Генпрокуратура Азербайджана уточнила, что в Арцахе на мине подорвались не военнослужащие, а гражданские лица

🇹🇷Турецкий экспансионизм продолжается

Вооруженные силы Турции продолжают передислокацию подразделений с целью вытеснения России из южнокавказского региона, а также укрепления своих позиций в Арцахе и на прилегающих территориях. Пользуясь сложившейся ситуацией, ВС Турции пытаются также укрепить свои позиции на территории Нахичевана при помощи крупной военной группировки и при благоприятной военно-политической ситуации реализовать свои экспансионистские амбиции. Преследуемые Турцией цели – открыть коридор из Нахичевана через армянский Зангезур на восток в Азербайджан, в перспективе осуществив свое давнее намерение по покорению народов, говорящих на тюркских языках и их наречиях и созданию так называемого “Большого Турана”. Турецкая сторона продолжает увеличивать свое военное присутствие на территории Азербайджана. В частности, на днях в Нахичеван были перевезены десятки автобусов из состава ВС Турции, вероятно, до одной бригады из накопившихся за последнее время подразделений в окрестностях Игдыра.

“Мы внесли большой вклад в устранение несправедливости, которая продолжалась в Карабахе 30 лет. Мы обсудили шаги, которые будут предприняты для решения проблемы в Карабахе. Турция, РФ и Азербайджан станут гарантами мира в регионе”, – сказал Эрдоган, выступая в парламенте Турции.

“Мы, мы, Турция и Азербайджан…” Надеюсь объяснять не придется – даже людям не сведущим в геополитике ясно, что Анкара не ограничится Южным Кавказом и продолжит строить грандиозные планы по экспансии на все четыре стороны. Недаром греческая пословица гласит, что если турок говорит о мире, значит будет война. Слова Эрдогана расходятся с делом. Так, власти Турции хотят заселить подконтрольные Азербайджану районы Карабаха боевиками из Сирии.

Bloomberg пишет, что разногласия с Россией, итоги президентских выборов в США и угроза введения санкций заставляют Турцию “задуматься” об улучшении отношений с традиционными западными союзниками и Саудовской Аравией. Мы нарочно поставили слово “задуматься” в кавычки, поскольку улучшение отношений – это всего лишь хитрый дипломатический ход Турции, которая никогда не дает задний ход. Сдерживание экспансионистских планов Анкары является приоритетной задачей для всего мира, над которой стоит всерьез подумать.

https://infoteka24.ru/2020/11/28/75624/

Փոշմանեց😀

Վարչապետի հրաժարականը պահանջող կալանավորված Վահագն Վերմիշյանը դադարեցրել է հացադուլը:

😮😮Փող են առաջարկել. Պատերազմից հետո ընդդիմադիրները համոզել են Արծրուն Հովհաննիսյանին որ միանա իրենց, սակայն վերջինս մերժել է
ԻնՓՈՆ MEDIANEWS

Հայ գերիներից 13-ի անունը հայտնի է․ ՄԻԵԴ-ը բավարարել է իրավապաշտպանների դիմումները և հրատապ միջոց է կիրառել հայ գերիների պաշտպանության գործով:

Գերության մեջ հայտնված անձինք են՝

• Վահե Առաքելյանը,
• Հայկ Արևշատյանը,
• Մելքոն Հովհաննիսյանը,
• Արտակ Ստեփանյանը,
• Նաիրի Ղուկասյանը,
• Էրիկ Խաչատրյանը,
• Ռոբերտ Վարդանյանը,
• Նարեկ Սիրունյանը,
• Կարեն Մանուկյանը,
• Արայիկ Գալստյանը։

Ձերբակալված քաղաքացիական անձինք են

• Ջոնիկ Թևոսյանը,
• Էդվարդ և Արեգա Շահգելդյանները:

Известны имена 13 пленных армян, ЕСПЧ поддержал заявления правозащитников и принял срочные меры по защите армянских заключенных.

Заключенные.

• Ваге Аракелян,
• Айк Аршатян,
• Мелкон Оганесян,
• Артак Степанян,
• Наири Г Укасян,
• Эрик Хачатрян,
• Роберт Варданян,
• Нарек Сирунян,
• Карен Манукян,
• Араик Галстян.

Арестованы - мирные жители

• Джон Оник Тосян,
• Эдвард и Арега Шахгельдян.

