✍ گندم ملک ری
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «گندم ملک ری» در ادبیات شیعه حکایتی دارد تلخ و البته بسیار عبرت آموز. حضرت امام اباعبدالله الحسین علیه السلام روز هشتم محرم الحرام در دیدار با عمربن سعد فرمودند: «تو را چه می شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگیرد و تو را در قیامت نیامرزد. به خدا سوگند! من می دانم که از گندم ملک ری نخواهی خورد.» این فرمایش حضرت ماجرای مفصل و قابل توجهی دارد. عمربن سعد ابی وقاص از افراد بسیار بد نام و خبیث تاریخ است. او در حالی که شأن و منزلت امام سوم شیعیان و نسبت خانوادگی ایشان با پیامبر اسلام(ص) را کاملاً می دانست اما به دلیل دنیا طلبی و زیاده روی و به طلب ملک ری یکی از عوامل مهم بزرگ ترین جنایت #تاریخ_بشریت گردید. او بی شرمانه اظهار می کرد:
✅ «من در لحظات حساسی از زندگی قرار گرفته ام و نمی دانم باید چه کنم، حکومتی که در اشتیاقش می سوزم و یا دستانم به خون حسین آلوده گردد؟ در حالی که می دانم کیفر این کار آتش است. #حکومت_ری به منزله نور چشمان من است و من در خود نمی بینم بتوانم از آن گذشت کنم.» او در برابر امام حسین (ع) هر بار بهانه ای می آورد. امام فرمودند: «آیا می خواهی با من مقاتله کنی؟» عذری آورد. یک بار گفت: «میترسم خانهام را خراب كنند!» امام(ع) فرمودند: «من خانهات را میسازم.» ابن‌سعد گفت: «میترسم اموال و املاكم را بگيرند!» ايشان گفتند: «من بهتر از آن را به تو خواهم داد، از اموالی كه در حجاز دارم.»
✅ عمربن سعد گفت: «من در كوفه بر جان افراد خانوادهام از خشم ابن‌زياد بيمناكم و میترسم آنها را از دم شمشير بگذراند.» حضرت هنگامی‌كه مشاهده كردند عمربن سعد از تصميم خود باز نمیگردد، از جای برخاستند و در حالی‌كه آن جمله مشهور تاریخی میفرمودند: «تو را چه می‌شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگيرد و تو را در قيامت نيامرزد. به خدا سوگند! من میدانم كه از گندم ری نخواهی خورد!» ابن سعد با تمسخر گفت: «جو ما را بس است.» این حکایت بسیاری از انسان های دنیا پرست و زیاده خواه است که برای شان هدف وسیله را توجیه می کند و برای رسیدن به آن چه طمع ورزیده اند، هوس کرده اند یا شهوت دارند چشم بر همه مبانی انسانی، #اخلاقی و اسلامی می بندند و بعضاً جنایت های بسیار بزرگی را مرتکب می شوند.
✅ البته این مسائل در کمین همه انسان ها در ادوار مختلف تاریخ است. اگر آدمی نفس سرکش خود را کنترل نکند و به آن برای هر زیاده خواهی و خواسته نامشروعی فرصت و مهلت دهد استعداد #عمر_سعد شدن وجود خواهد داشت. مدیریت و مسئولیت در شریعت ما امانت است. پس ضرورت دارد این امانت به اهل آن سپرده شود آن چنان که در قرآن کریم این گونه آمده است: «ان الله یامرکم ان تودو الامانات الی اهلها» جای بسی تأسف و خسران است در جامعه اسلامی افرادی هستند که برای رسیدن به جایگاه ها و مناصب مدیریتی اخلاق را قربانی می کنند، اراجیف می گویند، به تعبیر عامیانه زیر آب این و آن را می زنند تا برای خود جایگاه و پایگاهی را آماده سازند.
