وزیر ، وضعیت زندگی اکثریت هنرمندان کشور با شرایط اقتصادی موجود سازگار نیست و دورنمای روشنی نیز از عملکرد حمایتی شما و همکاران تان در این وزارتخانه مشاهده نمی شود.
هنوز برای قاطبه هنرمندان جای سوال است که چرا آن حمایت های حداقلی معیشتی قطع شد ؟
کسی هم پاسخگو نیست.
بیش از سه سال از حضور شما و همکاران تان در این وزارتخانه گذشت ، اما معلوم نشد برای اصحاب هنر ، خاصه خانواده بزرگ و کثیر سینما که نسبت به دیگر هنرها اسیب پذیری بیشتری دارند ، چه حرکت بزرگ و مفید اقتصادی انجام گرفت؟
چرا به اندازه ای که برای تغییر دبیر جشنواره فیلم فجر همت به خرج میدهید ، در مورد معیشت و گرفتاری هنرمندان چنین همتی از طرف شما مشاهده نمیشود؟
گیر کار کجاست که در زمینه تامین رفاه حداقلی برای اهالی هنر حرکت اساسی انجام نمی‌دهید ؟
اگر مشکل نبود پول و اعتبارات لازم برای چنین حمایت هایی مطرح است ، چرا بطور شفاف این موضوع را با اصحاب هنر در میان نمیگذارید تا آنها بدانند که شما بی تفاوت نیستید و مشکل جای دیگری است ، اما با سکوت خود، موجبات سوءتفاهم را برای هنرمندان فراهم نموده اید؟
گرفتاریهای معیشتی هنرمندان سه سال است که بطور مداوم از طریق رسانه ها اعلام و گوشزد میشود ، اما دریغ از یک پاسخ منطقی و اقدام اساسی .!!
چقدر باید فریاد زد تا گوش شنوایی برای شنیدن این مشکلات پیدا شود ؟
آیا سه سال فریاد کافی نیست ؟
آقای وزیر ، وزارتخانه ارشاد فاقد فرهنگ پاسخگویی است که اگر بود حداقل در سه سال گذشته یکبار پاسخ مطالبات اصحاب فرهنگ و هنر و سینما داده میشد.!!
این وزارتخانه در مورد بیمه بیکاری هنرمندان ، ایجاد تعاونی مصرف ارزاق ، ساخت بیمارستان یا درمانگاه اختصاصی برای اهالی هنر چه کار مفیدی در این سه سال انجام داده است ؟
اگر هم اقدامی در این زمینه ها صورت گرفته ، چرا در مورد آنها اطلاع رسانی انجام نپذیرفته است ؟
جناب آقای وزیر ، اگر خلأهای مورد اشاره را می پذیرید ، چرا در مورد آنها اقدام نمیکنید ؟
شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
از هر زاویه ای به مشکلات حوزه فرهنگ کشور می‌نگریم به گرفتاری های زندگی و معیشت اهالی هنر ختم میشود.
جناب آقای وزیر لطفا پاسخ بفرمایید چرا در سه سال گذشته چندین بار - شب عید و شب یلدا - قول تامین معیشت برای اهالی هنر را دادید و عملی نشد.؟
عید نوروز ۱۴۰۳ هم خبری از این کمک معیشت ها نشد.
ظاهرا موضوع معیشت هنرمندان در وزارت تحت امر شما به کل فراموش شده است ؟
لطفا بطور شفاف مشخص کنید که اگر قرار نیست کمک معیشتی برای اهالی هنر اختصاص یابد ، چرا این جماعت را با وعده و وعیدهای خود در انتظار نگه می‌دارید ؟
لطفا توضیح دهید که چرا به یکباره ان کمک معیشت های حداقلی هنرمندان قطع شد ؟
وقتی شفاف سازی در این زمینه ها صورت نگیرد ، انتظار دارید هنرمندان در مورد عملکرد شما و مدیران زیر مجموعه تان چه نوع قضاوتی داشته باشند ؟
آیا در شأن وزیر یک کشور هست که قولی را بدهد و به آن عمل نکند ؟
آیا اینگونه رفتارها لطمه به عملکرد مجموعه دولت خدمتگزار نمی زند؟
جناب آقای وزیر ، چه اتفاقی افتاده است که در این شرایط تنگنای اقتصادی برای رفع مشکلات معیشتی اهالی هنر حرکتهای اساسی از طرف این وزارتخانه صورت نمی گیرد .؟
چرا در مقابل مطالبات اهالی هنر سکوت اختیار کرده اید و پاسخگو نیستید ؟
جناب آقای وزیر لطفا توضیح دهید که هم اکنون تکلیف هنرمندانی که امنیت شغلی ندارند و آسیب پذیرند ، با این وضعیت اقتصادی و گرانی سرسام آور موجود چیست ؟
چرا آنها حق ندارند از تامین حداقل های زندگی بر سر سفره خود برخوردار باشند ؟
بعنوان نماینده دولت در حوزه فرهنگ و هنر بفرمایید اصحاب هنر با این وضعیت کمرشکن مربوط به مسکن و رهن و کرایه خانه چه باید بکنند ؟
چرا برای امنیت شغلی سینماگران برنامه ریزی اساسی صورت نمی‌گیرد ؟
کی قرار است چنین اتفاقاتی در این وزارتخانه بیفتد ؟
سه سال کافی نبود ؟
آنچه صندوق هنر برای هنرمندان بصورت موردی انجام میدهد ، در مقابل انبوه مشکلات هنرمندان ناچیز است.
جمع کثیری از هنرمندان کشور برای گذران زندگی خود دچار مشکل اند و نیازمند یک اساسی و گسترده است .
آقای وزیر ، درست است که هنرمند کار اقتصادی نمیکند اما تاثیرات شگرف او بر فرهنگ جامعه را میتوان نادیده گرفت ؟
آیا میتوان به این افراد گفت چون هنرمند هستید غذا نخورید.!!
آیا میتوان به آنها گفت چون هنرمند هستید ، بیمار نشوید !!