Նոր մանրամասներ են բացահայտվում

2016-ի ապրիլյան պատերազմից հետո ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը ԱՀ նախկին նախագահ Բակո Սահակյանի հետ հանդիպեցին 22 պատգամավորների հետ։ Սերժ Սարգսյանը հորդորեց մեզ համաձայնել յոթ շրջանների հանձնմանը: Մենք ասացինք, որ Մադրիդյան սկզբունքները չեն արտահայտում հայ ժողովրդի արմատական շահերը: Նա էլ ասաց` դուք բազմաթիվ անգամ լսել եք «Ղարս, Ղարս» երգը, եթե հրաժարվում եք Մադրիդյան սկզբունքներից, ապա մի օր կլսեք «Ստեփանակերտ, Ստեփանակերտ» երգը։ Շատ կոշտ ասաց

https://infoport.am/am/news/politics/2016-i-aprilyanic-heto-serzh-sargsyany-hordorec-mez-hamadzaynel-yot-shrjanneri-handznmany-menq-chhamadzaynecinq-artur-tovmasyan?fbclid=IwAR2BzrNIdnl9ljqcouTaXD3bfY9Ux3IV5wLTkeOsvx07vrInic0e34oFUD4

🔷Состоялся телефонный разговор министров иностранных дел Армении и России

▪️28 ноября состоялся телефонный разговор министров иностранных дел Армении и России Ара Айвазяна и Сергея Лаврова.

▪️Стороны, в продолжение недавних активных контактов, детально коснулись хода реализации трехстороннего заявления от 9 ноября, в том числе скорейшего урегулирования гуманитарных проблем.

▪️Главы внешнеполитических ведомств двух стран обменялись мнениями относительно рабочего визита министра иностранных дел Армении Ара Айвазяна в Москву 7 декабря.

https://bit.ly/2JgmxJD

❗️Призывникам в Арцахе будет предоставлен 10-дневный отпуск, который начнется 1 декабря.

Եթե քեզ թվում է որ մեր Վարչապետին վիրավորելով աշխարհով մեկ ամենակեղտոտ բառամթերքով Հայաստանին օգնում ես կամ իրավիճակին,չարաչար սխալվում ես։Դու էլ գիտես ում ես դրանով օգնում / https://www.youtube.com/watch?v=DyZVQBxWZ60

Պաշտոնապես հայտարարում եմ, որ այս տեղեկատվությունը չի համապատասխանում իրականությանը, քանի որ, ՀՀ Ազգային ժողովի աշխատակազմում այսպիսի պետհամարանիշով որևէ տրանսպորտային միջոց(ներառյալ միկրոավտոբուս) չկա: Ավելին Ազգային ժողովի աշխատակազմի պետհամարանիշները HH01 -ով են։

ԱԺ աշխատակազմի ղեկավար

😅😅😅🤦‍♂️😂, ո՞վ է տեսել Ֆբ-ի դիսլայքերի միջոցով Վարչապետի հրաժարական պահանջեն։

Բանակը զբաղված է նոր բնագծերում ենթակառուցվածքների տեղադրմամբ

Բնականաբար՝ խիստ իմաստավորված է ետ գնալ եւ պատասխանել հարցին՝ ինչը պիտի այլ կերպ լիներ, որ այսպես չլիներ:
Ուրեմն՝ հայկական կողմը ամենաբարձր մակարդակով եւ հրապարակային արձանագրել է, որ 2011 թվականին Կազանում Հայաստանը պատրաստ է եղել հանձնել 7 շրջանները՝ Ղարաբաղի միջանկյալ կարգավիճակի եւ կարգավիճակի հարցով հետագա հանրաքվեի դիմաց, բայց Ադրբեջանը չի համաձայնվել եւ նորանոր պահանջներ է առաջ քաշել:
Սա ապացուցող տեսանյութը կա, առկա է համացանցում: Այսինքն՝ դեռ 2011 թվականին Հայաստանը ստանձնել է 7 շրջանները հանձնելու պարտրաստակամություն եւ պատրաստ է եղել այդ մասին պարտավորություն ստորագրել, բայց Ադրբեջանը նոր պահանջներ է առաջ քաշել:
Ի՞նչ պահանջ պիտի առաջ քաշեր Ադրբեջանը. օրինակ՝ որ Ղարաբաղի կարգավիճակի հարցը ընդհանրապես դուրս բերվի օրակարգից, օրինակ որ Լաչինի միջանցքը չունենա առանձնահատուկ կարգավիճակ: Շուշիի հարցը, ի դեպ, այս նոր պահանջներում չկա, որովհետեւ այդ հարցն էլ է լուծված Մադրիդյան սկզբունքներով, որ հայկական կողմը 2007 թվականին ընդունել է որպես բանակցությունների հիմք. այդտեղ հստակ ասվում է, որ ԼՂ բնակչությունը պետք է ունենա այն նույն համամասնությունը, ինչ 1988 թվականին: Այսինքն՝ Շուշիում պետք է լինի 90 եւ ավելի տոկոս ադրբեջանական բնակչություն:
Ուրեմն՝ այս իրավիճակը մենք ունենք 2011 թվականից, ընդ որում սկսած 2013 թվականից Ադրբեջանը գնում է ռազմական սրացումների: 2013-2015 թվականներին դիվերսիոն գործողությունների տրամաբանություն ունեցող էսկալացիան հասավ գագաթնակետին, իսկ 2016-ի ապրիլին տեղի է ունեցավ քառօրյա պատերազմը:
Ադրբեջանը ձեւակերպում է իր վերը հիշատակված պահանջները, ընդ որում՝ անկախ նրանից, բանակցային սեղանին ինչ փաստաթուղթ է դրված ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների կողմից: Ադրբեջանի պահանջները եւ դրանց կատարումը ՄԽ համանախագահների կողմից դառնում է առաջնահերթության նման մի բան:
2018 թվականին Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը ստանձնելով, ես բնականաբար սա արձանագրել եմ: Եւ այս իրավիճակում եկեք հասկանանք՝ տեղի ունեցածի այլընտրանքը ո՞րն էր:
Այլընտրանքը այն էր, որ դիմեի ժողովրդին, ասեի՝ ժողովուրդ ջան, իրավիճակը էսպիսին է, կամ պիտի հանձնենք 7 շրջանները, առանց Ղարաբաղի կարգավիճակի, կամ պատերազմ է: Մարդիկ ի՞նչ պետք է ասեին. պիտի ասեին՝ ոչ, մենք կկանգնենք եւ կկռվենք հանուն մեր հայրենիքի: Ու պատերազմը կսկսվեր ու կստացվեր, որ Հայաստանը պատերազմ սկսեց:
Եթե ասեի՝ չէ որ չէ, պետք է հանձնենք, մարդիկ պիտի ասեին՝ «Նիկոլ-դավաճան» ու էլի պատերազմ պիտի սկսվեր:
Որեւէ փուլում՝ այդ թվում թուրք-ադրբեջանական զորավարժությունների շրջանում գնայի թուրքրերին ասեի՝ եկեք առանց պատերազմի լուծենք հարցը, պիտի ասեին՝ կոնկրետ ժամանակացույց տուր, երբ ես տարածքները հանձնում: Ստորագրեի՝ պիտի ասեին «Նիկոլ դավաճան», չստորագրեի՝ պատերազմը սկսվելու էր:
2018 թվականի դրությամբ Ղարաբաղի հարցը փակուղում էր, որից միայն մեկ ելք կար՝ տարածքների անվերապահ հանձնում, ընդ որում, առանց երաշխիքի, որ Ադրբեջանը նոր պահանջներ առաջ չի քաշելու: Եւ էս նոր պահանջների կոնտեքստում, կրկին պատերազմի հավանականության մեծացում:
Հիմա շատ են ասում, թե բարեկամների հետ պետք էր ավելի սերտ աշխատել: Իսկ ո՞վ է ասել, որ բարեկամները հարցի կարգավորման այլ տեսլական են ունեցել: Հիմա գոնե ակնհայտ է չէ՞, որ այդ տեսլականը լիովին համընկնում է վերը նկարագրվածին:
Ի՞նչ ենք արել մենք: Պատրաստվել ենք պատերազմի, ինչքան դա հնարավոր է եղել: Հիմա պարզվեց՝ վատ ենք պատրաստվել: Բայց ինչի՞ն ենք վատ պատրաստվել: Հուլիսյան մարտերը ցույց տվեցին, որ Ադրբեջանի դեմ պայքարելուն առնվազն վատ չենք պատրաստվել: Բայց Թուրքիա, վարձկաններ՝ սա ուրիշ պատմություն է, որի մասին դեռ կխոսվի:
Շուտ կագնեցնեիր պատերազմը. պատերազմը շուտ կանգնեցնելու գինը նույնն էր. 7 շրջանների հանձնում: Եթե Շուշիի կորստից ու Ստեփանակերտի վրա կախված մահացու սպառնալիքի պայմաններում 3 շրջան հանձնելը դավաճանություն է, համեմատաբար ավելի լավ պայմաններում 7 շրջանների հանձնումը ո՞նց դավաճանություն չէր լինելու:
Հիմա լավ, բա ի՞նչ պետք է անենք: Պետք է ատամ-ատամի դրած կայունացնենք իրավիճակը ու ավելի չվատացնենք: Հիմա ամենակարեւոր խնդիրը գերիների, անհետ կորածների եւ հնարավոր պատսպարվածների հարցն է, որը պետք է շատ արագ լուծվի:
Բայց եկեք այս հարցին նայենք հակառակ կողմի աչքերով: Նա տեսնում է, որ այս հարցի ձգձգումը հնարավորություն է տալիս, որ Հայաստանի ներսում հակադրությունը խորանա, նույնիսկ ներսում բախումներ սկսվեն, որի մինի դրսեւորումները արդեն եղել են: