​Қиз бола ўз уйини ташлаб, ўзга бир хонадонга келин бўлиб тушаркан, у ерда албатта тирноқ остидан кир қидирадиган, ҳеч нарсадан кўнгли тўлмайдиган эр ёки қайнона-қайнота ёхуд эрининг бошқа қариндошлари билан яшашга мажбур бўлади. Хусусан бизнинг диёрларда.

Шунда келиннинг олдида иккита танлов бўлади:

1. Эридан ажрашиб бу муаммолардан қутулиш;

Бу йўл-услубни шариат “Мажрух” яъни афзал бўлмаган услуб дейди. Чунки инсон ҳаётда яшар экан бундай кишиларга дуч келиши муқаррар.

2. Иккинчи йўл – “Рожих”. Яъни тўғри йўл бўлиб, охиратга ҳам фойда.

Бу ҳақида Росулуллоҳ с.а.васаллам айтадилар:
“Одамларга аралашиб, улардан келадиган озорларга сабр қиладиган мўъмин, уларга аралашмайдиган, озорларига сабр қилмайдиган мўъминдан яхшидир” (Имом Бухорий, Адабул-муфрад).

Демак, “Уйинг бошингдан қолсин” деб кетиб юбориш, “Қизим кўчада қолибдими?” каби иддаолар билан кўч йиғиштириб, қизини ажратиб олиш – заифлик!

Араблар пайғамбаримиз с.а.васаллам олдиларига келиб пул талаб қилиб, яна раҳмат ўрнига “Адолат қилмадинг” деганида ҳам у зот “Йўқолиб кет...” демаганлар.

Балки, ўзларига тасалли бериб, “Аллоҳ Мусони раҳм қилсин! Бундан-да кўп озор берилганида ҳам сабр қилган эди” деб қўяр эдилар.

Муслима аёл ҳам уйда тирноқ орасидан кир қидирадиганларга йўлиқса, юқоридаги ҳадисни эсга олсин!
“Росулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васалламга Аллоҳнинг раҳмати бўлсин! Бундан-да кўп озор эшитганларида ҳам сабр қилган эдилар”

🌿🌸•┈•┈•┈•❁🌸❁•┈•┈•┈•🌸🌿