آیا میتوان به آنها گفت خانه ای برای خود اجاره نکنید و مبلغ رهن کمرشکن شما برای مدیریت فرهنگ کشور اهمیتی ندارد .!!
جناب آقای وزیر ، وضعیت زندگی اکثریت هنرمندان کشور با شرایط اقتصادی موجود سازگار نیست و دورنمای روشنی نیز از عملکرد حمایتی شما و همکاران تان در این وزارتخانه مشاهده نمی شود.
هنوز برای قاطبه هنرمندان جای سوال است که چرا آن حمایت های حداقلی معیشتی قطع شد ؟
کسی هم پاسخگو نیست.
بیش از سه سال از حضور شما و همکاران تان در این وزارتخانه گذشت ، اما معلوم نشد برای اصحاب هنر ، خاصه خانواده بزرگ و کثیر سینما که نسبت به دیگر هنرها اسیب پذیری بیشتری دارند ، چه حرکت بزرگ و مفید اقتصادی انجام گرفت؟
چرا به اندازه ای که برای تغییر دبیر جشنواره فیلم فجر همت به خرج میدهید ، در مورد معیشت و گرفتاری هنرمندان چنین همتی از طرف شما مشاهده نمیشود؟
گیر کار کجاست که در زمینه تامین رفاه حداقلی برای اهالی هنر حرکت اساسی انجام نمی‌دهید ؟
اگر مشکل نبود پول و اعتبارات لازم برای چنین حمایت هایی مطرح است ، چرا بطور شفاف این موضوع را با اصحاب هنر در میان نمیگذارید تا آنها بدانند که شما بی تفاوت نیستید و مشکل جای دیگری است ، اما با سکوت خود، موجبات سوءتفاهم را برای هنرمندان فراهم نموده اید؟
گرفتاریهای معیشتی هنرمندان سه سال است که بطور مداوم از طریق رسانه ها اعلام و گوشزد میشود ، اما دریغ از یک پاسخ منطقی و اقدام اساسی .!!
چقدر باید فریاد زد تا گوش شنوایی برای شنیدن این مشکلات پیدا شود ؟
آیا سه سال فریاد کافی نیست ؟
آقای وزیر ، وزارتخانه ارشاد فاقد فرهنگ پاسخگویی است که اگر بود حداقل در سه سال گذشته یکبار پاسخ مطالبات اصحاب فرهنگ و هنر و سینما داده میشد.!!
این وزارتخانه در مورد بیمه بیکاری هنرمندان ، ایجاد تعاونی مصرف ارزاق ، ساخت بیمارستان یا درمانگاه اختصاصی برای اهالی هنر چه کار مفیدی در این سه سال انجام داده است ؟
اگر هم اقدامی در این زمینه ها صورت گرفته ، چرا در مورد آنها اطلاع رسانی انجام نپذیرفته است ؟
جناب آقای وزیر ، اگر خلأهای مورد اشاره را می پذیرید ، چرا در مورد آنها اقدام نمیکنید ؟
آقای وزیر ، اصحاب هنر بدلیل حفظ شخصیت ، هیچ زمانی نمی آیند گرفتاریهای مادی و معیشتی خود را برای مدیران شما بصورت حضوری مطرح کنند .
البته شاید به ندرت چنین اتفاقی بیفتد.
غرور این جماعت فرهنگی را در این زمینه ها نادیده نگیرید .
آنها ، مخصوصا پیشکسوتان هنر ، برای اعلام مشکلات خود به سمت شما و مدیران تان نخواهند آمد و این مدیران شما هستند که باید بروند سراغ این عزیزان و آنها را شناسایی کرده و به مشکلاتشان رسیدگی کنند .
هر چند اقداماتی در شناسایی برخی هنرمندان و کمک به ایشان انجام گرفته است ، اما کافی نیست و این موضوع میبایست بصورت گسترده و در طیف وسیعی انجام پذیرد.
برگزاری نمایشگاه و جشنواره و همایش و... از وظایف این وزارتخانه است ، اما قبل از همه اینها موضوع تامین نیازمندی های اولیه زندگی اهالی هنر در اولویت کاری این وزارت قرار دارد که باید بدان اهمیت داده شود .
https://t.me/mohammadishahpoor
البته شاید به ندرت چنین اتفاقی بیفتد.
غرور این جماعت فرهنگی را در این زمینه ها نادیده نگیرید .
آنها ، مخصوصا پیشکسوتان هنر ، برای اعلام مشکلات خود به سمت شما و مدیران تان نخواهند آمد و این مدیران شما هستند که باید بروند سراغ این عزیزان و آنها را شناسایی کرده و به مشکلاتشان رسیدگی کنند .
هر چند اقداماتی در شناسایی برخی هنرمندان و کمک به ایشان انجام گرفته است ، اما کافی نیست و این موضوع میبایست بصورت گسترده و در طیف وسیعی انجام پذیرد.
برگزاری نمایشگاه و جشنواره و همایش و... از وظایف این وزارتخانه است ، اما قبل از همه اینها موضوع تامین نیازمندی های اولیه زندگی اهالی هنر در اولویت کاری این وزارت قرار دارد که باید بدان اهمیت داده شود .
https://t.me/mohammadishahpoor
Telegram
نقد سینما
شاهپور محمدی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
وضعیت برنامه هفت تلویزیون
۱- اینکه گفته میشود سازمان سینمایی میبایست یک شبکه مستقلی برای خود داشته باشد یا حداقل برنامه های تولیدی مربوط به سینما در رسانه ملی باید با هماهنگی سازمان سینمایی کشور ساخته شوند ، بخاطر همین است که در برنامه این هفته هفت، مدیر بازنشسته تلویزیون بعنوان صاحبنظر دعوت میشود و دیدگاه هایی را مطرح میکند که هیچگونه ارتباطی با سینما ایجاد نمیکند.
و اصولا ایشان چه ارتباطی با حوزه سینما پیدا میکنند ؟
اگر این کشور صاحب یک تشکیلات منسجم سینمایی است ، میبایست نماینده ان در مورد برنامه هایی که در مورد این سینما ساخته میشوند ، نظارت و حتی دخل و تصرف داشته و آرا و نظرات و سیاست های سینمای کشور را در این برنامه ها لحاظ کند.
۲- سطح مباحث دورهمی آقای افخمی در برنامه هفت بگونه ای است که معلوم نیست این مباحث چه نفعی برای سینمای کشور دارد و خروجی مفید آن چیست ؟
سینمای کشور اینهمه مشکل و گرفتاری دارد که در برنامه هفت بدان ها پرداخت نمیشود و همین موضوع باعث میشود که این برنامه در حد یک سری مباحث تشریفاتی و تکراری باقی بماند .
سوال مجری هفت از مدیر بازنشسته تلویزیون :
آیا سریال ن .خ را باز هم خواهید ساخت یا نه ؟
این سوال چه ارتباطی به سینما دارد ؟
و....
۳- اگر رسانه ملی مدعی است که برنامه هفت متعلق به همه سینماگران کشور است ، میبایست از همه اصحاب سینما با هر نوع سلایق فکری و اندیشه وتفکری در این برنامه ها دعوت کند ، نه اینکه با چند نفر آدم ثابت و صرفا مورد وثوق رسانه برنامه ای به اسم کل سینمای کشور ساخته شود .
۴- وسایل استودیوهای قدیمی به کاسه بشقابی ها فروخته میشوند و در چنین وضعیتی تاریخ سینما در حال از بین رفتن است .
سالن های قدیمی سینما کماکان بسته و تعطیل بوده و یا در حال تبدیل به پاساژ هستند.
اقتصاد سینما ورشکسته بوده و تناسبی بین تولید و تعداد فیلمسازان کشور وجود ندارد .
اکثر تولیدات سالانه سینما عمدتا ضعیف بوده و در حد تله فیلم هم نیستند .
معیشت سینماگران بحث مهم و روز سینمای این کشور است ..
و ده ها گرفتاری مهم دیگر که میتوان بدانها اشاره نمود .
اما در چنین شرایطی برنامه هفت از ادامه تولید ن.خ سوال میکند و در مورد بازگشت فیلم فارسی صحبت میکند ، آن هم بصورت ناقص و در حد رفع تکلیف... !!
و....
این وضعیت برنامه هفت ماست !!
شاهپور محمدی
https://t.me/mohammadishahpoor
۱- اینکه گفته میشود سازمان سینمایی میبایست یک شبکه مستقلی برای خود داشته باشد یا حداقل برنامه های تولیدی مربوط به سینما در رسانه ملی باید با هماهنگی سازمان سینمایی کشور ساخته شوند ، بخاطر همین است که در برنامه این هفته هفت، مدیر بازنشسته تلویزیون بعنوان صاحبنظر دعوت میشود و دیدگاه هایی را مطرح میکند که هیچگونه ارتباطی با سینما ایجاد نمیکند.
و اصولا ایشان چه ارتباطی با حوزه سینما پیدا میکنند ؟
اگر این کشور صاحب یک تشکیلات منسجم سینمایی است ، میبایست نماینده ان در مورد برنامه هایی که در مورد این سینما ساخته میشوند ، نظارت و حتی دخل و تصرف داشته و آرا و نظرات و سیاست های سینمای کشور را در این برنامه ها لحاظ کند.
۲- سطح مباحث دورهمی آقای افخمی در برنامه هفت بگونه ای است که معلوم نیست این مباحث چه نفعی برای سینمای کشور دارد و خروجی مفید آن چیست ؟
سینمای کشور اینهمه مشکل و گرفتاری دارد که در برنامه هفت بدان ها پرداخت نمیشود و همین موضوع باعث میشود که این برنامه در حد یک سری مباحث تشریفاتی و تکراری باقی بماند .
سوال مجری هفت از مدیر بازنشسته تلویزیون :
آیا سریال ن .خ را باز هم خواهید ساخت یا نه ؟
این سوال چه ارتباطی به سینما دارد ؟
و....
۳- اگر رسانه ملی مدعی است که برنامه هفت متعلق به همه سینماگران کشور است ، میبایست از همه اصحاب سینما با هر نوع سلایق فکری و اندیشه وتفکری در این برنامه ها دعوت کند ، نه اینکه با چند نفر آدم ثابت و صرفا مورد وثوق رسانه برنامه ای به اسم کل سینمای کشور ساخته شود .
۴- وسایل استودیوهای قدیمی به کاسه بشقابی ها فروخته میشوند و در چنین وضعیتی تاریخ سینما در حال از بین رفتن است .
سالن های قدیمی سینما کماکان بسته و تعطیل بوده و یا در حال تبدیل به پاساژ هستند.
اقتصاد سینما ورشکسته بوده و تناسبی بین تولید و تعداد فیلمسازان کشور وجود ندارد .
اکثر تولیدات سالانه سینما عمدتا ضعیف بوده و در حد تله فیلم هم نیستند .
معیشت سینماگران بحث مهم و روز سینمای این کشور است ..
و ده ها گرفتاری مهم دیگر که میتوان بدانها اشاره نمود .
اما در چنین شرایطی برنامه هفت از ادامه تولید ن.خ سوال میکند و در مورد بازگشت فیلم فارسی صحبت میکند ، آن هم بصورت ناقص و در حد رفع تکلیف... !!
و....
این وضعیت برنامه هفت ماست !!
شاهپور محمدی
https://t.me/mohammadishahpoor
Telegram
نقد سینما
شاهپور محمدی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
VID-20240608-WA0086.mp4
5 MB
وقتی«نیچه»می گفت:
«اگر هنر نبود واقعیت ما را خفه می‌کرد...» ، احتمالا از این روزهای جهان خبر داشت که واقعیتِ یک بلاهت ، می خواهد تا هنر را خفه کند...
ما در جهانِ جهالت و سیاهیِ غلیظِ اندیشه‌های آلوده و متعفن گیر کرده‌ایم و داریم خفه می شویم...!!