✅ برخی از این ها ظاهر مسلمانی و ژست اخلاق نیز به خود می گیرند و رفتارشان را با واژه «فعالیت سیاسی» توجیه می کنند غافل از این که این گونه در صدر نشستن وبال انسان خواهد شد و سرعت و آسیب سقوط آن ها را چند برابر خواهد کرد. #گندم_ملک_ری کنایه ای است برای همه حق نشناس ها و زیاده خواهان تاریخ که دامن مدیریت و مسئولیت را با بی اخلاقی و بی تقوایی آلوده می سازند و کاری را بر عهده می گیرند که یا صلاحیت آن را ندارند و یا متعلق به فرد دیگری است. پس خدا را در نظر بگیریم و حدود حق الله و حق الناس را رعایت کنیم که عمر دنیا کوتاه است و مواهب آن وبالی بر گردن انسان!
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۹۵۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «گندم ملک ری» در ادبیات شیعه حکایتی دارد تلخ و البته بسیار عبرت آموز. حضرت امام اباعبدالله الحسین علیه السلام روز هشتم محرم الحرام در دیدار با عمربن سعد فرمودند: «تو را چه می شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگیرد و تو را در قیامت نیامرزد. به خدا سوگند! من می دانم که از گندم ملک ری نخواهی خورد.» این فرمایش حضرت ماجرای مفصل و قابل توجهی دارد. عمربن سعد ابی وقاص از افراد بسیار بد نام و خبیث تاریخ است. او در حالی که شأن و منزلت امام سوم شیعیان و نسبت خانوادگی ایشان با پیامبر اسلام(ص) را کاملاً می دانست اما به دلیل دنیا طلبی و زیاده روی و به طلب ملک ری یکی از عوامل مهم بزرگ ترین جنایت #تاریخ_بشریت گردید. او بی شرمانه اظهار می کرد:
✅ «من در لحظات حساسی از زندگی قرار گرفته ام و نمی دانم باید چه کنم، حکومتی که در اشتیاقش می سوزم و یا دستانم به خون حسین آلوده گردد؟ در حالی که می دانم کیفر این کار آتش است. #حکومت_ری به منزله نور چشمان من است و من در خود نمی بینم بتوانم از آن گذشت کنم.» او در برابر امام حسین (ع) هر بار بهانه ای می آورد. امام فرمودند: «آیا می خواهی با من مقاتله کنی؟» عذری آورد. یک بار گفت: «میترسم خانهام را خراب كنند!» امام(ع) فرمودند: «من خانهات را میسازم.» ابن‌سعد گفت: «میترسم اموال و املاكم را بگيرند!» ايشان گفتند: «من بهتر از آن را به تو خواهم داد، از اموالی كه در حجاز دارم.»
✅ عمربن سعد گفت: «من در كوفه بر جان افراد خانوادهام از خشم ابن‌زياد بيمناكم و میترسم آنها را از دم شمشير بگذراند.» حضرت هنگامی‌كه مشاهده كردند عمربن سعد از تصميم خود باز نمیگردد، از جای برخاستند و در حالی‌كه آن جمله مشهور تاریخی میفرمودند: «تو را چه می‌شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگيرد و تو را در قيامت نيامرزد. به خدا سوگند! من میدانم كه از گندم ری نخواهی خورد!» ابن سعد با تمسخر گفت: «جو ما را بس است.» این حکایت بسیاری از انسان های دنیا پرست و زیاده خواه است که برای شان هدف وسیله را توجیه می کند و برای رسیدن به آن چه طمع ورزیده اند، هوس کرده اند یا شهوت دارند چشم بر همه مبانی انسانی، #اخلاقی و اسلامی می بندند و بعضاً جنایت های بسیار بزرگی را مرتکب می شوند.
✅ البته این مسائل در کمین همه انسان ها در ادوار مختلف تاریخ است. اگر آدمی نفس سرکش خود را کنترل نکند و به آن برای هر زیاده خواهی و خواسته نامشروعی فرصت و مهلت دهد استعداد #عمر_سعد شدن وجود خواهد داشت. مدیریت و مسئولیت در شریعت ما امانت است. پس ضرورت دارد این امانت به اهل آن سپرده شود آن چنان که در قرآن کریم این گونه آمده است: «ان الله یامرکم ان تودو الامانات الی اهلها» جای بسی تأسف و خسران است در جامعه اسلامی افرادی هستند که برای رسیدن به جایگاه ها و مناصب مدیریتی اخلاق را قربانی می کنند، اراجیف می گویند، به تعبیر عامیانه زیر آب این و آن را می زنند تا برای خود جایگاه و پایگاهی را آماده سازند.
✅ برخی از این ها ظاهر مسلمانی و ژست اخلاق نیز به خود می گیرند و رفتارشان را با واژه «فعالیت سیاسی» توجیه می کنند غافل از این که این گونه در صدر نشستن وبال انسان خواهد شد و سرعت و آسیب سقوط آن ها را چند برابر خواهد کرد. #گندم_ملک_ری کنایه ای است برای همه حق نشناس ها و زیاده خواهان تاریخ که دامن مدیریت و مسئولیت را با بی اخلاقی و بی تقوایی آلوده می سازند و کاری را بر عهده می گیرند که یا صلاحیت آن را ندارند و یا متعلق به فرد دیگری است. پس خدا را در نظر بگیریم و حدود حق الله و حق الناس را رعایت کنیم که عمر دنیا کوتاه است و مواهب آن وبالی بر گردن انسان!
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۹۵۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ گره مباش
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
🔴 پاداش مردن
✅ همه ی آدم ها به توجه، محبت، تکریم و احترام نیاز دارند. این ها قوام روح هستند و سبب حال خوب و آرامش ذهن و ضمیر انسان می شود. اما چه سود که بسیاری از ما انسان ها گویی از این مهم بی خبر هستیم و در هیاهوی زندگی از سر «فراموشی» یا شاید هم «غفلت» یادمان می رود که نسبت به اطرافیان و عزیزان خود چه وظایفی بر عهده داریم. جالب است تا فردی زنده است قدرش را نمی دانیم، سراغی از او نمی گیریم، به او محبت نمی کنیم، هدیه یا حتی شاخه گلی را از او دریغ می کنیم ولی همین آدم زمانی که جان به جان آفرین تسلیم می کند،
✅ برای ما عزیزتر از جان می شود، در سوگش اشک می ریزیم، بر سر مزارش یا مجلس ترحیمش یک شاخه که نه یک تاج گل هدیه می کنیم و گویی حالا که مرده است شایسته ی دریافت پاداشی است که قبلاً نبوده است. نمی خواهم بگویم «مرده پرستی» چون اصلاً واژه ی قشنگی نیست اما در واقع بسیاری از آدم های این دوره زمانه گرفتار این نوع رفتار شده اند و از مهرورزی، توجه مثبت و ادای تکلیف خود نسبت به دیگران غفلت می ورزند.
🔴 احسان و خیر رساندن به دیگران
✅ یکی از چیزهایی که در آموزه های #اخلاقی و دینی ما بسیار تاکید شده که برکت آفرین است و مایه های عمر و زندگی مان را زیاد و پررونق می کند احسان و خیر رساندن به دیگران است. در قالب این که انسان صدقه می دهد، آبروی کسی را می خرد، گره از کار فردی باز می کند، برای دیگران مهربان و شادی آفرین است، غمی را از دلی می زداید و...همه ی این ها نمونه ای از مواردی هستند که باید در طول زندگی خود به آن توجه ویژه ای داشته باشیم.
✅ آدم ها تا زنده اند نیاز به #مهربانی و توجه دارند بعد از مردن این ها برای شان فایده و ارزشی نخواهد داشت. امتحان کنید! ضرری ندارد شما یک گره از کار خلق باز کنید تا خداوند مهربان هزارها گره از کار شما باز کند. این گونه هم از کار خیری که کرده اید حال تان خوب می شود، هم به خیر فوق العاده و چشمگیر خواهد رسید و هم دیگران از برکت وجودی شما بهره می برند. هر چند همه ی آنچه گفته شد کاملاً بدیهی و واضح است اما زمانی که جامعه آن را به فراموشی می سپارد چاره ای جز تأکید و تکرار نیست.