موسیقی تنهاصدایی است که دروغ نمی‌گوید ، بدگویی نمیکند ، از قتل و کشتار حرف نمی‌زند.....!!
https://t.me/mohammadishahpoor
✅ نقد سینما
«اگر هنر نبود واقعیت ما را خفه می‌کرد...» ، احتمالا از این روزهای جهان خبر داشت که واقعیتِ یک بلاهت ، می خواهد تا هنر را خفه کند...
ما در جهانِ جهالت و سیاهیِ غلیظِ اندیشه‌های آلوده و متعفن گیر کرده‌ایم و داریم خفه می شویم...!!
موسیقی تنهاصدایی است که دروغ نمی‌گوید ، بدگویی نمیکند ، از قتل و کشتار حرف نمی‌زند.....!!
https://t.me/mohammadishahpoor
✅ نقد سینما
جایگاه قوانین و دستور العمل های حرفه ای برای عوامل سینما کجاست ؟
شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
اخیرا دو نفر از عوامل سریال رویای نیمه شب غرق شدند.
قبل از آن نیز عده ای سر صحنه یک سریال تلویزیونی زیر آوار ماندند.
و چقدر راحت این خبرها را در رسانه ها خواندیم و رد شدیم .
هر کدام از این افراد ، فرزندان خانواده هایی بودند که آنها را چشم انتظار گذاشتند.
چه کسی پاسخگوی خانواده ها و بازماندگان آنهاست ؟
مسولیت اینگونه حوادث با کیست ؟
سریال‌های تلویزیونی به واسطه هنرمندان سینما ساخته میشوند ، اما باید دید رسانه ملی در حفظ جان عوامل اجرایی خارج از سازمان صدا و سیما تا چه میزان متعهد و مسول است؟
هم اکنون شرایط به گونه ای است که نقش رسانه ملی در تولید سریال های تلویزیونی ، صرفا به تامین بودجه این پروژه ها محدود میشود.
اگر قرار است رسانه ملی از استعدادهای هنرمندان سینما در تولید آثار خود استفاده کند ، باید مشخص کند که در قبال این همکاری ، کدامین مسولیت های حمایتی را نیز در زمان بروز حوادث داراست ؟
آیا مسولیت تامین و پرداخت دستمزد عوامل یک سریال کافیست ؟
در زمان حوادثی از این دست چه باید کرد ؟
آیا عوامل سازنده در زمان همکاری با سریال ها تحت پوشش بیمه حوادث قرار میگیرند ؟
بعد از بروز حادثه چه کسی پاسخگوی خانواده های این افراد خواهد بود ؟
مخصوصا برای آثار تاریخی پر حجم تلویزیون که نیازمند هنروران زیادی نیز بوده و احتمال هرگونه مشکل و حادثه برایشان وجود دارد ، آیا بیمه حوادث برای چنین مواقعی در نظر گرفته میشود؟
حادثه خبر نمیکند و اتفاق نیز یکبار می افتد.
نهاد رسانه ملی در زمان عقد قرارداد سریال با تهیه کنندگان مسولیت همه امور و افراد را به تهیه کنندگان واگذار میکند و از همان لحظه عقد قرارداد اعلام میکند که هیچگونه مسولیتی در قبال عوامل ندارد و همه نوع مسولیت ها با تهیه کننده خواهد بود .
پس میماند صرفا تامین هزینه پروژه...!!
آیا نهاد رسانه میبایست صرفا به تامین سرمایه تولید بسنده کند و منتظر دریافت اثر تولید شده بر اساس مفاد زمانی قرارداد خود با تهیه کننده باشد ؟
و این تهیه کننده است که باید شناخت و اشراف کافی نسبت به همه اشخاص حقیقی طرف قرارداد و تمامی جوانب کار داشته باشد تا هیچگونه اتفاقی نیفتد و اگر هم بیفتد صرفا او مسول است...!!
اما در کنار همه اینها کدامین تهیه کننده تمامی عوامل را بیمه میکند تا حداقل در زمان بروز اتفاقات ناخواسته ، بتواند از طریق بیمه پاسخگو باشد؟
وقتی اتفاقی میفتد چند صباحی خبر آن درج میشود و چند روزی بعد از مراسم خاکسپاری نیز به ادامه تولید و فیلمبرداری می‌پردازند و پایان ماجرا .
آیا به واقع اینگونه نیست ؟
آیا همه اینها به معنای این نیست که هنوز جایگاه هنر و هنرمندان سینما مخصوصاً در بخش های مهم و حساسی مثل طراحی صحنه و دکور ، در رسانه ملی و حتی خانه سینما به درستی تعریف نگردیده است.؟
از طرفی ایا آموزش های لازم مهارتی برای برخی صنوف فنی خانه سینما ، قبل از ورود این افراد به عرصه های مختلف حرفه ای به واقع ارایه میشود ؟
قطعاً ما از چنین مکانیسم های حرفه ای در خانه سینما برخوردار نیستیم و معمولا هر کسی بر اساس سفارش ، دوست و آشنای خود را به سر صحنه می‌برد به هوای اینکه کاری یاد بگیرد و درآمدی کسب کند و به مرور زمان تبدیل به یک فرد حرفه‌ای شود.
وقتی در یک چنین فضا و اتمسفری کارهای فنی و هنری دکور و صحنه آنهم در پروژه های بزرگی بخواهند صورت گیرند ، طبیعی است که هر اتفاقی برای این افراد بیفتد و مشخص هم نشود که مسئولیت حوادث ناخواسته این افراد با کیست و بعد از اتفاق ، تکلیف خانواده آنها چیست؟
باید گفت بخش مهم ماجرا به خانه سینما مربوط میشود .
این خانه موظف است سازوکاری طراحی کند که عوامل حرفه ای از طریق صنوف خانه سینما به تهیه کنندگان فیلم ها و سریال ها معرفی شوند .
باید به گونه‌ای عمل شود که سازندگان سریال های تلویزیونی ، قبل از عقد قرارداد با عوامل اجرایی کار ، استعلام آنها را از خانه سینما و صنوف مربوطه دریافت کنند تا جنبه حقوقی و قانونی فعالیت این عزیزان حفظ شود.
حادثه خبر نمیکند و هر اتفاقی در هر شرایط کاری و برای هر کسی میتواند بیفتد.
اما آنچه مهم است اینکه خانه سینما در هر شرایطی میبایست مراقب و مدافع وضعیت شغلی اعضای صنوف خود باشد و در موارد بروز حادثه نیز بتواند جنبه های حقوقی لازم را در مورد همکاران سینمایی خود مورد پیگیری قرار دهد.
شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
اخیرا دو نفر از عوامل سریال رویای نیمه شب غرق شدند.
قبل از آن نیز عده ای سر صحنه یک سریال تلویزیونی زیر آوار ماندند.
و چقدر راحت این خبرها را در رسانه ها خواندیم و رد شدیم .
هر کدام از این افراد ، فرزندان خانواده هایی بودند که آنها را چشم انتظار گذاشتند.
چه کسی پاسخگوی خانواده ها و بازماندگان آنهاست ؟
مسولیت اینگونه حوادث با کیست ؟
سریال‌های تلویزیونی به واسطه هنرمندان سینما ساخته میشوند ، اما باید دید رسانه ملی در حفظ جان عوامل اجرایی خارج از سازمان صدا و سیما تا چه میزان متعهد و مسول است؟
هم اکنون شرایط به گونه ای است که نقش رسانه ملی در تولید سریال های تلویزیونی ، صرفا به تامین بودجه این پروژه ها محدود میشود.
اگر قرار است رسانه ملی از استعدادهای هنرمندان سینما در تولید آثار خود استفاده کند ، باید مشخص کند که در قبال این همکاری ، کدامین مسولیت های حمایتی را نیز در زمان بروز حوادث داراست ؟
آیا مسولیت تامین و پرداخت دستمزد عوامل یک سریال کافیست ؟
در زمان حوادثی از این دست چه باید کرد ؟
آیا عوامل سازنده در زمان همکاری با سریال ها تحت پوشش بیمه حوادث قرار میگیرند ؟
بعد از بروز حادثه چه کسی پاسخگوی خانواده های این افراد خواهد بود ؟
مخصوصا برای آثار تاریخی پر حجم تلویزیون که نیازمند هنروران زیادی نیز بوده و احتمال هرگونه مشکل و حادثه برایشان وجود دارد ، آیا بیمه حوادث برای چنین مواقعی در نظر گرفته میشود؟
حادثه خبر نمیکند و اتفاق نیز یکبار می افتد.
نهاد رسانه ملی در زمان عقد قرارداد سریال با تهیه کنندگان مسولیت همه امور و افراد را به تهیه کنندگان واگذار میکند و از همان لحظه عقد قرارداد اعلام میکند که هیچگونه مسولیتی در قبال عوامل ندارد و همه نوع مسولیت ها با تهیه کننده خواهد بود .
پس میماند صرفا تامین هزینه پروژه...!!
آیا نهاد رسانه میبایست صرفا به تامین سرمایه تولید بسنده کند و منتظر دریافت اثر تولید شده بر اساس مفاد زمانی قرارداد خود با تهیه کننده باشد ؟
و این تهیه کننده است که باید شناخت و اشراف کافی نسبت به همه اشخاص حقیقی طرف قرارداد و تمامی جوانب کار داشته باشد تا هیچگونه اتفاقی نیفتد و اگر هم بیفتد صرفا او مسول است...!!
اما در کنار همه اینها کدامین تهیه کننده تمامی عوامل را بیمه میکند تا حداقل در زمان بروز اتفاقات ناخواسته ، بتواند از طریق بیمه پاسخگو باشد؟
وقتی اتفاقی میفتد چند صباحی خبر آن درج میشود و چند روزی بعد از مراسم خاکسپاری نیز به ادامه تولید و فیلمبرداری می‌پردازند و پایان ماجرا .
آیا به واقع اینگونه نیست ؟
آیا همه اینها به معنای این نیست که هنوز جایگاه هنر و هنرمندان سینما مخصوصاً در بخش های مهم و حساسی مثل طراحی صحنه و دکور ، در رسانه ملی و حتی خانه سینما به درستی تعریف نگردیده است.؟
از طرفی ایا آموزش های لازم مهارتی برای برخی صنوف فنی خانه سینما ، قبل از ورود این افراد به عرصه های مختلف حرفه ای به واقع ارایه میشود ؟
قطعاً ما از چنین مکانیسم های حرفه ای در خانه سینما برخوردار نیستیم و معمولا هر کسی بر اساس سفارش ، دوست و آشنای خود را به سر صحنه می‌برد به هوای اینکه کاری یاد بگیرد و درآمدی کسب کند و به مرور زمان تبدیل به یک فرد حرفه‌ای شود.
وقتی در یک چنین فضا و اتمسفری کارهای فنی و هنری دکور و صحنه آنهم در پروژه های بزرگی بخواهند صورت گیرند ، طبیعی است که هر اتفاقی برای این افراد بیفتد و مشخص هم نشود که مسئولیت حوادث ناخواسته این افراد با کیست و بعد از اتفاق ، تکلیف خانواده آنها چیست؟
باید گفت بخش مهم ماجرا به خانه سینما مربوط میشود .
این خانه موظف است سازوکاری طراحی کند که عوامل حرفه ای از طریق صنوف خانه سینما به تهیه کنندگان فیلم ها و سریال ها معرفی شوند .
باید به گونه‌ای عمل شود که سازندگان سریال های تلویزیونی ، قبل از عقد قرارداد با عوامل اجرایی کار ، استعلام آنها را از خانه سینما و صنوف مربوطه دریافت کنند تا جنبه حقوقی و قانونی فعالیت این عزیزان حفظ شود.
حادثه خبر نمیکند و هر اتفاقی در هر شرایط کاری و برای هر کسی میتواند بیفتد.
اما آنچه مهم است اینکه خانه سینما در هر شرایطی میبایست مراقب و مدافع وضعیت شغلی اعضای صنوف خود باشد و در موارد بروز حادثه نیز بتواند جنبه های حقوقی لازم را در مورد همکاران سینمایی خود مورد پیگیری قرار دهد.
خانه سینما باید از اتفاقات و حوادث دلخراش اخیر درس بزرگی بگیرد.
این خانه باید با نهاد صدا و سیما تفاهم نامه همکاری مشترک امضا نموده و جایگاه نظارتی خود را در اینگونه موارد ارتقا دهد.
خانه سینما میبایست توان هنری اعضای خانه را قبل از همکاری با سازندگان فیلم ها و سریال ها به تایید صنوف مرتبط رسانده و افرادی را که تجریبات کافی نداشته و یا دوره‌های تخصصی لازم را نگذرانده باشند ، حداقل برای پروژه های بزرگ و سنگین معرفی نکند.
رسانه ملی نیز باید با هدف پیشگیری از حوادث ناگوار ، برای چنین هماهنگی هایی با خانه سینما اقدامات لازم را انجام دهد .
روز مزد بودن هنروران در فیلم ها و سریال ها نباید باعث شود تهیه کنندگان و مدیران تولید با این تصور که آنها چون نقش کلیدی در پروژه ها ندارند ، بنابراین افراد موقتی محسوب میشوند.
تمام عوامل تولید از دید تهیه کنندگان و صاحبان اثار باید به یک چشم دیده شوند.
حادثه خبر نمیکند و در یک لحظه میتواند هر اتفاقی برای هر فردی بیفتد ، چه برای دستیار صحنه ، چه برای بازیگر حرفه ای و چه برای یک هنرور و عوامل دیگر .
مهم این است که کارها از مجاری قانونی خود که خانه سینما و صنوف سینمایی هستند ، پیش بروند تا حوادث و اتفاقات به حداقل ممکن برسند.
موارد حقوقی مربوط به خانواده های آسیب دیدگان میبایست با قدرت و قوت بیشتری از طریق خانه سینما مورد پیگیری قرار گیرند.
حتی اگر آنها عضو خانه سینما نبوده باشند .
سازمان سینمایی و نهاد رسانه ملی موظف و مکلفند با کمک همدیگر از خانواده های این عزیزان داغدار حمایت های اساسی انجام دهند.
یک توافق مدون و حساب شده فی مابین خواهد توانست بروز اتفاقات را به حداقل برساند.
به امید هماهنگی ، تدبیر و دوراندیشی بخشهای مختلف تولید فیلم و سریال در کشور...!!
https://t.me/mohammadishahpoor
این خانه باید با نهاد صدا و سیما تفاهم نامه همکاری مشترک امضا نموده و جایگاه نظارتی خود را در اینگونه موارد ارتقا دهد.
خانه سینما میبایست توان هنری اعضای خانه را قبل از همکاری با سازندگان فیلم ها و سریال ها به تایید صنوف مرتبط رسانده و افرادی را که تجریبات کافی نداشته و یا دوره‌های تخصصی لازم را نگذرانده باشند ، حداقل برای پروژه های بزرگ و سنگین معرفی نکند.
رسانه ملی نیز باید با هدف پیشگیری از حوادث ناگوار ، برای چنین هماهنگی هایی با خانه سینما اقدامات لازم را انجام دهد .
روز مزد بودن هنروران در فیلم ها و سریال ها نباید باعث شود تهیه کنندگان و مدیران تولید با این تصور که آنها چون نقش کلیدی در پروژه ها ندارند ، بنابراین افراد موقتی محسوب میشوند.
تمام عوامل تولید از دید تهیه کنندگان و صاحبان اثار باید به یک چشم دیده شوند.
حادثه خبر نمیکند و در یک لحظه میتواند هر اتفاقی برای هر فردی بیفتد ، چه برای دستیار صحنه ، چه برای بازیگر حرفه ای و چه برای یک هنرور و عوامل دیگر .
مهم این است که کارها از مجاری قانونی خود که خانه سینما و صنوف سینمایی هستند ، پیش بروند تا حوادث و اتفاقات به حداقل ممکن برسند.
موارد حقوقی مربوط به خانواده های آسیب دیدگان میبایست با قدرت و قوت بیشتری از طریق خانه سینما مورد پیگیری قرار گیرند.
حتی اگر آنها عضو خانه سینما نبوده باشند .
سازمان سینمایی و نهاد رسانه ملی موظف و مکلفند با کمک همدیگر از خانواده های این عزیزان داغدار حمایت های اساسی انجام دهند.
یک توافق مدون و حساب شده فی مابین خواهد توانست بروز اتفاقات را به حداقل برساند.
به امید هماهنگی ، تدبیر و دوراندیشی بخشهای مختلف تولید فیلم و سریال در کشور...!!
https://t.me/mohammadishahpoor
Telegram
نقد سینما
شاهپور محمدی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
-1129570560_-1089024052.pdf
2.8 MB
شماره ۱۶۷ مجله صدای خاک منتشر شد
با مطالبی از
آقای سید رضا اورنگ
آقای غلامرضا گمرکی
آقای سعید رجبی فروتن
شاهپور محمدی
با مطالبی از
آقای سید رضا اورنگ
آقای غلامرضا گمرکی
آقای سعید رجبی فروتن
شاهپور محمدی
Magiran |
روزنامه اعتماد (1403/03/27):
جایگاه قوانین و دستورالعمل های حرفه ای برای عوامل سینما کجاست؟
شاهپور محمدی
https://www.magiran.com/article/4521188
نقدسینما
روزنامه اعتماد (1403/03/27):
جایگاه قوانین و دستورالعمل های حرفه ای برای عوامل سینما کجاست؟
شاهپور محمدی
https://www.magiran.com/article/4521188
نقدسینما
Etemad-5789-page8-[magiran.com].pdf
316.4 KB
دیدگاه امیر اثباتی
طراح صحنه ، دکور و لباس
و شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
درباره حوادث تلخ اخیر درگذشت همکاران سینمایی در تولیدات سریال تلویزیونی ...
روزنامه اعتماد
یکشنبه - ۱۴۰۳/۳/۲۷
طراح صحنه ، دکور و لباس
و شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
درباره حوادث تلخ اخیر درگذشت همکاران سینمایی در تولیدات سریال تلویزیونی ...
روزنامه اعتماد
یکشنبه - ۱۴۰۳/۳/۲۷
سازمان سینمایی لیست ۵۰ فیلم توقیفی و بلاتکلیف را اعلام کند .
شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
سازمان سینمایی اخیرا اعلام کرد که ۵۰ فیلم توقیف و بلاتکلیف مانده از دولت گذشته را در سه سال گذشته تعیین تکلیف کرده است .
به نظر می‌رسد از بعد از انقلاب تاکنون ، این تعداد فیلم بلاتکلیف و توقیف نشده باشند که سازمان سینمایی چنین ادعایی را مطرح میکند .
مدیران سینما باید مشخص کنند که با اینگونه خبرها بدنبال چه هستند ؟
آیا دنبال این هستند که اعلام کنند با وجود این مدیران در مسند سینما حال سینما خوب است و قبل از ایشان خوب نبوده است ؟
آیا با چنین رویکردی اینگونه خبرها را منعکس میکنند ؟
بگویند ما هم بدانیم که با اینگونه بحث ها هدفشان چیست ؟
یا با افتخار اعلام میکنند که تعداد زیادی درخواست پروانه ساخت دریافت داشته اند و برای اکثریت آنها پروانه صادر کرده اند.
کجای این خبرها به معنای پیشرفت سینمای ایران است ؟
ایا این موارد جزو وظایف اداری سازمان سینمایی نیست ؟
در حالیکه با این پروانه ساخت های صادر شده نگرانی بر سر این است که در بر همان پاشنه‌ای بچرخد که تاکنون چرخیده است و فیلم‌های نازل و ضعیفی ساخته شود ، در اینصورت باید فاتحه سینما را خواند.
مدام اعلام میکنند که در این دوره سالن های سینمای انبوه ساخته اند در حالیکه از تعیین تکلیف سالنهای قدیمی سینما که میراث فرهنگی کشور محسوب میشوند ، خبری نیست.
با افتخار اعلام میکنند که تضمین سرمایه گذاری در سینما ایجاد گردیده اما گفته نمیشود که چنین تضمینی با کدامین زیرساخت محکم اقتصادی صورت می گیرد !؟
هم اکنون نیز اعلام میکنند که ۵۰ فیلم در دوره مدیریت این سازمان از توقیف و بلاتکلیفی خارج شده اند.
در حالیکه اگر هم تمام این گفته ها و ادعاها درست باشد ، همانگونه که گفته شد صرفا به وظایف اداری و تعریف شده خود عمل نموده اند و فعالیت اضافه ای را صورت نداده اند که بخواهند آنها را در بوق و کرنا بدمند؟
و سوال بی پاسخ همیشگی این است که با این کارهای بزرگی که به زعم خود انجام داده اند ، کی قرار است سینمای این کشور به یک بالیوود دوم تبدیل شود و این سینما به پیشرفت جهانی برسد.؟
پس چرا با اینهمه فعالیت اعلام شده ، سینما رشد کیفی ندارد و سال گذشته شاهد اینهمه فیلم ضعیف آنهم از نوع دولتی بودیم ؟
مایه تأسف است که این سازمان سه سال است مسایل اساسی را فراموش کرده و به حاشیه ها می پردازد.
پیشکسوتان سینما خانه نشین اند و فعالیتی ندارند اما در مورد آن هیچگونه دغدغه ای مشاهده نمیشود .
این سینما هنوز یک شبکه مستقل تلویزیونی و رسانه ای ندارد تا اعضای کثیر آن با مردم ارتباط تصویری برقرار کنند ، اما یک کلمه در مورد آن گفته نمیشود.
سینمای زیر زمینی بشدت در حال رشد است ، اما مدیران سازمان سینمایی هیچگونه صحبتی در مورد آن نمیکنند تا حداقل مشخص شود وضعیت این فیلمسازان در این کشور چه خواهد شد ؟
امنیت شغلی سینماگران کماکان حل نشده و این سینما هنوز در معیشت اعضای خود درمانده است و سینماگر نمیتواند حتی رهن و کرایه خانه خود را پرداخت کند چه برسد به خانه دار شدن.
سینماگر یک بیمارستان و درمانگاه تخصصی برای خود ندارد .
و....
اما مدیران سینما به هیچکدام از اینها اشاره نمیکنند و با این ارایه گزارشات هر از گاهی اینگونه تداعی میکنند که این سینما هیچ مشکلی ندارد.
حتی در این دوره فیلم هایی که در دولت قبل از فیلتر سازمان سینمایی عبور کرده بودند ، آنها را دوباره مورد بازبینی قرار دادند که این رفتارهایشان هیچگونه توجیهی نداشت ، اما معلوم نشد با این کارها دنبال چه بودند؟
واقعا در این سازمان چه خبر است ؟!
پیشرفت سینما نیز از نظر این سازمان در حد تولید فیلم هایی مثل فسیل است که به زعم مدیران ان ، رونق سینما را سبب گشته است ، اما از جایگاه و اهمیت فیلم های با کیفیت و اجتماعی و انتقادی و معناگرا خبری نیست که سالهاست به فراموشی رفته است.
هم اکنون نیز معلوم نیست این ۵۰ فیلم توقیفی و بلاتکلیف از کجا پیدا شد ؟!
اگر ۵۰ فیلم توقیف و بلاتکلیف بودند که در نوع خود خواب سرمایه بزرگی محسوب میشود ، چرا در سال های اخیر حداقل در رسانه ها اعتراض کارگردانان و تهیه کنندگان و سرمایه گذاران آنها را شاهد نبوده ایم؟
مدیران سینما میبایست بعد از سه سال از حاشیه ها فاصله گرفته و به مسایل اساسی مورد اشاره سینما بپردازند و نسبت به شفاف سازی موضوع اقدام نموده و اسامی این ۵۰ فیلم را نیز اعلام نمایند تا افکار عمومی از کم و کیف موضوع اطلاع پیدا کنند.
https://t.me/mohammadishahpoor
شاهپور محمدی
مستند ساز و منتقد
سازمان سینمایی اخیرا اعلام کرد که ۵۰ فیلم توقیف و بلاتکلیف مانده از دولت گذشته را در سه سال گذشته تعیین تکلیف کرده است .
به نظر می‌رسد از بعد از انقلاب تاکنون ، این تعداد فیلم بلاتکلیف و توقیف نشده باشند که سازمان سینمایی چنین ادعایی را مطرح میکند .
مدیران سینما باید مشخص کنند که با اینگونه خبرها بدنبال چه هستند ؟
آیا دنبال این هستند که اعلام کنند با وجود این مدیران در مسند سینما حال سینما خوب است و قبل از ایشان خوب نبوده است ؟
آیا با چنین رویکردی اینگونه خبرها را منعکس میکنند ؟
بگویند ما هم بدانیم که با اینگونه بحث ها هدفشان چیست ؟
یا با افتخار اعلام میکنند که تعداد زیادی درخواست پروانه ساخت دریافت داشته اند و برای اکثریت آنها پروانه صادر کرده اند.
کجای این خبرها به معنای پیشرفت سینمای ایران است ؟
ایا این موارد جزو وظایف اداری سازمان سینمایی نیست ؟
در حالیکه با این پروانه ساخت های صادر شده نگرانی بر سر این است که در بر همان پاشنه‌ای بچرخد که تاکنون چرخیده است و فیلم‌های نازل و ضعیفی ساخته شود ، در اینصورت باید فاتحه سینما را خواند.
مدام اعلام میکنند که در این دوره سالن های سینمای انبوه ساخته اند در حالیکه از تعیین تکلیف سالنهای قدیمی سینما که میراث فرهنگی کشور محسوب میشوند ، خبری نیست.
با افتخار اعلام میکنند که تضمین سرمایه گذاری در سینما ایجاد گردیده اما گفته نمیشود که چنین تضمینی با کدامین زیرساخت محکم اقتصادی صورت می گیرد !؟
هم اکنون نیز اعلام میکنند که ۵۰ فیلم در دوره مدیریت این سازمان از توقیف و بلاتکلیفی خارج شده اند.
در حالیکه اگر هم تمام این گفته ها و ادعاها درست باشد ، همانگونه که گفته شد صرفا به وظایف اداری و تعریف شده خود عمل نموده اند و فعالیت اضافه ای را صورت نداده اند که بخواهند آنها را در بوق و کرنا بدمند؟
و سوال بی پاسخ همیشگی این است که با این کارهای بزرگی که به زعم خود انجام داده اند ، کی قرار است سینمای این کشور به یک بالیوود دوم تبدیل شود و این سینما به پیشرفت جهانی برسد.؟
پس چرا با اینهمه فعالیت اعلام شده ، سینما رشد کیفی ندارد و سال گذشته شاهد اینهمه فیلم ضعیف آنهم از نوع دولتی بودیم ؟
مایه تأسف است که این سازمان سه سال است مسایل اساسی را فراموش کرده و به حاشیه ها می پردازد.
پیشکسوتان سینما خانه نشین اند و فعالیتی ندارند اما در مورد آن هیچگونه دغدغه ای مشاهده نمیشود .
این سینما هنوز یک شبکه مستقل تلویزیونی و رسانه ای ندارد تا اعضای کثیر آن با مردم ارتباط تصویری برقرار کنند ، اما یک کلمه در مورد آن گفته نمیشود.
سینمای زیر زمینی بشدت در حال رشد است ، اما مدیران سازمان سینمایی هیچگونه صحبتی در مورد آن نمیکنند تا حداقل مشخص شود وضعیت این فیلمسازان در این کشور چه خواهد شد ؟
امنیت شغلی سینماگران کماکان حل نشده و این سینما هنوز در معیشت اعضای خود درمانده است و سینماگر نمیتواند حتی رهن و کرایه خانه خود را پرداخت کند چه برسد به خانه دار شدن.
سینماگر یک بیمارستان و درمانگاه تخصصی برای خود ندارد .
و....
اما مدیران سینما به هیچکدام از اینها اشاره نمیکنند و با این ارایه گزارشات هر از گاهی اینگونه تداعی میکنند که این سینما هیچ مشکلی ندارد.
حتی در این دوره فیلم هایی که در دولت قبل از فیلتر سازمان سینمایی عبور کرده بودند ، آنها را دوباره مورد بازبینی قرار دادند که این رفتارهایشان هیچگونه توجیهی نداشت ، اما معلوم نشد با این کارها دنبال چه بودند؟
واقعا در این سازمان چه خبر است ؟!
پیشرفت سینما نیز از نظر این سازمان در حد تولید فیلم هایی مثل فسیل است که به زعم مدیران ان ، رونق سینما را سبب گشته است ، اما از جایگاه و اهمیت فیلم های با کیفیت و اجتماعی و انتقادی و معناگرا خبری نیست که سالهاست به فراموشی رفته است.
هم اکنون نیز معلوم نیست این ۵۰ فیلم توقیفی و بلاتکلیف از کجا پیدا شد ؟!
اگر ۵۰ فیلم توقیف و بلاتکلیف بودند که در نوع خود خواب سرمایه بزرگی محسوب میشود ، چرا در سال های اخیر حداقل در رسانه ها اعتراض کارگردانان و تهیه کنندگان و سرمایه گذاران آنها را شاهد نبوده ایم؟
مدیران سینما میبایست بعد از سه سال از حاشیه ها فاصله گرفته و به مسایل اساسی مورد اشاره سینما بپردازند و نسبت به شفاف سازی موضوع اقدام نموده و اسامی این ۵۰ فیلم را نیز اعلام نمایند تا افکار عمومی از کم و کیف موضوع اطلاع پیدا کنند.
https://t.me/mohammadishahpoor
Telegram
نقد سینما
شاهپور محمدی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
تهیه کننده و کارگردان سینمای مستند
منتقد سینما / تحلیلگر مسایل اجتماعی
4_6026178491718833171.mp4
2.1 MB
یکم تیرماه
زاد روز عباس کیارستمی
زاد روز عباس کیارستمی