🔴 روشنای زندگی
✅ اهالی عقل و #منطق که پنجره‌ی دل و احساس خود را چهار قفله کرده‌اید و همه چیز را با حساب و کتاب و دو دوتا چهارتا اندازه گیری می‌کنید، به رسم سود و زیان و برای منفعت شخصی‌تان هم که شده به خود آیید و قدر مهربانی‌ها را بدانید که عشق و محبّت آفتاب لب بام است و عمری کوتاه دارد و پس از آن شما می‌مانید و سردی و تاریکی در برهوت تنهایی و نامهربانی. همانی که هر روز به شما زنگ می‌زند و پاسخش را یک در میان می‌دهید، کسی که خیلی به خیر و شر شما کار دارد و می‌گویید گیر می‌دهد،
✅ فردی که مرتّب قربان صدقه شما می‌شود و حوصله‌اش را ندارید و یا همانی که چشم به محبّت و توجه شما دوخته است و او را طرد می‌کنید و می‌گویید حوصله‌ی لوس بازی‌هایش را ندارید همان چراغی است که در فقدان و خاموشی خواهید فهمید چقدر زندگی‌تان به‌خاطر وجودش رونق و نور داشته است و شما نمی‌دانستید. خواهر، برادر، همسر، رفیق، فرزند و از همه مهم‌تر پدر یا مادر، هر یک بسته به شرایط زندگی شما می‌توانند همان منبع و منشا نور و امید در زندگی باشند که با بی‌مهری و بی‌تفاوتی به بهانه‌ی مشغله‌های کاری و دغدغه‌های #زندگی از آنها و حال و احوال‌شان غفلت می‌کنید.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۲۶ دیماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۳۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
🔴 پاداش مردن
✅ همه ی آدم ها به توجه، محبت، تکریم و احترام نیاز دارند. این ها قوام روح هستند و سبب حال خوب و آرامش ذهن و ضمیر انسان می شود. اما چه سود که بسیاری از ما انسان ها گویی از این مهم بی خبر هستیم و در هیاهوی زندگی از سر «فراموشی» یا شاید هم «غفلت» یادمان می رود که نسبت به اطرافیان و عزیزان خود چه وظایفی بر عهده داریم. جالب است تا فردی زنده است قدرش را نمی دانیم، سراغی از او نمی گیریم، به او محبت نمی کنیم، هدیه یا حتی شاخه گلی را از او دریغ می کنیم ولی همین آدم زمانی که جان به جان آفرین تسلیم می کند،
✅ برای ما عزیزتر از جان می شود، در سوگش اشک می ریزیم، بر سر مزارش یا مجلس ترحیمش یک شاخه که نه یک تاج گل هدیه می کنیم و گویی حالا که مرده است شایسته ی دریافت پاداشی است که قبلاً نبوده است. نمی خواهم بگویم «مرده پرستی» چون اصلاً واژه ی قشنگی نیست اما در واقع بسیاری از آدم های این دوره زمانه گرفتار این نوع رفتار شده اند و از مهرورزی، توجه مثبت و ادای تکلیف خود نسبت به دیگران غفلت می ورزند.
🔴 احسان و خیر رساندن به دیگران
✅ یکی از چیزهایی که در آموزه های #اخلاقی و دینی ما بسیار تاکید شده که برکت آفرین است و مایه های عمر و زندگی مان را زیاد و پررونق می کند احسان و خیر رساندن به دیگران است. در قالب این که انسان صدقه می دهد، آبروی کسی را می خرد، گره از کار فردی باز می کند، برای دیگران مهربان و شادی آفرین است، غمی را از دلی می زداید و...همه ی این ها نمونه ای از مواردی هستند که باید در طول زندگی خود به آن توجه ویژه ای داشته باشیم.
✅ آدم ها تا زنده اند نیاز به #مهربانی و توجه دارند بعد از مردن این ها برای شان فایده و ارزشی نخواهد داشت. امتحان کنید! ضرری ندارد شما یک گره از کار خلق باز کنید تا خداوند مهربان هزارها گره از کار شما باز کند. این گونه هم از کار خیری که کرده اید حال تان خوب می شود، هم به خیر فوق العاده و چشمگیر خواهد رسید و هم دیگران از برکت وجودی شما بهره می برند. هر چند همه ی آنچه گفته شد کاملاً بدیهی و واضح است اما زمانی که جامعه آن را به فراموشی می سپارد چاره ای جز تأکید و تکرار نیست.
🔴 روشنای زندگی
✅ اهالی عقل و #منطق که پنجره‌ی دل و احساس خود را چهار قفله کرده‌اید و همه چیز را با حساب و کتاب و دو دوتا چهارتا اندازه گیری می‌کنید، به رسم سود و زیان و برای منفعت شخصی‌تان هم که شده به خود آیید و قدر مهربانی‌ها را بدانید که عشق و محبّت آفتاب لب بام است و عمری کوتاه دارد و پس از آن شما می‌مانید و سردی و تاریکی در برهوت تنهایی و نامهربانی. همانی که هر روز به شما زنگ می‌زند و پاسخش را یک در میان می‌دهید، کسی که خیلی به خیر و شر شما کار دارد و می‌گویید گیر می‌دهد،
✅ فردی که مرتّب قربان صدقه شما می‌شود و حوصله‌اش را ندارید و یا همانی که چشم به محبّت و توجه شما دوخته است و او را طرد می‌کنید و می‌گویید حوصله‌ی لوس بازی‌هایش را ندارید همان چراغی است که در فقدان و خاموشی خواهید فهمید چقدر زندگی‌تان به‌خاطر وجودش رونق و نور داشته است و شما نمی‌دانستید. خواهر، برادر، همسر، رفیق، فرزند و از همه مهم‌تر پدر یا مادر، هر یک بسته به شرایط زندگی شما می‌توانند همان منبع و منشا نور و امید در زندگی باشند که با بی‌مهری و بی‌تفاوتی به بهانه‌ی مشغله‌های کاری و دغدغه‌های #زندگی از آنها و حال و احوال‌شان غفلت می‌کنید.
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۲۶ دیماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۳۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ مکاتب و نظریه های اخلاقی
✅ در موضوع اخلاق و #فلسفه_اخلاق در طول تاریخ، مكاتب و دیدگاه‌های بسیار متعدد و متنوعی از سوی اندیشمندان و فیلسوفان شرق و غرب پدید آمده است.
✅ بسیاری از #فیلسوفان، از روزگار یونان باستان تا عصر حاضر، همواره كوشیده و می‌كوشند تا متناسب با مبانی فكری و فلسفی خود، نظامی اخلاقی ارائه دهند.
✅ این مكاتب و نظام‌های #اخلاقی از سوی نویسندگان مختلف، به گونه‌های متفاوتی دسته‌بندی و تنظیم شده‌اند.
🔴 #مکاتب_غیرواقع_گرا
▪احساس گرایی
▪توصیـه گرایی
▪جامعه گرایی
▪قراردادگرایی
▪امراللهی
🔴 #مکاتب_واقع_گرا
✅ واقع گرایی طبیعی
▪وجدان گرایی
▪عاطفه گرایی
▪قدرت گرایی
▪تطور گرایی
▪لذت گرایی
▪سودگرایی
✅ واقع گرایی فراطبیعی
▪مکتب کلبی
▪مکتب کانت
▪مکتب رواقی
▪مکتب سعادت گرایی
▪مکتب اخــلاقی اسلام
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✅ در موضوع اخلاق و #فلسفه_اخلاق در طول تاریخ، مكاتب و دیدگاه‌های بسیار متعدد و متنوعی از سوی اندیشمندان و فیلسوفان شرق و غرب پدید آمده است.
✅ بسیاری از #فیلسوفان، از روزگار یونان باستان تا عصر حاضر، همواره كوشیده و می‌كوشند تا متناسب با مبانی فكری و فلسفی خود، نظامی اخلاقی ارائه دهند.
✅ این مكاتب و نظام‌های #اخلاقی از سوی نویسندگان مختلف، به گونه‌های متفاوتی دسته‌بندی و تنظیم شده‌اند.
🔴 #مکاتب_غیرواقع_گرا
▪احساس گرایی
▪توصیـه گرایی
▪جامعه گرایی
▪قراردادگرایی
▪امراللهی
🔴 #مکاتب_واقع_گرا
✅ واقع گرایی طبیعی
▪وجدان گرایی
▪عاطفه گرایی
▪قدرت گرایی
▪تطور گرایی
▪لذت گرایی
▪سودگرایی
✅ واقع گرایی فراطبیعی
▪مکتب کلبی
▪مکتب کانت
▪مکتب رواقی
▪مکتب سعادت گرایی
▪مکتب اخــلاقی اسلام
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar